ชายฝั่งฝรั่งเศส
ชายฝั่งฝรั่งเศส ( ฝรั่งเศส : Côte française de Terre-Neuve ) หรือเรียกอีกอย่างว่าชายฝั่งสนธิสัญญาเป็นผลมาจากการให้สัตยาบันสนธิสัญญายูเทรคต์ ในปี ค.ศ. 1713 บทบัญญัติของสนธิสัญญาอนุญาตให้ฝรั่งเศสจับปลาตามฤดูกาลตามแนวชายฝั่งทางเหนือของนิวฟันด์แลนด์ระหว่างแหลมโบนาวิสตาและพอยต์ริเชพื้นที่นี้เคยเป็นที่อาศัยของชาวประมงจากบริตตานีตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 16 ซึ่งพวกเขาเรียกว่า "le petit nord" (ภาคเหนือเล็ก) [1]
ในสนธิสัญญาแวร์ซาย ปี พ.ศ. 2326 จุดเขตของชายฝั่งฝรั่งเศสถูกเปลี่ยนเป็นแหลมเซนต์จอห์นและแหลมเรย์ดังที่แสดงในแผนที่ที่แนบมา โดยฝรั่งเศสได้รับสิทธิพิเศษ[2]
ในปีพ.ศ. 2447 อันเป็นผลจากความตกลงEntente Cordialeฝรั่งเศสจึงยอมสละสิทธิของตนบนชายฝั่งฝรั่งเศสต่อการเปลี่ยนแปลงอาณาเขตในแอฟริกา
ประวัติศาสตร์ของ French Shore ถูกบรรยายไว้ในงานทอพรม French Shore ซึ่งสร้างเสร็จในปี 2010 และจัดแสดงอยู่ในเมือง Conche รัฐนิวฟันด์แลนด์งานทอพรมนี้มีความยาว 67.4 เมตร (221 ฟุต) [3]
อ้างอิง
- ^ สนธิสัญญาฝรั่งเศสฝั่ง: มรดกของนิวฟันด์แลนด์และลาบราดอร์
- ^ “เขตแดนระหว่างแคนาดาและฝรั่งเศส” Xavier Maillard PM (มหาวิทยาลัยนิวบรันสวิก เฟรเดอริกตัน 2549)
- ^ "บทนำ - ผ้าทอผนังชายฝั่งฝรั่งเศส"
อ่านเพิ่มเติม
- Hennichová, Marcela. “ชายฝั่งฝรั่งเศสในฐานะจุดประสาทของความสัมพันธ์อังกฤษ-ฝรั่งเศส - การมีส่วนสนับสนุนต่อประวัติศาสตร์ของการแข่งขันครั้งหนึ่ง” Central European Journal of Canadian Studies 16 (2021): 55-67
- ฮิลเลอร์, เจมส์ เค. “ประเด็นการประมงของนิวฟันด์แลนด์ในสนธิสัญญาแองโกล-ฝรั่งเศส ค.ศ. 1713-1904” วารสารประวัติศาสตร์จักรวรรดิและเครือจักรภพ 24.1 (1996): 1-23
- ฮิลเลอร์, เจมส์ เค. “Utrecht Revisited: ต้นกำเนิดของสิทธิการทำประมงของฝรั่งเศสในน่านน้ำนิวฟันด์แลนด์” Newfoundland Studies 7.1 (1991): 23-39
ลิงค์ภายนอก
- บทความภาพรวมพร้อมแผนที่
- เว็บไซต์ French Shore Tapestry
 | บทความที่เกี่ยวข้องกับนิวฟันด์แลนด์และลาบราดอร์นี้ ยังเป็น เพียงโครงร่างคุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการขยายเนื้อหา |
 | บทความเกี่ยวกับแซงปีแยร์และมีเกอลงนี้ ยังอยู่ใน รูปโครงร่างคุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยขยายความ |
