Rudno nad Hronom
| Rudno nad Hronom | |
| hungare: Garamrudnó, germane: Deutschruden | |
| municipo | |
 Rudno nad Hronom
| |
|
|
|
| Oficiala nomo: Rudno nad Hronom | |
| Ŝtato |  Slovakio
|
|---|---|
| Regiono | Regiono Banská Bystrica |
| Distrikto | Distrikto Žarnovica |
| Historia regiono | Supra Hungarujo |
| Parto de | Tekov |
| Montaro | Štiavnické vrchy |
| Rivero | Hron |
| Situo | Rudno nad Hronom |
| - alteco | 220 m s. m. |
| - koordinatoj | 48° 25′ 38″ N 18° 41′ 07″ O / 48.42722 °N, 18.68528 °O (mapo) |
| Areo | 19,2844 km² (1 928,44 ha) |
| Loĝantaro | 506 (31.12.2011) |
| Denseco | 26,24 loĝ./km² |
| Unua skribmencio | 1147 |
| Horzono | MET (UTC+1) |
| - somera tempo | MET (UTC+2) |
| Poŝtkodo | 966 51 |
| Telefona antaŭkodo | +421 45 |
| Aŭtokodoj | ZC |
| NUTS | 517232 |
  Situo enkadre de Slovakio
| |
 Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica
| |
 Vikimedia Komunejo: Rudno nad Hronom
| |
| Retpaĝo: www.rudnonadhronom.sk | |
 Portalo pri Slovakio
| |
Rudno nad Hronom (hungare Garamrudnó germane Deutschruden) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio.
Situo
[redakti | redakti fonton]Rudno nad Hronom situas en strikta valo laŭ maldekstra bordo de Hron, laŭ traira flankovojo, sed estas ponto, kie en la alia flanko estas ĉefvojo kaj fervojo. Nová Baňa troviĝas je 4 km.
Historio
[redakti | redakti fonton]La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1147, la fondintoj estis germanaj ministoj. Ekde la 13-a jarcento oni minadis tie feron kaj oni faris ankaŭ vitron. Fortikaĵo menciiĝis en 1283 en formo "Ruda". En la 15-a jarcento husanoj, post jarcento la turkoj prirabis la setlejon. En 1601 oni komputis tie 38 domojn, drinkejon kaj lernejon. En 1828 loĝis tie 461 vilaĝanoj en 70 domoj. En 1871 la minado finiĝis. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Garamrudnó 885 homoj, (plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Bars, al distrikto de Žiar nad Hronom, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 2001 vivis en Rudno nad Hronom 535 homoj, (527 slovakoj).
Vidindaĵoj
[redakti | redakti fonton]- romkatolika preĝejo omaĝe al Emeriko de Hungario de 1675, en 1802 trakonstruiĝis
- romkatolika kapelo omaĝe al Sankta Anna de 1809
- romkatolika kapelo omaĝe al Koro de Dipatrino de 1899
- ruinoj de fortikaĵo sur montopinto 416 m-ojn alta