dbo:abstract
|
- خوان دي تراستامارا، ملقب بخوان العظيم، (بالكتلانية: Joan el Gran، بالإسبانية: Juan II de Trastámara, el Grande ؛ ، 29 يونيو 1398 - برشلونة، 20 يناير 1479)، دوق ، ثم ملك نافارا من 1441 إلى 1479 وبعد ذلك ملك أراغون وفالنسيا وسردينيا وصقلية ومايوركا، وملك كورسيكا، وكونت برشلونة وعدد من الكونتيات الكاتلانية من 1458 إلى 1479. وُلد خوان، الذي يمثل الأصل القديم لكونتات برشلونة من ناحية الأم، بينما من ناحية الأب ينحدر من أسرة تراستامارا، ابناً غير شرعي للبلاط القشتالي، ولأحقيته الوراثية كان أيضاً ملكاً صقلية وسردينيا، يعتبر أحد أشهر ملوك القرن الخامس عشر، ولكن أيضاً أحد أكثرهم فساداً. (ar)
- Joan el Sense Fe o el Gran, anomenat també Joan II d'Aragó, Joan II de Catalunya-Aragó, Joan I de Sicília i Joan II de Navarra (Medina del Campo, 1398 - Barcelona, 1479), fou rei d'Aragó, de València, de Mallorca (1458-1479), de Sicília (1458-1468) i de Navarra (1425-1479); duc de Montblanc (1412-1458) i de Gandia (1433-1439 i 1461-1479); comte de Barcelona (1458-1479) i de Ribagorça (1425-1458). (ca)
- Jan II. Veliký (29. června 1397/98 – 20. ledna 1479) byl králem navarrským, aragonským, valencijským, jako Jan I. sicilským a hrabětem barcelonským. (cs)
- Ο Ιωάννης Β΄ της Αραγωνίας (ισπανικά: Juan II de Aragón, , Καστίλη, 29 Ιουνίου 1398 - Βαρκελώνη, 20 Ιανουαρίου 1479) ήταν Βασιλιάς της Ναβάρρας (1425 - 1479), Βασιλιάς της Σικελίας (1458 - 1468) και Βασιλιάς της Αραγωνίας, Βασιλιάς της Μαγιόρκας, Βασιλιάς της Σαρδηνίας και της Κορσικής και Κόμης της Βαρκελώνης (1458 -1479) και Βασιλιάς της Βαλένθια (1416 - 1479). Ο Ιωάννης Β΄ ήταν γιος του Φερδινάνδου Α΄ της Αραγώνας και της Ελεονόρας των Τραστάμαρα, κόρης του Σάντσο-Αλφόνσου κόμη του Αλμπουρκέρκε. Ήταν πατέρας του Φερδινάνδου Β΄ του Καθολικού, κύριος εκφραστής της πολιτικής των Τραστάμαρα της Αραγώνας για επιβολή στην Καστίλη. (el)
- Johann II. (* 29. Juni 1397 oder 29. Juni 1398 in Medina del Campo; † 19. Januar 1479 in Barcelona) war von 1458 bis 1479 König von Aragón, als Johann I. König von Sardinien, sowie durch Ehe bereits ab 1425 König von Navarra. (de)
- Johano la 2-a de Aragono, la Granda, la Uzurpanto (n. en Medina del Campo, Kastilio, la 29-an de junio 1398 - m. en Barcelono la 20-an de januaro 1479) estis duko de Peñafiel, reĝo de Navaro (1425 - 1479) kaj reĝo de Aragono, de Sardio kaj (1458 - 1479), filo de kaj de , grafino de Alburkerko. Johano la 2-a elstaras kiel unu el la plej longvivaj kaj memorindaj monarkoj de la 15-a jarcento. (eo)
- Joan II.a Aragoikoa (Medina del Campo, Gaztela, 1398ko ekainaren 29a - Bartzelona, 1479ko urtarrilaren 20a) Nafarroako errege ezkontidea izan zen 1425-1441 bitartean, Nafarroako erregea 1441-1479 bitartean, eta Aragoiko eta Siziliako erregea 1458-1479 bitartean. (eu)
- John II (Spanish: Juan II, Catalan: Joan II, Aragonese: Chuan II and Basque: Joanes II; 29 June 1398 – 20 January 1479), called the Great (el Gran) or the Faithless (el Sense Fe), was King of Aragon from 1458 until his death in 1479. As the husband of Queen Blanche I of Navarre, he was King of Navarre from 1425 to 1479. John was also King of Sicily from 1458 to 1468. (en)
- Juan II de Aragón y Navarra, el Grande, o Juan sin Fe según los rebeldes catalanes que se alzaron contra él, (Medina del Campo, 29 de junio de 1398-Barcelona, 20 de enero de 1479) fue duque de Peñafiel, rey de Navarra (1425-1479), rey de Sicilia (1458-1468) y rey de Aragón, de Mallorca, de Valencia, de Cerdeña (1458-1479) y conde de Barcelona, hijo de Fernando I de Antequera y de Leonor de Alburquerque, condesa de Alburquerque. Fue padre, entre otros, de Fernando el Católico. Juan II fue uno de los monarcas más longevos del siglo xv —su enemigo Luis XI de Francia le llamó vieja «vulpeja»—. Padeció de cataratas por lo que durante varios años estuvo ciego, hasta que el 12 de octubre de 1468, a la edad de 70 años, recuperó la vista gracias al judío catalán Cresques Abnarrabí que le operó los dos ojos. Según su principal biógrafo, el historiador Jaime Vicens Vives, «Juan II de Aragón aparece como el personaje de mayor fuerza en un siglo ya lleno de singulares personalidades políticas» ya que «centró en su persona los más candentes problemas que afectaban a los distintos reinos peninsulares: subversivismo nobiliar en Castilla, divisionismo social en Navarra, activismo revolucionario en Cataluña; y en política exterior, hundimiento de la potencialidad de los Señoríos italianos y retorno agresivo de la hegemonía medieval francesa. Por si ello no fuera bastante, queda aún vinculado a su persona el hecho del planteamiento de la unidad monárquica hispánica». (es)
- Juan II yang tak beriman, juga dikenal sebagai yang Agung (29 Juni 1398 – 20 Januari 1479) merupakan dari tahun 1458 sampai 1479, dan jure uxoris Raja Navarra dari tahun 1425 sampai kematiannya. Ia merupakan putra Ferrando I dan istrinya . Juan dianggap sebagai salah seorang tokoh yang paling dikenang dan merupakan salah seorang raja terjahat dari seluruh raja pada abad ke-15. (in)
- Jean II d'Aragon dit le Grand (en catalan : Joan el Sense Fe ou el Grand, en castillan : Juan el Grande), né le 29 juin 1398 à Medina del Campo et mort le 19 janvier 1479 à Barcelone, est roi de Navarre par mariage entre 1425 et 1441, puis par usurpation entre 1441 et 1479. Il est roi d'Aragon, de Valence, de Majorque, de Sardaigne et de Sicile (sous le nom de Jean Ier) de 1458 à 1479. Il est comte de Barcelone, de Besalú, de Pallars Jussà, d'Urgell et de Cerdagne de 1458 et 1462, date à laquelle débute la Guerre civile catalane qui va durer 10 ans. Pendant cette période, le comté sera donné à Henri IV de Castille de 1462 à 1463, Pierre de Coimbra de 1463 à 1466 et enfin à René d'Anjou de 1466 à 1472. En 1472, Jean II d'Aragon récupère le comté jusqu'à sa mort en 1479. Il est également comte de Roussillon de 1458 et 1463 et à nouveau de 1463 et 1475, le comté ayant été gagé à Louis XI pour son soutien lors de la guerre civile. (fr)
- フアン2世(西:Juan II, 1397年6月29日 - 1479年1月20日)は、ナバラ王(在位:1425年 - 1479年)、およびアラゴン王、バレンシア王、バルセロナ伯(在位:1458年 - 1479年)、シチリア王(在位:1458年 - 1468年)。カタルーニャ語名ではジュアン2世(Joan II)、イタリア語名ではジョヴァンニ2世(Giovanni II, シチリア王としては1世)。大王(西:el Grande)と呼ばれる。 アラゴン王フェルナンド1世と王妃レオノール・デ・アルブルケルケの次男で、アラゴン王兼ナポリ王アルフォンソ5世の弟。また、同名のカスティーリャ王フアン2世は従弟に当たり、アラゴン王兼カスティーリャ王でカトリック両王と称されたフェルナンド2世の父でもある。 強権的な政治が分権を尊重するアラゴン連合王国の構成国から反発され、先妻の子供たちとの対立も相まって内乱を発生させた。対立王が次々と出現する事態にまでなったが、外交と軍事の積み重ねや自身の長寿により切り抜け、ナポリ王国とナバラ王国を除いて一体化させた連合王国を次代に譲り渡した。 (ja)
- 추안 2세 다라곤 또는 호아네스 2세 아 아라고이코아(아라곤어: Chuan II d'Aragón, 카탈루냐어: Joan II, 바스크어: Joanes II.a Aragoikoa, 1398년 6월 29일 ~ 1479년 1월 20일)는 아라곤 왕국의 왕이자 나바라 왕국의 공동왕이었다. 그는 페란도 1세와 의 아들이다. 별명은 대왕(el Sense Fe)이다. 국왕이자 친형인 알리폰소 5세가 그의 통치기간 대부분을 이탈리아에서 보냈기 때문에 아라곤의 사령관으로서 아라곤을 대리 통치하였다. 이후 장남 카를로스의 나바라 왕위에 대한 적법한 지위를 빼앗아 나바라 왕국의 왕위를 빼앗았으며 1458년 형의 뒤를 이어 아라곤의 국왕에 즉위하였다. 다만 나폴리는 형의 사생아인 페르디난도 1세가 상속받았다. 추안 2세는 그의 아들 페란도 2세와 카스티야의 이사벨 1세의 혼인을 성사시켜서 아라곤과 카스티야가 연합 왕국이 되도록 만들었다. 이로써 훗날 통일 스페인이 탄생할 수 있었다. (ko)
- Johan II (Medina del Campo, 29 juni 1398 – Barcelona, 19 januari 1479) was de koning van Aragón van 1458 tot 1479, en iure uxoris koning van Navarra van 1425 tot zijn dood. Hij was de zoon van Ferdinand I en zijn vrouw, Eleonora Urraca van Castilië. Johan wordt beschouwd als een van de meest gedenkwaardige en meest gewetenloze koningen van de 15e eeuw. (nl)
- Giovanni di Trastámara (Medina del Campo, 29 giugno 1397/98 – Barcellona, 20 gennaio 1479) fu duca di Peñafiel dal 1414, signore di Lara, re di Navarra dal 1425 al 1479 e poi re di Aragona, Valencia, Sardegna, Maiorca e di Sicilia, re titolare di Corsica, conte di Barcellona e delle contee catalane dal 1458 al 1479. (it)
- João II (Medina del Campo, 29 de junho de 1398 – Barcelona, 20 de janeiro de 1479), apelidado de "o Grande" e "o Sem Fé", foi o Rei de Aragão e das Coroas Aragonesas de 1458 até sua morte, além de Rei de Navarra a partir de 1425 em direito de sua esposa a rainha Branca I. Era filho do rei Fernando I de Aragão e sua esposa Leonor de Albuquerque. Dominado por sua segunda esposa Joana Henriques, maltratou os filhos de Branca I de Navarra. Quando em 1452 nasceu seu filho Fernando, Joana passou a pressionar o rei para deserdar o primogênito, príncipe Carlos de Viana, filho de Branca, e nomear seu filho como sucessor. A oposição a este rei se deve a seus pleitos com o filho Carlos de Viana que, despojado do reino, se refugiou na corte de seu tio Afonso IV em Nápoles, o qual o nomeara, em seu testamento, sucessor de João. Morto o rei Afonso, Carlos refugiou-se em Maiorca. João II desejava casá-lo com Isabel de Castela, mas o desembarque de Carlos em Barcelona, entusiasticamente recebido, fez com que o pai o mandasse prender em 1460. Foi tal a indignação na Catalunha que a Generalitat, dado que o rei não cumprira as leis, exigiu do rei a nomeação de Carlos de Viana como herdeiro. A Generalitat se enfrentou militarmente ao rei, que capitulou em fevereiro de 1461, deixando o filho em liberdade e assinando seu reconhecimento em 21 de junho de 1461. Em 23 de setembro de 1461, porém, o príncipe Carlos de Viana morreu de um "mal de costado" (nome dado à pleurisia). Os catalães, indignados, ofereceram a coroa ao rei francês Luís XI, que a recusou. Em 1462 aconteceu a revolta dos remençes ou agricultores em terras de propriedade alheia. A Generalitat enfrentou a revolta e o rei se posicionou contra a Generalitat, solicitando ajuda ao rei francês mediante pagamento de 200 000 escudos e a cessão dos direitos reais sobre o Rossilhão e a . As tropas francesas invadiram, tendo início uma guerra civil entre o rei e a Generalitat. A Generalitat ofereceu a coroa ao rei de Castela Henrique IV, que a conservou um ano (1462-1463). As cortes catalãs elegeram então rei de Aragão D. Pedro de Portugal, Condestável de Portugal, filho do regente, infante D. Pedro e neto do Conde de Urgel, que pertencia à família real aragonesa por sua mãe Dona Isabel de Aragão, filha de Don Jaume ou Jaime II, Conde de Urgel, pretendente ao trono. Pedro de Portigal tomou posse do condado em 21 de janeiro de 1464 mas morreu em Granollers em 29 de junho de 1466 de modo suspeito, antes de ter consolidado a sua posição. A comitiva fúnebre que transportou o corpo para Barcelona era presidida por . Pedro de Portugal era escritor de mérito, a quem se atribui a autoria de muitas obras. A coroa foi a seguir oferecida a Reiner, René ou Renato de Anjou, antigo pretendente à coroa de Nápoles, irmão de Luís de Anjou, um dos que disputaram a sucessão de Don Martín. Embora cego e com 70 anos, René aceitou e mandou a Barcelona seu filho , tomar posse em seu nome como lugar-tenente geral do principado o que foi realizado em 31 de agosto de 1467. Em dezembro de 1469 João morreu em Barcelona. O rei Renato infringiu derrotas ao rei João II e a seu filho Ferran ou Fernando (futuro Fernando II) mas morreu, por sua vez, em 1480. Em dez anos a coroa da Catalunha-Aragão tinha passado por quatro reis! Na guerra entre o rei João II e a Generalitat em 28 de fevereiro de 1465, em Gelida, na vitória real, foi aprisionado , que combatia pelo rei, e que mais tarde tanto teria a ver com Colom (os Colom lutavam pela Generalitat). Os catalães recusaram reconhecer João II até 22 de dezembro de 1472, dia em que fez sua entrada solene em Barcelona, onde jurou e confirmou solenemente os foros da Catalunha. A paz fora acordada em 16 de outubro de 1472. Jurando as Constituciones, aprovava-se a atuação da Generalitat. O Rossilhão e os territórios cedidos à França, porem, só seriam recuperados em 1493. (pt)
- Johan II av Aragonien, född 29 juni 1398, död 20 januari 1479, var kung av Navarra och Aragonien. Johan var son till Ferdinand den rättvise, vann genom gifte med Blanka I av Navarra detta land 1425 och ärvde 1458 efter sin äldre broder Alfons V:s död Aragonien, Sicilien och Sardinien. 1447 trädde Johan i nytt gifte med Johanna Henriquez från Kastilien och stred sedan med sin och Blancas son , som dog 1461. I Aragonien efterträddes han av sin son i andra giftet, Ferdinand den katolske, i Navarra av en dotter i första giftet, Eleonora. (sv)
- Jan II Aragoński (ur. 29 czerwca 1398 w Medina del Campo, zm. 20 stycznia 1479) – król Aragonii, Sardynii i Korsyki (1458–1479) i Nawarry (1425–1479), hrabia Barcelony. Był synem Ferdynanda I i jego żony Eleanory z Alburquerque. Poślubił Blankę I, królową Nawarry, córkę Karola III. Mieli razem 4 dzieci:
* Karola, księcia Viany (1421-1461),
* Jana Aragońskiego (1423-1425),
* Blankę II z Nawarry (1424-1464) – w latach 1440-53 żonę Henryka IV, króla Kastylii,
* Eleonorę I z Nawarry (1425-1479) – żonę Gastona IV de Foix, a także babkę Anny de Foix, królowej Węgier i Czech. Później Jan poślubił , z którą miał trójkę dzieci:
* Eleonorę Aragońską (ur. i zm. 1448)
* Ferdynanda II Aragońskiego (1452-1516), którego wybrał na swojego następcę pomijając pierworodnego Karola, księcia Viany, i który rządził zarówno Aragonią jak i Kastylią,
* Joannę Aragońską (1454-1517) – żonę Ferdynanda I, króla Neapolu. Ze związków pozamałżeńskich Jan II doczekał się kilkorga dzieci:
* Alfonsa (1417-1495),
* Jana (1439/40-1475) – biskupa Zaragozy,
* Marii (1455-?). To dzięki Janowi doszło też do małżeństwa Ferdynanda i Izabeli Kastylijskiej, które połączyło państwa hiszpańskie, Kastylię i Aragonię, w jedno wspólne państwo, które dało początek nowożytnej Hiszpanii. (pl)
- Хуа́н II (ісп. Juan II; 29 червня 1398 — 20 січня 1479) — король Арагону (1458—1479), Наварри (з 1425) і Сицилії (з 1458). Представник Трастамарського дому. Народився в Медіні, Кастилія. Син арагонського короля Фернандо I і графині Альбукерке Елеонори. Один з королів-довгожителів. Прізвисько — Вели́кий (ісп. el Grande). (uk)
- Хуан II Великий (Безверный) (исп. Juan II de Aragón, el Grande; 29 июня 1398, Медина-дель-Кампо, Кастилия — 20 января 1479, Барселона) — король Наварры с 1425 года, король Арагона с 1458 года, король Сицилии с 1458 года. Сын Фернандо I Арагонского и Элеоноры Урраки Кастильской. Один из королей-долгожителей Средневековья (прожил 80 лет). (ru)
- 胡安二世(加泰罗尼亚语:Joan II;亞拉岡语:Chuan II;巴斯克语:Joanes II)(1398年6月29日-1479年1月20日),是斐迪南一世和他的妻子的儿子。 (zh)
|
rdfs:comment
|
- خوان دي تراستامارا، ملقب بخوان العظيم، (بالكتلانية: Joan el Gran، بالإسبانية: Juan II de Trastámara, el Grande ؛ ، 29 يونيو 1398 - برشلونة، 20 يناير 1479)، دوق ، ثم ملك نافارا من 1441 إلى 1479 وبعد ذلك ملك أراغون وفالنسيا وسردينيا وصقلية ومايوركا، وملك كورسيكا، وكونت برشلونة وعدد من الكونتيات الكاتلانية من 1458 إلى 1479. وُلد خوان، الذي يمثل الأصل القديم لكونتات برشلونة من ناحية الأم، بينما من ناحية الأب ينحدر من أسرة تراستامارا، ابناً غير شرعي للبلاط القشتالي، ولأحقيته الوراثية كان أيضاً ملكاً صقلية وسردينيا، يعتبر أحد أشهر ملوك القرن الخامس عشر، ولكن أيضاً أحد أكثرهم فساداً. (ar)
- Joan el Sense Fe o el Gran, anomenat també Joan II d'Aragó, Joan II de Catalunya-Aragó, Joan I de Sicília i Joan II de Navarra (Medina del Campo, 1398 - Barcelona, 1479), fou rei d'Aragó, de València, de Mallorca (1458-1479), de Sicília (1458-1468) i de Navarra (1425-1479); duc de Montblanc (1412-1458) i de Gandia (1433-1439 i 1461-1479); comte de Barcelona (1458-1479) i de Ribagorça (1425-1458). (ca)
- Jan II. Veliký (29. června 1397/98 – 20. ledna 1479) byl králem navarrským, aragonským, valencijským, jako Jan I. sicilským a hrabětem barcelonským. (cs)
- Johann II. (* 29. Juni 1397 oder 29. Juni 1398 in Medina del Campo; † 19. Januar 1479 in Barcelona) war von 1458 bis 1479 König von Aragón, als Johann I. König von Sardinien, sowie durch Ehe bereits ab 1425 König von Navarra. (de)
- Johano la 2-a de Aragono, la Granda, la Uzurpanto (n. en Medina del Campo, Kastilio, la 29-an de junio 1398 - m. en Barcelono la 20-an de januaro 1479) estis duko de Peñafiel, reĝo de Navaro (1425 - 1479) kaj reĝo de Aragono, de Sardio kaj (1458 - 1479), filo de kaj de , grafino de Alburkerko. Johano la 2-a elstaras kiel unu el la plej longvivaj kaj memorindaj monarkoj de la 15-a jarcento. (eo)
- Joan II.a Aragoikoa (Medina del Campo, Gaztela, 1398ko ekainaren 29a - Bartzelona, 1479ko urtarrilaren 20a) Nafarroako errege ezkontidea izan zen 1425-1441 bitartean, Nafarroako erregea 1441-1479 bitartean, eta Aragoiko eta Siziliako erregea 1458-1479 bitartean. (eu)
- John II (Spanish: Juan II, Catalan: Joan II, Aragonese: Chuan II and Basque: Joanes II; 29 June 1398 – 20 January 1479), called the Great (el Gran) or the Faithless (el Sense Fe), was King of Aragon from 1458 until his death in 1479. As the husband of Queen Blanche I of Navarre, he was King of Navarre from 1425 to 1479. John was also King of Sicily from 1458 to 1468. (en)
- Juan II yang tak beriman, juga dikenal sebagai yang Agung (29 Juni 1398 – 20 Januari 1479) merupakan dari tahun 1458 sampai 1479, dan jure uxoris Raja Navarra dari tahun 1425 sampai kematiannya. Ia merupakan putra Ferrando I dan istrinya . Juan dianggap sebagai salah seorang tokoh yang paling dikenang dan merupakan salah seorang raja terjahat dari seluruh raja pada abad ke-15. (in)
- フアン2世(西:Juan II, 1397年6月29日 - 1479年1月20日)は、ナバラ王(在位:1425年 - 1479年)、およびアラゴン王、バレンシア王、バルセロナ伯(在位:1458年 - 1479年)、シチリア王(在位:1458年 - 1468年)。カタルーニャ語名ではジュアン2世(Joan II)、イタリア語名ではジョヴァンニ2世(Giovanni II, シチリア王としては1世)。大王(西:el Grande)と呼ばれる。 アラゴン王フェルナンド1世と王妃レオノール・デ・アルブルケルケの次男で、アラゴン王兼ナポリ王アルフォンソ5世の弟。また、同名のカスティーリャ王フアン2世は従弟に当たり、アラゴン王兼カスティーリャ王でカトリック両王と称されたフェルナンド2世の父でもある。 強権的な政治が分権を尊重するアラゴン連合王国の構成国から反発され、先妻の子供たちとの対立も相まって内乱を発生させた。対立王が次々と出現する事態にまでなったが、外交と軍事の積み重ねや自身の長寿により切り抜け、ナポリ王国とナバラ王国を除いて一体化させた連合王国を次代に譲り渡した。 (ja)
- 추안 2세 다라곤 또는 호아네스 2세 아 아라고이코아(아라곤어: Chuan II d'Aragón, 카탈루냐어: Joan II, 바스크어: Joanes II.a Aragoikoa, 1398년 6월 29일 ~ 1479년 1월 20일)는 아라곤 왕국의 왕이자 나바라 왕국의 공동왕이었다. 그는 페란도 1세와 의 아들이다. 별명은 대왕(el Sense Fe)이다. 국왕이자 친형인 알리폰소 5세가 그의 통치기간 대부분을 이탈리아에서 보냈기 때문에 아라곤의 사령관으로서 아라곤을 대리 통치하였다. 이후 장남 카를로스의 나바라 왕위에 대한 적법한 지위를 빼앗아 나바라 왕국의 왕위를 빼앗았으며 1458년 형의 뒤를 이어 아라곤의 국왕에 즉위하였다. 다만 나폴리는 형의 사생아인 페르디난도 1세가 상속받았다. 추안 2세는 그의 아들 페란도 2세와 카스티야의 이사벨 1세의 혼인을 성사시켜서 아라곤과 카스티야가 연합 왕국이 되도록 만들었다. 이로써 훗날 통일 스페인이 탄생할 수 있었다. (ko)
- Johan II (Medina del Campo, 29 juni 1398 – Barcelona, 19 januari 1479) was de koning van Aragón van 1458 tot 1479, en iure uxoris koning van Navarra van 1425 tot zijn dood. Hij was de zoon van Ferdinand I en zijn vrouw, Eleonora Urraca van Castilië. Johan wordt beschouwd als een van de meest gedenkwaardige en meest gewetenloze koningen van de 15e eeuw. (nl)
- Giovanni di Trastámara (Medina del Campo, 29 giugno 1397/98 – Barcellona, 20 gennaio 1479) fu duca di Peñafiel dal 1414, signore di Lara, re di Navarra dal 1425 al 1479 e poi re di Aragona, Valencia, Sardegna, Maiorca e di Sicilia, re titolare di Corsica, conte di Barcellona e delle contee catalane dal 1458 al 1479. (it)
- Johan II av Aragonien, född 29 juni 1398, död 20 januari 1479, var kung av Navarra och Aragonien. Johan var son till Ferdinand den rättvise, vann genom gifte med Blanka I av Navarra detta land 1425 och ärvde 1458 efter sin äldre broder Alfons V:s död Aragonien, Sicilien och Sardinien. 1447 trädde Johan i nytt gifte med Johanna Henriquez från Kastilien och stred sedan med sin och Blancas son , som dog 1461. I Aragonien efterträddes han av sin son i andra giftet, Ferdinand den katolske, i Navarra av en dotter i första giftet, Eleonora. (sv)
- Хуа́н II (ісп. Juan II; 29 червня 1398 — 20 січня 1479) — король Арагону (1458—1479), Наварри (з 1425) і Сицилії (з 1458). Представник Трастамарського дому. Народився в Медіні, Кастилія. Син арагонського короля Фернандо I і графині Альбукерке Елеонори. Один з королів-довгожителів. Прізвисько — Вели́кий (ісп. el Grande). (uk)
- Хуан II Великий (Безверный) (исп. Juan II de Aragón, el Grande; 29 июня 1398, Медина-дель-Кампо, Кастилия — 20 января 1479, Барселона) — король Наварры с 1425 года, король Арагона с 1458 года, король Сицилии с 1458 года. Сын Фернандо I Арагонского и Элеоноры Урраки Кастильской. Один из королей-долгожителей Средневековья (прожил 80 лет). (ru)
- 胡安二世(加泰罗尼亚语:Joan II;亞拉岡语:Chuan II;巴斯克语:Joanes II)(1398年6月29日-1479年1月20日),是斐迪南一世和他的妻子的儿子。 (zh)
- Ο Ιωάννης Β΄ της Αραγωνίας (ισπανικά: Juan II de Aragón, , Καστίλη, 29 Ιουνίου 1398 - Βαρκελώνη, 20 Ιανουαρίου 1479) ήταν Βασιλιάς της Ναβάρρας (1425 - 1479), Βασιλιάς της Σικελίας (1458 - 1468) και Βασιλιάς της Αραγωνίας, Βασιλιάς της Μαγιόρκας, Βασιλιάς της Σαρδηνίας και της Κορσικής και Κόμης της Βαρκελώνης (1458 -1479) και Βασιλιάς της Βαλένθια (1416 - 1479). (el)
- Juan II de Aragón y Navarra, el Grande, o Juan sin Fe según los rebeldes catalanes que se alzaron contra él, (Medina del Campo, 29 de junio de 1398-Barcelona, 20 de enero de 1479) fue duque de Peñafiel, rey de Navarra (1425-1479), rey de Sicilia (1458-1468) y rey de Aragón, de Mallorca, de Valencia, de Cerdeña (1458-1479) y conde de Barcelona, hijo de Fernando I de Antequera y de Leonor de Alburquerque, condesa de Alburquerque. Fue padre, entre otros, de Fernando el Católico. (es)
- Jean II d'Aragon dit le Grand (en catalan : Joan el Sense Fe ou el Grand, en castillan : Juan el Grande), né le 29 juin 1398 à Medina del Campo et mort le 19 janvier 1479 à Barcelone, est roi de Navarre par mariage entre 1425 et 1441, puis par usurpation entre 1441 et 1479. Il est roi d'Aragon, de Valence, de Majorque, de Sardaigne et de Sicile (sous le nom de Jean Ier) de 1458 à 1479. Il est comte de Barcelone, de Besalú, de Pallars Jussà, d'Urgell et de Cerdagne de 1458 et 1462, date à laquelle débute la Guerre civile catalane qui va durer 10 ans. (fr)
- Jan II Aragoński (ur. 29 czerwca 1398 w Medina del Campo, zm. 20 stycznia 1479) – król Aragonii, Sardynii i Korsyki (1458–1479) i Nawarry (1425–1479), hrabia Barcelony. Był synem Ferdynanda I i jego żony Eleanory z Alburquerque. Poślubił Blankę I, królową Nawarry, córkę Karola III. Mieli razem 4 dzieci:
* Karola, księcia Viany (1421-1461),
* Jana Aragońskiego (1423-1425),
* Blankę II z Nawarry (1424-1464) – w latach 1440-53 żonę Henryka IV, króla Kastylii,
* Eleonorę I z Nawarry (1425-1479) – żonę Gastona IV de Foix, a także babkę Anny de Foix, królowej Węgier i Czech. (pl)
- João II (Medina del Campo, 29 de junho de 1398 – Barcelona, 20 de janeiro de 1479), apelidado de "o Grande" e "o Sem Fé", foi o Rei de Aragão e das Coroas Aragonesas de 1458 até sua morte, além de Rei de Navarra a partir de 1425 em direito de sua esposa a rainha Branca I. Era filho do rei Fernando I de Aragão e sua esposa Leonor de Albuquerque. Em dezembro de 1469 João morreu em Barcelona. O rei Renato infringiu derrotas ao rei João II e a seu filho Ferran ou Fernando (futuro Fernando II) mas morreu, por sua vez, em 1480. Em dez anos a coroa da Catalunha-Aragão tinha passado por quatro reis! (pt)
|