| dbo:abstract
|
- Gregori de Nazianz (grec: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, Grigórios ho Nazianzinós) o Gregori el Teòleg (grec: Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Grigórios ho Theologos; 329, Arianz - ib., 25 de gener del 390) fou un teòleg i Doctor de l'Església. Conegut pel seu coratge i fervor en la defensa de la doctrina del Concili de Nicea, fou un dels més importants religiosos de l'Església grega, considerat àmpliament com l'estilista retòric més consumat dels Pares de l'Església, i va infondre l'hel·lenisme a l'església primitiva, establint el paradigma dels teòlegs i funcionaris de l'església bizantins. És venerat com a sant per la majoria de confessions cristianes. Va deixar diversos escrits, discursos i sermons, cartes, poemes i el seu testament. (ca)
- غريغوريوس النزينزي (وُلد في حوالي عام 329 – وتُوفيَّ في 25 يناير عام 389 أو 390) (ومعروف أيضًا باسم غريغوريوس اللاهوتي أو غريغوريوس نازيانزوس؛ (باليونانية: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός)) من مواليد القرن الرابع الميلادي وكان رئيس أساقفة القسطنطينية. ويُعتبر غريغوريوس أكثر اللاهوتيين براعةً إلى حدٍ بعيد في أسلوبه البلاغي في العصر الآبائي. وحيث إنَّه خطيب تم تدريبه على نحو كلاسيكي وأيضًا فيلسوف، فقد أدخل مفهوم الهلينية ذات الولاء للفكر الإغريقي إلى كنيسة المسيحية الأولى، وبذلك وضع نموذجًا للبيزنطيين اللاهوتيين والمسؤولين في الكنيسة. وكان له تأثير مهم وواضح على صورة الثالوثية اللاهوتية بين اللاهوتيين الذين يتحدثون كلاً من اللغتين اليونانية وأيضًا اللاتينية، كما أن الناس يتذكرونه بلقب «اللاهوتي الثالوثي». وعلاوةً على ذلك، فإن معظم أعماله اللاهوتية ما زالت تؤثر على اللاهوتيين في العصر الحديث، وخاصةً فيما يتعلق بالعلاقة بين الأقانيم الثلاثة في الثالوث. وبالإضافة إلى الأخوين القديس باسيليوس الكبير والقديس غريغوريوس النيصي، فإنه يُعرف بأنه أحد الآباء الكابادوكيين. ويُعد اللاهوتي غريغوريوس قديسًا في كلٍ من المسيحية الشرقية وأيضًا المسيحية الغربية. وفي الكنيسة الكاثوليكية الرومانية، يدخل غريغوريوس ضمن أطباء الكنيسة وتعتبره المسيحية الأرثوذكسية الشرقية وأيضًا الكنائس الكاثوليكية الشرقية من المُبجَّلين لكونه أحد الأساقفة المقدسِّين الثلاثة، وذلك مع كلٍ من القديس باسيليوس الكبير والقديس يوحنا ذهبي الفم. (ar)
- Svatý Řehoř (Grégorios) z Nazianzu (329 Arianz v Kappadokii – 25. ledna 389 tamt.), také Řehoř Bohoslovec nebo na rozdíl od otce téhož jména Mladší patří mezi nejvýznamnější řecké raně křesťanské teology 4. století, kteří jsou označováni jako kappadočtí otcové (dále k nim patří sv. Basileios Veliký a jeho bratr sv. Grégorios z Nyssy). (cs)
- Gregor von Nazianz, auch Gregorius von Nazianzus, altgr. Γρηγόριος Α’ ὁ Ναζιανζηνός, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος (* um 329 in Arianzos bei Nazianz (östl. von Aksaray) in Kappadokien; † 25. Januar 390 ebenda), war Bischof von Sasima (heute das Titularbistum Sasima) in Kappadokien, dem heutigen , kurzzeitig Metropolit von Konstantinopel und mit Basilius dem Großen und dessen Bruder Gregor von Nyssa einer der drei kappadokischen Väter, die auch als das kappadokische Dreigestirn bezeichnet werden. Alle drei prägten die Theologie des 4. Jahrhunderts mit der Ausarbeitung der Lehre von der Trinität entscheidend. Er ist einer der vier großen griechischen Kirchenlehrer der Alten Kirche und einer von nur drei Kirchenvätern, denen offiziell der Titel der Theologe (ὁ Θεολόγος) verliehen wurde (die beiden anderen sind der Apostel Johannes und Symeon der Neue Theologe). Zusammen mit Basilius dem Großen und Johannes Chrysostomos ist er einer der drei heiligen Hierarchen. (de)
- Ο Άγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνός ο Θεολόγος (Ναζιανζός Καππαδοκίας, 329 - Ναζιανζός Καππαδοκίας, 25 Ιανουαρίου 390), γνωστός και ως Γρηγόριος της Ναζιανζού, ήταν Έλληνας, Καππαδόκης θεολόγος που διατέλεσε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως τον 4ο αιώνα μ.Χ. Θεωρείται ευρέως ως ο πιο ταλαντούχος ρήτορας μεταξύ των Πατέρων της Εκκλησίας. Ως κλασικά εκπαιδευμένος ομιλητής και φιλόσοφος του Ελληνισμού, κατάφερε να συνδυάσει τον Ελληνισμό με την πρώτη Εκκλησία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Ο Γρηγόριος είχε σημαντικό αντίκτυπο στη διαμόρφωση της Τριαδικής Θεολογίας τόσο μεταξύ των Ελληνόφωνων όσο και με των Λατινόφωνων Θεολόγων και έγινε γνωστός ως «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους Θεολόγους, ειδικά όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Επίσης ήταν αδελφικός φίλος του Μεγάλου Βασιλείου. Ο Γρηγόριος είναι Άγιος της Ανατολικής και της Δυτικής Χριστιανικής Εκκλησίας. Θεωρείται Διδάσκαλος και Πατέρας της Εκκλησίας και είναι γνωστός ως ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, μαζί με τον Βασίλειο τον Μέγα και τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο. (el)
- Gregorio de Nazianco (naskiĝis en Nazianco, Kapadocio, Romia Imperio en 329; mortis samloke la 25-an de januaro 389), ankaŭ konata kiel Gregorio la Teologo, estis kristana ĉefepiskopo de Konstantinopolo en la 4-a jarcento. Li estas vaste konsiderata kiel la plej kompleta retorika stilisto el ĉiuj patroj de la eklezioj. Kiel predikisto kaj filozofo edukita en la klasika tradicio, enkondukis helenismajn elementojn en la frua kristanismo, kreante la paradigmon de la bizancaj teologoj kaj klerikaro. (eo)
- Gregory of Nazianzus (Greek: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, Grēgorios ho Nazianzēnos; c. 329 – 25 January 390,), also known as Gregory the Theologian or Gregory Nazianzen, was a 4th-century Archbishop of Constantinople and theologian. He is widely considered the most accomplished rhetorical stylist of the patristic age. As a classically trained orator and philosopher, he infused Hellenism into the early church, establishing the paradigm of Byzantine theologians and church officials. Gregory made a significant impact on the shape of Trinitarian theology among both Greek and Latin-speaking theologians, and he is remembered as the "Trinitarian Theologian". Much of his theological work continues to influence modern theologians, especially in regard to the relationship among the three Persons of the Trinity. Along with the brothers Basil the Great and Gregory of Nyssa, he is known as one of the Cappadocian Fathers. Gregory of Nazianzus is a saint in both Eastern and Western Christianity. In the Catholic Church he is numbered among the Doctors of the Church; in the Eastern Orthodox Church and the Eastern Catholic Churches he is revered as one of the Three Holy Hierarchs, along with Basil the Great and John Chrysostom. He is considered one of the Great Fathers in both Eastern and Western Christianity. He was considered the patron saint of Kotromanić dynasty and medieval Bosnia during the first half of the 15th century, while Saint George, the miracle-worker, has been the patron saint since at least mid-13th century, although confirmed by the papacy much later in 1461. St. Gregory the Great was also considered the patron of both, the state and dynasty in the late 15th century. He is also one of only three men in the life of the Orthodox Church who have been officially designated "Theologian" by epithet, the other two being John the Theologian (the Evangelist), and Symeon the New Theologian. (en)
- Gregorio Nazianzokoa edo Gregorio Teologoa (grezieraz: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός Grēgorios ho Nazianzēnos; Arianzo, hurbil, Kapadozia, 330 inguruan - 390 inguruan) Elizako doktorea izan zen. Eliza kristauaren santu da. (eu)
- Gregorio Nacianceno (Nacianzo, Capadocia, Imperio romano; 329-ibíd., 25 de enero de 389), también conocido como Gregorio de Nacianzo o Gregorio el Teólogo, fue un arzobispo cristiano de Constantinopla del siglo IV. Está ampliamente considerado como el más completo estilista retórico de la patrística. Como orador y filósofo formado en la tradición clásica, introdujo elementos helenísticos en la iglesia primitiva, estableciendo el paradigma de los teólogos y eclesiásticos bizantinos. Gregorio influyó significativamente en la forma de la teología trinitaria tanto en los padres griegos como latinos, y es recordado como el «teólogo trinitario». Gran parte de su obra teológica sigue influyendo en los tratados modernos, especialmente en relación con las tres personas de la Trinidad. Junto con Basilio el Grande y Gregorio de Nisa, es conocido como uno de los Padres Capadocios. Gregorio es un santo tanto para la iglesia católica como para la ortodoxa. La iglesia católica lo incluye entre los Doctores de la Iglesia; entre los ortodoxos orientales y las iglesias orientales católicas es reverenciado como uno de los Tres Santos Jerarcas junto con Basilio el Grande y Juan Crisóstomo. También figura en el Calendario de Santos Luterano. (es)
- Naomh is ea Gréagóir Nazianzus, a rugadh i 329 san , an Chapadóic agus a fuair bás ar an 25 Eanáir 390, inArianzum, an Chapadóic. (ga)
- Grégoire de Nazianze (en grec ancien : Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός), ou « de Naziance », dit « le Jeune », ou encore Grégoire le Théologien, né en 329 en Cappadoce et mort en 390, est un théologien et un Docteur de l'Église. Il fait partie avec Basile de Césarée et Grégoire de Nysse des « Pères cappadociens ». Issu d'une famille chrétienne, Grégoire fait ses études à Alexandrie puis à Athènes, où il rencontre Basile de Césarée, qui devient son ami. Il rentre à Nazianze, où il est ordonné prêtre par son père. Ordonné ensuite contre son gré évêque de Sasimes par Basile de Césarée, il ne peut s'établir dans cette cité et reste chez son père, devenant ainsi le premier évêque auxiliaire de l'Église. À la mort de son père, il décide de se retirer pour mener une vie cénobitique. Il est invité à Constantinople, où il prend part à la lutte contre l'arianisme et contre les divisions de l'Église de Constantinople. Partisan de la doctrine du concile de Nicée, il cherche à défendre la place de l'Esprit Saint dans la théologie orthodoxe. L'empereur Théodose Ier impose Grégoire de Nazianze comme évêque de Constantinople. Il préside alors le concile de Constantinople mais démissionne alors que les débats sont loin d'être achevés. Il retourne à Nazianze, où il écrit de nombreuses lettres et discours en faveur notamment de la thèse qui considère l'Esprit Saint comme l'une des personnes de la Trinité. La richesse des écrits théologiques de Grégoire conduit très vite à sa reconnaissance dans toute la chrétienté. Ses œuvres sont traduites en latin, puis dans différentes langues. Il influence significativement la théologie de la Trinité tant des Pères grecs que des Pères latins. Père de l'Église, il est introduit dans le bréviaire comme Docteur de l'Église par le pape Pie V en 1568. Il est vénéré tant par les catholiques que par les orthodoxes. Ses reliques, transférées à Rome au VIIIe siècle pour éviter leur destruction lors de la querelle iconoclaste, ont été restituées en 2004 par le pape Jean-Paul II au patriarche Bartholomée Ier de Constantinople. Ce geste est à interpréter comme un signe de réconciliation entre catholiques et orthodoxes. (fr)
- Gregorius dari Nazianzus (329 – 25 Januari 389), atau disebut juga Gregorius Nazianze adalah uskup Konstantinopel pada abad ke-4. Gregorius lahir di Arianzus, di dekat , di Cappadocia barat daya. Orang tuanya, Gregory dan , adalah tuan tanah yang kaya. (in)
- 나지안조스의 그레고리우스(그리스어: Γρηγόριος Ναζιανζηνός, 329년경 ~ 390년 1월 25일)는 카파도키아 지방의 나지안조스의 기독교 감독이자, 역대 콘스탄티노폴리스 총감독(379-381)로서 카파도키아 교부의 대표적 인물이며 삼위일체설을 확립하는데 커다란 공헌을 한 것으로 평가된다.삼위일체 신학에 관하여 이런 말을 했다. " 하나를 생각하는 즉시로 셋의 광채로 둘러싸이며, 셋을 분별하자마자 즉각적으로 하나로 되돌아 간다." 그는 '나의 삼위일체'라는 말에 대하여 ' 내가 말할 때 하나님은 성부, 성자, 성령을 일컫는다'라고 설명하였다. 또한, 그는 삼위일체에 관하여 이 세상에서 존재하는 어떠한 유추로도 삼위일체 교리를 설명할 수 없다고 주장하였다. 그레고리우스는 콘스탄티노폴리스공의회의 주최자는인 당시 로마황제 테오도시우스 1세와 함께 공의회를 개최하여 전통적으로 콘스탄티노폴리스에 아리우스파를 찬동하는 자가 많은 지역이었지만 니케아신조를 지지한 황제와 더불어 공의회를 주도하였다. 참가자는 150명 정도로 모두 동방 지역에서 참가한 사람들이었다.이 회의에서 최종적으로 기존의 니케아신조로 결의한 성령(聖霊)에 대한 내용을 세밀히 확대하는 등, 니케아-콘스탄티노폴리스 신조를 채택함으로서, 아리우스파, 네스토리안주의, 가현설, 시벨리스주의, 아폴리나리스주의, 호모이우시오스주의자 등의 이단사설을 규명하여 축출을 결정하였다. (ko)
- ナジアンゾスのグレゴリオス（325年/330年 - 389年1月25日）は、ギリシア教父のひとり、4世紀のローマ帝国カッパドキア属州のキリスト教神学者、聖職者である。正教会・カトリック教会で聖人。日本ハリストス正教会では神学者グリゴリイと呼ばれる。日本のカトリック教会ではナジアンズの聖グレゴリオあるいは聖グレゴリオ（ナジアンズ）司教教会博士といった表記が用いられる。 (ja)
- Gregorio Nazianzeno (in latino: Gregorius Nazianzenus; in greco moderno: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, traslitterato: Grēgórios ho Nazianzēnós; detto anche Gregorio il Teologo; Nazianzo, 329 – Nazianzo, 25 gennaio 390 circa) è stato un vescovo e teologo greco antico; fu maestro di san Girolamo. Venerato dalle Chiese cristiane, è riconosciuto dalla Chiesa cattolica come Dottore e Padre della Chiesa. È uno dei Padri cappadoci. (it)
- Grzegorz z Nazjanzu (stgr. Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός), w tradycji chrześcijańskiej także Grzegorz Teolog (stgr. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος) (ur. ok. 326–330 w Karbali w Kapadocji, zm. 390 lub 391 prawdopodobnie w Nazjanzie) – grecki filozof, teolog, retor i poeta; jeden z tzw. ojców kapadockich. Biskup Konstantynopola. Święty Kościoła katolickiego, Kościoła prawosławnego oraz Kościołów przedchalcedońskich, luterańskich i anglikańskich. Podczas obrad soboru konstantynopolitańskiego, którym przewodniczył, wprowadził do wyznania wiary tezę własnego autorstwa, zgodnie z którą monoteistyczny Bóg istnieje w trzech hipostazach. Na soborze chalcedońskim nadano mu przydomek Teolog, który przysługuje, poza Grzegorzem, jedynie autorowi Ewangelii Jana. W katolicyzmie i prawosławiu tytułowany jest wielkim doktorem Kościoła. Grzegorz odegrał decydującą rolę w procesie hellenizacji chrześcijaństwa. Był pisarzem o niezwykłej erudycji filologicznej. Posługiwał się literacką i naukową spuścizną grecką, od Homera po autorów jemu współczesnych, dostosowując klasyczne słownictwo do potrzeb piśmiennictwa chrześcijańskiego. Gdy nie mógł odnaleźć właściwych terminów, tworzył własne. Jak obliczono, stworzył około 500 neologizmów, z których większość na trwałe weszła do europejskiej nauki i literatury. Zintegrował język literacki semickiej Biblii z greckim językiem naukowym, opartym na logice i dialektyce. Przed nim tylko Orygenes zdołał podobnie skutecznie połączyć grecką filozofię z chrześcijańską teologią. Po odrzuceniu orygenizmu w końcu IV wieku i oficjalnym potępieniu z 553 roku, nauka Grzegorza stała się paradygmatem, który zdominował rozwój myśli chrześcijańskiej aż po wiek XXI. Biskupa Konstantynopola uważano za najważniejszego z teologów w Bizancjum, a później na Rusi. Jeszcze za życia Grzegorza, jego dorobek przejęto na Zachodzie. Stało się tak dzięki tłumaczeniom Rufina z Akwilei oraz pismom Hieronima ze Strydonu, który uważał się za ucznia biskupa Konstantynopola. Łacińskie przekłady i omówienia dzieł Grzegorza wpłynęły bezpośrednio, między innymi, na twórczość Ambrożego z Mediolanu, Augustyna z Hippony czy Grzegorza Wielkiego, a poprzez nich na naukę zachodnioeuropejską. Filozofia Grzegorza była eklektyczna. Zawierała arystotelesowską logikę i dialektykę, transcendencję opisywała za pomocą platońskich idei, wszechświat w kategoriach stoickiego determinizmu, zaś etykę opierała na zasadzie radykalnego uwolnienia od materii cyników. Ze (ang.) Grzegorz najbardziej cenił filozofię cynicką, przede wszystkim za jej dążenie do wolności i nacisk położony na praktykę, a nie teorię. Filozofia nie była bowiem dla Grzegorza tylko naukową spekulacją, ale sposobem życia. Teologia Grzegorza stała się standardem tego, co później nazwano ortodoksją chrześcijańską. Grzegorz był autorem trynitarnej terminologii teologicznej, która została przejęta przez uczonych chrześcijańskich różnych wyznań. Skorzystał ze wszystkich zasobów gramatycznych i syntaktycznych klasycznego języka greckiego, by wypracować model pojęciowy opisujący w sposób naukowy chrześcijańskiego Boga. Był też twórcą metodologii teologii, określając źródła tej nauki, przedmiot, specyfikę oraz metody rozumowania. Zachowało się ponad 18 tysięcy wersów poezji Grzegorza, spośród ponad 30 tysięcy, które stworzył. Napisał 206 poematów historycznych lub biograficznych, 40 poematów dydaktycznych, 38 poematów religijnych oraz wiele epigramatów, aforyzmów, epitafiów i elegii. Używał heksametru daktylicznego, dystychu elegijnego i trymetru jambicznego. Jest uważany za najwybitniejszego liryka greckiego późnej starożytności. Najdłuższe jego dzieło, (Περί τον εαυτού βίον; De vita sua), uchodzi za najdoskonalszą w całej literaturze greckiej autobiografię poetycką. Proza Grzegorza była wysoce retoryczna, opierała się na klasycznych toposach. Mimo że w Konstantynopolu często drwiono z kapadockiego akcentu Grzegorza, to zbiór jego 44 mów stał się w greckich szkołach podręcznikiem wykształcenia retorycznego w ramach sztuk wyzwolonych, zastępując w dużej mierze prace Demostenesa. Grzegorz pisał prozą opartą na technicznych zasadach drugiej sofistyki. Struktura jego mów zbudowana została na . Tworzył zdania z symetrycznie ułożonych fraz, wypełniając je bogatym słownictwem, grą słów, onomatopejami, gwałtownymi zmianami rytmu, dramatycznymi metaforami oraz klasycznymi i biblijnymi aluzjami. W swoich pismach politycznych, Grzegorz sformułował postulat przekształcenia Cesarstwa Rzymskiego w imperium chrześcijańskie. To właśnie Cesarstwo uczyniło chrześcijaństwo uniwersalnym, ponieważ, jak to ujął Grzegorz: chrześcijaństwo od początku było rzymskie. Zintegrowało nowe ze starym w ten sposób, że nowe reprezentowało wszystko, co w starym było dobre. Dlatego bycie Rzymianinem stało się dla Grzegorz synonimem bycia chrześcijaninem. Ten pogląd, wyrażony w polemikach Grzegorza z cesarzem Julianem, wywarł olbrzymi wpływ na kolejne pokolenia myślicieli chrześcijańskich, władców, polityków, a także jego czytelników, którzy marginesy rękopisów prac Grzegorza wypełniali przez stulecia licznymi komentarzami. (pl)
- Григо́рий Богосло́в (греч. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος), также Григо́рий Назианзи́н (греч. Γρηγόριος Ναζιανζηνός; ок. 325, поместье Арианз (ныне , Турция) близ Карвали (ныне Гюзельюрт), к югу от города Назианза, Каппадокия — 389, там же) — святой Православной и Католической церквей, архиепископ Константинопольский, христианский богослов, один из Отцов Церкви, входит в число Великих каппадокийцев, близкий друг и сподвижник Василия Великого. Почитается в лике святителей. Память совершается в Православной церкви 25 января (7 февраля) и 30 января (12 февраля) (Собор трёх святителей); в Римско-католической церкви — 2 января. Кроме того, Константинопольская патриархия в 2004 году установила празднование 30 ноября в честь перенесения из Рима в Стамбул частиц мощей Григория Богослова и Иоанна Златоуста. (ru)
- De heilige Gregorius van of Gregorius de Theoloog (Oudgrieks: Γρηγόριος Α´ ὁ Ναζιανζηνός of Γρηγόριος ὁ Θεολόγος) (329 - 25 januari 389) is samen met de heilige Basilius de Grote de grondlegger van het oosterse kloosterleven. Hun gedachtenis wordt in de Rooms-Katholieke Kerk gevierd op 2 januari. Gregorius van Nazianze is een van de Cappadocische Vaders. De Orthodoxe Kerk en de oosters-katholieke kerken kennen twee feestdagen ter ere van Gregorius: 25 januari als het belangrijkste feest en 30 januari, bekend als het feest van de Drie Grote Hiërarchen. Gregorius was sofist en had een retorische en literaire opleiding achter de rug vóór hij priester werd. Hij werd theoloog en bisschop in Constantinopel. Hij is de grondlegger van de orthodoxe leer van de Drievuldigheid (Drie-eenheid): God is één wezen in drie hypostasen. In de Rooms-Katholieke Kerk geldt hij als kerkleraar.Hij heeft talrijke brieven, redevoeringen en gedichten geschreven. Een van de bekendste is Christus Patiens, een tragedie over de kruisdood; zijn auteurschap wordt evenwel in twijfel getrokken. (nl)
- Gregorios av Nazianzos eller Gregorios Teologen, född 329, död 25 januari 390, var en grekisk biskop och kyrkofader; helgon inom Romersk-katolska och Ortodoxa kyrkan med festdag 2 januari (västkyrkan), 25 januari (östkyrkan). Av många betraktas han som den skickligaste retorikern under patrisiska eran. Såsom klassiskt skolad talare och filosof, införlivade han hellenismen i den tidiga kyrkan, varmed han grundade den bysantinska teologins och ecklesiastikens paradigm. Gregorios utövade stort inflytande på utformningen av treenighetsläran bland både grekiska och latinska teologer, och är ihågkommen som ”treenighetens teolog”. Mycket av hans arbete påverkar även modern teologi, i synnerhet med avseende på förhållandet mellan de tre personerna i treenigheten. Tillsammans med de två bröderna, Basileios den store och Gregorios av Nyssa, är han känd som en av de kappadokiska fäderna. I både den östliga och den västliga kristenheten betraktas Gregorios som helgon. Den romersk-katolska kyrkan erkänner honom som kyrkolärare; den östortodoxa kyrkan och de östkatolska kyrkorna vördar honom som en av , tillsammans med Basileios den store och Johannes Chrysostomos. (sv)
- Gregório de Nazianzo, ou Gregório Nazianzeno (perto de Arianzo, Capadócia, ✡329 – Arianzo, Capadócia, ✝389), foi um Patriarca de Constantinopla, teólogo e escritor cristão. Conhecido também por Gregório Teólogo ou Gregório, o Teólogo, é amplamente considerado como o mais talentoso retórico da era patrística. Como orador treinado nos clássicos e filósofo, infundiu o helenismo na igreja antiga. Gregório teve impacto significativo na formação da teologia trinitária tanto entre os teólogos latinos como entre os gregos, e é lembrado como o "teólogo trinitário". Muito de sua obra teológica continua influenciando os teólogos modernos, especialmente no que diz respeito à relação entre as três pessoas da Trindade. É um dos Padres da Igreja que, juntamente com os irmãos Basílio Magno e Gregório de Níssa, são denominados Padres Capadócios. Gregório é denominado, pela Igreja Ortodoxa, num testemunho do seu imenso apreço, pelo cognome "o Teólogo". Para a Igreja Católica, Gregório é também doutor da Igreja. (pt)
- 圣额我略·纳齐安（希臘語：Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός，330年，小亚西亚阿里安祖特斯-389年1月25日，阿里安祖特斯），或译格列高利·纳齐安、拿先素斯的貴格利，中国大陆天主教会譯为额我略·纳齐盎，台湾天主教会新译为国瑞·纳祥，是4世纪教会教父、加帕多家教父的第二號人物。在天主教内与圣巴西流的纪念日同为1月2日，并且两人都为捍卫三位一体教义作出了卓越贡献。 (zh)
- Григорій Богослов, Григорій Назіанзин, Назіанський (грец. Γρηγόριος Ναζιανζηνός, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, лат. Gregorius Nazianzenus, близько 330 р. — близько 390 р.) — візантійський богослов і ритор, єпископ і Сасима, константинопольський патріарх, один із отців церкви, великий християнський святий. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Svatý Řehoř (Grégorios) z Nazianzu (329 Arianz v Kappadokii – 25. ledna 389 tamt.), také Řehoř Bohoslovec nebo na rozdíl od otce téhož jména Mladší patří mezi nejvýznamnější řecké raně křesťanské teology 4. století, kteří jsou označováni jako kappadočtí otcové (dále k nim patří sv. Basileios Veliký a jeho bratr sv. Grégorios z Nyssy). (cs)
- Gregorio de Nazianco (naskiĝis en Nazianco, Kapadocio, Romia Imperio en 329; mortis samloke la 25-an de januaro 389), ankaŭ konata kiel Gregorio la Teologo, estis kristana ĉefepiskopo de Konstantinopolo en la 4-a jarcento. Li estas vaste konsiderata kiel la plej kompleta retorika stilisto el ĉiuj patroj de la eklezioj. Kiel predikisto kaj filozofo edukita en la klasika tradicio, enkondukis helenismajn elementojn en la frua kristanismo, kreante la paradigmon de la bizancaj teologoj kaj klerikaro. (eo)
- Gregorio Nazianzokoa edo Gregorio Teologoa (grezieraz: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός Grēgorios ho Nazianzēnos; Arianzo, hurbil, Kapadozia, 330 inguruan - 390 inguruan) Elizako doktorea izan zen. Eliza kristauaren santu da. (eu)
- Naomh is ea Gréagóir Nazianzus, a rugadh i 329 san , an Chapadóic agus a fuair bás ar an 25 Eanáir 390, inArianzum, an Chapadóic. (ga)
- Gregorius dari Nazianzus (329 – 25 Januari 389), atau disebut juga Gregorius Nazianze adalah uskup Konstantinopel pada abad ke-4. Gregorius lahir di Arianzus, di dekat , di Cappadocia barat daya. Orang tuanya, Gregory dan , adalah tuan tanah yang kaya. (in)
- ナジアンゾスのグレゴリオス（325年/330年 - 389年1月25日）は、ギリシア教父のひとり、4世紀のローマ帝国カッパドキア属州のキリスト教神学者、聖職者である。正教会・カトリック教会で聖人。日本ハリストス正教会では神学者グリゴリイと呼ばれる。日本のカトリック教会ではナジアンズの聖グレゴリオあるいは聖グレゴリオ（ナジアンズ）司教教会博士といった表記が用いられる。 (ja)
- Gregorio Nazianzeno (in latino: Gregorius Nazianzenus; in greco moderno: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, traslitterato: Grēgórios ho Nazianzēnós; detto anche Gregorio il Teologo; Nazianzo, 329 – Nazianzo, 25 gennaio 390 circa) è stato un vescovo e teologo greco antico; fu maestro di san Girolamo. Venerato dalle Chiese cristiane, è riconosciuto dalla Chiesa cattolica come Dottore e Padre della Chiesa. È uno dei Padri cappadoci. (it)
- 圣额我略·纳齐安（希臘語：Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός，330年，小亚西亚阿里安祖特斯-389年1月25日，阿里安祖特斯），或译格列高利·纳齐安、拿先素斯的貴格利，中国大陆天主教会譯为额我略·纳齐盎，台湾天主教会新译为国瑞·纳祥，是4世纪教会教父、加帕多家教父的第二號人物。在天主教内与圣巴西流的纪念日同为1月2日，并且两人都为捍卫三位一体教义作出了卓越贡献。 (zh)
- Григорій Богослов, Григорій Назіанзин, Назіанський (грец. Γρηγόριος Ναζιανζηνός, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, лат. Gregorius Nazianzenus, близько 330 р. — близько 390 р.) — візантійський богослов і ритор, єпископ і Сасима, константинопольський патріарх, один із отців церкви, великий християнський святий. (uk)
- غريغوريوس النزينزي (وُلد في حوالي عام 329 – وتُوفيَّ في 25 يناير عام 389 أو 390) (ومعروف أيضًا باسم غريغوريوس اللاهوتي أو غريغوريوس نازيانزوس؛ (باليونانية: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός)) من مواليد القرن الرابع الميلادي وكان رئيس أساقفة القسطنطينية. ويُعتبر غريغوريوس أكثر اللاهوتيين براعةً إلى حدٍ بعيد في أسلوبه البلاغي في العصر الآبائي. وحيث إنَّه خطيب تم تدريبه على نحو كلاسيكي وأيضًا فيلسوف، فقد أدخل مفهوم الهلينية ذات الولاء للفكر الإغريقي إلى كنيسة المسيحية الأولى، وبذلك وضع نموذجًا للبيزنطيين اللاهوتيين والمسؤولين في الكنيسة. (ar)
- Gregori de Nazianz (grec: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, Grigórios ho Nazianzinós) o Gregori el Teòleg (grec: Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Grigórios ho Theologos; 329, Arianz - ib., 25 de gener del 390) fou un teòleg i Doctor de l'Església. (ca)
- Gregor von Nazianz, auch Gregorius von Nazianzus, altgr. Γρηγόριος Α’ ὁ Ναζιανζηνός, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος (* um 329 in Arianzos bei Nazianz (östl. von Aksaray) in Kappadokien; † 25. Januar 390 ebenda), war Bischof von Sasima (heute das Titularbistum Sasima) in Kappadokien, dem heutigen , kurzzeitig Metropolit von Konstantinopel und mit Basilius dem Großen und dessen Bruder Gregor von Nyssa einer der drei kappadokischen Väter, die auch als das kappadokische Dreigestirn bezeichnet werden. Alle drei prägten die Theologie des 4. Jahrhunderts mit der Ausarbeitung der Lehre von der Trinität entscheidend. (de)
- Ο Άγιος Γρηγόριος Ναζιανζηνός ο Θεολόγος (Ναζιανζός Καππαδοκίας, 329 - Ναζιανζός Καππαδοκίας, 25 Ιανουαρίου 390), γνωστός και ως Γρηγόριος της Ναζιανζού, ήταν Έλληνας, Καππαδόκης θεολόγος που διατέλεσε Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως τον 4ο αιώνα μ.Χ. Θεωρείται ευρέως ως ο πιο ταλαντούχος ρήτορας μεταξύ των Πατέρων της Εκκλησίας. Ως κλασικά εκπαιδευμένος ομιλητής και φιλόσοφος του Ελληνισμού, κατάφερε να συνδυάσει τον Ελληνισμό με την πρώτη Εκκλησία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. (el)
- Gregory of Nazianzus (Greek: Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, Grēgorios ho Nazianzēnos; c. 329 – 25 January 390,), also known as Gregory the Theologian or Gregory Nazianzen, was a 4th-century Archbishop of Constantinople and theologian. He is widely considered the most accomplished rhetorical stylist of the patristic age. As a classically trained orator and philosopher, he infused Hellenism into the early church, establishing the paradigm of Byzantine theologians and church officials. (en)
- Gregorio Nacianceno (Nacianzo, Capadocia, Imperio romano; 329-ibíd., 25 de enero de 389), también conocido como Gregorio de Nacianzo o Gregorio el Teólogo, fue un arzobispo cristiano de Constantinopla del siglo IV. Está ampliamente considerado como el más completo estilista retórico de la patrística. Como orador y filósofo formado en la tradición clásica, introdujo elementos helenísticos en la iglesia primitiva, estableciendo el paradigma de los teólogos y eclesiásticos bizantinos. (es)
- Grégoire de Nazianze (en grec ancien : Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός), ou « de Naziance », dit « le Jeune », ou encore Grégoire le Théologien, né en 329 en Cappadoce et mort en 390, est un théologien et un Docteur de l'Église. Il fait partie avec Basile de Césarée et Grégoire de Nysse des « Pères cappadociens ». La richesse des écrits théologiques de Grégoire conduit très vite à sa reconnaissance dans toute la chrétienté. Ses œuvres sont traduites en latin, puis dans différentes langues. Il influence significativement la théologie de la Trinité tant des Pères grecs que des Pères latins. (fr)
- 나지안조스의 그레고리우스(그리스어: Γρηγόριος Ναζιανζηνός, 329년경 ~ 390년 1월 25일)는 카파도키아 지방의 나지안조스의 기독교 감독이자, 역대 콘스탄티노폴리스 총감독(379-381)로서 카파도키아 교부의 대표적 인물이며 삼위일체설을 확립하는데 커다란 공헌을 한 것으로 평가된다.삼위일체 신학에 관하여 이런 말을 했다. " 하나를 생각하는 즉시로 셋의 광채로 둘러싸이며, 셋을 분별하자마자 즉각적으로 하나로 되돌아 간다." 그는 '나의 삼위일체'라는 말에 대하여 ' 내가 말할 때 하나님은 성부, 성자, 성령을 일컫는다'라고 설명하였다. 또한, 그는 삼위일체에 관하여 이 세상에서 존재하는 어떠한 유추로도 삼위일체 교리를 설명할 수 없다고 주장하였다. (ko)
- Grzegorz z Nazjanzu (stgr. Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός), w tradycji chrześcijańskiej także Grzegorz Teolog (stgr. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος) (ur. ok. 326–330 w Karbali w Kapadocji, zm. 390 lub 391 prawdopodobnie w Nazjanzie) – grecki filozof, teolog, retor i poeta; jeden z tzw. ojców kapadockich. Biskup Konstantynopola. Święty Kościoła katolickiego, Kościoła prawosławnego oraz Kościołów przedchalcedońskich, luterańskich i anglikańskich. Podczas obrad soboru konstantynopolitańskiego, którym przewodniczył, wprowadził do wyznania wiary tezę własnego autorstwa, zgodnie z którą monoteistyczny Bóg istnieje w trzech hipostazach. Na soborze chalcedońskim nadano mu przydomek Teolog, który przysługuje, poza Grzegorzem, jedynie autorowi Ewangelii Jana. W katolicyzmie i prawosławiu tytułowany jest wielkim dokt (pl)
- De heilige Gregorius van of Gregorius de Theoloog (Oudgrieks: Γρηγόριος Α´ ὁ Ναζιανζηνός of Γρηγόριος ὁ Θεολόγος) (329 - 25 januari 389) is samen met de heilige Basilius de Grote de grondlegger van het oosterse kloosterleven. Hun gedachtenis wordt in de Rooms-Katholieke Kerk gevierd op 2 januari. Gregorius van Nazianze is een van de Cappadocische Vaders. De Orthodoxe Kerk en de oosters-katholieke kerken kennen twee feestdagen ter ere van Gregorius: 25 januari als het belangrijkste feest en 30 januari, bekend als het feest van de Drie Grote Hiërarchen. (nl)
- Gregório de Nazianzo, ou Gregório Nazianzeno (perto de Arianzo, Capadócia, ✡329 – Arianzo, Capadócia, ✝389), foi um Patriarca de Constantinopla, teólogo e escritor cristão. Conhecido também por Gregório Teólogo ou Gregório, o Teólogo, é amplamente considerado como o mais talentoso retórico da era patrística. Como orador treinado nos clássicos e filósofo, infundiu o helenismo na igreja antiga. Gregório é denominado, pela Igreja Ortodoxa, num testemunho do seu imenso apreço, pelo cognome "o Teólogo". Para a Igreja Católica, Gregório é também doutor da Igreja. (pt)
- Григо́рий Богосло́в (греч. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος), также Григо́рий Назианзи́н (греч. Γρηγόριος Ναζιανζηνός; ок. 325, поместье Арианз (ныне , Турция) близ Карвали (ныне Гюзельюрт), к югу от города Назианза, Каппадокия — 389, там же) — святой Православной и Католической церквей, архиепископ Константинопольский, христианский богослов, один из Отцов Церкви, входит в число Великих каппадокийцев, близкий друг и сподвижник Василия Великого. (ru)
- Gregorios av Nazianzos eller Gregorios Teologen, född 329, död 25 januari 390, var en grekisk biskop och kyrkofader; helgon inom Romersk-katolska och Ortodoxa kyrkan med festdag 2 januari (västkyrkan), 25 januari (östkyrkan). Av många betraktas han som den skickligaste retorikern under patrisiska eran. Såsom klassiskt skolad talare och filosof, införlivade han hellenismen i den tidiga kyrkan, varmed han grundade den bysantinska teologins och ecklesiastikens paradigm. (sv)
|
.jpg?width=300)
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
.jpg){kind=link}
