Η Μαντάμ Μποβαρύ είναι ένα βιβλίο που ήθελα πολλά χρόνια να διαβάσω, ένα κλασικό μυθιστόρημα από τη γραφή του φοβερού Gustave Flaubert, ο οποίος όπως είχε αναφέρει, έκανε πέντε χρόνια για να το τελειώσει καθώς έψαχνε να βρει την τέλεια λέξη σε κάθε του σελίδα του.
Αξίζει να πούμε ότι το συγκεκριμένο βιβλίο κατηγορήθηκε ως ανήθικο, καθώς παρουσίαζε μια παντρεμένη γυναίκα (Emma Bovary) να έχει βαρεθεί τον γάμο της και να έχει εξωσυζυγικές σχέσεις για να ξεπεράσει τη πλήξη της. Η απόφαση της δίκης που κράτησε ένα μήνα ήταν η αθώωση του συγγραφέα, και ό,τι προηγήθηκε αλλά και ακολούθησε δημιούργησε ένα από τα πιο σημαντικά best seller όλων των εποχών, που επηρέασε ολόκληρες γενιές.
Αισθάνομαι περίεργα μιλώντας γι αυτό το βιβλίο, καθώς τα λόγια μου είναι πολύ λίγα να μιλήσουν γι' αυτό. Όπως και ο συγγραφέας αποδεικνύει μέσω των χαρακτήρων του ότι ο γραπτός λόγος δεν μπορεί ούτε στο ελάχιστο να δείξει το βάθος της ανθρώπινης υπόστασης παρά το μεγαλείο του. Σε πολλά σημεία ασκεί κριτική στις «κλισέ» φράσεις τις εποχής, όπως τότε που η Έμμα έλεγε για το πόσο ωραίο είναι να βλέπει το ηλιοβασίλεμα μαζί με τον αγαπημένο της...και άλλα τέτοια...
Θα μιλήσω πιο αναλυτικά για τη πλοκή του βιβλίου γιατί πιστεύω πως δεν έχει να χάσει τίποτα από το ενδιαφέρον του. Άλλωστε η ιστορία της Έμμα είναι αρκετά γνωστή ακόμη και στους όχι και τόσο βιβλιόφιλους.
Η Έμμα προέρχεται από ένα περιβάλλον φτωχικό, ο πατέρας της ήταν αγρότης και χωρίς κάποια μόρφωση. Σε αντίθεση, ο Σαρλ προερχόταν από μια οικογένεια εύπορη, ο πατέρας του ήταν γνωστός γιατρός της εποχής και αυτό είχε βάλει σκοπό και ο ίδιος. Το κατάφερε, αν και ο σχετικά χαμηλός βαθμός του τον κάνει περιφερειακό γιατρό.
Έμμα και Σαρλ γνωρίζονται και ο καθένας βλέπει στον άλλον αυτό που ψάχνει, η Έμμα αυτό που έχει οραματιστεί ως τον ιδεώδη γάμο και ο Σαρλ την γυναίκα των ονείρων του. Αυτή η ιδανική ιδέα κάπου στα μισά του δρόμου χάνεται, η Έμμα γίνεται εμμονική με την εξιδανικευμένη οπτική της ρομαντικής αγάπης όταν βλέπει πως ο γάμος της με τον Σαρλ δεν φθάνει στις προσδοκίες της και ψάχνει αλλού τον έρωτα ενώ βρίσκεται και σε διαρκή ονειροπόληση μιας όλο και περισσότερης «σοφιστικέ» ζωής.
Η εγκυμοσύνη της θα είναι και για τους δύο μια αφορμή να καλυτερεύσει η κοινή ζωή τους. Ο Σαρλ δεν καταλαβαίνει και πολύ την κατάστασή της, τη βλέπει απλά να βαριέται και να παραπονιέται περισσότερο από πριν, αλλά πιστεύει επίσης πως η εγκυμοσύνη της θα τη βοηθήσει να αλλάξει διάθεση. Το ίδιο πίστευε και η ίδια, και ήταν σίγουρη πως θα κάνει αγόρι, μόνο και μόνο επειδή το αποφάσισε. Η μητρότητα τη στεναχώρησε όταν αντί να δει αγόρι είδε ένα κοριτσάκι, τη Μπέρτα. Άλλο ένα όνειρό της βλέπει να μη πραγματοποιείται.
Βρίσκει καταφύγιο σε ρομαντικά βιβλία και με τον Λεόν που περνάνε πολύ χρόνο μαζί χωρίς ο Σαρλ να το καταλάβει, καθώς λείπει αρκετά από το σπίτι. Όταν ο Λεόν αποφασίζει να φύγει από το χωριό η Έμμα στεναχωριέται πολύ. Γρήγορα όμως θα βρει νέα συντροφιά στην αγκαλιά του Ροντόλφ.
Αρχίζουν να βρίσκονται πολύ συχνά μέχρι ενώ παράλληλα οργιάζουν τα κουτσομπολιά σε όλο το χωριό, αν και ο Σαρλ δεν υποπτεύεται τίποτα. Γρήγορα όμως οι απαιτήσεις της Έμμα κουράζουν τον Ροντόλφ και την αφήνει. Ο Σαρλ από την άλλη δανείζεται χρήματα για να ανταποκριθεί στις ανάγκες της Έμμα και μπλέκει σε προβλήματα καθώς τον εκμεταλλεύονται με μεγάλα επιτόκια δανεισμού. Η οικονομική τους κατάσταση φθάνει σε τέτοιο σημείο που η Έμμα προσφέρεται στον Ροντόλφ αν της δώσει τα χρήματα που χρειάζονται. Αυτός αρνείται και η Έμμα δυστυχισμένη, αυτοκτονεί παίρνοντας δηλητήριο.
Τότε είναι που ο Σαρλ βρίσκει όλα τα γράμματα της Έμμα με συνομιλίες που είχε τόσο με τον Ροντόλφ αλλά και τον Λεόν. Αναγκάζεται να συνειδητοποιήσει την αλήθεια. Πεθαίνει και αυτός, μόνος στον κήπο του και η κόρη τους Μπέρτα στέλνεται για να δουλέψει σε εργοστάσιο.
Οι εκδόσεις του συγκεκριμένου βιβλίου είναι πάρα πολλές σε όλες τις γλώσσες αλλά και στα Ελληνικά. Η έκδοση που διάβασα είναι αυτή του βήματος από τη σειρά των Αριστουργημάτων της Γαλλικής Λογοτεχνίας που είναι αρκετά περιποιημένη.
Εκδόσεις: Το Βήμα | Σελίδες: 480 | Μετάφραση: Μπάμπης Λυκούδης | Τιμή: 2,90€ Αποτελεί αναπαραγωγή των εκδόσεων Εξάντας, 1989
Το μυθιστόρημα της Βιρτζίνια Γουλφ Μέχρι το φάρο (εκδόσεις Οδυσσέας, 1981) το είχα αρκετά χρόνια στη βιβλιοθήκη μου και με περίμενε καρτερικά· ήθελε να ωριμάσει η ιδέα της ανάγνωσής του μέσα μου… μα γιατί μας φοβίζουν κάποια βιβλία και συγγραφείς; (κακώς, πολύ κακώς γιατί κάθε τι έχει τη στιγμή του, κι αν δεν είναι αυτή δεν πειράζει καθόλου).
Έτσι λοιπόν, κάτι μου έλεγε μέσα μου πως αυτή ήταν η κατάλληλη στιγμή. Ήδη βέβαια είχα λατρέψει το αριστούργημα της Η κυρία Νταλογουέι αλλά και την πρόσφατη συλλογή δοκιμίων της με θέμα την τέχνη της συγγραφής Ο κύριος Μπένετ και η κυρία Μπράουν (εκδόσεις Μίνωας, 2016).
Το θέμα του βιβλίου θα μπορούσε να συνοψιστεί σε δυο γραμμές. Η καλοστεκούμενη οικογένεια Ράμσεϊ μαζί με κάποιους φίλους τους περνάνε το καλοκαίρι τους στην εξοχή σε ένα σπίτι κοντά στη θάλασσα. Το πρώτο μέρος του βιβλίου περιγράφει τα γεγονότα μεταξύ ενός γεύματος και το τέλος του, ενώ στη συνέχεια μεσολαβούν πολλά όπως ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος και άλλα· συμβαίνει ένα χρονικό πέρασμα… κάποιοι από τους χαρακτήρες επιστρέφουν στο ίδιο σκηνικό, όπως είναι η Λίλυ Μπρίσκο, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν πεθάνει.
Μια οικογενειακή σύγκρουση αναφορικά με μια εκδρομή στο φάρο, σε ένα κοντινό νησί θα μπλέξει μαζί με τις καθημερινές συγκινήσεις τη δομή αυτού του βιβλίου μεταξύ του χρόνου και του τόπου όπου τοποθετούνται οι χαρακτήρες του (ζωντανοί ή πεθαμένοι), όπως ακριβώς αποτυπώνονται σε έναν καμβά. Η σύγκρουση αυτή θα ξεγυμνώσει τους ήρωες και τα συναισθήματά τους.
Από τη μία μεριά, ο κύριος Ράμσεϊ, ένας δημοφιλής φιλόσοφος που τον ενδιαφέρει μόνο η δουλειά του και από την άλλη, η γοητευτική κυρία Ράμσεϊ, της οποίας, η ευαισθησία που αντιμετωπίζει τα πράγματα την κάνει να ασχολείται με όλους και τα πάντα ξεχνώντας τον εαυτό της και τις προταιρεότητές της. Ο κύριος Ράμσεϊ αγανακτεί με τη συζυγό του, η οποία για να μην απογοητεύσει τις ελπίδες του μικρότερου από τα οκτώ παιδιά τους, διαβεβαιώνει ότι υπάρχει δυνατότητα και καλές καιρικές συνθήκες για να επισκεφτούν τον φάρο.
Loading...
