Lingua saliba
Aparencia
Lingua saliba | ||
---|---|---|
Outros nomes: | Sáliba, sáliva | |
Falado en: | Colombia e Venezuela | |
Rexións: | Orinoco | |
Total de falantes: | 1 600 (citados en 1991–2008)[1] | |
Familia: | Piaroa-salibana Lingua saliba | |
Códigos de lingua | ||
ISO 639-1: | --
| |
ISO 639-2: | --- | |
ISO 639-3: | slc
| |
Mapa | ||
Status | ||
A lingua saliba é unha lingua indíxena falada en Venezuela e no leste de Colombia.[3] O saliba foi empregado polos misioneiros xesuítas no século XVII para comunicarse cos pobos indíxenas nos vales dos ríos Meta, Orinoco e Vichada. Unha acuarela de 1856 pintada por Manuel María Paz é a máis antiga representación do pobo saliba na provincia de Casanare.[4]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "A lingua saliba en Ethnologue". Consultado o 17 de abril de 2021.
- ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
- ↑ "E-MELD School of Best Practice: About Sáliba". E-MELD. 2005. Consultado o 23 de maio de 2013.
- ↑ Paz, Manuel María. "Saliva Indian Women Making Cassava Bread, Province of Casanare". World Digital Library. Consultado o 2014-05-21.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- "Sáliba wordlist with audio". Arquivado dende o orixinal o 04 de marzo de 2016. Consultado o 20 de abril de 2021.
- Benaissa, Taik (1991). Vocabulario sáliba-español, español-sáliba (PDF). Editorial Alberto Lleras Camargo. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 18 de abril de 2016. Consultado o 2013-05-23.
- "Arte de la lengua sáliba". World Digital Library. Orocué, Colombia. 1790.
- Huber, Randall Q.; Reed, Robert B.; Vocabulario comparativo. Palabras selectas de lenguas indígenas de Colombia, Bogota, Instituto Lingüístico de Verano, 1992. ISBN 958-21-0037-0