Ang Langgam at ang Supladong Ibon Ang Langgam at ang Supladong Ibon

ni Ofelia E. Concepcion ni Ofelia E. Concepcion

.
Noong unang panahon ay hindi magkakabati ang lahat ng hayop. Noong unang panahon ay hindi magkakabati ang lahat ng hayop.
Magkakaaway ang mga hayop na naninirahan sa lupa, sa tubig, at sa ere. Si Magkakaaway ang mga hayop na naninirahan sa lupa, sa tubig, at sa ere. Si
Ibon ay mapagmataas at suplado, “Hindi ninyo kayang gawin ang nagagawa Ibon ay mapagmataas at suplado, “Hindi ninyo kayang gawin ang nagagawa
ko,” ang sabi niya. “Nararating ko ang lahat ng lugar.” ko,” ang sabi niya. “Nararating ko ang lahat ng lugar.”
Naiinis sa kanya ang langgam. “Sobrang yabang ni Ibon. Kungdi pa Naiinis sa kanya ang langgam. “Sobrang yabang ni Ibon. Kungdi pa
natin alam na marami ang napapahamak sa kanila dahil sa kakayahan nilang natin alam na marami ang napapahamak sa kanila dahil sa kakayahan nilang
lumipad.” “Oo nga,” sang-ayon naman ni Bubuyog. lumipad.” “Oo nga,” sang-ayon naman ni Bubuyog.
Nagpatuloy ang ikot ng kanilang buhay. Kung maraming humahanga Nagpatuloy ang ikot ng kanilang buhay. Kung maraming humahanga
kay Ibon dahil nakakalipad siya ay marami rin ang humahanga kay Langgam kay Ibon dahil nakakalipad siya ay marami rin ang humahanga kay Langgam
dahil sa kasipagan niya. “Tularan n’yo si Langgam. Masipag. Hindi na dahil sa kasipagan niya. “Tularan n’yo si Langgam. Masipag. Hindi na
kailangang utusan para tumulong sa magulang.” Pangaral ni Inang Ibon sa kailangang utusan para tumulong sa magulang.” Pangaral ni Inang Ibon sa
mga anak. mga anak.
“Nagpapasikat lang si Langgam. Masyado kasing maliit kaya hindi “Nagpapasikat lang si Langgam. Masyado kasing maliit kaya hindi
mapansin,”ang wika ni Ibon. “Inggit nga siya sa akin dahil nakalilipad ako.” mapansin,”ang wika ni Ibon. “Inggit nga siya sa akin dahil nakalilipad ako.”
Nakaisip ng kalokohan si Ibon. Hinintay niyang may buhat na pagkain Nakaisip ng kalokohan si Ibon. Hinintay niyang may buhat na pagkain
si Langgam nang bigla siyang bumaba sa harap nito. Nagulat si Langgam. si Langgam nang bigla siyang bumaba sa harap nito. Nagulat si Langgam.
Natapon ang buhat na pagkain. Tawang tawa si Ibon. Natapon ang buhat na pagkain. Tawang tawa si Ibon.
Lingid kay Ibon ay isang mangangaso ang matagal nang nagmamasid Lingid kay Ibon ay isang mangangaso ang matagal nang nagmamasid
sa kanya. Pinuntirya siya nito habang nakadapo sa puno at nagtatawa kay sa kanya. Pinuntirya siya nito habang nakadapo sa puno at nagtatawa kay
Langgam. Nadaplisan ng palaso si Ibon. Bumagsak siya sa lupa. “Saklolo!” Langgam. Nadaplisan ng palaso si Ibon. Bumagsak siya sa lupa. “Saklolo!”
sigaw niya. Nagulat siya nang makita kung sino ang unang dumating para sigaw niya. Nagulat siya nang makita kung sino ang unang dumating para
siya ay tulungan. siya ay tulungan.
“Huwag kang malikot,” ang sabi ng Langgam. “Mabisa raw gamot ang dahon “Huwag kang malikot,” ang sabi ng Langgam. “Mabisa raw gamot ang dahon
na ito.” Inalagaan ni Langgam si Ibon hanggang sa gumaling. na ito.” Inalagaan ni Langgam si Ibon hanggang sa gumaling.
Hiyang-hiya si Ibon. Hinamak niya si Langgam pero sa oras ng kagipitan ay Hiyang-hiya si Ibon. Hinamak niya si Langgam pero sa oras ng kagipitan ay
ito ang tumulong sa kanya. “ Patawad sa kagaspangan ng ugali ko, Langgam!” ito ang tumulong sa kanya. “ Patawad sa kagaspangan ng ugali ko, Langgam!”
sabi niya. sabi niya.
Naging magkaibigan sila mula noon. At minsan, si Ibon naman ang Naging magkaibigan sila mula noon. At minsan, si Ibon naman ang
nakapagligtas kay Langgam nang magulog ito sa tubig. Dinalhan niya ito ng nakapagligtas kay Langgam nang magulog ito sa tubig. Dinalhan niya ito ng
dahon para hindi ito malunod. dahon para hindi ito malunod.

Sagutin natin! Sagutin natin!

1. Sino-sino angmga pangunahing tauhan sa kuwento? 1. Sino-sino angmga pangunahing tauhan sa kuwento?
2. Sino-sino ang magkakaway noong unang paanhon? 2. Sino-sino ang magkakaway noong unang paanhon?
3. Sino ang mapagmataas at suplado? 3. Sino ang mapagmataas at suplado?
4. Bakit naiinis si Langgam kay Ibon? 4. Bakit naiinis si Langgam kay Ibon?
5.Bakit hinahangaan si Langgam ng mga hayop? 5.Bakit hinahangaan si Langgam ng mga hayop?
6. Ano ang pangaral ni Inang Ibon sa kanyang mga anak? 6. Ano ang pangaral ni Inang Ibon sa kanyang mga anak?
7. Ano ang nahulog nang magulat si Langgam? 7. Ano ang nahulog nang magulat si Langgam?
8. Sino ang nagmamasid sa mha kilos ni Ibon? 8. Sino ang nagmamasid sa mha kilos ni Ibon?
9. Ano ang tumama kay Ibon? 9. Ano ang tumama kay Ibon?
10. Sino ang tumulong kay Ibon? 10. Sino ang tumulong kay Ibon?
 Gulliver’s Travel Gulliver’s Travel
ni Jonalyn Torpe ni Jonalyn Torpe

Isang doctor si Gulliver na madalas pumalaot sa dagat. Minsan, Isang doctor si Gulliver na madalas pumalaot sa dagat. Minsan,
inabutan siya ng bagyo sa dagat at nasira ang kanyang Bangka.Kinabukasan, inabutan siya ng bagyo sa dagat at nasira ang kanyang Bangka.Kinabukasan,
nagising siyang nakatali. At nakita niyang pinagkakaguluhan siya ng mga nagising siyang nakatali. At nakita niyang pinagkakaguluhan siya ng mga
maliliit na tao. Binabantayan siya ng maliliit na kawal. maliliit na tao. Binabantayan siya ng maliliit na kawal.
Dumating ang hari ng Lilliput. Natuklasan ni Gulliber na siya ay nasa Dumating ang hari ng Lilliput. Natuklasan ni Gulliber na siya ay nasa
kaharian ng mga Lilliputians. Iniutos ng hari na pakainin ang doctor. kaharian ng mga Lilliputians. Iniutos ng hari na pakainin ang doctor.
Pinakain siya ng mga kawal hanggang siya ay mabusog. Pinakain siya ng mga kawal hanggang siya ay mabusog.
Isang gabi, habang natutulog si Gulliver, ninila siya ng mga kawal Isang gabi, habang natutulog si Gulliver, ninila siya ng mga kawal
papunta sa isang malaking kastilyo. Ang malaking kastilyo ang kanyang papunta sa isang malaking kastilyo. Ang malaking kastilyo ang kanyang
magiging bahay. Ngunit dahil sa kanyang laki, kailangan niyang gumapang at magiging bahay. Ngunit dahil sa kanyang laki, kailangan niyang gumapang at
humiga na lamang sa kahat ng oras. humiga na lamang sa kahat ng oras.
Iniutos ng hari sa kanyang mga panday na gumawa ng malaking Iniutos ng hari sa kanyang mga panday na gumawa ng malaking
tanikala para kay Gulliver. Nakakalakad na ang doctor ngunit hindi pa rin tanikala para kay Gulliver. Nakakalakad na ang doctor ngunit hindi pa rin
siya ganap na Malaya. Ginawan siya ng mga modista ng bagong mga damit. siya ganap na Malaya. Ginawan siya ng mga modista ng bagong mga damit.
tinuruan siya ng mga pilosopo ng Lilliput ng kanilang wika. tinuruan siya ng mga pilosopo ng Lilliput ng kanilang wika.
Naging kaibigan siya ng mga Lilliputuans. Marami ang sumasayaw sa Naging kaibigan siya ng mga Lilliputuans. Marami ang sumasayaw sa
kanyang palad at naglalaro sa kanyang buhok. kanyang palad at naglalaro sa kanyang buhok.
Minsan, Nakakita ng sirang Bangka si Gulliver. Pinayagan siya ng hari Minsan, Nakakita ng sirang Bangka si Gulliver. Pinayagan siya ng hari
ng Lilliput na umalis gamit ang bangka. ng Lilliput na umalis gamit ang bangka.
Tinulungan siya ng mga Lilliputians na ayusin ang Bangka. At Tinulungan siya ng mga Lilliputians na ayusin ang Bangka. At
naghiwalay nang Masaya sina Gulliver at kanyang bagong mga kaibigan, ang naghiwalay nang Masaya sina Gulliver at kanyang bagong mga kaibigan, ang
mga Lilliputians. mga Lilliputians.
Mga Tanong: Mga Tanong:

1. Sino angv pangunahing tauhan sa kuwento? 1. Sino angv pangunahing tauhan sa kuwento?

2. Sino si Gulliver? 2. Sino si Gulliver?

3. Ano ang nangyari sa bangka ni Gulliver nang abutan ng bagyo sa dagat? 3. Ano ang nangyari sa bangka ni Gulliver nang abutan ng bagyo sa dagat?

4. Ano ang nakita ni Gulliver na nagpagulat sa kanya? 4. Ano ang nakita ni Gulliver na nagpagulat sa kanya?

5. Saang kaharian natagpuan ni Gulliver ang sarili? 5. Saang kaharian natagpuan ni Gulliver ang sarili?

6. Saan dinala ng mga Lilliputiasn si Gulliver? 6. Saan dinala ng mga Lilliputiasn si Gulliver?

7. Ano ang ipinagawa ng hari sa mga panday? 7. Ano ang ipinagawa ng hari sa mga panday?

8. Sino ang gumawa ng mga damit ni Gulliver? 8. Sino ang gumawa ng mga damit ni Gulliver?

9. Paano natuto ng wika ng mga Lilliputian si Gulliver? 9. Paano natuto ng wika ng mga Lilliputian si Gulliver?

10. Ano ang nakita ni Gulliver isang araw? 10. Ano ang nakita ni Gulliver isang araw?

11. Ano ang ginawa ng mga Lilliputian sa sirang bangka? 11. Ano ang ginawa ng mga Lilliputian sa sirang bangka?
 Ang Alamat ng Gumamela Ang Alamat ng Gumamela

Si Gumamela ay isang pangkaraniwang dalaga na nakatira sa bukid. Si Gumamela ay isang pangkaraniwang dalaga na nakatira sa bukid.
Masipag siya at masayahin. Mabait rin siya at matulungin. Masipag siya at masayahin. Mabait rin siya at matulungin.
Hindi gaanong kagandahan pero hindi rin masasabing pangit si Hindi gaanong kagandahan pero hindi rin masasabing pangit si
Gumamela. Tipikal na dalaga sa kanyang panahon, mahinhin siya. Walang Gumamela. Tipikal na dalaga sa kanyang panahon, mahinhin siya. Walang
sinumang nakababatid na mayroon na siyang itinatangi. Ito ay si Abam, ang sinumang nakababatid na mayroon na siyang itinatangi. Ito ay si Abam, ang
matalik niyang kaibigan. matalik niyang kaibigan.
Kinikilalang magsasaka sa bayan nila si Abam. Bukod kasi sa Kinikilalang magsasaka sa bayan nila si Abam. Bukod kasi sa
itinanghal na pinakamahusay na magsasaka, lider din ito ng grupong itinanghal na pinakamahusay na magsasaka, lider din ito ng grupong
nagtuturo sa kapwa magbubukid upang mapataas ang ani. Dahil sa nagtuturo sa kapwa magbubukid upang mapataas ang ani. Dahil sa
popularidad ng lalaki marami itong tagahanga. Gayunman ay isa lang ang popularidad ng lalaki marami itong tagahanga. Gayunman ay isa lang ang
babaing iniibig ng binata. Ang dalaga ay si Milusay, ang mutya ng bayan babaing iniibig ng binata. Ang dalaga ay si Milusay, ang mutya ng bayan
nila. Kaso lang ay sarado ang puso nito sa ngalan ng pag-ibig. nila. Kaso lang ay sarado ang puso nito sa ngalan ng pag-ibig.
Alam ni Gumamela na mahal na mahal ni Abam si Milusay. Tuwing Alam ni Gumamela na mahal na mahal ni Abam si Milusay. Tuwing
nakikitang malungkot ang kaibigan ay nagdurugo ang puso niya. Sa tindi ng nakikitang malungkot ang kaibigan ay nagdurugo ang puso niya. Sa tindi ng
awa niya sa lalaki na gagawin ang lahat pansinin ni Milusay ang kaibigan awa niya sa lalaki na gagawin ang lahat pansinin ni Milusay ang kaibigan
kapalit man noon ay ang sariling buhay. Binalewala iyon ni Abam. kapalit man noon ay ang sariling buhay. Binalewala iyon ni Abam.
Isang umaga, bumati sa paningin ni Abam ang isang halamang may Isang umaga, bumati sa paningin ni Abam ang isang halamang may
bulaklak na kulay pula sa tarangkahan niya. bulaklak na kulay pula sa tarangkahan niya.
May kung anong nag-udyok kay Abam upang pitasin ang bulaklak. May kung anong nag-udyok kay Abam upang pitasin ang bulaklak.
Dinala iyon kay Milusay. Noon ay naghahanapng palamuti sa buhok ang Dinala iyon kay Milusay. Noon ay naghahanapng palamuti sa buhok ang
dalaga. Kinuha nito ang bulaklak at inilagay sa likod ng tenga. Tumingkad dalaga. Kinuha nito ang bulaklak at inilagay sa likod ng tenga. Tumingkad
lalo ang ganda ni Milusay. Araw-araw nagdala ng bulaklak si Abam sa lalo ang ganda ni Milusay. Araw-araw nagdala ng bulaklak si Abam sa
dalaga. Nagulat siya dahil ilang kaparehong puno rin ang sumibol sa dalaga. Nagulat siya dahil ilang kaparehong puno rin ang sumibol sa
bakuran at namulaklak ng iba’t ibang kulay. Naibigan ni Milusay ang mga bakuran at namulaklak ng iba’t ibang kulay. Naibigan ni Milusay ang mga
bulaklak. Tuwina ay may nakapalamuting bulaklak sa buhok niya. bulaklak. Tuwina ay may nakapalamuting bulaklak sa buhok niya.
Hindi nagtagal ay nagkaunawaan sina Abam at Milusay. Hindi nagtagal ay nagkaunawaan sina Abam at Milusay.
 Noon lang napansin ng binata na sa labis na pagbibigay ng panahon Noon lang napansin ng binata na sa labis na pagbibigay ng panahon
kay Milusay ay hindi naalala ang kaibigan. Saka lang niya natuklasan na kay Milusay ay hindi naalala ang kaibigan. Saka lang niya natuklasan na
matagal na itong nawawala. matagal na itong nawawala.
Minsan dumating si Abam sa kanila ay napansing nakabuka ang mga Minsan dumating si Abam sa kanila ay napansing nakabuka ang mga
bulaklak sa tarangkahan. Hinaplos nito ang mga iyon dahil na rin sa bulaklak sa tarangkahan. Hinaplos nito ang mga iyon dahil na rin sa
pasasalamayt. Paano ay nagging instrument ang mga ito sa pagtanggap ni pasasalamayt. Paano ay nagging instrument ang mga ito sa pagtanggap ni
Milusay sa pag-ibig. Natigilan siya nang makita ang panyo ni Gumamela sa Milusay sa pag-ibig. Natigilan siya nang makita ang panyo ni Gumamela sa
tabi ng isang puno. tabi ng isang puno.
“Gumamela”, anas niya. “Gumamela”, anas niya.
Humihip ang malamig na hangin na tila sinasagot ang kanyang tawag. Humihip ang malamig na hangin na tila sinasagot ang kanyang tawag.
Naisip ni Abam na ang halaman na sumibol sa may tarangkahan niya Naisip ni Abam na ang halaman na sumibol sa may tarangkahan niya
ay di iba at si Gumamela. Natupad ang pangako nitong gagawin ang lahat ay di iba at si Gumamela. Natupad ang pangako nitong gagawin ang lahat
ibigin lang siya ni Milusay. Napaluhod siya at napaluha bilang pasasalat sa ibigin lang siya ni Milusay. Napaluhod siya at napaluha bilang pasasalat sa
kaibigan. kaibigan.

Mga Tanong: Mga Tanong:

1. Sino-sino ang tauhan sa kuwento? 1. Sino-sino ang tauhan sa kuwento?
2. Ano ang pamagat ng kuwento? 2. Ano ang pamagat ng kuwento?
3. Saan nakatira si Gumamela? 3. Saan nakatira si Gumamela?
4. Anong katangian mayroon si Gumamela? 4. Anong katangian mayroon si Gumamela?
5. Sino ang kaibigan ni Gumamela? 5. Sino ang kaibigan ni Gumamela?
6. Sino ang gusto ni Abam? 6. Sino ang gusto ni Abam?
7. Bakit nawawala si Gumamela? 7. Bakit nawawala si Gumamela?
8. Ano tumubo sa tarangkahan ni Abam? 8. Ano tumubo sa tarangkahan ni Abam?
9. Ano ang kulay ng tumubo? 9. Ano ang kulay ng tumubo?
10. Ano ang nakita ni Abam sa tabi ng puno? 10. Ano ang nakita ni Abam sa tabi ng puno?
 “Si Juan Na Laging Wala Sa Klase” “Si Juan Na Laging Wala Sa Klase”
Si Juan Franciso ay anak ng mayamang mag-asawa. Pagmamay-ari ng Si Juan Franciso ay anak ng mayamang mag-asawa. Pagmamay-ari ng
ama niya ang pinaka-malaking hacienda sa baryo nila. Isa namang simpleng ama niya ang pinaka-malaking hacienda sa baryo nila. Isa namang simpleng
maybahay ang ina niya, hindi na nito kailangang magtrabaho sa dami ng maybahay ang ina niya, hindi na nito kailangang magtrabaho sa dami ng
pera nila. pera nila.
Dahil nag-iisa siyang anak ng mayamang mag-asawa, kampante si Dahil nag-iisa siyang anak ng mayamang mag-asawa, kampante si
Juan na hinding-hindi na siya mamumulubi hanggang sa pagtanda niya. Ito Juan na hinding-hindi na siya mamumulubi hanggang sa pagtanda niya. Ito
ang dahilan kung bakit tamad siya mag-aral. ang dahilan kung bakit tamad siya mag-aral.
“Hindi ko naman kailangan gumradweyt, e, hindi ko na nga kailangan “Hindi ko naman kailangan gumradweyt, e, hindi ko na nga kailangan
mag-aral sa dami ng pera niyo ni daddy,”  palaging katwiran ni Juan tuwing mag-aral sa dami ng pera niyo ni daddy,”  palaging katwiran ni Juan tuwing
pinapagalitan ng ina dahil sa hindi pagpasok sa klase niya. pinapagalitan ng ina dahil sa hindi pagpasok sa klase niya.
Nagpatuloy ang hindi kaaya-ayang gawain ni Juan. Kahit guro niya ay Nagpatuloy ang hindi kaaya-ayang gawain ni Juan. Kahit guro niya ay
pinupuntahan na siya sa bahay nila upang kamustahin kung bakit wala siya pinupuntahan na siya sa bahay nila upang kamustahin kung bakit wala siya
sa klase. sa klase.
“Anak, kailangan mong mag-aral. Ang pinag-aralan ang tanging bagay na “Anak, kailangan mong mag-aral. Ang pinag-aralan ang tanging bagay na
hinding-hindi makukuha sa iyo nino man,” sabi ng ina ni Juan pagka-alis ng hinding-hindi makukuha sa iyo nino man,” sabi ng ina ni Juan pagka-alis ng
guro niya. guro niya.
Hindi na mabilang-bilang ang mga pagkakataong pinuntahan siya ng guro Hindi na mabilang-bilang ang mga pagkakataong pinuntahan siya ng guro
niya sa bahay nila. Ngunit, talagang tamad si Juan. Mas gugustuhin pa niya sa bahay nila. Ngunit, talagang tamad si Juan. Mas gugustuhin pa
niyang lumiban sa klase at maglaro sa kompyuter or mamasyal kasama ang niyang lumiban sa klase at maglaro sa kompyuter or mamasyal kasama ang
barkada. barkada.
Isang araw, habang naglalaro ng kompyuter si Juan at kaibigan niyang si Isang araw, habang naglalaro ng kompyuter si Juan at kaibigan niyang si
Pedro sa kwarto niya, may narinig siyang isang malakas na sigaw ng ina niya. Pedro sa kwarto niya, may narinig siyang isang malakas na sigaw ng ina niya.
“Juan! Juan! Ang daddy mo,” sabi ng ina ng batang tamad mag-aral. “Juan! Juan! Ang daddy mo,” sabi ng ina ng batang tamad mag-aral.
Inatake sa puso ang ama ni Juan. Sinundan ito ng iba’t ibang komplikasyon. Halos Inatake sa puso ang ama ni Juan. Sinundan ito ng iba’t ibang komplikasyon. Halos
dalawang buwan na nakaratay ang daddy niya sa ospital bago ito pumanaw. Pati dalawang buwan na nakaratay ang daddy niya sa ospital bago ito pumanaw. Pati
yung hacienda na pagmamay-ari nila ay naibenta pambayad sa gastusin sa ospital. yung hacienda na pagmamay-ari nila ay naibenta pambayad sa gastusin sa ospital.
“Anak, sa darating na pasukan, kailangan mong lumipat ng eskwelahan. Hindi na “Anak, sa darating na pasukan, kailangan mong lumipat ng eskwelahan. Hindi na
natin kakayanin yung bayarin sa pribadong paaralan diyan sa baryo,”  malungkot ng natin kakayanin yung bayarin sa pribadong paaralan diyan sa baryo,”  malungkot ng
sabi ng ina ni Juan sa kanya. sabi ng ina ni Juan sa kanya.
Naghirap silang mag-ina. Maraming pagkakataon na kinailangan ni Juan na Naghirap silang mag-ina. Maraming pagkakataon na kinailangan ni Juan na
pumunta sa paaralan na walang laman ang tiyan o ang bulsa niya. Doon niya pumunta sa paaralan na walang laman ang tiyan o ang bulsa niya. Doon niya
napagtanto na kung sana e nag-aral siya ng mabuti eh gradweyt na siya sa napagtanto na kung sana e nag-aral siya ng mabuti eh gradweyt na siya sa
kolehiyo at makakatulong na sa ina niya. kolehiyo at makakatulong na sa ina niya.
Mas bata sa kanya ang mga kaklase niya at ang mga kasing-edad niya naman ay Mas bata sa kanya ang mga kaklase niya at ang mga kasing-edad niya naman ay
nagtatrabaho na. Labis ang panghihinayang ni Juan sa mga nasayang na panahon nagtatrabaho na. Labis ang panghihinayang ni Juan sa mga nasayang na panahon
ngunit wala na siyang magagawa. ngunit wala na siyang magagawa.
“Kung sana pinahalagahan ko na noon pa ang pag-aaral ko, ‘di sana hindi na “Kung sana pinahalagahan ko na noon pa ang pag-aaral ko, ‘di sana hindi na
nahihirapan si Mama maglabada,” ang pagsisisi na laging bumubungad sa kanya sa nahihirapan si Mama maglabada,” ang pagsisisi na laging bumubungad sa kanya sa
tuwing makikita ang ina na hirap na hirap makakain lang sila. tuwing makikita ang ina na hirap na hirap makakain lang sila.

Mga Tanong: Mga Tanong:

1. Sino ang tauhan sa kuwento> 1. Sino ang tauhan sa kuwento>

2. Bakit tamad mag-aral si Juan? 2. Bakit tamad mag-aral si Juan?

3.Ano ang gustong gawin ni Juan kung di siya pumapasok sa paaralan? 3.Ano ang gustong gawin ni Juan kung di siya pumapasok sa paaralan?

4.Anong nangyari sa ama ni Juan? 4.Anong nangyari sa ama ni Juan?

5. Bakit pinapalipat siya sa ibang paaralan? 5. Bakit pinapalipat siya sa ibang paaralan?

6.Bakit nagsisi si Juan?. 6.Bakit nagsisi si Juan?.

7. Saan naganap ang kuwento? 7. Saan naganap ang kuwento?

8. Ano ang napulot mong aral sa ating kuwento? 8. Ano ang napulot mong aral sa ating kuwento?
 Si Juan at ang Alimango Si Juan at ang Alimango

Isang araw si Juan ay inutusan ng kanyang inang si Aling Maria. “Juan, Isang araw si Juan ay inutusan ng kanyang inang si Aling Maria. “Juan,
pumunta ka sa palengke at bumili ng mga alimangong maiuulam natin sa pumunta ka sa palengke at bumili ng mga alimangong maiuulam natin sa
pananghalian.” pananghalian.”
Binigyan ng ina si Juan ng pera at pinagsabihang lumakad na nang hindi Binigyan ng ina si Juan ng pera at pinagsabihang lumakad na nang hindi
tanghaliin. tanghaliin.
Nang makarating si Juan sa palengke ay lumapit siya sa isang tinderang may Nang makarating si Juan sa palengke ay lumapit siya sa isang tinderang may
tindang mga alimango at nakiusap na ipili siya ng matataba. Binayaran ni Juan ang tindang mga alimango at nakiusap na ipili siya ng matataba. Binayaran ni Juan ang
tindera ng alimango at nagpasalamat siya. tindera ng alimango at nagpasalamat siya.
Umuwi na si Juan ngunit dahil matindi ang sikat ng araw at may kalayuan Umuwi na si Juan ngunit dahil matindi ang sikat ng araw at may kalayuan
din ang bahay nila sa palengke ay naisipan ni Juan na magpahinga sa ilalim ng isang din ang bahay nila sa palengke ay naisipan ni Juan na magpahinga sa ilalim ng isang
punungkahoy na may malalabay na sanga. Naisip niyang naghihintay sa kanya ang punungkahoy na may malalabay na sanga. Naisip niyang naghihintay sa kanya ang
ina kaya’t naipasya niyang paunahin nang pauwiin ang mga alimango. ina kaya’t naipasya niyang paunahin nang pauwiin ang mga alimango.
“Mauna na kayong umuwi, magpapahinga muna ako, ituturo ko sa inyo ang “Mauna na kayong umuwi, magpapahinga muna ako, ituturo ko sa inyo ang
aming bahay. Lumakad na kayo at pagdating sa ikapitong kanto ay lumiko kayo sa aming bahay. Lumakad na kayo at pagdating sa ikapitong kanto ay lumiko kayo sa
kanan, ang unang bahay sa gawing kaliwa ang bahay namin. Sige, lakad na kayo.” kanan, ang unang bahay sa gawing kaliwa ang bahay namin. Sige, lakad na kayo.”
Kinalagan ni Juan ang mga tali ng mga alimango at pinabayaan nang Kinalagan ni Juan ang mga tali ng mga alimango at pinabayaan nang
magsilakad ang mga iyon. Pagkatapos ay humilig na sa katawan ng puno. Dahil sa magsilakad ang mga iyon. Pagkatapos ay humilig na sa katawan ng puno. Dahil sa
malakas ang hangin ay nakatulog si Juan. Bandang hapon na nang magising si Juan. malakas ang hangin ay nakatulog si Juan. Bandang hapon na nang magising si Juan.
Nag-inat at tinatamad na tumayo. Naramdaman niyang kumakalam ang kanyang Nag-inat at tinatamad na tumayo. Naramdaman niyang kumakalam ang kanyang
sikmura. Nagmamadali nang umuwi si Juan. sikmura. Nagmamadali nang umuwi si Juan.
Malayu-layo pa siya ay natanaw na niya ang kanyang ina na naghihintay sa Malayu-layo pa siya ay natanaw na niya ang kanyang ina na naghihintay sa
may puno ng kanilang hagdan. Agad na sinalubong ni Aling Maria ang anak may puno ng kanilang hagdan. Agad na sinalubong ni Aling Maria ang anak
pagpasok nito sa tarangkahan. pagpasok nito sa tarangkahan.
“Juan, bakit ngayon ka lang umuwi, nasaan ang mga alimango?” “Juan, bakit ngayon ka lang umuwi, nasaan ang mga alimango?”
 “Bakit po? Hindi pa po ba umuuwi?” Nagulat ang ina sa sagot ni Juan. “Juan, ano “Bakit po? Hindi pa po ba umuuwi?” Nagulat ang ina sa sagot ni Juan. “Juan, ano
ang ibig mong sabihin?” ang ibig mong sabihin?”

“Nanay, kaninang umaga ko pa po pinauwi ang mga alimango. Akala ko po ay narito “Nanay, kaninang umaga ko pa po pinauwi ang mga alimango. Akala ko po ay narito
na.” na.”

“Juan, paanong makauuwi rito ang mga alimango? Walang isip ang mga iyon.” “Juan, paanong makauuwi rito ang mga alimango? Walang isip ang mga iyon.”

Hindi naunawaan agad ni Juan ang paliwanag ng ina. Takang-taka siya kung bakit Hindi naunawaan agad ni Juan ang paliwanag ng ina. Takang-taka siya kung bakit
hindi nakauwi ang mga alimango. Sa patuloy na pagpapaliwanag ng ina ang mga hindi nakauwi ang mga alimango. Sa patuloy na pagpapaliwanag ng ina ang mga
alimango ay hindi katulad ng mga tao na may isip ay naliwanagan si Juan na mali alimango ay hindi katulad ng mga tao na may isip ay naliwanagan si Juan na mali
nga ang ginawa niyang pagpapauwi sa mga alimango. nga ang ginawa niyang pagpapauwi sa mga alimango.

Mga Tanong: Mga Tanong:

1. Anon gang pamagat ng nabasa mong kuwento? 1. Anon gang pamagat ng nabasa mong kuwento?
2. Sino-sino ang tauhan sa kuwento? 2. Sino-sino ang tauhan sa kuwento?
3. Anong inutos kay Juan ng kanyang ina? 3. Anong inutos kay Juan ng kanyang ina?
4. Umuwi na sana si Juan ngunit ano muna ang kanyang ginawa? 4. Umuwi na sana si Juan ngunit ano muna ang kanyang ginawa?
5. Anong inutos niya sa mga alimango? 5. Anong inutos niya sa mga alimango?
6. Anong ginawa ni Juan sa ilalim ng puno? 6. Anong ginawa ni Juan sa ilalim ng puno?
7. Anong tinanong ng ina niya kay Juan pag uwi niya sa bahay? 7. Anong tinanong ng ina niya kay Juan pag uwi niya sa bahay?
8. Tama ba ang ginawa ni Juan na inutosan niyang umuwi ang mga alimango? 8. Tama ba ang ginawa ni Juan na inutosan niyang umuwi ang mga alimango?
Bakit? Bakit?
9. Kailangan bang sundin ang utos ni nanay? bakit? 9. Kailangan bang sundin ang utos ni nanay? bakit?
10. Anong natutunan mo sa kuwento? 10. Anong natutunan mo sa kuwento?
 Ang Alamat ng Pakwan Ang Alamat ng Pakwan

Kaawa-awa ang batang si Juan. Ulila siya sa ama at ina. Nakatira siya sa Kaawa-awa ang batang si Juan. Ulila siya sa ama at ina. Nakatira siya sa
kanyang tiya at tiyo. Mga pilyo, tamad, at masasama ang ugali ng kanilang mga kanyang tiya at tiyo. Mga pilyo, tamad, at masasama ang ugali ng kanilang mga
anak. Malupit sila kay Juan. Sinisigawan, pinapalo at pinagtatawanan nila si Juan anak. Malupit sila kay Juan. Sinisigawan, pinapalo at pinagtatawanan nila si Juan
kapag nagkakamali ito. “Pak-Juan” ang tawag nila sa pinsan na ang ibig sabihin ay kapag nagkakamali ito. “Pak-Juan” ang tawag nila sa pinsan na ang ibig sabihin ay
pangit si Juan. pangit si Juan.

Malaki ang ulo ni Juan. Maiitim ang kanyang mga ngipin at mapupula ang kanyang Malaki ang ulo ni Juan. Maiitim ang kanyang mga ngipin at mapupula ang kanyang
makakapal na labi. Ngunit mabait, masipag at matulungin si Juan. Nagtatrabaho makakapal na labi. Ngunit mabait, masipag at matulungin si Juan. Nagtatrabaho
siya sa bahay sa buong maghapon. Naglilinis, nagluluto, nag-aalaga ng bata, at siya sa bahay sa buong maghapon. Naglilinis, nagluluto, nag-aalaga ng bata, at
nagliligpit ng kinainan. nagliligpit ng kinainan.

Minsan, nabasag ang hinugasang pinggan ni Juan. “Wala kang ingat, maghuhugas Minsan, nabasag ang hinugasang pinggan ni Juan. “Wala kang ingat, maghuhugas
ka lang ng pinggan ay mababasag pa”, sigaw ng kanyang tiya. Pinagtawanan siya ng ka lang ng pinggan ay mababasag pa”, sigaw ng kanyang tiya. Pinagtawanan siya ng
kanyang mga pinsan, “ha-ha-ha, Pak-Juan! Pak-Juan!”, ang paulit-ulit na biro ng kanyang mga pinsan, “ha-ha-ha, Pak-Juan! Pak-Juan!”, ang paulit-ulit na biro ng
mga pinsan. mga pinsan.

Hindi na nakatiis si Juan. Umiiyak siya. Tumawag siya at nanalangin sa Poon. “Kung Hindi na nakatiis si Juan. Umiiyak siya. Tumawag siya at nanalangin sa Poon. “Kung
maari kunin mo na po ako! Hirap na hirap na po ako!” maari kunin mo na po ako! Hirap na hirap na po ako!”

At biglang nagdilim ang langit! Bumuhos ang malakas na ulan. Kumidlat at kumulog. At biglang nagdilim ang langit! Bumuhos ang malakas na ulan. Kumidlat at kumulog.
Kinabukasan, di na nakita ng mag-anak si Juan. Kinabukasan, di na nakita ng mag-anak si Juan.
Sa halip, isang halamang may bungang simbilog ng ulo ni Juan ang kanilang nakita. Sa halip, isang halamang may bungang simbilog ng ulo ni Juan ang kanilang nakita.
Biniyak nila ang bunga. Simpula ng mga labi ni Juan ang laman nito at sing-itim ng Biniyak nila ang bunga. Simpula ng mga labi ni Juan ang laman nito at sing-itim ng
mga ngipin ang mga buto. Nagsisi ang mga anak. “Juan, sana’y mapatawad mo mga ngipin ang mga buto. Nagsisi ang mga anak. “Juan, sana’y mapatawad mo
kami”, ang sabi nila sa sarili. Nagbago sila ng ugali. Inalagaan nila ang halaman. kami”, ang sabi nila sa sarili. Nagbago sila ng ugali. Inalagaan nila ang halaman.
Tinawag nila itong Pak-Juan. Sa paglipas ng mga araw, nang Pakwan ang tawag sa Tinawag nila itong Pak-Juan. Sa paglipas ng mga araw, nang Pakwan ang tawag sa
halaman. Iyon ang simula ng pagkakaroon ng halamang pakwan. halaman. Iyon ang simula ng pagkakaroon ng halamang pakwan.

Mga Tanong: Mga Tanong:

1. Ano ang pamagat ng ating kuwento? 1. Ano ang pamagat ng ating kuwento?

2. Sino ang tauhan ng ating kuwento? 2. Sino ang tauhan ng ating kuwento?

3. Saan nakatira si Juan? 3. Saan nakatira si Juan?

4. Bakit palagi nilang inaaway si Juan? 4. Bakit palagi nilang inaaway si Juan?

5. Bakit nagalit ang kanyang Tiya kay Juan? 5. Bakit nagalit ang kanyang Tiya kay Juan?

6. Anong pinanalangin ni Juan sa poon? 6. Anong pinanalangin ni Juan sa poon?

7. Pagkatapos siyang nanalangin anong nangyari ? 7. Pagkatapos siyang nanalangin anong nangyari ?

8. Anong nakita nilang halaman kinabukasan? 8. Anong nakita nilang halaman kinabukasan?

9.Paano nila nakilalang si Juan ang halaman na iyon? 9.Paano nila nakilalang si Juan ang halaman na iyon?

10. Anong ginawa ng Tiya at pinsan niya ng nalaman nilang si Juan 10. Anong ginawa ng Tiya at pinsan niya ng nalaman nilang si Juan
iyon? iyon?
 Ang Punong Kawayan Ang Punong Kawayan

Sa isang bakuran, may ilang punungkahoy na may kanya-kanyang katangian. Sa isang bakuran, may ilang punungkahoy na may kanya-kanyang katangian.
Mabunga ang Santol, mayabong ang Mangga, mabulaklak ang Kabalyero, tuwid at Mabunga ang Santol, mayabong ang Mangga, mabulaklak ang Kabalyero, tuwid at
mabunga ang Niyog. Ngunit sa isang tabi ng bakuran ay naroroon ang payat na mabunga ang Niyog. Ngunit sa isang tabi ng bakuran ay naroroon ang payat na
Kawayan. Kawayan.

Minsan, napaligsahan ang mga punungkahoy. Minsan, napaligsahan ang mga punungkahoy.

“Tingnan ninyo ako,” wika ni Santol. “Hitik sa bunga kaya mahal ako ng mga bata.” “Tingnan ninyo ako,” wika ni Santol. “Hitik sa bunga kaya mahal ako ng mga bata.”

“Daig kita,” wika ni Mangga. “Mayabong ang aking mga dahon at hitik pa sa bunga “Daig kita,” wika ni Mangga. “Mayabong ang aking mga dahon at hitik pa sa bunga
kaya maraming ibon sa aking mga sanga.” kaya maraming ibon sa aking mga sanga.”

“Higit akong maganda,” wika ni Kabalyero. “Bulaklak ko’y marami at pulang-pula. “Higit akong maganda,” wika ni Kabalyero. “Bulaklak ko’y marami at pulang-pula.
Kahit malayo, ako ay kitang-kita na.” Kahit malayo, ako ay kitang-kita na.”

“Ako ang tingnan ninyo. Tuwid ang puno, malapad ang mga dahon at mabunga,” “Ako ang tingnan ninyo. Tuwid ang puno, malapad ang mga dahon at mabunga,”
wika ni Niyog. wika ni Niyog.

“Tekayo, kaawa-awa naman si Kawayan. Payat na at wala pang bulaklak at bunga. “Tekayo, kaawa-awa naman si Kawayan. Payat na at wala pang bulaklak at bunga.
Tingnan ninyo. Wala siyang kakibu-kibo. Lalo na siyang nagmumukhang kaawa- Tingnan ninyo. Wala siyang kakibu-kibo. Lalo na siyang nagmumukhang kaawa-
awa.” awa.”
Nagtawanan ang mga punungkahoy. Pinagtawanan nila ang Punong Kawayan. Nagtawanan ang mga punungkahoy. Pinagtawanan nila ang Punong Kawayan.

Nagalit si Hangin sa narinig na usapan ng mga punungkahoy. Pinalakas niya nang Nagalit si Hangin sa narinig na usapan ng mga punungkahoy. Pinalakas niya nang
pinalakas ang kanyang paghiip. At isang oras niyang pagkagalit ay nalagas ang mga pinalakas ang kanyang paghiip. At isang oras niyang pagkagalit ay nalagas ang mga
bulaklak, nahulog ang mga bunga at nangabuwal ang puno ng mayayabang na bulaklak, nahulog ang mga bunga at nangabuwal ang puno ng mayayabang na
punungkahoy. Tanging ang mababang-loob na si Kawayan ang sumunud-sunod sa punungkahoy. Tanging ang mababang-loob na si Kawayan ang sumunud-sunod sa
hilip ng malakas na hangin ang nakatayo at di nasalanta. hilip ng malakas na hangin ang nakatayo at di nasalanta.

Mga Tanong: Mga Tanong:

1. Ano ang pamagat ng kuwento? 1. Ano ang pamagat ng kuwento?

2. Sino-sino ang mga tauhan? 2. Sino-sino ang mga tauhan?

3. Ano ang ipinakitang gilas ni punong Santol? 3. Ano ang ipinakitang gilas ni punong Santol?

4. Ano naman ang sinabi ni Mangga? 4. Ano naman ang sinabi ni Mangga?

5. Ano naman ang sinabi ni Kabalyero? 5. Ano naman ang sinabi ni Kabalyero?

6. Bakit kaawa-awa si Kawayan? 6. Bakit kaawa-awa si Kawayan?

7. Sino ang narinig nilang nagalit sa mga punongkahoy? 7. Sino ang narinig nilang nagalit sa mga punongkahoy?

8. Bakit siya nagalit sa punongkahoy? 8. Bakit siya nagalit sa punongkahoy?

9. Anong ginawa ni Hangin sa mga punong kahoy? 9. Anong ginawa ni Hangin sa mga punong kahoy?

10. Anong nangyari sa mga mayayabang na punong kahoy? 10. Anong nangyari sa mga mayayabang na punong kahoy?
 Ang Mga Kaibigan Ang Mga Kaibigan

Masayang nagmartsa sa daan ang mga payaso. Malakas na tumawa at Masayang nagmartsa sa daan ang mga payaso. Malakas na tumawa at
pumalakpak ang mga batang nanonood. pumalakpak ang mga batang nanonood.

Nagtapon ng mga kendi ang isang payaso. Nasalo ito ni Rico ngunit Nagtapon ng mga kendi ang isang payaso. Nasalo ito ni Rico ngunit
nabitiwan niya ang kanyang lobo. Lumipad ang loboni Rico. nabitiwan niya ang kanyang lobo. Lumipad ang loboni Rico.

“Ang lobo ko! Ang lobo ko! Umiyak na si Rico. Gusto ko iyong pulang lobo “Ang lobo ko! Ang lobo ko! Umiyak na si Rico. Gusto ko iyong pulang lobo
ko!” “Tignan mo,” sai ng kaibigan ni Rico na si Jason. Binitawan ni Jason ang tali. ko!” “Tignan mo,” sai ng kaibigan ni Rico na si Jason. Binitawan ni Jason ang tali.
“Lumipad din ang loo ko.” Mabilis na umakyat sa langit ang dilaw na lobo ni Jason. “Lumipad din ang loo ko.” Mabilis na umakyat sa langit ang dilaw na lobo ni Jason.

Tumigil sa pag-iyak su Rico. Sabi ni Myrna, “tignan mo ang lobo ko.” Tumigil sa pag-iyak su Rico. Sabi ni Myrna, “tignan mo ang lobo ko.”
Lumipad din ang berdeng lobo ni Myrna. Lumipad din ang berdeng lobo ni Myrna.

Naging tatlong makukulay na tuldok sa langit ang mga lobo. Tapos nagging Naging tatlong makukulay na tuldok sa langit ang mga lobo. Tapos nagging
apat,lima, anim ang mga lobong lumipad sa langit. Ngumiti si Rico. Malakas na apat,lima, anim ang mga lobong lumipad sa langit. Ngumiti si Rico. Malakas na
tumawa at pumalakpak ang mga bata. tumawa at pumalakpak ang mga bata.

Lumipad ang mas marami pang mga lobo. Iba’t-ibang kulay-rosas, dalandan, Lumipad ang mas marami pang mga lobo. Iba’t-ibang kulay-rosas, dalandan,
puti. May isang pulang lumipad muli. Mas marami at makukulay na ang mga tuldok puti. May isang pulang lumipad muli. Mas marami at makukulay na ang mga tuldok
sa langit. Tuwang-tuwa si Rico kasama ang mga kaibigan niya. sa langit. Tuwang-tuwa si Rico kasama ang mga kaibigan niya.
SAGUTIN NATIN: SAGUTIN NATIN:

Ayusin ang mga pangyayari ayon sa kuwento. Isulat ang bilang Ayusin ang mga pangyayari ayon sa kuwento. Isulat ang bilang
1,2,3,4,at 5 sa patlang. 1,2,3,4,at 5 sa patlang.

Lumipad ang lobo ni Rico. Lumipad ang lobo ni Rico.

Nasalo ni Rico ang kendi mula sa payaso. Nasalo ni Rico ang kendi mula sa payaso.

Lumipad ang lobo ni Myrna. Lumipad ang lobo ni Myrna.

Napuno ng lobo ang langit. Napuno ng lobo ang langit.

Lumipad ang lobo ni Jason. Lumipad ang lobo ni Jason.

 Si Paruparo at Si Langgam Si Paruparo at Si Langgam

Takang-taka si Paruparo habang minamasdan niya si Langgam na pabalik- Takang-taka si Paruparo habang minamasdan niya si Langgam na pabalik-
balik sa paghahakot ng pagkain sa kanyang lungga sa ilalim ng puno. balik sa paghahakot ng pagkain sa kanyang lungga sa ilalim ng puno.
“Ano ba iyang ginagawa mo, kaibigang Langgam? Mukhang pagod na pagod “Ano ba iyang ginagawa mo, kaibigang Langgam? Mukhang pagod na pagod
ka ay di ka man lang magpahinga?” tanong ni Paruparo. “Bakit di ka ka ay di ka man lang magpahinga?” tanong ni Paruparo. “Bakit di ka
magsaya na tulad ko?” magsaya na tulad ko?”
“Naku, mahirap na,” aniya. “Malapit na ang tag-ulan. Iba na ang may naipon “Naku, mahirap na,” aniya. “Malapit na ang tag-ulan. Iba na ang may naipon
na pagkain bago dumating ang tag-ulan.” na pagkain bago dumating ang tag-ulan.”
“Kalokohan iyan. Tingnan mo ako. Hindi natitigatig,” pagmamalaki ni “Kalokohan iyan. Tingnan mo ako. Hindi natitigatig,” pagmamalaki ni
Paruparo. Paruparo.
“Bakit nga ba?” Nagtataka si Langgam. “Bakit nga ba?” Nagtataka si Langgam.
“Ganito iyon, e. Nakikita mo ba ang kaibigan ko sa damuhan?” inginuso niya “Ganito iyon, e. Nakikita mo ba ang kaibigan ko sa damuhan?” inginuso niya
ang nasa di kalayuan. ang nasa di kalayuan.
“Sino?’ tanong ni Langgam. “Sino?’ tanong ni Langgam.
“Si Tipaklong, kaibigan ko iyan, Alam mo, matapang ang kaibigan ko. “Si Tipaklong, kaibigan ko iyan, Alam mo, matapang ang kaibigan ko.
Nabibigyan niya ako  ng proteksyon. Baka akala mo, dahil sa kanya walang Nabibigyan niya ako  ng proteksyon. Baka akala mo, dahil sa kanya walang
sigwang darating sa akin,” pagyayabang ni Paruparo. sigwang darating sa akin,” pagyayabang ni Paruparo.
“A, ganoon ba?” sabi ni Langgam. “A, ganoon ba?” sabi ni Langgam.
“Utak lang, O, di pakanta-kanta lang ako ngayon dito. Ikaw lang e,”  sabi ni “Utak lang, O, di pakanta-kanta lang ako ngayon dito. Ikaw lang e,”  sabi ni
Paruparo. Paruparo.
“Wala akong inaasahan kundi ang aking sarili. Kaya kayod dito, kayod “Wala akong inaasahan kundi ang aking sarili. Kaya kayod dito, kayod
doon,” mababa subalit madiin ang tinig ni Langgam. “O, sige, ipagpapatuloy doon,” mababa subalit madiin ang tinig ni Langgam. “O, sige, ipagpapatuloy
ko muna ang aking gawain.” ko muna ang aking gawain.”

Pagkatapos ng usapang iyon nagkahiwalay ang dalawa. Pagkatapos ng usapang iyon nagkahiwalay ang dalawa.

Ang mga sumusunod na araw ay maulan. Hindi lamang mahabang tag-ulan. Ang mga sumusunod na araw ay maulan. Hindi lamang mahabang tag-ulan.
May kasama pang bagyo at baha. Mahirap lumabas at kung makalabas man May kasama pang bagyo at baha. Mahirap lumabas at kung makalabas man
wala ring matagpuang pagkain. wala ring matagpuang pagkain.
Lalong umapaw ang tubig. Walang madaanan ang tubig dahil malalim din ang Lalong umapaw ang tubig. Walang madaanan ang tubig dahil malalim din ang
mga ilog at dagat. Tumagal ang baha. Palubha nang palubha ang kalagayan mga ilog at dagat. Tumagal ang baha. Palubha nang palubha ang kalagayan
dahil malakas pa rin ang pagbuhos ng ulan. dahil malakas pa rin ang pagbuhos ng ulan.
Ano kaya ang nangyari kay Langgam? Naroon siya sa guwang ng puno. Ano kaya ang nangyari kay Langgam? Naroon siya sa guwang ng puno.
Namamahinga. Sagana siya sa pagkain. Naisipan ni Langgam ang dumungaw Namamahinga. Sagana siya sa pagkain. Naisipan ni Langgam ang dumungaw
upang alamin ang kalagayan ng paligid. Aba, ano ba ang kanyang nakita? upang alamin ang kalagayan ng paligid. Aba, ano ba ang kanyang nakita?
Nakita niya si Paruparo at Tipaklong na nakalutang sa tubig. Patay ang Nakita niya si Paruparo at Tipaklong na nakalutang sa tubig. Patay ang
dalawa. Mayamaya’y dalawang mabilis na ibon ang mabilis na dumagit sa dalawa. Mayamaya’y dalawang mabilis na ibon ang mabilis na dumagit sa
kanila. kanila.
Napaurong sa takot si Langgam sa kanyang nakita. Subalit nasabi pa rin Napaurong sa takot si Langgam sa kanyang nakita. Subalit nasabi pa rin
niya sa kanyang sarili: “Kung sino ang may tiyaga, siya ang niya sa kanyang sarili: “Kung sino ang may tiyaga, siya ang
magtatamong pala.” magtatamong pala.”

Sagutin Natin: Sagutin Natin:

1. Ano ang pamagat ng kuwento? 1. Ano ang pamagat ng kuwento?

2. Bakit takang-taka si paruparo nang minamasdan niya si langgam? 2. Bakit takang-taka si paruparo nang minamasdan niya si langgam?
3. Ano ang pinaghahandaan ni langgam na darating? 3. Ano ang pinaghahandaan ni langgam na darating?
4.Anong dumating na sakuna sa kanilang lugar? 4.Anong dumating na sakuna sa kanilang lugar?
5.Anong nangyari kina paruparo at tipaklong? 5.Anong nangyari kina paruparo at tipaklong?
6. Anong aral ang makukuha mo sa nabasa nating kuwento? 6. Anong aral ang makukuha mo sa nabasa nating kuwento?
 Ang Alamat ng Lamok Ang Alamat ng Lamok

Noong unang panahon sagana sa lahat ng bagay ang bayan ng Tungaw. Mataba Noong unang panahon sagana sa lahat ng bagay ang bayan ng Tungaw. Mataba
ang lupang taniman dito. Masasaya ang mga tao. Ngunit marumi sila sa kanilang ang lupang taniman dito. Masasaya ang mga tao. Ngunit marumi sila sa kanilang
kapaligiran. Madalas na naglulusak sa dumi ang mga bakuran. Nagkalat ang mga kapaligiran. Madalas na naglulusak sa dumi ang mga bakuran. Nagkalat ang mga
balat ng prutas kahit saan. Nanlilimahid ang mga bata sa daan. balat ng prutas kahit saan. Nanlilimahid ang mga bata sa daan.
Isang araw, nahintakutan ang lahat sa biglang pagkawala ng ilang mga tao.  Isang araw, nahintakutan ang lahat sa biglang pagkawala ng ilang mga tao. 
Walang nakakaalam kung saan sila napupunta. Padalas nang padalas ang mga Walang nakakaalam kung saan sila napupunta. Padalas nang padalas ang mga
nawawala kaya't lumapit ang taong bayan sa kanilang makisig na hari upang nawawala kaya't lumapit ang taong bayan sa kanilang makisig na hari upang
humingi ng tulong. humingi ng tulong.
"Magbantay tayo sa bawat sulok ng ating bayan," sabi ng hari. "Magbantay tayo sa bawat sulok ng ating bayan," sabi ng hari.
Kahit ubuhin sila sa nakasusulasok na mga basura, araw at gabing nagbantay Kahit ubuhin sila sa nakasusulasok na mga basura, araw at gabing nagbantay
ang mga taong bayan at mga kawal. Hanggang sa makita nila ang paglitaw ng ang mga taong bayan at mga kawal. Hanggang sa makita nila ang paglitaw ng
higanteng si Amok sa may paanan ng bundok. Kinuha nito ang isang higanteng si Amok sa may paanan ng bundok. Kinuha nito ang isang
magbubukid at agad na nilulon. magbubukid at agad na nilulon.
"Wala nang sasarap pa sa maruruming tao! Blurp," dighay ng higante. "Wala nang sasarap pa sa maruruming tao! Blurp," dighay ng higante.
"Wala tayong laban sa higante," panlulumo ng isang binatang nangungutib "Wala tayong laban sa higante," panlulumo ng isang binatang nangungutib
ang kamiseta. "Mabuti sigurong umalis na lamang tayo sa Tungaw," mungkahi ang kamiseta. "Mabuti sigurong umalis na lamang tayo sa Tungaw," mungkahi
ng mga matatandang kutuhin. ng mga matatandang kutuhin.
Iwanan kaya nila ang kanilang maruming bayan? Iwanan kaya nila ang kanilang maruming bayan?
"Hindi natin maaaring iwan ang ating bayan. Dapat natin itong "Hindi natin maaaring iwan ang ating bayan. Dapat natin itong
ipagtanggol," mahigpit na sabi ng hari. ipagtanggol," mahigpit na sabi ng hari.
"Nasasarapan ang higanteng Amok sa ating karumihan. Kailangan nating "Nasasarapan ang higanteng Amok sa ating karumihan. Kailangan nating
maglinis upang iwanan tayo ng higante," utos ng hari. maglinis upang iwanan tayo ng higante," utos ng hari.
Nagwalis ang kababaihan. Naligo ang mga bata. Naglaba ang kalalakihan. Nagwalis ang kababaihan. Naligo ang mga bata. Naglaba ang kalalakihan.
Saka sila naghandang muli upang ipagtanggol ang kanilang bayan. Saka sila naghandang muli upang ipagtanggol ang kanilang bayan.
Nang muling lumusob ang higante, pinaulanan nila ito ng pana sa dibdib. Ngunit Nang muling lumusob ang higante, pinaulanan nila ito ng pana sa dibdib. Ngunit
parang walang puso ang higante. Hindi ito nasasaktan. Nilulon ng higante ang parang walang puso ang higante. Hindi ito nasasaktan. Nilulon ng higante ang
ibang kawal at dinakip ng buhay ang ilang taumbayan. ibang kawal at dinakip ng buhay ang ilang taumbayan.
"Wala sa dibdib ang puso ng higante kaya't hindi siya mapatay," paalala ng "Wala sa dibdib ang puso ng higante kaya't hindi siya mapatay," paalala ng
isang matanda."Nasaan kaya?", tanong ng hari. isang matanda."Nasaan kaya?", tanong ng hari.
"Walang sinumang nakakaalam", sagot ng matanda. "Walang sinumang nakakaalam", sagot ng matanda.
Nag-isip nang paraan ang hari upang matuklasan kung paano mapapatay ang Nag-isip nang paraan ang hari upang matuklasan kung paano mapapatay ang
higante. Nang minsang mabusog ito, nagkunyaring nahimatay ang hari. Napasama higante. Nang minsang mabusog ito, nagkunyaring nahimatay ang hari. Napasama
siya sa mga dinakip ng buhay. Nang makarating sa kuweba, isang batang higante siya sa mga dinakip ng buhay. Nang makarating sa kuweba, isang batang higante
ang sumalubong kay higanteng Amok. ang sumalubong kay higanteng Amok.
"Narito ang pagkain mo. Matuto kang magtipid. Marunong nang maglinis at "Narito ang pagkain mo. Matuto kang magtipid. Marunong nang maglinis at
magtago ang mga taong marurumi," saka muling umalis ang higante. magtago ang mga taong marurumi," saka muling umalis ang higante.
Biglang bumangon ang hari at hinugot ang espada. Natakot ang batang higante. Biglang bumangon ang hari at hinugot ang espada. Natakot ang batang higante.
"Hindi ko na po kayo kakainin, huwag ninyo akong patayin,"  pagmamakaawa nito sa "Hindi ko na po kayo kakainin, huwag ninyo akong patayin,"  pagmamakaawa nito sa
hari."Nasaan ang puso ng iyong ama?," sigaw ng hari. "Hindi mo dapat hari."Nasaan ang puso ng iyong ama?," sigaw ng hari. "Hindi mo dapat
malaman!," iyak ng batang higante. malaman!," iyak ng batang higante.
"Hindi ko na po kayo kakainin, huwag ninyo akong patayin,"  pagmamakaawa "Hindi ko na po kayo kakainin, huwag ninyo akong patayin,"  pagmamakaawa
nito sa hari."Nasaan ang puso ng iyong ama?," sigaw ng hari. nito sa hari."Nasaan ang puso ng iyong ama?," sigaw ng hari.
"Hindi mo dapat malaman!," iyak ng batang higante. "Hindi mo dapat malaman!," iyak ng batang higante.
"Kung gayon ay papatayin kita!," matapang na sabi ng hari. "Kung gayon ay papatayin kita!," matapang na sabi ng hari.
"Nasa ilong ang puso ng aking ama kaya't nasasarapan siya sa inyong "Nasa ilong ang puso ng aking ama kaya't nasasarapan siya sa inyong
kabahuan at karumihan," nangangatog na sagot ng batang higante. kabahuan at karumihan," nangangatog na sagot ng batang higante.
Itinali ng hari ang batang higante at pinakawalan ang mga taong Itinali ng hari ang batang higante at pinakawalan ang mga taong
nakakulong sa kuweba. nakakulong sa kuweba.
Hinanap ng makisig na hari ang higanteng Amok. Naabutan niya ito sa Hinanap ng makisig na hari ang higanteng Amok. Naabutan niya ito sa
bayan. bayan.
Umakyat sa puno ang hari at tinaga sa ilong ang higante. Namilipit ito sa Umakyat sa puno ang hari at tinaga sa ilong ang higante. Namilipit ito sa
sakit. Pinagtulungan nilang itali kasama ng batang higante. Sinunog ng sakit. Pinagtulungan nilang itali kasama ng batang higante. Sinunog ng
taong bayan ang mag-amang higante sa gitna ng tambak nilang basura. taong bayan ang mag-amang higante sa gitna ng tambak nilang basura.
"Hindi n'yo kami mapapatay. Hangga't marumi ang inyong paligid, babalik "Hindi n'yo kami mapapatay. Hangga't marumi ang inyong paligid, babalik
kami at sisipsipin ang inyong mga dugo!," sigaw ng higanteng Amok bago kami at sisipsipin ang inyong mga dugo!," sigaw ng higanteng Amok bago
siya matupok ng apoy. siya matupok ng apoy.
Itinapon ng taumbayan ang mga abo ng mag-amang higante sa maruming Itinapon ng taumbayan ang mga abo ng mag-amang higante sa maruming
ilog. ilog.
Tumahimik na muli sa bayan ng Tungaw. Ngunit nagulat ang lahat sapagkat Tumahimik na muli sa bayan ng Tungaw. Ngunit nagulat ang lahat sapagkat
mula sa maruming ilog ay may maliliit na insektong lumulusob sa bayan mula sa maruming ilog ay may maliliit na insektong lumulusob sa bayan
tuwing gabi. Naninipsip sila ng dugo ng mga tao. tuwing gabi. Naninipsip sila ng dugo ng mga tao.
Naalala ng mga matatanda ang sabi ng higanteng Amok bago masunog Naalala ng mga matatanda ang sabi ng higanteng Amok bago masunog
kasama ng anak. Nilinis ng mga taga- Tungaw ang kanilang maruming ilog. kasama ng anak. Nilinis ng mga taga- Tungaw ang kanilang maruming ilog.
Dumalang ang maliliit na insektong naninipsip ng dugo. Kinalaunan, tinawag Dumalang ang maliliit na insektong naninipsip ng dugo. Kinalaunan, tinawag
ng mga taumbayan ang mga insektong, Lamok. ng mga taumbayan ang mga insektong, Lamok.

SAGUTIN NATIN: SAGUTIN NATIN:

1. Ano ang pamagat ng ating kuwento? 1. Ano ang pamagat ng ating kuwento?
2. Saang bayan sila nakatira? 2. Saang bayan sila nakatira?

3. Bakit nawawala ang mga tao? 3. Bakit nawawala ang mga tao?

4. Anong ginawa ng mga tao para malaman kung sino ang kumuhuha ng mga 4. Anong ginawa ng mga tao para malaman kung sino ang kumuhuha ng mga
tao? tao?

5. Bakit di nila iniwan ang kanilang baranggay? 5. Bakit di nila iniwan ang kanilang baranggay?

6. Sino ang sumisipsip ng dugo? 6. Sino ang sumisipsip ng dugo?

7. Anong kailangan nilang gagawin upang wala ng taong mawala pa? 7. Anong kailangan nilang gagawin upang wala ng taong mawala pa?
Bakit Mataas ang Langit? Bakit Mataas ang Langit?
8. Saang parte ng katawan ng higate matatagpuan ang puso niya? 8. Saang parte ng katawan ng higate matatagpuan ang puso niya?

9. SaanNoong unang panahon

nagmumula ang mgaaymaliliit
may mag-ina ang nakatira
na insektong sa isang
lumulusob bahay-kubo.
sa kanilang bayan Noong
9. Saan unang panahon
nagmumula aymaliliit
ang mga may mag-ina ang nakatira
na insektong sa isang
lumulusob sa bahay-kubo.
kanilang bayan
Ang anak na
tuwing gabi?si Maria ay may suklay na ginto at kuwintas na may butil-butil na Ang anak na si
tuwing gabi? Maria ay may suklay na ginto at kuwintas na may butil-butil na
ginto. Halos araw-araw ay isinusukat niya ang suklay at kuwintas at tinitingnan ginto. Halos araw-araw ay isinusukat niya ang suklay at kuwintas at tinitingnan
10.
niya Ano ang pangalan
sa kanyang anino sang maliliit
tubig kungna insektong
siya sumisipsip
ay maganda. ng dugo?
Isang araw nang isinusukat 10. sa
niya Ano ang pangalan
kanyang anino sa ng maliliit
tubig kung na
siyainsektong sumisipsip
ay maganda. ng dugo?
Isang araw nang isinusukat
ni Maria ang suklay at ang kuwintas ay tinawag siya ng kanyang nanay. ni Maria ang suklay at ang kuwintas ay tinawag siya ng kanyang nanay.
“Maria, magbayo ka ng palay,” ang wika ng ina. “Maria, magbayo ka ng palay,” ang wika ng ina.
“Opo,” ang sagot ni Maria, nguni’t hindi siya kumilos. “Opo,” ang sagot ni Maria, nguni’t hindi siya kumilos.
Itinaas pa niyang lalo ang pagbuhat ng halo upang lumakas ang pagbagsak nito sa Itinaas pa niyang lalo ang pagbuhat ng halo upang lumakas ang pagbagsak nito sa
lusong at nang madaling mabayo ang palay. lusong at nang madaling mabayo ang palay.

Sa bawat pagtaas pala niya ng halo ay bumubunggo ang halo sa langit at sa bawat Sa bawat pagtaas pala niya ng halo ay bumubunggo ang halo sa langit at sa bawat
pagbunggo naman ay tumataas ang langit. Nang mapuna ni Maria ang nangyayari ay pagbunggo naman ay tumataas ang langit. Nang mapuna ni Maria ang nangyayari ay
mataas na ang langit. Tangay-tangay ang kanyang gintong suklay at kuwintas. mataas na ang langit. Tangay-tangay ang kanyang gintong suklay at kuwintas.
Hindi na niya maabot ang mga ito. Hindi na niya maabot ang mga ito.

Tumaas nang tumaas ang langit. Tumaas din nang tumaas ang suklay at kuwintas. Tumaas nang tumaas ang langit. Tumaas din nang tumaas ang suklay at kuwintas.
Noong gabing yaon ay umupo si Maria sa may bintana at tinintingnan niya ang Noong gabing yaon ay umupo si Maria sa may bintana at tinintingnan niya ang
langit na ngayon ay mataas na mataas na. Hinanap niya ang kanyang suklay at langit na ngayon ay mataas na mataas na. Hinanap niya ang kanyang suklay at
kuwintas. Naroroon ang kanyang gintong suklay at siyang naging buwan. Ang mga kuwintas. Naroroon ang kanyang gintong suklay at siyang naging buwan. Ang mga
gintong butil ng kanyang kuwintas at nagkahiwa-hiwalay at siya namang naging gintong butil ng kanyang kuwintas at nagkahiwa-hiwalay at siya namang naging
mga bituin. mga bituin.

“Lalong maganda ngayon ang aking gintong suklay,” ang wika ni Maria sa kanyang “Lalong maganda ngayon ang aking gintong suklay,” ang wika ni Maria sa kanyang
sarili, “At anong kinang ng mga butil ng aking kuwintas!” sarili, “At anong kinang ng mga butil ng aking kuwintas!”

SAGUTIN NATIN: SAGUTIN NATIN:

1. Ano ang pamagat ng ating kuwento? 1. Ano ang pamagat ng ating kuwento?
2, Sino ang tauhan sa ating kuwento? 2, Sino ang tauhan sa ating kuwento?
3. Saan naganap ang kuwento? 3. Saan naganap ang kuwento?
4. Anong meron si Maria? 4. Anong meron si Maria?
5. Ano ang utos ng nanay ni Maria? 5. Ano ang utos ng nanay ni Maria?
6. Saan isinabit ni Maria ang kanyang kuwintas? 6. Saan isinabit ni Maria ang kanyang kuwintas?
7. Anong nangyari sa kanyang gintong suklay? 7. Anong nangyari sa kanyang gintong suklay?
8. Anong nangyari sa kanyang kuwentas? 8. Anong nangyari sa kanyang kuwentas?
9. Bakit mataas ang langit? 9. Bakit mataas ang langit?
 Ang Madaldal na Pagong Ang Madaldal na Pagong

Isang umagang maganda ang panahon ay nagkita-kita sa tabing-sapa Isang umagang maganda ang panahon ay nagkita-kita sa tabing-sapa
ang magkakaibigan. Sila ay si Pagong Daldal, si Abuhing Gansa at si Puting ang magkakaibigan. Sila ay si Pagong Daldal, si Abuhing Gansa at si Puting
Gansa. Nagkuwentuhan sila at di-nagtagal ay nagpaalam ang magkapatid na Gansa. Nagkuwentuhan sila at di-nagtagal ay nagpaalam ang magkapatid na
gansa. gansa.
“Isama naman ninyo ako sa inyong tirahan sa kabilang ilog”, pakiusap ni Pagong “Isama naman ninyo ako sa inyong tirahan sa kabilang ilog”, pakiusap ni Pagong
Daldal. Daldal.
“E, paano ka namin maisasama ay wala ka namang pakpak at hindi ka “E, paano ka namin maisasama ay wala ka namang pakpak at hindi ka
makakalipad?” wika ni Abuhing Gansa. makakalipad?” wika ni Abuhing Gansa.
“Oo nga ano”, wika ni Pagong Daldal na halatang lungkot na lungkot. “Oo nga ano”, wika ni Pagong Daldal na halatang lungkot na lungkot.
“Teka, may naisip ako”, wika ni Puting Gansa. “Maisasama ka namin kung “Teka, may naisip ako”, wika ni Puting Gansa. “Maisasama ka namin kung
susunod ka sa aking sasabihin.” susunod ka sa aking sasabihin.”
“Salamat. Ipinangangako kong susunod ako sa ipag-uutos ninyo”, wika ni “Salamat. Ipinangangako kong susunod ako sa ipag-uutos ninyo”, wika ni
Pagong Daldal. “Kakagatin mo itong patpat sa gitna. Kakagatin naman namin ni Pagong Daldal. “Kakagatin mo itong patpat sa gitna. Kakagatin naman namin ni
Abuhing Gansa ang magkabilang dulo at saka tayo lilipad. Kaya lamang, ito ang Abuhing Gansa ang magkabilang dulo at saka tayo lilipad. Kaya lamang, ito ang
tandaan mo. Huwag na huwag kang magsasalita kung hindi ay mahuhulog ka at tandaan mo. Huwag na huwag kang magsasalita kung hindi ay mahuhulog ka at
lalagpak sa lupa. lalagpak sa lupa.
O, hala. Tayo na. Kagatin mo na ang patpat, kaibigang Pagong”, wika ni O, hala. Tayo na. Kagatin mo na ang patpat, kaibigang Pagong”, wika ni
Puting Gansa. Puting Gansa.
“Tandaan mo, huwag kang magsasalita. Wala kang pakpak at kapag “Tandaan mo, huwag kang magsasalita. Wala kang pakpak at kapag
nakabitaw ka, tiyak na lalagpak ka sa lupa.” nakabitaw ka, tiyak na lalagpak ka sa lupa.”
“Hindi ako magsasalita”, pangakong muli ni Pagong Daldal. “Hindi ako magsasalita”, pangakong muli ni Pagong Daldal.
“Kakagatin mo itong patpat sa gitna. Kakagatin naman namin ni Abuhing Gansa “Kakagatin mo itong patpat sa gitna. Kakagatin naman namin ni Abuhing Gansa
ang magkabilang dulo at saka tayo lilipad. Kaya lamang, ito ang tandaan mo. ang magkabilang dulo at saka tayo lilipad. Kaya lamang, ito ang tandaan mo.
Huwag na huwag kang magsasalita kung hindi ay mahuhulog ka at lalagpak sa Huwag na huwag kang magsasalita kung hindi ay mahuhulog ka at lalagpak sa
lupa. lupa.
O, hala. Tayo na. Kagatin mo na ang patpat, kaibigang Pagong”, wika ni Puting O, hala. Tayo na. Kagatin mo na ang patpat, kaibigang Pagong”, wika ni Puting
Gansa. Gansa.
“Tandaan mo, huwag kang magsasalita. Wala kang pakpak at kapag nakabitaw “Tandaan mo, huwag kang magsasalita. Wala kang pakpak at kapag nakabitaw
ka, tiyak na lalagpak ka sa lupa.” ka, tiyak na lalagpak ka sa lupa.”
“Hindi ako magsasalita”, pangakong muli ni Pagong Daldal. “Hindi ako magsasalita”, pangakong muli ni Pagong Daldal.
Kinagat ni Abuhing Gansa ang isang dulo ng patpat at ang kabilang dulo Kinagat ni Abuhing Gansa ang isang dulo ng patpat at ang kabilang dulo
ay kinagat naman ni Puting Gansa. At sila ay lumipad na. ay kinagat naman ni Puting Gansa. At sila ay lumipad na.
Tuwang-tuwa si Pagong Daldal nang nasa ibabaw na sila ng mga Tuwang-tuwa si Pagong Daldal nang nasa ibabaw na sila ng mga
punongkahoy! Waring nakaakyat sa langit ang pakiramdam ni Pagong Daldal. punongkahoy! Waring nakaakyat sa langit ang pakiramdam ni Pagong Daldal.
Nakita ng mga batang nagsisipaglaro sa parang ang lumilipad na pagong. Nakita ng mga batang nagsisipaglaro sa parang ang lumilipad na pagong.
Naghiyawan sila sa tuwa at itinuro nila ang pagong na kagat-kagat ang patpat! Naghiyawan sila sa tuwa at itinuro nila ang pagong na kagat-kagat ang patpat!
“Tingnan ninyo ang Pagong Daldal! Lumilipad! “Tingnan ninyo ang Pagong Daldal! Lumilipad!
Ha! Ha! Ha! Ha! Ha! Ha!” Ha! Ha! Ha! Ha! Ha! Ha!”
Nagalit si Pagong Daldal. “Mga batang_______” Nagalit si Pagong Daldal. “Mga batang_______”
Hindi natapos ang iba pang sasabihin ni Pagong Daldal. Tuluy-tuloy siyang Hindi natapos ang iba pang sasabihin ni Pagong Daldal. Tuluy-tuloy siyang
bumagsak sa lupa. bumagsak sa lupa.
“Kaawa-awang Pagong!” nawika na lamang ni Puting Gansa at ni Abuhing “Kaawa-awang Pagong!” nawika na lamang ni Puting Gansa at ni Abuhing
Gansa. Gansa.

SAGUTIN NATIN: SAGUTIN NATIN:

1. Ano ang pamagat ng ating kuwento? 1. Ano ang pamagat ng ating kuwento?
2. Sino-sino ang magkakaibigan sa kuwento? 2. Sino-sino ang magkakaibigan sa kuwento?
3.Saan gustong sumama ni pagong daldal? 3.Saan gustong sumama ni pagong daldal?
4.Ngunit ano dapat ang tandaan ni pagong? 4.Ngunit ano dapat ang tandaan ni pagong?
5. Bakit nahulog si Pagong? 5. Bakit nahulog si Pagong?
 Ang Buwaya at ang Pabo Ang Buwaya at ang Pabo
Noong unang panahon, may isang batang buwayang namumuhay Noong unang panahon, may isang batang buwayang namumuhay
sa pampang ng Ilog Pasig. Siya ay mabangis at ubod ng sakim. Sa sa pampang ng Ilog Pasig. Siya ay mabangis at ubod ng sakim. Sa
kadahilanang ito, walang ibang hayop ang magkalakas ng loob na siya’y kadahilanang ito, walang ibang hayop ang magkalakas ng loob na siya’y
lapitan. lapitan.
Isang araw habang siya ay namamahinga sa ibabaw ng isang Isang araw habang siya ay namamahinga sa ibabaw ng isang
bato, napag-isipan niyang mag-asawa na. Pasigaw niyang sinabi, bato, napag-isipan niyang mag-asawa na. Pasigaw niyang sinabi,
“Ibibigay kong lahat ng pag-aari ko upang magkaroon ng asawa.” “Ibibigay kong lahat ng pag-aari ko upang magkaroon ng asawa.”
Katatapos pa lamang niyang sambitin ito nang may makiring Katatapos pa lamang niyang sambitin ito nang may makiring
pabo ang dumaan sa kanyang harapan. Inulit banggitin ng pilyong pabo ang dumaan sa kanyang harapan. Inulit banggitin ng pilyong
buwaya ang kanyang kahilingan. Nakinig ng mabuti ang makiring pabo, buwaya ang kanyang kahilingan. Nakinig ng mabuti ang makiring pabo,
at sinumulang suriin ang anyo ng buwaya. at sinumulang suriin ang anyo ng buwaya.
Sabi niya sa kanyang sarili, Sabi niya sa kanyang sarili,
“Pakakasalan ko ang buwayang ito. Mayaman siya. Naku! Kung “Pakakasalan ko ang buwayang ito. Mayaman siya. Naku! Kung
mapapasaakin lamang ang lahat ng mga perlas at diyamante, ako ang mapapasaakin lamang ang lahat ng mga perlas at diyamante, ako ang
magiging pinakamasayang asawa sa buong mundo.” magiging pinakamasayang asawa sa buong mundo.”
Bumaba ang pabo sa bato na kung saan naroroon ang buwaya. Bumaba ang pabo sa bato na kung saan naroroon ang buwaya.
Sinabing muli ng pilyong buwaya ang kanyang pag-aalok ng kasal nang Sinabing muli ng pilyong buwaya ang kanyang pag-aalok ng kasal nang
buong pagpipitagan, gaya ng gawi ng isang mapagkunwari. buong pagpipitagan, gaya ng gawi ng isang mapagkunwari.
Inakala ng pabo na ang malalaking mata ng buwaya ay dalawang Inakala ng pabo na ang malalaking mata ng buwaya ay dalawang
magagandang diyamante at ang magaspang na balat nito ay gawa sa magagandang diyamante at ang magaspang na balat nito ay gawa sa
perlas, kaya tinanggap niya ang alok nitong pagpapakasal. perlas, kaya tinanggap niya ang alok nitong pagpapakasal.
Inanyayahan ng buwaya ang pabo na umupo sa kanyang bibig, Inanyayahan ng buwaya ang pabo na umupo sa kanyang bibig,
upang sa gayon ay hindi daw madumihan ng putik ang maganda nitong upang sa gayon ay hindi daw madumihan ng putik ang maganda nitong
plumahe. Sinunod naman ng mangmang na ibon ang kahilingan ng plumahe. Sinunod naman ng mangmang na ibon ang kahilingan ng
buwaya. buwaya.
Ano sa palagay ninyo ang nangyari? Ginawang masarap na Ano sa palagay ninyo ang nangyari? Ginawang masarap na
hapunan ng sakim na buwaya ang kanyang bagong asawa. hapunan ng sakim na buwaya ang kanyang bagong asawa.
Sagutin Natin: Sagutin Natin:
Ayusin ang mga pangyayari ayon sa kuwento. Isulat Ayusin ang mga pangyayari ayon sa kuwento. Isulat
ang bilang 1,2,3,4,at 5 sa patlang. ang bilang 1,2,3,4,at 5 sa patlang.

Katatapos pa lamang niyang sambitin ito nang Katatapos pa lamang niyang sambitin ito nang
may makiring pabo ang dumaan sa kanyang may makiring pabo ang dumaan sa kanyang
harapan. harapan.

Isang batang buwaya ang namumuhay sa Isang batang buwaya ang namumuhay sa
pampang ng Ilog Pasig. pampang ng Ilog Pasig.

Inanyayahan ng buwaya ang pabo na umupo sa Inanyayahan ng buwaya ang pabo na umupo sa
kanayang bibig. kanayang bibig.

Isang araw habang siya ay namamahinga sa Isang araw habang siya ay namamahinga sa
ibabaw ng isang bato, napag-isipan niyang ibabaw ng isang bato, napag-isipan niyang
mag-asawa na. mag-asawa na.

Ginawang masarap na hapunan ng sakim na Ginawang masarap na hapunan ng sakim na

buwaya ang kanyang bagong asawa. buwaya ang kanyang bagong asawa.
 Ang Kabayo at ang Kalabaw Ang Kabayo at ang Kalabaw
Isang magsasaka ang nais manirahan sa ibang bayan kaya isang araw ay Isang magsasaka ang nais manirahan sa ibang bayan kaya isang araw ay
inipon niya ang kanyang mga gamit at inilulan sa kanyang alagang kabayo at inipon niya ang kanyang mga gamit at inilulan sa kanyang alagang kabayo at
kalabaw. Maaga pa ay sinimulan na nila ang mahabang paglalakbay. Makaraan kalabaw. Maaga pa ay sinimulan na nila ang mahabang paglalakbay. Makaraan
ang ilang oras ay nakaramdam ng matinding pagod at pang-hihina ang kalabaw ang ilang oras ay nakaramdam ng matinding pagod at pang-hihina ang kalabaw
dahil sa bigat ng kanyang pasang gamit. dahil sa bigat ng kanyang pasang gamit.

“Kaibigang kabayo, di hamak na mas mabigat ang pasan kong gamit “Kaibigang kabayo, di hamak na mas mabigat ang pasan kong gamit
keysa sa iyo. Maaari bang tulungan mo ako at pasanin mo yung iba?” pakiusap keysa sa iyo. Maaari bang tulungan mo ako at pasanin mo yung iba?” pakiusap
ng kalabaw. ng kalabaw.

“Aba, yan ang ipinataw sa iyong balikat ng ating amo kaya pagtiisan “Aba, yan ang ipinataw sa iyong balikat ng ating amo kaya pagtiisan
mo,” anang kabayo na lalo pang binilisan ang paglalakad. mo,” anang kabayo na lalo pang binilisan ang paglalakad.

“Parang awa mo na tulungan mo ako. Di ko na kakayanin ang bigat ng “Parang awa mo na tulungan mo ako. Di ko na kakayanin ang bigat ng
dala ko. Nanghihina ako. Alam mo namang kailangan kong magpalamig sa ilog dala ko. Nanghihina ako. Alam mo namang kailangan kong magpalamig sa ilog
kapag ganito katindi ang init ng araw dahil madaling mag-init ang katawan ko,” kapag ganito katindi ang init ng araw dahil madaling mag-init ang katawan ko,”
pakiusap pa rin ng kalabaw. pakiusap pa rin ng kalabaw.

“Bahala ka sa buhay mo,” naiinis na sagot ng kabayo. “Bahala ka sa buhay mo,” naiinis na sagot ng kabayo.

Makaraan pa ang isang oras at lalong tumindi ang init ng araw. Hindi Makaraan pa ang isang oras at lalong tumindi ang init ng araw. Hindi
nagtagal at ang kalabaw ay iginupo ng bigat ng kanyang dala at siya’y pumanaw. nagtagal at ang kalabaw ay iginupo ng bigat ng kanyang dala at siya’y pumanaw.
Nang makita ng magsasaka ang nagyari ay kinuha niya ang lahat ng gamit na Nang makita ng magsasaka ang nagyari ay kinuha niya ang lahat ng gamit na
pasan ng kalabaw at inilipat sa kabayo na bahagya namang makalakad dahil sa pasan ng kalabaw at inilipat sa kabayo na bahagya namang makalakad dahil sa
naging napakabigat ng kanyang mga dalahin. naging napakabigat ng kanyang mga dalahin.

“Kung tinulungan ko sana si kasamang kalabaw ay hindi naging ganito “Kung tinulungan ko sana si kasamang kalabaw ay hindi naging ganito
kabigat ang pasan ko ngayon,” may pagsisising bulong ng kabayo sakanyang kabigat ang pasan ko ngayon,” may pagsisising bulong ng kabayo sakanyang
sarili. sarili.
Sagutin Natin: Sagutin Natin:
Ayusin ang mga pangyayari ayon sa kuwento. Isulat ang Ayusin ang mga pangyayari ayon sa kuwento. Isulat ang
bilang 1,2,3,4,at 5 sa patlang. bilang 1,2,3,4,at 5 sa patlang.

Makaraan pa ang isang oras at lalong tumindi Makaraan pa ang isang oras at lalong tumindi
ang init ng araw. Hindi nagtagal at ang kalabaw ang init ng araw. Hindi nagtagal at ang kalabaw
ay iginupo ng bigat ng kanyang dala at siya’y ay iginupo ng bigat ng kanyang dala at siya’y
pumanaw. pumanaw.

Isang magsasaka ang nais manirahan sa ibang bayan Isang magsasaka ang nais manirahan sa ibang bayan
kaya isang araw ay inipon niya ang kanyang mga kaya isang araw ay inipon niya ang kanyang mga
gamit at inilulan sa kanyang alagang kabayo at gamit at inilulan sa kanyang alagang kabayo at
kalabaw. kalabaw.

Nagsisi ang kabayo na sana’y tinulongan niya na Nagsisi ang kabayo na sana’y tinulongan niya na
lamang sana si kalabaw. lamang sana si kalabaw.

. Makaraan ang ilang oras ay nakaramdam ng . Makaraan ang ilang oras ay nakaramdam ng
matinding pagod at pang-hihina ang kalabaw dahil sa matinding pagod at pang-hihina ang kalabaw dahil sa
bigat ng kanyang pasang gamit. bigat ng kanyang pasang gamit.

Humingi ng tulong si kalabaw. Humingi ng tulong si kalabaw.

 Bakit dala-dala ni Pagong ang kanyang Bahay?
Noong mga unang araw ay sinusugong paminsan-minsan ng bathalang
maykapal si Barangaw magmula sa alapaap upang tingnan kung maligaya ang ating
mga ninuno. Kung minsan si Barangaw ay nag-aanyong bahaghari upang pahintuin
ang unos na maaaring makasira sa mga pananim. Kung minsan ay nag-aanyong isang
sultan, naglalagay ng putong, nagdadamit ng kundiman at palakad-lakad sa loob at
labas ng balangay. Isang baston o tungkod na nilalik na kamagong ang kanyang
dala-dala tanda ng kapangyarihan. Ito ang pinaparusa niya sa mga malulupit at
mga masasama, at ito rin ang ginagamit niya sa paggawad ng gantimpala sa
mabubuti.
Isang araw noong panahon ni Lakan Lumatay ay inutusan nga ni Bathala si
Barangaw na mamasyal sa Malanday upang malaman ang mga daing ng mga aliping
namamahay at aliping sagigilid. Samantalang naglalakad si Barangaw, nakaalinig
siya ng abot-abot na lagapak ng hagupit na kasabay ang malungkot na daing.
“Bakit kaya?” ang tanong ni Barangaw sa kanyang sarili. Walang kakila-kilatis
siyang nasok sa silid na pinanggagalingan ng daing ng taong hinahagupit ng lanubo
ng bayabas. Kitang-kita niyang namimilipit sa sakit ang taong hinahagupit na sa
kahit saan tamaan.
“Kaawa-awang alipin!” ang malungkot niyang nasabi.
Walang nakakita kay Barangaw sapagkat ang tagaputong niya ay maysa tagabulag,
ngunit kitang-kita niya ang lahat.
Naroon si Lakan Lumatay at nakapamewang, pinag-abot-sikong nakabalita
ang alipin at pinapalo ng walang patumangga ni Magbitag na siyang tagapagparusa
ni Lakan.
“Saan mo itinago ang iyong anak na dalaga?” Ang tanong ni Magbitag.
Sandaling tinigilan ng palo ang alipin. Ito’y hubad ang baro at ang katawan ay
halos putok-putok na sa kapapalo.
“Hala, magsabi ka ng totoo. Pag hindi’y mauutas ka. Dapat mong ipagpasalamat na
Lakan pa at puno natin ay may ibig sa anak mo. Ano, magsasabi ka o hindi?”
Hindi umimik si Barangaw. Nakinig siya upang malaman ang puno’t dulo ng

paghahagupit na yaon. Hinintay na sumagot ang alipin, ngunit ito’y walang imik.
“Matigas ang ulo! Hala lantakan mo uli!” ang makapangyarihang utos ni Lakan
Lumatay.
“Pagkamatay ay itapon na ninyo sa ilog at ng lamunin ng buwaya.”
Pagkaunat-unat ng Magbitag ang kanyang bisig upang hagupitin na naman
ang aliping halos wala ng malay-tao.
Datapwa’t ng sasayad na sa katawan ang lanubo ng tagapagparusa ay biglang
sinangga ng tungkod na kamagong ni Barangaw. Nahulog sa lupa ang lanubo at
nanginig ang buong katawan ng mabalasik na si Magbitag.
Si Barangaw ay galit na galit sa nakita niyang kalupitan ng punong dapat
sanang magpasunod sa kahabag-habag na alipin.
“Lakan Lumatay! Ikaw ba ang nag-utos na hagupitin ang aliping ito?” ang tanong ni
Barangaw.
“Hulihin ang pangahas!” ang mabangis na utos ni Lakan Lumatay sa kanyang
mga kampon. “Paluhurin sa monggo at timbain sa tubig.”
“Sayang, sa gulogod mo sana naubos ang lanubo ko. Kung hindi lamang sa
utos ng puno ko, masasarapan ka! Mata mo lang ang walang latay!” at inakmang
hagupitin si Barangaw.
Ngunit pinigil ni Barangaw ang lanubo, hinarap si Magbitag at ang wika,
“malupit kang walang kaparam wala kang awa sa kapwa. Ngayon din ay magsisi ka
ng iyong mga kasalanan.”
Dadaluhong sana si Magbitag ngunit ang mga paa nito ay parang natilos sa
kinatatayuan at nawalan ng lakas.
Kaya si Lakan Lumatay naman ang nagtangkang humagupit kay Barangaw, ngunit
ito’y nawalan din ng lakas.
“Ah, malulupit, magagara ang inyong damit, maiinam ang inyong bihis ngunit
wala kayong bait. Binigyan pa naman kayo ng Lumikha ng puso’t diwa, ang bagay sa
inyo ay ito!” at anyong hahatawin ang kanyang tungkod.
Ngunit ang alipin ay natauhan noon at napasigaw,” Poon ko po patawarin mo
po ang aking puno. Ang akin pong anak ay itinatago ko nga!
Hindi itinuloy ang paghataw ni Barangaw.
“Bakit mo itinago ang iyong anak?” ang tanong sa alipin,
“Ayaw ko ng anak ko na mahulog sa kamay ni Lakan. May tunay po siyang iniibig, si
Malaya. Ayoko po namang piliting ibigin ng anak ko ang Lakan. Ako po ang may
sala. Patawarin mo na po ang aking puno.”

“Mabuti kang kampon, aliping tapat hanggang wakas. Bakit ang kalupitan ay
sinusuklian mo ng katapatan? Dahil sa iyong hiling ay hindi ko papatayin ang iyong
puno at ang humagupit sa iyo. Subalit sila’y hindi makatao, kaya’t sila’y dapat
parusahan. Buhat ngayo’y mag-uusad silang tulad ng ibang hayop; ngunit ng sila’y
may masilungan, dadalhin nila ang kanilang bahay.

Sinaling ang tungkod niya kay Lakan at kay Magbitag at ang wika sa mga ito ng,
“mula ngayon ay dadalhin ninyo ang inyong bahay at kayo’y uusad upang huwag ng
pamarisan.

SAGUTIN NATIN:

1. Ano ang pamagat ng ating kuwento?

2. Sino-sino ang tauhan sa kuwento?
3. Sino ang inuutusan ng Bathala na subaybayan ang pinuno?
4.
 ANG ALAMAT NG GAGAMBA

Namamasdan ninyo marahil ang kahusayang gumawa ng bahay ng gagamba. Ito’y alamat na nagbuhat sa isang
magandang dalaga na nagngangalang Arakne. Napakahusayniyang humabi ng damit at ang kanyang anumang mayari.Wala
siyang katulad sa kahusayan humabi kaya’t maraming nanaghili sa kanya. Wika pa nga ng iba ay siya marahil ay tinuruan ng
Diyosa ng karunungan na si Minerba.

Nang malaman ni Arakne ang bagay na ito ay tila sumama ang loob kaya’t nasabi ang “ako lang ang nagturo sa aking
sarili.” Hindi ko tinuruan at ang aking habi ay mas higit na maganda kaisa habi ni Minerba. ”Huawag kang magyabang,” ang
payo ng isang matanda. “Tunay ang sinabi ko at hindi kayabangan.” ang tugon ni Arakne. Kung ibig ninyo masubok ay iharap
ninyo sa akin si Minerba at kami’y magpapagandahan ng habi.

Palibhasa’y isang Diyosa ay narinig ni Minerba ang ganitong paghamon sa kanya. Kaya’t isang araw siya ay nag damit
matanda at nagtungo sa bahay ni Arakne. “Napakahusay mo palang huumabi,” ang bati niya kay Arakne. “Aba, opo at kahit
na posi Minerba ay hindi maka dadaig sa aking paghabi.” Ang tugo ni Arakne. “Huwag ka nang magmayabang at alamin mo na
si Minerba ayisang Diyosa at hindi mo dapat daigin at walang makadadaig sa kanya.”

“Manaog sana si Minerba ngayon at nang ating masubukan.” Ang hiling pa ni Arakne. Agad naghubad ng damit ang
matanda at lumabas ang isang napaka gandang babae na dili iba”t si Minerba. Si Arakne ay namangha sa nakita niya.
“Masusunod ang kahilingan mo.” Ang wika ng magandang babae.” Ako’y si Minerba ang hinahamon mo. Sila’y nagsimula nang
maghabi at ang habi ni Minerba ay higit na maganda sa hinabi ni Arakne na lubos niyang ikinahiya. Nagtangkang
magpakamatay si Arakne ngunit siya’y pinigilan ng Diyosa.
 “Huwag kang magpakamatay,” ang pigil sa kanya. Upang maalala mo ang iyong kayabangan, ikaw at ang iyong angkan ay
lagging maghahabi.” Si Arakne ay lumiit ng lumiit at tinubuan siya ng walong paa. Pagdaka ay humabi ng isang lambat at
dito na tumira. Si Arakne ang nagging unang “GAGAMBA” sa mundo.

ANG USA AT ANG PALAKA

Isang araw ay nagkita sina Palaka at Usa sa tabi ng sapa. Walang ka abog-aog na nagsalita ang mayabang na si Usa
laan kay Palaka. “Anong kay pangit na hayop ang aking nakikita, isang maliit at walang kakayahan,” ang pagkukutya ni Usa.
“Huwag mo akong kutyain sapagkat bawat nilalalang na may buhay ay may silbi sa mundo,” ang tugon ni Palaka.

“Palagay ko ay hindi ako dapat nakikipag usap sa isang katulad mo, aalis na ako at saying lamang ang aking oras,” ang
muling tugon ni Usa. Nagalit si palaka sa mga narinig na salita kay Usa kaya ito ay kanyang hinamon, “kung ikaw ay tunay na
magaling ay hinahamon kita sa isang paligsahan upang mapatunayan ang iyong kahusayan,” anghamon ni palaka.

“Tama ba ang aking narinig ang isang hamak na tulad mo ay naghahamon sa akin, at anong paligsahan ang alam mo?”
Ang natatawang wika ni Usa. ‘’Ikaw ang magsabi kung saan ka magaling,” tugon ni Palaka, “sige, kung talagan mapilit ka,
lalabanan kita baka naman sabihin mo na ako ay duwag, mas mabuti siguro kung pabilisan sa pagtakbo ang paglalabanan
natin” paghamon ni Usa.

“Pumapayag ako sa iyong nais,” ang sagot ni palaka. “Subalit ano naman ang aking mapapala kung ako’y manalo sa ating
labanan,” ang usisa ni Usa. “Kapag ikaw ang nanalo ay sasaludo ako sa iyo tuwing tayo ay magkikita at igagalang kita tulad
ng isang hari, kapag ikaw ay natalo ay ganoon din ang gagawin mo sa akin,” ang wika ni Palaka.
 “Kung gayon ay ituring mo na akong hari ngayon pa lamang sapagkat tinitiyak ko na saiyo na ako ang magwawagi,”
pagmamalaki ni Usa. “Makikita natin,” ang matapang na tugon ni Palaka. Itinakda nila ang pagtutunggali sa pagsikat ng araw,
tatakbuhin nila ang buong gubat at sila ay magtatapos sa batis na kanilang pinanggalingan. Pinaalam din nila ito sa kanilang
mga kasamang hayop upang sila ay may saksi sa gagawing paligsahan.

Pag-uwi sa bahay ni Usa ay hindi makapaniwala sa kanyang pakikipaglaban kay Palaka, dahil malaki sng tiwala niya sa
sarili ay hindi na niya kailanagan maghanda. Batid na kahit maglakad lamang siya ay tiyak na ang kanyamg panalo.
Samantalang si Palaka ay naghandang mauti. Kinausap niya ang ilan sa kanyang mga kasamahan na siya ay tulungan. Ang
bawal palaka na tutulong sa kanya ay ipinuwesto na niya sa kanikanilang lugar bago dumating sa batis. “Tandaan ninyo ang
bawat habilin ko sa inyo, sa tuwing tatannungin kayo ni Usa ay sasagot lamang kayo upang siya ay mailto sa kanyang
pagtakbo.”

Bago pa sumikat ang araw ay handa na ang lahat ng kasamahan ni Palaka, samantalang siya ay mananatili sa kanyang
kinatatayuan hanggang sa matapos ang labanan.Ilang sandali pa ay dumating na si USa at nadatnan niya si Palaka na
anghihintay sa kanya. At ang labanan ay nagsimula na. Pumunta ang dalawang hayop sa tamang lugar kung saan mag-
uumpisa ang karera. Sa pagtunog ng hudyat ay mag-uunahan na sila paikot sa gubat hanggang sa dating kinaroroonan. Gaya
ng inaasahan ay nauna si Usa kaya’t matapos siyang tumako ng ilang metro ay tinanong niya agad si palaka. “Kawawang
Palaka nassan ka na tila naiwanan na kita,” ang pang-iinis na wika ni usa.” “Nandito ako at nauuna saiyo,” ang tugon ni Palaka.

Halos masiran ng bait sa kaiisip si Usa kaya’t ang ginawa niya ay lalo pa niyang binilisan ang kanyang pagtakbo.
“Siguro naman ngayon ay tiyak na ang aking panalo, naunahan ko na si palaka at ilang metro na lamang ay malapit na ako sa
batis” ang sambit ni Usa. “Imposible ang snasabi mo, sapagkat ako ay na uuna na saiyo,” ang wikang muli ni Palaka.
 Wala ng magawa si Usa sapagkat hindi niya alam ang mga pangyayari. Natapos ang labanan at nanalo si Palaka. Gaya
ng kanilang mapagkasuduan ay tinupad ni Usa ang kanyang pangako. Sa tuwing makaksalong niya si palaka ay yumuyuko siya
ditto bilang tanda ng pagsaludo at paggalang tulad ng isang hari. Nagsisi si Usa at mula noon ay nagging mababang loob na
siya. Humingi siya ng paumanhin kay Palaka at nangakong magbabago sa kanyang pagtingin sa mga hayop na mas maliit sa
kanya.

LITTLE RED RIDING HOOD

Si little red riding hood ay isang magandang batang babae. Siya’y binigyan ng kanyang lola ng isang pulang panakbong,
at ito’y kanyang lagging suot. Ang kanyang lola ay nakatira sa kagubatan. Isang araw, si little red riding ay binigyan ng
kanya ina ng isang sisidlan at ato’y ipinadadala sa knayang lola na may sakit. “Huwag kang makipag-usap sa mga hindi mo
kakilala.” sabi ng kanyang ina bago siya umalis patungo sa kanyang lola.

Sakalayuan, lingid sa kaalaman ni little red riding hood, may isang lobo ang nag-aabang sa kanya na may masamang
balak. Pagpasok ni little red riding hood sa kagubatan, sinalubong siya ng isang lobo. “Ano ang pangalan mo iha at saan
kapupunta?” tanong ng lobo. “Ako pa si little red riding hood at patungo po ako sa aking lola na nakatira sa kagubatan, at
siya po ay may sakit.” sagot ng bata.

“Halika’t maglaro tayo, ang daan na iyon ang mas malapit saahay nglola mo. Diyan ka magdaan at ditto naman ako,
Tignan natin kung sino ang unang makakarating doon.” sabi ng lobo. Dahil sa batang isip pa si little red riding hood, siya ay
pumayag. Tuwang-tuwa ang lobo na linlang niya ang bata. Ang itinuro niyang daan ay mas malayo,kaya’t siya ang mas
naunang makararating sa bahay ng lola ni little red riding hood. At ang lobo ay mabilis na umalis patungo sa bahay ng lola ni
little red riding hood.
 Si little red riding hood ay lumakad narin patungo sa bahay ng kanyang lola na nasa loob ng kagubatan. Wala siyang
kaalam-alam samasamang balak ng lobo. Kumatok sa bahay ang lobo pagdating sa bahayng lola ni little red riding hood.
“Sino iyan?” tanong ng lola sa bata. “Ako po si little red riding hood lola,” sagot ng lobo. “Iha< pumasok ka bukas ang
pinto.” Sagot ng lola ni little red riding hood.

Pumasak sa loob ng bahay ang lobo at ikinulong ang lola ni little red riding hood sa budega, at isinuot ang damit ng
matanda, humiga sa kama ng ni little redriding hood. PAg dating ng bata siya ay tumayo sa harapan ng kama ng kanyang
lola. “Bakit malaki ang mga mata mo lola,” tanong ng bata. “Paramakita kitang mabuti.” “Bakit malaki ang iyong mga ngipin?”
tanong ulit ng bata. “Para makain kita ng mabuti.” sagot ng lobo at sabay ungol nit okay little red riding hood.

Pag-ungol ng lobo, sabay sunggab kay little red riding hood. Ang bata ay takot na takon na patakbo. Siya ay
nagsisigaw at humingi ng saklolo. Ang paghingi niya ng saklolo ay narinig ng mga kuneho na nasa gubat at ang mga ito ay
sumaklolo sa bata.

Kahit maliit ang mga kuneho, sila ay matatapang. Nilusob nilalahat ang lobo at ito’y kanilang nagapi. Ang lobo
aytinuruan ng liksyon ng mga kuneho. Binalaan nila ang lobo na huwag nang magbabalak muli na kumain ng bata. Ang lola ni
little red riding hood ay nakalaya na sa pagkakakulong sa budega. Para kay little red riding hood, kung sinunod niya ang
payo ng kanyang ina, ay hindi sana nangyari sa kanya ang masamang balak ng lobo.
 Ginintuang Pamana

Noong unang panahon ay may mag-anak na ubod ng yaman, ito ayang pamilya nina Ramonchito. Tatlo ang kinakapatid
niya sa ama na lahat ay ay salbahe at matapobre.

Nakatira sila sa uod ng garang bahay. May mga katulong sila’t malawak ang kanilang bukirin. May mga hayuoan din sila
kaya marami silang maggagawa at mga pastol.

Kaibahan sa mga magkakapatid si Ramonchito. Siya’y mabait, mapagkumaba at higit sa lahat ay may takot sa Diyos.
Ang dahilan nito’y laki siya sa pangaral ng kanyang ina’t ama. Kinagigiliwan na niyang mamalagi sa ukid at magtanim. Kaya
madalas niyang ipag-uwi ng gulay ang mga magulang, kung kaya mahal na mahal siya ng mga ito.

Dahil dito’y kinaiinisan siya ng mga kapatid. Nang mamatay ang kanyang ina’y lalo siyang napamahal ng husto sa may
sakit niyang ama dahil siya ang nag-aasikaso dito. Laging sinasabi ng matanda na patuloy lang siyang magpakabait at
pagpapalain siya ng Diyos. At kahit na wala na raw siya basta’t Makita ni Ramonchito ang ibong kilyawan (oriole) ay
alalahanin daw niya ang mga aral nito sa mga hiyas at ginto.

Mas lalong nainisang kanyang mga kapatid kay Ramonchito, pinagmalupitan siya at pinalayas sa bahay. Masakit man sa
loob niya’y lumayas nga siya matapos magpaalam sa nakaratay na ama. Tumira siya sa isang dampa sa tabi ng ukid at doon
namalagi.
 Isang araw nabalitaan na lang niya uhat sa isang pastol na namatay na’t nailibing ang kanyang ama. Sa sama ng loob
tumakbo siya sa malaking bahay at balak niyang kausapin at sumbatan ang mga kapatid. Pagbungad niya sapinto’y dinig na
dinig niyang sila’y nag-uusap. “Kahit bilin ni ama na ang bahay at ika-apat na parte ng mga ari-arian ay kay Ramonchito, di
natin ito ibibigay sa kanya,” wika ng kuya niya na sinang-ayunan naman ng mga kapatid niya.

Bigla siyang lumantad at nanumat subalit di ito ikinagulat ng kanyang mga kapatid. “Simulangayon ‘wag ka ng pupumta
rito dahil wala ka namang minana buhat kay ama, iyon ang habilin niya,” wika uli ng kanyang kuya., “pero masuwerte ka’t
ibibigay ko sa iyo ang kapirasong parte na kinatatamnan ng mga gulay mo at palang iyan,” pang-uuyam nito.

Kaya’t kinabukasa’y minabuti na niyang magpakamatay. Hilam ng luha ang mga mata’y kinuha ang kutsilyo at pala.
Naghukay siya upang doon kitilin ang buhay subalit laking gukat niya nangbuhat doo’y mahukay niya ang isang baul ng
kayamanan.

Nagmamasid sa kanya ang ibin sa di kalayuan,”Salamat po, Diyos ko, salamat po ama,” ang masama niyang wika.

Ang Mayamang Maya

 Si maya ang kinikilalang isa sa pinakamayaman sa mga ibon. Ito rin ang dahilan kung bakit marami siyang kaibigan.
Siya ay isang tunay na mabait at matulungin sa iba. Isang araw ay nagtungo sa kanya si Pipit upang makahiram ngsalapi.
“Kaibigang maya ako ay naparito sapagkat may sakit ang aking anak, kailangan ko siyang maipagamot ngunit ako ay walang
salapi, papalitan ko na lamang kung sakaling ako ay makaluwag,” ang pagmamakaawa ni Pipit. Hindi siya nagdalawang salita
dahil si maya ay maawain at kanya itong pinagbibigyan.

Lahat ng ibon ay mabait at magalang sa kanya ay ito naman ay kanyang ikinalugod, ngunit sa bawat buhay ay
dumarating ang pagsubok, nasalanta lahat ng pananim ni Maya na pinanggagalingan ng kanyang kabuhayan, ang ilan din sa
kanyang negosyo ay sunod sunod na nalugi, walang natira sa kanya maliban ang kaunting pagkain.

Ang oaghihirap ni Maya ay kumalat sa buong kanayunan at ito ay ikinabahala ng lahat. Una niyang pinuntahan si Pipit,
“kaiigang pipit, ako naman ang humungi ng tulong, kung maari ay makitira ako sa iyo sandal,” ang pakiusap ni maya.
“Paumanhin Maya sa ia ka na lang makitira.” “Hindi bale marami pa naman akong kaibigan,” ang pakonsuwelo ni Maya sa
kanyang sarili.

Nagtungo siya kay kalapati at siya ay nakiusap dito, “Kalapati maari ba akong makisuyo sandal sapagkat kailangan ko
ng masisilungan,” ang pakiusap ni Maya. “Paumanhin, kaming mag-anak ay nakikitira lamang at baka kami ay paalisin kung
malaman na kami ay napatuloy ng iba,” ang wika ni kalapati.

Malungkot na umalis si Maya at naisip niya na humungi ng tulong kay loro, naubos na ang kaunting pagkain na natitira
sa kanya at siya’y nagugutom na. “Loro, maari ba akong makituloy at makahingi ng kaunting pagkain?”ang pakiusap ni maya.
“Paumanhin aming ninong, kami ay paalis at matatagalan sa pagalik,” ang nagmamadaling wika ni Loro.
 Matinding gutom at sama ng loo bang kanyang sinapit, ngunit wala siyang magawa. Patuloy ang kanyang paglakad ng
bigla siyang nakaramdam ng matinding pagkahilo at siya ay nawalan ng malay.

Nagkataon na si Pugo ay napadaan at nakita niya si Maya na nakahadusay sa adaan, kaniya itong tinulongan at
kinupkop sa kanyang maliit na bahay. “Maraming salamat sa iyong tulong, kaibigang Pugo. Hindi ko inaasahan na ikaw ang
tutulong sa akin,” ang sambit ni Maya. “Ang pagtulong sa kapwa ay para sa lahat ng nangangailangan,” wika ni Pugo.

Mulanoon ay nagsikap si Maya, nagtrabaho siya hanggang sa bumalik sa dating kalagayan. Nabawi niya ang lahat ng
kanyang kayamanan at ito ay nadagdagan pa. Bilang pagtanaw ng utang na loob kay Pugo ay ginawa niya itong katiwala sa
lahat ng kanyang ari-arian.

Samantalang sina Pipit, Kalapati at Loro ay hiyang-hiya sa kanilang pagbabalewala kay Maya. Sa kabila ng kabutihan
nito ay hindi nila nagawang tulungan. Muli siyang nagbalik loob at humungi ng tawad kay Maya. Pinatawad sila ni Maya dahil
sa kanilang ginawa ay hindi na nanumbalik ang kanilang pagkakaibigan.

Si Maya ay namuhay ng tahimik kapiling ang tunay niyang kaibigan na hindi lamang salapi ang kailangan.
 Noon lang napansin ng binata na sa labis na pagbibigay ng panahon Noon lang napansin ng binata na sa labis na pagbibigay ng panahon
kay Milusay ay hindi naalala ang kaibigan. Saka lang niya natuklasan na kay Milusay ay hindi naalala ang kaibigan. Saka lang niya natuklasan na
matagal na itong nawawala. matagal na itong nawawala.
Minsan dumating si Abam sa kanila ay napansing nakabuka ang mga Minsan dumating si Abam sa kanila ay napansing nakabuka ang mga
bulaklak sa tarangkahan. Hinaplos nito ang mga iyon dahil na rin sa bulaklak sa tarangkahan. Hinaplos nito ang mga iyon dahil na rin sa
pasasalamayt. Paano ay nagging instrument ang mga ito sa pagtanggap ni pasasalamayt. Paano ay nagging instrument ang mga ito sa pagtanggap ni
Milusay sa pag-ibig. Natigilan siya nang makita ang panyo ni Gumamela sa Milusay sa pag-ibig. Natigilan siya nang makita ang panyo ni Gumamela sa
tabi ng isang puno. tabi ng isang puno.
“Gumamela”, anas niya. “Gumamela”, anas niya.
Humihip ang malamig na hangin na tila sinasagot ang kanyang tawag. Humihip ang malamig na hangin na tila sinasagot ang kanyang tawag.
Naisip ni Abam na ang halaman na sumibol sa may tarangkahan niya Naisip ni Abam na ang halaman na sumibol sa may tarangkahan niya
ay di iba at si Gumamela. Natupad ang pangako nitong gagawin ang lahat ay di iba at si Gumamela. Natupad ang pangako nitong gagawin ang lahat
ibigin lang siya ni Milusay. Napaluhod siya at napaluha bilang pasasalat sa ibigin lang siya ni Milusay. Napaluhod siya at napaluha bilang pasasalat sa
kaibigan. kaibigan.

Mga Tanong: Mga Tanong:

1. Sino-sino ang tauhan sa kuwento? 1. Sino-sino ang tauhan sa kuwento?
2. Ano ang pamagat ng kuwento? 2. Ano ang pamagat ng kuwento?
3. Saan nakatira si Gumamela? 3. Saan nakatira si Gumamela?
4. Anong katangian mayroon si Gumamela? 4. Anong katangian mayroon si Gumamela?
5. Sino ang kaibigan ni Gumamela? 5. Sino ang kaibigan ni Gumamela?
6. Sino ang gusto ni Abam? 6. Sino ang gusto ni Abam?
7. Bakit nawawala si Gumamela? 7. Bakit nawawala si Gumamela?
8. Ano tumubo sa tarangkahan ni Abam? 8. Ano tumubo sa tarangkahan ni Abam?
9. Ano ang kulay ng tumubo? 9. Ano ang kulay ng tumubo?
10. Ano ang nakita ni Abam sa tabi ng puno? 10. Ano ang nakita ni Abam sa tabi ng puno?