Universidad Complutense de Madrid (สเปน) | |
ละติน : Universitas Complutensis Matritensis | |
ชื่อเดิม | Estudio de Escuelas Generales de Alcalá (1293–1499) Universitas Complutensis (1499–1836) มหาวิทยาลัยวรรณกรรม (1836–1851) Universidad Central (1851–1943)มหาวิทยาลัยมาดริด (1943–1970) |
---|---|
ภาษิต | Libertas Perfundet Omnia Luce (ละติน) |
คติพจน์ภาษาอังกฤษ | “เสรีภาพจะท่วมท้นทุกสิ่งด้วยแสงสว่าง” |
พิมพ์ | สถาบันอุดมศึกษาสหศึกษาที่ไม่แสวงหากำไรเพื่อการวิจัย สาธารณะ |
ที่จัดตั้งขึ้น | 20 พฤษภาคม 1293 ( 20 พฤษภาคม พ.ศ.2336 ) |
ผู้ก่อตั้ง | พระคาร์ดินัลฟรานซิสโก ฆิเมเนซ เด ซิสเนรอส |
สังกัดทางวิชาการ | กลุ่มมหาวิทยาลัย Compostela Europaeum IAU Una Europa UNICA Utrecht Network |
งบประมาณ | 607,559,030 ยูโร |
อธิการบดี | ฆัวกิน โกยาเช่ โกนี่ |
เจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหาร | 11,162 |
นักศึกษาระดับปริญญาตรี | 74,771 |
บัณฑิตศึกษา | 11,388 |
ที่ตั้ง | - สเปน 40°26′57″เหนือ 3°43′41″ตะวันตก |
วิทยาเขต | วิทยาเขต Urban 2 ในมาดริด --วิทยาเขต Moncloa --วิทยาเขต Somosaguas |
สีสัน | สีแดง [1] |
เว็บไซต์ | ucm.es |
มหาวิทยาลัยComplutense แห่งมาดริด (สเปน: Universidad Complutense de Madrid; UCM , Universidad de Madrid , Universidad Central de Madrid ; ละติน: Universitas Complutensis Matritensis ) เป็นมหาวิทยาลัยวิจัยของรัฐ ที่ตั้งอยู่ในมาดริดก่อตั้งขึ้นในAlcaláในปี 1293 (ก่อนที่จะย้ายไปมาดริดในปี 1836) เป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังเปิดดำเนินการอยู่ในโลกและเป็นสถาบันการศึกษาระดับสูงที่มีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งของสเปน ตั้งอยู่ในวิทยาเขตกว้างขวางที่ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดของเขต Ciudad Universitaria ของมาดริดพร้อมภาคผนวกในเขต Somosaguas ในเมืองPozuelo de Alarcón ที่อยู่ใกล้เคียง ตั้งชื่อตามถิ่นฐานโรมันโบราณแห่งComplutumซึ่งปัจจุบันเป็นแหล่งโบราณคดีในAlcalá de Henaresทางตะวันออกของมาดริด
มีนักศึกษาลงทะเบียนเรียนมากกว่า 86,000 คน ทำให้เป็นมหาวิทยาลัยที่ไม่ใช่การเรียนทางไกลที่ใหญ่เป็นอันดับแปดของยุโรปเมื่อพิจารณาจากจำนวนนักศึกษา[2]ตามพระราชกฤษฎีกาปี 1857 มหาวิทยาลัยกลางเป็นสถาบันแรกและแห่งเดียวในสเปนที่ได้รับอนุญาตให้มอบปริญญาเอกทั่วทั้งจักรวรรดิสเปนในปี 1909 มหาวิทยาลัยกลางกลายเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกๆ ของโลกที่มอบปริญญาเอกให้กับผู้หญิง[3] ในปี 1943 เปลี่ยนชื่อเป็นUniversidad de Madrid ('มหาวิทยาลัยมาดริด') [4]
เมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม 1293 พระเจ้าซานโชที่ 4 แห่งคาสตีล ทรงพระราชทาน พระราชโองการแก่อาร์ชบิชอปแห่งโตเลโด กอนซาโล เปเรซ กูเดียล เพื่อก่อตั้ง studium generale (ซึ่งเป็นชื่อที่มหาวิทยาลัยใช้กันในเวลานั้น) โดยตั้งชื่อว่าEl Estudio de Escuelas Generalesในอัลคาลาเดเอนาเรส [ 5]ศิษย์เก่าคนหนึ่งคือคาร์ดินัล ซิสเนรอสได้ซื้อที่ดินจำนวนมากและสั่งให้สร้างอาคารหลายหลัง ซึ่งกลายมาเป็นวิทยาเขตมหาวิทยาลัย แห่งแรก ในประวัติศาสตร์: Civitas Deiหรือเมืองแห่งพระเจ้าซึ่งตั้งชื่อตามผลงานของออกัสตินแห่งฮิปโปเมื่อวันที่ 13 เมษายน 1499 คาร์ดินัล ซิสเนรอสได้รับพระราชโองการจากสมเด็จ พระสัน ตปาปาอเล็กซานเดอร์ที่ 6เพื่อขยายComplutenseให้เป็นมหาวิทยาลัยเต็มรูปแบบ พระราชโองการนี้มอบการรับรองอย่างเป็นทางการทั่วทั้งคริสต์ศาสนาแก่ปริญญาทั้งหมดที่มหาวิทยาลัยมอบให้ นอกจากนี้ยังเปลี่ยนชื่อเป็นสถาบันUniversitas Complutensisตามชื่อComplutumซึ่งเป็นชื่อภาษาละตินของAlcalá de Henaresซึ่งเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยเดิม
ในปีการศึกษา 1509–1510 มหาวิทยาลัย Complutense ได้ดำเนินงานโดยมีโรงเรียนหลักห้าแห่ง ได้แก่ ศิลปศาสตร์และปรัชญาเทววิทยากฎหมายศาสนา ปรัชญาและการแพทย์[6] [7]ในช่วงศตวรรษที่ 16 และ 17 มหาวิทยาลัย Complutense ได้กลายเป็นศูนย์กลางความเป็นเลิศทางวิชาการที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งของโลก บุคคลชั้นนำหลายคนในสาขาวิทยาศาสตร์ ศิลปะ และการเมืองในยุคนั้นเคยเรียนหรือสอนในห้องเรียนของ Complutense [ 8]มีการจัดตั้งวิทยาลัยพิเศษขึ้นสำหรับนักศึกษาที่มีเชื้อสายต่างประเทศ เช่น ชาว เฟลมิชหรือไอริช (ที่Irish College of San Jorge ที่ Alcalá de Henares )
ในปี พ.ศ. 2328 มหาวิทยาลัย Complutense ได้กลายเป็นมหาวิทยาลัยแห่งแรกๆ ของโลกที่มอบปริญญาเอกให้กับนักศึกษาหญิง ซึ่งก็คือMaría Isidra de Guzmán y de la Cerda [ 9]เมื่อเปรียบเทียบกันแล้วมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดไม่รับนักวิชาการหญิงจนกระทั่งปี พ.ศ. 2463 [10]และมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ไม่มอบปริญญาเอกให้กับนักศึกษาหญิงจนกระทั่งปี พ.ศ. 2469 [11]
ในปี พ.ศ. 2367 Francisco Tadeo Calomardeได้ขยาย Complutense เพิ่มเติมโดยการรวมเข้ากับมหาวิทยาลัย Sigüenza [12]โดยพระราชกฤษฎีกาเมื่อวันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2379 สมเด็จพระราชินีนาถมาเรีย คริสตินาทรงยุบมหาวิทยาลัยในอัลคาลาและทรงสั่งให้ย้ายไปที่กรุงมาดริด ซึ่งใช้ชื่อมหาวิทยาลัยวรรณกรรม และในปี พ.ศ. 2394 ก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็นมหาวิทยาลัยกลาง ( Universidad Central )
มหาวิทยาลัยกลางได้มอบปริญญาวิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์แก่ Albert Einstein เมื่อวันที่ 28 กุมภาพันธ์ 1923 ซึ่งถือเป็นปริญญาวิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ปริญญา แรก ที่Albert Einsteinได้รับจากมหาวิทยาลัยในยุโรป ในเดือนเมษายน 1933 เฟอร์นันโด เด ลอส ริออส รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการและศิลปศาสตร์ ได้ประกาศว่า Einstein ตกลงที่จะรับตำแหน่งศาสตราจารย์ในสถาบันวิจัยแห่งหนึ่ง ซึ่งจะใช้ชื่อว่าInstituto Albert Einsteinภายใต้คณะวิทยาศาสตร์ของมหาวิทยาลัย[13]อย่างไรก็ตาม เมื่อสถานการณ์ทางการเมืองเริ่มเสื่อมลงทั่วทั้งยุโรป Einstein ก็ยอมรับตำแหน่งที่คล้ายคลึงกันที่สถาบันการศึกษาระดับสูงในเมืองพรินซ์ตัน รัฐนิวเจอร์ซี
มหาวิทยาลัยขยายตัวอย่างมากในช่วงศตวรรษที่ 19 และที่พักในใจกลางกรุงมาดริดก็ไม่เพียงพออีกต่อไป นอกจากจำนวนนักศึกษาที่เพิ่มขึ้นแล้ว หลังจากที่มหาวิทยาลัยย้ายจากอัลคาลามหาวิทยาลัยยังตั้งอยู่ในอาคารเก่าหลายแห่งที่รัฐบาลได้ซื้อไว้ ซึ่งส่วนใหญ่เป็นคฤหาสน์ของชนชั้นสูงและปราสาทของราชวงศ์จากหลายศตวรรษที่ผ่านมา ซึ่งเจ้าของได้ทิ้งร้างไว้เพื่อจัดหาที่พักที่ทันสมัยกว่า แม้ว่าอาคารเก่าแก่เหล่านี้จะไม่มีเสน่ห์ แต่ก็ไม่เหมาะที่จะใช้เป็นสถานที่ศึกษา และในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 นักศึกษาของมหาวิทยาลัยกลางได้เข้าร่วมการบรรยายปรัชญาและบทเรียนกายวิภาคศาสตร์ในสถานที่อันวิจิตรงดงามซึ่งเคยเป็นห้องบอลรูมและห้องจัดเลี้ยงเพียงไม่กี่ทศวรรษก่อนหน้านั้น
สถานการณ์ดังกล่าวเปลี่ยนไปในปี 1927 เมื่อพระเจ้า อัลฟองโซที่ 13ทรงพระราชกฤษฎีกาให้ยกที่ดินของรัฐในบริเวณใกล้เคียงกับพระราชวังลามอนโกลอาเพื่อสร้างพื้นที่สำหรับมหาวิทยาลัยมาดริด ในเวลานั้น ที่ดินดังกล่าวประกอบด้วยที่ดินทั้งหมดระหว่างพระราชวังหลวงและพระราชวังเอลปาร์โดและปัจจุบันกลายเป็นพื้นที่ทางตะวันตกของมาดริดที่เรียกกันว่า "ซิอูดัดยูนิเวอร์ซิตาเรีย" หรือเมืองมหาวิทยาลัยมาดริด
สภาที่ได้รับการแต่งตั้งโดยพระเจ้าอัลฟองโซที่ 13 ได้ตัดสินใจว่ามหาวิทยาลัยแห่งใหม่แห่งมาดริดจะต้องมีสถาปัตยกรรมและการวางแผนที่สร้างสรรค์ คณะนักวิชาการถูกส่งไปสำรวจนานาชาติเพื่อเยี่ยมชมมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในยุโรปและอเมริกาเหนือ เพื่อผสมผสานสิ่งที่ดีที่สุดของทั้งสองทวีปเข้าด้วยกันและออกแบบสภาพแวดล้อมทางวิชาการในอุดมคติ การเดินทางครั้งนี้พาพวกเขาไปยังมหาวิทยาลัย 19 แห่งในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอเมริกา รวมถึงปารีส ลียง ออก ซ์ฟอ ร์ด เบอร์ลินฮัมบูร์กและเมืองอื่นๆ ในยุโรปอีกมากมาย โดยทั้งหมดนี้เป็นความพยายามที่จะแยกแยะโครงสร้างอาคารที่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ อย่างไรก็ตาม แนวโน้มทางสถาปัตยกรรมในยุคนั้นกลับมีอิทธิพลมากกว่าการที่นักวิชาการไปเยี่ยมชมฮาร์วาร์ดมหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียลาซอร์บอนน์หรือมหาวิทยาลัยเบอร์ลินแม้ว่าแผนสุดท้ายจากช่วงเวลานี้จะแทบไม่มีใครคุ้นเคยกับวิทยาเขตในปัจจุบัน แต่ตึกต่างๆ ในยุคนั้นที่สามารถอยู่รอดจากการแก้ไขการออกแบบ สงครามกลางเมือง และระบอบการปกครองของฟรังโกได้เผยให้เห็นถึงความชื่นชอบในขบวนการเบาเฮาส์ ของเยอรมนีในยุคนั้น อาคารดั้งเดิมซึ่งเป็นตัวอย่างหนึ่งของโรงเรียนแพทย์ เภสัชกรรม และทันตกรรม ถือเป็นการยกย่องแนวคิดโครงสร้างและการทำงานและความเป็นประโยชน์นิยม อันสง่างาม ของช่วงทศวรรษที่ 1920
ในช่วงทศวรรษ 1970 หลังจากที่ระบอบการปกครองของฟรานซิสโก ฟรังโกไม่มั่นคงทางการเมือง มหาวิทยาลัยมาดริดจึงได้รับการเปลี่ยนชื่อ โดยแบ่งวิทยาลัยที่มีอยู่เดิมออกเป็นมหาวิทยาลัยคอมพลูเตนเซ่แห่งมาดริดและมหาวิทยาลัยเทคนิคแห่งมาดริดเมื่อเมืองอัลคาลาเดเอนาเรสตัดสินใจเปิดมหาวิทยาลัยภายในอาคารวิทยาเขตเก่า จึงได้ตั้งชื่อว่าUniversidad de Alcalá de Henaresเพื่อให้แตกต่างจากมหาวิทยาลัยคอมพลูเตนเซ่อย่างชัดเจน
มหาวิทยาลัยมาดริดมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาทางการเมืองของสเปนมาตั้งแต่ก่อตั้ง บัณฑิตของมหาวิทยาลัยแห่งนี้เป็นสมาชิกในระดับรัฐสภาหรือรัฐมนตรีในรัฐบาลสเปนทุกชุดตั้งแต่ยุคเรืองปัญญาและตำแหน่งของพวกเขาในสาธารณรัฐสเปนชุดที่สองและการเปลี่ยนผ่านสู่ระบอบประชาธิปไตย หลังยุคของฟรังโก นั้นโดดเด่นเป็นพิเศษ อดีตรองนายกรัฐมนตรีคนที่หนึ่ง มาเรีย เท เรซา เฟอร์นันเดซ เด ลา เวกาและอดีตประธานาธิบดี โฮ เซมาเรีย อัสนาร์ต่างก็เป็นบัณฑิตของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ มหาวิทยาลัยคอมพลูเตนเซยังเป็นเจ้าภาพต้อนรับบุคคลสำคัญที่สุดของโลกปัญญาชนหลายคน โดยมีประเพณีอันยาวนานในการเชิญศาสตราจารย์มาเยี่ยมเยียน ซึ่งรวมถึงนักวิชาการระดับโลกผู้ยิ่งใหญ่หลายคน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ ) ปัญญาชนจำนวนมากในยุโรปหลั่งไหลมายังห้องโถงของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ในช่วงทศวรรษปี 1930 เมื่อสเปนที่ปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยได้ให้ที่หลบภัยจากความหวาดกลัวของลัทธิฟาสซิสต์ที่เพิ่มมากขึ้น มหาวิทยาลัย Complutense ในยุคปัจจุบันมีผู้ได้รับรางวัลโนเบล จำนวนมาก ไม่เพียงแต่ในหมู่บัณฑิตเท่านั้น แต่รวมถึงคณาจารย์ของมหาวิทยาลัยด้วยตลอดหลายปีที่ผ่านมา
ปัจจุบันมหาวิทยาลัย Complutense เป็นมหาวิทยาลัยที่ใหญ่ที่สุดในสเปน ในปีการศึกษา 2004–2005 มหาวิทยาลัยมีนักศึกษาลงทะเบียนเรียน 91,598 คน และมีพนักงาน 9,500 คน ซึ่งมากกว่า 6,000 คนทำงานด้านการสอนโดยตรง มหาวิทยาลัยดำเนินการโดยใช้เงินอุดหนุนจากรัฐบาล ทุนสนับสนุน และกองทุนการลงทะเบียนเรียน โดยมีงบประมาณประจำปีปัจจุบันมากกว่า 500,000,000 ยูโร ปัจจุบันมหาวิทยาลัยเปิดสอนวิชาเอกให้เลือกเกือบ 80 วิชา ปริญญาเฉพาะ 230 ปริญญา และปริญญาเอก 221 หลักสูตร มหาวิทยาลัยมีห้องสมุดมากกว่า 30 แห่ง ซึ่งมีผลงานพิมพ์มากกว่า 2 ล้านชิ้น มีเอกสารประวัติศาสตร์มากกว่า 90,000 ฉบับ และมีคอลเล็กชั่นภาพยนตร์ที่ครอบคลุมมากที่สุดแห่งหนึ่งในยุโรป
เนื่องด้วยมีประวัติศาสตร์ยาวนานในเมืองหลวง มหาวิทยาลัย Complutense จึงได้รับการสนับสนุนอย่างดีจากสถาบันต่างๆ ในมาดริด ทั้งในระดับท้องถิ่น ระดับประเทศ และระดับนานาชาติ คณะแพทยศาสตร์เปิดดำเนินการโรงพยาบาล Clínico Universitario de San Carlosโรงพยาบาล Gregorio Marañónและโรงพยาบาลที่มีชื่อเสียงที่สุดคือโรงพยาบาล 12 ตุลาคมรวมถึงคลินิกเฉพาะทางอื่นๆ อีกหลายแห่งที่ตั้งอยู่ในวิทยาเขต โดยบางแห่งดำเนินการร่วมกับกระทรวงสาธารณสุขหรือทำการวิจัยเฉพาะทางให้กับกระทรวง คณะแพทยศาสตร์ไม่ใช่แห่งเดียวที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับรัฐบาล แม้จะมีความขัดแย้งในอดีต แต่มหาวิทยาลัย Complutense ก็มีความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับรัฐบาลสเปน เนื่องจากทั้งบ้านพักประธานาธิบดีLa Moncloaและศาลรัฐธรรมนูญของสเปนตั้งอยู่ในวิทยาเขตโดยตรง (และสามารถเดินไปยังศูนย์กลางทางการเมืองของเมืองได้)
ในขณะเดียวกัน คณะสื่อสารมวลชนก็มีความสัมพันธ์ที่ดีกับสื่อมวลชนไม่แพ้กัน (อาจารย์ของคณะส่วนใหญ่เป็นอดีตนักข่าว บรรณาธิการ หรือผู้กำกับหนังสือพิมพ์สเปนและหนังสือพิมพ์ต่างประเทศชั้นนำ) นอกจากนี้ คณะยังเป็นที่รู้จักในฐานะสถานที่ฉายภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ชั้นนำแห่งหนึ่งในสเปน โดยภาพยนตร์สเปนทุกเรื่องที่สำคัญจะฉายต่อหน้าผู้ชมซึ่งเป็นนักศึกษา Complutense ก่อน และนักแสดงหลักหรือผู้สร้างภาพยนตร์จะเข้าร่วมการแถลงข่าวหลังฉายภาพยนตร์ด้วย ล่าสุด Blanca Portillo, Carmen Maura , Lola Dueñas และ Yohana Cobo ฉายภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์VolverของPedro Almodóvarก่อนหน้านี้ ผู้เข้าชมรอบปฐมทัศน์ในอดีต ได้แก่ ผู้กำกับSantiago Segura , นักแสดง Alejo Sauras และนักเขียนE. Annie Proulx
คณะศิลปกรรมศาสตร์ ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2521 ปัจจุบันเปิดสอนหลักสูตรปริญญาตรีสาขาศิลปกรรมศาสตร์ การออกแบบ การอนุรักษ์และบูรณะมรดกทางศิลปะ รวมถึงหลักสูตรปริญญาโทและปริญญาเอก[14]
ในแต่ละปี Madrid Círculo de Bellas Artes จะเชิญนักศึกษา Complutense เป็นพิเศษในช่วงการประชุมประจำปีซึ่งมีนักปรัชญา นักสังคมวิทยา และนักจิตวิทยาที่มีชื่อเสียงเข้าร่วม ในทำนองเดียวกัน คณะทั้งหมดได้รับประโยชน์อย่างมากจากการบรรยายโดยบุคคลที่มีชื่อเสียงที่สุดบางคนในประวัติศาสตร์ล่าสุดในทุกสาขา ตั้งแต่Joan Manuel Serrat นักร้อง นักแต่งเพลง และนักเคลื่อนไหวชาวคาตาลัน ไปจนถึงErnst Gombrich นักประวัติศาสตร์ จากUmberto Eco นักเขียน ไปจนถึง Santiago Carrilloนักการเมืองคอมมิวนิสต์Alejandro Amenábarเขียนภาพยนตร์เรื่องแรกของเขาTesisในขณะที่ยังเรียนอยู่ที่ Complutense University ฉากในมหาวิทยาลัยทั้งหมดในภาพยนตร์เรื่องนี้ถ่ายทำใน School of Communications ซึ่ง Amenábar เคยเข้าเรียน และตัวอาคารเองก็เป็นอุปกรณ์สำคัญในเนื้อเรื่อง
มหาวิทยาลัย Complutense ตีพิมพ์หนังสือพิมพ์รายสองเดือนชื่อGaceta Complutense [15]และยังมีสถานีวิทยุที่เปิดให้บริการเต็มรูปแบบชื่อ Radio Complutense (107.5 FM) [16] [17]ซึ่งออกอากาศเป็นเวลา 12 ชั่วโมงทุกวัน ทั้งสองสถานีดำเนินการโดยคณะสื่อสารมวลชน[18]
แม้ว่ามหาวิทยาลัยจะมีหอพักที่จดทะเบียนไว้จำนวนหนึ่ง แต่หอพักเหล่านี้ตั้งอยู่ในบริเวณขอบของมหาวิทยาลัยภายในละแวกใกล้เคียง ดังนั้นจึงไม่มีนักศึกษาคนใดอาศัยอยู่ในมหาวิทยาลัยอย่างแท้จริง เนื่องจากมีค่าใช้จ่ายสูงและไม่จำเป็นต้องมีที่พักในเครือมหาวิทยาลัย นักศึกษาส่วนใหญ่ของ Complutense จึงอาศัยอยู่คนเดียว ไม่ว่าจะในหอพักที่ไม่สังกัดมหาวิทยาลัยหรือในอพาร์ตเมนต์จริง
มหาวิทยาลัยมาดริดเป็นที่อยู่ของกลุ่มการเมือง สังคม และกีฬาของนักศึกษาจำนวนมากกว่า 100 กลุ่ม มีหลักสูตรแอโรบิก ยิม โยคะ ว่ายน้ำ เทนนิส ดำน้ำ ไทชิ และหลักสูตรอื่นๆ อีกมากมาย ในแง่ของกีฬาประเภททีม Complutense มีการแข่งขันบาสเก็ตบอล ฟุตบอล วอลเลย์บอลชายและหญิง รวมถึงรักบี้ นอกจากนี้ยังมีทีมหมากรุก แบดมินตัน กอล์ฟ ยูโด คาราเต้ ปิงปอง และยิงธนูอีกด้วย การแข่งขันภายในมหาวิทยาลัยจัดขึ้นหลายครั้งต่อปี โดยมีโรงเรียนต่างๆ เข้าร่วมแข่งขัน Complutense ยังเข้าร่วมการแข่งขันระดับภูมิภาคของมหาวิทยาลัย ซึ่งจัดขึ้นทุกเดือนมีนาคมที่สนามกีฬา Puerta del Hierro ในมาดริด และการแข่งขันระดับชาติที่ได้รับการคัดเลือก นักศึกษา อาจารย์ เจ้าหน้าที่ และครอบครัวของเจ้าหน้าที่ทุกคนมีสิทธิ์เข้ารับการประเมินและเข้ารับการรักษาที่ศูนย์การแพทย์กีฬาและฟิตเนสของมหาวิทยาลัย Complutense
นอกเหนือจากข้อตกลงมากมายที่อนุญาตให้แลกเปลี่ยนนักศึกษา/อาจารย์และมีโอกาสศึกษาในต่างประเทศกับมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงทั่วโลกแล้ว ปัจจุบันมหาวิทยาลัย Complutense แห่งมาดริดยังเปิดดำเนินการสถาบันเต็มเวลาสี่แห่งนอกสเปนอีกด้วย[19] [20]
การจัดอันดับมหาวิทยาลัย | |
---|---|
ทั่วโลก – โดยรวม | |
โลกอาร์วู [25] | 301–400 (2023) |
คิวเอสเวิลด์ [26] | 164 (2025) |
โลก [27 ] | 501–600 (2024) |
USNWRทั่วโลก [28] | =337 (2023) |
ในการจัดอันดับเซี่ยงไฮ้ UCM อยู่ในอันดับ 300 ที่ดีที่สุดของโลก และอยู่ในอันดับ 3 ของสเปน[29]ในการจัดอันดับมหาวิทยาลัยโลก QS UCM อยู่ในอันดับที่ 164 ของโลก อันดับที่ 58 ในยุโรป และอันดับที่ 1 ในประเทศสเปน ในการจัดอันดับสถาบัน Scimago UCM อยู่ในอันดับที่ 175 ของโลก อันดับที่ 79 ในด้านการวิจัย และอันดับที่ 3 ในประเทศสเปน นอกจากนี้ ในระดับนานาชาติ ยังอยู่ใน 3% แรกโดยรวม ใน 2% แรกในด้านการวิจัย และ 3% แรกในด้านผลกระทบทางสังคม
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ศิษย์เก่าที่มีชื่อเสียงของมหาวิทยาลัย ได้แก่ผู้ได้รับรางวัลโนเบล 7 คน ผู้ได้รับรางวัลเจ้าชายแห่งอัสตูเรียส 18 คนผู้ได้รับรางวัล Miguel de Cervantes 7 คน ผู้ได้รับทุน ERC 10 คน[ 31]รวมถึงนายกรัฐมนตรีของสเปนคณะกรรมาธิการยุโรปประธานรัฐสภายุโรปเลขาธิการ สภายุโรป สมาชิกคณะกรรมการบริหารธนาคารกลางยุโรปเลขาธิการNATOผู้อำนวยการใหญ่UNESCOกรรมการผู้จัดการIMF ราชวงศ์สเปนและประมุขแห่งรัฐตลอดระยะเวลาเจ็ดศตวรรษ มหาวิทยาลัยมาดริดได้ให้การสนับสนุนอันล้ำค่าในด้านวิทยาศาสตร์ วิจิตรศิลป์ และความเป็นผู้นำทางการเมือง ศิษย์เก่าประกอบด้วยนักปรัชญาชื่อดัง ( José Ortega y Gasset , Ignatius of Loyola , Thomas of Villanova ) นักเขียน ( Federico García Lorca , Antonio de Nebrija , Pedro Calderón de la Barca ) นักวิทยาศาสตร์ ( Santiago Ramón y Cajal , Severo Ochoa , Andrés Manuel del Río , Ricardo Rubio ) นักประวัติศาสตร์ ( Juan de Mariana , Juan Giné s de Sepúlveda ) ผู้นำทางทหาร (ดอนจอห์นแห่งออสเตรีย อเล็กซานเดอร์ ฟาร์เนเซ ) และผู้นำต่างประเทศ ( พระคาร์ดินัลมาซารินและโฮเซ ริซาล )
40°26′57″N 3°43′41″W / 40.44917°N 3.72806°W / 40.44917; -3.72806