| dbo:abstract
|
- لغة الإشارة هو مصطلح يطلق على وسيلة التواصل غير الصوتية التي يستخدمها ذوو الاحتياجات الخاصة سمعياً (الصم) أو صوتيا (البكم)، رغم أن هنالك ممارسات أخرى يمكن تصنيفها ضمن مستويات التخاطب الإشاري مثل إشارات الغواصين وبعض الإشارات الخاصة لدى بعض القوات الشرطية أو العسكرية أو حتى بين أفراد المنظمات السرية والعصابات الإجرامية وغيرها وهي تستخدم:
* حركات اليدين: كالأصابع لتوضيح الأرقام والحروف.
* تعابير الوجه : لنقل المشاعر والميول. وتقترن بحركات الأيدى لتعطي تراكيب للعديد من المعاني.
* حركات الشفاة: وهي مرحلة متطورة من قوة الملاحظة إذ يقرأ الأصم الكلمات من الشفاة مباشرة.
* حركة الجسم : كوضع بعض الإشارات على الأكتاف أو قمة وجوانب الرأس أو الصدر والبطن في استعمال إيحائي لتوضيح الرغبات والمعاني وذلك بشكل عام للتعبير عن الذات، وهي تختلف من بلد إلى آخر. (ar)
- La llengua de signes és una llengua natural de les persones sordes, gràcies a la qual poden establir un canal d'informació bàsica per a la relació amb el seu entorn social. Mentre que, amb el llenguatge oral, la comunicació s'estableix mitjançant un canal auditiu, la llengua de signes ho fa per un canal visual i espacial. Té una estructura gramatical pròpia que es caracteritza pels paràmetres següents: la configuració d'una o dues mans, dels seus moviments, de les seues orientacions, de la seua ubicació espacial, i dels elements no manuals (moviments labials -que poden ser verbals i orals-, facials, linguals, d'espatlles, i de cap). Malgrat que les llengües de signes siguen naturals entre les persones amb sordesa, el seu origen és tan antic com la llengua oral en la humanitat, i també han sigut utilitzades per comunitats d'. De fet, els amerindis de la regió de les Grans Planures d'Amèrica del Nord fan servir una llengua de signes per a fer-se entendre entre tribus que parlaven llengües diferents, i a hores d'ara encara la hi fan servir uns quants. Un altre cas, també pels amerindis, és a l'illa de Manhattan, on vivia una única tribu en què la majoria dels seus integrants eren sords a causa de l'herència expansiva d'un gen dominant, i es comunicaven amb una llengua de signes. Malgrat això, a hores d'ara no hi ha referències documentals sobre el llenguatge signat abans del segle xviii, les dades que es tenen tracten, sobretot, de sistemes educatius per a persones sordes. Al País Valencià, es va fer un programa pilot d'introducció a l'ensenyament de la llengua de signes en l'educació ordinària. El programa pilot es realitzà el 2018 en dos col·legis. (ca)
- Znakový jazyk je přirozený a plnohodnotný komunikační systém tvořený specifickými vizuálně-pohybovými prostředky, tj. tvary rukou, jejich postavením a pohyby, mimikou, pozicemi hlavy a horní části trupu. Znakové jazyky vznikaly spontánně v komunitách neslyšících, kde se dále vyvíjejí. Členy této komunity mohou být kromě neslyšících a nedoslýchavých také tlumočníci, přátelé a rodinní příslušníci neslyšících. Znakový jazyk také mohou používat lidé s poruchou řeči, jako jsou například některé případy afázie. Reliéf ve znakovém jazyce "Život je krásný, buďte šťastni a mějte se rádi!" od sochařky Zuzany Čížkové na zdi školy pro sluchově postižené v Holečkově ulici v Praze - Smíchově (cs)
- Η νοηματική γλώσσα είναι οπτικο-κινησιακή γλώσσα, δηλαδή βασίζεται στην κίνηση των χεριών, στην στάση ή την κίνηση του σώματος καθώς και στις εκφράσεις του προσώπου για να αποδώσει ένα νόημα. Διαθέτει λεκτικές και συντακτικές δομές για να εκφράσει οποιοδήποτε αφηρημένη έννοια. Οι γλωσσολόγοι διακρίνουν τις φυσικές νοηματικές γλώσσες από άλλα συστήματα που είναι πρόδρομοι ή προέρχονται από αυτές, όπως είναι οι τεχνητοί ανθρώπινοι κώδικες για ομιλούμενες γλώσσες, η οικιακή νοηματική γλώσσα, η "βρεφική νοηματική γλώσσα" και νοήματα που αποκτούνται από πρωτεύοντα πλην του ανθρώπου. (el)
- Eine Gebärdensprache ist eine visuell wahrnehmbare Form von Sprache, die insbesondere von nicht-hörenden und schwerhörenden Menschen zur Kommunikation genutzt wird. Kommuniziert wird mit einer Verbindung von Gestik, Gesichtsmimik, dem Mundbild von lautlos gesprochenen Wörtern und Wechsel der Körperhaltung. Diese Elemente werden zu Sätzen und Satzfolgen kombiniert. Gebärdensprachen sind voll ausgebildete natürliche Sprachen von derselben Komplexität wie gesprochene Sprachen. Sprachtypologisch können sie mit den stark flektierenden oder polysynthetischen Sprachen verglichen werden: Eine Gebärde kann mehrere bedeutungstragende Bestandteile (Morpheme) zugleich enthalten. Für taubblinde Menschen gibt es eine Variante von Gebärdensprache, bei der Gebärden (Handbewegungen und Handformen) durch Berührung mitgeteilt und mit dem Tastsinn wahrgenommen werden. Daneben gibt es bestimmte Kulturen, in denen nicht-gehörlose Menschen ebenfalls eine Gebärdensprache benutzen oder benutzten, z. B. die weiblichen Mitglieder des australischen Warlpiri-Volksstammes und die indigenen Völker in Nordamerika. Von Gebärdensprachen abzugrenzen sind (Gebärdenzeichen), die von Menschen eingesetzt werden, die aufgrund einer anderen Beeinträchtigung Schwierigkeiten mit Lautsprache haben, wie unterstützt Kommunizierende und Menschen mit Mutismus oder aus dem Autismusspektrum. Es ist nicht sicher, wie viele Gebärdensprachen es weltweit gibt. Die Ausgabe des Jahres 2013 der Zeitschrift Ethnologue nennt 137 Gebärdensprachen. Dialekte sind in dieser Auflistung aber nicht berücksichtigt. (de)
- Signolingvo aŭ gestlingvo estas lingvo kiu uzas la manojn kaj mienojn por komuniki, anstataŭ sonoj. Signolingvo uzas diversajn manajn formojn, orientiĝojn kaj movojn, ne nur de la manoj sed ankaŭ de la brakoj kaj korpo, en kombino kun buŝaj formoj kaj vizaĝaj ŝanĝoj por permesi al la uzanto esprimiĝi. Signolingvoj evoluas kutime inter surduloj, sed ilin uzas ankaŭ interpretistoj, kaj la amikoj kaj familioj de surduloj, ne nur surduloj mem. Interpretistoj helpas komuniki surdulojn kaj aŭdantojn, kiuj ne scipovas la konkretan signolingvon. Ili povas interpreti kaj signolingvon en parollingvo, kaj parollingvon en signolingvo. Estas aliaj interpretistoj, kiuj helpas komuniki signumantojn, kiuj signumas malsamajn signolingvojn. Ili estas plej ofte mem surdaj. Ekde 2018, la UN fiksis, ke la 23-a de septembro de ĉiu jaro estu festata la "Internacia Tago de la Signolingvoj". Lingvistoj agnoskis en la 1960-aj jaroj, ke ankaŭ signolingvoj estas lingvoj. Signolingvo havas ankaŭ ĝian fonologion, gramatikon kaj vortostokon. Lerni signolingvon estas same malfacila kiel lerni parolatan lingvon. Uzado helpas plibonigi ankaŭ tempon por reago kaj periferian vidon. Oni ofte erare opinias, ke ekzistas sole unu internacia signolingvo. Ĉiu lando havas sian signolingvon pro historiaj motivoj, ekzemple, starigo de lernejoj por surduloj en diversaj epokoj, enkonduko de selektitaj signoj anstataŭ tuta ellaborita lingvo, la , kiu malpermesis signumadon. Povas okazi, ke lando havas lokan signolingvon, specon de dialekto laŭ lernejoj de surduloj. Iuj landoj havas ne nur unu, sed pliajn signolingvojn, ekzemple Sviso aŭ Barato. Lernantoj povas rekoni similecon inter la signoj de diversaj signolingvoj, kaj lingvistoj povas klarigi kontakton ekzemple inter Hungara, Austria kaj Germana signolingvo. Ili povas ankaŭ malkovri familiojn de signolingvoj. Laŭ alia miskoncepto la signolingvoj estus pli malrapidaj ol parolataj lingvoj, ĉar la manaj movoj estas malrapidaj. Sed tiuj lingvoj esprimas plurajn informojn samtempe, do, estas erare taksi ilin pli malrapidaj, dum ili foje estas pli rapidaj. Ĝenerale oni devas strebi al evidenta formado de signoj. En tio gravas ne nur la movo de la manoj, sed ankaŭ la pozicio kaj la mimiko. Estas kutimo, ke signumantoj formas parollingvajn vortojn per sia buŝo. Tion faras kaj surduloj kaj aŭdantoj. Oni devas fari tiun pli malrapide ol parolo, adaptiĝante al tempo de signoj. Oni devas ne tro artikuli, kaj ĝi devas esti nur akompana. Ne ĉiu sekvas tiun kutimon. Estas tiuj, kiuj ne konsentas, ĉar tio miksas du lingvojn. Kutime la vortordo de du lingvoj ne estas sama, do oni uzas lingvon kontraŭ ĝiaj reguloj. Estas tiuj, kiuj ne povas fari tion, ĉar ilia parol-eraro distordas ankaŭ mondbildon. Denaske mutaj homoj ne havas parol-sperton. Aŭtismuloj ofte ne povas uzi la du komunikajn kodojn samtempe. Ankaŭ surduloj mem ne ĉiam sekvas la kutimon. Kaj estas iuj, kiuj ne povas interligi signumadon sen mondbildoj. Laŭ iuj teorioj unuaj lingvoj estis signolingvoj; sed ili ne klarigas, kiel la homo komencis paroli. (eo)
- Una lengua de señas o lengua de signos es una lengua natural de expresión y configuración gesto-espacial y percepción visual (o incluso táctil por ciertas personas con sordoceguera), gracias a la cual, las personas sordas pueden establecer un canal de comunicación con su entorno social, sea este conformado por otras personas sordas o por cualquier persona que conozca la lengua de señas empleada. Mientras que la lengua oral se basa en la comunicación a través de un canal vocal-auditivo, la lengua de señas lo hace por un canal gesto-viso-espacial. El 23 de septiembre es Día Internacional de las lenguas de señas a nivel mundial. (es)
- Zeinu hizkuntza hizkuntza mota bat da, esanahia transmititzeko, akustikoki transmititutako soinu ereduak erabili beharrean, gorputz mugimenduen (batez ere eskuena eta enborrarena) eta aurpegieraren (batik bat begi, bekain eta ahoaren bidez adierazitakoaren) komunikazioa darabiltzana. Zeinu hizkuntza zabalduenak dira, gorren hizkuntza naturalak horiek baitira, baina badira gorrak ez diren gizakiek erabilitako zeinu hizkuntzak ere, adibidez Australiako aborigenen zeinu hizkuntzak, komunitate horien sinesmenen arabera hitz egitea tabu den egoeretan (dolualdiak, ...) erabiliak. Ahozko hizkuntzekin gertatzen den bezala, ez dago zeinu hizkuntza unibertsalik, hizkuntza aniztasun handia dago zeinu hizkuntzen artean eta, oro har, zeinu hizkuntza ezberdinetako hiztunek ez dute elkar ulertzen, nahiz eta familia linguistiko berdineko zeinu hizkuntzen artean antzekotasunak egon. Zeinu hizkuntzak ez dira nahasi behar hitzik gabeko komunikazioarekin, adibidez gorputz-hizkuntzarekin. Zeinu hizkuntzek ikusizko zeinuak darabiltzate, hau da, bistaren bidez jasotzen dira, eta horrek ahozko hizkuntzetatik bereizten ditu. Hala eta guztiz ere, zeinu hizkuntzek berezko gramatika eta hiztegia dute, edozein hizkuntzak bezalaxe, hau da, alde honetatik ahozko hizkuntza naturalak bezalaxekoak dira. Nahiz eta zeinu asko mundu osoan zabalduta egon, zeinu hizkuntzak tokian tokikoak dira, zeren eta toki bakoitzean hizkuntzak bere zeinu kode propioa baitu. Horrek ez du esan nahi zeinu hizkuntza bat dagoenik ahozko hizkuntza bakoitzeko, ezta zeinu hizkuntza ahozko hizkuntzaren zeinu bidezko itzulpena denik ere. Ez dakigu zehatz-mehatz munduan zenbat zeinu hizkuntza dauden. Komunitate bakoitzak, oro har, berezko zeinu-hizkuntza du, eta hortaz herrialde bakoitzak zeinu hizkuntza bat edo batzuk ditu. Ethnologe-ren 2021eko edizioak 150 zeinu hizkuntza zerrendatzen ditu, eta SIGN-HUB Atlas of Sign Language Structures argitalpenak, berriz, 200 baino gehiago; are gehiago, jasotzen du gehiago daudela oraindik dokumentatu edo aurkitu ez direnak. 2021 urtean, munduan hiztun gehien dituen zeinu hizkuntza Indo-Pakistani (IPSL) Zeinu Hizkuntza da, 15 milioi hiztun baino gehiago ditu Asia hegoalde osoan eta Ethnologen munduko hizkuntza "mintzatuenen" zerrendan 151. postuan. Zeinu-hizkuntza batzuek lege-aintzatespenen bat lortu dute. Zeinu hizkuntza bakoitzaren baitan, halaber, dialektoak izaten dira. Zeinu hizkuntza gorren berezko hizkuntza edo hizkuntza naturala da, hau da, berez sortzen duteː izan ere, jaiotzez gorra den haur batek lehen hizkuntzatzat izango luke zeinu hizkuntza berez. Dena den, ezin dugu ahaztu jaiotzez gorrak diren edo txikitan gor delditu diren haur gehienak ahozko hizkuntza bat edo batzuk nagusi diren gizartean hezten direla eta horrek eragin zuzena duela euren garapenean. Gauzak horrela, munduan haur gor asko eta askok oraindik ere ez du aukerarik izaten lehen hizkuntzatzat zeinu hizkuntza izateko; are gehiago, haur gor askok bigarren edo hirugarren hizkuntza gisa ere ez dute zeinu hizkuntza eta, beraz, euren garapen prozesuan komunikazioari dagozkion alor guztiak ahozko hizkuntzen mugetan egitera behartzen dituzte. Ahozko hizkuntzak, hein handi batean, entzumenean oinarrituta daudenez, abiapuntuko desoreka eta muga estuak dakartza erabaki horrek gorrentzat. (eu)
- Is cineál teanga a úsáideann cumarsáid láimhe in áit cainte atá i gceist le teanga chomharthaíochta. (ga)
- Les langues des signes sont les langues visuo-gestuelles (produites par les mouvements des mains, du visage et du corps dans son ensemble) qui ont émergé au contact des personnes sourdes entre elles et dont l'évolution au cours du temps résulte de la pratique de leurs locuteurs. Elles assurent toutes les fonctions remplies par les langues vocales. (fr)
- Bahasa Isyarat adalah bahasa yang mengutamakan , bahasa tubuh, dan gerak bibir, terkadang menggunakan/mengeluarkan suara, untuk berkomunikasi. Bahasa ini bukan dengan kata-kata verbal, melainkan gabungan ekspresi sandi atau isyarat. Orang tuli adalah kelompok utama yang menggunakan bahasa ini, biasanya dengan kombinasi bentuk tangan, orientasi dan gerak tangan, lengan, dan tubuh, serta ekspresi wajah untuk mengungkapkan pikiran mereka. Bertentangan dengan pendapat banyak orang, pada kenyataannya belum ada bahasa isyarat internasional yang sukses diterapkan. Bahasa isyarat unik dalam jenisnya di setiap negara. Bahasa isyarat bisa saja berbeda di negara-negara yang berbahasa sama. Contohnya, Amerika Serikat dan Inggris meskipun memiliki bahasa tertulis yang sama, mereka memiliki bahasa isyarat yang sama sekali berbeda (American Sign Language dan British Sign Language). Hal yang sebaliknya juga berlaku. Ada negara-negara yang memiliki bahasa tertulis yang berbeda (contoh: Inggris dengan Spanyol), tetapi menggunakan bahasa isyarat yang sama. Bahasa Isyarat di Indonesia sendiri terbagi menjadi dua kategori, ada bahasa isyarat yaitu (SIBI) merupakan sistem isyarat (bukan bahasa isyarat) yang dibuat oleh orang-orang dengar tanpa melibatkan orang tuli dalam pendidikan pendidikan luar biasa. Perkembangan SIBI di Indonesia diciptakan oleh seorang mantan kepala sekolah SLB/B Widya Bakti Semarang alm. Anton Widyatmoko yang bekerjasama dengan mantan kepala sekolah SLB/B di Jakarta dan di Surabaya. Keberadaan menjadi sangat populer di dunia pendidikan (SLB/B) Indonesia. Dari kepopulerannya ini, SIBI memiliki kamus bahasa isyarat yang telah diterbitkan oleh pemerintah dan telah disebarluaskan melalui sekolah khusus SLB/B untuk tuli di Indonesia sejak tahun 2001. Sekolah-sekolah khusus atau SLB/B dan guru di Indonesia menggunakan SIBI sebagai pengantar utama pada siswa tuli. Bahasa Isyarat Indonesia (BISINDO) yang pengembangannya didukung oleh salah satu lembaga donatur dari Jepang yang melibatkan Chinese University of Hong Kong dan Universitas Indonesia. (in)
- Sign languages (also known as signed languages) are languages that use the visual-manual modality to convey meaning, instead of just spoken words. Sign languages are expressed through manual articulation in combination with non-manual markers. Sign languages are full-fledged natural languages with their own grammar and lexicon. Sign languages are not universal and are usually not mutually intelligible, although there are also similarities among different sign languages. Linguists consider both spoken and signed communication to be types of natural language, meaning that both emerged through an abstract, protracted aging process and evolved over time without meticulous planning. Sign language should not be confused with body language, a type of nonverbal communication. Wherever communities of deaf people exist, sign languages have developed as useful means of communication and form the core of local Deaf cultures. Although signing is used primarily by the deaf and hard of hearing, it is also used by hearing individuals, such as those unable to physically speak, those who have trouble with oral language due to a disability or condition (augmentative and alternative communication), and those with deaf family members including children of deaf adults. The number of sign languages worldwide is not precisely known. Each country generally has its own native sign language; some have more than one. The 2021 edition of Ethnologue lists 150 sign languages, while the SIGN-HUB Atlas of Sign Language Structures lists over 200 and notes that there are more which have not been documented or discovered yet. As of 2021, Indo Sign Language is the most used sign language in the world, and Ethnologue ranks it as the 151st most "spoken" language in the world. Some sign languages have obtained some form of legal recognition. Linguists distinguish natural sign languages from other systems that are precursors to them or obtained from them, such as constructed manual codes for spoken languages, home sign, "baby sign", and signs learned by non-human primates. (en)
- Le lingue dei segni sono lingue che veicolano i propri significati attraverso un sistema codificato di segni delle mani, espressioni del viso e movimenti del corpo. Sono utilizzate dalle comunità dei segnanti a cui appartengono in maggioranza persone sorde. È una forma di comunicazione che contiene aspetti verbali (i segni) e aspetti non verbali (le espressioni sovrasegmentali di intonazione per esempio) come tutte le lingue parlate o dei segni. Nel 2017, l’ONU ha stabilito che, a partire dal 2018, il 23 settembre di ogni anno venga festeggiata la Giornata internazionale delle lingue dei segni. (it)
- ( 다른 뜻에 대해서는 수화 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 수화(手話) 또는 손말은 소리가 아닌 손짓을 이용해서 뜻을 전달하는 언어이다. 수화언어(手話言語), 줄여서 수어(手語)라고도 한다. 농인이 주로 사용한다. 와 마찬가지로 수화언어도 지역마다 차이가 있으며, 서로 같은 음성 언어를 쓰는 나라들이 서로 다른 수화언어를 쓰는 경우도 있다. 그렇지만 서로 차이가 큰 음성 언어를 쓰는 나라 사이에서 서로 비슷한 수화언어가 사용되는 경우도 있으며 음성 언어 사이의 공통점보다는 수화언어 사이의 공통점을 찾기 쉽다. 음성 언어의 의미는 음소를 통해 표현되며 음소마다 조음점, 조음 방법 등의 자질이 있는 것처럼, 수화언어의 의미는 동작을 통해 표현되며 동작마다 손의 모양, 손바닥의 방향, 손의 위치, 손의 움직임, 얼굴 표정 등의 자질의 조합을 볼 수 있다. 수화언어로 된 단어가 없는 단어는 지문자로 표현한다. 숫자는 로 표현한다. 음성 언어를 배우며 자라는 아기가 옹알이를 통해 발음 연습을 하는 것처럼, 수화언어를 보고 자라는 아기는 손짓으로 수화언어 연습을 한다. 음성언어의 옹알이보다 수화언어의 손짓이 더 일찍 관찰된다. 이와 같이 수화언어도 음성 언어와 비슷한 점이 많다. (ko)
- 手話（しゅわ）は、手指動作と非手指動作(NMS, non-manual signals)を同時に使う視覚言語で、音声言語と並ぶ言語である。手話は、聞こえない人（聴覚障害者、聾者）、聾者の親を持つ聴者であるコーダ等が中心となっている。 (ja)
- Een gebarentaal is een visueel-manuele taal, waarin begrippen en handelingen door middel van gebaren worden weergegeven. Het is een natuurlijke taal met een eigen lexicon (woordenschat) en grammatica, die beantwoordt aan de communicatiebehoefte van een groep (in veel gevallen prelinguaal dove) mensen. De Ethnologue onderscheidt op dit moment 125 gebarentalen van dovengemeenschappen en 18 dorpsgebarentalen, plus International Sign, een gebarensysteem dat hoofdzakelijk gebruikt wordt in internationale settings. Veel landen of regio's kennen hun eigen gebarentaal, die losstaat van de gesproken taal van de horende mensen. Voorbeelden van landelijke gebarentalen zijn NGT (Nederlandse Gebarentaal), VGT (Vlaamse Gebarentaal) en ASL (American Sign Language). Daarnaast kunnen er ook regionale varianten bestaan, die vergelijkbaar zijn met gesproken dialecten. Er bestaat niet één universele gebarentaal, al bestaan er met Gestuno en Signuno wel pogingen daartoe. Bij internationale contacten worden ASL of International Sign (IS) vaak als de lingua franca gebruikt. (nl)
- Język migowy – język naturalny służący do porozumiewania się bez używania narządu słuchu, zazwyczaj przez same osoby głuche lub osoby słyszące z osobami głuchymi. Języki migowe są językami wizualno-przestrzennymi nabytymi drogą naturalnej akwizycji przez głuche dzieci od głuchych rodziców. Pierwszą wersją pisaną języków migowych był opracowany w roku 1825 . W roku 1974 opracowano najbardziej popularną formę zapisu – SignWriting. Na całym świecie używa się około 200–300 odmiennych języków migowych i ciągle powstają nowe. Obszary używania konkretnych języków migowych nie zawsze pokrywają się z granicami państw czy zasięgiem języków mówionych. Społeczność osób głuchych na całym świecie liczy według szacunków około 70 milionów. (pl)
- Teckenspråk är visuella språk som används i flera olika sammanhang istället för eller som komplement till tal. (sv)
- Uma língua de sinais (português brasileiro) ou língua gestual (português europeu) é uma língua visual, que surge nas comunidades de pessoas surdas ou se deriva de outras línguas de sinais. Assim como as línguas orais-auditivas, uma língua de sinais é considerada pela linguística como língua natural, pois atende a todos os critérios linguísticos como qualquer língua. Por seu canal comunicativo ser diferente das línguas orais-auditivas, as línguas de sinais são denominadas como línguas de modalidade visuoespacial. Os sinais, ou seja, as palavras, são articulados essencialmente pelas mãos e percebidos através da visão. Em uma língua de sinais, os sinais não são gestos. Os sinais são símbolos arbitrários, legitimados e convencionados pelos falantes de uma língua de sinais, assim como as palavras são em uma língua oral. Por meio de uma língua de sinais, o surdo ou pessoa com deficiência auditiva têm acesso à informação e à comunicação. Há no mundo muitas línguas de sinais e em muitos países línguas de sinais têm recebido o status de língua oficial. (pt)
- Жестова мова — це вид спеціального письма, який дає змогу позначати цілі слова, а також літери алфавіту певними жестами. Жестову мову для обміну інформацією використовують як люди з вадами голосових зв'язок та слуху, так і люди без таких вад. Відповідно розрізняють: а) жестова мова для людей без вад органів мовлення (наприклад, в австралійських племенах вдови після смерті чоловіків рік розмовляють лише ); б) жестова мова для людей з вадами органів мовлення — глухих чи слабкочуючих (таких людей за наявними даними від 0,4 до 1,5 %). Жестова мова за своїми можливостями не поступається звуковим мовам, хоча соціально має нижчий статус. (uk)
- Же́стовый язы́к — самостоятельный язык, состоящий из жестов, каждый из которых производится руками в сочетании с мимикой, формой или движением рта и губ, а также в сочетании с положением корпуса тела. Эти языки в основном используются в культуре глухих и слабослышащих с целью коммуникации. Использование жестовых языков людьми без нарушения слуха вторично, однако довольно распространено: часто возникает потребность в общении с людьми с нарушениями слуха, являющимися пользователями жестового языка. Одним из главных неправильных представлений о жестовых языках является представление, что они каким-то образом зависят от словесных (звуковых и письменных) языков или произошли от них, что эти языки были придуманы слышащими, однако это не так. Также часто за жестовые языки принимается дактилирование букв (на самом деле используется в жестовых языках в основном для произнесения имён собственных, географических названий, а также специфичных терминов, взятых из словесных языков), или жестовое артикулирование, используемое слышащими для передачи информации жестами грамматически идентично словесному языку. На самом же деле жестовые языки почти полностью независимы от словесных, и они продолжают развиваться: появляются новые жесты, отмирают старые — и чаще всего это мало связано с развитием словесных языков. Количество жестовых языков в стране не связано с количеством в ней словесных языков. Даже в одной стране, где присутствуют несколько словесных языков, может быть единственный общий жестовый язык, и в некоторых странах даже с одним словесным языком могут сосуществовать несколько жестовых. Использование жестов взамен голосового общения может быть предпочтительно во многих ситуациях, где передавать информацию голосом или невозможно, или представляет определённые трудности. Однако такие системы жестов называть сформировавшимися жестовыми языками не представляется возможным из-за их примитивности. В отсутствие возможности использования звукового языка человек инстинктивно начинает использовать жесты. Переводчики между языками жестов и звуковыми языками называются сурдопереводчиками или дактилологами. (ru)
- 手語（sign language、signed language、signing）是一種不使用听觉-語音，而使用视觉-手势模式——以肢體動作、臉部表情来表達传达意义意思使用的語言。主要使用者和使用對象，是聽覺功能障礙者或言語功能障礙者。對一般大眾而言，手語不算通用；在聾聵人士的社群，手語則是相當常見的溝通方式。手語並非世界共通，手語會像口語一樣，依照地區的不同，發展一套屬於各該地區的手語。隨著各種手語發展，如今有數百種手語在聾人社會中通用。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Η νοηματική γλώσσα είναι οπτικο-κινησιακή γλώσσα, δηλαδή βασίζεται στην κίνηση των χεριών, στην στάση ή την κίνηση του σώματος καθώς και στις εκφράσεις του προσώπου για να αποδώσει ένα νόημα. Διαθέτει λεκτικές και συντακτικές δομές για να εκφράσει οποιοδήποτε αφηρημένη έννοια. Οι γλωσσολόγοι διακρίνουν τις φυσικές νοηματικές γλώσσες από άλλα συστήματα που είναι πρόδρομοι ή προέρχονται από αυτές, όπως είναι οι τεχνητοί ανθρώπινοι κώδικες για ομιλούμενες γλώσσες, η οικιακή νοηματική γλώσσα, η "βρεφική νοηματική γλώσσα" και νοήματα που αποκτούνται από πρωτεύοντα πλην του ανθρώπου. (el)
- Is cineál teanga a úsáideann cumarsáid láimhe in áit cainte atá i gceist le teanga chomharthaíochta. (ga)
- Les langues des signes sont les langues visuo-gestuelles (produites par les mouvements des mains, du visage et du corps dans son ensemble) qui ont émergé au contact des personnes sourdes entre elles et dont l'évolution au cours du temps résulte de la pratique de leurs locuteurs. Elles assurent toutes les fonctions remplies par les langues vocales. (fr)
- 手話（しゅわ）は、手指動作と非手指動作(NMS, non-manual signals)を同時に使う視覚言語で、音声言語と並ぶ言語である。手話は、聞こえない人（聴覚障害者、聾者）、聾者の親を持つ聴者であるコーダ等が中心となっている。 (ja)
- Teckenspråk är visuella språk som används i flera olika sammanhang istället för eller som komplement till tal. (sv)
- Жестова мова — це вид спеціального письма, який дає змогу позначати цілі слова, а також літери алфавіту певними жестами. Жестову мову для обміну інформацією використовують як люди з вадами голосових зв'язок та слуху, так і люди без таких вад. Відповідно розрізняють: а) жестова мова для людей без вад органів мовлення (наприклад, в австралійських племенах вдови після смерті чоловіків рік розмовляють лише ); б) жестова мова для людей з вадами органів мовлення — глухих чи слабкочуючих (таких людей за наявними даними від 0,4 до 1,5 %). Жестова мова за своїми можливостями не поступається звуковим мовам, хоча соціально має нижчий статус. (uk)
- 手語（sign language、signed language、signing）是一種不使用听觉-語音，而使用视觉-手势模式——以肢體動作、臉部表情来表達传达意义意思使用的語言。主要使用者和使用對象，是聽覺功能障礙者或言語功能障礙者。對一般大眾而言，手語不算通用；在聾聵人士的社群，手語則是相當常見的溝通方式。手語並非世界共通，手語會像口語一樣，依照地區的不同，發展一套屬於各該地區的手語。隨著各種手語發展，如今有數百種手語在聾人社會中通用。 (zh)
- لغة الإشارة هو مصطلح يطلق على وسيلة التواصل غير الصوتية التي يستخدمها ذوو الاحتياجات الخاصة سمعياً (الصم) أو صوتيا (البكم)، رغم أن هنالك ممارسات أخرى يمكن تصنيفها ضمن مستويات التخاطب الإشاري مثل إشارات الغواصين وبعض الإشارات الخاصة لدى بعض القوات الشرطية أو العسكرية أو حتى بين أفراد المنظمات السرية والعصابات الإجرامية وغيرها وهي تستخدم: (ar)
- La llengua de signes és una llengua natural de les persones sordes, gràcies a la qual poden establir un canal d'informació bàsica per a la relació amb el seu entorn social. Mentre que, amb el llenguatge oral, la comunicació s'estableix mitjançant un canal auditiu, la llengua de signes ho fa per un canal visual i espacial. Té una estructura gramatical pròpia que es caracteritza pels paràmetres següents: la configuració d'una o dues mans, dels seus moviments, de les seues orientacions, de la seua ubicació espacial, i dels elements no manuals (moviments labials -que poden ser verbals i orals-, facials, linguals, d'espatlles, i de cap). (ca)
- Znakový jazyk je přirozený a plnohodnotný komunikační systém tvořený specifickými vizuálně-pohybovými prostředky, tj. tvary rukou, jejich postavením a pohyby, mimikou, pozicemi hlavy a horní části trupu. Znakové jazyky vznikaly spontánně v komunitách neslyšících, kde se dále vyvíjejí. Členy této komunity mohou být kromě neslyšících a nedoslýchavých také tlumočníci, přátelé a rodinní příslušníci neslyšících. Znakový jazyk také mohou používat lidé s poruchou řeči, jako jsou například některé případy afázie. (cs)
- Signolingvo aŭ gestlingvo estas lingvo kiu uzas la manojn kaj mienojn por komuniki, anstataŭ sonoj. Signolingvo uzas diversajn manajn formojn, orientiĝojn kaj movojn, ne nur de la manoj sed ankaŭ de la brakoj kaj korpo, en kombino kun buŝaj formoj kaj vizaĝaj ŝanĝoj por permesi al la uzanto esprimiĝi. Signolingvoj evoluas kutime inter surduloj, sed ilin uzas ankaŭ interpretistoj, kaj la amikoj kaj familioj de surduloj, ne nur surduloj mem. Interpretistoj helpas komuniki surdulojn kaj aŭdantojn, kiuj ne scipovas la konkretan signolingvon. Ili povas interpreti kaj signolingvon en parollingvo, kaj parollingvon en signolingvo. Estas aliaj interpretistoj, kiuj helpas komuniki signumantojn, kiuj signumas malsamajn signolingvojn. Ili estas plej ofte mem surdaj. (eo)
- Eine Gebärdensprache ist eine visuell wahrnehmbare Form von Sprache, die insbesondere von nicht-hörenden und schwerhörenden Menschen zur Kommunikation genutzt wird. Kommuniziert wird mit einer Verbindung von Gestik, Gesichtsmimik, dem Mundbild von lautlos gesprochenen Wörtern und Wechsel der Körperhaltung. Diese Elemente werden zu Sätzen und Satzfolgen kombiniert. Es ist nicht sicher, wie viele Gebärdensprachen es weltweit gibt. Die Ausgabe des Jahres 2013 der Zeitschrift Ethnologue nennt 137 Gebärdensprachen. Dialekte sind in dieser Auflistung aber nicht berücksichtigt. (de)
- Una lengua de señas o lengua de signos es una lengua natural de expresión y configuración gesto-espacial y percepción visual (o incluso táctil por ciertas personas con sordoceguera), gracias a la cual, las personas sordas pueden establecer un canal de comunicación con su entorno social, sea este conformado por otras personas sordas o por cualquier persona que conozca la lengua de señas empleada. Mientras que la lengua oral se basa en la comunicación a través de un canal vocal-auditivo, la lengua de señas lo hace por un canal gesto-viso-espacial. (es)
- Zeinu hizkuntza hizkuntza mota bat da, esanahia transmititzeko, akustikoki transmititutako soinu ereduak erabili beharrean, gorputz mugimenduen (batez ere eskuena eta enborrarena) eta aurpegieraren (batik bat begi, bekain eta ahoaren bidez adierazitakoaren) komunikazioa darabiltzana. Zeinu hizkuntza zabalduenak dira, gorren hizkuntza naturalak horiek baitira, baina badira gorrak ez diren gizakiek erabilitako zeinu hizkuntzak ere, adibidez Australiako aborigenen zeinu hizkuntzak, komunitate horien sinesmenen arabera hitz egitea tabu den egoeretan (dolualdiak, ...) erabiliak. Ahozko hizkuntzekin gertatzen den bezala, ez dago zeinu hizkuntza unibertsalik, hizkuntza aniztasun handia dago zeinu hizkuntzen artean eta, oro har, zeinu hizkuntza ezberdinetako hiztunek ez dute elkar ulertzen, nahiz (eu)
- Bahasa Isyarat adalah bahasa yang mengutamakan , bahasa tubuh, dan gerak bibir, terkadang menggunakan/mengeluarkan suara, untuk berkomunikasi. Bahasa ini bukan dengan kata-kata verbal, melainkan gabungan ekspresi sandi atau isyarat. Orang tuli adalah kelompok utama yang menggunakan bahasa ini, biasanya dengan kombinasi bentuk tangan, orientasi dan gerak tangan, lengan, dan tubuh, serta ekspresi wajah untuk mengungkapkan pikiran mereka. (in)
- Sign languages (also known as signed languages) are languages that use the visual-manual modality to convey meaning, instead of just spoken words. Sign languages are expressed through manual articulation in combination with non-manual markers. Sign languages are full-fledged natural languages with their own grammar and lexicon. Sign languages are not universal and are usually not mutually intelligible, although there are also similarities among different sign languages. Some sign languages have obtained some form of legal recognition. (en)
- ( 다른 뜻에 대해서는 수화 (동음이의) 문서를 참고하십시오.) 수화(手話) 또는 손말은 소리가 아닌 손짓을 이용해서 뜻을 전달하는 언어이다. 수화언어(手話言語), 줄여서 수어(手語)라고도 한다. 농인이 주로 사용한다. 와 마찬가지로 수화언어도 지역마다 차이가 있으며, 서로 같은 음성 언어를 쓰는 나라들이 서로 다른 수화언어를 쓰는 경우도 있다. 그렇지만 서로 차이가 큰 음성 언어를 쓰는 나라 사이에서 서로 비슷한 수화언어가 사용되는 경우도 있으며 음성 언어 사이의 공통점보다는 수화언어 사이의 공통점을 찾기 쉽다. 음성 언어의 의미는 음소를 통해 표현되며 음소마다 조음점, 조음 방법 등의 자질이 있는 것처럼, 수화언어의 의미는 동작을 통해 표현되며 동작마다 손의 모양, 손바닥의 방향, 손의 위치, 손의 움직임, 얼굴 표정 등의 자질의 조합을 볼 수 있다. 수화언어로 된 단어가 없는 단어는 지문자로 표현한다. 숫자는 로 표현한다. (ko)
- Le lingue dei segni sono lingue che veicolano i propri significati attraverso un sistema codificato di segni delle mani, espressioni del viso e movimenti del corpo. Sono utilizzate dalle comunità dei segnanti a cui appartengono in maggioranza persone sorde. È una forma di comunicazione che contiene aspetti verbali (i segni) e aspetti non verbali (le espressioni sovrasegmentali di intonazione per esempio) come tutte le lingue parlate o dei segni. (it)
- Een gebarentaal is een visueel-manuele taal, waarin begrippen en handelingen door middel van gebaren worden weergegeven. Het is een natuurlijke taal met een eigen lexicon (woordenschat) en grammatica, die beantwoordt aan de communicatiebehoefte van een groep (in veel gevallen prelinguaal dove) mensen. Er bestaat niet één universele gebarentaal, al bestaan er met Gestuno en Signuno wel pogingen daartoe. Bij internationale contacten worden ASL of International Sign (IS) vaak als de lingua franca gebruikt. (nl)
- Język migowy – język naturalny służący do porozumiewania się bez używania narządu słuchu, zazwyczaj przez same osoby głuche lub osoby słyszące z osobami głuchymi. Języki migowe są językami wizualno-przestrzennymi nabytymi drogą naturalnej akwizycji przez głuche dzieci od głuchych rodziców. Pierwszą wersją pisaną języków migowych był opracowany w roku 1825 . W roku 1974 opracowano najbardziej popularną formę zapisu – SignWriting. (pl)
- Uma língua de sinais (português brasileiro) ou língua gestual (português europeu) é uma língua visual, que surge nas comunidades de pessoas surdas ou se deriva de outras línguas de sinais. Assim como as línguas orais-auditivas, uma língua de sinais é considerada pela linguística como língua natural, pois atende a todos os critérios linguísticos como qualquer língua. Por seu canal comunicativo ser diferente das línguas orais-auditivas, as línguas de sinais são denominadas como línguas de modalidade visuoespacial. (pt)
- Же́стовый язы́к — самостоятельный язык, состоящий из жестов, каждый из которых производится руками в сочетании с мимикой, формой или движением рта и губ, а также в сочетании с положением корпуса тела. Эти языки в основном используются в культуре глухих и слабослышащих с целью коммуникации. Использование жестовых языков людьми без нарушения слуха вторично, однако довольно распространено: часто возникает потребность в общении с людьми с нарушениями слуха, являющимися пользователями жестового языка. (ru)
|
