ชารัน สิงห์

ชอว์ธารี ชารัน สิงห์
ภาพอย่างเป็นทางการ ภาพถ่ายได้รับการบูรณะในปี 2021
นายกรัฐมนตรีคนที่ 5 ของอินเดีย
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2522 ถึง 20 สิงหาคม พ.ศ. 2522 (รักษาการตั้งแต่วันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2522 ถึง 14 มกราคม พ.ศ. 2523)
ประธาน	นีลัม สันชีวา เรดดี้
รอง	ยศวรรตราว ชวัน
ก่อนหน้าด้วย	โมราร์จี เดไซ
ประสบความสำเร็จโดย	อินทิรา คานธี
รองนายกรัฐมนตรีอินเดียคนที่ 3
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2522 – 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2522 รับใช้กับJagjivan Ram
นายกรัฐมนตรี	โมราร์จี เดไซ
ก่อนหน้าด้วย	โมราร์จี เดไซ
ประสบความสำเร็จโดย	ยศวรรตราว ชวัน
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2522 – 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2522
นายกรัฐมนตรี	โมราร์จี เดไซ
ก่อนหน้าด้วย	เอชเอ็ม ปาเทล
ประสบความสำเร็จโดย	เฮมวดี นันทัน พหุคูนา
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2520 – 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2521
นายกรัฐมนตรี	โมราร์จี เดไซ
ก่อนหน้าด้วย	กาสุ พรหมนันทน์ เรดดี้
ประสบความสำเร็จโดย	โมราร์จี เดไซ
หัวหน้ารัฐมนตรีคนที่ 5 ของรัฐอุตตรประเทศ
ดำรงตำแหน่งตั้งแต่ วันที่ 18 กุมภาพันธ์ 2513 – 1 ตุลาคม 2513
ก่อนหน้าด้วย	จันทราภานุ กุปตะ
ประสบความสำเร็จโดย	การปกครองของประธานาธิบดี
ดำรงตำแหน่ง ตั้งแต่วันที่ 3 เมษายน 2510 – 25 กุมภาพันธ์ 2511
ก่อนหน้าด้วย	จันทราภานุ กุปตะ
ประสบความสำเร็จโดย	การปกครองของประธานาธิบดี
รายละเอียดส่วนตัว
เกิด	ชอว์ธารี ชารัน สิงห์ ( 23/12/1902 )23 ธันวาคม 1902 นูร์ปุระสาธารณรัฐอักราและอูธ อินเดียในสมัยจักรวรรดิอังกฤษ (ปัจจุบันคือรัฐอุตตรประเทศ อินเดีย)
เสียชีวิตแล้ว	29 พฤษภาคม 1987 (29 พฤษภาคม 2530)(อายุ 84 ปี) นิวเดลีเดลีอินเดีย
อนุสรณ์สถาน	กิซัน กาต
พรรคการเมือง	Lokdal (พรรคของตนเอง; 1979–1987)
สังกัดพรรคการเมืองอื่น ๆ	สภาแห่งชาติอินเดีย (ก่อนปี 1967) Bharatiya Kranti Dal (พรรคของตัวเอง; 1967–1977) พรรค Janata (1977–1979) พรรค Janata (ฆราวาส) (1979–1980)
คู่สมรส	กายาตรีเทวี ​ ( ม.  1925 )
เด็ก	6; รวมถึงอจิต สิงห์
การศึกษา	วิทยาศาสตรบัณฑิต (1923), ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (1925), นิติศาสตรบัณฑิต (1927)
โรงเรียนเก่า	มหาวิทยาลัยอักรา
รางวัล	ภารัต รัตนะ (2024)

Chaudhary Charan Singh (23 ธันวาคม 1902 – 29 พฤษภาคม 1987) หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ Charan Singhเป็นนักการเมืองชาวอินเดียและนักสู้เพื่ออิสรภาพ Singh เป็นที่รู้จักโดยหลักในการริเริ่มปฏิรูปที่ดินและเกษตรกรรม เขาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของอินเดีย ในช่วงสั้น ๆ ตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 1979 ถึงเดือนสิงหาคม 1979 และเป็นสมาชิกรัฐสภา (MP) สำหรับBaghpatในระหว่างดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเขาเป็นสมาชิกของพรรค Janata (ฆราวาส)เขาทำหน้าที่เป็นหัวหน้ารัฐมนตรีคนที่ 5 ของรัฐ Uttar PradeshในฐานะสมาชิกของBhartiya Kranti Dalเขายังดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีของอินเดียในช่วงสั้น ๆ ตั้งแต่เดือนมกราคม 1979 ถึงเดือนกรกฎาคม 1979 ในฐานะสมาชิกของพรรค Janata Singh ได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็น " แชมเปี้ยนของเกษตรกร " หลังจากที่เขาอุทิศชีวิตเพื่อสนับสนุนความเป็นอยู่ที่ดีและสิทธิของเกษตรกร^[1]

Singh เกิดในเขตMeerut สาธารณรัฐอักราและอูธเขาสำเร็จการศึกษาจากAgra Collegeในปี 1923 ด้วยปริญญาตรีสาขาวิทยาศาสตร์จากนั้นจึงศึกษาต่อระดับปริญญาโทสาขาประวัติศาสตร์ในปี 1925 ในปี 1927 เขาศึกษาต่อระดับปริญญาตรีสาขานิติศาสตร์ (LLB)จากMeerut Collegeจากนั้นพวกเขาย้ายไปที่ เขต Bulandshahrซึ่งปัจจุบันคือรัฐอุตตรประเทศ หลังจากที่พวกเขาพ่ายแพ้เนื่องจาก Raja Nahar Sigh Ballabhgarhต่อต้านอังกฤษในช่วงกบฏอินเดียในปี 1857

Singh เข้าสู่การเมืองเป็นส่วนหนึ่งของการเคลื่อนไหวเพื่อเอกราชของอินเดียที่ได้รับแรงบันดาลใจจากมหาตมะคานธี Singh เดินตามคานธีในการต่อสู้แบบไม่ใช้ความรุนแรงเพื่อเอกราชจากรัฐบาลอังกฤษและถูกจำคุกหลายครั้ง ในปี 1930 เขาถูกส่งเข้าคุกเป็นเวลา 12 ปีโดยอังกฤษในข้อหาฝ่าฝืนกฎหมายเกลือ เขาถูกจำคุกอีกครั้งเป็นเวลาหนึ่งปีในเดือนพฤศจิกายน 1940 สำหรับการเคลื่อนไหว Satyagraha แบบรายบุคคล ในเดือนสิงหาคม 1942 เขาถูกอังกฤษจำคุกอีกครั้งภายใต้ DIR และได้รับการปล่อยตัวในเดือนพฤศจิกายน 1943 เขาเป็น สมาชิก พรรค Congressเกือบตลอดชีวิตของเขา ต่อมาเขาได้ก่อตั้งพรรคLok Dal ของตัวเอง ^{[2] [3]}เขาเป็นผู้นำคนแรกนอกIndian National Congressที่จัดตั้งรัฐบาลในอินเดียตอนเหนือและกลายเป็นหัวหน้ารัฐมนตรีคนที่ 5 ของรัฐอุตตรประเทศ [ ^4]เขาได้รับรางวัลBharat Ratnaในปี 2024 ^[1]

Singh เกิดเมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 1902 เป็นบุตรชายของ Mir Singh และ Netar Kaur ในหมู่บ้าน Nurpur ในเขตMeerut สหพันธ์จังหวัด Agra และ Oudhพ่อของเขาเป็นชาวนาที่อยู่ในTewatia Shivi gotra ของJats Singh เริ่มการศึกษาระดับประถมศึกษาใน หมู่บ้าน Jani Khurdในเมือง Meerut เขาเรียนจบมัธยมศึกษาตอนปลายและมัธยมศึกษาตอนปลายจาก Government High School ในปี 1921 จากนั้นเขาไปเรียนต่อที่Agra Collegeในระดับปริญญาตรีวิทยาศาสตร์ในปี 1923 และปริญญาโทศิลปศาสตร์สาขาประวัติศาสตร์ (อังกฤษ ยุโรป และอินเดีย) ในปี 1925 จากนั้นเขาเรียนปริญญาตรีนิติศาสตร์ (LLB) จากMeerut Collegeในปี 1927 Singh มีความรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ยุโรปและอินเดีย รวมถึงกฎหมายแพ่งของอินเดียในสมัยอังกฤษ เนื่องจากกฎหมายเหล่านี้ส่งผลต่อชีวิตของผู้คนในหมู่บ้าน^[5]สมาชิกเผ่าของเขามาจากเขต Gurgaonของรัฐ Haryanaซึ่งพวกเขาเป็นผู้เก็บรายได้ในช่วงสมัยของราชวงศ์โมกุล แต่พวกเขาย้ายไปยังเขต Bulandshahr ของ รัฐ Uttar Pradeshในปัจจุบันหลังจากที่พวกเขาล่มสลายเนื่องจาก Raja Nahar Singh Ballabhgarh ผู้มีชื่อเสียงคนหนึ่งของพวกเขา ที่ต่อต้านอังกฤษในช่วงกบฏอินเดียในปี 1857 [ ^{6] [7]} Singh เข้าสู่การเมืองในฐานะส่วนหนึ่งของขบวนการเอกราชของอินเดียที่ได้รับแรงบันดาลใจจากมหาตมะคานธีเขาเคลื่อนไหวตั้งแต่ปี 1931 ในเขต Ghaziabad District Arya Samajเช่นเดียวกับเขต Meerut Indian National Congressซึ่งเขาถูกจำคุกสองครั้งโดยอังกฤษ ก่อนได้รับเอกราช ในฐานะสมาชิกสภานิติบัญญัติของสหจังหวัดที่ได้รับการเลือกตั้งในปี 1937 เขาสนใจอย่างมากในกฎหมายที่เป็นอันตรายต่อเศรษฐกิจของหมู่บ้านและเขาค่อยๆ สร้างจุดยืนทางอุดมการณ์และทางปฏิบัติของเขาเพื่อต่อต้านการขูดรีดผู้เพาะปลูกที่ดินโดยเจ้าของที่ดิน

ระหว่างปี 1952 ถึง 1968 เขาเป็นหนึ่งใน "ผู้นำหลักสามคนในพรรคคองเกรส" เขามีชื่อเสียงเป็นพิเศษในรัฐอุตตรประเทศตั้งแต่ทศวรรษ 1950 จากการร่างและรับรองการผ่านกฎหมายปฏิรูปที่ดินที่ปฏิวัติวงการมากที่สุดในทุกรัฐของอินเดียภายใต้การดูแลของGovind Ballabh Pant หัวหน้าคณะรัฐมนตรีในขณะนั้น โดยดำรง ตำแหน่งเลขาธิการรัฐสภา ก่อน จากนั้นจึงดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงรายได้ที่รับผิดชอบการปฏิรูปที่ดิน เขาเป็นที่รู้จักบนเวทีระดับประเทศตั้งแต่ปี 1959 เมื่อเขาคัดค้านผู้นำที่ไม่มีใครตั้งคำถามและนโยบายที่ดินแบบสังคมนิยมและรวมศูนย์ของนายกรัฐมนตรีJawaharlal Nehru อย่างเปิดเผย ในการประชุม Nagpur Congress แม้ว่าตำแหน่งของเขาใน Uttar Pradesh Congress ที่เต็มไปด้วยการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายจะอ่อนแอลง แต่นั่นเป็นจุดที่ชุมชนชาวนาระดับกลางจากทุกวรรณะในอินเดียตอนเหนือเริ่มมองเขาเป็นโฆษกของพวกเขา และต่อมาเป็นผู้นำที่ไม่มีใครตั้งคำถาม Singh ยืนหยัดเพื่อการใช้จ่ายของรัฐบาลที่เข้มงวด บังคับใช้ผลที่ตามมาสำหรับเจ้าหน้าที่ที่ทุจริต และสนับสนุน "มือที่แน่วแน่ในการจัดการกับความต้องการของพนักงานของรัฐสำหรับค่าจ้างที่เพิ่มขึ้นและค่าครองชีพที่แพงขึ้น" นอกจากนี้ยังควรสังเกตว่าภายใน Uttar Pradesh Congress ซึ่งเป็นพรรคการเมืองที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย ความสามารถในการแสดงนโยบายและค่านิยมที่ชัดเจนของเขาทำให้เขาโดดเด่นกว่าเพื่อนร่วมงาน หลังจากนั้น Charan Singh ได้ออกจากพรรค Congress เมื่อวันที่ 1 เมษายน 1967 เข้าร่วมพรรคฝ่ายค้าน และกลายเป็นหัวหน้าคณะรัฐมนตรีคนแรกของรัฐอุตตรประเทศที่ไม่ใช่พรรค Congress ^[8]นี่คือช่วงเวลาที่รัฐบาลที่ไม่ใช่พรรค Congress เป็นพลังที่แข็งแกร่งในอินเดียตั้งแต่ปี 1967 ถึง 1971

ในฐานะผู้นำของBharatiya Lok Dalซึ่งเป็นกลุ่มสำคัญของรัฐบาลผสม Janataเขาผิดหวังกับความทะเยอทะยานที่จะเป็นนายกรัฐมนตรีในปี 1977 เมื่อJayaprakash NarayanเลือกMorarji Desai

ในระหว่างการเลือกตั้ง Lok Sabha ปี 1977ฝ่ายค้านที่แตกแยกได้รวมตัวกันไม่กี่เดือนก่อนการเลือกตั้งภายใต้ธงพรรค Janata ซึ่ง Chaudhary Charan Singh ได้ต่อสู้ดิ้นรนเพียงลำพังมาตั้งแต่ปี 1974 เป็นเพราะความพยายามของRaj Narainที่ทำให้เขากลายเป็นนายกรัฐมนตรีในปี 1979 แม้ว่า Raj Narain จะดำรงตำแหน่งประธานพรรค Janata Party-Secular และรับรองกับ Charan Singh ว่าจะเลื่อนตำแหน่งให้เขาเป็นนายกรัฐมนตรี เช่นเดียวกับที่เขาช่วยให้เขาได้เป็นหัวหน้าคณะรัฐมนตรีในปี 1967 ในรัฐอุตตรประเทศ อย่างไรก็ตาม เขาลาออกหลังจากดำรงตำแหน่งเพียง 23 วันเมื่อพรรค Congress ของ Indira Gandhi ถอนการสนับสนุนรัฐบาล Singh กล่าวว่าเขาลาออกเพราะเขาไม่พร้อมที่จะถูกแบล็กเมล์ให้ถอนคดีที่เกี่ยวข้องกับศาลฉุกเฉินของ Indira Gandhi ^[9]มีการเลือกตั้งใหม่หกเดือนต่อมา Charan Singh ยังคงเป็นผู้นำ Lok Dal ในการต่อต้านจนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1987

บรรพบุรุษ ของ Charan Singh เป็นผู้นำคนสำคัญของการกบฏอินเดียในปี 1857 Raja Nahar Singhแห่งBallabhgarh (ปัจจุบันคือ Haryana) Nahar Singh ถูกส่งไปที่แท่นประหารในChandni Chowkเดลีเพื่อหลีกหนีการกดขี่จากรัฐบาลอังกฤษหลังจากที่พ่ายแพ้ ผู้ติดตามของมหาราชา รวมทั้งปู่ของ Charan Singh จึงอพยพไปทางตะวันออกสู่เขต Bulandshahr ในรัฐอุตตรประเทศ^[10]

เขาได้รับปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต (MA) ในปี 1925 และปริญญานิติศาสตร์ในปี 1926 จากมหาวิทยาลัยอักรา เขาเริ่มปฏิบัติงานเป็นทนายความแพ่งที่Ghaziabadในปี 1928 ^[11]

ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2480 เขาได้รับเลือกจากเขตเลือกตั้งของChhaprauli (Baghpat) ให้เป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติของสหจังหวัดเมื่ออายุได้ 34 ปี^[11]ใน พ.ศ. 2481 เขาได้เสนอร่างกฎหมายตลาดผลิตผลทางการเกษตรต่อสภานิติบัญญัติ ซึ่งตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ The Hindustan Timesของเดลี ฉบับวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2481 ร่างกฎหมายดังกล่าวมีจุดมุ่งหมายเพื่อปกป้องผลประโยชน์ของเกษตรกรจากการโลภของพ่อค้า ร่างกฎหมายดังกล่าวได้รับการยอมรับจากรัฐส่วนใหญ่ในอินเดีย โดยปัญจาบเป็นรัฐแรกที่ทำเช่นนั้นในปี พ.ศ. 2483 ^[12]

Charan Singh ดำเนินตามรอยMahatma Gandhiในการต่อสู้เพื่ออิสรภาพจากรัฐบาลอังกฤษโดยสันติวิธี และถูกจำคุกหลายครั้ง ในปี 1930 เขาถูกอังกฤษส่งเข้าคุก 12 ปีในข้อหาฝ่าฝืนกฎหมายเกลือ เขาถูกจำคุกอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายน 1940 ในข้อหากลุ่ม Satyagraha ในเดือนสิงหาคม 1942 เขาถูกอังกฤษจำคุกอีกครั้งภายใต้กฎหมาย DIR และได้รับการปล่อยตัวในเดือนพฤศจิกายน 1943 ^[13]

Charan Singh เป็นผู้นำต่อต้านพราหมณ์ ซึ่งได้รับการอธิบายไว้โดย Byre ดังต่อไปนี้:

เขาไม่ได้ปิดบังความรู้สึกไม่ชอบพราหมณ์และวัฒนธรรมต่อต้านการทำงานแบบปรสิตที่พวกเขายึดถืออยู่ แต่เขาก็ไม่ได้พยายามแสวงหาผลประโยชน์จากความรู้สึกต่อต้านพราหมณ์หรือการแบ่งแยกวรรณะเช่นกัน^[14]

Charan Singh คัดค้านJawaharlal Nehruในการปฏิรูปเศรษฐกิจแบบโซเวียตของเขา Charan Singh มีความเห็นว่าฟาร์มแบบสหกรณ์จะไม่ประสบความสำเร็จในอินเดีย เนื่องจากเป็นบุตรของชาวนา Charan Singh จึงมีความเห็นว่าสิทธิในการเป็นเจ้าของมีความสำคัญต่อเกษตรกรในการดำรงอยู่ในฐานะผู้เพาะปลูก เขาต้องการรักษาและทำให้ระบบการเป็นเจ้าของกิจการของชาวนามีความมั่นคง^[8]อาชีพทางการเมืองของ Charan Singh ประสบปัญหาเนื่องจากเขาวิพากษ์วิจารณ์นโยบายเศรษฐกิจของเนห์รูอย่างเปิดเผย

Singh เป็นที่รู้จักในฐานะผู้ริเริ่มกฎหมายที่สนับสนุนเกษตรกร เช่น พระราชบัญญัติการรวมกลุ่มการถือครองที่ดิน พ.ศ. 2496 และพระราชบัญญัติการปฏิรูปที่ดินและซามินดารีอุตตรประเทศ พ.ศ. 2495 พระราชบัญญัติหลังนี้ส่งผลให้ระบบซามินดารีในรัฐถูกยกเลิก นอกจากนี้ เขายังเข้มงวดในการจัดการกับ 'วิกฤตการหยุดงาน Patwari' ในปี พ.ศ. 2496 การปฏิรูปที่ดินส่งผลให้ผู้เพาะปลูกมีอำนาจและมอบกรรมสิทธิ์ที่ดินให้แก่ผู้ไม่มีที่ดิน การปฏิรูปที่ดินสร้างบรรยากาศที่เอื้ออำนวยต่อการยกระดับทางสังคมและเศรษฐกิจของเกษตรกร ในช่วงภัยแล้งในปี พ.ศ. 2509-2510 Singh เสนอราคาจัดซื้อจัดจ้างที่สูงกว่าอัตราตลาดที่ใช้บังคับมากแก่เกษตรกร โครงสร้างพื้นฐานที่เขาวางไว้ทำให้เกิดกลไกราคาสนับสนุนขั้นต่ำ^[15]

Charan Singh ออกจากพรรค Congress ในปี 1967 และก่อตั้งพรรคการเมืองของตนเองBharatiya Kranti Dalด้วยความช่วยเหลือและการสนับสนุนของRaj NarainและRam Manohar Lohiaเขาดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะรัฐมนตรีของรัฐ Uttar Pradeshในปี 1967 และต่อมาในปี 1970 ในปี 1975 เขาถูกจำคุกอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นนายกรัฐมนตรีอินเดียIndira Gandhiลูกสาวของคู่แข่งเก่าของเขา Nehru เธอประกาศภาวะฉุกเฉินและจำคุกฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองทั้งหมด ในการเลือกตั้งทั่วไปในปี 1977ประชาชนอินเดียลงคะแนนให้เธอออก และพรรคฝ่ายค้านซึ่งมี Chaudhary Charan Singh เป็นผู้นำระดับสูงก็เข้ามามีอำนาจ เขาดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี รัฐมนตรี ว่าการกระทรวงมหาดไทยและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังใน รัฐบาล Janata ซึ่ง มี Morarji Desai เป็นหัวหน้า

Charan Singh ดำรงตำแหน่ง หัวหน้าคณะรัฐมนตรีของรัฐ Uttar Pradeshเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 3 เมษายน 1967 ด้วยความช่วยเหลือของกลุ่มพันธมิตรSamyukta Vidhayak Dal ^[11] Samyukta Vidhayak Dalก่อตั้งขึ้นหลังจากการเจรจาระหว่าง Charan Singh และChandra Bhanu Guptaเกี่ยวกับการจัดตั้งกระทรวงของ Gupta ล้มเหลว Singh ต้องการให้พันธมิตรบางส่วนของเขา เช่นJai Ram Varma และ Udit Narain Sharma รวมอยู่ในคณะรัฐมนตรี และปลดคนบางคนออกจากคณะรัฐมนตรี ผลจากการเจรจาที่ล้มเหลว Charan Singh จึงได้แยกตัวออกจาก รัฐสภา พร้อมกับสมาชิก รัฐสภา16 คน^[16]

Samyukta Vidhayak Dalเป็นพันธมิตรที่ก่อตั้งขึ้นด้วยความช่วยเหลือจากพรรคการเมืองที่ไม่ใช่พรรคคองเกรส เช่นBharatiya Jana Sangh , Samyukta Socialist Party , Communist Party of India , Swatantra Party , Praja Socialist Party , Republican Party of India , Communist Party of India (Marxist) [ ^17]ภายในไม่กี่เดือนหลังจากการจัดตั้งรัฐบาลของเขา ข้อพิพาทก็เริ่มเกิดขึ้นในพันธมิตร SVD พรรคสังคมนิยม Samyukta ซึ่งเป็นหนึ่งในองค์ประกอบของพันธมิตรนี้ เรียกร้องให้ยกเลิกรายได้จากที่ดินโดยสิ้นเชิง หรืออย่างน้อยที่สุดก็ยกเลิกบนที่ดินที่ไม่คุ้มทุน แต่ Charan Singh ปฏิเสธที่จะยอมรับข้อเรียกร้องนี้ เนื่องจากเขากังวลเกี่ยวกับการสร้างรายได้และทรัพยากร^[18] Praja Socialist Partyซึ่งเป็นองค์ประกอบอื่นในพันธมิตรนี้ เรียกร้องให้ปล่อยตัวพนักงานรัฐที่ถูกควบคุมตัวเพื่อป้องกันการหยุดงาน แต่ข้อเรียกร้องนี้ Singh ก็ปฏิเสธที่จะยอมรับเช่นกัน^[19]

ข้อพิพาทระหว่าง Charan Singh และSamyukta Socialist Partyกลายเป็นที่เปิดเผยเมื่อ SSP ตัดสินใจที่จะเริ่มการประท้วงของAngrezi Hatao (กำจัดภาษาอังกฤษ) และระหว่างการเคลื่อนไหวนี้ รัฐมนตรีสองคนของพรรคได้พยายามจับกุม^{[11] [20]} SSP ถอนตัวจากพันธมิตรเมื่อวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2511 ^[20]เมื่อวันที่ 17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2511 Charan Singh ได้ยื่นใบลาออกต่อผู้ว่าการBezawada Gopala Reddyและเมื่อวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2511 การปกครองของประธานาธิบดีก็ถูกบังคับใช้ในรัฐอุตตรประเทศ [ ^{21] [22]}

ภายหลังความแตกแยกในพรรคCongress Chandra Bhanu Guptaลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าคณะรัฐมนตรีในวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 1970 ^[23]เมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ 1970 Charan Singh ได้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าคณะรัฐมนตรีของรัฐ Uttar Pradeshเป็นครั้งที่สองด้วยความช่วยเหลือของIndira Gandhi 's Congress (R) [ ^{24] [25] หลังจากที่สมาชิก} Rajya SabhaสามคนของBharatiya Kranti Dalลงคะแนนไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของIndira Gandhiที่จะยุบPrivy Purse Kamalapati Tripathiก็ประกาศถอนการสนับสนุนของCongress (R)สำหรับรัฐบาลของ Singh ^[26] Charan Singh เรียกร้องให้รัฐมนตรี 14 คนของ Congress (R) ลาออก แต่พวกเขาปฏิเสธที่จะลาออก^[26]เมื่อวันที่ 27 กันยายน 1970 ผู้ว่าการBezawada Gopala Reddyยอมรับการลาออกของรัฐมนตรี แต่ยังขอให้ Charan Singh ลาออกด้วย^{[25] [27]}

เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2513 การปกครองของประธานาธิบดีได้ถูกบังคับใช้ในรัฐอุตตรประเทศโดยVV Giriจากเคียฟซึ่งกำลังเดินทางไปเยือนที่นั่น^[28]เพียงสองสัปดาห์ต่อมาด้วยการเรียกคืนสมัชชารัฐอุตตรประเทศTribhuvan Narain Singhได้รับเลือกเป็นหัวหน้าสภาและกลายเป็นหัวหน้าคณะรัฐมนตรีของรัฐอุตตรประเทศโดยได้รับการสนับสนุนจากพรรค Congress (O) , Bharatiya Jana Sangh , Swatantra PartyและSamyukta Socialist Party [ ^29]

Charan Singh ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีในรัฐบาล Morarji Desaiและเข้ารับตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยเมื่อวันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2520 ^{[11] [30]}ในฐานะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย Charan Singh ตัดสินใจยุบสภานิติบัญญัติของรัฐทั้งหมดที่อยู่ภายใต้ การปกครองของ พรรคคองเกรสเขาโต้แย้งว่าสภานิติบัญญัติเหล่านี้ไม่เป็นตัวแทนของความต้องการของผู้มีสิทธิเลือกตั้งในรัฐของตนอีกต่อไป^{[31] [32]} Charan Singh เขียนจดหมายถึงหัวหน้าคณะรัฐมนตรี 9 คนเพื่อแนะนำให้ผู้ว่าการรัฐยุบสภานิติบัญญัติของรัฐ^[33] หัวหน้าคณะรัฐมนตรีของรัฐเหล่านี้ไปที่ศาลฎีกาเพื่อคัดค้านการยุบสภาครั้งนี้ แต่ศาลฎีกาได้ให้คำตัดสินให้การยุบสภาเป็นโมฆะ^{[34] [35]}

ในวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2520 ชารัน สิงห์ ได้ จับกุม อินทิรา คานธีจากบ้านพักของเธอที่วิลลิงดอนครีเซนต์ 12 ^{[36] [37] [38]}ข้อกล่าวหาต่อเธอคือในช่วงการเลือกตั้ง พ.ศ. 2520เธอใช้ตำแหน่งหน้าที่โดยมิชอบเพื่อซื้อรถจี๊ปสำหรับหาเสียงเลือกตั้ง และอีกข้อกล่าวหาเกี่ยวข้องกับสัญญาระหว่างONGCและบริษัทน้ำมัน CFP ของฝรั่งเศส^{[39] [40]}แต่ผู้พิพากษาที่เธอปรากฏตัวต่อหน้าได้ปล่อยตัวเธอโดยระบุว่าไม่มีหลักฐานใดมาสนับสนุนการจับกุมดังกล่าว^[39]ด้วยการจับกุมที่ล้มเหลว สิงห์ได้เตรียมจดหมายลาออกของเขา แต่โมราร์จี เดไซไม่ยอมรับ^[41]

เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2521 Charan Singh ได้ลาออกจากคณะรัฐมนตรีของMorarji Desaiเนื่องจากความขัดแย้งระหว่างพวกเขาที่เพิ่มมากขึ้นเกี่ยวกับการพิจารณาคดีของIndira Gandhi [ ^{11] [42]}ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2521 Singh ต้องการยุบพรรค Janataและต้องการให้มีการจัดตั้งรัฐบาลผสมแทนรัฐบาลของพรรค Janata ^[43]เมื่อวันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2522 Singh กลับเข้าสู่คณะรัฐมนตรีและดำรงตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังสอง ตำแหน่ง ^{[44] [11]}

เมื่อพรรค Janata ชนะการเลือกตั้ง Lok Sabha ในปี 1977 สมาชิกรัฐสภาได้มอบอำนาจให้ Jayaprakash NarayanและAcharya Kripalani ผู้อาวุโสซึ่งเป็นผู้ชี้นำของขบวนการเลือกผู้สมัครรับตำแหน่งนายกรัฐมนตรี Morarji Desai ได้รับเลือกและแต่งตั้งให้ Singh เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย Singh ถูกขอให้ลาออกในเดือนมิถุนายน 1978 เนื่องมาจากความขัดแย้งกับ Desai แต่กลับถูกนำตัวกลับเข้าสู่คณะรัฐมนตรีในตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรีในเดือนมกราคม 1979 ในปี 1979 รัฐบาล Janata เริ่มคลี่คลายปัญหาเรื่องความภักดีสองต่อของสมาชิกบางคนที่มีต่อ Janata และRashtriya Swayamsevak Sangh (RSS) ซึ่งเป็นกลุ่มชาตินิยมฮินดู^{[45] [46] องค์กร} กึ่งทหาร^[47] Singh ซึ่งดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทยของสหภาพในปีที่แล้วและสั่งจับกุมตระกูลคานธี ได้ใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้และเริ่มจีบพรรค Congress (I) ของ Indira Gandhi หลังจากพรรค Janata ย้ายออกไปอยู่ฝ่ายของ Singh เป็นจำนวนมาก Morarji Desai ก็ลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในเดือนกรกฎาคม 1979 Singh ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นนายกรัฐมนตรีโดยประธานาธิบดี Reddy หลังจากที่ Gandhi และSanjay Gandhiสัญญากับ Singh ว่า Congress (I) จะสนับสนุนรัฐบาลของเขาจากภายนอกภายใต้เงื่อนไขบางประการ Singh ได้สาบานตนเข้ารับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม 1979 โดยได้รับการสนับสนุนจากภายนอกจากพรรค Congress (I) ของ Indira Gandhi และด้วยYeshwantrao Chavanจาก พรรค Congress (Socialist)ในตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี^{[48] [49]}

ชื่อของเขาถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์เมื่อเขาได้ชักธงไตรรงค์ขึ้นสู่ยอดป้อมแดง อันเป็นที่ปรารถนา ในวันประกาศอิสรภาพซึ่งตรงกับวันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2522 ในสุนทรพจน์ของเขาในวันประกาศอิสรภาพ ชารัน สิงห์ กล่าวว่า:

“การจะบรรลุเป้าหมายอันสูงส่งได้นั้น ต้องใช้วิธีการอันสูงส่งเช่นกัน...ประเทศที่ประชาชนฉ้อฉล จะไม่มีวันก้าวหน้าได้ ไม่ว่าผู้นำพรรคจะเป็นผู้นำหรือปฏิบัติตามแผนงานที่ดีใดก็ตาม” ^[50]

เงื่อนไขของอินทิราได้แก่การยกเลิกข้อกล่าวหาทั้งหมดที่มีต่อเธอและซันเจย์ เนื่องจากซิงห์ปฏิเสธที่จะยกเลิกข้อกล่าวหา รัฐสภาจึงถอนการสนับสนุนก่อนที่ซิงห์จะยืนยันเสียงข้างมากของเขาในสภาผู้แทนราษฎร เขาลาออกจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 1979 หลังจากดำรงตำแหน่งได้เพียง 23 วัน กลายเป็นนายกรัฐมนตรีคนเดียวที่ไม่เคยเผชิญหน้ากับรัฐสภา จากนั้นซิงห์ได้แนะนำให้ประธานาธิบดีนีลัม ซันจีวา เรดดียุบสภาผู้แทนราษฎรจัคจีวัน ราม หัวหน้าพรรคชนตา คัดค้านคำแนะนำนั้นและขอเวลาหาทางสนับสนุน แต่สภาผู้แทนราษฎรก็ถูกยุบ และชารัน ซิงห์ยังคงดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีรักษาการจนถึงเดือนมกราคม 1980 ^[51]

เมื่อวันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2522 เขาได้ก่อตั้งพรรค Lok Dalโดยการรวมตัวกันของพรรค Janata (ฆราวาส)พรรคสังคมนิยมและพรรค Orissa Janata ^[52]เขาได้รับเลือกเป็นประธานของLok DalและRaj Narainได้รับเลือกเป็นประธานปฏิบัติงาน^{[52] [53]}ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2525 เกิดการแตกแยกครั้งใหญ่ในLok Dalโดยมีกลุ่มหนึ่งคือ Charan Singh และอีกกลุ่มหนึ่งประกอบด้วยKarpoori Thakur , Madhu Limaye , Biju Patnaik , Devi Lal , George FernandesและKumbha Ram Arya [ ^{54] [55]}

เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2527 Charan Singh ได้ก่อตั้งพรรคใหม่Dalit Mazdoor Kisan Partyโดยการรวมตัวกัน ของ Lok Dal , พรรคสังคมนิยมประชาธิปไตยของHemwati Nandan Bahuguna , Rashtriya CongressของRatubhai Adaniและผู้นำบางส่วนของพรรค Janataเช่นDevi Lal [ ^56]ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อกลับเป็น Lok Dal ^[57]

ริบบิ้น	การตกแต่ง	ประเทศ	วันที่	บันทึก	อ้างอิง
	ภารัต รัตนะ	อินเดีย	2024	เกียรติยศสูงสุดของพลเรือนในประเทศอินเดีย	[58]

Singh มีลูกหกคนกับภรรยาGayatri Devi (1905–2002) Gayatri Deviได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งรัฐจากIglas ( Aligarh ) ในปี 1969 จาก Gokul ในปี 1974 จากนั้นได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจากKairanaในปี 1980 และแพ้การเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจากMathuraในปี 1984 Ajit Singh ลูกชายของเขา เป็นประธานพรรคการเมืองRashtriya Lok DalและอดีตรัฐมนตรีสหภาพและสมาชิกรัฐสภาหลายสมัยJayant Chaudhary ลูกชายของ Ajit Singh ได้รับเลือกให้เป็น สมาชิก สภาผู้แทนราษฎรคนที่ 15จาก Mathura ซึ่งเขาแพ้ให้กับHema Maliniในการเลือกตั้งปี 2014

ซิงห์เกิดอาการเส้นเลือดในสมองแตกเมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน 1985 เขาไม่สามารถฟื้นตัวจากอาการดังกล่าวได้อย่างสมบูรณ์ แม้ว่าเขาจะเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในสหรัฐอเมริกาก็ตาม เมื่อเวลา 23.35 น. ( IST ) ของวันที่ 28 พฤษภาคม 1987 แพทย์ได้รับแจ้งเหตุให้ไปที่บ้านของเขาในกรุงนิวเดลีหลังจากที่พบว่าเขาหายใจ "ไม่มั่นคง" ความพยายามในการช่วยชีวิตเขาล้มเหลว และเขาเสียชีวิตในเวลา 02.35 น. (IST) ของเช้าวันรุ่งขึ้น หลังจาก "หัวใจล้มเหลว" ^{[59] [60]}

Singh ได้รับการยกย่องว่าเป็น " ผู้บุกเบิกเกษตรกร " บ่อยครั้ง โดยเขาได้ทิ้งมรดกอันล้ำค่าที่ยังคงสร้างแรงบันดาลใจและกำหนดรูปลักษณ์ของภูมิทัศน์ด้านการเกษตรของอินเดียไว้เบื้องหลัง ผลงานของเขาที่มีต่อสวัสดิการของเกษตรกรและชุมชนชนบทนั้นมีความลึกซึ้งและหลากหลาย

การเดินทางของ Singh ในฐานะผู้ยืนหยัดเพื่อสิทธิของเกษตรกรเริ่มต้นด้วยบทบาทสำคัญในการผลักดันกฎหมายที่สนับสนุนเกษตรกร เช่น พระราชบัญญัติ Uttar Pradesh Zamindari Abolition and Land Reforms Act ปี 1950 ซึ่งมุ่งหมายที่จะแจกจ่ายที่ดินจากเจ้าของที่ดินให้กับผู้เพาะปลูก และพระราชบัญญัติ Consolidation of Holdings Act ปี 1953 ซึ่งมุ่งหมายที่จะป้องกันไม่ให้ที่ดินเพื่อการเกษตรถูกแบ่งแยก^[61]

Singh เป็นสถาปนิกหลักในการปฏิรูปที่ดินในรัฐอุตตรประเทศ ซึ่งเขามีบทบาทสำคัญในการจัดทำและสรุปร่างพระราชบัญญัติการไถ่ถอนหนี้ พ.ศ. 2482 ^[61]กฎหมายนี้ช่วยบรรเทาภาระหนี้ที่รุมเร้าชุมชนเกษตรกรรมมานานได้อย่างมาก^[62]

ในฐานะหัวหน้าคณะรัฐมนตรีของรัฐอุตตรประเทศ สิงห์มีบทบาทสำคัญในการประกาศใช้พระราชบัญญัติการถือครองที่ดิน พ.ศ. 2503 พระราชบัญญัติดังกล่าวมีจุดมุ่งหมายเพื่อลดเพดานการถือครองที่ดินให้เท่าเทียมกันทั่วทั้งรัฐ ส่งเสริมการกระจายที่ดินอย่างยุติธรรมมากขึ้นและแก้ไขความไม่เท่าเทียมกันในการถือครองที่ดิน^[3]

วันเกิดของ Singh ซึ่งตรงกับวันที่ 23 ธันวาคม ได้รับการประกาศให้เป็น วัน Kisan Diwasหรือวันเกษตรกรแห่งชาติในปี 2544 วันนี้ได้รับการเฉลิมฉลองทั่วทั้งอินเดียเพื่อเป็นเกียรติแก่ความทรงจำของเขาและการอุทิศตนอย่างไม่ลดละของเขาที่มีต่อชุมชนเกษตรกร^[63]เพื่อรำลึกถึงวันครบรอบการเสียชีวิตครั้งที่สองของเขา รัฐบาลอินเดียได้ออกแสตมป์เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม 2533 แสตมป์นี้เป็นสัญลักษณ์ของความเคารพของประเทศต่อผลงานของเขาในฐานะนายกรัฐมนตรีคนที่ 5 ของอินเดียและผู้ปกป้องสิทธิของเกษตรกร^[64]ความมุ่งมั่นของเขาต่อภาคการเกษตรได้รับการจารึกไว้เป็นอมตะด้วยการก่อตั้งKisan Ghatในปี 2530 โดยอนุสรณ์สถานแห่งนี้ในนิวเดลีทำหน้าที่เป็นสถานที่เงียบสงบที่ผู้คนแสดงความเคารพต่อชายผู้มักเรียกกันว่า ' ผู้ปกป้องเกษตรกร ' ^[65]

อนุสรณ์สถานและสถาบันหลายแห่งได้รับการตั้งชื่อตาม Singh เพื่อเป็นเกียรติแก่ตำนานของเขา ซึ่งรวมถึงมหาวิทยาลัย Chaudhary Charan Singhในเมือง Meerut รัฐอุตตรประเทศ และสนามบินนานาชาติ Chaudhary Charan Singh ซึ่งเปลี่ยนชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เขา เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 2023 โยคี อทิตยนาถ หัวหน้าคณะรัฐมนตรีรัฐอุตตรประเทศ ได้เปิดตัวรูปปั้น Singh สูง 51 ฟุตที่เมือง Bilari เขต Moradabadซึ่งตรงกับวันครบรอบวันเกิดของ Singh ^[66]

เมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2024 ซิงห์ได้รับเกียรติ จาก ประธานาธิบดี Droupadi Murmu ให้เป็นผู้รับรางวัล Bharat Ratnaซึ่งเป็นรางวัลพลเรือนสูงสุดของอินเดียหลังจากเสียชีวิต สำหรับการบริการและการมีส่วนสนับสนุนที่ยอดเยี่ยมต่อภาคการเกษตร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในรัฐอุตตรประเทศ บุคลิกภาพที่หลากหลายของซิงห์ครอบคลุมบทบาทต่างๆ เช่น ผู้รักชาติ ผู้บริหาร นักการเมือง และผู้มีคุณธรรมและค่านิยมด้านมนุษยธรรม^{[67] [68]}

Kisan Kranti Ke Praneta – Ch. Charan Singhเป็นภาพยนตร์สารคดีสั้นปี 1996 กำกับโดย Ashok Vazirani และผลิตโดยFilms Division of Indiaซึ่งครอบคลุมชีวิตและความสำเร็จของนายกรัฐมนตรี รวมถึงการมีส่วนสนับสนุนของเขาต่อภาคเกษตรกรรมของอินเดีย [ ^{69] [70]} Charan Singh ยังได้รับการแสดงโดย Anwar Fatehan ในซีรีส์ทางโทรทัศน์ปี 2013 เรื่องPradhanmantri ( หรือที่รู้จักกันในชื่อ' Prime Minister ' ) ซึ่งครอบคลุมถึงวาระการดำรงตำแหน่งของนายกรัฐมนตรีอินเดีย^[71]โดย Sundaram ในภาพยนตร์ปี 2019 เรื่อง NTR: Mahanayakuduซึ่งอิงจากชีวิตของนักแสดงนักการเมืองชาวอินเดียNT Rama Rao [ ^72]และโดยGovind Namdeoในภาพยนตร์ปี 2021 เรื่อง Main Mulayam Singh Yadavซึ่งบอกเล่าชีวิตของอดีต CM Uttar Pradesh Mulayam Singh Yadav [ ^73] 

• การเลิกใช้ซามินดารี (1947) ^[74]
• การเกษตรแบบสหกรณ์ในที่ใด (1956) ^[75]
• การปฏิวัติเกษตรกรรมในอุตตรประเทศ (2500) ^[76]
• เอกซเรย์การทำฟาร์มร่วมกัน (1959) ^[77]
• ความยากจนของอินเดียและแนวทางแก้ไข (1964) ^[78]
• นโยบายเศรษฐกิจของอินเดีย – แผนงานของคานธี (1978) ^[79]
• ฝันร้ายทางเศรษฐกิจของอินเดีย: สาเหตุและวิธีแก้ไข (1981) ^[80]
• การปฏิรูปที่ดินในรัฐอุตตรประเทศและคูแล็ก (1986) ^[81]
• กรรมสิทธิ์ของชาวนาหรือที่ดินสำหรับคนงาน
• การป้องกันการแบ่งการถือครองต่ำกว่าเกณฑ์ขั้นต่ำบางประการ

• สหภาพภารติยะกิซัน
• ลกดาล
• มหาวิทยาลัย Chaudhary Charan Singh
• สนามบินนานาชาติ Chaudhary Charan Singh
• ชนตา ดาล (ฆราวาส)

• Paul R Brass (2012) ชีวิตทางการเมืองของอินเดีย: Charan Singh และการเมืองของรัฐสภา 1957 ถึง 1967 สำนักพิมพ์ SAGE ISBN 978-81-321-0947-1-

• สื่อที่เกี่ยวข้องกับ Charan Singh ที่ Wikimedia Commons
• คำคมที่เกี่ยวข้องกับ Charan Singh ที่ Wikiquote
• ผลงานของ Charan Singh ที่Open Library
• เอกสารสาธารณะเกี่ยวกับชารัน สิงห์
• ชารัน สิงห์ - Jaat Wiki
• ประวัติของ Chaudhary Charan Singh