| dbo:abstract
|
- Ferran el Catòlic (Sos, Regne d'Aragó, 10 de març de 1452 - Madrigalejo, Regne de Castella, 23 de gener de 1516) fou un dels Reis Catòlics, juntament amb Isabel de Castella. Dit també II d'Aragó, València, Mallorca i Barcelona, III de Sicília, V de Castella i I de Navarra per ser rei d'aquests regnes. Ostentà els títols de comte de Ribagorça (1458 - 1469), duc de Montblanc (1458-1479), príncep de Girona (1461 - 1479), rei de Sicília (1468 - 1516), rei d'Aragó, de València, de Mallorca i comte de Barcelona (1479- 1516), rei de Castella (1474 - 1504), de Sardenya (1479 - 1516), de Nàpols (1504 - 1516), regent de Castella (1507 - 1516) i rei de Navarra (1512 - 1515). (ca)
- Ferdinand II. Aragonský (šp. Fernando II de Aragón, 10. března 1452 – 23. ledna 1516 ) byl král aragonský, sicilský, kastilský, neapolský, sardinský a navarrský. (cs)
- فرناندو الثاني (10 مارس 1452 – 23 كانون الثاني 1516) ملك أراغون من (1479- 1516) بصفته فرناندو الثاني وملك صقلية (1468-1516) وملك نابولي (1504-1516) وملك فالنسيا وسردينيا ونافارا وكونت برشلونة وملك قشتالة (1474-1504) بصفته فرناندو الخامس كقرين لزوجته الملكة إيزابيلا الأولى. وحاكما فعليا على هذا البلد من عام 1508 إلى وفاته. (ar)
- Ο Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας ή Φερδινάνδος ο Καθολικός (Fernando II de Aragón, 10 Μαρτίου 1452 - 23 Ιανουαρίου 1516) από τον Οίκο της Τραστάμαρα ήταν, μαζί με τη σύζυγό του, Ισαβέλλα Α΄ της Καστίλης, ένας από τους Καθολικούς Βασιλείς. Ο Φερδινάνδος ο Καθολικός ήταν Βασιλιάς της Αραγωνίας, Βασιλιάς της Βαλένθια, τιτλούχος Βασιλιάς της Καστίλης, Βασιλιάς της Άνω Ναβάρρας και Βασιλιάς της Σικελίας, Βασιλιάς της Σαρδηνίας και Κόμης της Βαρκελώνης (1479 - 1516). Θεωρείται ο πρώτος μονάρχης της λεγόμενης Καθολικής Μοναρχίας, από τους σημαντικότερους στην ιστορία των ισπανικών βασιλείων. Τα μεγάλα του σχέδια και η πολύπλευρη στρατηγική του κυρίως για τον περιορισμό του βασιλείου της Γαλλίας, τον έφεραν για περίπου μισό αιώνα στο επίκεντρο της υστερομεσαιωνικής ευρωπαϊκής τάξης πραγμάτων. Η υπό την ηγεσία του σύγκλιση του Στέμματος της Αραγώνας με αυτό της Καστίλης ξεκίνησε παράλληλα μια διαδικασία κατά την οποία το αραγωνικό Στέμμα θα απομακρυνόταν από το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των μοναρχών του και θα παραγκωνιζόταν μπροστά στην ασύγκριτα μεγαλύτερη ισχύ του ιβηρικού του γείτονα. (el)
- Ferdinand, bekannt als Ferdinand der Katholische (aragonesisch Ferrando II o Catolico, * 10. März 1452 in Sos; † 23. Januar 1516 in ), war ab 1468 König von Sizilien. Von 1474 bis 1504 war er, zusammen mit seiner Frau Isabella, als Ferdinand V. König von Kastilien und León. Ab 1479 regierte er als Ferdinand II. die Reiche der Krone von Aragón. Ab 1505 war er als Ferdinand III. König von Neapel. Nach dem Tod seines Schwiegersohns Philipp übernahm er 1506 in Kastilien die Regentschaft für seine Tochter Johanna. (de)
- Fernando la 2-a de Aragono, la Katolika aŭ Ferdinando la 2-a (Sos del Rey Católico, la 10-an de majo 1452 - Madrigalejo, la 23-an de januaro 1516), estis reĝo de Aragono kaj de Kastilio (kiel Fernando la 5-a). (eo)
- Ferdinand II (Aragonese: Ferrando; Catalan: Ferran; Basque: Errando; Italian: Ferdinando; Latin: Ferdinandus; Spanish: Fernando; 10 March 1452 – 23 January 1516), also called Ferdinand the Catholic (Spanish: el Católico), was King of Aragon and Sardinia from 1479, King of Sicily from 1468, King of Naples (as Ferdinand III) from 1504 and King of Navarre (as Ferdinand I) from 1512 until his death in 1516. He was also the nominal Duke of the ancient Duchies of Athens and Neopatria. He was King of Castile and León (as Ferdinand V) from 1475 to 1504, alongside his wife Queen Isabella I. From 1506 to 1516, he was the Regent of the Crown of Castile, making him the effective ruler of Castile. From 1511 to 1516, he styled himself as Imperator totius Africa (Emperor of All Africa) after having conquered Tlemcen and making the Zayyanid Sultan, Abu Abdallah V, his vassal. He was also the Grandmaster of the Spanish Military Orders of Santiago (1499-1516), Calatrava (1487-1516), Alcantara (1492-1516) and Montesa (1499-1516), after he permanently annexed them into the Spanish Crown. He reigned jointly with Isabella over a dynastically unified Spain; together they are known as the Catholic Monarchs. Ferdinand is considered the de facto first King of Spain, and was described as such during his reign (Latin: Rex Hispaniarum; Spanish: Rey de España). The Crown of Aragon that Ferdinand inherited in 1479 included the kingdoms of Aragon, Valencia, Majorca, Sardinia, and Sicily, as well as the principality of Catalonia. His marriage to Queen Isabella I of Castile is regarded as the "cornerstone in the foundation of the Spanish monarchy". Ferdinand played a major role in the European colonization of the Americas, from drawing up the Capitulations of Santa Fe (anticipating a rogue Columbus) to having his personal accountant, Luis de Santangel, undertake more than half the cost (2 million maravedis of the 3 million total) of sponsoring Christopher Columbus' first voyage in 1492 (ensuring the Crown was virtually risk-free in this great gamble) to prudently negotiating the terms with John II of Portugal for the Treaty of Tordesillas. That same year, the couple defeated Granada, the last Muslim state in Western Europe, thus completing the centuries-long Reconquista. Ferdinand was King of the Crown of Castile until Isabella's death in 1504, when their daughter Joanna became Queen. That year, after a war with France, Ferdinand conquered the Kingdom of Naples. In 1506, he became Regent of Castile (as Rey Señor de Castilla) on behalf of his mentally unstable daughter Joanna. In 1505, as part of a treaty with France, Ferdinand married Germaine of Foix, niece of King Louis XII of France and sister of Gaston of Foix (the Thunderbolt of Italy). Ferdinand and Germaine's only child, John, died shortly after his birth. In 1512, Ferdinand conquered the Kingdom of Navarre, ruling all the territories comprising modern-day Spain until his death in 1516. He was succeeded by his eldest surviving child, Joanna and his grandson Charles. Ferdinand's great-grandson Phillip II of Spain, while staring at a portrait of him, is recorded to have said "We owe everything to him". Modern historian Sir John H. Elliott concluded "in so far as it [the establishment of the Spanish Empire] can be attributed to any particular set of policies and actions, they were those of King Ferdinand and Cardinal Cisneros." (en)
- Fernando II.a Aragoikoa (Sause, Aragoiko koroa, 1452ko martxoaren 10a - Madrigalejo, Gaztelako koroa, 1516ko urtarrilaren 25a), Fernando Katolikoa edo Faltsutzailea ere deitua, Aragoi, Mallorca, Valentzia eta Sardinia (1479-1516), Gaztela (1474-1504, Fernando V.a izenarekin) eta Siziliako (1468-1516) erregea eta Bartzelonako kondea izan zen. 1504an Napoliko errege bilakatu zen eta 1512an, konkistaren bitartez, Nafarroakoa. Elisabet I.a Gaztelakoaren senarra zen eta, harekin batera, Errege-erregina katolikoak izenez ezagunak dira, Alexandro VI.a aita santuak honela izendatu zituenetik. (eu)
- Fernando II de Aragón, llamado «el Católico» (Sos, 10 de marzo de 1452-Madrigalejo, 23 de enero de 1516) fue rey de Aragón (1479-1516), de Castilla (como Fernando V, 1474-1504), de Sicilia (como Fernando II, 1468-1516), de Nápoles (como Fernando III, 1504-1516), de Cerdeña (como Fernando II, 1479-1516) y de Navarra (como Fernando I, 1512-1515). Fue además regente de la Corona castellana entre 1507 y 1516, debido a la inhabilitación de su hija Juana I, tras la muerte de Felipe el Hermoso. Fernando y su esposa Isabel fueron los primeros monarcas de Castilla y Aragón en ser llamados «Reyes Católicos» y «Reyes de España». (es)
- Ferrando II (bahasa Aragon: Ferrando; bahasa Katalan: Ferran; bahasa Basque: Errando; bahasa Spanyol: Fernando; 10 Maret 1452 – 23 Januari 1516), disebut sang Katolik (bahasa Spanyol: el Católico), merupakan seorang dari tahun 1479 sampai kematiannya. Pernikahannya pada tahun 1469 dengan Isabel I, calon ratu Kastila, adalah "landasan pernikahan dan politik di dasar monarki Spanyol." Sebagai konsekuensi pernikahannya dengan Isabel I, ia menjadi Raja Kastila de jure uxoris sebagai Ferrando V dari tahun 1474 hingga kematian istrinya pada tahun 1504. Pada kematian Isabel, takhta Kastila diserahkan kepada putri mereka, Juana, dengan syarat perjanjian pra-nikah mereka dan surat wasiat terakhirnya. Setelah kematian suami Juana, Philipp I dari Kastilia, dan penyakit mental yang dituduhkan kepadanya, Ferrando diakui sebagai wali penguasa Kastila dari tahun 1508 sampai kematiannya sendiri. Pada tahun 1504, setelah perang dengan Prancis, ia menjadi Raja Napoli sebagai Ferrando III, menyatukan Napoli dengan Sisilia secara permanen dan untuk pertama kalinya sejak tahun 1458. Pada tahun 1512, ia menjadi Raja Navarra dengan penaklukan. Pada tahun 1506 ia menikahi Germana dari Foix dari Prancis, tetapi putra dan anak tunggal Ferrando dari pernikahan itu meninggal segera setelah dilahirkan; jika anak itu selamat, persatuan pribadi dari takhta Aragon dan Kastila akan berhenti. Ferrando berperan dalam meresmikan penemuan Dunia Baru di Amerika masa depan, karena ia dan Isabel mensponsori pelayaran pertama Kristoforus Kolumbus (1451-1506), pada tahun 1492. Tahun itu adalah kemenangan terakhir dalam perang dengan Granada yang mengalahkan negara Muslim terakhir di Iberia dan seluruh Eropa Barat. Hal ini mengakhiri reconquista Kristen Iberia yang telah berusia berabad-abad. Untuk kemenangan Kristen itu, Paus Aleksander VI, yang lahir di dalam Kerajaan Valencia, menganugerahi pasangan kerajaan gelar Monarki Katolik. Saat kematian Ferrando, putra Juana, cucu Ferrando, Karl I, yang merupakan rekan-pemimpin atas nama beberapa kerajaan Iberia kecuali untuk Portugal, menggantikannya, menjadikan Karl sebagai Raja Spanyol pertama. Namun selama kepemimpinan Ferrando, banyak yang memanggilnya sebagai Raja Spanyol untuk membedakannya dari putrinya Juana, “ratu Kastila”. (in)
- Ferdinand II d'Aragon dit le Catholique, en castillan Fernando II el Católico, en catalan Ferran el Catòlic, né le 10 mai 1452 à Sos (aujourd’hui Sos del Rey Católico) et mort le 23 janvier 1516 à Madrigalejo, est par son mariage avec Isabelle de Castille roi de Castille et León de 1474 à 1504 sous le nom de Ferdinand V, roi d'Aragon, de Valence, de Majorque, de Sardaigne et de Sicile, comte de Barcelone de 1479 à 1516 (de son propre chef), comte de Roussillon et de Cerdagne de 1493 à 1516, roi de Naples en 1503. Il forme avec Isabelle Ière de Castille le couple des Rois catholiques, dont les règnes sont marqués par deux événements majeurs : la conquête du royaume de Grenade et la fin de la Reconquista, les premiers pas des Espagnols dans le nouveau monde, à la suite du voyage de Christophe Colomb jusqu'aux Caraïbes en 1492. (fr)
- 페란도 2세(스페인어: Fernando II de Aragón y V Castilla la "el Católico", 아라곤어: Ferrando II d'Aragón y V de Castiella "o Catolico", 카탈루냐어: Ferran II d'Aragó i de V Castella "el Catòlic", 바스크어: Errando II.a Aragoikoa eta V.a Gaztelako "Katolikoa", 1452년 3월 10일 ~ 1516년 1월 23일)는 1468년부터 시칠리아의 군주 피르디난누 2세, 1479년부터 사망할때까지의 아라곤의 군주이다. 별명은 카톨릭왕. 이사벨 1세와의 혼인으로, 1474년부터 그녀가 사망한 1504년까지 카스티야의 군주 페르난도 5세이기도 하다. 그는 1508년부터 그가 사망할때까지 딸이자 후계자인 후아나 1세의 카스티야 섭정으로 인정받기도 했다. 프랑스와의 전쟁이 끝난 후인 1504년에는 나폴리의 군주 페르디난도 3세가 되었고, 시칠리아와 나폴리가 다시 통합되었고 이는 1458년 이래로 처음이였다. 1512년 정복을 통해 나바라의 군주가 됐다. 페르난도 2세는 오늘날 을 주선한 것으로 잘 알려졌으며, 심지어 그와 이사벨은 1492년 크리스토퍼 콜럼버스의 1차 항해를 후원하기도 했다. 그 해에 또한 을 벌여, 이베리아 반도에 있는 최후의 이슬람 국가를 무너트리고, 수 세기 동안 지속된 레콩키스타를 완료해냈다. (ko)
- Ferdinand II was koning van Aragon van 1479 tot 1516, samen met zijn vrouw, Isabella, heerser over Castilië van 1474 tot 1504 (als Ferdinand V), koning van Napels (als Ferdinand III), van 1500 tot 1516 en sinds 1471 koning van Sicilië. Hij was de zoon van Johan II van Aragon en Johanna Enríquez. Ferdinand wordt ook wel Ferdinand de Katholieke genoemd, in het Spaans: Fernando el Católico.In 1469 huwde hij Isabella van Castilië, halfzuster en erfgename van koning Hendrik IV van Castilië. Ferdinand en Isabella gingen de geschiedenis in als de Katholieke Koningen, in welke omschrijving het woord katholiek de betekenis heeft van ‘algemeen’. Het huwelijk leidde namelijk op termijn tot de eenwording van Spanje. Ferdinand en Isabella werden in 1474 koning en koningin van Castilië. Isabella regeerde suo jure (met haar eigen recht) en Ferdinand II regeerde iure uxoris (via het recht van zijn vrouw). In 1479 werd Ferdinand bij het overlijden van zijn vader tevens koning van Aragon. Het woord 'España' (Spanje) begon men te gebruiken voor het geheel van de twee koninkrijken. Het woord is afgeleid van de Latijnse naam 'Hispania', die voor het Iberische Schiereiland werd gebruikt. Uit dit huwelijk werden vijf kinderen geboren:
* Isabella (2 oktober 1470 - 23 augustus 1498), gehuwd met Emanuel I van Portugal
* Johan (28 juni 1478 - 4 oktober 1497) gehuwd met Margaretha van Oostenrijk
* Johanna (6 november 1479 - 12 april 1555), gehuwd met Filips de Schone
* Maria (29 juni 1482 – 7 maart 1517), gehuwd met Emanuel I van Portugal
* Catharina (15 december 1485 – 7 januari 1536), gehuwd met Hendrik VIII van Engeland Zijn beleid, dat vaak moeilijk te scheiden is van dat van zijn echtgenote, werd gekenmerkt door de versteviging van het koninklijk gezag binnen het rijk. Met maatregelen als het verbod op privéoorlogen, en de voorrang voor de koninklijke rechtspraak, onderwierp hij de hoge adel. Ook veroverde hij het koninkrijk Napels. Ferdinand voltooide de reconquista door de verovering van het koninkrijk Granada op de Moren aan het einde van de Oorlog van Granada in 1492. Ten slotte legde hij ook nog de macht van de cortes, de Spaanse hofraad, aan banden. De koloniale expansie in Amerika kwam vooral tot stand op initiatief van Isabella, het begin van het ontstaan van het grote Spaanse Rijk . Op godsdienstig terrein wakkerde Ferdinand de sociale wrok en de religieuze haat tegen de joden en Moren aan om de nationale eenheid te bevorderen. De Inquisitie richtte zich eerst tegen de joden (1478), die in 1492 werden verdreven, en daarna tegen de niet-bekeerde Moren, die in 1502 uit Castilië werden verbannen. Na de dood van koningin Isabella (1504) verloor Ferdinand zijn status als co-monarch in Castilië. Zijn dochter Johanna werd suo jure (met haar eigen recht) de nieuwe koningin en haar echtgenoot Filips de Schone werd iure uxoris (via het recht van zijn vrouw) de nieuwe koning. Ferdinand accepteerde hun opvolging echter niet. Het echtpaar, dat in de Nederlanden woonde, reisde af naar Castilië. Daar overleed Filips vijf maanden later. Op 30 juli 1507 ontmoetten Ferdinand en Johanna elkaar in Hornillos, Castilië. Ferdinand dwong Johanna vervolgens de macht over Castilië aan hemzelf te geven. Uiteindelijk werd Johanna gek verklaard en in 1509 opgesloten in een klooster in Tordesillas. Ferdinand bleef als regent over Castilië regeren tot zijn dood in 1516. Hiermee waren Castilië en Aragon definitief verenigd. In 1512 veroverde Ferdinand met hulp van de Beaumonteses het koninkrijk Navarra. Ferdinand werd na zijn dood samen met Isabella bijgezet in een praalgraf in de koninklijke kapel naast de kathedraal van Granada. (nl)
- フェルナンド2世（西：Fernando II、Fernando el Católico 1452年3月10日 - 1516年1月23日）は、アラゴン王（在位：1479年 - 1516年）。カスティーリャ王としてはフェルナンド5世（在位：1474年 - 1504年）。カタルーニャ語名ではフェラン2世（Ferran II）、アラゴン語名ではフェランド2世（Ferrando II）。カトリック王（el Católico）と呼ばれ、最初の妻であるカスティーリャ女王イサベル1世と共にカトリック両王（Reyes Católicos）と呼ばれる。 (ja)
- Ferdynand II Aragoński (ur. 10 marca 1452 w Sos w Aragonii, zm. 23 stycznia 1516 w Madrigalejo) – trzeci syn (drugi, który przeżył dzieciństwo) króla Jana II Aragońskiego, pierwsze jego dziecko z drugą żoną, , córką Fryderyka Enriqueza, admirała Kastylii, księcia de Melgar e Rueda. Ojciec wyznaczył go na następcę tronu, pomijając jego starszego przyrodniego brata, Karola z Viany. (pl)
- Ferdinando II di Trastàmara, detto Ferdinando il Cattolico (Ferran in catalano, Fernando in castigliano e in aragonese e in basco; Sos, 10 marzo 1452 – Madrigalejo, 23 gennaio 1516), è stato re di Sicilia dal 1468 al 1516 come Ferdinando II; re consorte di Castiglia dal 1474 al 1504 come Ferdinando V; re d'Aragona, Valencia, Sardegna, Maiorca e titolare di Corsica, conte di Barcellona e delle contee catalane dal 1479 al 1516 come Ferdinando II; re di Napoli come Ferdinando III dal 1504 al 1516; reggente di Castiglia dal 1507 al 1516 e re dell'Alta Navarra dal 1512 al 1516. Ferdinando II di Aragona e sua moglie Isabella I di Castiglia unirono le corone di Spagna in unione dinastica, passando alla storia come i primi re di Spagna. (it)
- Фердинанд (Феррандо) II Арагонский, Фердинанд Католик (араг. Ferrando II d'Aragón, исп. Fernando de Aragón "el Católico", кат. Ferran d'Aragó "el Catòlic"; 10 марта 1452 — 23 января 1516), — король Кастилии (как Фернандо V), Арагона (как Фернандо II), Сицилии и Неаполя (как Ферранте III). Супруг и соправитель королевы Изабеллы Кастильской. За своё почти сорокалетнее царствование ему удалось благодаря стечению счастливых обстоятельств и собственным дарованиям играть значительную (к концу жизни — ключевую) роль в общеевропейской политике. При нём было достигнуто политическое единство Кастилии и Арагона (1475), взятием Гранады кончилась Реконкиста (1492), произошло открытие Америки (1492), началась эпоха Итальянских войн (1494). При нём Испания вступила в эру своего расцвета. Он же, наряду со своим сватом Максимилианом I, является одним из архитекторов будущей «Всемирной империи» своего внука Карла V. (ru)
- Fernando II e V, chamado o Católico (Sos, 10 de março de 1452 – Madrigalejo, 23 de janeiro de 1516), foi, como Fernando II, rei de Aragão e das Coroas Aragonesas, de 1479 até sua morte; como Fernando V, foi rei de Castela e Leão, entre 1475 e 1504, em direito de sua esposa a rainha Isabel I. Além disso, foi regente de sua filha Joana, em Castela e Leão, de 1508 até sua morte, e imperador titular do Império Bizantino, de 1502 a 1516. Era filho do rei João II de Aragão e sua esposa Joana Henriques. Fernando é conhecido por ter patrocinado, juntamente com Isabel, a primeira viagem de Cristóvão Colombo ao Novo Mundo, em 1492. No mesmo ano, o rei católico saiu vitorioso da Guerra de Granada (1482 - 1492), contra o último reino muçulmano de al-Andalus - o Emirado Nacérida de Granada -, concluindo-se assim o chamado processo de Reconquista da Península Ibérica pelos reinos cristãos. (pt)
- Ферна́ндо II (ісп. Fernando II; 10 березня 1452 — 23 січня 1516) — король Арагону (1468—1516), Неаполя (1504—1516), Валенсії, Сардинії та Наварри, граф Барселони. Представник Трастамарського дому. Народився в Сосі, Арагон. Син арагонського короля Хуана II й кастильської шляхтянки Хуани Енрікес. Чоловік кастильської королеви Ізабели (1474—1504). Підтримав дружину у війні за кастильську спадщину проти її небоги Хуани та Португалії (1475—1479). Після смерті Ізабели правив як регент при своїй дочці Хуані. Разом із дружиною отримав від папи Олександра VI титул католицького правителя Іспанії (1496). Помер у Мадрігалехо, Кастилія. Прізвисько — Като́лик (ісп. el Católico). (uk)
- Ferdinand II av Aragonien (aragonska: Ferrando II d'Aragón), född 10 mars 1452 i , Aragonien, död 23 januari 1516 i Madrigalejo, var kung av Aragonien och från 1479 av ett förenat Spanien. Genom hans äktenskap med Isabella I av Kastilien förenades större delen av den iberiska halvön i ett enda stort rike. (sv)
- 天主教徒阿拉贡的费尔南多二世（西班牙語：Fernando II de Aragón el Católico、加泰隆尼亞語：Ferran II d'Aragó），1452年3月10日－1516年1月23日在世，1479年－1516年在位阿拉贡国王，1474年－1504年在位卡斯蒂利亚国王，称费尔南多五世。他也是西西里国王（1468年起，称费迪南多二世）和那不勒斯国王（1504年起，称费尔南多三世）。 透过与卡斯提爾女王伊莎贝拉一世的婚姻，费尔南多二世成為是统一西班牙王國後的第一个国王，並開創偉大的西班牙帝國。其支援克里斯托弗·哥伦布開拓美洲新大陸，為推動地理大發現、發展西方文明作出重大的貢獻。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Ferran el Catòlic (Sos, Regne d'Aragó, 10 de març de 1452 - Madrigalejo, Regne de Castella, 23 de gener de 1516) fou un dels Reis Catòlics, juntament amb Isabel de Castella. Dit també II d'Aragó, València, Mallorca i Barcelona, III de Sicília, V de Castella i I de Navarra per ser rei d'aquests regnes. Ostentà els títols de comte de Ribagorça (1458 - 1469), duc de Montblanc (1458-1479), príncep de Girona (1461 - 1479), rei de Sicília (1468 - 1516), rei d'Aragó, de València, de Mallorca i comte de Barcelona (1479- 1516), rei de Castella (1474 - 1504), de Sardenya (1479 - 1516), de Nàpols (1504 - 1516), regent de Castella (1507 - 1516) i rei de Navarra (1512 - 1515). (ca)
- Ferdinand II. Aragonský (šp. Fernando II de Aragón, 10. března 1452 – 23. ledna 1516 ) byl král aragonský, sicilský, kastilský, neapolský, sardinský a navarrský. (cs)
- فرناندو الثاني (10 مارس 1452 – 23 كانون الثاني 1516) ملك أراغون من (1479- 1516) بصفته فرناندو الثاني وملك صقلية (1468-1516) وملك نابولي (1504-1516) وملك فالنسيا وسردينيا ونافارا وكونت برشلونة وملك قشتالة (1474-1504) بصفته فرناندو الخامس كقرين لزوجته الملكة إيزابيلا الأولى. وحاكما فعليا على هذا البلد من عام 1508 إلى وفاته. (ar)
- Ferdinand, bekannt als Ferdinand der Katholische (aragonesisch Ferrando II o Catolico, * 10. März 1452 in Sos; † 23. Januar 1516 in ), war ab 1468 König von Sizilien. Von 1474 bis 1504 war er, zusammen mit seiner Frau Isabella, als Ferdinand V. König von Kastilien und León. Ab 1479 regierte er als Ferdinand II. die Reiche der Krone von Aragón. Ab 1505 war er als Ferdinand III. König von Neapel. Nach dem Tod seines Schwiegersohns Philipp übernahm er 1506 in Kastilien die Regentschaft für seine Tochter Johanna. (de)
- Fernando la 2-a de Aragono, la Katolika aŭ Ferdinando la 2-a (Sos del Rey Católico, la 10-an de majo 1452 - Madrigalejo, la 23-an de januaro 1516), estis reĝo de Aragono kaj de Kastilio (kiel Fernando la 5-a). (eo)
- Fernando II.a Aragoikoa (Sause, Aragoiko koroa, 1452ko martxoaren 10a - Madrigalejo, Gaztelako koroa, 1516ko urtarrilaren 25a), Fernando Katolikoa edo Faltsutzailea ere deitua, Aragoi, Mallorca, Valentzia eta Sardinia (1479-1516), Gaztela (1474-1504, Fernando V.a izenarekin) eta Siziliako (1468-1516) erregea eta Bartzelonako kondea izan zen. 1504an Napoliko errege bilakatu zen eta 1512an, konkistaren bitartez, Nafarroakoa. Elisabet I.a Gaztelakoaren senarra zen eta, harekin batera, Errege-erregina katolikoak izenez ezagunak dira, Alexandro VI.a aita santuak honela izendatu zituenetik. (eu)
- Fernando II de Aragón, llamado «el Católico» (Sos, 10 de marzo de 1452-Madrigalejo, 23 de enero de 1516) fue rey de Aragón (1479-1516), de Castilla (como Fernando V, 1474-1504), de Sicilia (como Fernando II, 1468-1516), de Nápoles (como Fernando III, 1504-1516), de Cerdeña (como Fernando II, 1479-1516) y de Navarra (como Fernando I, 1512-1515). Fue además regente de la Corona castellana entre 1507 y 1516, debido a la inhabilitación de su hija Juana I, tras la muerte de Felipe el Hermoso. Fernando y su esposa Isabel fueron los primeros monarcas de Castilla y Aragón en ser llamados «Reyes Católicos» y «Reyes de España». (es)
- フェルナンド2世（西：Fernando II、Fernando el Católico 1452年3月10日 - 1516年1月23日）は、アラゴン王（在位：1479年 - 1516年）。カスティーリャ王としてはフェルナンド5世（在位：1474年 - 1504年）。カタルーニャ語名ではフェラン2世（Ferran II）、アラゴン語名ではフェランド2世（Ferrando II）。カトリック王（el Católico）と呼ばれ、最初の妻であるカスティーリャ女王イサベル1世と共にカトリック両王（Reyes Católicos）と呼ばれる。 (ja)
- Ferdynand II Aragoński (ur. 10 marca 1452 w Sos w Aragonii, zm. 23 stycznia 1516 w Madrigalejo) – trzeci syn (drugi, który przeżył dzieciństwo) króla Jana II Aragońskiego, pierwsze jego dziecko z drugą żoną, , córką Fryderyka Enriqueza, admirała Kastylii, księcia de Melgar e Rueda. Ojciec wyznaczył go na następcę tronu, pomijając jego starszego przyrodniego brata, Karola z Viany. (pl)
- Ferdinando II di Trastàmara, detto Ferdinando il Cattolico (Ferran in catalano, Fernando in castigliano e in aragonese e in basco; Sos, 10 marzo 1452 – Madrigalejo, 23 gennaio 1516), è stato re di Sicilia dal 1468 al 1516 come Ferdinando II; re consorte di Castiglia dal 1474 al 1504 come Ferdinando V; re d'Aragona, Valencia, Sardegna, Maiorca e titolare di Corsica, conte di Barcellona e delle contee catalane dal 1479 al 1516 come Ferdinando II; re di Napoli come Ferdinando III dal 1504 al 1516; reggente di Castiglia dal 1507 al 1516 e re dell'Alta Navarra dal 1512 al 1516. Ferdinando II di Aragona e sua moglie Isabella I di Castiglia unirono le corone di Spagna in unione dinastica, passando alla storia come i primi re di Spagna. (it)
- Ферна́ндо II (ісп. Fernando II; 10 березня 1452 — 23 січня 1516) — король Арагону (1468—1516), Неаполя (1504—1516), Валенсії, Сардинії та Наварри, граф Барселони. Представник Трастамарського дому. Народився в Сосі, Арагон. Син арагонського короля Хуана II й кастильської шляхтянки Хуани Енрікес. Чоловік кастильської королеви Ізабели (1474—1504). Підтримав дружину у війні за кастильську спадщину проти її небоги Хуани та Португалії (1475—1479). Після смерті Ізабели правив як регент при своїй дочці Хуані. Разом із дружиною отримав від папи Олександра VI титул католицького правителя Іспанії (1496). Помер у Мадрігалехо, Кастилія. Прізвисько — Като́лик (ісп. el Católico). (uk)
- Ferdinand II av Aragonien (aragonska: Ferrando II d'Aragón), född 10 mars 1452 i , Aragonien, död 23 januari 1516 i Madrigalejo, var kung av Aragonien och från 1479 av ett förenat Spanien. Genom hans äktenskap med Isabella I av Kastilien förenades större delen av den iberiska halvön i ett enda stort rike. (sv)
- 天主教徒阿拉贡的费尔南多二世（西班牙語：Fernando II de Aragón el Católico、加泰隆尼亞語：Ferran II d'Aragó），1452年3月10日－1516年1月23日在世，1479年－1516年在位阿拉贡国王，1474年－1504年在位卡斯蒂利亚国王，称费尔南多五世。他也是西西里国王（1468年起，称费迪南多二世）和那不勒斯国王（1504年起，称费尔南多三世）。 透过与卡斯提爾女王伊莎贝拉一世的婚姻，费尔南多二世成為是统一西班牙王國後的第一个国王，並開創偉大的西班牙帝國。其支援克里斯托弗·哥伦布開拓美洲新大陸，為推動地理大發現、發展西方文明作出重大的貢獻。 (zh)
- Ο Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας ή Φερδινάνδος ο Καθολικός (Fernando II de Aragón, 10 Μαρτίου 1452 - 23 Ιανουαρίου 1516) από τον Οίκο της Τραστάμαρα ήταν, μαζί με τη σύζυγό του, Ισαβέλλα Α΄ της Καστίλης, ένας από τους Καθολικούς Βασιλείς. Ο Φερδινάνδος ο Καθολικός ήταν Βασιλιάς της Αραγωνίας, Βασιλιάς της Βαλένθια, τιτλούχος Βασιλιάς της Καστίλης, Βασιλιάς της Άνω Ναβάρρας και Βασιλιάς της Σικελίας, Βασιλιάς της Σαρδηνίας και Κόμης της Βαρκελώνης (1479 - 1516). Θεωρείται ο πρώτος μονάρχης της λεγόμενης Καθολικής Μοναρχίας, από τους σημαντικότερους στην ιστορία των ισπανικών βασιλείων. Τα μεγάλα του σχέδια και η πολύπλευρη στρατηγική του κυρίως για τον περιορισμό του βασιλείου της Γαλλίας, τον έφεραν για περίπου μισό αιώνα στο επίκεντρο της υστερομεσαιωνικής ευρωπαϊκής τάξης πραγμάτων. Η υπό (el)
- Ferdinand II (Aragonese: Ferrando; Catalan: Ferran; Basque: Errando; Italian: Ferdinando; Latin: Ferdinandus; Spanish: Fernando; 10 March 1452 – 23 January 1516), also called Ferdinand the Catholic (Spanish: el Católico), was King of Aragon and Sardinia from 1479, King of Sicily from 1468, King of Naples (as Ferdinand III) from 1504 and King of Navarre (as Ferdinand I) from 1512 until his death in 1516. He was also the nominal Duke of the ancient Duchies of Athens and Neopatria. He was King of Castile and León (as Ferdinand V) from 1475 to 1504, alongside his wife Queen Isabella I. From 1506 to 1516, he was the Regent of the Crown of Castile, making him the effective ruler of Castile. From 1511 to 1516, he styled himself as Imperator totius Africa (Emperor of All Africa) after having conqu (en)
- Ferrando II (bahasa Aragon: Ferrando; bahasa Katalan: Ferran; bahasa Basque: Errando; bahasa Spanyol: Fernando; 10 Maret 1452 – 23 Januari 1516), disebut sang Katolik (bahasa Spanyol: el Católico), merupakan seorang dari tahun 1479 sampai kematiannya. Pernikahannya pada tahun 1469 dengan Isabel I, calon ratu Kastila, adalah "landasan pernikahan dan politik di dasar monarki Spanyol." Sebagai konsekuensi pernikahannya dengan Isabel I, ia menjadi Raja Kastila de jure uxoris sebagai Ferrando V dari tahun 1474 hingga kematian istrinya pada tahun 1504. Pada kematian Isabel, takhta Kastila diserahkan kepada putri mereka, Juana, dengan syarat perjanjian pra-nikah mereka dan surat wasiat terakhirnya. Setelah kematian suami Juana, Philipp I dari Kastilia, dan penyakit mental yang dituduhkan kepadan (in)
- Ferdinand II d'Aragon dit le Catholique, en castillan Fernando II el Católico, en catalan Ferran el Catòlic, né le 10 mai 1452 à Sos (aujourd’hui Sos del Rey Católico) et mort le 23 janvier 1516 à Madrigalejo, est par son mariage avec Isabelle de Castille roi de Castille et León de 1474 à 1504 sous le nom de Ferdinand V, roi d'Aragon, de Valence, de Majorque, de Sardaigne et de Sicile, comte de Barcelone de 1479 à 1516 (de son propre chef), comte de Roussillon et de Cerdagne de 1493 à 1516, roi de Naples en 1503. (fr)
- 페란도 2세(스페인어: Fernando II de Aragón y V Castilla la "el Católico", 아라곤어: Ferrando II d'Aragón y V de Castiella "o Catolico", 카탈루냐어: Ferran II d'Aragó i de V Castella "el Catòlic", 바스크어: Errando II.a Aragoikoa eta V.a Gaztelako "Katolikoa", 1452년 3월 10일 ~ 1516년 1월 23일)는 1468년부터 시칠리아의 군주 피르디난누 2세, 1479년부터 사망할때까지의 아라곤의 군주이다. 별명은 카톨릭왕. 이사벨 1세와의 혼인으로, 1474년부터 그녀가 사망한 1504년까지 카스티야의 군주 페르난도 5세이기도 하다. 그는 1508년부터 그가 사망할때까지 딸이자 후계자인 후아나 1세의 카스티야 섭정으로 인정받기도 했다. 프랑스와의 전쟁이 끝난 후인 1504년에는 나폴리의 군주 페르디난도 3세가 되었고, 시칠리아와 나폴리가 다시 통합되었고 이는 1458년 이래로 처음이였다. 1512년 정복을 통해 나바라의 군주가 됐다. (ko)
- Fernando II e V, chamado o Católico (Sos, 10 de março de 1452 – Madrigalejo, 23 de janeiro de 1516), foi, como Fernando II, rei de Aragão e das Coroas Aragonesas, de 1479 até sua morte; como Fernando V, foi rei de Castela e Leão, entre 1475 e 1504, em direito de sua esposa a rainha Isabel I. Além disso, foi regente de sua filha Joana, em Castela e Leão, de 1508 até sua morte, e imperador titular do Império Bizantino, de 1502 a 1516. Era filho do rei João II de Aragão e sua esposa Joana Henriques. (pt)
- Ferdinand II was koning van Aragon van 1479 tot 1516, samen met zijn vrouw, Isabella, heerser over Castilië van 1474 tot 1504 (als Ferdinand V), koning van Napels (als Ferdinand III), van 1500 tot 1516 en sinds 1471 koning van Sicilië. Hij was de zoon van Johan II van Aragon en Johanna Enríquez. Het woord 'España' (Spanje) begon men te gebruiken voor het geheel van de twee koninkrijken. Het woord is afgeleid van de Latijnse naam 'Hispania', die voor het Iberische Schiereiland werd gebruikt. Uit dit huwelijk werden vijf kinderen geboren: (nl)
- Фердинанд (Феррандо) II Арагонский, Фердинанд Католик (араг. Ferrando II d'Aragón, исп. Fernando de Aragón "el Católico", кат. Ferran d'Aragó "el Catòlic"; 10 марта 1452 — 23 января 1516), — король Кастилии (как Фернандо V), Арагона (как Фернандо II), Сицилии и Неаполя (как Ферранте III). Супруг и соправитель королевы Изабеллы Кастильской. За своё почти сорокалетнее царствование ему удалось благодаря стечению счастливых обстоятельств и собственным дарованиям играть значительную (к концу жизни — ключевую) роль в общеевропейской политике. При нём было достигнуто политическое единство Кастилии и Арагона (1475), взятием Гранады кончилась Реконкиста (1492), произошло открытие Америки (1492), началась эпоха Итальянских войн (1494). При нём Испания вступила в эру своего расцвета. Он же, наряду со (ru)
|
.jpg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
.svg){kind=link}
