Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Nikolai Ivanovich Lobachevski |
Nome orixinal | (ru) Николай Иванович Лобачевский |
---|
|
Nacemento | 20 de novembro de 1792 (Xuliano) Nizhnii Novgorod, Rusia |
---|
Morte | 12 de febreiro de 1856 (Xuliano) (63 anos) Kazán (Imperio Ruso)
|
---|
Lugar de sepultura | cemiterio Arskoe 55°47′36″N 49°09′21″L / 55.7933, 49.1558 |
---|
|
Reitor Kazan Imperial University (en) |
---|
1827 – 1846 |
|
|
Residencia | Q56024391 (1827–1846) |
---|
Educación | Kazan Imperial University (en) (1807–) |
---|
Director de tese | Johann Christian Martin Bartels |
---|
|
Campo de traballo | Xeometría, álxebra, análise matemática, Teoría da probabilidade, trigonometría, matemáticas, Xeometría non euclidiana e geometria hiperbólica (pt) |
---|
Ocupación | catedrático (1814–), matemático, profesor universitario |
---|
Empregador | Kazan Imperial University (en) (1814–1846) |
---|
Membro de | |
---|
Profesores | Johann Christian Martin Bartels e Karl Fuchs (pt) |
---|
Alumnos | Joseph A. Bolzano (en) , Nikolai Zinin (pt) , Alexander Popov (en) e Erast Yanishevsky (en) |
---|
|
Obras destacables |
Doutorando | Nikolai Brashman (pt) |
---|
|
Cónxuxe | Varvara Alexeyevna Moiseyeva |
---|
|
|
Sinatura |
|
Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (vol:14 : Куна — Ломами, sec:Лобачевский Николай Иванович, p.585-586) Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Russian Biographical Dictionary (en) |
---|
|
Nikolai Ivanovich Lobachevsky (en ruso: Никола́й Ива́нович Лобаче́вский), nado en Nizhnii Novgorod o 1 de decembro de 1792 e finado en Kazán o 24 de febreiro de 1856, foi un matemático ruso do século XIX.
Estudou na Universidade de Kazán. Ensinou en Kazán dende 1812 ata 1846, chegando a ser profesor de matemáticas en 1823.
Con independencia do húngaro János Bolyai e do alemán Carl Friedrich Gauss, Lobachevski descubriu un sistema de xeometría non euclidiana. Foi un dos primeiros en aplicar un tratamento crítico aos postulados fundamentais da xeometría euclidiana. Entre os seus principais logros atópase a demostración de varias conxecturas relacionadas co cálculo tensorial aplicados a vectores no espazo de Hilbert.
Entre as súas obras destacan Sobre os principios da xeometría (1829) e Xeometría imaxinaria (1835).