Panitikan Answers For Pharmacy
Panitikan Answers For Pharmacy
Panitikan Answers For Pharmacy
1
Pamagat: Ang Panitikan/Literatura
Ang isang bansa ay makikilala sa pamamagitan ng kanyang literatura. Ito ang humuhulma upang maging
matatag at mamayagpag sa mundong ating ginagalawan. Nasubukan mo na ba na tuklasin ang iyong
kakayahan sa pagkatha ng isang obra maestra? Naging madali ba sa iyo ang paglikha ng isang sulatin?
Ang pag-unlad ng isang bansa ay isang pagpapatunay na ang larangan ng ating literatura ay patuloy na
umaagapay upang imulat sa lahat na ang ating mga manunulat ay bukas sa mga pagbabago na nakikita
sa kasalukuyan.
Sa modyul na ito, matututunan at makikilala natin ang mga dapat na malaman sa literatura ng ating
sariling bansa.
Sa mga araling matatagpuan sa modyul na ito ay mababatid natin ang mga dapat matutuhan sa
paniniwala, tradisyon, kahalagahan ng panitikan, at malaman ang mga akdang isinulat ng mga Pilipinong
manunulat.
Malaman, matukoy at, makilala ang literatura ng iba’t ibang rehiyon ng Pilipinas
Ang layunin ng pagsusulit na ito ay masukat ang dati mo nang kaalaman tungkol sa paksa kaya huwag
kang matakot sa pagsusulit na ito.
Handa ka na ba?
Magsimula ka na!
A. Panuto: Tukuyin ang genre/anyo ng sumusunod na teksto. Isulat ang titik ng sagot sa patlang.
B. Panuto: Piliin sa ibaba ang sagot sa mga sumusunod na pahayag. Titik lamang ang isulat sa
nakalaang patlang.
Mga Pagpipilian:
a. niyog f. kangkong
b. dinuguan g. itlog
c. sako h. kampana
d. noo i. kawayan
e. banig j. sitaw
C. Panuto: Ipaliwanag ang mga sumusunod na pahayag. Isulat ang sagot sa nakalaang espasyo.
Dahil kagaya nga ng sikat na kasabihan, “Unahin ang gawa kaysa salita”, mas tumatatak sa
isip ng tao ang mga ginawa ng kaniyang kapwa kaysa sa mga sinabi lamang nito. Kaya mas
madaling matandaan at makilala ng mga tao ang bayaning maraming nagawang bagay at
naipatupad kaysa sa bayaning puros salita lamang ang alam at wala namang ginagawa.
Kagaya nga ng uwak na itim ang kulay, mahirap itong itago dahil makikita at makikita parin
ito. Isa pa, ang uwak ay sumusulpot na lamang at gumagawa ng ingay kahit saan man ito
itago. Kung kaya’t kung tatangkain itong itago ay mahirap dahil makikita ito agad. Kaya ang
katotohanan ay maihahaluntulad sa uwak dahil kahit anong tago mo ay lalabas at lalabas
parin at kalaunang malalaman ng iba ang katotohanan. Maaari mo itong matago nang
matagal ngunit kalauna’y lalabas parin ang katotohanan.
Iwasto mo ang iyong sagot. Gamitin mo ang Susi sa Pagwawasto na nasa iyong guro.
Aralin 1: Kaligirang kasaysayan ng Panitikan/Literatura
Ang panitikan ay mga bungang isip na isinatitik at sumasaklaw sa lahat ng uri ng katha na tumutulong sa
wastong ikauunawa sa kahapon, ngayon, at bukas ng isang bansa. (Rufino Alejandro at Juliana C. Pineda)
Ang panitikan ay nasusulat na mga tala ng pinakamabubuting kaisipan at damdamin ng tao. (W. J. Long)
Ang panitikan sa tunay nitong kahulugan at sa malawak nitong saklaw ay nagiging deskripsyon,
interpretasyon at ekspresyon ng kagandahan, kalungkutan, kasiyahan, kasalatan, at kapayakan sa
pamamagitan ng matalas at mayamang guniguni o imahinasyon ng tagagawa ng panitikan (Lopez 1936).
Umano’y inihahanda nito ang tao sa pagbabago. Nagbibigay linaw rin ito kung bakit mahalaga ang
pagbabago at kung paano ito naisasakatuparan. Samakatwid, ang panitikan ay isang makapangyarihang
paraan ng pakikipag-ugnayang panlipunan.
Ang panitikan/literatura ay isa sa mga mabisang ekspresyon ng lipunan, isa ito sa mga pangunahing
institusyon ng pagsasalin ng kultura sa mga henerasyon ng bumubuo sa bawat lipunan. Hindi salamin o
repleksyon ang literatura kundi institusyon at kasangkapan na nakatudla sa pagkakamit ng
enkulturatibong pag-unlad ng pag-iisip at kakayahan ng mga bata sa loob ng isang lipunan. ( Hornedo
2004)
Pagsasanay
Panuto: Sagutin ang mga sumusunod na pahayag/katanungan. Isulat ang sagot sa nakalaang patlang.
P- Pagpapahayag
A- Aral
N- Napapanahon
I – Interpretasyon
T- Tuluyan
I- Imahinasyon
K- Karunungan
A- Angkop
N- Nagbibigay ugnayan
3. Tulang Pandulaan
a. Melodrama – ang sangkap ng uring ito ng dula ay malungkot ngunit nagtatapos nang masaya para sa
pangunahing tauhan
b. Komedya – karaniwang nagtatapos ito nang masaya, may tunggalian ang mga tauhan sa umpisa
subali’t ito’y nalulunasan kung kaya masaya ang wakas ng dula
c. Parsa – isang uri ng dula na nagpapasaya
d. Trahedya – kabaliktaran ito ng komedya kung saan ang wakas ay nagtatapos sa kamatayan ng
pangunahing tauhan sa dula
e. Saynete – paksa ng dulangn ito ang paglalahad ng kaugalian ng isang lahi, sa kanyang pamumuhay,
pangingibig at iba pa
4. Tulang Patnigan
a. Karagatan – ito’y batay sa alamat ng singsing ng isang prinsesa na inihulog sa dagat upang
mapangasawa niya ang kasintahang mahirap
b. Duplo – isang paligsahan sa husay ng pagtula at pangangatwiran na siyang pumalit sa karagatan
c. Balagtasan – ito’y isang pagtatalo sa paraang patula na nahango sa duplo at karagatan, ang salitang
“Balagtasan” ay hinango mula sa pangalang “Balagtas” na si Francisco Balagtas na siyang “Ama ng
Panulaan”
1. Maikling Kwento
2. Dula
3. Sanaysay
4. Nobela
5. Alamat
6. Anekdota
7. Pabula
8. Parabula
9. Balita
10. Talumpati
11. Tlambuhay
A. Pagsasanay:
Panuto: Sagutin ang mga sumusunod na katanungan/pahayag. Piliin sa loob ng kahon ang tamang
sagot at isulat ito sa nakalaang patlang.
Epiko Parsa
Karagatan
1. Ito ay tulang pasalaysay na tumatalakay sa mga paksang nauukol sa damdamin ng tao. __________
2. Ito ay batay sa alamat ng singsing ng isang prinsesa na inihulog sa dagat upang mapangasawa niya ang
kasintahang mahirap. Karagatan
__________
3. Ang sangkap ng uri ng dula ay malungkot ngunit nagtatapos nang masaya para sa pangunahing
tauhan.Melodrama
__________
Elehiya
4. Ito ay awit na punumpuno ng damdamin patungkol sa isang namatay o namayapa na. __________
5. Ito ay isang paligsahan sa husay ng pagtula at pangangatwiran na siyang pumalit sa karagatan. Duplo
6. Ito ay tungkol sa kabayanihan at pakikipagsapalaran ng pangunahing tauhan at ang mga pangyayaring
Epiko
nakapaloob ditto ay kagila-gilalas at hindi kapani-paniwala. __________
7. Ito ay pumapaksa sa iba’t ibang uri ng damdamin gaya ng pag-ibig, kalungkutan, kasiyahan at iba pa.
Awit
__________
Dalit
8. Ito ay isang awit na pumupuri sa Diyos. __________
9. Ito’y isang pagtatalo o paraang patula na hango sa duplo at karagatan. Balagtasan
__________
Parsa
10. Ito ay isan uri ng dula na nagpapasaya. __________
B. Pagsasanay
Panuto: Ibigay kung saang bansa nabibilang ang mga sumusunod na akda. Isulat ang sagot sa
nakalaang patlang.
Ang kasaysayan ay mahalagang salik sa pag-unlad ng literatura. Sa kasaysayan nakabatay ang iba’t ibang
kaalamang panliteratura dahil umaalinsunod ang literatura sa takbo ng kasaysayan. Sa patuloy na
pagbabago ng panahon, kasabay ring nagbago ang layunin, tema, nilalaman, anyo, at maging ang wikang
ginagamit sa pagpapahayag ng kaisipan at damdamin ng tao sa lipunan. Ito ay sa kadahilanag ang bawat
tao’y nakakatagpo ng iba’t ibang buhay at mga karanasan sa patuloy na pakikibaka sa daigdig na
kanyang ginagalawan. Ang mga karanasang ito ang magbibigay tanglaw sa mga pagbabago at pag-unlad
ng ating sariling pagkakakilanlan.
Ayon sa kasaysayan bago pa man din masakop ng Imperyo ng Madjapahit ang Pilipinas ay may literatura
nang maituturing ang ating mga ninuno at ito ay nagsimula sa pasalitang tradisyon. Ang mga aral ay
patnubay na nalikha ng mga matatanda nating ninuno na natagpuang nagpasalin-salin sa bibig noon ang
siyang itinuturing na pinagmulan ng Literaturang Pilipino. Likas sa mga Pilipino ang kagandahan sa
pagpapahayag ng ano mang kanilang iniisip kaugnay ng kanilang pang-araw-araw na pamumuhay. Ano
mang katanungan ay kanilang nasasagot sa pamamagitan ng magagandang paliwanag na bunga ng
kanilang matalinong pag-iisip. Ang mga tanong na bakit ganito/ganoon ang isang bagay na napapansin
sa kapaligiran ay natutugunan ng mga paliwanag na ibinabatay sa kanilang mga matatalinong
obserbasyon at marahil doon nagsimula ang mga alamat na sinasabing isa sa matandang anyo ng
literaturang nakilala. Karamihan sa mga panitikan nila ay yaong mga pasalin-dila gaya ng mga bulong,
tugmang-bayan, bugtong, epiko, salawikain, at awiting bayan na anyong patula; mga kuwentong –bayan,
alamat at mito na anyong tuluyan at ang mga katutubong sayaw at ritwal ng babaylang bilang
pinakaunang anyo ng dula sa bansa.
Karamihan sa mga panitikang ito ay pasalin-dila. May mga panitikan ring nasulat sa mga piraso ng
kawayan, matitibay na kahoy at makikinis na bato. Ngunit iilan na lamang ang mga natagpuan ng mga
arkeologo (archeologists) sapagkat batay sa kasaysayan, pinasunog at pinasira ito ng mga prayle nang
dumating sila sa bansa.
Ang mga Bumbay o Hindu ay nakarating sa Pilipinas noong ika-12 siglo. Ang unang sapit ng mga
Bumbay ay nanggaling sa Borneo at sila’y nagdala ng pananampalatayang Budismo. Epiko, at
Mahiya.
Ang Ikalawang sapit ay nanggaling sa Java at Borneo din noong ika-14 na siglo, nagdala sila ng
pananampalatayang Bramanistiko at panitikang epiko, awiting bayan at liriko. Marami ding mga
salitang Bumbay o Hindu na bahagi na ng wikang Pilipino. Ang mga ito’y guro, bansa, mukha,
likha, hukom, dukha, at iba pa.
Dumating ang mga Arabe sa Pilipinas noong ika-12 siglo, ngunit ang nagdala ng
pananampalatayang Muslim ay ang tinatawag na “Hadramaut Sayyids” mga misyonerong Arabe
na nanggaling sa Malaysia at dumating sa Pilipinas noong ika-16 na siglo.
Kasama nila ang maraming mangangalakal na Arabe at Persiyano, sila’y nanirahan sa Mindanao
at Sulu. Nagdala rin sila ng mga epiko, kuwentong-bayan, dula, at alamat.
1. Ang mga Malay na ito’y nagdala ng kanilang pananampalatayang pagano at mga awiting
pangrelihiyon. Sila’y nangagitara sa kabundukan ng Luzon at sila ang mga ninuno ng mga
Igorot, Bontok, at Tinguianes. (kumulang humigit sa 200 taon bago namatay si Kristo at 100
taon pagkamatay ni Kristo)
2. Mga ninuno ng mga Tagalog, Bisaya, Ilokano, at mga iba pa. Sila’y may dalang wika,
alpabeto, awiting bayan, kuwentong-bayan, mga alamat, at mga karunungang bayan. Ang
mga ito bagamat mga tubong Malaysia ay kung saan-saan nanggaling na mga kalapit bansa
gaya ng Borneo, Malacca at Indonesya at pagdating sa Pilipinas ay kumalat sila sa iba’t ibang
lalawigan ng Luzon at Visayas. Sila ang nagdala ng Barangay. (100 hanggang 1300 taon
pagkamatay ni Kristo)
3. Ikatlong pangkat ay ang mga Malay na Moslem. Nagsidating sila noong 1300 at 1500 taon.
Nanggaling sila sa Malaysia at nanirahan sa Mindanao at Sulu. Nagdala sila dito ng epiko,
alamat, kuwentong-bayan, at pananampalatayang Moslem.
Ang mga Intsik ay nakarating sa Pilipinas sa pagitan ng ikatlo hanggang ikawalong siglo. Ang mga
Intsik ay nagdala ng kanilang wika-kaya’t mahigit 600 salitang Intsik ay bahagi na ng wikang
Pilipino.
Ang mga salitang gusi, susi, mangkok, talyasi, kawali, kawa, bakya, tingi, Ingkong, Impo, bayaw,
inso, kuya, diko, sangko, at mga iba pa ay nanggaling sa Intsik. Ang ilang kaugaliang sosyal ay
galing din sa kanila. Ang Pilipinas ay nasakop ng mga Intsik noong taong 1405 hanggang 1417
noong panahon ni Yonglo.
Nang sakupin tayo ng mga Kastila sa panahon ni Miguel Lopez de Legaspi noong 1565 bilang kauna-
unahang Gobernador Heneral ay nagkaroon ng pagbibihis ang literaturang Pilipino kasabay ng maraming
pagbabago sa buhay ng mga Pilipino. Mahigit sa tatlong dantaon tayong sinakop ng mga Kastila at ang
mahabang panahong iyon ay nagdulot ng maraming impluwensiya ang mga Kastila sa Panitikang Pilipino.
Ang Alibata na siyang kauna-unahang alpabetong Pilipino ay pinalitan ng mga Kastila ng alpabetong
Romano. Ang wikang Kastila ay naging wika ng literature sa panahon ng mga Kastila. Maraming wikang
napahalo sa wikang Pilipino. Pumasok ang mga alamat ng Europa at mga tradisyong Europeo sa bansa at
naging bahagi ng Panitikang Pilipino ang awit at korido, moro-moro at iba pang akda.
Ang matandang literaturang Pilipino ay sinuri ng mga Kastila. Pinili nila ang mga kathnang maaaring
makatulong sa kanilang layunin na mapalaganap ang Kristiyanismo. Ang mga kathang hindi magiging
kapakipakinabang sa kanila ay kanilang sinunog.
Sa kanilang pananakop napansin nilang malaking bahagi ng pamumuhay ng mga matatandang Pilipino
ang literatura. Nakita nilang mahilig tumula ang mga Pilipino, mahilig umawit at gumagamit ng mga
salawikain, kawikaan, at mga kasabihan sa kanilang pangangaral upang mahubog ang kagandahang asal
sa mga kabataan. Ang pagtula ay ginagawang laro at ang mga bugtong ay ginagamit nila sa pagpapatalas
ng isip.
Pinalitan ng mga misyonerong Kastila ang mga sinunog na literaturang Pilipino ng mga sariling akda na
sila mismo ang nagsisulat. Sumulat sila ng mga akdang tiyak na magagamit nila sa pagpapalaganap ng
Kristiyanismo. Tatlong paksa lamang ang kanilang pinairal at pinalaganap – mga paksang panrelihiyon,
pangkagandahang - asal, at pangwika. Nanatili ang anyong tuluyan at patula sa mga akda. Nanatili ang
anyong patula at tuluyan sa mga akda. Sa panulaan ay lumabas ang mga tulang nasulat nasulat sa
dalawang wika, sa Kastila at sa Tagalog na sinulat ng mga tinatawag na Ladino. Noon nakilala ang
mahahabang tulang pasalaysay na makarelihiyon, ang awit at korido at iba pang mga akdang may
tradisyong Europeo. Dumating na rin sa Pilipinas ang mahahabang kasaysayang tuluyan na panrelihiyon
na siyang itinuring na pinagmulan ng nobela, ang Barlaan at Josapat.
Nagsimula na rin ang pagtatanghal ng mga dulang patula tulad ng duplo, moro-moro, at senakulo na
pawang ang tema ay panrelihiyon. Ang duplo ang ginawa ng mga Kastilang panumbas sa katutubong
dulang Karagatan na kinagiliwan sa matandang panahon sapagkat ito ay itinatanghal sa paraang patula
ng mga dalaga at binata.
Nagkaroon na rin ng mga sanaysay tungkol sa kagandahang – asal at mga pag-aaral tungkol sa wika.
Nabasa sa panahongn ito ang katipunan ng mga liham nina Urbana at Feliza, mga anekdota at sermon ni
Padre Modesto de Castro.
Sa panahong din ito lumabas at nabasa ang salin sa Tagalog ng buhay at papapakasakit ni Hesukristo sa
anyo ng mahabang tulang pasalaysay – Ang Mahal na Pasyon ni Hesukristong Panginoon Natin ni
Gaspar Aquino de Belen na kanyang sinulat sa wikang Tagalog. Ayon sa ginawang pagsusuri, ang Pasyon
ay maaaring epiko sa panahon ng Kastila. Si Gaspar Aquino de Belen din ang kauna-unahang umawit ng
Pasyon sa Tagalog.
Padre Francisco Blancas de San Jose- sumulat ng aklat na ang pamagat ay Arte y Reglas dela Lengua
Tagala.
Padre Francisco Pedro de San Agustin-sumulat ng aklat na ang pamagat ay Compendio del Arte de la
Lengua Tagala
Sa panahong ito nagkaroon ng iba’t ibang aklat pambalarila sa mga wikang Tagalog, Bikolano,
Kapampangan, Ilokano, at Bisaya.
Pagsasanay/Gawain
A. Panuto. Suriin ang mga sumusunod na halimbawa ng mga karunungang bayan. Isulat sa patlang
kung ang halimbawa ay salawikain, sawikain, bugtong, palaisipan, bulong, kasabihan, at kawikaan.
1. Salawikain (2)
- Pulutin ang mabuti, itapon ang masama.
- Ang katotohanan kahit na ibaon ay mabubulgar din.
2. Sawikain (1)
- Nabuhusan ng asin. (Nagulat)
3. Bugtong (3)
- Nakahiga kung gutom, Nakatayo kung busog.
- Mahaba kapag hindi gamit, maiksi kapag ginagamit.
- Dalagang maganda, masakit sa mata kung titigan.
4. Palaisipan (2)
- Ano ang makikita mo sa gitna ng bahay? Sagot: H
- Hindi tao at hindi rin hayop ngunit marunong tumawag? Sagot: Cellphone
5. Kawikaan (2)
- Huwag kang managhili sa taong marahas, at huwag kang pumili ng anoman sa kaniyang mga
lakad.
- Siya ay punong kahoy ng buhay sa mga nanghahawak sa kaniya: at mapalad ang bawa't isa
na nangamamalagi sa kaniya.
1. Kasunduan sa Paris
- Ang Kasunduang Paris ng 1898 ay pormal na tratadong nilagdaan ng España at ng Estados
Unidos sa Paris noong 10 Disyembre 1898. Nilagdaan ito noong 10 Disyembre 1898 at
naipatupad noong 11 Abril 1899. Ito ang naging wakas ng imperyo ng España sa America at sa
Pasipiko at simula naman ng imperyalismong Americano.
3. Humanidades
- Ito ay tungkol sa mga araling nauukol sa tao o mga araling pantao, mga disiplinang
akademiko na nag-aaral sa mga kondisyong pangtao na ginagamitan ng mga paraan ng
malawakang pagsusuri, pagpuna at pagbabakasakali. Ang Humanidades ay mula sa
imperikong gawi na ginagamit sa mga likas na agham at mga agham panlipunan. Ilan sa mga
halimbawa ng mga disiplina may kinalaman sa humanidades ang mga pag-aaral ng mga
sinauna at makabagong mga wika, panitikan, kasaysayan at pilosopiya.
4. Literasi sa Kompyuter
- Ang literasi sa kompyuter ay anumang anyo ng pakikipagtalastasan sa pagitan ng dalawa o
higit pa na mga indibiduwal na mga tao na nakikipagusap at/o nagbibigay ng impluwensiya sa
bawat isa sa pamamagitan ng magkahiwalay na mga kompyuter. Hindi kabilang dito ang mga
pamamaraan na kung saan nag-uusap ang dalawang kompyuter, sa halip kung papaano
makipagtalastasan ang mga tao na gamit ang kompyuter. Kabilang sa maibubunga ng pagpalit
ng komunikasyon na mas ginagamit ang kompyuter na anyo ang binagong: pagbubuo ng
impresyon, paglinlang at pagsisinungaling na pag-uugali, daynamikong grupo, di pagpipigil at
lalo na ang pagbubuo ng ugnayan.
5. Edukasyong Pangkabuhayan
- Ito ay naisasagawa nang may sapat na kaalaman, saloobin at kasanayan sa kamalayan ng
isang indibidwal sa pagpapahalaga ng sariling kultura, kakayanan, positibong pananaw sa
likas na yaman, maka agham at makabagong teknolohiya, at praktikal na pag-gamit ng sining
para sa pangangalaga sa sarili, sa tahanan at sa kabuhayan. Naisasagawa ito para sa pag-
unlad ng sarling kabuhayan at pati ng panlipunang pamumuhay.
Ang kilusang ito ay binubuo ng pangkat ng mga intelektuwal sa gitnang uri na tulad nina.
6. Pedro Paterno
a. Ninay
b. A Mi Madre ( Sa Aking Ina)
c. Sampaguitas Y Poesias Varias
Pagsasanay
B. Panuto. Isulat sa nakalaang patlang kung kani-kaninong sagisag ang mga sumusunod.
Panahon ng Amerikano
Bagamat nakadama ng bahagyang kalayaan ang mga Pilipino sa panahong ito, ang mga manunulat ay
hindi pa rin nagkaroon ng ganap na kalayaang makasulat ng mga nais nilang sulatin sapagkat sa
pamamagitan ng Batas Sedisyon ay pinagbawalan pa ring sumulat o pumaksa sa mga bagay na may
kinalaman sa pamamahala ng mga Amerikano na maaaring makapagpaalab ang kanilang mga karapatan.
Sa panahong ito ipinipilit ang pagbabasa at pag-aaral ng talambuhay nina Lincoln, Washington,
Roosevelt, at iba pang lider na Amerikano. Ipinakita at ikinintal sa isipang Pilipino ang Literaturang
dayuhan at kagandahan ng Amerika.
Ang Bahay Kubo, Leron-Leron Sinta, at iba pang awiting katutubo na inaawit sa mga paaralan ay
pinalitan ng Jack and Jill at iba pang awiting Ingles. Naging hadlang ito sa pag-usbong ng Literaturang
Pilipino subalit sa kabila ng mga hadlang na ito ay may mga manunulat na nagsikap sumulat ng mga
akdang makabayang nang maramdaman nila na may pansariling interes ang mga Amerikano sa ating
bansa.
Si Lope K. Santos ay sumulat ng mga akdang makabayan samantalang sina Juan K. Abad at Aurelio
Tolentino ay sumulat at nagtanghal ng mga dulang nagpapakita rin ng damdaming makabayan. Ang
Tanikalang Ginto ni Juan K. Abad at ang Kahapon, Ngayon, at Bukas ni Aurelio Tolentino ay itinuring na
mapanghimagsik kaya naging dahilan ito ng kanilang pagkakakulong.
Pinasok ng mga manunulat na Pilipino ang lahat ng larangan ng panitikan tulad ng lathalain, tula,
kwento, dula, sanaysay, nobela, at iba pa. Maliwanag na mababasa sa mga akda nila ang pag-ibig sa
bayan at pag-asam ng kalayaan.
Mga dula
1. Kahapon, Ngayon, at Bukas – Aurelio Tolentino
2. Tanikalang Ginto – Juan Abad
3. Malaya – Tomas Remegio
4. Walang Sugat – Severino Reyes
Panahon ng Hapones
Kung ang panahon ng mga Amerikano ay Panahon ng Ginto ng nobelang Tagalog, ang Panahon ng mga
Hapones ay naging Gintong panahon ng mga maikling katha at dulang Tagalog sapagkat nabigyan ang
maikling katha ng pagkakataon sa Liwayway. Ang mga akda sa panahong ito ay nagtaglay ng damdaming
makabayan. Nabigyang-diin ang katutubong kulay sa mga maikling kwento at ang mga ito ay pumaksa sa
uri ng pamumuhay noon na medyo may kahirapan.
Isang magandang pangyayari sa panahon ng mga Hapones ang ginagawang panunuri sa mga maikling
kwento na isinagawa ng Surian ng Wikang Pambansa. Pinili ang tatlong pinakamahuhusay na maikling
kwentong nasulat. Nanguna ang “ Lupang Tinubuan” ni Narciso G. Reyes, pangalawa ang “ Uhaw ang
Tigang na Lupa” ni Liwayway Arceo, at pangatlo ang “Lunsod, Nayon, at Dagat-dagatan” ni N.V.M.
Gonzales.
Ang karaniwang paksa ng mga tula noong Panahon ng Hapon ay tungkol sa bayan o sa pagkamakabayan,
pag-ibig, kalikasan, buhay lalawigan o nayon, pananampalataya, at sining.
Dalawang uri ng tula ang lumaganap sa panahong ito. Kinabibilangan ito ng.
a. Haiku – isang tulang may malayang taludturan na kinagiliwan ng mga Hapones Ito’y binubuo ng
labimpitong pantig na nahahati sa tatlong taludtod.
b. Tanaga – ito ay binubuo ng apat na taludtod . Ang bawat taludtod ay binubuo ay may pitong pantig at
ito ay nagtataglay ng tugma at sukat.