Eliasdgian's Reviews > Γκόλεμ

Σε ένα απόλυτα ατμοσφαιρικό, ερεβώδες και σαγηνευτικό μυθιστόρημα, σε τριακόσιες και πλέον σελίδες μυστηριώδους μπαρόκ ρομαντισμού (πόσο, αλήθεια, συμβάλλουν στην καταμάγευση του αναγνώστη οι σκοτεινές λιθογραφίες του Hugo Steiner - Prag που κοσμούν την έκδοση!), σε μια ονειρική περιδίνηση στα κακοφωτισμένα σοκάκια της εβραϊκής συνοικίας, του γκέτο, της Πράγας των αρχών του εικοστού αιώνα, και στους αλλόκοτους εκείνους ανθρώπους, τους ιδιόρυθμους τρελούς (από έρωτα, πόθο για χρήματα, αγάπη για τη ζωή), που περιφέρονταν, φτωχοί και μόνοι, στα κακόφημα καπηλειά και πορνεία της πόλης, η νανοειδής φιγούρα του Γκόλεμ, του τεχνητού εκείνου ανθρώπου που με βάση τις υποδείξεις και τα κείμενα της καβάλα έφτιαξε ένας ραβίνος (κάπου στον 17ο αιώνα) και εγκαταβιώνει πλέον στα υπόγεια της Παλιάς Συναγωγής, μπορεί να μην διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας που αφηγείται (υπέροχα) ο Μέιρινκ, αλλά υπάρχει για να θυμίζει ότι Αυτός, ο Γκόλεμ, παραμένει το απόλυτο πνεύμα του γκετο.