ดินแดนอัลไต
เขตการปกครองระดับแรกของรัสเซีย
ไครในไซบีเรีย ประเทศรัสเซีย
ดินแดนอัลไต
ไกร
ไครย์รัสเซีย
ธงของดินแดนอัลไต
ธง
ตราแผ่นดินของดินแดนอัลไต
ตราประจำตระกูล
เพลงสรรเสริญพระบารมี: เพลงสรรเสริญอัลไตไกร
[3]
พิกัดภูมิศาสตร์: 52°46′N 82°37′E / 52.767°N 82.617°E / 52.767; 82.617
ประเทศรัสเซีย
เขตการปกครองส่วนกลางไซบีเรียน[1]
เขตเศรษฐกิจไซบีเรียตะวันตก[2]
ศูนย์อำนวยการบริหารบาร์นาอูล[4]
รัฐบาล
 • ร่างกายสภานิติบัญญัติ[5]
 •  ผู้ว่าราชการจังหวัด[6]วิกเตอร์ โทเมนโก
พื้นที่
[7]
 • ทั้งหมด167,996 ตารางกิโลเมตร( 64,864 ตารางไมล์)
 • อันดับวันที่ 22
ประชากร
 ( สำมะโนประชากร พ.ศ. 2564 ) [8]
 • ทั้งหมด2,163,693
 • ประมาณการ 
(2018) [9]
2,350,080
 • อันดับวันที่ 22
 • ความหนาแน่น13/ตร.กม. ( 33/ตร.ไมล์)
 •  ในเมือง
58.1%
 •  ชนบท
41.9%
เขตเวลาUTC+7 ( MSK+4) [10] )
รหัส ISO 3166รู-อัลท์
ป้ายทะเบียนรถ22
รหัสOKTMO01000000
ภาษาทางการรัสเซีย[11]
เว็บไซต์http://www.altairegion22.ru

อัลไตไกร ( รัสเซีย : Алта́йский край , อักษรโรมัน :  Altayskiy kray , สัทอักษรสากล: [ɐlˈtajskʲɪj kraj] ) เป็นหน่วยงานของรัฐบาลกลางของรัสเซีย ( กราย ) โดยมีพรมแดนตามเข็มนาฬิกาจากทิศตะวันตกคาซัคสถาน ( ภูมิภาคคาซัคสถานตะวันออกและภูมิภาคปัฟโลดาร์ ) แคว้นโนโวซีบีร์สค์และเคเมโรโวและสาธารณรัฐอัลไตศูนย์กลางการปกครองของไกรคือเมืองบาร์นาอูล จากการสำรวจสำมะโนประชากร พ.ศ. 2564ประชากรไกรมีจำนวน 2,163,693 คน

ชื่อ

ภูมิภาคนี้ได้รับการตั้งชื่อตามเทือกเขาอัลไต[13]

ภูมิศาสตร์

ที่ราบสูงออบอัลไตไคร "แหลม" แนวตะวันออก-ตะวันตกเป็นหุบเขาลึกบนพื้นผิวของพื้นที่ ซึ่งอยู่ต่ำกว่าพื้นที่เกษตรกรรมที่มีโทนสีอ่อนกว่าโดยรอบเล็กน้อย พื้นที่มืดมีป่าสนและทะเลสาบที่มีเกลือมากประปราย ภาพแสดงระยะทางมากกว่า 300 กม. (190 ไมล์) จากซ้ายไปขวา และแหลมป่ามีความยาวเกือบเท่ากันบาร์นาอูลอยู่ตรงกลางด้านขวา บนแม่น้ำออบ
ภูเขาปีศาจเขตอัลไตสกี้

อัลไตไครประกอบไปด้วยเชิงเขา ทุ่งหญ้า ทะเลสาบ แม่น้ำ และภูเขา[14]จุดที่สูงที่สุดของอัลไตไครคือมายัค ชานกินาที่ มีความสูง 2,490 เมตร (8,170 ฟุต)

สภาพภูมิอากาศค่อนข้างรุนแรง โดยมีฤดูหนาวที่ยาวนานและแห้งแล้ง และฤดูร้อนที่ร้อนและมักจะแห้งแล้ง แม่น้ำสายหลักของภูมิภาคนี้คือแม่น้ำออบซึ่งเป็นที่มาของชื่อที่ราบสูงออบ [ 15]แม่น้ำบียาและคาตุนก็มีความสำคัญเช่นกัน ทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดได้แก่ทะเลสาบคูลุนดาทะเลสาบคูชุก บอลชอยโทโปลโนเย บอลชอยยาโรโวเยและทะเลสาบมิคาอิลอฟ[16]

ดินแดนอัลไตมีทรัพยากรธรรมชาติ อันอุดมสมบูรณ์ รวมทั้งไม้แปรรูป และแหล่งสำรองแร่ธาตุจำนวนมาก ซึ่งรวมถึงโลหะที่ไม่ใช่เหล็ก เช่นตะกั่วแมงกานีสทังสเตนโมลิบดีนัมบอกไซต์และทองคำตลอดจนแร่เหล็ก ป่าไม้ปกคลุมพื้นที่ดินแดนของดินแดนอัลไตประมาณ 60,000 ตารางกิโลเมตร( 23,000 ตารางไมล์) [16] ดู ภูมิศาสตร์ของไซบีเรียตอนใต้-ตอนกลางด้วย

ภูมิภาคไซบีเรียแห่งนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งเนื่องจากความหลากหลายทางชีวภาพพื้นที่กว่า 1.6 ล้านเฮกตาร์ (16,000 ตารางกิโลเมตร หรือ 6,200 ตารางไมล์) ได้รับการรับรองจาก UNESCO ให้เป็นมรดกโลกพื้นที่แห่งนี้เป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์หายาก รวมถึงเสือดาวหิมะ ซึ่งเป็น สัตว์ ใกล้สูญพันธุ์

ประวัติศาสตร์

ชิ้นส่วนกระดูกของโฮมินินเดนิโซวามีต้นกำเนิดมาจากถ้ำเดนิโซวาในดินแดนอัลไต

พื้นที่นี้เป็นส่วนหนึ่งของจุดตัดที่ยิ่งใหญ่ในโลกยุคโบราณ[17] ชน เผ่าเร่ร่อนข้ามผ่านดินแดนแห่งนี้ในช่วงที่มีการอพยพ ชนเผ่าเร่ร่อนเหล่านี้ประกอบด้วยผู้คนที่แตกต่างกัน แหล่งโบราณคดีเผยให้เห็นว่ามนุษย์ยุคโบราณอาศัยอยู่ในพื้นที่นี้[16]ชาวอัลไตเป็นชนเผ่าเติร์กซึ่งบางส่วนตั้งรกรากที่นี่ ชนเผ่าเร่ร่อนเหล่านี้เดิมทีมีประวัติศาสตร์ย้อนกลับไปถึง 2,000 ปีก่อนคริสตกาล[18]

ดินแดนของไครถูกควบคุมโดย จักรวรรดิ Xiongnu (209 ปีก่อนคริสตกาล–93 คริสตศักราช), Rouran Khaganate (330–555), จักรวรรดิมองโกล (1206–1368), Golden Horde , Northern Yuan (1368–1691) และZunghar Khanate (1634–1758) [19]

หลังจากการปฏิวัติรัสเซียและการขึ้นสู่อำนาจของสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซียนโยบายคอมมิวนิสต์สงครามได้ถูกนำมาใช้กับประชากรในชนบทของอัลไตไคร ทำลายการดำรงชีวิตของชาวนาในท้องถิ่นจำนวนมาก เพื่อตอบโต้การกบฏของชาวนาในโซโรคิโนจึงปะทุขึ้นในปี 1921 การลุกฮือครั้งนี้ถูกกองทัพแดง ปราบปรามอย่างรวดเร็ว ชาวบ้านจำนวนมากที่เข้าร่วมการกบฏถูกดำเนินคดีในภายหลังและถูกตัดสินให้ทำงานหนักหรือประหารชีวิต ตามคำสั่ง NKVD หมายเลข 00447ในปี 1937 [20]

ในช่วงระหว่างสงคราม รัฐบาลโซเวียตได้รวบรวมกิจกรรมปศุสัตว์และการดูแลสัตว์ของชาวอัลไตไว้ภายในเขตดินแดนอัลไต ส่งผลให้เกิดการต่อต้านมาตรการดังกล่าวและการอพยพตามมาพร้อมด้วยฝูงสัตว์ไปยังจีนและมองโกเลีย[21]

ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2485ดินแดนอัลไตเป็นดินแดนแห่งหนึ่งที่ครอบครัวของผู้ชายถูกเนรเทศจากยุโรปตะวันออก โดยเฉพาะ "ชาวต่างชาติ" และ "กลุ่มชาติพันธุ์อื่น ๆ" เช่นชาวโกลา นอร์เวย์ลิทัวเนียและลัตเวียโดยโซเวียตรัสเซีย ไปยังค่ายแรงงานหนักกูลัก[22]

หน่วยงานบริหาร

ตราประจำตระกูล

ธง

ธงของดินแดนอัลไตเป็นสีแดง โดยส่วนซ้ายสุดเป็นสีน้ำเงิน ส่วนสีน้ำเงินมีรูปรวงข้าวสาลี ตั้งตรงเป็นสีเหลืองทอง ตรงกลางพื้นธงสีแดงคือตราแผ่นดินของดินแดนนั้น มาจากธงของสาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย

ตราประจำตระกูล

ตราแผ่นดินของดินแดนอัลไตถูกสร้างขึ้นในปี 2000 ประกอบด้วยโล่ แบบ ตราสัญลักษณ์ของฝรั่งเศสฐานสูง 8/10 ส่วน และส่วนแหลมตรงกลางส่วนล่าง ขอบล่างของโล่โค้งมน โล่ถูกแบ่งด้วยแถบแนวนอนเป็นสองส่วนเท่าๆ กัน ส่วนบนมีพื้นหลังสีน้ำเงิน ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความรุ่งโรจน์ มีเตาอบไอน้ำจากศตวรรษที่ 18 ซึ่งสะท้อนถึงอดีตทางประวัติศาสตร์ของดินแดนอัลไต ส่วนล่างบนพื้นหลังสีแดง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของศักดิ์ศรี ความกล้าหาญ และความกล้าหาญ มีภาพของราชินีแห่งแจกันแห่งโกลูวาน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นสีเขียว ซึ่งได้รับการเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์เฮอร์มิเทจ โล่มีกรอบเป็นรวงข้าวสาลีสีทอง ซึ่งแสดงถึงการเกษตรซึ่งเป็นอุตสาหกรรมหลักของดินแดนอัลไต

การเมือง

ที่นั่งบริหารของไครในจัตุรัสโซเวียตบาร์นาอูล

ใน ช่วง ยุคโซเวียตอำนาจสูงสุดในไครจะแบ่งกันระหว่างบุคคลสามคน: เลขาธิการคนแรกของคณะกรรมการ CPSU อัลไต (ซึ่งในความเป็นจริงแล้วมีอำนาจมากที่สุด) ประธานของโซเวียตไคร (อำนาจนิติบัญญัติ) และประธานคณะกรรมการบริหารไคร (อำนาจบริหาร) ตั้งแต่ปี 1991 CPSU สูญเสียอำนาจทั้งหมด รวมถึงหัวหน้าฝ่ายบริหารไคร และในที่สุดผู้ว่าการก็ได้รับการแต่งตั้ง/เลือกตั้งร่วมกับรัฐสภาภูมิภาคที่ ได้รับการเลือกตั้ง

กฎบัตรของอัลไตไครเป็นกฎหมายพื้นฐานของภูมิภาค สภานิติบัญญัติของอัลไตไครเป็น องค์กรนิติบัญญัติประจำ ภูมิภาค (ตัวแทน) สมัชชานิติบัญญัติใช้สิทธิอำนาจของตนโดยการออกกฎหมาย มติ และกฎหมายอื่นๆ และโดยการดูแลการบังคับใช้และการปฏิบัติตามกฎหมายและกฎหมายอื่นๆ ที่ผ่านโดยสภานิติบัญญัติ หน่วยงานบริหารสูงสุดคือรัฐบาลไคร ซึ่งรวมถึงหน่วยงานบริหารระดับเขต เช่น การบริหารเขต คณะกรรมการ และคณะกรรมาธิการที่อำนวยความสะดวกในการพัฒนาและดำเนินกิจการประจำวันของจังหวัด การบริหารไครสนับสนุนกิจกรรมของผู้ว่าราชการซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่สูงสุดและทำหน้าที่เป็นผู้ค้ำประกันการปฏิบัติตามกฎบัตรของไครตามรัฐธรรมนูญของรัสเซีย

เมื่อวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2548 มิคาอิล เยฟโดคิมอฟ ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายบริหารของไครเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางรถยนต์

ในการเลือกตั้งรัฐสภาระดับภูมิภาคที่จัดขึ้นในปี 2559 พรรค รัสเซียยูไนเต็ดได้รับ 44 ที่นั่ง พรรค รัสเซียยุติธรรมได้รับ 6 ที่นั่งพรรคคอมมิวนิสต์และพรรคเสรีประชาธิปไตยได้รับที่นั่งละ 8 ที่นั่ง

ในสภาดูมาแห่งรัฐของการประชุมครั้งที่ 7 (2016–2021) เขตปกครองอัลไตมีตัวแทนจากผู้แทน 10 คน ได้แก่ Nikolai Gerasimenko , [23] Victor Zobnev , [24] Daniil Bessarabov , [25] Oleg Bykov, [26] Valery Yelykomov, [27 ] Natalya Kuvshinova , [28] Ivan Loor [29]และAlexander Prokopyev [30]จากกลุ่มรัสเซียรวม; จากกลุ่มรัสเซียที่ยุติธรรม - Alexander Terentyev ; [31]จากพรรคคอมมิวนิสต์ - Sergey Shargunov [ 32] [33]ตัวแทนสองคนจากภูมิภาคทำงานในสภาสหพันธรัฐ - Sergey Belousov และAlexander Karlin [ 34] [35]

รายชื่อประธานสภานิติบัญญัติแห่งดินแดนอัลไต

ประธานสภานิติบัญญัติแห่งดินแดนอัลไตเป็นประธานเจ้าหน้าที่ ของ สภา นิติบัญญัตินั้น

ผู้ดำรงตำแหน่ง

ชื่อเข้ารับตำแหน่งสำนักงานด้านซ้าย
อเล็กซานเดอร์ ซูริคอฟ[36]19941996
อเล็กซานเดอร์ นาซาร์ชุก19962008
อีวาน ลูร์[37]20082016
อเล็กซานเดอร์ โรมาเนนโก (นักการเมือง)  [ru]2016ปัจจุบัน

เศรษฐกิจ

ในปี 2013 บริษัทที่ใหญ่ที่สุดของภูมิภาค Krai ได้แก่ ห้างสรรพสินค้า Maria-Ra  [ru] , บริษัทผลิตเชื้อเพลิงโค้กAltai-Koksและ บริษัทผลิต ยานพาหนะ Altaivagon [38] Evalarซึ่งเป็นผู้ผลิตอาหารเสริมที่มีชื่อเสียง ตั้งอยู่ในภูมิภาค Krai Altai เช่นกัน

ในเดือนมกราคม 2019 ค่าจ้างเฉลี่ยในอัลไตไครอยู่ที่ 23,941 รูเบิลซึ่งเพิ่มขึ้น 6.3% จากปีก่อน[39]

ข้อมูลประชากร

ประชากร : 2,163,693 ( สำมะโนประชากรปี 2021 ) ; [40] 2,419,755 ( สำมะโนประชากรปี 2010 ) ; [41] 2,607,426 ( สำมะโนประชากรปี 2002 ) ; [42] 2,822,305 ( สำมะโนประชากรโซเวียตปี 1989 ) . [43]

ประชากรในประวัติศาสตร์
ปีโผล่.%
19592,683,265-    
19702,670,261-0.5%
19792,674,614+0.2%
19892,822,305+5.5%
20022,607,426-7.6%
20102,419,755-7.2%
20212,163,693-10.6%
ที่มา: ข้อมูลสำมะโนประชากร

กลุ่มชาติพันธุ์

ชาติพันธุ์ในอัลไตไกรในปี 2564 [44]
เชื้อชาติประชากรเปอร์เซ็นต์
ชาวรัสเซีย1,863,68695.5%
ชาวเยอรมัน25,3611.3%
ชาวยูเครน10,6140.5%
ชาวคาซัค5,5860.3%
ทาจิก5,2300.3%
ชาวอาร์เมเนีย5,1000.3%
อื่น36,8561.8%
ไม่ระบุเชื้อชาติ211,260-
อาสนวิหารแห่งการคุ้มครอง Theotokos ใน Barnaul , Altai Krai

สถิติสำคัญสำหรับปี 2022: [45] [46]

  • เกิด: 17,577 (7.8 ต่อ 1,000)
  • เสียชีวิต: 33,924 (15.0 ต่อ 1,000)

อัตราการเจริญพันธุ์รวม (2022) : [47]
1.35 คนต่อสตรี

อายุขัยเฉลี่ย (2021): [48]
รวม — 68.60 ปี (ชาย — 64.08, หญิง — 73.10)

การตั้งถิ่นฐาน

 
 
เมืองหรือเมืองที่ใหญ่ที่สุดในดินแดนอัลไต
สำมะโนประชากรรัสเซียปี 2010
อันดับฝ่ายบริหารงานโผล่.
บาร์นาอูล
บาร์นาอูลเบียสค์
บิสค์
1บาร์นาอูลเมืองไกร ความสำคัญของเมืองบานาอูล612,401รูบสคอฟ
รูบสคอฟ
โนโวอัลไตสค์
โนโวอัลไตสค์
2บิสค์เขตบีสกี้210,115
3รูบสคอฟเขตรูบสกอฟสกี้147,002
4โนโวอัลไตสค์เขตโนโวอัลไตสค์70,437
5ซารินสค์เขตซารินสกี้48,461
6คาเมนนะโอบิเขตคาเมนสกี้43,888
7สลาฟโกรอดเมืองไคร ความสำคัญของสลาฟโกรอด32,389
8อาเลย์สค์เขตอเลย์สกี้29,510
9ทาลเมนก้าเขตทาลเมนสกี้18,814
10ยาโรโวเยเมืองไกร ความสำคัญของยะโรโวเย18,604

ศาสนา

ศาสนาในอัลไตไกร ณ ปี 2555 (Sreda Arena Atlas) [49] [50]
ออร์โธดอกซ์รัสเซีย
 
22.6%
ออร์โธดอกซ์อื่น ๆ
 
1.8%
คริสเตียนอื่น ๆ
 
2.6%
อิสลาม
 
1.1%
จิตวิญญาณแต่ไม่ใช่ศาสนา
 
31.1%
ความเป็นอเทวนิยมและการไม่มีศาสนา
 
27.4%
อื่นๆ และไม่ได้แจ้ง
 
13.4%

ตามการสำรวจในปี 2012 [49]ประชากร 22.6% ของ Altay Krai นับถือคริสตจักรออร์โธดอกซ์ของรัสเซีย 3% เป็นคริสเตียนที่ไม่สังกัด ศาสนา 1% เป็นผู้นับถือศาสนาคริสต์ออร์โธดอกซ์โดยไม่สังกัดคริสตจักรใด ๆ หรือนับถือคริสตจักรออร์โธดอกซ์ อื่น ๆ 1% นับถือศาสนาอิสลามนอกจากนี้ ประชากร 31% ระบุว่า "นับถือศาสนาแต่ไม่นับถือศาสนา" 27% เป็นพวกไม่มีศาสนาและ 14.4% นับถือศาสนาอื่น ๆ หรือไม่ตอบคำถาม[49]

เขตพี่น้อง

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

หมายเหตุ

  1. ↑ Президент Российской Федерации. Указ №849 จาก 13 มี.ค. 2000 г. «О полномочном представителе Президента Российской Федерации в федеральном округе». จัดขึ้นเมื่อ 13 มี.ค. 2000 คำตอบ: "Собрание законодательства РФ", No. 20, ст. 2112 15 มีนาคม 2000 ก. (ประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐรัสเซีย พระราชกฤษฎีกา #849 ลงวันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 ว่าด้วยผู้แทนผู้มีอำนาจเต็มของประธานาธิบดีแห่งสหพันธรัฐรัสเซียในเขตรัฐบาลกลางมีผลใช้บังคับ ณ วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2543)
  2. ↑ Госстандарт Российской Федерации. เลขที่ОК 024-95 27 ธันวาคม 1995 г. «Общероссийский классификатор экономических регионов. 2. Экономические районы», в ред. เลขที่ 5/2001 ОКЭР. ( มาตรฐานการจำแนกภูมิภาคเศรษฐกิจของรัสเซีย #OK 024-95 27 ธันวาคม 1995 2. ภูมิภาคเศรษฐกิจ แก้ไขเพิ่มเติมโดยการแก้ไขครั้งที่ 5/2001 OKER)
  3. ^ กฎหมาย #94
  4. ↑ กฎบัตรอัลไตไกร ข้อ 6
  5. ↑ กฎบัตรอัลไตไกร ข้อ 67
  6. ↑ กฎบัตรอัลไตไกร, ข้อ 79
  7. ↑ "Сведения о наличии и распределении земель в Российской Федерации 01.01.2019 (ใน разрезе субъектов Российской Федерации) ". บริการของรัฐบาลกลางสำหรับการลงทะเบียนของรัฐ สำนักงานที่ดิน และการทำแผนที่ เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2022 . สืบค้นเมื่อวันที่ 29 สิงหาคม 2023 .
  8. ↑ "Оценка численности постоянного населения по субъектам Российской Федерации". บริการสถิติของรัฐบาลกลาง สืบค้นเมื่อวันที่ 1 กันยายน 2022 .
  9. ↑ "26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года". บริการสถิติของรัฐบาลกลาง สืบค้นเมื่อ23 มกราคม 2019 .
  10. ↑ "Об исчислении времени". Официальный интернет-портал правовой информации (ในภาษารัสเซีย) 3 มิถุนายน 2554 . สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม 2019 .
  11. ^ เป็นทางการทั่วสหพันธรัฐรัสเซียตามมาตรา 68.1 ของรัฐธรรมนูญแห่งรัสเซีย
  12. ^ มติวัน ที่ ๒๘ กันยายน ๒๔๘๐
  13. ^ Warikoo, K. (2017). ยูเรเซียและอินเดีย: มุมมองระดับภูมิภาค. Routledge. ISBN 9781351691956-
  14. ^ "โครงการรัสเซีย — อัลไต". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มีนาคม 2550 . สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2549 .
  15. ^ ตำแหน่งทางภูมิศาสตร์ โครงสร้างทางธรณีวิทยา และลักษณะพื้นผิวของไซบีเรียตะวันตกตอนใต้ (ในภาษารัสเซีย)
  16. ^ abc "ดินแดนอัลไต". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 พฤศจิกายน 2549 . สืบค้นเมื่อ29 พฤศจิกายน 2549 .
  17. ^ "อัลไตใหญ่ – อัลไตไคร สาธารณรัฐอัลไต ตูวา (ตูวา) และโนโวซิบีสค์ — ทางแยก". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 มีนาคม 2550 . สืบค้น เมื่อ 30 พฤศจิกายน 2549 .
  18. ^ "ผู้คนจากรัสเซีย — อเล็กซีย์ ผู้นำทางในภูมิภาคอัลไต" เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 ธันวาคม 2549 สืบค้นเมื่อ30พฤศจิกายน2549
  19. ^ ประวัติศาสตร์มองโกเลีย เล่มที่ 2, 2003
  20. ↑ จูโซโปวา (2010), หน้า 1. 91–109.
  21. ^ Olson, James Stuart (1998). พจนานุกรมประวัติศาสตร์ชาติพันธุ์ของจีน. Greenwood Publishing Group. หน้า 11. ISBN 9780313288531-
  22. ↑ Lietuvos žydų tremtinių sęrašas Parengė Galina Žirikova pagal: "Genocido aukų vardynas 1939-1941 m." Lietuvos gyventojų Genocido ir rezistencijos centras. พ.ศ. 2541-2548 ม.
  23. ↑ "Герасименко Николай Федорович" [เกราซีเมนโก นิโคไล เฟโดโรวิช]. www.gosduma.net . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน 2020 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  24. ↑ "Зобнев Виктор Викторович" [ซอบเนฟ วิคเตอร์ วิคโตโรวิช]. www.gosduma.net . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 2020 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  25. ↑ "Бессарабов Даниил Владимирович" [เบสซาราบอฟ ดานีล วลาดีมีโรวิช]. www.gosduma.net . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 24 พฤศจิกายน 2020 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  26. ↑ "Быков Олег Петрович" [ไบคอฟ โอเล็ก เปโตรวิช]. www.gosduma.net . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน 2020 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  27. ↑ "Елыкомов Валерий Анатольевич" [เยลีโคมอฟ วาเลรี อนาโตลีเยวิช]. www.gosduma.net . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน 2020 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  28. ↑ "Кувшинова Наталья Сергеевна" [คูฟชิโนวา นาตาลียา เซอร์เกเยฟนา]. www.gosduma.net . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 24 มกราคม 2021 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  29. ↑ "лоор Иван Иванович" [ลูร์ อีวาน อิวาโนวิช]. www.gosduma.net . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 24 พฤศจิกายน 2020 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  30. ↑ "Прокопьев Александр Сергеевич" [โพรคอปเยฟ อเล็กซานเดอร์ เซอร์เกเยวิช]. www.gosduma.net . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 24 มกราคม 2021 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  31. ↑ "Терентьев Александр Васильевич" [เทเรนตีเยฟ อเล็กซานเดอร์ วาซิลีเยวิช]. www.gosduma.net . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน 2020 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  32. ↑ "Шаргунов Сергей Александрович" [ชาร์กูนอฟ เซอร์เกย์ อเล็กซานโดรวิช]. www.gosduma.net . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 19 มกราคม 2021 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  33. ↑ "Депутаты Государственной Думы РФ от Алтайского края" [ผู้แทนสภาดูมาแห่งสหพันธรัฐรัสเซีย จากอัลไตไกร] www.altairegion22.ru . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ 2021 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  34. ↑ "คาร์ลิน อเล็กซานเดอร์ บอยด์ดาโนวิช" [คาร์ลิน อเล็กซานเดอร์ บ็อกดาโนวิช]. www.altairegion22.ru . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม 2021 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  35. ↑ "Члены Совета FEдерации от Алтайского края" [สมาชิกของสภาสหพันธ์จากดินแดนอัลไต]. www.altairegion22.ru . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2021 . สืบค้นเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2564 .
  36. ↑ "АлЕЙНИКОВ АНДРЕЙ АНАТОлЬЕВИЧ / "Российская FEдерация" / III выпуск / ВСЕ ГЕРОИ ЭНцИКлОПЕДИИ / Издательство "Спец-Адрес"". www.llr.ru . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม 2018 . สืบค้นเมื่อ17 กรกฎาคม 2018 .
  37. ^ "สภานิติบัญญัติแคว้นอัลไต". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 เมษายน 2013 . สืบค้นเมื่อ17 กรกฎาคม 2018 .
  38. ↑ "Новости, анализ, прогнозы в сфере экономики и бизнеса, общества и политики". ผู้เชี่ยวชาญ .ru . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 13 ตุลาคม 2018 . สืบค้นเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม 2018 .
  39. ↑ "Какова средняя зарплата в Алтайском крае? - พฤหัสบดี 17.03.2019". 17 มีนาคม 2019.
  40. ↑ บริการสถิติสหพันธรัฐรัสเซีย Всероссийская перепись населения 2020 года. ทอม 1 [การสำรวจสำมะโนประชากรประชากรรัสเซียทั้งหมดปี 2020 ฉบับที่ 1] 1] (XLS) (ในภาษารัสเซีย) บริการสถิติของรัฐบาลกลาง
  41. ↑ บริการสถิติสหพันธรัฐรัสเซีย (2011) Всероссийская перепись населения 2010 года. ทอม 1 [การสำรวจสำมะโนประชากรประชากรรัสเซียทั้งหมด พ.ศ. 2553 ฉบับที่ 1] 1]. Всероссийская перепись населения 2010 года [2010 All-Russia Population Census](เป็นภาษารัสเซีย) สำนักงานสถิติแห่งรัฐบาลกลาง
  42. ^ สำนักงานสถิติแห่งรัฐบาลกลาง (21 พฤษภาคม 2547) Численность населения России, субъектов Российской Федерации в составе федеральных округов, районов, городских поселений , сельских населённых пунктов – районных центров и сельских населённых пунктов с населением 3 тысячи и более человек [จำนวนประชากรของรัสเซีย เขตปกครองของรัฐบาลกลาง เขต ท้องถิ่นในเขตเมือง ท้องถิ่นในชนบท—ศูนย์กลางการบริหาร และท้องถิ่นในชนบทที่มีประชากรเกิน 3,000 คน] (XLS ) Всероссийская перепись населения 2002 года [การสำรวจสำมะโนประชากรทั้งหมดของรัสเซียปี 2002](เป็นภาษารัสเซีย)
  43. ↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность наличного населения союзных и автономных республик, автономных областей и округов, краёв, областей, районов, городских поселений и сёл-райцентров [การสำรวจสำมะโนประชากรของสหภาพทั้งหมด พ.ศ. 2532: ประชากรปัจจุบันของสหภาพและสาธารณรัฐปกครองตนเอง, แคว้นปกครองตนเองและเขตปกครองตนเอง, ไกรส์, แคว้นปกครองตนเอง, เขต การตั้งถิ่นฐานในเมือง และหมู่บ้านที่ทำหน้าที่เป็นศูนย์บริหารเขต] Всесоюзная перепись населения 1989 года [การสำรวจสำมะโนประชากรของสหภาพทั้งหมดปี 1989](ในภาษารัสเซีย) Институт демографии Национального исследовательского университета: Высшая школа экономики [Institute of Demography at the National Research University: Higher School of Economics]. 1989 – ผ่านทางDemoscope Weekly
  44. ↑ "Национальный состав населения". บริการสถิติของรัฐบาลกลาง สืบค้นเมื่อวันที่ 30 ธันวาคม 2565 .
  45. ^ "ข้อมูลจำนวนการเกิด การตาย การแต่งงาน และการหย่าร้างที่จดทะเบียนในเดือนมกราคมถึงธันวาคม 2565". ROSSTAT . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 มีนาคม 2566 . สืบค้นเมื่อ21 กุมภาพันธ์ 2566 .
  46. ^ "อัตราการเกิด อัตราการตาย การเพิ่มขึ้นตามธรรมชาติ อัตราการแต่งงาน อัตราการหย่าร้างในเดือนมกราคมถึงธันวาคม 2022". ROSSTAT . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 มีนาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ21 กุมภาพันธ์ 2023 .
  47. ↑ Суммарный коэффициент рождаемости [อัตราการเจริญพันธุ์ทั้งหมด]. บริการสถิติสหพันธรัฐรัสเซีย (ในรัสเซีย) เก็บถาวรจากต้นฉบับ(XLSX)เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ10 สิงหาคม 2023 .
  48. ↑ "Демографический ежегодник России" [รายงานประจำปีด้านประชากรศาสตร์ของรัสเซีย] (ในภาษารัสเซีย) บริการสถิติแห่งสหพันธรัฐรัสเซีย (Rosstat ) สืบค้นเมื่อ วันที่ 1 มิถุนายน 2022 .
  49. ^ abc “เวที: Atlas of Religions and Nationalities in Russia” Sreda, 2012.
  50. ^ 2012 แผนที่ศาสนา Arena Atlas. "Ogonek", № 34 (5243), 27/08/2012. สืบค้นเมื่อ 21/04/2017. เก็บถาวร.
  51. ^ "เมืองพี่เมืองน้องของจีนและรัสเซีย". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2008 . สืบค้นเมื่อ17 กรกฎาคม 2018 .

แหล่งที่มา

  • Алтайское краевое Законодательное Собрание. ลำดับที่ 3-ЗС 5 มีนาคม 1995 «Устав (основной закон) Алтайского края», в ред. Закона №118-ЗС จาก 1 ธันวาคม 2015 г. «О внесении изменений в Устав (Основной Закон) Алтайского края». ตอบ: "Altaйская правда", №100, 14 มีนาคม 1995 г. (สภานิติบัญญัติอัลไตไกร #3-ZS 5 มิถุนายน 1995กฎบัตร (กฎหมายพื้นฐาน) ของอัลไตไกรซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยกฎหมาย #118-ZS ลงวันที่ 1 ธันวาคม 2015ว่าด้วยการแก้ไขกฎบัตร (กฎหมายพื้นฐาน) ของอัลไตไกร . ) .
  • СССР. Постановление от 28 сентября 1937 г. «О разделении Западно-Сибирского края на Новосибирскую область и Алтайский край». (คณะกรรมการบริหารกลางของสหภาพโซเวียต มติเมื่อ วันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2480ว่าด้วยการแยกไครไซบีเรียตะวันตกออกเป็นแคว้นโนโวซีบีร์สค์และอัลไตไกร . )
  • จูโซโปวา, เยฟเกนิยา (2010) "วอร์เกเฮน เกเกนสิ้นพระชนม์ไทล์เนห์แมร์ เด เอาฟสแตนเดส ฟอน โซโรคิโนในภูมิภาคแดร์ อัลทาจ" ในรอล์ฟ บินเนอร์; แบรนด์ บอนเวทช์; มาร์ก จุงเง (บรรณาธิการ). สตาลินนิมัสในแดร์ โซวเจทิสเชน โปรวินซ์ 1937–1938 Die Massenaktion aufgrund des operativen Befehls หมายเลข 00447 (ภาษาเยอรมัน) เบอร์ลิน : อคาเดมี แวร์ลัก . หน้า 91–109. ไอเอสบีเอ็น 978-3-05-004685-3-
Wikivoyage มีคู่มือการเดินทางสำหรับAltai Krai
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อัล ไตไกร
  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของอัลไตไกร
  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการของดินแดนอัลไต(ภาษารัสเซีย)
  • Kommersant.com ข้อมูลเกี่ยวกับ Altai Krai เก็บถาวร 6 มิถุนายน 2011 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
  • ห้องสมุดรัฐสภารัสเซีย (pdf)
  • ประวัติศาสตร์ของดินแดนอัลไต
  • อัลไต: จิตวิญญาณแห่งชีวิต เก็บถาวร 11 กรกฎาคม 2012 ที่เวย์แบ็กแมชชีน

ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Altai_Krai&oldid=1252310429"