การขับไล่ชาวโปแลนด์โดยนาซีเยอรมนี
การขับไล่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2
การขับไล่ชาวโปแลนด์โดยนาซีเยอรมนี
ส่วนหนึ่งของการยึดครองโปแลนด์ของเยอรมันการขับไล่ชาวโปแลนด์โดยเยอรมนีและอาชญากรรมของนาซีต่อชาติโปแลนด์
ชาวโปแลนด์ถูกขับไล่ออกจากReichsgau Wartheland ในปี พ.ศ. 2482
ที่ตั้งโปแลนด์ที่ถูกเยอรมันยึดครอง
วันที่พ.ศ. 2482–2487
เป้าเสา
ประเภทการโจมตี
การย้ายถิ่นฐานการ ฆ่า ล้างเผ่าพันธุ์การสังหารหมู่การลักพาตัวเด็ก
เหยื่อไล่ออก 1.7 ล้านคน
ผู้กระทำความผิดนาซีเยอรมนี
แรงจูงใจความรู้สึกต่อต้านชาวโปแลนด์ความเป็นเยอรมัน ลัทธิชาตินิยมเยอรมันเลเบนส์เราม์อุดมการณ์เชื้อชาติของนาซีความรู้สึกต่อต้านชาวสลาฟ
ครอบครัวชาวโปแลนด์ชื่อ Matczak ซึ่งเป็นหนึ่งในชาวโปแลนด์ที่ถูกขับไล่ออกจากSieradzทางตอนกลางของประเทศโปแลนด์ ในปีพ.ศ. 2482

การขับไล่ชาวโปแลนด์โดยนาซีเยอรมนีในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2ถือเป็นปฏิบัติการครั้งใหญ่ที่ประกอบด้วยการบังคับย้ายถิ่นฐานชาวโปแลนด์กว่า 1.7 ล้าน คน ออกจากดินแดนโปแลนด์ที่ถูกเยอรมนียึดครองด้วยเป้าหมายในการทำให้ชาวโปแลนด์กลายเป็นเยอรมัน (ดูLebensraum ) ระหว่างปีพ.ศ. 2482 ถึง พ.ศ. 2487

รัฐบาลเยอรมันมีแผนที่จะตั้งอาณานิคมดินแดนโปแลนด์ที่ถูกยึดครอง ซึ่งถูกผนวกเข้าเป็นส่วนหนึ่งของนาซีเยอรมนีโดยตรงในปี 1939 ในที่สุด แผนดังกล่าวก็ขยายวงกว้างขึ้นจนครอบคลุมถึงส่วนหนึ่งของรัฐบาลกลางด้วย ภูมิภาคนี้จะกลายเป็น "พื้นที่ของเยอรมันโดยแท้" ภายใน 15-20 ปี ดังที่อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ อธิบายไว้ในเดือนมีนาคม 1941 เมื่อถึงเวลานั้น รัฐบาลกลางจะกำจัดพลเมืองโปแลนด์ออกไป 15 ล้านคน และให้ ชาวเยอรมัน เชื้อสาย เยอรมันอีก 4-5 ล้านคนเข้ามาตั้งถิ่นฐานใหม่[1]

ปฏิบัติการดังกล่าวถือเป็นจุดสุดยอดของการขับไล่ชาวโปแลนด์โดยเยอรมนีที่ดำเนินการมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 เมื่อโปแลนด์ถูกแบ่งแยกให้กับมหาอำนาจต่างชาติรวมทั้งเยอรมนีด้วย

นโยบายด้านเชื้อชาติ

การขับไล่จากWartheland ของ Reichsgauชาวโปแลนด์ถูกนำขึ้นรถไฟภายใต้การคุ้มกันของกองทัพเยอรมัน ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของการกวาดล้างทางชาติพันธุ์ในโปแลนด์ตะวันตกที่ผนวกเข้ากับไรช์เยอรมันหลังจากการรุกราน
การขับไล่ชาวโปแลนด์ออกจากCzerniejewoในปี 1939

หลังจากที่เยอรมันบุกยึดประเทศ นโยบาย ขยายดินแดนของนาซีก็ถูกบังคับใช้กับประชากรโปแลนด์ในระดับที่ไม่เคยมีมาก่อน ตามอุดมการณ์ของนาซี ชาวโปแลนด์ถูกมองว่าเป็นUntermenschenซึ่งถือว่าเป็นทาส[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]และถูกกำจัดต่อไป เพื่อเปิดทางให้ชาวเยอรมันเข้ามาตั้งถิ่นฐานใหม่จากทั่วทวีปยุโรป นอกจากนี้ ฮิตเลอร์ยังตั้งใจที่จะยึดครองดินแดนทั้งหมดทางตะวันออกของไรช์ที่สาม อย่างกว้างขวาง แผนนี้วางแผนโดย แผนก RSHAของSSในGeneralplan Ost (GPO, "[the] General Plan for the East") ซึ่งคาดการณ์ว่าจะมีการเนรเทศผู้คนที่ "ไม่สามารถแปลงเป็นเยอรมันได้" จำนวน 45 ล้านคนจากยุโรปกลางและยุโรปตะวันออกไปยังไซบีเรีย ตะวันตก โดย 31 ล้านคนในจำนวนนี้เป็น "คนเชื้อชาติไม่พึงปรารถนา" ซึ่งรวมถึงชาวยิว 100% ชาว โปแลนด์ (85%) ชาวเบลารุส (75%) และชาวอูเครน (65%) ในที่สุดโปแลนด์เองก็จะถูกกำจัดจากชาวโปแลนด์ทั้งหมด เนื่องจากจะมีชาวโปแลนด์ราว 20 ล้านคนถูกขับไล่ไปทางตะวันออก ชาวนาโปแลนด์ที่เหลืออีก 3 ถึง 4 ล้านคนเชื่อว่าเป็น "ลูก หลาน " ของชาวอาณานิคมและผู้อพยพชาวเยอรมัน ( Walddeutsche , ผู้ตั้งถิ่นฐาน ชาวปรัสเซียเป็นต้น) ซึ่งถูกมองว่าเป็น "คนที่มีคุณค่าทางเชื้อชาติ" จะถูกทำให้เป็นเยอรมันและกระจายไปในหมู่ประชากรชาวเยอรมันที่อาศัยอยู่บนดินแดนโปแลนด์เดิม[ 1]ผู้นำนาซีหวังว่าการขับไล่ไปยังไซบีเรียความอดอยากการประหารชีวิตหมู่และการใช้แรงงานทาสจะทำให้ชาติโปแลนด์ถูกทำลายล้างในที่สุด[2] การทดลองทำหมันหมู่ในค่ายกักกันอาจมีวัตถุประสงค์เพื่อใช้กับประชากรเหล่านี้ด้วย[3]

การขับไล่ในสงครามโลกครั้งที่สองเกิดขึ้นภายในสองหน่วยงานทางการเมืองเฉพาะที่ก่อตั้งโดยนาซี ซึ่งแบ่งออกจากกันด้วยพรมแดนที่ปิด พื้นที่หนึ่งถูกผนวกเข้ากับไรช์โดยสมบูรณ์ในช่วงปี 1939–1941 และอีกพื้นที่หนึ่งเรียกว่ารัฐบาลกลางซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของการขยายพื้นที่การตั้งถิ่นฐานทางการปกครองของเยอรมนีเพิ่มเติม ในที่สุด ตามที่อดอล์ฟ ฮิตเลอร์อธิบายไว้ในเดือนมีนาคม 1941 รัฐบาลกลางจะถูกขับไล่จากโปแลนด์ทั้งหมด และพื้นที่ดังกล่าวก็กลายเป็น "พื้นที่ของเยอรมนีโดยแท้" ภายใน 15–20 ปี และแทนที่ด้วยชาวโปแลนด์ 15 ล้านคน จะมีชาวเยอรมัน 4–5 ล้านคนอาศัยอยู่ที่นั่น พื้นที่ดังกล่าวจะกลายเป็น "เยอรมันเช่นเดียวกับไรน์แลนด์ " [4]

มีการจัดตั้งสถาบันพิเศษขึ้นในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2482 ในเมือง Poznań ที่ถูกเยอรมันยึดครอง เพื่อประสานงานการขับไล่[5]เดิมทีมีชื่อว่า Special Staff for the Resettlement of Poles and Jews ( Sonderstab für die Aussiedlung von Polen und Juden ) และในไม่ช้าก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น Office for the Resettlement of Poles and Jews ( Amt für Umsiedlung der Polen und Juden ) และในที่สุดก็ได้เปลี่ยนชื่อเป็น Central Bureau for Resettlement (UWZ, Umwandererzentralstelle ) ในปี พ.ศ. 2483 [5]สำนักงานหลักของ UWZ ตั้งอยู่ใน Poznań และGdyniaโดยมีสำนักงานสาขาหลักเพิ่มเติมตั้งอยู่ในเมือง Łódźและสำนักงานสาขารองตั้งอยู่ในเมืองอื่นๆ อีกหลายแห่ง รวมทั้งKępno , Wieluń , SieradzและZamość [6] UWZ ยังดูแลเครือข่ายค่ายอพยพสำหรับชาวโปแลนด์อีกด้วย[7]ในค่ายอพยพ ชาวโปแลนด์ต้องเผชิญการค้นหาและการคัดเลือกตามเชื้อชาติอย่างโหดร้าย ครอบครัวมักแตกแยก และเด็กๆ ถูกพรากจากพ่อแม่ [ 8]สภาพแวดล้อมที่ย่ำแย่ อาหารที่ไม่เพียงพอ ขาดการดูแลทางการแพทย์และการปฏิบัติอย่างโหดร้าย ส่งผลให้มีอัตราการเสียชีวิตสูงในค่ายอพยพสำหรับชาวโปแลนด์ ซึ่งแตกต่างกับสภาพแวดล้อมในค่ายผู้ตั้งถิ่นฐานชาวเยอรมัน ซึ่งอยู่ภายใต้การดูแลของVolksdeutsche Mittelstelleซึ่งเป็นหน่วยงานหลักที่รับผิดชอบในการประสานงานการตั้งถิ่นฐานของชาวเยอรมันในโปแลนด์ที่ถูกยึดครอง[9]จากนั้น ชาวโปแลนด์ถูกเนรเทศไปยังจุดหมายใหม่โดยรถไฟบรรทุกสินค้าที่แออัดและไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัยใดๆ[8]

ในปีพ.ศ. 2488 ชาว เยอรมันจำนวนหนึ่งล้านคน จากหลายประเทศและหลายภูมิภาคในยุโรปตะวันออก เช่นสหภาพโซเวียตเบสซาราเบียโรมาเนียและรัฐบอลติกได้ตั้งถิ่นฐานใหม่ในโปแลนด์สำเร็จในระหว่างปฏิบัติการที่เรียกว่า " Heim ins Reich " คำสั่งเนรเทศกำหนดโดยเฉพาะว่าต้องขับไล่ชาวโปแลนด์ออกไปให้เพียงพอกับผู้ตั้งถิ่นฐานทุกคน เช่น หากส่ง "ผู้ทำขนมปังฝีมือดี" ชาวเยอรมันไป 20 คน เจ้าของร้านเบเกอรี่ของโปแลนด์ 20 แห่งก็จะต้องถูกขับไล่ออกไป[10] การขับไล่ชาวโปแลนด์ดำเนินการโดยองค์กรของเยอรมนี 2 แห่ง ได้แก่Hauptamt Volksdeutsche Mittelstelleและแผนกตั้งถิ่นฐานใหม่ของ " คณะกรรมาธิการไรช์เพื่อการรวมอำนาจของเยอรมนี" ( RKFDV , Reichskomissar für die Festigung deutschen Volkstums ) ซึ่งเป็นตำแหน่งที่ไฮน์ริช ฮิมม์เลอร์ ดำรงตำแหน่งอยู่ ชาวเยอรมันกลุ่มใหม่ถูกส่งไปประจำตามหมู่บ้านและเมืองต่างๆ ซึ่งกำจัดชาวโปแลนด์พื้นเมืองออกไปแล้วภายใต้ชื่อ "เลเบนส์เราม์ "

การขับไล่จากดินแดนโปแลนด์ที่ถูกผนวกโดยนาซีเยอรมนี

การขับไล่ชาวโปแลนด์ 280,606 คนออกจากไรชส์เกา วาร์เทอแลนด์

ดินแดนแรกๆ ที่ถูกขับไล่ออกไปเป็นจำนวนมาก การทำให้เป็นเยอรมัน และการสังหารหมู่ (ดูIntelligenzaktion )คือดินแดนที่ผนวกเข้ากับเยอรมนีโดยตรงในปี 1939 ได้แก่โปแลนด์ใหญ่คูยาเวียปอเมอเรเนีย มาโซเวียตะวันตกและเหนือ ไซ ลีเซียและแอ่งDąbrowa [11]การขับไล่ดังกล่าวมาพร้อมกับการแสวงประโยชน์ทางเศรษฐกิจการปล้นสะดมและการยึดกิจการและฟาร์มของโปแลนด์ที่ครอบคลุมพื้นที่หลายล้านเฮกตาร์[12]บ้านเรือนและทรัพย์สินถูกส่งมอบให้กับชาวเยอรมันโดยเฉพาะผู้ที่จะมาเป็นสมาชิกของฝ่ายบริหารการยึดครองในอนาคต ผู้ประกอบการ ช่างฝีมือ อดีต ทหาร เวร์มัคท์และผู้ตั้งถิ่นฐานจากยุโรปกลางและยุโรปตะวันออก ในขณะที่ชาวโปแลนด์ส่วนใหญ่ถูกเนรเทศไปยังรัฐบาลกลางหรือถูกบังคับใช้แรงงาน[13 ]

การเปลี่ยนสัญชาติเป็นเยอรมันเริ่มต้นจากการจำแนกว่าใคร "เหมาะสมทางเชื้อชาติ" ตามที่กำหนดโดยรายชื่อประชากร ของ นาซี[14]ชาวโปแลนด์ประมาณ 1.7 ล้านคนถูกมองว่าสามารถแปลงสัญชาติเป็นเยอรมันได้ รวมถึงเด็กโปแลนด์ระหว่าง 1 ถึง 2 แสนคนที่ถูกพรากจากพ่อแม่ [ 15]ส่วนที่เหลือมีการขับไล่ โดยมักจะใช้รถบรรทุกสัตว์ในสภาพอากาศที่หนาวเหน็บ ทำให้หลายคนเสียชีวิต โดยเฉพาะเด็กๆ[16]มีการขับไล่ในระยะเวลาอันสั้น มักจะเป็นตอนกลางคืน และผู้คนได้รับอนุญาตให้มีข้าวของเพียงเล็กน้อย[16] ชาวเยอรมันเชื้อสายต่างๆ ที่ถูกย้ายไปตั้งถิ่นฐานใหม่ มักจะได้รับบ้านของชาวโปแลนด์ที่มีอาหารเหลือบนโต๊ะและเตียงที่ไม่ได้ปู ซึ่งเด็กเล็กนอนอยู่เมื่อถูกขับไล่[17]สมาชิกของHitler YouthและLeague of German Girlsได้รับมอบหมายให้ดูแลการขับไล่เพื่อให้แน่ใจว่าชาวโปแลนด์ทิ้งข้าวของส่วนใหญ่ไว้ให้ผู้ตั้งถิ่นฐานใช้[18]นี่อาจหมายถึงการแยกครอบครัวทั้งหมด โดยผู้ใหญ่ที่มีร่างกายแข็งแรงจะถูกส่งไปทำงานในเยอรมนีส่วนที่เหลือจะถูกส่งไปที่รัฐบาลกลาง[16] การขับไล่ยังส่งผลกระทบต่อ ชาวยิวโปแลนด์และชาวโรมานีหลายหมื่นคนอีกด้วย[ 19]

หมู่บ้านบางแห่งถูกทำลายเพื่อสร้างพื้นที่สำหรับพิสูจน์หลักฐานของกองทหารเยอรมันและหน่วยวาฟเฟิน-เอสเอส [ 20]ชาวโปแลนด์ที่ถูกขับไล่ออกจากหมู่บ้านเหล่านั้นไม่มีอะไรจะกลับคืนหลังสงครามและต้องตั้งถิ่นฐานในสถานที่ใหม่[19]

ร่วมกับการ "ขับไล่โดยไร้เหตุผล" ในช่วงสี่ปีของการยึดครองของนาซี ชาวโปแลนด์ 923,000 คนถูกกวาดล้างทางเชื้อชาติจากดินแดนที่ผนวกเข้ากับไรช์โดยเยอรมนี[21]ตามการวิจัยที่ดำเนินการโดยCzesław Łuczakชาวเยอรมันได้ขับไล่ชาวโปแลนด์จำนวนต่อไปนี้ออกจากพื้นที่ที่ผนวกเข้ากับไรช์ รวมทั้งพื้นที่อื่นๆ ทั้งหมดในช่วงปี 1939–1944: [22]

แผนที่รัฐบาลกลาง – สีเขียว ขยายความหลังจากนาซีเยอรมันโจมตีสหภาพโซเวียต – สีเขียวอ่อนเส้นเคอร์ซอน – สีแดงไรชส์เกา วอร์เทอแลนด์ – ระหว่างพรมแดนสีน้ำเงินของโปแลนด์ตะวันตกในปี 1939 และรัฐบาลกลางสีเขียว
SS Obergruppenfuhrer Arthur Greiser ต้อนรับ ชาวเยอรมันจำนวนหนึ่งล้าน คน ที่มาตั้งถิ่นฐานใหม่จากยุโรปตะวันออกในดินแดนที่ถูกผนวกเข้าของโปแลนด์ที่ถูกยึดครอง ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2487
การขับไล่ชาวโปแลนด์โดยนาซีเยอรมนี พ.ศ. 2482–2487
ชื่ออาณาเขตจำนวนเสาที่เคลื่อนตัว
  ภูมิภาค วาร์เทเกา (รวมถึงโปแลนด์ตอนใหญ่และลอดซ์ )280,606 [23]  
  ไซลีเซีย81,000      
  โปเมเลีย124,000      
  บีอาลีสตอก28,000      
  Ciechanów ( มาโซเวียต อนเหนือ )25,000      
  "การขับไล่อย่างป่าเถื่อน" ของปีพ.ศ. 2482 ( ส่วนใหญ่เป็น Pomerelia )30,000 – 40,000      
  พื้นที่โปแลนด์ที่ถูกผนวกโดยนาซีเยอรมนี (รวม)918,000 – 928,000      
  ภูมิภาค ซามอชช์100,000 – 110,000      
  รัฐบาลกลาง ( สถานที่พิสูจน์ )171,000      
  วอร์ซอ (หลังการจลาจลวอร์ซอ )500,000      
  ยอดรวมของดินแดนโปแลนด์ที่ถูกยึดครองทั้งหมด1,689,000 – 1,709,000      
หมายเรียกให้ออกจากSosnowiecปี 1942 พร้อมแสตมป์Pole

โปแลนด์ตอนใหญ่

ระหว่างปี 1939 ถึง 1940 การขับไล่พวกนาซีออกจากโปแลนด์ใหญ่ ที่ถูกเยอรมนียึดครอง (Wielkopolska) ส่งผลกระทบต่อชาวโปแลนด์ 680,000 คน[24]จากเมืองPoznańใน Wartheland ของ Reichsgau เพียงแห่งเดียว เยอรมันได้ขับไล่ชาวโปแลนด์ 70,000 คนไปยังรัฐบาลกลาง[25]การเนรเทศที่ดำเนินการภายใต้การนำของSS-Obergruppenführer Wilhelm Koppeได้รับการควบคุมดูแลโดยSS-Standartenführer Ernst Damzogซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบการปฏิบัติการประจำวันของค่ายกักกัน Chełmnoด้วย[26] ในปีพ.ศ. 2488 ชาวเยอรมันจำนวนครึ่งล้านคนจากยุโรปตะวันออก รวมถึงสหภาพโซเวียตโวลินยา[ 25 ] เบสซาราเบียโรมาเนียตลอดจนชาวเยอรมันบอลติกได้ย้ายเข้ามาในพื้นที่นี้ระหว่างปฏิบัติการที่เรียกว่า " Heim ins Reich "

โปเมเลีย

ตั้งแต่ปีพ.ศ. 2482 ถึง พ.ศ. 2483 ในเขตโปมีเรเลีย ที่ถูกเยอรมนียึดครอง (ซึ่งชาวเยอรมัน เรียกกันว่า ดานซิก-ปรัสเซียตะวันตก ) ชาวโปแลนด์ได้รับผลกระทบ 121,765 คนจากการขับไล่ [27] ชาว โฟล์คสดอยช์รวมทั้งสิ้น 130,000 คนได้อพยพไปตั้งถิ่นฐานที่นั่น รวมถึงชาวเยอรมัน 57,000 คนจากยุโรปตะวันออก รวมถึงสหภาพโซเวียตเบส ซาราเบียโรมาเนียและรัฐบอลติก

ไซลีเซีย

ปฏิบัติการ Saybusch 24 กันยายน พ.ศ. 2483 ชาวโปแลนด์ที่ถูกขับไล่กำลังรอการขนส่งที่ทางข้ามทางรถไฟ (ในภาพนี้ สมาชิกบางส่วนจาก 129 ครอบครัวที่ถูกเนรเทศออกจากหมู่บ้าน Dolna Sól )

ในซิลีเซียชาวเยอรมันปฏิบัติการเครือ ข่ายค่าย แรงงานบังคับ สำหรับชาวโปแลนด์ที่ถูกขับไล่ออกจากภูมิภาค ซึ่ง เรียกว่าPolenlager

ในปี 1940 และ 1941 ชาวเยอรมันได้ขับไล่ชาวโปแลนด์และชาวยิว 17,000 คนออกจากเขตตะวันตกของเมืองOświęcimจากสถานที่ทั้งหมดที่อยู่ติดกับค่ายกักกัน Auschwitzและจากหมู่บ้านBroszkowice , Babice , Brzezinka , Rajsko , Pławy , Harmęże , Bór และ Budy [28]การขับไล่พลเรือนชาวโปแลนด์เป็นก้าวหนึ่งสู่การจัดตั้ง "เขตค่ายที่สนใจ" ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อแยกค่ายออกจากโลกภายนอกและขยายกิจกรรมทางเศรษฐกิจที่ออกแบบมาเพื่อตอบสนองความต้องการของ SS ผู้ตั้งถิ่นฐานชาวเยอรมันเชื้อสายเยอรมันและ Volksdeutsche ถูกส่งเข้ามาแทน

ปี 1940 ถึง 1944 เป็นปีที่ชาวโปแลนด์ 50,000 คนถูกขับไล่ออกจาก พื้นที่ Żywiecซึ่งรวมถึงชาวโปแลนด์ 18,000–20,000 คนใน ปฏิบัติการ Action Saybuschที่ดำเนินการโดยWehrmachtและOrdnungspolizeiในช่วงปลายปี 1940 [29]ปฏิบัติการครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 22 กันยายน 1940 [30] Aktion Saybuschดำเนินไปตั้งแต่เดือนกันยายนถึงธันวาคม 1940 โดยมีชาวVolksdeutsche ประมาณ 3,200 คน นำHeim ins Reich (บ้านสู่จักรวรรดิ) จากBukovina ของโรมาเนีย เข้ามา จนกระทั่งสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง ประชากรโปแลนด์หนึ่งในสามถูกขับไล่ออกจากภูมิภาคนี้จากประชากรทั้งหมด 50,000 คน ชาวโปแลนด์ถูกบังคับให้ถอนตัวออกจากภูมิภาคนี้ และแทนที่ด้วยผู้ตั้งถิ่นฐานชาว Volksdeutsche ประมาณ 4,000 คนจาก กาลิเซียตะวันออกและโวลินยาซึ่งได้รับlatifundia ใหม่

พื้นที่ลอดซ์

การขับไล่ชาวโปแลนด์ออกจากKoscierzynในปี 1939

ชาวเยอรมันได้ผนวกพื้นที่เมืองลอดซ์เข้ากับพื้นที่ยึดครอง ของ โปแลนด์ (Wielkopolska) และเปลี่ยนชื่อเป็น Reichsgau Wartheland การขับไล่ครั้งแรกจากเมืองลอดซ์ (เปลี่ยนชื่อเป็นLitzmannstadt ) เกิดขึ้นในปี 1939 โดยได้รับความช่วยเหลือจากVolksdeutsche ในพื้นที่ ขับไล่ครอบครัวชาวโปแลนด์ออกจากosiedle "Montwiłła" Mireckiego ก่อน[31]จนกระทั่งถึงปี 1940 ผู้อยู่อาศัยทั้งหมด 5,000 คนในเขตนี้ถูกขับไล่ออกไป ระหว่างปีพ.ศ . 2482 ถึง พ.ศ. 2488 ชาวโปแลนด์ 444,000 คนถูกขับไล่ออก จากพื้นที่เมืองลอดซ์ทั้งหมด (" Regierungsbezirk Litzmannstadt ") รวมทั้งเมืองลอดซ์เองSieradz Pabianice และชุมชนอื่น ๆ[32]

การขับไล่ออกจากรัฐบาลกลาง

เขตปกครองของเยอรมนีที่เรียกว่ารัฐบาลกลางเป็นพื้นที่หลักแห่งที่สองที่ถูกขับไล่ออกจากโปแลนด์ ต่อจากจังหวัดทางตะวันตกของโปแลนด์ที่ถูกเยอรมนีผนวกเข้า ดินแดนแห่งนี้ถูกมองเป็นเพียงมาตรการชั่วคราวสำหรับชาวเยอรมัน และทำหน้าที่เป็นพื้นที่รวมพลขนาดใหญ่สำหรับให้ชาวโปแลนด์ทำงานหนักเพื่อส่งเสริมอุตสาหกรรมและความพยายามในการทำสงคราม ของเยอรมนี ในที่สุด พื้นที่แห่งนี้ก็ถูกขับไล่ออกจากโปแลนด์เช่นกัน

ซามอสช์

การขับไล่ชาวโปแลนด์ออกจากหมู่บ้านในภูมิภาคซามอชช์โดยหน่วยSSในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2485

ชาวโปแลนด์ 116,000 คนถูกขับไล่ออกจากภูมิภาคซามอชช์ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของแผนการของนาซีในการสร้างอาณานิคมของเยอรมันทางตะวันออกในดินแดนที่ถูกพิชิต ซามอชช์เองจะถูกเปลี่ยนชื่อเป็นฮิมม์เลอร์สตัดท์ (" เมือง ฮิมม์เลอร์ ") ต่อมาถูกเปลี่ยนเป็นพฟลักสตาดท์ ( เมือง ไถนา ) ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของ "คันไถ" ของเยอรมันที่ "ไถ" ไปทางตะวันออก นอกจากนี้ทางการเยอรมันยังลักพาตัวเด็กเกือบ 30,000 คน จากพ่อแม่ของพวกเขาในพื้นที่นั้นเพื่อไปเป็นเยอรมันต่อไป [21]การกระทำดังกล่าวส่งผลให้เกิดปฏิบัติการครั้งใหญ่โดยขบวนการต่อต้านใต้ดินของโปแลนด์ซึ่งนำโดยArmia KrajowaและBataliony Chłopskie เป็นหลัก ซึ่งรู้จักกันในชื่อการลุกฮือของซามอชช์

วอร์ซอ

การขับไล่ผู้คนออกจากศูนย์กลางเมืองของโปแลนด์นั้น เกิดขึ้นมากที่สุดในเมืองหลวง ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2483 ชาวโปแลนด์ 115,000 คนถูกขับไล่ออกจากบ้านเรือนในใจกลางกรุงวอร์ซอเพื่อสร้างพื้นที่สำหรับเกตโตของชาวยิวที่ทางการสร้างขึ้น หลังจากการลุกฮือกรุงวอร์ซอ ล้มเหลว ผู้คนกว่าครึ่งล้านคนถูกขับไล่ออกจากเมืองเพื่อเป็นการลงโทษ โดยอาคาร 35% ถูกทุบทำลายทีละบล็อกอย่างเป็นระบบ [ 21]

ดูเพิ่มเติม

หมายเหตุและเอกสารอ้างอิง

  1. ^ ab Janusz Gumkowski และ Kazimierz Leszczynski, "สงครามของฮิตเลอร์ แผนการของฮิตเลอร์สำหรับยุโรปตะวันออก" พ.ศ. 2504 ในโปแลนด์ภายใต้การยึดครองของนาซีสำนักพิมพ์ Polonia วอร์ซอหน้า 7-33, 164-178
  2. ↑ วอจเซียค รอสโคฟสกี้, ฮิสโตเรีย โพลสกี้ 1914–1997, วอร์ซอ 1998
  3. ^ Gerhard L. Weinberg , วิสัยทัศน์แห่งชัยชนะ: ความหวังของผู้นำสงครามโลกครั้งที่สองทั้งแปดหน้า 24 ISBN  0-521-85254-4
  4. ^ Berghahn, Volker R. (1999), "ชาวเยอรมันและชาวโปแลนด์ 1871–1945", เยอรมนีและยุโรปตะวันออก: เอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมและความแตกต่างทางวัฒนธรรม , Rodopi: 15–34, doi :10.1163/9789004617926_003, ISBN 9042006889– ผ่านทาง Google หนังสือ
  5. ↑ อับ วาร์ดซินสกา, มาเรีย (2017) Wysiedlenia ludności polskiej z okupowanych ziem polskich włęczonych do III Rzeszy w latach 1939-1945 (ในภาษาโปแลนด์) วอร์ซอ: IPN . พี 35. ไอเอสบีเอ็น 978-83-8098-174-4-
  6. ^ Wardzyńska, หน้า 35–38
  7. ^ Wardzyńska, หน้า 37
  8. ^ โดย Wardzyńska, หน้า 38
  9. ^ Wardzyńska, หน้า 37–38
  10. ^ Michael Sontheimer, “เมื่อเราเสร็จสิ้น ไม่มีใครเหลืออยู่” 27/05/2011 Spiegel
  11. ^ Wardzyńska, หน้า 7
  12. ^ Wardzyńska, หน้า 7–8
  13. ^ Wardzyńska, หน้า 8
  14. ^ Richard Overy , เผด็จการ: เยอรมนีของฮิตเลอร์, รัสเซียของสตาลิน , หน้า 543 ISBN 0-393-02030-4 
  15. ^ Pierre Aycoberry, ประวัติศาสตร์สังคมของไรช์ที่สาม, 1933-1945 , หน้า 228, ISBN 1-56584-549-8 
  16. ^ abc ริชาร์ด ซี. ลูคัส , โฮโลคอสต์ที่ถูกลืมหน้า 18 ISBN 0-7818-0528-7 
  17. ^ ลินน์ เอช. นิโคลัสโลกอันโหดร้าย: เด็ก ๆ ของยุโรปในเว็บนาซีหน้า 213-4 ISBN 0-679-77663-X 
  18. ^ Walter S. Zapotoczny, "ผู้ปกครองโลก: เยาวชนฮิตเลอร์ เก็บถาวร 2010-06-19 ที่เวย์แบ็กแมชชีน "
  19. ^ โดย Wardzyńska, หน้า 15
  20. ^ Wardzyńska, หน้า 14
  21. ↑ abc ซิกมุนท์ มานโควสกี้; ทาเดียสซ์ ปิโรเน็ค; อันเดรเซจ ฟริสเค ; Thomas Urban (การอภิปรายแบบกลุ่ม), "Polacy wypędzeni" Archived 2015-10-18 at the Wayback Machine , Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej IPN, 5 (40), May 2004 (Bulletin of the Institute of National Remembrance . Issue: 05/2004, หน้า 628.
  22. ↑ Czesław Łuczak , "Polityka ludnościowa i ekonomiczna hitlerowskich Niemiec w okupowanej Polsce" Wydawnictwo Poznańskie Poznań 1979 ISBN 832100010X [ จำเป็นต้องระบุหน้า ] 
  23. ^ Jerzy Jan Lerski (1996), พจนานุกรมประวัติศาสตร์โปแลนด์, 966-1945 Greenwood Publishing, หน้า 642. ISBN 0313260079 
  24. ↑ วิโทลด์ เซียนคีวิซ, Grzegorz Hryciuk, "Zwangsumsiedlung, Flucht und Vertreibung 1939 - 1959: Atlas zur Geschichte Ostmitteleuropas", บอนน์2009 , ISBN 978-83-7427-391-6 
  25. ^ ab Christopher R. Browning, The Origins of the Final Solution: The Evolution of Nazi Jewish Policy, กันยายน 1939-มีนาคม 1942. สำนักพิมพ์ U of Nebraska, 2007, ISBN 0-8032-5979-4 
  26. ↑ แคเธอรีน เอปสเตน (2010) Ernst Damzog (ผู้ตรวจสอบ Sipo และ SD, Posen) สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด. ไอเอสบีเอ็น 978-0191613845. ดึงข้อมูลเมื่อ21 มิถุนายน 2555 . {{cite book}}: |work=ไม่สนใจ ( ช่วยด้วย )
  27. ↑ "Zwangsumsiedlung, Flucht und Vertreibung 1939 - 1959 : Atlas zur Geschichte Ostmitteleuropas", Witold Sienkiewicz, Grzegorz Hryciuk, บอนน์ 2009, ISBN 978-83-7427-391-6 
  28. ^ "บทความเกี่ยวกับการขับไล่ออกจาก Oświęcim ในภาษาโปแลนด์" เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-10-03 . สืบค้นเมื่อ 2011-02-10 .
  29. ↑ ยาน ซเลซิอัก „Pamiętnik wysiedlonego z Żywiecczyzny” Żywiecka Agencja Wydawnicza, Kamesznica 2007
  30. ↑ เอ . โคเนียซนี, "Wysiedlenia ludności polskiej powiatu żywieckiego w 1940 roku" ("Saybusch Aktion"), Studia Śląskieซีรีย์ตอนนี้, t. XX, ออปอเล 1971
  31. ↑ การขับไล่ของนาซีที่โอซีเอเดิล "มอนทไวลา" มิเรคเกียโก เก็บถาวร 2019-01-07 ที่Wayback Machine Łódźเว็บไซต์อย่างเป็นทางการ พ.ศ. 2554 (เป็นภาษาโปแลนด์)
  32. ↑ เจเรเมียสซ์ เคิร์เซซินสกี "Deportacje dzieci pabianickich na roboty przymusowe do Niemiec w latach 1941-1945" ISBN 83-87749-96-6 

อ่านเพิ่มเติม

  • Piotr Setkiewicz “การขับไล่พลเรือนชาวโปแลนด์ออกจากพื้นที่รอบค่ายเอาช์วิทซ์ พ.ศ. 2483-2484” พิพิธภัณฑ์แห่งรัฐเอาช์วิทซ์-เบียร์เคเนา
  • (โปแลนด์ เยอรมัน) Witold Sienkiewicz, Grzegorz Hryciuk, Zwangsumsiedlung, Flucht und Vertreibung 1939 - 1959: Atlas zur Geschichte Ostmitteleuropasบอนน์, 2009. ไอ978-83-7427-391-6 
  • (โปแลนด์) บ็อกดาน Chrzanowski, "Wypędzenia z Pomorza" Biuletyn IPNครั้งที่ 5/2547 พฤษภาคม 2547
  • (โปแลนด์) Maria Rutowska, Wysiedlenia ludności polskiej z Kraju Warty do Generalnego Gubernatorstwa 1939-1941 Instytut Zachodni, พอซนาน 2003, ISBN 83-87688-42-8 
  • (โปแลนด์) Czesław Łuczak , Polityka ludnościowa i eknomiczna hitlerowskich Niemiec w okupowanej Polsce.ไวด์. พอซนานสกี้ พอซนัน ปี 1979 ISBN 83-210-0010-X 
  • (ภาษาโปแลนด์) Czesław Łuczak, Położenie ludności polskiej w Kraju Warty 1939 - 1945. Wydawnictwo Poznańskie, 1987
  • Deportacje Polaków z północno-zachodnich ziem II Rzeczypospolitej 2483-2484 Źródła do historii Polski . ปราซา ซบิโอโรวา. Oficyna Wydawnicza RYTM, 2001. ไอ83-88794-45-0 
  • ริสซาร์ด ดีลินสกี้, แมเรียน เฟลจเซียโรวิคซ์, สตานิสลาฟ คูเบียค, ไวซีเดิลนี และโพเนียเวียร์กา Wspomnienia Polaków wysiedlonych przez okupanta hitlerowskiego z ziem polskich "wcielonych" do Rzeszy 1939-1945ไวด์. พอซนานสกี้ พอซนาน 1985 ISBN 83-210-0529-2 
  • "Wysiedlenia, wypędzenia และ ucieczki 1939-1945" แอตลาส เซียม โพลสกี้ดีมาร์ต, 2008. ISBN 978-83-7427-391-6 
  • Czesław Madajczyk , Generalny Plan Wschodni: Zbiór dokumentów. Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich กับ Polsce, วอร์ซอ, 1990
  • Czesław Madajczyk, Generalna Gubernia และ planach hitlerowskich Studia, PWN , วอร์ซอ. 1961
  • Czesław Madajczyk, Polityka III Rzeszy กับ okoupowanej Polsceวอร์ซอ, 1970
  • Andrzej Leszek Szcześniak, แผน Zagłady Słowian แผนทั่วไป Ost. Polskie Wydawnictwo Encyklopedyczne, Radom , 2001
  • L. Chrzanowski, "Wypędzenia z Pomorza", Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej, 2004, nr 5 (40), ss. 34 – 48.
  • ว. ว. ยาสตร์เซบสกี้โปทูลิซ Hitlerowski obóz przesiedleńczy i pracy , Bydgoszcz 1967.
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=การขับไล่ชาวโปแลนด์โดยนาซีเยอรมนี&oldid=1248265966"