Le Club des incorrigibles optimistes Quotes

“Αποφεύγουμε να λέμε στα παιδιά τι έγινε πριν γεννηθούν. Αρχικά είναι πολύ μικρά για να καταλάβουν, ύστερα είναι πολύ μεγάλα για ν' ακούσουν, μετά δεν έχουν καιρό για τέτοια, ώσπου στο τέλος είναι πια πολύ αργά. Αυτά έχουν οι οικογένειες. Ζεις με ανθρώπους που νομίζεις ότι τους γνωρίζεις, όμως είστε τελείως άγνωστοι. Ζητάμε θαύματα από τους δεσμούς αίματος: μια αρμονική συνύπαρξη που είναι εντελώς ανέφικτη. Απόλυτη εμπιστοσύνη. Σχέσεις που μένουν αναλλοίωτες στον χρόνο. Παραμυθιαζόμαστε με το ψέμα της συγγένειας.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Δεν γνώριζα ούτε τον τίτλο, ούτε τον συγγραφέα του μυθιστορήματος. Ξεφυλλίζοντάς το, στάθηκα τυχαία σε μια παράγραφο. Διάβασα τρία αποσπάσματα, από καμιά δεκαριά γραμμές το καθένα, τα οποία απείχαν μεταξύ τους γύρω στις πενήντα σελίδες. Η ανάγνωση έχει κάτι το μεταφυσικό. Πριν διαβάσεις ένα βιβλίο, μαντεύεις κατευθείαν αν θα σου αρέσει ή όχι. Το μυρίζεις, το διαισθάνεσαι, αναρωτιέσαι αν αξίζει να του αφιερώσεις τον χρόνο σου. Είναι η αόρατη αλχημεία των σημαδιών πάνω στο χαρτί, που εντυπώνονται στο μυαλό μας. Κάθε βιβλίο είναι ένας ζωντανός οργανισμός.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Στην εποχή μας, μιλάμε ο ένας στον άλλο, αλλά δεν λέμε τίποτα.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, το ψέμα είναι, με διαφορά, η πιο ανώφελη και αναποτελεσματική λύση. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να μπαίνεις σε μπελάδες.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Il y a dans la lecture quelque chose qui relève de l'irrationnel. Avant d'avoir lu, on devine tout de suite si on va aimer ou pas. On hume, on flaire le livre, on se demande si ça vaut la peine de passer du temps en sa compagnie. C'est l'alchimie invisible des signes tracés sur une feuille qui s'impriment dans notre cerveau. Un livre, c'est un être vivant.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“There is something irrational about reading. Before you read a book, you can know immediately whether or not you are going to like it, just as with people, you can tell just from looking at them whether or not you’ll be their friend. You smell it, you sniff it, you wonder whether it’s worth spending time in its company. The pages of a book have an invisible alchemy that imprints itself on our brain. A book is a living creature.”
― Jean-Michel Guenassia, The Incorrigible Optimists Club

“I hated wasting my time. The only thing that seemed worthwhile to me was reading.”
― Jean-Michel Guenassia, The Incorrigible Optimists Club

“Πέρασαν είκοσι πέντε χρόνια για να ξαναιδωθούν και να ξαναμιλήσουν. Κατά τη διάρκεια αυτής της χαμένης ζωής, πρέπει να θυμήθηκαν πολλές φορές εκείνη την ημέρα, ν'αναρωτήθηκαν γιατί και πώς έφτασαν σ'αυτό το σημείο και αν άξιζε τον κόπο να γίνεται κανείς εκτός εαυτού με κάποιον για ασήμαντα πράγματα που με τον καιρό ξεχνιούνται. Η μνήμη μας είναι έτσι φτιαγμένη, ώστε να διαγράφει τις κακές αναμνήσεις και να κρατάει μόνο τις καλύτερες.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Το να διαβάζεις και να σου αρέσει το μυθιστόρημα ενός παλιανθρώπου δεν σημαίνει ότι του δίνεις, τρόπον τινά, άφεση αμαρτιών, ότι συμμερίζεσαι τις πεποιθήσεις του ή γίνεσαι συνένοχός του: σημαίνει ότι αναγνωρίζεις το ταλέντο του και όχι ότι ασπάζεσαι την ηθική του ή τις ιδέες του.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“A quoi servait un ami s'il ne vous tendait pas la main le jour où vous en avez besoin?”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“J'ai un problème avec la logique. Je n'ai jamais compris comment on pouvait dire une chose et son contraire. Jurer qu'on aime quelqu'un et le blesser, avoir un ami et l'oublier, se dire de la même famille et s'ignorer comme des étrangers, revendiquer des grands principes et ne pas les pratiquer, affirmer qu'on croit en Dieu et agir comme s'il n'existait pas, se prendre pour un héros quand on se comporte comme un salaud. (p.173)”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Έχει την επιλεκτική μνήμη των επιζώντων. Ό,τι μας ενοχλεί ή μας αφήνει αδιάφορους, το ξεχνάμε. Κρατάμε μονάχα ό,τι μας εξυπηρετεί, ειδάλλως δεν έχουμε καμιά ελπίδα να επιβιώσουμε.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Ένα ηλιόλουστο πρωινό, ο Στάλιν ξυπνάει, κοιτάει τον ήλιο και του λέει: "Ήλιε, πες μου, ποιος είναι ο πιο ωραίος, ο πιο έξυπνος και ο πιο δυνατός άνδρας στον κόσμο;" Αμέσως, ο ήλιος τού απαντά: "Εσύ, ω Στάλιν, φως της οικουμένης!" Το μεσημέρι, ο Στάλιν ξαναρωτά: "Πες μου, Ήλιε, ποιος είναι ο πιο υπέροχος, ο πιο ευφυής, ο εξοχότερος άνδρας όλων των εποχών;" Ο ήλιος επαναλαμβάνει: "Εσύ, ω τρισμέγιστε Στάλιν". Προτού δειπνήσει, ο Στάλιν δεν αντέχει να μη ρωτήσει τον Ήλιο ποιος είναι ο καλύτερος κομμουνιστής στον κόσμο. Ο ήλιος του απαντά: "Είσαι άρρωστος Στάλιν, ψυχοπαθής και παράφρονας. Σ' έχω χεσμένο! Τώρα είμαι στη Δύση!".”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Pour l'instant tout va bien.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Reading and loving a novel written by a bastard is not to absolve him in any way, to share his convictions or connive with him, it’s to recognize his talent, not his morals or his ideals. I have no wish to shake Hergé’s hand, but I love Tintin. And after all, are you yourself above reproof?”
― Jean-Michel Guenassia, The Incorrigible Optimists Club

“On redoute toujours de perdre la mémoire. C'est elle la source de nos maux. On ne vit bien que dans l'oubli. La mémoire est le pire ennemi du bonheur. Les gens heureux oublient”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“We always fear losing our memory, yet it’s the source of our troubles. Happy people forget.”
― Jean-Michel Guenassia, The Incorrigible Optimists Club

“Lo más importante en la Tierra Prometida no es la tierra, es la promesa.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“...είχαμε τσακωθεί. Ένας τσακωμός δεν σημαίνει τίποτα -ακόμα και αν δεν ξαναδείς ποτέ τον άλλο-, είναι απλώς ένας τρόπος να συνυπάρχεις με κάποιον δίχως να χάνεστε στον μικρό κόσμο όπου ζούμε.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Et puis, il faut bien commencer un jour, se lancer, couper les fils, avancer sans les petites roues, se casser la gueule, se relever et recommencer.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“- Tu es et tu resteras toujours une petite-bourgeoise moraliste. Comme Camus.
- Tu es et tu resteras toujours un petit con prétencieux. Comme Sartre.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“No one can tell the difference between tears and raindrops.”
― Jean-Michel Guenassia, The Incorrigible Optimists Club

“Literature is not just stories. It’s based on truth.”
― Jean-Michel Guenassia, The Incorrigible Optimists Club

“On dit que la chance ne passe qu'une fois à votre portée, qu'il faut la saisir à son tour. Après c'est fini. Elle est partie ailleurs et ne reviendra plus. Seuls les amnésiques n'ont pas de regrets.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“A cet instant, il se produisit un événement comme il en arrive un ou deux dans une vie. Un coup de foudre. Il n'y a pas d'autre mot pour qualifier ce qui se passa entre eux. Ils se regardèrent longtemps.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Les hommes ne pleurent pas, les héros encore moins.”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes

“Only amnesiacs have no regrets.”
― Jean-Michel Guenassia, The Incorrigible Optimists Club

“In due course, I came to classify writers into two categories: those who enabled you to arrive on time and those who caused you to be late. The Russian authors earned me a whole string of detentions.”
― Jean-Michel Guenassia, The Incorrigible Optimists Club

“- Όμορφοι δεν είναι;
- Εχουν άγνοια του κινδύνου που τους απειλεί.
- Χαίρονται που ζουν. Αγαπιούνται. Τιποτ' άλλο δεν μετράει. Για εκείνους, δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος. Θα μείνουν ερωτευμένοι για πάντα.”
― Jean-Michel Guenassia, Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων

“Lire et aimer le roman d'un salaud n'est pas lui donner une quelconque absolution, partager ses convictions ou devenir son complice, c'est reconnaître son talent, pas sa moralité ou son idéal. (p.52)”
― Jean-Michel Guenassia, Le Club des incorrigibles optimistes