| dbo:abstract
|
- Deprese je závažná, dlouhotrvající porucha psychiky projevující se snížením až vymizením schopnosti prožívat potěšení, pokleslými náladami jedince a patologickým smutkem. Označení „deprese“ pochází z latinského depressio (doslova „stlačení, potlačení“). Dotyčný pociťuje často zmar a beznaděj, nedostatek motivace, neschopnost cítit potěšení, úzkost a osamocenost, pocity bezcennosti nebo viny, také je někdy zvýšená agrese, vyskytuje se malá , únava, zhoršená pozornost a . Jedná se o závažný, dokonce někdy i život ohrožující stav. Reakce postiženého jedince na tento duševní stav je různá. Dotyčný může být podrážděný, agresivní a zlomyslný, nebo naopak unavený, tichý a klidný. Většinou mizí radostné reakce na pozitivní podněty a jedinec se může okolí jevit jako cynik. Deprese se léčí antidepresivy, často v kombinaci s psychoterapií. (cs)
- Es pot entendre la depressió en dos sentits complementaris: 1.
* Com a símptoma o símptomes: un baix estat d'ànim, amb tristesa, desesperança (fins i tot amb pensaments suïcides) i sense ganes de fer res. La depressió afecta els pensaments (amb dificultat de concentració), el comportament, la motivació, els sentiments i la d'una persona. Es diu que el símptoma principal de la depressió és l'anhedonia, que es refereix a la pèrdua d'interès o la sensació de plaer en determinades activitats que solen portar alegria a les persones. Pot disminuir significativament la gana i la durada o qualitat del son. Com a símptomes apareix com a reacció temporal normal a esdeveniments de la vida, com la pèrdua d'un ésser estimat; o també en algunes malalties físiques, efectes secundaris d'alguns medicaments i tractaments mèdics. 2.
* Com a denominació per a diversos trastorns mentals i de comportament que cursen amb els símptomes esmentats, com el trastorn depressiu major, la depressió reactiva o la distímia. (ca)
- الاكتئاب هو حالة ذهنية من المزاج المنخفض والنفور من النشاط، الذي يؤثر على أكثر من 280 مليون شخص من جميع الأعمار (حوالي 3.5٪ من سكان العالم). يصنف طبيا على أنه اضطراب عقلي وسلوكي، تؤثر تجربة الاكتئاب على أفكار الشخص، سلوكه، دوافعه، احاسيسه، وشعوره بالرفاهية. يقال إن الأعراض الأساسية للاكتئاب هي انعدام التلذذ، والتي تشير إلى فقدان الاهتمام أو فقدان الشعور بالمتعة في بعض الأنشطة التي عادة ما تجلب الفرح للناس. المزاج المكتئب هو أحد أعراض بعض اضطرابات المزاج مثل اضطراب الاكتئاب الشديد أو عسر المزاج؛ هو رد فعل مؤقت طبيعي لأحداث الحياة، مثل فقدان أحد أفراد أسرته؛ وهو أيضا أحد أعراض بعض الأمراض الجسدية، وأحد الآثار الجانبية لبعض الأدوية والعلاجات الطبية. قد يأتي مع الحزن، صعوبة في التفكير والتركيز وزيادة أو نقصان كبير في الشهية والوقت الذي يقضيه في النوم. قد يكون لدى الأشخاص الذين يعانون من الاكتئاب مشاعر الاكتئاب، اليأس والأفكار الانتحارية. يمكن أن يكون على المدى القصير أو على المدى الطويل. (ar)
- Deprimo aŭ depresio (laŭ PIV ambaŭ vortoformoj samrange eblas, kvankam la dua havas pliajn, ekonomian kaj meteologian signifojn) estas psika malsano tre ofta nuntempe. Tamen, laŭ NPIV, depresio povas esti iomete malsama ol deprimo kaj signifas gravan deprimon.La deprimo estas karakterizita per timemo, angoro kaj melankolio. Ĝi trafas ĉefe adoleskantojn kaj personojn en plena , pli ofte inter la 40-a kaj 60-a jaraĝo, sed povas ataki ankaŭ infanojn kaj maljunulojn. La virinoj estas iom pli ofte viktimoj ol la viroj. Ĝi komenciĝas pro reala aŭ nereala (imaga) perdo: la morto aŭ foriro de amata persono; la perdo de riĉaĵoj, sano, posteno aŭ elstara aŭ en la socio ; akcidento aŭ ĥirurgia operacio, kiu senigis la pacienton je parto de ties korpo aŭ je unu el ties funkcioj; perdo de la beleco, de la juneco, de la seksa allogo aŭ kapablo ; malapero de la amikoj kaj kamaradoj kun paso de la tempo. Aliaj kaŭzoj povas ankaŭ influi la aperon de deprimo: la soleco ; la fizika, mensa aŭ emocia ; kelkaj medikamentoj; la tabako, la alkoholo kaj aliaj dependecoj ktp.; kelkaj infektaj malsanoj (ekzemple virusaj) mise traktitaj per antibiotikoj kaj kemiaĵoj; kronikaj malsanoj kiel reŭmatismaj, endokrinaj, diabeto ktp. erare traktitaj per hormonoj kaj aliaj drogoj ; nutromankoj ; familia dismembriĝo ; menopaŭzo kaj andropaŭzo; politikaj kaj sociaj ŝanĝoj ; novaj situacioj (divorco, ) ktp. Pluraj sciencaj studoj trovis statistikajn korelaciojn inter depresio kaj iuj agrikulturaj pesticidoj. Finfine, tro multaj kaŭzoj, dependante kiuj varias de kulturo al kulturo kaj de homo al homo. Kiam homo suferas perdon aŭ gravan psikan aŭ emocian traŭmaton, tiu ekfunkciigas defendajn mekanismojn: la aŭ la . En la unua kazo li analizas sian angoron ĝis li sukcesas venki aŭ superi ĝin, kelkfoje kun alies (psikoanalizisto, ŝamano, pastro ktp.), sen gravaj sekvaĵoj. En la dua kazo la interna tensio malŝargiĝas en plurajn direktojn estigante diversajn fizikajn, emociajn kaj mensajn perturbojn, kiuj konsistigas nenormalajn reagojn, inter ili la deprimon. Sekve, deprimo ne estas simple malgajeco, aŭ malĝoja sento. La malĝoja sento por perdo, kun paso de la tempo ĝi kelkfoje spontanee pliboniĝas; sed, la deprimo kronikiĝas. La remalsaniĝoj kaj la estas oftaj, kun sensimptomaj periodoj de ĝis 3 jaroj ĉe la komenco, kiuj emas mallongiĝi post ĉiu sekva atako. Kiam la deprimo ŝuldiĝas al organaj kaŭzoj, kaj tiuj ĉi estas traktataj per la naturista sistemo, ĝi definitive kuraciĝas kaj malaperas. Ne ĉiam estas facile diagnozi la deprimon, ĉar unuj kaŝas ĝin sub rideto, aliaj neas ĝin stoike kaj la ceteraj ĝin maskas per diversaj organaj aŭ emociaj perturboj. La deprimito ne povas aprezi la belecon de la plej ĉarma pejzaĝo; la agrablaj sentoj kaj la buntaj koloroj ŝajne ne atingas lian konscion; lia vivo iĝis monotone griza, sinistra kaj sensenca; kaj li sentas sin soleca meze de sia propra dezerta mondo. Li marŝas trenante la piedojn, kurbdorse, kun trista rigardo; parolas balbute, heziteme kaj sengeste; liaj movoj estas malrapidaj ; li sin sentas konstante laca, precipe frumatene ĉe ellitiĝo kaj devas penegi por ion fari ; lia dormo ne estas normala: li vekiĝas tre frumatene kaj ofte dumnokte kaj liaj sonĝoj estas ĝenaj ; li suferas stomakintestajn perturbojn (lakso aŭ mallakso, abdomena doloro, , epigastra malordo, gasoj, naŭzo, senapetiteco), maldikiĝon (ne ĉiam kaŭzitan de la senapetiteco), malpliiĝon de la , kapdoloron, kapturniĝon, (troa kvanto da urino), palpitacion, spirmalfacilon, neklaran vidadon, buŝan sekecon, pruriton. Krom la supre menciitaj fizikaj simptomoj, la deprimito prezentas ankaŭ emociajn simptomojn: melankolia humoro, krizo de plorado, sentoj de malkvieteco kaj fiasko, agitiĝo, timo, sendefendo, memriproĉo; li sentas sin pesimista, senespera, kulpa, malbona aŭ sentaŭga, seniluziiĝinta. Li ankaŭ prezentas psikajn simptomojn: malfacilo por koncentriĝi en la laboro, la legado aŭ la studado ; sendecideco ; perdo de la memoro, de la intereso kaj de la ambicio ; tendenco al memmortigo. Ĉar li perdis intereson por aliuloj, la paciento sin sentas socie izola, kaj tio povas intensigi lian malkontentecon kaj fiaskosenton. Inter la fakuloj pri psikiatrio, estas du prioritatoj pri la kuracado de deprimo: psikoterapia kaj farmakologia. La unua terapia fokuso baziĝas sur la psikoterapio fare de komprenema kuracisto, kiu pretas aŭskulti ĉion kion la paciento volas rakonti al li pri si mem, pri siaj pensoj kaj sentoj, kaj pri la kaŭzoj, kiuj laŭ lia opinio okazigis la deprimecon. La farmakologia skolo fokusigas medikamentojn - ĉefe el la grupoj de triciklaj kontraŭdeprimigiloj kaj selektivaj serotoninaj reakceptaj inhibiciiloj (SSRI). Kutime oni uzas kaj psikoterapion kaj medikamentojn en kombino por kuracado. (eo)
- Die Depression (lateinisch depressio von lateinisch deprimere „niederdrücken“) ist eine psychische Störung bzw. Erkrankung und wird von der Psychiatrie den affektiven Störungen zugeordnet. Typische Symptome einer Depression sind gedrückte Stimmung, häufiges Grübeln, das Gefühl von Hoffnungslosigkeit und ein verminderter Antrieb. Häufig gehen Freude und Lustempfinden, Selbstwertgefühl, Leistungsfähigkeit, Einfühlungsvermögen und das Interesse am Leben verloren. Lebensfreude und Lebensqualität sind dadurch oft beeinträchtigt. Kausale Mechanismen, vor allem auf biologischer Ebene, sind bislang wenig verstanden. Psychotherapie und Antidepressiva gehören zum standardmäßigen medizinischen Behandlungsangebot. Die ernste, oft folgenreiche Erkrankung entzieht sich der Beeinflussung durch Willenskraft oder Selbstdisziplin des Betroffenen und ist durch unverhältnismäßige Dauer und Schwere zu unterscheiden von Trauer wie auch von der Dysphorie, also einer vorübergehend niedergeschlagenen, deprimierten Stimmungslage. Die Depression stellt eine wesentliche Ursache für Arbeitsunfähigkeit oder Frühverrentung dar und ist der Auslöser für rund die Hälfte der jährlichen Selbsttötungen in Deutschland. (de)
- Depression is a mental state of low mood and aversion to activity, which affects more than 280 million people of all ages (about 3.5% of the global population). Classified medically as a mental and behavioral disorder, the experience of depression affects a person's thoughts, behavior, motivation, feelings, and sense of well-being. The core symptom of depression is said to be anhedonia, which refers to loss of interest or a loss of feeling of pleasure in certain activities that usually bring joy to people. Depressed mood is a symptom of some mood disorders such as major depressive disorder or dysthymia; it is a normal temporary reaction to life events, such as the loss of a loved one; and it is also a symptom of some physical diseases and a side effect of some drugs and medical treatments.It may feature sadness, difficulty in thinking and concentration and a significant increase or decrease in appetite and time spent sleeping. People experiencing depression may have feelings of dejection, hopelessness and suicidal thoughts. It can either be short term or long term. (en)
- La depresión (del latín depressio, que significa ‘opresión’, ‘encogimiento’ o ‘abatimiento’) es el diagnóstico psiquiátrico y psicológico que describe un trastorno del estado de ánimo, transitorio o permanente, caracterizado por sentimientos de abatimiento, infelicidad y culpabilidad, además de provocar una incapacidad total o parcial para disfrutar de las cosas y de los acontecimientos de la vida cotidiana (la anhedonia). Los trastornos depresivos pueden estar, en mayor o menor grado, acompañados de ansiedad. El término médico hace referencia a un síndrome o conjunto de síntomas que afectan principalmente a la esfera afectiva: como es la tristeza constante, decaimiento, irritabilidad, sensación de malestar, impotencia, frustración a la vida y puede disminuir el rendimiento en el trabajo o limitar la actividad vital habitual, independientemente de que su causa sea conocida o desconocida. Aunque ese es el núcleo principal de síntomas, la depresión también puede expresarse a través de afecciones de tipo cognitivo, volitivo o incluso somático. En la mayor parte de los casos, el diagnóstico es clínico, aunque debe diferenciarse de cuadros de expresión parecida, como los trastornos de ansiedad. La persona aquejada de depresión puede no vivenciar tristeza, sino pérdida de interés e incapacidad para disfrutar las actividades lúdicas habituales, así como una vivencia poco motivadora y más lenta del transcurso del tiempo. El origen de la depresión es multifactorial. En su aparición influyen factores biológicos, genéticos y psicosociales. La psico-neuro-inmunología plantea un puente entre los enfoques estrictamente biológicos y psicológicos. Diversos factores ambientales aumentan el riesgo de padecer depresión, tales como el fallecimiento de un ser querido, la mudanza de país, conflictos familiares, post operatorios, factores de estrés psicosocial, permeabilidad intestinal aumentada, intolerancias alimentarias, inactividad física, obesidad, tabaquismo, atopia, enfermedades periodontales, sueño y deficiencia de vitamina D. Entre los factores psicosociales destacan el estrés y ciertos sentimientos negativos (derivados de una decepción sentimental, la contemplación o vivencia de un accidente, asesinato o tragedia, el trastorno por malas noticias, tristeza, contexto social, aspectos de la personalidad, el haber atravesado una experiencia cercana a la muerte) o una elaboración inadecuada del duelo (por la muerte de un ser querido). Un elevado y creciente número de evidencias indica que los episodios depresivos se asocian con cambios en la neurotransmisión del sistema nervioso central y cambios estructurales en el cerebro, producidos a través de mecanismos neuroendocrinos, inflamatorios e inmunológicos. Existe un creciente número de pruebas que demuestran que la depresión está asociada con una respuesta inflamatoria crónica de bajo grado, aumento del estrés oxidativo y aparición de respuestas autoinmunes, que contribuyen a la progresión de la depresión. Las citoquinas pro-inflamatorias causan depresión y ansiedad, y se ha demostrado que sus niveles están elevados en los pacientes con síntomas depresivos, lo que puede explicar por qué los influjos psicosociales y los traumas agudos pueden desencadenar trastornos del estado de ánimo en personas vulnerables, como aquellas con una predisposición genética o las que tienen una mayor carga inflamatoria. El vínculo entre los procesos inflamatorios y los síntomas de la depresión se confirma por la asociación de síntomas depresivos con enfermedades inflamatorias, autoinmunes o neuroinflamatorias, tales como el asma, la enfermedad pulmonar obstructiva crónica, la enfermedad cardiovascular, la diabetes, la alergia, la artritis reumatoide, la enfermedad celíaca, la esclerosis múltiple y la enfermedad de Parkinson. La depresión puede tener importantes consecuencias sociales, laborales y personales, desde la incapacidad laboral (ya que se puede presentar un agotamiento que se verá reflejado en la falta de interés hacia uno mismo, o incluso el desgano para la productividad, lo cual no solo afectará a quien está pasando por la depresión, sino también a quienes lo rodean) hasta el suicidio. Otros síntomas por los cuales se puede detectar este trastorno son cambio del aspecto personal, enlentecimiento psicomotriz, tono de voz bajo, constante tristeza, llanto fácil o espontáneo, disminución de la atención, ideas pesimistas, ideas hipocondríacas y alteraciones del sueño. Desde la , a través de un enfoque farmacológico, se propone el uso de antidepresivos. Sin embargo, los antidepresivos solo han demostrado ser especialmente eficaces en depresión mayor/grave (en el sentido clínico del término, no coloquial). El término en psicología de conducta (ver terapia de conducta o modificación de conducta) hace referencia a la descripción de una situación individual mediante síntomas. La diferencia radica en que la suma de estos síntomas no implica en este caso un síndrome, sino conductas aisladas que pudieran si acaso establecer relaciones entre sí (pero no cualidades emergentes e independientes a estas respuestas). Así, la depresión no sería causa de la tristeza ni del suicidio, sino una mera descripción de la situación del sujeto. Pudiera acaso establecerse una relación con el suicidio en un sentido estadístico, pero tan solo como una relación entre conductas (la del suicidio y las que compongan el cuadro clínico de la depresión). Es decir, en este sentido la depresión tiene una explicación basada en el ambiente o contexto, como un aprendizaje desadaptativo. Los principales tipos de depresión son el trastorno depresivo mayor, el trastorno distímico, el trastorno ciclotímico, el trastorno afectivo estacional y la depresión bipolar. El trastorno depresivo mayor, el distímico y ciclotímico son las formas más comunes de depresión, el trastorno distímico y ciclotímico son más crónicos, con una tristeza persistente durante al menos dos años. El trastorno afectivo estacional tiene los mismos síntomas que el trastorno depresivo mayor, en lo que difiere es que se produce en una época del año, suele ser el invierno. La depresión bipolar es la fase depresiva de un trastorno llamado trastorno bipolar. (es)
- Depresioa medikuntzan gaixotasun psikiatrikoa da, ezaugarri nagusitzat tristura, adoregabezia edo erorialdi-egoera sakon iraunkorra duena. Euskadin, lehen mailako asistentziako medikuaren kontsultatik pasatzen diren 5 pazienteetatik batek depresio-koadroa dauka.[erreferentzia behar] (eu)
- Is galar é an Dúlagar (nó an galar dubh, gruamacht, lionn dubh, ísle brí) ina mbíonn ísle brí agus easpa fuinnimh ar an othar. Is galar comónta atá ann. (ga)
- Une humeur dépressive est une baisse de moral et une aversion d'activité pouvant affecter le comportement, les émotions et le bien-être physique d'un individu. Cela peut inclure la tristesse, l'anxiété, sentiment de vide, déception, culpabilité, irritabilité, sentiments d'inutilité ou agitation. L'humeur dépressive peut être un signe de dépression, bien qu'il faille d'autres signes associés. (fr)
- Depresi adalah suatu kondisi medis berupa perasaan sedih yang berdampak negatif terhadap pikiran, tindakan, perasaan, dan kesehatan mental seseorang. Kondisi depresi adalah reaksi normal sementara terhadap peristiwa-peristiwa hidup seperti kehilangan orang tercinta. Depresi juga dapat merupakan gejala dari sebuah penyakit fisik dan efek samping dari penggunaan obat dan perawatan medis tertentu. Dalam kaitannya dengan gangguan mental lain, depresi dapat juga menjadi gejala dari gangguan kejiwaan seperti gangguan depresi mayor dan distimia. Secara global, diperkirakan 264 juta orang terkena depresi. 1% Lebih banyak wanita yang terkena daripada pria. Seseorang dalam kondisi depresi umumnya mengalami perasaan sedih, cemas, atau kosong; mereka juga cenderung merasa terjebak dalam kondisi yang tidak ada harapan, tidak ada pertolongan, penuh penolakan, atau perasaan tidak berharga. Gejala-gejala lain yang mungkin muncul adalah perasaan bersalah, mudah tersinggung, atau kemarahan. Lebih jauh, individu yang mengalami depresi dapat juga merasa malu atau gelisah. Selain perubahan suasana hati, individu dengan gejala depresi cenderung kehilangan minat untuk melakukan aktivitas-aktivitas yang sebelumnya ia anggap menyenangkan; kehilangan nafsu makan atau sebaliknya, makan dengan porsi berlebih. Penderita juga akan kesulitan untuk berkonsentrasi, mengingat detail-detail umum, membuat keputusan, ataupun mengalami kesulitan dalam berhubungan dengan orang lain. Pengalaman-pengalaman ini dapat mendorong individu untuk mencoba bunuh diri. Gejala insomnia, hipersomnia, kelelahan, kesakitan, gangguan pencernaan, dan stamina yang menurun juga kerap ditemukan pada individu dalam kondisi depresi. (in)
- La depressione esistenziale «... è un'espressione introdotta dallo psichiatra tedesco Heinz Häfner per indicare quella forma depressiva che non ha rapporto con precedenti traumi psichici, ma con tutto il senso della vita, quando il soggetto avverte che gli sfuggono il raggiungimento e la realizzazione di scopi e valori che hanno rappresentato l’aspirazione di tutta la sua vita.» Si tratterebbe di una forma di depressione non causata da fenomeni patologici organici o di tipo psicologico ma che deriva da una più o meno chiara consapevolezza, risultante da considerazioni sentimentali e analisi razionali, della propria realtà esistenziale tale da condurre a una modalità di vita simile alla depressione nevrotica o psicogena in senso classico. La stessa espressione di depressione esistenziale fu poi ripresa qualche anno dopo da W.T. Winkler che ne ipotizzava un trattamento psicoterapeutico. La depressione esistenziale è oggetto di studio soprattutto della psicologia esistenziale e della psichiatria fenomenologica, correnti che hanno cercato di instaurare un rapporto costitutivo con la filosofia, in particolare con quella di Edmund Husserl e di Martin Heidegger per cui l'uomo è essere-nel-mondo la cui esistenza rappresenta la condizione medesima dell'essere e della conoscenza; in questo senso, anche la psicopatia è un modo di essere nel mondo in quanto il malato è un soggetto che sta fornendo la sua risposta, unica e irripetibile, al fondamento stesso dell'esistenza. La depressione è un complesso di disturbi mentali associati alla sfera emotiva. Il disturbo è caratterizzato dal fatto che una persona sperimenta ansia, malinconia, senso di colpa, ecc. Ci sono anche violazioni nel campo dell'attività mentale. (it)
- ( 우울장애에 대해서는 주요 우울 장애 문서를 참고하십시오.) 우울증(憂鬱症, 영어: depression)은 우울감과 활동력 저하를 특징으로 하는 정신적 상태를 가리킨다. 감정을 조절하는 뇌의 기능에 변화가 생겨 '부정적인 감정'이 나타난다. 양상은 다양하나, 주로 우울한 기분, 의욕·관심·정신활동의 저하, 초조 (번민), 식욕 저하, 수면의 증가 또는 감소, 불안감 등이 나타난다. 대인관계, 스트레스, 경제적 문제 등으로 인한 일시적인 우울감은 인간 심리에 있어 자연스러운 일이나, 그 정도나 기간 등이 비정상적인 경우 병리적인 상태로 볼 수 있다. 현대 정신의학에서는 심한 우울증 상태가 반복적으로 나타나는 경우 주요 우울장애 (반복성 우울장애)로 분류하여 심리적, 약물적 치료를 행하고 있다. 이외에 증상이 유사한 여러 우울장애가 분류되어 있다. 세계 인구의 2~3%가 우울장애를 앓는 것으로 조사될 정도로 우울증은 드물지 않은 질환이다. 일부가 '마음의 감기'라 부르는 우울증은 누구나 걸릴 수 있지만, 제대로 치료하지 않으면 삶을 위협할 수 있는 위험한 질병이다. 당사자의 의지의 문제로 보거나 종교적 믿음 부족이라고 오해되지만 한국 복지법에서는 조현병, 양극성 장애와 더불어 호전의 기미가 보이지 않는 우울장애를 정신장애로 인정하고 있다. (ko)
- 抑うつ（抑鬱、抑欝、よくうつ、英: depression）とは、気分が落ち込み、活動を嫌っている状況であり、そのため思考、行動、感情、幸福感に影響が出ている状況のこと。抑うつ状態とは状態像であり、抑うつの症状が精神状態の中心となっていることを意味する。 (ja)
- Nastrój depresyjny − jeden z objawów psychopatologicznych. Nastrój depresyjny stanowi jeden z rodzajów obniżonego nastroju, należy wobec tego do objawów zaburzeń typu emocji. Przejawia się on rozpaczą, smutkiem, . Pacjent odczuwa swą bezsilność. W sferze przekonań nastrojowi depresyjnemu towarzyszy obniżona samoocena. Pacjent czuje się osobą małej wielkości. Może żywić przekonanie o – opinii, zdrowia, dóbr materialnych. Towarzyszy temu niska ocena własnej przeszłości. Mogą pojawić się wyrzuty sumienia czy też nawet . Osoba taka ma tendencję do oskarżania siebie, doszukiwania się niepowodzeń, zaniedbań, grzechu, czynów karalnych bądź niemoralnych. Dotknięty nastrojem depresyjnym nisko ocenia swe dokonania, ale też możliwości. Pesymistycznie spogląda w przyszłość. Nie dostrzega możliwości polepszenia swej sytuacji, widzi ją jako beznadziejną i nie może sobie z nią poradzić. Opisany zespół przekonań, sięgających niekiedy urojeń, określa się mianem triady depresyjnej. Taki sposób widzenia siebie i świata może popchnąć osobę w nastroju depresyjnym do samobójstwa. Nastrój depresyjny nie podlega szybkim zmianom. Narasta powoli i również ustępuje wolno. Nie zależy w dużym stopniu od otoczenia. Nastrój depresyjny o niewielkim nasileniu określa się mianem nastroju subdepresyjnego. Natomiast nastrój dysforyczno-depresyjny i stanowią odrębne rodzaju obniżonego nastroju. (pl)
- Депре́ссия (от лат. deprimo «давить (вниз), подавить») — психическое расстройство, основными признаками которого являются сниженное — угнетённое, подавленное, тоскливое, тревожное, боязливое или безразличное — настроение и снижение или утрата способности получать удовольствие (ангедония). Обычно также присутствуют некоторые из следующих симптомов: сниженная самооценка, потеря интереса к жизни и к привычной деятельности, неадекватное чувство вины, пессимизм, нарушение концентрации внимания, усталость или отсутствие энергии, расстройства сна и аппетита, суицидальные тенденции. Тяжёлые формы депрессии характеризуются так называемой «депрессивной триадой»: снижением настроения, заторможенностью мышления и . Депрессивное настроение в некоторых случаях может быть нормальной временной реакцией на жизненные события, как, например, потеря близкого человека. Депрессия может быть симптомом некоторых соматических заболеваний и побочным эффектом некоторых препаратов и лечения; в случае, если причина депрессии неочевидна и депрессивное расстройство возникает без внешних воздействий, такая депрессия называется эндогенной. В некоторых случаях человек, страдающий депрессией, может начать злоупотреблять психоактивными веществами. Для скрининга депрессии используются различные тесты самооценки, такие как шкала Занга для самооценки депрессии, шкала депрессии Бека. Диагноз депрессии устанавливается врачом на основе диагностических критериев депрессивного расстройства. Представляет собой разновидность аффективных расстройств (расстройств настроения). Депрессии поддаются лечению, однако в настоящее время именно депрессия — наиболее распространённое психическое расстройство. (ru)
- Depressão é um estado mental caracterizado por tristeza profunda persistente e aversão a atividades. Pode afetar os pensamentos, comportamentos, sentimentos e o bem-estar de uma pessoa. As pessoas deprimidas podem sentir-se tristes, ansiosas, desesperadas, vazias, preocupadas, impotentes, inúteis, culpadas, irritadas, magoadas ou inquietas. Podem perder o interesse em atividades que antes eram prazerosas, podem perder o apetite ou comer demais, apresentar problemas de concentração, dificuldade para lembrar detalhes ou tomar decisões e podem contemplar ou tentar o suicídio. Problemas de insônia, sono excessivo, fadiga, perda de energia, mudança na alimentação, sofrimento, dores ou problemas digestivos resistentes a tratamento também podem estar presentes. (pt)
- Депре́сія — термін, що використовується для позначення настрою, симптому та синдромів афективних розладів. Перебіг депресії пов'язаний з низьким рівнем серотоніну в мозку людини, зазвичай лікується психологічними та медикаментозними методами. Серед медикаментів найчастіше використовують антидепресанти. Серед психологічних методів застосовують психотерапію. Психологічні методи здебільшого орієнтовані на розкриття суті і причин виникнення проблем людини у минулому або концентруються на поточному, а не минулому досвіді. Існують також моделі, що акцентують увагу на важливості ролі соціуму у виникненні та перебігу депресії. Депресія проявляється у поганому настрої, низькій самооцінці, песимізмі, апатії, млявості, швидкій втомлюваності, всіляких нездужаннях, постійній невдоволеності, покинутості, безрадісності, відчутті нещасливості, безнадії, безпорадності, нікчемності, непотрібності, пригніченості, тужливості, тривалому смутку та небажанні жити. Останнє, в дуже важких випадках депресії, приводить до самогубства. Депресія заподіює найсильніші психологічні, емоційні та фізичні страждання, які істотно знижують якість життя хворого, рівень його сімейної, соціальної та трудової адаптації, а нерідко призводять до інвалідизації. Симптоми депресії слід відрізняти від негативної симтоматики шизофренії та симптомів неврозу, який часто діагностується в людей з депресією. Схильність людини до депресії в значній мірі визначається генетичною спадковістю. (uk)
- 抑鬱（英語：Depression）是一種情緒低落和厭惡活動的狀態。 在醫學上被歸類為精神和行為障礙，抑鬱的經歷會影響一個人的思想、行為、動機、感覺和幸福感。 據稱抑鬱的核心症狀是失樂，指的是對某些通常給人們帶來快樂的活動失去興趣或失去愉悅感。 抑鬱情緒是某些情緒障礙的症狀，如重度抑鬱症或持續性憂鬱症；它是對生活事件的正常暫時反應，如失去親人； 它也是一些身體疾病的症狀，也是一些藥物和醫療的副作用。 它可能表現為悲傷、難以思考和集中注意力，食慾和睡眠時間顯著增加或減少。 患有抑鬱的人可能會感到沮喪、絕望、無助和有自殺念頭。 它可以是短期的，也可以是長期的情緒狀態。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Depresioa medikuntzan gaixotasun psikiatrikoa da, ezaugarri nagusitzat tristura, adoregabezia edo erorialdi-egoera sakon iraunkorra duena. Euskadin, lehen mailako asistentziako medikuaren kontsultatik pasatzen diren 5 pazienteetatik batek depresio-koadroa dauka.[erreferentzia behar] (eu)
- Is galar é an Dúlagar (nó an galar dubh, gruamacht, lionn dubh, ísle brí) ina mbíonn ísle brí agus easpa fuinnimh ar an othar. Is galar comónta atá ann. (ga)
- Une humeur dépressive est une baisse de moral et une aversion d'activité pouvant affecter le comportement, les émotions et le bien-être physique d'un individu. Cela peut inclure la tristesse, l'anxiété, sentiment de vide, déception, culpabilité, irritabilité, sentiments d'inutilité ou agitation. L'humeur dépressive peut être un signe de dépression, bien qu'il faille d'autres signes associés. (fr)
- 抑うつ（抑鬱、抑欝、よくうつ、英: depression）とは、気分が落ち込み、活動を嫌っている状況であり、そのため思考、行動、感情、幸福感に影響が出ている状況のこと。抑うつ状態とは状態像であり、抑うつの症状が精神状態の中心となっていることを意味する。 (ja)
- Depressão é um estado mental caracterizado por tristeza profunda persistente e aversão a atividades. Pode afetar os pensamentos, comportamentos, sentimentos e o bem-estar de uma pessoa. As pessoas deprimidas podem sentir-se tristes, ansiosas, desesperadas, vazias, preocupadas, impotentes, inúteis, culpadas, irritadas, magoadas ou inquietas. Podem perder o interesse em atividades que antes eram prazerosas, podem perder o apetite ou comer demais, apresentar problemas de concentração, dificuldade para lembrar detalhes ou tomar decisões e podem contemplar ou tentar o suicídio. Problemas de insônia, sono excessivo, fadiga, perda de energia, mudança na alimentação, sofrimento, dores ou problemas digestivos resistentes a tratamento também podem estar presentes. (pt)
- 抑鬱（英語：Depression）是一種情緒低落和厭惡活動的狀態。 在醫學上被歸類為精神和行為障礙，抑鬱的經歷會影響一個人的思想、行為、動機、感覺和幸福感。 據稱抑鬱的核心症狀是失樂，指的是對某些通常給人們帶來快樂的活動失去興趣或失去愉悅感。 抑鬱情緒是某些情緒障礙的症狀，如重度抑鬱症或持續性憂鬱症；它是對生活事件的正常暫時反應，如失去親人； 它也是一些身體疾病的症狀，也是一些藥物和醫療的副作用。 它可能表現為悲傷、難以思考和集中注意力，食慾和睡眠時間顯著增加或減少。 患有抑鬱的人可能會感到沮喪、絕望、無助和有自殺念頭。 它可以是短期的，也可以是長期的情緒狀態。 (zh)
- الاكتئاب هو حالة ذهنية من المزاج المنخفض والنفور من النشاط، الذي يؤثر على أكثر من 280 مليون شخص من جميع الأعمار (حوالي 3.5٪ من سكان العالم). يصنف طبيا على أنه اضطراب عقلي وسلوكي، تؤثر تجربة الاكتئاب على أفكار الشخص، سلوكه، دوافعه، احاسيسه، وشعوره بالرفاهية. يقال إن الأعراض الأساسية للاكتئاب هي انعدام التلذذ، والتي تشير إلى فقدان الاهتمام أو فقدان الشعور بالمتعة في بعض الأنشطة التي عادة ما تجلب الفرح للناس. المزاج المكتئب هو أحد أعراض بعض اضطرابات المزاج مثل اضطراب الاكتئاب الشديد أو عسر المزاج؛ هو رد فعل مؤقت طبيعي لأحداث الحياة، مثل فقدان أحد أفراد أسرته؛ وهو أيضا أحد أعراض بعض الأمراض الجسدية، وأحد الآثار الجانبية لبعض الأدوية والعلاجات الطبية. قد يأتي مع الحزن، صعوبة في التفكير والتركيز وزيادة أو نقصان كبير في الشهية والوقت الذي يقضيه في النوم. قد يكون لدى الأشخاص الذين يعانون من الاكتئ (ar)
- Es pot entendre la depressió en dos sentits complementaris: 1.
* Com a símptoma o símptomes: un baix estat d'ànim, amb tristesa, desesperança (fins i tot amb pensaments suïcides) i sense ganes de fer res. La depressió afecta els pensaments (amb dificultat de concentració), el comportament, la motivació, els sentiments i la d'una persona. Es diu que el símptoma principal de la depressió és l'anhedonia, que es refereix a la pèrdua d'interès o la sensació de plaer en determinades activitats que solen portar alegria a les persones. Pot disminuir significativament la gana i la durada o qualitat del son. Com a símptomes apareix com a reacció temporal normal a esdeveniments de la vida, com la pèrdua d'un ésser estimat; o també en algunes malalties físiques, efectes secundaris d'alguns medicame (ca)
- Deprese je závažná, dlouhotrvající porucha psychiky projevující se snížením až vymizením schopnosti prožívat potěšení, pokleslými náladami jedince a patologickým smutkem. Označení „deprese“ pochází z latinského depressio (doslova „stlačení, potlačení“). Dotyčný pociťuje často zmar a beznaděj, nedostatek motivace, neschopnost cítit potěšení, úzkost a osamocenost, pocity bezcennosti nebo viny, také je někdy zvýšená agrese, vyskytuje se malá , únava, zhoršená pozornost a . Jedná se o závažný, dokonce někdy i život ohrožující stav. Reakce postiženého jedince na tento duševní stav je různá. Dotyčný může být podrážděný, agresivní a zlomyslný, nebo naopak unavený, tichý a klidný. Většinou mizí radostné reakce na pozitivní podněty a jedinec se může okolí jevit jako cynik. Deprese se léčí antide (cs)
- Die Depression (lateinisch depressio von lateinisch deprimere „niederdrücken“) ist eine psychische Störung bzw. Erkrankung und wird von der Psychiatrie den affektiven Störungen zugeordnet. Typische Symptome einer Depression sind gedrückte Stimmung, häufiges Grübeln, das Gefühl von Hoffnungslosigkeit und ein verminderter Antrieb. Häufig gehen Freude und Lustempfinden, Selbstwertgefühl, Leistungsfähigkeit, Einfühlungsvermögen und das Interesse am Leben verloren. Lebensfreude und Lebensqualität sind dadurch oft beeinträchtigt. Kausale Mechanismen, vor allem auf biologischer Ebene, sind bislang wenig verstanden. Psychotherapie und Antidepressiva gehören zum standardmäßigen medizinischen Behandlungsangebot. (de)
- Deprimo aŭ depresio (laŭ PIV ambaŭ vortoformoj samrange eblas, kvankam la dua havas pliajn, ekonomian kaj meteologian signifojn) estas psika malsano tre ofta nuntempe. Tamen, laŭ NPIV, depresio povas esti iomete malsama ol deprimo kaj signifas gravan deprimon.La deprimo estas karakterizita per timemo, angoro kaj melankolio. Ĝi trafas ĉefe adoleskantojn kaj personojn en plena , pli ofte inter la 40-a kaj 60-a jaraĝo, sed povas ataki ankaŭ infanojn kaj maljunulojn. La virinoj estas iom pli ofte viktimoj ol la viroj. (eo)
- Depression is a mental state of low mood and aversion to activity, which affects more than 280 million people of all ages (about 3.5% of the global population). Classified medically as a mental and behavioral disorder, the experience of depression affects a person's thoughts, behavior, motivation, feelings, and sense of well-being. The core symptom of depression is said to be anhedonia, which refers to loss of interest or a loss of feeling of pleasure in certain activities that usually bring joy to people. Depressed mood is a symptom of some mood disorders such as major depressive disorder or dysthymia; it is a normal temporary reaction to life events, such as the loss of a loved one; and it is also a symptom of some physical diseases and a side effect of some drugs and medical treatments. (en)
- La depresión (del latín depressio, que significa ‘opresión’, ‘encogimiento’ o ‘abatimiento’) es el diagnóstico psiquiátrico y psicológico que describe un trastorno del estado de ánimo, transitorio o permanente, caracterizado por sentimientos de abatimiento, infelicidad y culpabilidad, además de provocar una incapacidad total o parcial para disfrutar de las cosas y de los acontecimientos de la vida cotidiana (la anhedonia). Los trastornos depresivos pueden estar, en mayor o menor grado, acompañados de ansiedad. (es)
- Depresi adalah suatu kondisi medis berupa perasaan sedih yang berdampak negatif terhadap pikiran, tindakan, perasaan, dan kesehatan mental seseorang. Kondisi depresi adalah reaksi normal sementara terhadap peristiwa-peristiwa hidup seperti kehilangan orang tercinta. Depresi juga dapat merupakan gejala dari sebuah penyakit fisik dan efek samping dari penggunaan obat dan perawatan medis tertentu. Dalam kaitannya dengan gangguan mental lain, depresi dapat juga menjadi gejala dari gangguan kejiwaan seperti gangguan depresi mayor dan distimia. (in)
- La depressione esistenziale «... è un'espressione introdotta dallo psichiatra tedesco Heinz Häfner per indicare quella forma depressiva che non ha rapporto con precedenti traumi psichici, ma con tutto il senso della vita, quando il soggetto avverte che gli sfuggono il raggiungimento e la realizzazione di scopi e valori che hanno rappresentato l’aspirazione di tutta la sua vita.» Si tratterebbe di una forma di depressione non causata da fenomeni patologici organici o di tipo psicologico ma che deriva da una più o meno chiara consapevolezza, risultante da considerazioni sentimentali e analisi razionali, della propria realtà esistenziale tale da condurre a una modalità di vita simile alla depressione nevrotica o psicogena in senso classico. La stessa espressione di depressione esistenziale fu (it)
- ( 우울장애에 대해서는 주요 우울 장애 문서를 참고하십시오.) 우울증(憂鬱症, 영어: depression)은 우울감과 활동력 저하를 특징으로 하는 정신적 상태를 가리킨다. 감정을 조절하는 뇌의 기능에 변화가 생겨 '부정적인 감정'이 나타난다. 양상은 다양하나, 주로 우울한 기분, 의욕·관심·정신활동의 저하, 초조 (번민), 식욕 저하, 수면의 증가 또는 감소, 불안감 등이 나타난다. 대인관계, 스트레스, 경제적 문제 등으로 인한 일시적인 우울감은 인간 심리에 있어 자연스러운 일이나, 그 정도나 기간 등이 비정상적인 경우 병리적인 상태로 볼 수 있다. (ko)
- Nastrój depresyjny − jeden z objawów psychopatologicznych. Nastrój depresyjny stanowi jeden z rodzajów obniżonego nastroju, należy wobec tego do objawów zaburzeń typu emocji. Przejawia się on rozpaczą, smutkiem, . Pacjent odczuwa swą bezsilność. Nastrój depresyjny nie podlega szybkim zmianom. Narasta powoli i również ustępuje wolno. Nie zależy w dużym stopniu od otoczenia. Nastrój depresyjny o niewielkim nasileniu określa się mianem nastroju subdepresyjnego. Natomiast nastrój dysforyczno-depresyjny i stanowią odrębne rodzaju obniżonego nastroju. (pl)
- Депре́сія — термін, що використовується для позначення настрою, симптому та синдромів афективних розладів. Перебіг депресії пов'язаний з низьким рівнем серотоніну в мозку людини, зазвичай лікується психологічними та медикаментозними методами. Серед медикаментів найчастіше використовують антидепресанти. Серед психологічних методів застосовують психотерапію. Психологічні методи здебільшого орієнтовані на розкриття суті і причин виникнення проблем людини у минулому або концентруються на поточному, а не минулому досвіді. Існують також моделі, що акцентують увагу на важливості ролі соціуму у виникненні та перебігу депресії. Депресія проявляється у поганому настрої, низькій самооцінці, песимізмі, апатії, млявості, швидкій втомлюваності, всіляких нездужаннях, постійній невдоволеності, покинутості (uk)
- Депре́ссия (от лат. deprimo «давить (вниз), подавить») — психическое расстройство, основными признаками которого являются сниженное — угнетённое, подавленное, тоскливое, тревожное, боязливое или безразличное — настроение и снижение или утрата способности получать удовольствие (ангедония). Обычно также присутствуют некоторые из следующих симптомов: сниженная самооценка, потеря интереса к жизни и к привычной деятельности, неадекватное чувство вины, пессимизм, нарушение концентрации внимания, усталость или отсутствие энергии, расстройства сна и аппетита, суицидальные тенденции. Тяжёлые формы депрессии характеризуются так называемой «депрессивной триадой»: снижением настроения, заторможенностью мышления и . (ru)
|
