มหาวิทยาลัย Complutense แห่งมาดริด


มหาวิทยาลัยของรัฐในมาดริด ประเทศสเปน

มหาวิทยาลัย Complutense แห่งมาดริด
Universidad Complutense de Madrid (สเปน)
ละติน : Universitas Complutensis Matritensis
ชื่อเดิม
Estudio de Escuelas Generales de Alcalá (1293–1499)
Universitas Complutensis (1499–1836)
มหาวิทยาลัยวรรณกรรม
(1836–1851)
Universidad Central (1851–1943)
มหาวิทยาลัยมาดริด (1943–1970)
ภาษิตLibertas Perfundet Omnia Luce (ละติน)
คติพจน์ภาษาอังกฤษ
“เสรีภาพจะท่วมท้นทุกสิ่งด้วยแสงสว่าง”
พิมพ์ สถาบันอุดมศึกษาสหศึกษาที่ไม่แสวงหากำไรเพื่อการวิจัย สาธารณะ
ที่จัดตั้งขึ้น20 พฤษภาคม 1293 ; 731 ปีที่ผ่านมา ( 20 พฤษภาคม พ.ศ.2336 )
ผู้ก่อตั้งพระคาร์ดินัลฟรานซิสโก ฆิเมเนซ เด ซิสเนรอส
สังกัดทางวิชาการ
กลุ่มมหาวิทยาลัย Compostela
Europaeum
IAU
Una Europa
UNICA
Utrecht Network
งบประมาณ607,559,030 ยูโร
อธิการบดีฆัวกิน โกยาเช่ โกนี่
เจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหาร
11,162
นักศึกษาระดับปริญญาตรี74,771
บัณฑิตศึกษา11,388
ที่ตั้ง-
สเปน

40°26′57″เหนือ 3°43′41″ตะวันตก
วิทยาเขตวิทยาเขต Urban
2 ในมาดริด
--วิทยาเขต Moncloa
--วิทยาเขต Somosaguas
สีสันสีแดง  [1]
เว็บไซต์ucm.es

มหาวิทยาลัยComplutense แห่งมาดริด (สเปน: Universidad Complutense de Madrid; UCM , Universidad de Madrid , Universidad Central de Madrid ; ละติน: Universitas Complutensis Matritensis ) เป็นมหาวิทยาลัยวิจัยของรัฐ ที่ตั้งอยู่ในมาดริดก่อตั้งขึ้นในAlcaláในปี 1293 (ก่อนที่จะย้ายไปมาดริดในปี 1836) เป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังเปิดดำเนินการอยู่ในโลกและเป็นสถาบันการศึกษาระดับสูงที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของสเปน ตั้งอยู่ในวิทยาเขตกว้างขวางที่ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของเขต Ciudad Universitaria ของมาดริดพร้อมภาคผนวกในเขต Somosaguas ในเมืองPozuelo de Alarcón ที่อยู่ใกล้เคียง ตั้งชื่อตามถิ่นฐานโรมันโบราณแห่งComplutumซึ่งปัจจุบันเป็นแหล่งโบราณคดีในAlcalá de Henaresทางตะวันออกของมาดริด

มีนักศึกษาลงทะเบียนเรียนมากกว่า 86,000 คน ทำให้เป็นมหาวิทยาลัยที่ไม่ใช่การเรียนทางไกลที่ใหญ่เป็นอันดับแปดของยุโรปเมื่อพิจารณาจากจำนวนนักศึกษา[2]ตามพระราชกฤษฎีกาปี 1857 มหาวิทยาลัยกลางเป็นสถาบันแรกและแห่งเดียวในสเปนที่ได้รับอนุญาตให้มอบปริญญาเอกทั่วทั้งจักรวรรดิสเปนในปี 1909 มหาวิทยาลัยกลางกลายเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกๆ ของโลกที่มอบปริญญาเอกให้กับผู้หญิง[3] ในปี 1943 เปลี่ยนชื่อเป็นUniversidad de Madrid ('มหาวิทยาลัยมาดริด') [4]

ประวัติศาสตร์

พระคาร์ดินัล ซิสเนรอสทรงขยายStudium Generale ที่มีอยู่เดิมให้กลาย เป็นมหาวิทยาลัยขนาดใหญ่ที่มีวิทยาลัย 5 แห่ง

เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 1293 พระเจ้าซานโชที่ 4 แห่งคาสตีล ทรงพระราชทาน พระราชโองการแก่อาร์ชบิชอปแห่งโตเลโด กอนซาโล เปเรซ กูเดียล เพื่อก่อตั้ง studium generale (ซึ่งเป็นชื่อที่มหาวิทยาลัยใช้กันในเวลานั้น) โดยตั้งชื่อว่าEl Estudio de Escuelas Generalesในอัลคาลาเดเอนาเรส [ 5]ศิษย์เก่าคนหนึ่งคือคาร์ดินัล ซิสเนรอสได้ซื้อที่ดินจำนวนมากและสั่งให้สร้างอาคารหลายหลัง ซึ่งกลายมาเป็นวิทยาเขตมหาวิทยาลัย แห่งแรก ในประวัติศาสตร์: Civitas Deiหรือเมืองแห่งพระเจ้าซึ่งตั้งชื่อตามผลงานของออกัสตินแห่งฮิปโปเมื่อวันที่ 13 เมษายน 1499 คาร์ดินัล ซิสเนรอสได้รับพระราชโองการจากสมเด็จ พระสัน ตปาปาอเล็กซานเดอร์ที่ 6เพื่อขยายComplutenseให้เป็นมหาวิทยาลัยเต็มรูปแบบ พระราชโองการนี้มอบการรับรองอย่างเป็นทางการทั่วทั้งคริสต์ศาสนาแก่ปริญญาทั้งหมดที่มหาวิทยาลัยมอบให้ นอกจากนี้ยังเปลี่ยนชื่อเป็นสถาบันUniversitas Complutensisตามชื่อComplutumซึ่งเป็นชื่อภาษาละตินของAlcalá de Henaresซึ่งเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยเดิม

ในปีการศึกษา 1509–1510 มหาวิทยาลัย Complutense ได้ดำเนินงานโดยมีโรงเรียนหลักห้าแห่ง ได้แก่ ศิลปศาสตร์และปรัชญาเทววิทยากฎหมายศาสนา ปรัชญาและการแพทย์[6] [7]ในช่วงศตวรรษที่ 16 และ 17 มหาวิทยาลัย Complutense ได้กลายเป็นศูนย์กลางความเป็นเลิศทางวิชาการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก บุคคลชั้นนำหลายคนในสาขาวิทยาศาสตร์ ศิลปะ และการเมืองในยุคนั้นเคยเรียนหรือสอนในห้องเรียนของ Complutense [ 8]มีการจัดตั้งวิทยาลัยพิเศษขึ้นสำหรับนักศึกษาที่มีเชื้อสายต่างประเทศ เช่น ชาว เฟลมิชหรือไอริช (ที่Irish College of San Jorge ที่ Alcalá de Henares )

ในปี พ.ศ. 2328 มหาวิทยาลัย Complutense ได้กลายเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกๆ ของโลกที่มอบปริญญาเอกให้กับนักศึกษาหญิง ซึ่งก็คือMaría Isidra de Guzmán y de la Cerda [ 9]เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดไม่รับนักวิชาการหญิงจนกระทั่งปี พ.ศ. 2463 [10]และมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ไม่มอบปริญญาเอกให้กับนักศึกษาหญิงจนกระทั่งปี พ.ศ. 2469 [11]

ในปี พ.ศ. 2367 Francisco Tadeo Calomardeได้ขยาย Complutense เพิ่มเติมโดยการรวมเข้ากับมหาวิทยาลัย Sigüenza [12]โดยพระราชกฤษฎีกาเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2379 สมเด็จพระราชินีนาถมาเรีย คริสตินาทรงยุบมหาวิทยาลัยในอัลคาลาและทรงสั่งให้ย้ายไปที่กรุงมาดริด ซึ่งใช้ชื่อมหาวิทยาลัยวรรณกรรม และในปี พ.ศ. 2394 ก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็นมหาวิทยาลัยกลาง ( Universidad Central )

พระเจ้าอัลฟองโซที่ 13กษัตริย์แห่งสเปน พร้อมด้วยคณะอาจารย์ของมหาวิทยาลัย: อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ , โฆเซ่ โรดริเกซ การ์ราซิโด, บลาส กาเบรรา และ เฟลิเปและอื่นๆ เมื่อวันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2466

มหาวิทยาลัยกลางได้มอบปริญญาวิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์แก่ Albert Einstein เมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 1923 ซึ่งถือเป็นปริญญาวิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ปริญญา แรก ที่Albert Einsteinได้รับจากมหาวิทยาลัยในยุโรป ในเดือนเมษายน 1933 เฟอร์นันโด เด ลอส ริออส รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการและศิลปศาสตร์ ได้ประกาศว่า Einstein ตกลงที่จะรับตำแหน่งศาสตราจารย์ในสถาบันวิจัยแห่งหนึ่ง ซึ่งจะใช้ชื่อว่าInstituto Albert Einsteinภายใต้คณะวิทยาศาสตร์ของมหาวิทยาลัย[13]อย่างไรก็ตาม เมื่อสถานการณ์ทางการเมืองเริ่มเสื่อมลงทั่วทั้งยุโรป Einstein ก็ยอมรับตำแหน่งที่คล้ายคลึงกันที่สถาบันการศึกษาระดับสูงในเมืองพรินซ์ตัน รัฐนิวเจอร์ซี

มหาวิทยาลัยขยายตัวอย่างมากในช่วงศตวรรษที่ 19 และที่พักในใจกลางกรุงมาดริดก็ไม่เพียงพออีกต่อไป นอกจากจำนวนนักศึกษาที่เพิ่มขึ้นแล้ว หลังจากที่มหาวิทยาลัยย้ายจากอัลคาลามหาวิทยาลัยยังตั้งอยู่ในอาคารเก่าหลายแห่งที่รัฐบาลได้ซื้อไว้ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นคฤหาสน์ของชนชั้นสูงและปราสาทของราชวงศ์จากหลายศตวรรษที่ผ่านมา ซึ่งเจ้าของได้ทิ้งร้างไว้เพื่อจัดหาที่พักที่ทันสมัยกว่า แม้ว่าอาคารเก่าแก่เหล่านี้จะไม่มีเสน่ห์ แต่ก็ไม่เหมาะที่จะใช้เป็นสถานที่ศึกษา และในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 นักศึกษาของมหาวิทยาลัยกลางได้เข้าร่วมการบรรยายปรัชญาและบทเรียนกายวิภาคศาสตร์ในสถานที่อันวิจิตรงดงามซึ่งเคยเป็นห้องบอลรูมและห้องจัดเลี้ยงเพียงไม่กี่ทศวรรษก่อนหน้านั้น

สถานการณ์ดังกล่าวเปลี่ยนไปในปี 1927 เมื่อพระเจ้า อัลฟองโซที่ 13ทรงพระราชกฤษฎีกาให้ยกที่ดินของรัฐในบริเวณใกล้เคียงกับพระราชวังลามอนโกลอาเพื่อสร้างพื้นที่สำหรับมหาวิทยาลัยมาดริด ในเวลานั้น ที่ดินดังกล่าวประกอบด้วยที่ดินทั้งหมดระหว่างพระราชวังหลวงและพระราชวังเอลปาร์โดและปัจจุบันกลายเป็นพื้นที่ทางตะวันตกของมาดริดที่เรียกกันว่า "ซิอูดัดยูนิเวอร์ซิตาเรีย" หรือเมืองมหาวิทยาลัยมาดริด

วิศวกรสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัย Complutense ในปีพ.ศ. 2456

สภาที่ได้รับการแต่งตั้งโดยพระเจ้าอัลฟองโซที่ 13 ได้ตัดสินใจว่ามหาวิทยาลัยแห่งใหม่แห่งมาดริดจะต้องมีสถาปัตยกรรมและการวางแผนที่สร้างสรรค์ คณะนักวิชาการถูกส่งไปสำรวจนานาชาติเพื่อเยี่ยมชมมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในยุโรปและอเมริกาเหนือ เพื่อผสมผสานสิ่งที่ดีที่สุดของทั้งสองทวีปเข้าด้วยกันและออกแบบสภาพแวดล้อมทางวิชาการในอุดมคติ การเดินทางครั้งนี้พาพวกเขาไปยังมหาวิทยาลัย 19 แห่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอเมริกา รวมถึงปารีส ลียง ออก ซ์ฟอ ร์ด เบอร์ลินฮัมบูร์กและเมืองอื่นๆ ในยุโรปอีกมากมาย โดยทั้งหมดนี้เป็นความพยายามที่จะแยกแยะโครงสร้างอาคารที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ อย่างไรก็ตาม แนวโน้มทางสถาปัตยกรรมในยุคนั้นกลับมีอิทธิพลมากกว่าการที่นักวิชาการไปเยี่ยมชมฮาร์วาร์ดมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียลาซอร์บอนน์หรือมหาวิทยาลัยเบอร์ลินแม้ว่าแผนสุดท้ายจากช่วงเวลานี้จะแทบไม่มีใครคุ้นเคยกับวิทยาเขตในปัจจุบัน แต่ตึกต่างๆ ในยุคนั้นที่สามารถอยู่รอดจากการแก้ไขการออกแบบ สงครามกลางเมือง และระบอบการปกครองของฟรังโกได้เผยให้เห็นถึงความชื่นชอบในขบวนการเบาเฮาส์ ของเยอรมนีในยุคนั้น อาคารดั้งเดิมซึ่งเป็นตัวอย่างหนึ่งของโรงเรียนแพทย์ เภสัชกรรม และทันตกรรม ถือเป็นการยกย่องแนวคิดโครงสร้างและการทำงานและความเป็นประโยชน์นิยม อันสง่างาม ของช่วงทศวรรษที่ 1920

ในช่วงทศวรรษ 1970 หลังจากที่ระบอบการปกครองของฟรานซิสโก ฟรังโกไม่มั่นคงทางการเมือง มหาวิทยาลัยมาดริดจึงได้รับการเปลี่ยนชื่อ โดยแบ่งวิทยาลัยที่มีอยู่เดิมออกเป็นมหาวิทยาลัยคอมพลูเตนเซ่แห่งมาดริดและมหาวิทยาลัยเทคนิคแห่งมาดริดเมื่อเมืองอัลคาลาเดเอนาเรสตัดสินใจเปิดมหาวิทยาลัยภายในอาคารวิทยาเขตเก่า จึงได้ตั้งชื่อว่าUniversidad de Alcalá de Henaresเพื่อให้แตกต่างจากมหาวิทยาลัยคอมพลูเตนเซ่อย่างชัดเจน

วันนี้

มหาวิทยาลัยเมืองมาดริด

มหาวิทยาลัยมาดริดมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาทางการเมืองของสเปนมาตั้งแต่ก่อตั้ง บัณฑิตของมหาวิทยาลัยแห่งนี้เป็นสมาชิกในระดับรัฐสภาหรือรัฐมนตรีในรัฐบาลสเปนทุกชุดตั้งแต่ยุคเรืองปัญญาและตำแหน่งของพวกเขาในสาธารณรัฐสเปนชุดที่สองและการเปลี่ยนผ่านสู่ระบอบประชาธิปไตย หลังยุคของฟรังโก นั้นโดดเด่นเป็นพิเศษ อดีตรองนายกรัฐมนตรีคนที่หนึ่ง มาเรีย เท เรซา เฟอร์นันเดซ เด ลา เวกาและอดีตประธานาธิบดี โฮ เซมาเรีย อัสนาร์ต่างก็เป็นบัณฑิตของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ มหาวิทยาลัยคอมพลูเตนเซยังเป็นเจ้าภาพต้อนรับบุคคลสำคัญที่สุดของโลกปัญญาชนหลายคน โดยมีประเพณีอันยาวนานในการเชิญศาสตราจารย์มาเยี่ยมเยียน ซึ่งรวมถึงนักวิชาการระดับโลกผู้ยิ่งใหญ่หลายคน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ) ปัญญาชนจำนวนมากในยุโรปหลั่งไหลมายังห้องโถงของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ในช่วงทศวรรษปี 1930 เมื่อสเปนที่ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยได้ให้ที่หลบภัยจากความหวาดกลัวของลัทธิฟาสซิสต์ที่เพิ่มมากขึ้น มหาวิทยาลัย Complutense ในยุคปัจจุบันมีผู้ได้รับรางวัลโนเบล จำนวนมาก ไม่เพียงแต่ในหมู่บัณฑิตเท่านั้น แต่รวมถึงคณาจารย์ของมหาวิทยาลัยด้วยตลอดหลายปีที่ผ่านมา

อาคารอธิการบดีมหาวิทยาลัยคอมพลูเตนเซ

ปัจจุบันมหาวิทยาลัย Complutense เป็นมหาวิทยาลัยที่ใหญ่ที่สุดในสเปน ในปีการศึกษา 2004–2005 มหาวิทยาลัยมีนักศึกษาลงทะเบียนเรียน 91,598 คน และมีพนักงาน 9,500 คน ซึ่งมากกว่า 6,000 คนทำงานด้านการสอนโดยตรง มหาวิทยาลัยดำเนินการโดยใช้เงินอุดหนุนจากรัฐบาล ทุนสนับสนุน และกองทุนการลงทะเบียนเรียน โดยมีงบประมาณประจำปีปัจจุบันมากกว่า 500,000,000 ยูโร ปัจจุบันมหาวิทยาลัยเปิดสอนวิชาเอกให้เลือกเกือบ 80 วิชา ปริญญาเฉพาะ 230 ปริญญา และปริญญาเอก 221 หลักสูตร มหาวิทยาลัยมีห้องสมุดมากกว่า 30 แห่ง ซึ่งมีผลงานพิมพ์มากกว่า 2 ล้านชิ้น มีเอกสารประวัติศาสตร์มากกว่า 90,000 ฉบับ และมีคอลเล็กชั่นภาพยนตร์ที่ครอบคลุมมากที่สุดแห่งหนึ่งในยุโรป

เนื่องด้วยมีประวัติศาสตร์ยาวนานในเมืองหลวง มหาวิทยาลัย Complutense จึงได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากสถาบันต่างๆ ในมาดริด ทั้งในระดับท้องถิ่น ระดับประเทศ และระดับนานาชาติ คณะแพทยศาสตร์เปิดดำเนินการโรงพยาบาล Clínico Universitario de San Carlosโรงพยาบาล Gregorio Marañónและโรงพยาบาลที่มีชื่อเสียงที่สุดคือโรงพยาบาล 12 ตุลาคมรวมถึงคลินิกเฉพาะทางอื่นๆ อีกหลายแห่งที่ตั้งอยู่ในวิทยาเขต โดยบางแห่งดำเนินการร่วมกับกระทรวงสาธารณสุขหรือทำการวิจัยเฉพาะทางให้กับกระทรวง คณะแพทยศาสตร์ไม่ใช่แห่งเดียวที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับรัฐบาล แม้จะมีความขัดแย้งในอดีต แต่มหาวิทยาลัย Complutense ก็มีความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับรัฐบาลสเปน เนื่องจากทั้งบ้านพักประธานาธิบดีLa Moncloaและศาลรัฐธรรมนูญของสเปนตั้งอยู่ในวิทยาเขตโดยตรง (และสามารถเดินไปยังศูนย์กลางทางการเมืองของเมืองได้)

หอประชุมมหาวิทยาลัย Complutense

ในขณะเดียวกัน คณะสื่อสารมวลชนก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกับสื่อมวลชนไม่แพ้กัน (อาจารย์ของคณะส่วนใหญ่เป็นอดีตนักข่าว บรรณาธิการ หรือผู้กำกับหนังสือพิมพ์สเปนและหนังสือพิมพ์ต่างประเทศชั้นนำ) นอกจากนี้ คณะยังเป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ฉายภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ชั้นนำแห่งหนึ่งในสเปน โดยภาพยนตร์สเปนทุกเรื่องที่สำคัญจะฉายต่อหน้าผู้ชมซึ่งเป็นนักศึกษา Complutense ก่อน และนักแสดงหลักหรือผู้สร้างภาพยนตร์จะเข้าร่วมการแถลงข่าวหลังฉายภาพยนตร์ด้วย ล่าสุด Blanca Portillo, Carmen Maura , Lola Dueñas และ Yohana Cobo ฉายภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์VolverของPedro Almodóvarก่อนหน้านี้ ผู้เข้าชมรอบปฐมทัศน์ในอดีต ได้แก่ ผู้กำกับSantiago Segura , นักแสดง Alejo Sauras และนักเขียนE. Annie Proulx

คณะศิลปกรรมศาสตร์ ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2521 ปัจจุบันเปิดสอนหลักสูตรปริญญาตรีสาขาศิลปกรรมศาสตร์ การออกแบบ การอนุรักษ์และบูรณะมรดกทางศิลปะ รวมถึงหลักสูตรปริญญาโทและปริญญาเอก[14]

ในแต่ละปี Madrid Círculo de Bellas Artes จะเชิญนักศึกษา Complutense เป็นพิเศษในช่วงการประชุมประจำปีซึ่งมีนักปรัชญา นักสังคมวิทยา และนักจิตวิทยาที่มีชื่อเสียงเข้าร่วม ในทำนองเดียวกัน คณะทั้งหมดได้รับประโยชน์อย่างมากจากการบรรยายโดยบุคคลที่มีชื่อเสียงที่สุดบางคนในประวัติศาสตร์ล่าสุดในทุกสาขา ตั้งแต่Joan Manuel Serrat นักร้อง นักแต่งเพลง และนักเคลื่อนไหวชาวคาตาลัน ไปจนถึงErnst Gombrich นักประวัติศาสตร์ จากUmberto Eco นักเขียน ไปจนถึง Santiago Carrilloนักการเมืองคอมมิวนิสต์Alejandro Amenábarเขียนภาพยนตร์เรื่องแรกของเขาTesisในขณะที่ยังเรียนอยู่ที่ Complutense University ฉากในมหาวิทยาลัยทั้งหมดในภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำใน School of Communications ซึ่ง Amenábar เคยเข้าเรียน และตัวอาคารเองก็เป็นอุปกรณ์สำคัญในเนื้อเรื่อง

ชีวิตนักศึกษาและกิจกรรมเสริมหลักสูตร

อาจารย์บรรยายที่มหาวิทยาลัย Complutense

มหาวิทยาลัย Complutense ตีพิมพ์หนังสือพิมพ์รายสองเดือนชื่อGaceta Complutense [15]และยังมีสถานีวิทยุที่เปิดให้บริการเต็มรูปแบบชื่อ Radio Complutense (107.5 FM) [16] [17]ซึ่งออกอากาศเป็นเวลา 12 ชั่วโมงทุกวัน ทั้งสองสถานีดำเนินการโดยคณะสื่อสารมวลชน[18]

แม้ว่ามหาวิทยาลัยจะมีหอพักที่จดทะเบียนไว้จำนวนหนึ่ง แต่หอพักเหล่านี้ตั้งอยู่ในบริเวณขอบของมหาวิทยาลัยภายในละแวกใกล้เคียง ดังนั้นจึงไม่มีนักศึกษาคนใดอาศัยอยู่ในมหาวิทยาลัยอย่างแท้จริง เนื่องจากมีค่าใช้จ่ายสูงและไม่จำเป็นต้องมีที่พักในเครือมหาวิทยาลัย นักศึกษาส่วนใหญ่ของ Complutense จึงอาศัยอยู่คนเดียว ไม่ว่าจะในหอพักที่ไม่สังกัดมหาวิทยาลัยหรือในอพาร์ตเมนต์จริง

มหาวิทยาลัยมาดริดเป็นที่อยู่ของกลุ่มการเมือง สังคม และกีฬาของนักศึกษาจำนวนมากกว่า 100 กลุ่ม มีหลักสูตรแอโรบิก ยิม โยคะ ว่ายน้ำ เทนนิส ดำน้ำ ไทชิ และหลักสูตรอื่นๆ อีกมากมาย ในแง่ของกีฬาประเภททีม Complutense มีการแข่งขันบาสเก็ตบอล ฟุตบอล วอลเลย์บอลชายและหญิง รวมถึงรักบี้ นอกจากนี้ยังมีทีมหมากรุก แบดมินตัน กอล์ฟ ยูโด คาราเต้ ปิงปอง และยิงธนูอีกด้วย การแข่งขันภายในมหาวิทยาลัยจัดขึ้นหลายครั้งต่อปี โดยมีโรงเรียนต่างๆ เข้าร่วมแข่งขัน Complutense ยังเข้าร่วมการแข่งขันระดับภูมิภาคของมหาวิทยาลัย ซึ่งจัดขึ้นทุกเดือนมีนาคมที่สนามกีฬา Puerta del Hierro ในมาดริด และการแข่งขันระดับชาติที่ได้รับการคัดเลือก นักศึกษา อาจารย์ เจ้าหน้าที่ และครอบครัวของเจ้าหน้าที่ทุกคนมีสิทธิ์เข้ารับการประเมินและเข้ารับการรักษาที่ศูนย์การแพทย์กีฬาและฟิตเนสของมหาวิทยาลัย Complutense

คอมพลูเทนซ์ อะบอริจินส์

นอกเหนือจากข้อตกลงมากมายที่อนุญาตให้แลกเปลี่ยนนักศึกษา/อาจารย์และมีโอกาสศึกษาในต่างประเทศกับมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงทั่วโลกแล้ว ปัจจุบันมหาวิทยาลัย Complutense แห่งมาดริดยังเปิดดำเนินการสถาบันเต็มเวลาสี่แห่งนอกสเปนอีกด้วย[19] [20]

ตราประจำตระกูลของ Real Colegio Complutenseที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด

อันดับนานาชาติ

การจัดอันดับมหาวิทยาลัย
ทั่วโลก – โดยรวม
โลกอาร์วู [25]301–400 (2023)
คิวเอสเวิลด์ [26]164 (2025)
โลก [27 ]501–600 (2024)
USNWRทั่วโลก [28]=337 (2023)

ในการจัดอันดับเซี่ยงไฮ้ UCM อยู่ในอันดับ 300 ที่ดีที่สุดของโลก และอยู่ในอันดับ 3 ของสเปน[29]ในการจัดอันดับมหาวิทยาลัยโลก QS UCM อยู่ในอันดับที่ 164 ของโลก อันดับที่ 58 ในยุโรป และอันดับที่ 1 ในประเทศสเปน ในการจัดอันดับสถาบัน Scimago UCM อยู่ในอันดับที่ 175 ของโลก อันดับที่ 79 ในด้านการวิจัย และอันดับที่ 3 ในประเทศสเปน นอกจากนี้ ในระดับนานาชาติ ยังอยู่ใน 3% แรกโดยรวม ใน 2% แรกในด้านการวิจัย และ 3% แรกในด้านผลกระทบทางสังคม

คณะผู้ทรงคุณวุฒิ

ศิษย์เก่า

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ศิษย์เก่าที่มีชื่อเสียงของมหาวิทยาลัย ได้แก่ผู้ได้รับรางวัลโนเบล 7 คน ผู้ได้รับรางวัลเจ้าชายแห่งอัสตูเรียส 18 คนผู้ได้รับรางวัล Miguel de Cervantes 7 คน ผู้ได้รับทุน ERC 10 คน[ 31]รวมถึงนายกรัฐมนตรีของสเปนคณะกรรมาธิการยุโรปประธานรัฐสภายุโรปเลขาธิการ สภายุโรป สมาชิกคณะกรรมการบริหารธนาคารกลางยุโรปเลขาธิการNATOผู้อำนวยการใหญ่UNESCOกรรมการผู้จัดการIMF ราชวงศ์สเปนและประมุขแห่งรัฐตลอดระยะเวลาเจ็ดศตวรรษ มหาวิทยาลัยมาดริดได้ให้การสนับสนุนอันล้ำค่าในด้านวิทยาศาสตร์ วิจิตรศิลป์ และความเป็นผู้นำทางการเมือง ศิษย์เก่าประกอบด้วยนักปรัชญาชื่อดัง ( José Ortega y Gasset , Ignatius of Loyola , Thomas of Villanova ) นักเขียน ( Federico García Lorca , Antonio de Nebrija , Pedro Calderón de la Barca ) นักวิทยาศาสตร์ ( Santiago Ramón y Cajal , Severo Ochoa , Andrés Manuel del Río , Ricardo Rubio ) นักประวัติศาสตร์ ( Juan de Mariana , Juan Giné s de Sepúlveda ) ผู้นำทางทหาร (ดอนจอห์นแห่งออสเตรีย อเล็กซานเดอร์ ฟาร์เนเซ ) และผู้นำต่างประเทศ ( พระคาร์ดินัลมาซารินและโฮเซ ริซาล )

ดูเพิ่มเติม

หมายเหตุและเอกสารอ้างอิง

  1. "คู่มือ uso de la Marca Universidad Complutense de Madrid: Colores corporativos" (PDF ) มหาวิทยาลัย Complutense แห่งมาดริด เก็บถาวร(PDF)จากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 2022 . สืบค้นเมื่อ1 กุมภาพันธ์ 2020 .
  2. "เอสตูเดียนเตส 2011–2013". Universidad Complutense เดอมาดริด เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 7 ธันวาคม 2013 . สืบค้นเมื่อ 3 ธันวาคม 2556 .
  3. "La primera mujer universitaria Española: María Goyri". เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 9 มีนาคม 2012 . สืบค้นเมื่อ 30 เมษายน 2564 .
  4. ฟลอเรส, ซี. (2013) "Nota sobre la documentación relacionada con la neurología en el Archivo General de la Universidad Complutense" (PDF) . ประสาทวิทยาศาสตร์และประวัติศาสตร์ . 1 (4): 170.
  5. "ลาเฮเรนเซีย เด ลา ยูนิเวอร์ซิดัดยุคกลาง". ห้องสมุด Biblioteca Histórica Marqués de Valdecilla . ยูซีเอ็ม. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2554 . สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2558 .
  6. "เรเซญา ฮิสโตริกา". Universidad Complutense de Madrid เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 18 มีนาคม 2010 . สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2019 .
  7. "La fundación cisneriana: el Colegio Mayor de San Ildefonso". ห้องสมุด Biblioteca Histórica Marqués de Valdecilla . ยูซีเอ็ม. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2554 . สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2558 .
  8. เฟร์นันเดซ ลูซอน, อันโตนิโอ (2005) La Universidad de Barcelona en el siglo XVI. บาร์เซโลนา: มหาวิทยาลัยบาร์เซโลนา . หน้า 72–73. ไอเอสบีเอ็น 84-475-2851-0. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 28 กันยายน 2023 . สืบค้นเมื่อ13 กันยายน 2020 .
  9. ยูนิเวอร์ซิดัด เด อัลกาลา (UAH) - มาดริด. "มหาวิทยาลัยอัลกาลา" เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 4 มีนาคม 2016 . สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2558 .
  10. ^ "ผู้หญิงที่ออกซ์ฟอร์ด". มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด . 7 มิถุนายน 2010. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 มีนาคม 2012 . สืบค้นเมื่อ 6 พฤษภาคม 2010 .
  11. ^ "YEGS Hall of Fame :: Young Exceptionally Gifted Students". Young Exceptional Gifted Students . ZCI, Inc. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มีนาคม 2018 . สืบค้นเมื่อ 21 กรกฎาคม 2015 .
  12. ฟริอาส บัลซา, โฮเซ วิเซนเต (1977) "ผู้เคารพนับถือ Palafox y Mendoza, doctor en cánones por Sigüenza" (PDF ) วัด-อัล-ฮายารา (ภาษาสเปน) (4): 223–231. เก็บถาวร(PDF)จากต้นฉบับเมื่อวันที่ 9 ตุลาคม 2022
  13. ซานเชซ รอน, โฮเซ มานูเอล; กลิค, โธมัส เอฟ. (1983) La España posible de la Segunda República: la oferta a Einstein de una Cátedra extraordinaria en la Universidad Central (มาดริด, 1933) มาดริด: บทบรรณาธิการของ Universidad Complutense ไอเอสบีเอ็น 9788474910759-
  14. ^ "คณะศิลปกรรมศาสตร์". www.ucm.es . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 มกราคม 2019 . สืบค้นเมื่อ 9 มกราคม 2019 .
  15. ^ "กาเซตา". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 พฤศจิกายน 2548 . สืบค้นเมื่อ30 พฤษภาคม 2549 .
  16. ^ [1] เก็บถาวร 10 กุมภาพันธ์ 2007 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
  17. ^ [2] เก็บถาวร 12 กุมภาพันธ์ 2007 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
  18. Universidad Complutense de Madrid (1 มิถุนายน พ.ศ. 2542). "Universidad Complutense de Madrid :: อาจารย์ใหญ่หน้า" Ucm.es เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 15 พฤศจิกายน 2554 . สืบค้นเมื่อ13 พฤศจิกายน 2554 .
  19. "Universidad Complutense de Madrid :: UCM". Ucm.es 1 มิถุนายน 2542 เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 27 กันยายน2554 สืบค้นเมื่อ13 พฤศจิกายน 2554 .
  20. "Universidad Complutense de Madrid :: UCM". Ucm.es 1 มิถุนายน 2542 เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 27 กันยายน2554 สืบค้นเมื่อ13 พฤศจิกายน 2554 .
  21. ^ "Real Colegio Complutense ที่ Harvard". Realcolegiocomplutense.harvard.edu. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 24 พฤศจิกายน 2011 . สืบค้นเมื่อ13 พฤศจิกายน 2011 .
  22. "วิทยาลัยเดโอตส์ เอทูดส์ ยูโรเปเอนส์ – มิเกล แซร์เวต์". Chee-mservet.fr. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 6 กรกฎาคม 2018 . สืบค้นเมื่อ13 พฤศจิกายน 2554 .
  23. ^ "Univerzita Karlova – UK". Cuni.cz. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 ตุลาคม 2007 . สืบค้นเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2011 .
  24. "มหาวิทยาลัยโคเมนสเคโฮ". ยูนิบา.สค์ 10 เมษายน 2550. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 23 พฤษภาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ13 พฤศจิกายน 2554 .
  25. ^ "ARWU World University Rankings 2034". www.shanghairanking.com . สืบค้นเมื่อ26 สิงหาคม 2022 .
  26. ^ "QS World University Rankings 2025". topuniversities.com . 27 มิถุนายน 2024 . สืบค้นเมื่อ24 มิถุนายน 2024 .
  27. ^ "World University Rankings". timeshighereducation.com . 6 สิงหาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ26 สิงหาคม 2023 .
  28. ^ "US News Education: มหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของโลก 2022-23" . สืบค้นเมื่อ23 พฤศจิกายน 2023 .
  29. "การจัดอันดับ La UCM และ los | Portal de Transparencia". www.ucm.es . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 22 มีนาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ22 มีนาคม 2566 .
  30. "โฮเซ มาเรีย เด อัซการาเต, นักประวัติศาสตร์ เดล อาร์เต". เอล ปาอิส (ภาษาสเปน) 19 กรกฎาคม 2544 ISSN  1134-6582 เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2018 . สืบค้นเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2561 .
  31. ^ " ผู้รับสิทธิ์ ERC ใน UCM" oficinaeuropea.ucm.es (ในภาษาสเปนของยุโรป) สืบค้นเมื่อ3 เมษายน 2024
  • เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ

40°26′57″N 3°43′41″W / 40.44917°N 3.72806°W / 40.44917; -3.72806

ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=มหาวิทยาลัย_Complutense_แห่ง_มาดริด&oldid=1231198437"