Jiddu Krishnamurti
Nome orixinal | (te) జిడ్డు కృష్ణ మూర్తి |
---|---|
Biografía | |
Nacemento | c. 12 de maio de 1895 Madanapalle (Raj Británico) |
Morte | 17 de febreiro de 1986 (90 anos) Ojai, Estados Unidos de América (pt) |
Causa da morte | cancro de páncreas |
Relixión | Irrelixión |
Educación | Université Paris-Sorbonne |
Actividade | |
Campo de traballo | Filosofía |
Ocupación | filósofo |
Alumnos | Harold Lehman (pt) |
Pseudónimo literario | K |
Obra | |
Obras destacables
| |
Familia | |
Cónxuxe | sen valor |
Premios | |
Descrito pola fonte | Krishnamurti: the man and his message (en) Krishnamurti: The Years of Awakening (en) Krishnamurti: The Years of Fulfilment (en) |
Sitio web | jkrishnamurti.org |
Jiddu Krishnamurti, nado o 11 de maio de 1895 e finado o 17 de febreiro de 1986, foi un orador de orixe india sobre temas filosóficos e espirituais. A súa carreira tivo dúas etapas claramente diferenciadas. Na primeira, foi alumno e, finalmente, líder do novo movemento relixioso chamado Teosofía. Na segunda, rexeitou a Teosofía e todas as crenzas asociadas a ela, dicindo: "Manteño que a verdade é unha terra sen camiños, e non te podes achegar a ela por ningún atallo, por ningunha relixión, por ningunha seita".
Teosofía
[editar | editar a fonte]Krishnamurti naceu no seo dunha familia brahmán na que entón era a India británica. No inicio da adolescencia, tivo un encontro casual co destacado ocultista e teósofo de alto rango Charles Leadbeater nos terreos da sede da Sociedade Teosófica en Madrás (agora Chennai). Posteriormente foi criado por Annie Besant e Leadbeater, líderes daquela Sociedade. Crían que era un "vehículo" para un esperado Mestre do Mundo.[1] Mentres era novo, Besant controlou a súa vida e gañou un proceso xudicial pola custodia de Krishnamurti e o seu irmán.
Liberdade
[editar | editar a fonte]Cando era novo, Krishnamurti renegou da Teosofía e disolveu a organización mundial (a Orde da Estrela en Oriente) creada para apoiala. Renunciou aos distintos trusts e outras organizacións que estaban afiliadas á Orde da Estrela e á Sociedade Teosófica. Devolveu os cartos e propiedades doadas á Orde, entre elas un castelo nos Países Baixos e 5 000 acres (20 km2) de terra, aos seus doadores. [2] A partir de entón Krishnamurti non aceptou seguidores nin adoradores, pensaba que a relación entre o discípulo e o gurú fomentaba dependencia e a explotación, porén si aceptou apoio económico que lle ofreceron persoas inspiradas no seu traballo e continuou con xiras de conferencias e publicación de libros durante máis de medio século.[3] Contou entre as súas amizades a persoas diversas do mundo da arte, a literatura e a ciencia como George Bernard Shaw, Henry Miller, Aldous Huxley, Van Morrison e David Bohm.
Rexeitou a fidelidade a ningunha nacionalidade, casta, relixión ou filosofía. Logo da disolución da Orde da Estrela pasou o resto da súa vida viaxando polo mundo, falando con grandes e pequenos grupos e individuos. Foi autor de moitos libros, entre eles The First and Last Freedom, The Only Revolution e Krishnamurti's Notebook. Moitas das súas charlas e debates foron transcritas e publicadas.[4]
Instou constantemente á xente a pensar de forma independente e invitounos a explorar e discutir temas específicos xunto con el. A súa temática incluía: a revolución psicolóxica, a natureza da mente, a meditación, a investigación, as relacións humanas e o cambio na sociedade. Subliñou a necesidade dunha revolución na psique de todo ser humano e subliñou que esa revolución non pode ser provocada por ningunha entidade externa, sexa relixiosa, política ou social.
Hoxe en día, algunhas organizacións sen ánimo de lucro na India, Gran Bretaña e Estados Unidos supervisan varias escolas baseándose nas súas opinións sobre a educación. Continúan transcribindo e distribuíndo os seus miles de charlas, discusións en grupo e individuais e escritos en diversas linguas e formatos.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Coñecido como o Mestre Ascendido, Mestre da Sabedoría Antiga, Mahatma
- ↑ Lutyens, Mary 1975. Krishnamurti: the years of awakening. New York: Farrar Straus and Giroux. ISBN 978-0-374-18222-9.
- ↑ Krishnamurti Foundations (1997) inclúe unha cronoloxía e unha lista de lugares que visitou e nos que falou entre 1911 e 1986.
- ↑ Lutyens, Mary 1983. Krishnamurti: the years of fulfilment. New York: Farrar Straus and Giroux. ISBN 978-0-374-18224-3
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Jiddu Krishnamurti |