การลงประชามติสาธารณรัฐกรีกปี 1974

การลงประชามติสาธารณรัฐกรีกปี 1974
ผลลัพธ์
	ส่วนแบ่งคะแนนเสียง"สาธารณรัฐ" ตาม เขตเลือกตั้ง

1974 referendum to establish a Greek republic following the end of military rule; passed

ประชามติเรื่องการรักษาสาธารณรัฐได้จัดขึ้นในกรีซเมื่อวันที่ 8 ธันวาคม 1974 ^[1]^[2]หลังจากการล่มสลายของคณะทหารที่ปกครองประเทศตั้งแต่ปี 1967 ประเด็นเรื่องรูปแบบรัฐบาลยังคงไม่ได้รับการแก้ไข คณะทหารได้จัดการลงประชามติแล้วเมื่อวัน ที่ 29 กรกฎาคม 1973ซึ่งส่งผลให้มีการก่อตั้งสาธารณรัฐอย่างไรก็ตาม หลังจากการล่มสลายของระบอบการปกครองทหาร รัฐบาล ใหม่ภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีคอนสแตนติน คารามันลิสตัดสินใจจัดอีกครั้ง เนื่องจากพระราชบัญญัติจัดตั้งรัฐบาลของคณะทหารถือเป็นโมฆะคอนสแตนตินที่ 2อดีตกษัตริย์ ถูกรัฐบาลใหม่ห้ามไม่ให้เดินทางกลับกรีซเพื่อหาเสียงในการลงประชามติ แต่รัฐบาลคารามันลิสอนุญาตให้เขากล่าวสุนทรพจน์ทางโทรทัศน์ต่อประเทศ^[3]ผู้มีสิทธิเลือกตั้งทั้งหมด 69.2% สนับสนุนการรักษาสาธารณรัฐ โดยมีผู้มาใช้สิทธิ 75.6% ^[4]

แคมเปญ

การรณรงค์เพื่อการลงประชามติประกอบไปด้วยการอภิปรายทางโทรทัศน์ซึ่งกษัตริย์คอนสแตนตินเองก็ได้มีส่วนร่วมในฝ่ายนิยมราชาธิปไตย และการอภิปรายที่สนับสนุนสาธารณรัฐ ได้แก่มาริออส พลอริติส ลีโอนิดัส คีร์กอสฟาเอดอน เวเกลริส จอร์จ คูมานดอส อเล็กซานด^รอส ปานาโกลิสและคอสตัส ซิมิติสซึ่งต่อมา (ตั้งแต่ปี 1996 ถึงปี 2004) ดำรงตำแหน่ง^{นายกรัฐมนตรี}ของ^กรีซ

พรรคการเมืองต่างงดเว้นการเข้าร่วมการรณรงค์หาเสียงประชามติ โดยการอภิปรายทางโทรทัศน์จำกัดเฉพาะประชาชนทั่วไปที่เป็นตัวแทนฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง (แม้ว่าสมาชิกส่วนใหญ่ของพรรคการเมืองและพันธมิตรบางพรรคจะเห็นใจฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง โดยสมาชิกของสหภาพประชาธิปไตยแห่งชาติสนับสนุนการฟื้นฟูสถาบันกษัตริย์และพรรคฝ่ายซ้ายสหภาพ กลาง – กองกำลังใหม่และพรรค PASOKสนับสนุนสาธารณรัฐ) เมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2517 นายกรัฐมนตรีคารามานลิสได้ขอให้กลุ่มพรรคในรัฐสภา ( ประชาธิปไตยใหม่ ) แสดงจุดยืนเป็นกลางในประเด็นนี้ โดยแต่ละฝ่ายจะกล่าวสุนทรพจน์ทางโทรทัศน์สัปดาห์ละ 2 ครั้ง โดยมีข้อความเพิ่มเติมอีก 2 ข้อความ ^ที่^{อดีตกษัตริย์องค์ก่อน เป็น ผู้ถ่ายทอด ออกอากาศทางวิทยุ}^ในวันที่ 26 พฤศจิกายน และออกอากาศทางโทรทัศน์ในวันที่ 6 ธันวาคม

ผลลัพธ์


ทางเลือก	โหวต	-
สาธารณรัฐ	3,245,111	69.18
การปกครองภายใต้รัฐธรรมนูญ	1,445,875	30.82
ทั้งหมด	4,690,986	100.00

โหวตที่ถูกต้อง	4,690,986	99.39
โหวตไม่ถูกต้อง/ว่างเปล่า	28,801	0.61
รวมคะแนนโหวต	4,719,787	100.00
ลงทะเบียนผู้มีสิทธิ์เลือกตั้ง/ผู้มาใช้สิทธิเลือกตั้ง	6,244,539	75.58
ที่มา: Nohlen & Stöver

ตามภูมิภาค

ผู้มีสิทธิเลือกตั้งลงคะแนนเสียงสนับสนุนสาธารณรัฐอย่างชัดเจนเกาะครีตลงคะแนนเสียงสนับสนุนสาธารณรัฐมากกว่า 90% แต่ในเขตเลือกตั้งประมาณ 30 แห่ง ผลคะแนนสนับสนุนสาธารณรัฐอยู่ที่ประมาณ 60–70% ส่วนแบ่งคะแนนเสียงสูงสุดสำหรับการฟื้นฟูสถาบันกษัตริย์อยู่ในเพโลพอนนีสและเทรซที่ประมาณ 45% เขตเลือกตั้งที่มีส่วนแบ่งคะแนนเสียงสูงสุดสำหรับการฟื้นฟู ได้แก่ลาโคเนียที่ 59.52% โรโดเปที่ 50.54% เมสเซเนียที่ 49.24% เอลิสที่ 46.88% และอาร์โกสที่ 46.67% ^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

ภูมิภาค	สาธารณรัฐ (%)	ระบอบราชาธิปไตยภายใต้รัฐธรรมนูญ (%)
เอเธนส์ เอ	75.60	24.40
เอเธนส์ บี	79.59	20.41
เอโตเลีย-อาคาร์นาเนีย	65.63	34.67
อาร์โกลิส	53.33	46.67
อาร์คาเดีย	56.99	43.01
อาร์ต้า	56.21	43.79
อาเคีย	68.54	31.46
กาวาลา	73.64	26.36
โบเอโอเทีย	65.46	35.24
เกาะคอร์ฟู	63.47	36.53
ละคร	67.41	32.59
โดเดคะนีส	63.78	36.22
เอฟรอส	60.27	39.73
เอฟริทาเนีย	60.69	39.31
ยูบีอา	65.38	34.62
เกรเวนา	61.20	38.80
เฮราไคลออน	89.43	10.57
อิเลีย	53.12	46.88
โยอันนิน่า	68.70	31.30
อิมาเทีย	71.77	28.23
เทสซาโลนิกิ เอ	79.99	20.01
เทสซาโลนิกิ บี	68.12	31.88
เทสโพรเทีย	64.21	35.79
ซานเต้	62.63	37.37
คาร์ดิตซ่า	68.79	31.21
คาสโทเรีย	55.74	44.26
เซฟาโลเนีย	66.17	33.83
คิลกิส	59.71	40.29
โคซานี	66.11	33.89
โครินเธีย	62.36	37.64
ไซคลาเดส	61.72	38.28
ลาริสสา	67.82	32.18
ลาโคเนีย	40.48	59.52
ลาซิธี	88.42	11.58
เลสวอส	77.74	22.26
เลฟคาดา	71.22	28.78
แมกนีเซีย	71.25	28.75
เมสเซเนีย	50.76	49.24
ซานธี	53.75	46.25
ไพรีอัส เอ	71.95	28.05
ไพรีอัส บี	81.70	18.30
เพลลา	65.09	34.91
เปียเรีย	65.54	34.46
พรีเวซา	62.01	37.99
เรทิมโน	94.10	5.90
โรโดป	49.46	50.54
ซามอส	64.38	35.62
เซอร์เรส	64.82	35.18
ตริคาลา	67.40	32.60
แอตติก้า	65.07	34.93
ฟธิโอทิดา	63.58	36.42
ฟลอริน่า	60.36	39.64
โฟคิดา	62.44	37.56
คาลซิไดซ์	58.17	41.83
ชานีอา	92.70	7.30
ชิออส	72.95	27.05

ควันหลง

ด้วยการประกาศผลการเลือกตั้ง คารามานลิสกล่าวว่า "วันนี้มะเร็งได้ถูกกำจัดออกจากร่างกายของประเทศแล้ว" ^[5]เมื่อวันที่ 15 ธันวาคม 1974 ประธานาธิบดีคนปัจจุบัน พลเอกฟาเอดอน กิซิกิส (ได้รับการแต่งตั้งโดยอิโออันนิเดสในเดือนพฤศจิกายน 1973) ได้ยื่นใบลาออก และคารามานลิสได้ขอบคุณเขาด้วยการไปเยี่ยมเยียนเป็นการส่วนตัวและเขียนจดหมายขอบคุณสำหรับการบริการของเขาที่มีต่อประเทศ เมื่อวันที่ 18 ธันวาคม 1974 มิคาอิล สตาซิโนปูลอส ส.ส. บัญชีรายชื่อของรัฐสำหรับประชาธิปไตยใหม่ได้รับเลือกและสาบานตนเข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดีชั่วคราวของกรีซเนื่องจากรัฐสภาจะร่างรัฐธรรมนูญฉบับใหม่^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2531 นายกรัฐมนตรีคอนสแตนติน มิตโซทาคิสให้สัมภาษณ์ที่กรุงลอนดอนว่าแม้ว่าเขาจะเป็นฝ่ายสาธารณรัฐ แต่การดำเนินการลงประชามติกลับ "ไม่ยุติธรรม" ^[6]คำกล่าวนี้ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางในกรีซและเป็นที่ถกเถียงกันในสื่อ^[7] ตลอดช่วงที่เหลือของชีวิต ภายใต้ข้ออ้างในการอ้างถึงรูปแบบการเล่าเรื่องที่สงวนไว้สำหรับการรำลึกถึงประวัติศาสตร์ มิตโซทาคิสยังคงอ้างถึงกษัตริย์ที่ถูกปลดออกจากตำแหน่งด้วยความเคารพโดยเรียกพระองค์ว่า "กษัตริย์" ในการสัมภาษณ์หลายครั้ง

ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2550 หนังสือพิมพ์To Vimaได้ทำการสำรวจความคิดเห็น โดยมีเพียงร้อยละ 11.6 ของผู้ตอบแบบสอบถามที่ต้องการให้กรีซกลับมามีระบอบราชาธิปไตยอีกครั้ง^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

อ้างอิง

^ Steven V. Roberts (9 ธันวาคม 1974). "Greeks Reject Monarchy By Wide Margin of Votes". The New York Times . สืบค้นเมื่อ10 สิงหาคม 2020 .
↑ Dieter Nohlen & Philip Stöver (2010) การเลือกตั้งในยุโรป: คู่มือข้อมูล , หน้า 830 ISBN 978-3-8329-5609-7
^ โฮป เควิน แผนการลงประชามติเผชิญอุปสรรค ไฟแนนเชียลไทมส์ 1 พฤศจิกายน 2554
^ โนห์เลนและสโตเวอร์, หน้า 838
↑ โคลเลียส, คอนสแตนตินอส (1984) Βασιлεύς και Επανάστασις 1967 . เอเธนส์: Αθήναι. พี 115.
↑ Ανασκόπηση γεγονότων 1988, Live-Pedia Archived 2011-05-11 ที่Wayback Machine , ανακτήθηκε 28-11-2009
↑ JPRS Report Europe, Foreign Broadcast Information Service, 28 เมษายน 1988 (JPRS-WER-88-021 ^{[ dead link ‍ ]}ทำซ้ำโดย US Dept. of Commerce, ανακτήθηκε 28-11-2009, σεγ. 8-9

[newyorktimes-1] Steven V. Roberts (9 ธันวาคม 1974). "Greeks Reject Monarchy By Wide Margin of Votes". The New York Times . สืบค้นเมื่อ10 สิงหาคม 2020 .

[NS-2] Dieter Nohlen & Philip Stöver (2010) การเลือกตั้งในยุโรป: คู่มือข้อมูล , หน้า 830 ISBN 978-3-8329-5609-7

[3] โฮป เควิน แผนการลงประชามติเผชิญอุปสรรค ไฟแนนเชียลไทมส์ 1 พฤศจิกายน 2554

[4] โนห์เลนและสโตเวอร์, หน้า 838

[5] โคลเลียส, คอนสแตนตินอส (1984) Βασιлεύς και Επανάστασις 1967 . เอเธนส์: Αθήναι. พี 115.

[6] Ανασκόπηση γεγονότων 1988, Live-Pedia Archived 2011-05-11 ที่Wayback Machine , ανακτήθηκε 28-11-2009

[7] JPRS Report Europe, Foreign Broadcast Information Service, 28 เมษายน 1988 (JPRS-WER-88-021 ^{[ dead link ‍ ]}ทำซ้ำโดย US Dept. of Commerce, ανακτήθηκε 28-11-2009, σεγ. 8-9