Bouddhanath History

A
stupa is a reliquary, a shrine containing the remains of a holy or sainted person

and/or artifacts associated with them
stupas were also raised to honor Buddhist arhats (saints), bodhisattvas (enlightened
ones), other saintly figures, or local deities.
Bouddhanath stupa is one of the largest in Nepal and a major pilgrimage site as well as
tourist attraction
thought to have been built in the late 6th century CE by a king of the Nepalese
Licchavi Kingdom and was enlarged and expanded upon later, most likely in the
14th century CE.
According to the history of Nepal, where the Narayanhiti Palace currently stands, once stood the
palace of King Vikramaditya (of the Licchavi kingdom). King Vikramaditya instructed that a dhunge
dhara should be built in the southern part of the palace courtyard. When the new dhunge dhara
produced no water, the king consulted his astrologers, who suggested that what was needed was
a human sacrifice of a male candidate having Battis-Lakshanas, or thirty-two perfections.[4] Only the
king himself and his two princes were suitable candidates, so the king decided to sacrifice himself to
bring water to the dhunge dhara. According to local mythology, during the sacrifice (performed, at
the king's order by one of his sons), the king's head flew off, landing at the nearby Sankhu
Bajrayogini Temple.[5]
The prince, with a regretful heart, decided to go to the top of Bajrayogini and cast off a chicken,
determined to construct a stupa where it landed. The hen landed in the place where Boudhanath
Stupa currently stands. Because the people at that time were managing to survive the drought by
collecting droplets of dew, the place was named Khāsti, a combination of the Nepal Bhasa words for
dew
The village that surrounds the great Kāśyapa stupa is generally known by the name of Bauddha/
Boudha. ...which in Tibetan is called Yambu Chorten Chenpo (Tibetan: ཡམ་བུའི་མཆོད་རྟེན་ཆེན་པོ། Wylie: yam
bu'i mchod rten chenpo). Jya Rung Khashor Chorten Chenpo, literally which may be translated as
"Chorten of poultry fallen promise" The stupa has an interesting history of its own which explains this
strange name. After Kāśyapa Buddha's demise, a certain old woman, a poultry keeper, Ma-jha-zi-ma
(Tibetan: མ་བྱ་རྫི་མ། Wyle: ma bya rzi ma mother bird caretaker) with her four sons, interred this great
sage's remains at the spot over which the great mound now stands, the latter having been built by
the woman herself. Before starting on the work of construction, she petitioned the King of the time to
grant her land the size of a buffalo skin. Thinking it would be small the king gave permission for land
and to build her stupa. However the poultry woman carefully cut the skin in a long strip, like a rope
and used it to circumscribe a large area. By the time that, as a result of great sacrifices on the part of
the woman and her four sons, the groundwork of the structure had been finished, those who saw it
were astonished at the greatness of the scale on which it was undertaken. The high officials and
wealthy people of the country were ashamed, if such a poor old woman were allowed to complete
building such a stupendous tower, they themselves would have to dedicate a temple as great as a
mountain, and so they decided to ask the King to disallow further progress of the work. When the
King was approached on the matter his Majesty replied: "I have finished giving the order to the
woman to proceed with the work. Kings must not eat their words, and I cannot undo my orders now"
which is known as (Kha-Shor), mouth-fallen thus, the name came as Jya Rung Kha Shor. So the
stupa was allowed to be finished, and hence its unique name, "Jya Rung Kha Shor Chorten
Chenpo." Tamang an ethnically Tibetan group in Nepal, have been living around Boudha for many
centuries and still own land surrounding the area of Boudha stupa.[8]
Later the first Chiniya Lama came from China and assisted the Nepal ruler with translation during
war negotiations. In return he was granted land for a monastery and residence in front of the stupa.
He married the daughter of Jung Bahadur Rana (through his Tamang wife who was born in Boudha)
and thus became connected with both the Ranas and the Tamang community. Today his
descendants still have a role regarding the stupa though management is now devolved to the Shree
Boudha Nath Area Development Committee which was established as part of the UNESCO
requirements for protection of the World Heritage Site Monument Zone
स्तूप एक रिलिक्वरी हो, पवित्र वा सं त व्यक्तिको अवशे षहरू र/वा तिनीहरूसँ ग सम्बन्धित कलाकृतिहरू समावे श
गरिएको मन्दिर।
बौद्ध अर्हतहरू (सन्तहरू), बोधिसत्वहरू (प्रबु द्धहरू), अन्य सन्त व्यक्तित्वहरू, वा स्थानीय दे वताहरूलाई सम्मान
गर्न पनि स्तूपहरू खडा गरिएको थियो।
बौद्धनाथ स्तूप ने पालको सबै भन्दा ठू लो र प्रमु ख तीर्थस्थलका साथै पर्यटकीय आकर्षणको केन्द्र हो।
ने पाली लिच्छवी राज्यका राजाले 6 औं शताब्दीको उत्तरार्धमा निर्माण गरे को मानिन्छ र पछि विस्तारित र विस्तार
गरिएको थियो, सम्भवतः 14 औं शताब्दीमा।
ने पालको इतिहास अनु सार अहिले जहाँ नारायणहिटी दरबार रहे को छ, त्यहाँ कुनै समय राजा विक् रमादित्य
(लिच्छवी राज्यका) को दरबार थियो। राजा विक् रमादित्यले दरबारको दक्षिणी भागमा ढु ं गेधारा बनाउन निर्दे शन दिए
। जब नयाँ ढु ं गे धराले पानी उत्पादन गरे न, राजाले आफ्ना ज्योतिषीहरूसँ ग सल्लाह गरे , जसले सु झाव दिए कि
बत्तीस-लक्षणस, वा बत्तीस पूर्णता भएको पु रुष उम्मे द्वारको मानव बलिदान थियो। [4] राजा आफैं र उनका दुई
राजकुमारहरू मात्र उपयु क्त उम्मे दवार थिए, त्यसै ले राजाले ढु ं गेधारामा पानी ल्याउन आफू लाई बलिदान दिने
निर्णय गरे । स्थानीय पौराणिक कथाका अनु सार, बलिदानको समयमा (राजाको आदे शमा उनका एक छोराले गरे को)
राजाको टाउको उडे र नजिकैको सांखु बज्रयोगिनी मन्दिरमा अवतरण भयो।
राजकुमारले दु:खित हृदयका साथ बज्रयोगिनीको टु प्पोमा जाने र कुखु रा फाल्ने निर्णय गरे , जहाँ त्यो अवतरण भयो
त्यहाँ स्तु प बनाउने सं कल्प गरे । अहिले बौद्धनाथ स्तूप रहे को ठाउँ मा कुखु रा अवतरण भएको छ । त्यसबे लाका
मानिसहरूले शीतका थोपाहरू सङ्कलन गरे र खडे रीबाट बच्ने प्रबन्ध मिलाउने भएकाले शीतका लागि ने पाल भास
शब्दको सं योजनबाट उक्त ठाउँ को नाम खास्ती राखिएको थियो।
महान काश्यप स्तूप वरपरको गाउँ लाई सामान्यतया बौद्ध/बौद्धको नामले चिनिन्छ। ...जसलाई तिब्बतीमा याम्बु
चोर्टन चे न्पो भनिन्छ (तिब्बती: ཡམ་བུའི་མཆོད་རྟེན་ཆེན་པཔན་རྟེན་ཆེན་པཔ)। Jya Rung Khashor Chorten Chenpo, जसलाई
शाब्दिक रूपमा "पोल्ट् री फले न वाचाको चोरटे न" भने र अनु वाद गर्न सकिन्छ, स्तूपको आफ्नै रोचक इतिहास छ
जसले यो अनौठो नामको व्याख्या गर्दछ। काश्यप बु द्धको मृ त्यु पछि, एक निश्चित वृ द्ध महिला, कुखु रा पालन गर्ने,
मा-झा-जि-मा (तिब्बती: མ་བྱ་རྫི་མ། Wyle: ma bya rzi ma माता चराको हे रचाह गर्ने) यस महान चार छोराहरूसँ ग
अन्तरक्रिया गरिन्। त्यो ठाउँ मा ऋषिको अवशे षहरू छन् जसमाथि अहिले ठू लो ढिस्को खडा छ, पछिको महिला
आफैले निर्माण गरे को हो। निर्माणको काम सु रु गर्नुअघि उनले आफ्नो जग्गा भैं सीको छाला जत्तिकै उपलब्ध गराउन
तत्कालीन राजासमक्ष निवे दन दिएकी थिइन् । सानो होला भने र राजाले जग्गा दिन र स्तूप बनाउन अनु मति दिए ।
तर कुखु रा पालन गर्ने महिलाले सावधानीपूर्वक छालालाई डोरी जस्तै लामो पट् टीमा काटिन् र यसलाई ठू लो
क्षे तर् को परिक् रमा गर्न प्रयोग गर्यो। जबसम्म, महिला र तिनका चार छोराहरूको तर्फ बाट ठू लो बलिदानको
परिणाम स्वरूप, सं रचनाको आधारशिला समाप्त भइसकेको थियो, यसलाई दे ख्ने हरू यो काम गरे को स्केलको
महानता दे खेर छक्क परे का थिए। दे शका उच्च अधिकारीहरू र धनीहरूलाई लाज लाग्यो, यदि त्यस्तो गरिब वृ द्ध
महिलालाई यस्तो अद्भत ू टावर बनाउन अनु मति दिइयो भने तिनीहरूले आफैंले पहाड जत्तिकै ठू लो मन्दिर समर्पण
गर्नुपर्ने थियो, त्यसै ले तिनीहरूले राजालाई सोध्ने निर्णय गरे । कामको थप प्रगतिलाई अस्वीकार गर्न। यस विषयमा
राजालाई सम्पर्क गर्दा श्रीमतिले जवाफ दिनु भयो: "मै ले महिलालाई काम अगाडि बढाउन आदे श दिएर सिध्याएको
छु। राजाहरूले उनीहरूको शब्द खानु हुँदैन, र अब म मे रो आदे शलाई रद्द गर्न सक्दिन" जसलाई (खा-) भनिन्छ।
शोर) यसरी नाम ज्या रुङ खा शोर भयो । त्यसै ले स्तु पालाई समाप्त गर्न अनु मति दिइयो, र यसै ले यसको अद्वितीय
नाम, "ज्या रुङ खा शोर चोरटे न चे न्पो।" तामाङ ने पालमा जातीय रूपमा तिब्बती समूह, धे रै शताब्दीयौंदे खि बौद्ध
वरपर बसोबास गर्दै आएका छन् र अझै पनि बौद्ध स्तूपको क्षे तर् वरपरको जमिन छ।
पछि चीनबाट पहिलो चिनिया लामा आए र ने पालका शासकलाई यु द्ध वार्तामा अनु वादमा सहयोग गरे । बदलामा
उनलाई स्तूपको अगाडि गु म्बा र निवासको लागि जग्गा दिइयो। उनले जं गबहादुर राणाकी छोरीसँ ग विवाह गरे
(उनी बौद्धमा जन्मे का तामाङ पत्नी मार्फ त) र यसरी राणा र तामाङ समु दायसँ ग जोडिए। विश्व सम्पदा स्थल
स्मारक क्षे तर् को सं रक्षणका लागि यु नेस्कोको आवश्यकता अनु सार स्थापना भएको श्री बौद्ध नाथ क्षे तर् विकास
समितिलाई व्यवस्थापनको जिम्मा दिए पनि आज पनि उनका सन्तानहरूले स्तूपको सम्बन्धमा भूमिका खे लेका छन्।

Bouddhanath History

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Bouddhanath History

Uploaded by

Document Information

Original Description:

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Bouddhanath History

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

A

stupa is a reliquary, a shrine containing the remains of a holy or sainted person

You might also like