กรีน ฮาวเวิร์ด

กรีน ฮาวเวิร์ด (อเล็กซานดรา กองทหารยอร์กเชียร์ของเจ้าหญิงแห่งเวลส์ กรมทหารราบที่ 19)
ป้ายหมวกกรีนโฮเวิร์ด
คล่องแคล่ว	20 พฤศจิกายน 1688 – 6 มิถุนายน 2006
ประเทศ	ราชอาณาจักรอังกฤษ (1688–1707) ราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ (1707–1800) สหราชอาณาจักร (1801–2006)
สาขา	กองทัพอังกฤษ
พิมพ์	ทหารราบสาย
บทบาท	ทหารราบเบา
ขนาด	กองพันหนึ่ง
กองทหารรักษาการณ์/สำนักงานใหญ่	ค่ายทหารริชมอนด์นอร์ธยอร์กเชียร์
สีสัน	หันหน้าไปทางสีเขียว
มีนาคม	รวดเร็ว – บอนนี่ อิงลิช โรส ช้า – มาเรีย เทเรซา
วันครบรอบ	อัลมา (20 กันยายน)
ผู้บังคับบัญชา
พันเอกคนสุดท้าย	กษัตริย์ฮาราลด์ที่ 5 แห่งนอร์เวย์
พันเอกคนสุดท้าย	จอมพลปี เตอร์ อิงเก้ KG , GCB , PC , DL
เครื่องหมาย
แฟลชจดจำยุทธวิธี

กรมทหารยอร์กเชียร์ของอเล็กซานดราแห่งเจ้าหญิงแห่งเวลส์ ( Green Howards, Alexandra, Princess of Wales's Own Yorkshire Regiment)มักเรียกกันว่า กรมทหาร ยอร์ก เชียร์ จนถึงช่วงปี ค.ศ. 1920 ^[1]เป็นกรมทหารราบ ของกองทัพอังกฤษในกองพลของกษัตริย์ กรมทหาร นี้ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1688 และทำหน้าที่ภายใต้ชื่อต่างๆ จนกระทั่งถูกรวมเข้ากับกรมทหารยอร์กเชียร์ของเจ้าชายแห่งเวลส์และกรมทหารของดยุคแห่งเวลลิงตัน (เวสต์ไรดิง)ซึ่งเป็นกรมทหารที่ตั้งอยู่ในยอร์กเชียร์ในกองพลของกษัตริย์ เพื่อก่อตั้งกรมทหารยอร์กเชียร์ (14/15, 19 และ 33/76th Foot)เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน ค.ศ. 2006

กองทหารนี้ก่อตั้งขึ้นในช่วงการปฏิวัติอันรุ่งโรจน์ ในปี ค.ศ. 1688 จากบริษัทอิสระที่ก่อตั้งขึ้นในซัมเมอร์เซ็ตโดยพันเอกฟราน ซิส ลัทเทรลล์เพื่อสนับสนุนวิลเลียมที่ 3 [ ^{2] [3]}ในปี ค.ศ. 1690 กองทหารได้ส่งกำลังบำรุงไปยังไอร์แลนด์และจาเมกาโดยประสบความสูญเสียอย่างหนักจากโรคภัยไข้เจ็บ รวมถึงลัทเทรลล์ที่ถูกแทนที่โดยโทมัส เอิร์ล กองทหารถูกย้ายไปที่แฟลนเดอร์สในช่วงต้นปี ค.ศ. 1692 ระหว่างสงครามเก้าปี และ ได้เข้าร่วมการสู้รบที่SteenkerqueและLandenตลอดจนการปิดล้อม Namur ^[4]หลังจากสันติภาพ Ryswickใน ปี ค.ศ. 1697 กองทหารได้หลีกเลี่ยงการถูกยุบโดยถูกทำให้เป็นส่วนหนึ่งของกองทหารรักษาการณ์ไอริช ซึ่งยังคงอยู่จนกระทั่งสงครามสืบราชบัลลังก์สเปนเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1702 ^[5]

ในปี ค.ศ. 1703 เป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังสำรวจในหมู่เกาะเวสต์อินดีสและนิวฟันด์แลนด์โดยสูญเสียผู้คนไปหลายคนจากโรคร้ายก่อนจะเดินทางกลับไอร์แลนด์ในปี ค.ศ. 1704 เมื่อกลับมาที่แฟลนเดอร์สในปี ค.ศ. 1710 ก็ได้เข้าร่วมในการปิดล้อมดูเอและบูแช็งและเมื่อสงครามสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1713ก็ได้กลับมารับหน้าที่เป็นทหารรักษาการณ์ในไอร์แลนด์อีกครั้ง ยกเว้นการสำรวจที่บีโกในปี ค.ศ. 1719ก็ไม่ได้เข้าร่วมการสู้รบอีกเลยจนกระทั่งปี ค.ศ. 1744 ^[5]

เมื่อสงครามสืบราชบัลลังก์ออสเตรียเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1740 กองทหารได้ตั้งฐานอยู่ในเมืองเอดินบะระในปี ค.ศ. 1744 ทหารของกองทหารเป็นชาวสก็อตจำนวนมาก และเจ้าหน้าที่รับสมัครได้รับคำเตือนให้แยก "พวกจาโคไบต์และชาวไอริชนิกายโรมันคาธอลิกออกไป" ^[6]หน่วยนี้อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของชาร์ลส์ ฮาวเวิร์ดจึงรู้จักกันในชื่อ "กองทหารของฮาวเวิร์ด" เมื่อเข้าร่วมกองทัพในแฟลนเดอร์ส ก็เกิดการปะทะกับกองทหารอีกกองหนึ่งที่อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของฮาวเวิร์ดเช่นกัน เพื่อหลีกเลี่ยงความสับสน จึงเรียกกองทหารเหล่านี้ตามสีของผ้าปิดหน้าโดยสีหนึ่งคือ "ฮาวเวิร์ดสีเขียว" และอีกสีหนึ่งคือ " ฮาวเวิร์ดสีอ่อน " ^[7]

กรีนโฮเวิร์ดสู้รบในยุทธการที่ฟงเตนอยในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1745 โดยมีช่วงสั้นๆ ในอังกฤษระหว่างการลุกฮือของจาโคไบต์ ค.ศ. 1745พวกเขาเข้าร่วมในยุทธการที่โรคูซ์และยุทธการที่ลอฟเฟลด์ก่อนที่สนธิสัญญาอาเคินลาชาเปล ค.ศ. 1748 จะยุติสงคราม หลังจากนั้นพวกเขาได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของกอง ทหาร รักษาการณ์ ยิบรอ ลตาร์^[8]ขณะอยู่ที่นั่น การปฏิรูปกองทัพ ค.ศ. 1751 ได้เปลี่ยนชื่อเป็นกรมทหารราบที่ 19 [ ^9]พวกเขากลับไปยังบริเตนในปี ค.ศ. 1752 และใช้เวลาเกือบทั้งทศวรรษต่อมาในการประจำการในสกอตแลนด์และอังกฤษตอนเหนือ^[10]

ระหว่างสงครามเจ็ดปี ระหว่างปี ค.ศ. 1756 ถึง 1763 กองพันได้มีส่วนร่วมในการยึดครอง Belle Îleในเดือนเมษายน ค.ศ. 1761 ซึ่งสูญเสียทหารไปมากกว่า 200 นาย 20 ปีถัดมา กองพันนี้ทำหน้าที่รักษาการณ์ในยิบรอลตาร์และสกอตแลนด์ จนกระทั่งปี ค.ศ. 1781 ซึ่งกองพันได้ทำหน้าที่ในยุทธการทางใต้ที่ประสบความหายนะในช่วงท้ายของสงครามปฏิวัติอเมริกา [ ^11]ในปี ค.ศ. 1782 กองพันทหารราบทั้งหมดที่ไม่มีชื่อเรียกพิเศษจะได้รับตำแหน่งมณฑล "เพื่อสร้างความสัมพันธ์กับมณฑลซึ่งอาจมีประโยชน์ในการคัดเลือกทหารในทุก ๆ ครั้ง" ^[12]ดังนั้น กองพันจึงได้รับการกำหนดชื่อใหม่เป็นกองพันที่ 19 (1st North Riding of Yorkshire) [ ^9]

เมื่อสงครามอเมริกาสิ้นสุดลง กองทหารได้ประจำการอยู่ที่จาเมกา ซึ่งเป็นที่ตั้งที่ขึ้นชื่อว่าไม่แข็งแรงนัก โดยมักจะสูญเสียกำลังพลไป 100% ทุกๆ สองปี^[13] กองทหาร ยังคงประจำการอยู่ที่นั่นจนถึงปี 1791 เมื่อกลับไปอังกฤษ ในปี 1796 กองทหารได้ประจำการที่อินเดีย และยังได้เข้าร่วมการรบในการปิดล้อมเซริงกาปาตัมในเดือนเมษายน 1799 ระหว่างสงครามอังกฤษ-ไมซอร์ครั้งที่สี่ [ ^14]

กองทหารนี้เป็นที่รู้จักในชื่อกรีนโฮเวิร์ดตั้งแต่ปี 1744 ในเวลานั้น กองทหารจะรู้จักกันในชื่อพันเอกของพวกเขา พันเอกของกรมทหารที่ 19 คือเซอร์ชาร์ลส์โฮเวิร์ดอย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกัน กรมทหารราบที่ 3 อยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของพันเอกโทมัสโฮเวิร์ดตั้งแต่ปี 1737 เพื่อแยกแยะพวกเขาออกจากกัน (เนื่องจากทั้งสองจะรู้จักกันในชื่อ 'กรมทหารราบของโฮเวิร์ด') สีของเครื่องแบบที่ใช้หุ้มจึงถูกนำมาใช้เพื่อแยกแยะพวกเขา ด้วยวิธีนี้ หนึ่งคนจึงกลายเป็น 'โฮเวิร์ดบัฟฟ์' (ในที่สุดก็เรียกง่ายๆ ว่าบัฟฟ์ ) ในขณะที่อีกคนหนึ่งกลายเป็นกรีนโฮเวิร์ด แม้ว่ากรีนโฮเวิร์ดจะถูกเรียกอย่างไม่เป็นทางการว่าเช่นนั้นตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา จนกระทั่งปี 1921 กรมทหารจึงได้รับการเปลี่ยนชื่ออย่างเป็นทางการเป็นกรีนโฮเวิร์ด (อเล็กซานดรา กรมทหารยอร์กเชียร์ของเจ้าหญิงแห่งเวลส์) ^[15]ภายใต้การปฏิรูป Childersกองทหารราบอังกฤษที่ไม่ใช่ของราชวงศ์ทั้งหมดจะต้องสวมชุดคลุมสีขาวตั้งแต่ปี พ.ศ. 2424 ในปี พ.ศ. 2442 กองทหารสามารถกลับคำตัดสินใจนี้ได้ด้วยการฟื้นฟูชุดคลุมสีเขียวหญ้าที่เคยใช้โดยกองทหารราบที่ 19 ^[16]

ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2344 กองทหารได้ถูกส่งไปที่ซีลอนเพื่อปฏิบัติภารกิจในสงครามแคนดี้ [ ^14]กองทหารสูญเสียนายทหาร 6 นายและทหารยศอื่นๆ อีก 172 นายในการสังหารหมู่ที่นั่นในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2346 จากนั้นจึงยังคงอยู่บนเกาะเพื่อบังคับใช้การปกครองของอังกฤษ^[17]กองทหารไม่ได้กลับอังกฤษจนกระทั่งเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2363 ^[18]

กองทหารได้เข้าร่วมการรบที่สมรภูมิอัลมาในเดือนกันยายน ค.ศ. 1854 และในการปิดล้อมเซวาสโทโพลในฤดูหนาว ค.ศ. 1854 ในช่วงสงครามไครเมียและได้เข้าร่วมการรบอีกครั้งในช่วงการกบฏของอินเดีย [ ^19]ในปี ค.ศ. 1875 เจ้าหญิงอเล็กซานดรา เจ้าหญิงแห่งเวลส์ได้มอบสีใหม่ให้กับกองพันที่ 1 ในเชฟฟิลด์และยินยอมให้กองทหารใช้ชื่อของเธอ จึงกลายเป็นกองทหารราบที่ 19 (ยอร์กเชียร์นอร์ธไรดิงที่ 1 – ของเจ้าหญิงแห่งเวลส์เอง) ^[20]กองทหารได้นำเครื่องหมายประจำหมวกซึ่งประกอบด้วยอักษรย่อ "A" ของเจ้าหญิงรวมกับกางเขนDannebrogหรือกางเขนเดนมาร์ก และมีมงกุฎของเธออยู่ด้านบน เจ้าหญิงทรงได้รับตำแหน่งราชินีอเล็กซานดราในปี ค.ศ. 1901 และดำรงตำแหน่งพันเอกสูงสุดของกองทหารตั้งแต่ ค.ศ. 1914 จนกระทั่งพระองค์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1925 ^[21]

กองทหารไม่ได้รับผลกระทบโดยพื้นฐานจากการปฏิรูปคาร์ดเวลล์ในปี 1870 ซึ่งให้คลังอาวุธที่ค่ายทหารริชมอนด์ในนอร์ธยอร์กเชียร์ตั้งแต่ปี 1873 หรือจากการปฏิรูปชิลเดอ ร์ส ในปี 1881 เนื่องจากกองทหารมีสองกองพันอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้องรวมเข้ากับกองทหารอื่น^[22]ภายใต้การปฏิรูป กองทหารได้รวมเข้ากับ กองพัน ทหารอาสาสมัครและกองปืนไรเฟิลในเขตกองทหารที่กำหนด และกลายเป็นกองทหารของเจ้าหญิงแห่งเวลส์ (กองทหารยอร์กเชียร์)ในวันที่ 1 กรกฎาคม 1881 ^[23]

กองพันที่ 1 ประจำการอยู่ที่โนวาสโกเชียตั้งแต่ปี 1884 ย้ายไปที่เมดิเตอร์เรเนียนในปี 1888 ซึ่งประจำการที่มอลตาแต่ก็เข้าร่วมการรบในอียิปต์ด้วย จากนั้นย้ายไปเจอร์ซีย์ในปี 1895 ตามด้วยไอร์แลนด์ในปี 1898 หลังจากช่วงเวลาสั้นๆ ในยิบรอลตาร์ในปี 1899 กองพันถูกส่งไปที่แอฟริกาใต้เพื่อเป็นกำลังเสริมสำหรับสงครามโบเออร์ครั้งที่สองซึ่งมีส่วนร่วมในการบรรเทาทุกข์ที่คิมเบอร์ลีย์และการสู้รบที่ไดมอนด์ฮิลล์ (มิถุนายน 1900) และเบลฟาสต์ (สิงหาคม 1900) กองพันเดินทางกลับสหราชอาณาจักรในเดือนกันยายน 1902 ^[24]

กองพันที่ 2 อยู่ในไอร์แลนด์ตั้งแต่ปี 1881 ถึงปี 1886 เมื่อกลับมาประจำการที่บ้านเกิดในอังกฤษ ตั้งแต่ต้นปี 1890 กองพันประจำการอยู่ในอินเดียของอังกฤษซึ่งเข้าร่วมในปฏิบัติการทางทหารที่ชายแดนทางตะวันตกเฉียงเหนือ^[24]กองพันมีตำแหน่งประจำการต่างๆ รวมถึงที่สิตาปุระและพาราณสีจนกระทั่งปลายปี 1902 เมื่อย้ายไปประจำการที่คานปอร์ [ ^25]

กองพัน ที่ 3 ( กองกำลังอาสาสมัคร ) ก่อตั้งขึ้นจากกองพันอาสาสมัครเวสต์ยอร์กที่ 5 ในปี 1881 เป็นกองพันสำรอง กองพันนี้ได้รับการจัดตั้งขึ้นในเดือนธันวาคม 1899 และในเดือนกุมภาพันธ์ 1900 นายได้ขึ้นเรือ SS Assayeเพื่อปฏิบัติหน้าที่ในแอฟริกาใต้ระหว่างสงครามโบเออร์ครั้งที่สอง [ ^26]เจ้าหน้าที่และทหารจำนวนมากกลับบ้านในเดือนพฤษภาคม 1902 บนเรือ SS Sicilia [ ^27]

กองพันที่ 4 (กองกำลังอาสาสมัคร) ซึ่งก่อตั้งจากกองทหารไรเฟิลนอร์ธยอร์กในปี 1881 ก็เป็นกองพันสำรองเช่นกัน กองพันนี้ถูกจัดตั้งขึ้นเพื่อปฏิบัติหน้าที่เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 1900 ปลดประจำการเมื่อวันที่ 2 กรกฎาคม 1901 และกลับมาจัดตั้งขึ้นใหม่เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในช่วงสงครามโบเออร์ครั้งที่สองในแอฟริกาใต้ เจ้าหน้าที่และทหารจำนวน 555 นายเดินทางกลับเซาแธมป์ตันโดยเรือเอสเอสเทกัสในเดือนตุลาคม 1902 หลังจากสงครามสิ้นสุดลง และถูกยุบเลิกที่ค่ายทหารริชมอนด์^[28]

ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2445 กองทหารได้รับการเปลี่ยนชื่อเป็นกองทหารของเจ้าหญิงอเล็กซานดราแห่งเวลส์ (กองทหารยอร์กเชียร์) [ ^{21] [29]}

ในปี พ.ศ. 2451 กองกำลังอาสาสมัครและกองกำลังอาสาสมัครได้รับการจัดระเบียบใหม่ทั่วประเทศ โดยกองกำลังอาสาสมัครกลายเป็นกองกำลังรักษาดินแดนและกองกำลังอาสาสมัครกลายเป็นกองกำลังสำรองพิเศษ^[30]ปัจจุบันกรมทหารมีกองกำลังสำรองหนึ่งกองและกองพันรักษาดินแดนสองกองพัน^{[31] [9]}

กองพันที่ 1 ยังคงอยู่ในอินเดียในฐานะส่วนหนึ่งของกองพลทหารม้าที่ 2 (เซียลโกต)ในกองพลที่ 2 (ราวัลปินดี)ตลอดสงคราม และเข้าร่วมในสงครามอังกฤษ-อัฟกานิสถานครั้งที่สามในปี พ.ศ. 2462 ^[32]

กองพันที่ 2 ขึ้นบกที่เมืองเซอบรูกเกอในฐานะส่วนหนึ่งของกองพลที่ 21ในกองพลที่ 7ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2457 เพื่อปฏิบัติหน้าที่ใน แนวรบ ด้านตะวันตก^[32]กองพันที่ 2 ยึดครองทางแยกเมนินได้เป็นเวลา 16 วันในระหว่างการรบที่อิเปร์ครั้งแรกในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2457 โดยได้รับความสูญเสียอย่างหนัก^[33]

กองพันที่ 1/4 และ 1/5 ขึ้นบกที่เมืองบูโลญ-ซูร์-เมร์ในฐานะส่วนหนึ่งของกองพลยอร์กและเดอรัมในกองพลนอร์ธัมเบรียในเดือนเมษายน พ.ศ. 2458 เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในแนวรบด้านตะวันตก^[32]กองพันทั้งสองเข้าร่วมการรบที่ยุทธการที่อิเปร์ครั้งที่สองในเดือนเมษายน พ.ศ. 2458 ^[33]

กองพันที่ 6 (ฝ่ายบริการ) ขึ้นบกที่อ่าวซูฟลาในกัลลิโปลีซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของกองพลที่ 32ในกองพลที่ 11 (ฝ่ายเหนือ)ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2458 กองพันได้รับการอพยพไปยังอียิปต์ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2459 จากนั้นจึงย้ายไปฝรั่งเศสในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2459 เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในแนวรบด้านตะวันตก^[32]

กองพันที่ 7 (กองพลบริการ) ขึ้นบกที่เมืองบูโลญ-ซูร์-เมร์เป็นส่วนหนึ่งของกองพลที่ 50ในกองพลที่ 17 (ภาคเหนือ)ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2458 เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในแนวรบด้านตะวันตก^[32]กองพันที่ 8 (กองพลบริการ) ขึ้นบกที่เมืองบูโลญ-ซูร์-เมร์เป็นส่วนหนึ่งของกองพลที่ 69ในกองพลที่ 23ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2458 เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในแนวรบด้านตะวันตกเช่นกัน^[32]กองพันที่ 9 (บริการ) ได้ขึ้นบกที่เมืองบูโลญ-ซูร์-เมร์เป็นส่วนหนึ่งของกองพลที่ 69ในกองพลที่ 23ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2458 เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในแนวรบด้านตะวันตก แต่ได้ย้ายไปอิตาลีในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2460 จากนั้นจึงกลับไปฝรั่งเศสในเดือนกันยายน พ.ศ. 2461 ^[32]กองพันที่ 10 (บริการ) ได้ขึ้นบกที่เมืองบูโลญ-ซูร์-เมร์เป็นส่วนหนึ่งของกองพลที่ 62ในกองพลที่ 21ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2458 เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในแนวรบด้านตะวันตกเช่นกัน^[32] กองพันที่ 12 (บริการ) ก่อตั้งขึ้น โดยนายกเทศมนตรีและเมืองมิดเดิลสโบรในชื่อ "Middlesbrough Pals " ได้ขึ้นบกที่เมืองเลออาฟวร์ในฐานะกองพันบุกเบิกของกองพลที่ 40ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2459 เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในแนวรบด้านตะวันตกเช่นกัน^[32]กองพันที่ 13 (กองพลประจำการ) ขึ้นบกที่เมืองเลออาฟวร์ในฐานะส่วนหนึ่งของกองพลที่ 121ในกองพลที่ 40ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2459 เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในแนวรบด้านตะวันตกเช่นกัน แต่หลังจากกลับถึงสหราชอาณาจักรในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2461 ก็ย้ายไปที่เมืองมูร์มันสค์ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2461 ^[32]

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองกองทหารได้เพิ่มขนาดขึ้นอีกครั้ง แม้ว่าจะไม่มากเท่าในสงครามปี 1914–1918 ก็ตาม โดยรวมแล้ว มีกองพันทั้งหมด 12 กองพันที่เข้าประจำการ:

• กองพันที่ 1 พร้อมด้วยกองพลทหารราบที่ 15แห่งกองพลทหารราบที่ 5ปฏิบัติการในซิซิลีและอิตาลี^[34]
• กองพันที่ 2 ประจำการอยู่ในอินเดียในตอนแรก และสู้รบในพม่าในฐานะส่วนหนึ่งของกองพลทหารราบอินเดียที่ 26และกองพลที่ 82 (แอฟริกาตะวันตก) ^[35]
• กองพันทหารอาณาเขตที่ 4 และที่ 5 ซึ่งทั้งสองกองพันทำหน้าที่ใน กองพลทหารราบที่ 150ของกองพลทหารราบที่ 50 (นอร์ธัมเบรีย)เคยปฏิบัติหน้าที่ในฝรั่งเศสและแอฟริกาเหนือ ซึ่งพวกเขาถูกจับกุมในระหว่างการสู้รบที่กาซาลา [ ^36]
• กองพันที่ 6 และ 7 (ทั้งสองกองพันก่อตั้งขึ้นเป็นหน่วยรบที่ 2 จำลองจากกองพันที่ 4 และ 5 เมื่อกองทัพอาณาเขตมีขนาดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในปี พ.ศ. 2482) ทำหน้าที่ในกองพลน้อยที่ 69เดิมอยู่กับกองพลที่ 23 (นอร์ธัมเบรีย)แต่ต่อมาเป็นกองพลที่ 50 ประจำการในฝรั่งเศส แอฟริกาเหนือ ซิซิลี และยุโรปตะวันตกเฉียงเหนือ^[37]
• กองพันที่ 8 ก่อตั้งขึ้นเพื่อป้องกันประเทศ [ ^38]เดิมก่อตั้งขึ้นในเดือนสิงหาคมถึงกันยายน พ.ศ. 2482 ในพื้นที่มิดเดิลสโบร จากกองกำลังรักษาการณ์ในประเทศและผู้ที่ไม่เหมาะสมที่จะประจำการในต่างประเทศ กองพันที่ 8 และ 13 รวมกันในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2484 ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2486 จัดประเภทเป็นกองพันทหารรักษาการณ์ เปลี่ยนชื่อเป็นกองพันที่ 30 และไปที่อิตาลีและแอฟริกาเหนือของฝรั่งเศส (แอลเจียร์และตูนิเซีย) กองพันถูกยุบหลังจากให้บริการมาหกปี^[39]
• กองพันที่ 9 ก่อตั้งขึ้นเพื่อปฏิบัติหน้าที่รักษาการณ์ (และต่อมาเปลี่ยนเป็นกรมทหารต่อสู้อากาศยานเบาที่ 108 กองทหารปืนใหญ่โดยทำหน้าที่ในกองพลทหารราบที่ 52 (พื้นที่ราบลุ่ม)ตั้งแต่เดือนมีนาคม พ.ศ. 2485) ^[40]
• กองพันที่ 10 ก่อตั้งขึ้นโดยการแปลงหน่วยทหารอาสาสมัครอีสต์ไรดิงที่ 2 (ซึ่งเป็นหน่วยจำลองของหน่วยทหารอาสาสมัครในช่วงสงคราม) ในปีพ.ศ. 2483 และต่อมากลายมาเป็นกองพันร่มชูชีพที่ 12 (ยอร์กเชียร์)ที่สังกัดกองพลร่มชูชีพที่ 5และเป็นส่วนหนึ่งของกองพลทหารอากาศที่ 6 [ ^41]
• กองพันที่ 11, 12 และ 13 ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2483 ^{[9] [42]}

ในปี 1942 กองพันที่ 12 ถูกเปลี่ยนมาใช้ยานเกราะในฐานะกองพลยานเกราะหลวงที่ 161แต่ยังคงตราสัญลักษณ์หมวกกรีนโฮเวิร์ดไว้บนหมวกเบเร่ต์สีดำของกองพลยานเกราะหลวงเช่นเดียวกับหน่วยทหารราบอื่นๆ ที่ถูกเปลี่ยนมาใช้วิธีการเดียวกัน^[43]ในเดือนตุลาคม 1943 กองพันถูกเปลี่ยนอีกครั้ง คราวนี้เป็นหน่วยลาดตระเวนในฐานะกองพลยานเกราะที่ 161 (กรีนโฮเวิร์ด) ในกองพลลาดตระเวน กองพันนี้ไม่เคยปฏิบัติการในฐานะกองทหาร แต่ทำหน้าที่เป็นฝูงบินทดแทนกองพลลาดตระเวนที่ 43 (เวสเซ็กซ์)ซึ่งได้รับความสูญเสียอย่างหนักเมื่อเรือขนส่งของกองพันถูกจมระหว่างทางไปฝรั่งเศสเพื่อต่อสู้ในยุทธการที่นอร์มังดี [ ^44]

ตั้งแต่ปี 1949 ถึง 1952 กองทหารได้เข้าร่วมในเหตุการณ์ฉุกเฉินในมาเลย์ในช่วง 30 ปีถัดมา กองทหารได้ปฏิบัติหน้าที่ในอัฟกานิสถาน สุเอซ ไซปรัส ฮ่องกง ลิเบีย เบลีซ เบอร์ลิน และไอร์แลนด์เหนือ[ 42 ] ในขณะที่ประจำการกับหน่วยSAS อดีต^นายทหารของกองทหารGavin Hamiltonเสียชีวิตในการรบระหว่างสงครามฟอล์กแลนด์ในปี 1982 ^[45]นอกจากนี้ยังได้ปฏิบัติหน้าที่ในสงครามอ่าวเปอร์เซียครั้งที่หนึ่งในปี 1991 และระหว่างสงครามบอสเนียตั้งแต่ปี 1996 ถึง 1997 ^[42]

ในเดือนมีนาคม 2006 ในงานเลี้ยงอำลาที่ปราสาท DunsterในSomersetกองทหารได้กล่าวอำลาHM King Harald V พันเอกที่กำลังจะเกษียณอายุราชการ^[46]ก่อนที่กองทหารจะติดตราใหม่ Green Howards เป็นหนึ่งในกองทหารราบที่เหลืออยู่ห้ากองที่ยังไม่มีการควบรวมกิจการตลอดประวัติศาสตร์ โดยอ้างสิทธิ์ร่วมกับRoyal Scots , The 22nd (Cheshire) Regiment , Royal Welch FusiliersและThe King's Own Scottish Borderersอย่างไรก็ตาม ในวันที่ 6 มิถุนายน 2006 กองทหารได้ควบรวมกับPrince of Wales's Own Regiment of YorkshireและDuke of Wellington's Regiment (West Riding)ซึ่งเป็นกองทหารที่ประจำการใน Yorkshire ทั้งหมดภายใต้King's Divisionเพื่อก่อตั้งYorkshire Regiment (14th/15th, 19th และ 33rd/76th Foot ) ^[9]การเปลี่ยนตราอย่างเป็นทางการเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2549 ในขณะที่หน่วยทหารบางส่วนประจำการอยู่ในบอสเนียและโคโซโว [ ^42]

บริษัท A และ B (Green Howards) ของกรมทหาร Tyne-Teesประจำการที่ Scarborough และ Middlesbrough ตามลำดับ ได้รวมเข้ากับบริษัท Prince of Wales's Own Regiment และ Duke of Wellington's Regiment ของEast and West Riding Regimentเพื่อก่อตั้งกองพันที่ 4 กรมทหารยอร์กเชียร์^[47]หลังจากการควบรวมเพิ่มเติม ในปี 2012 กองพันที่ 2 กรมทหารยอร์กเชียร์ (Green Howards) ถูกถอดออกจากลำดับการรบ [ ^48]

ทุกปีกองร้อย ทั้งหมด ในกองพันจะเข้าร่วมการแข่งขันซึ่งประกอบด้วยการทดสอบทักษะกีฬาและการทหาร เพื่อชิงสิทธิ์ในการได้รับชื่อว่า "กองร้อยของกษัตริย์ฮาราลด์" ตามชื่อผู้พันเอก แห่งกรมทหาร กองร้อยที่ชนะจะได้รับธงพิเศษที่มีรหัสประจำตัวของกษัตริย์ จ่าสิบเอกของกองร้อยจะได้รับไม้ก้าวพิเศษ และสมาชิกทุกคนของกองร้อยได้รับอนุญาตให้สวมป้ายสีแดงพิเศษบนแขนเครื่องแบบของตน^[49]

พิพิธภัณฑ์กรมทหารกรีนโฮเวิร์ดตั้งอยู่ในโบสถ์ทรินิตี้เก่าใจกลางตลาดในเมืองริชมอนด์ นอร์ธยอร์กเชียร์ [ ^50]

เกียรติยศแห่งการรบของกรมทหารมีดังนี้: ^[9]

• สงครามช่วงต้น : Malplaquet , Belleisle , Alma , Inkerman , Sevastopol , Tirah , Relief of Kimberley , Paardeberg , แอฟริกาใต้ 1899–1902
• มหาสงคราม : Ypres 1914 , 1915 , 1917 , Langemarck 1914, 1917 , Gheluvelt , Neuve Chapelle , St Julien , Frezenburg, Bellewaarde, Aubers Ridge , Festubert 1915 , Loos , Somme 1916 -1918, Albert 1916 , Bazentin , Coziers, Flers-Courcelet , Morval , Thiepval , Le Transloy , Ancre Heights , Ancre 1916 , Arras 1917 , 1918 , Scarpe 1917 - 1918 , Messines 1917 -1918, Pilckem, Menin Road , Polygon Wood , Broodseinde , โพเอลแคปเปล , พาสเชนดาเลอ , Cambrai 1917 - 18 , St Quentin , แนว Hindenburg , Canal du Nord , Beaurevoir , Selle , Valenciennes , Sambre , ฝรั่งเศสและแฟลนเดอร์ส 1914–18 , Piave , Vittorio Veneto , อิตาลี 1917–18 , Suvla , การขึ้นบกที่ Suvla , Scimitar Hill , Gallipoli ค.ศ.1915 , อียิปต์ ค.ศ.1916 , อาร์คแองเจิล ค.ศ.1918 , อัฟกานิสถาน ค.ศ. 1919
• สงครามครั้งที่สอง : ออตตานอร์เวย์พ.ศ. 2483กองป้องกันอาร์ราสดันเคิร์ก พ.ศ. 2483 ยกพลขึ้นบกที่นอร์มังดีทิลลี ซูร์ ซึลเลส แซงต์ปิ แยร์ ลา วีแยล กีลเนเดอร์ริจ์นยุโรปตะวันตกเฉียงเหนือ พ.ศ. 2483 พ.ศ. 2487–45 กาซาลาการป้องกันแนวอะลาเมนเอล อาลาเมน , Mareth , Akarit , แอฟริกาเหนือ พ.ศ. 2485–43 , ขึ้นฝั่งในซิซิลี , Lentini , ซิซิลี 2486 , Minturno , Anzio , อิตาลี 2486–44 ชายหาดอาระกัน พม่า พ.ศ. 2488

ทหารแห่งกรีนโฮเวิร์ดได้รับรางวัลวิกตอเรียครอส (VC)

• จ่าสิบเอกอัลเฟรด แอตกินสัน , VC (18 กุมภาพันธ์ 1900)
• สิบเอกวิลเลียม แอนเดอร์สัน VC (12 มีนาคม 1915)
• ร้อยโทเออร์เนสต์ เฟรเดอริก บีล VC (22 มีนาคม 1918)
• ร้อยโทโดนัลด์ ซิมป์สัน เบลล์ , VC (5 กรกฎาคม 1916)
• สิบเอกวิลเลียม แคลมป์ วีซี (9 ตุลาคม 1917)
• พลทหารทอม เดรสเซอร์ VC (12 พฤษภาคม 1917)
• พลทหารซามูเอล อีแวนส์ VC (13 เมษายน 1855)
• กัปตันเดวิด ฟิลิป เฮิร์ช VC (9 เมษายน 1917)
• WOII สแตนลีย์ เอลตัน ฮอลลิส VC (6 มิถุนายน 1944)
• พลทหารจอห์น ไลออนส์ VC (10 มิถุนายน 1855)
• จ่าสิบเอกวิลเลียม แม็กนัลลี่รองผู้บัญชาการกองพันทหารราบและบาร์ (27 ตุลาคม – 29 ตุลาคม พ.ศ. 2461)
• พันโท ดีเร็ก แอนโทนี่ ซีกริม VC (20 มีนาคม – 21 มีนาคม พ.ศ. 2486)
• พันตรีสจ๊วร์ต วอลเตอร์ ลาวดอน-แชนด์ VC (1 กรกฎาคม 1916)
• พลทหารวิลเลียม ชอร์ต วีซี (6 สิงหาคม 1916)
• ร้อยโทวิลเลียม เบซิล เวสตัน , VC (3 มีนาคม 1945)
• กัปตันอาร์ชี เซซิล โทมัส ไวท์ VC MC (27 กันยายน – 1 ตุลาคม 1916)

• พ.ศ. 2485–2500: พลเรือเอก HM King Haakon VII แห่งนอร์เวย์ KG GCB GCVO GCStJ ^[51]
• 195?–1991: พลเรือเอกแห่งกองเรือ HM King Olav V แห่งนอร์เวย์ KG KT GCB GCVO
• 1992–2006: พลเอก HM King Harald V แห่งนอร์เวย์ KG GCVO ^[52]

พันเอกของกรมทหารได้แก่: ^[9]

เช่น ของลัทเทรล, เอิร์ล ฯลฯ

• ค.ศ. 1688–1691: พันเอก ฟรานซิส ลัทเทรลล์
• ค.ศ. 1691–1712: พลเอกโทมัส เอิร์ล
• 1712: พลตรีจอร์จ ฟรีค
• ค.ศ. 1712–1715: พลโท ริชาร์ด ซัตตัน [หรือฟุตของซัตตัน]
• 1715–1729: พันเอกจอร์จ โกรฟ
• ค.ศ. 1729–1738: พลโท ริชาร์ด ซัตตัน [ได้รับการแต่งตั้งอีกครั้ง]
• ค.ศ. 1738–1748: พลเอก เซอร์ชาร์ลส์ ฮาวเวิร์ด , KB
• ค.ศ. 1748–1751: พลโท ลอร์ดจอร์จ โบคลาร์ก

• ค.ศ. 1751–1768: พลโท ลอร์ดจอร์จ โบคลาร์ก
• พ.ศ. 2311–2325: พลเอกเดวิด แกรม

• พ.ศ. 2325–2340: พลเอกเดวิด แกรม
• 1797–1810: พล.ท. ซามูเอล ฮัลส์
• ค.ศ. 1810–1811: นายพลเซอร์ฮิว ดาลริมเพิล บารอนเน็ตคนที่ 1
• ค.ศ. 1811–1843: นายพลเซอร์ ฮิลโกรฟ เทิร์นเนอร์ GCH
• ค.ศ. 1843–1849: นายพล เซอร์วาร์เรน มาร์มาดูก พีค็อก KCH
• ค.ศ. 1849–1854: พลโท ชาร์ลส์ เทิร์นเนอร์
• พ.ศ. 2397–2404: พลเรือเอก เซอร์วิลเลียม โรวัน , GCB
• พ.ศ. 2404–2429: พล.อ. เซอร์อับราฮัม โจเซียส โคลเอเต KCB, KH

• พ.ศ. 2429–2439: พลเอก เซอร์ โรเบิร์ต โอเนซิฟอรัส ไบรท์ , GCB
• พ.ศ. 2439–2445: พลโท เอ็ดเวิร์ด ชิปปินดอลล์ซีบี

• พ.ศ. 2445–2449: พลตรีวิลเลียม สเปนเซอร์ คูเปอร์^[53]
• พ.ศ. 2449–2457: พลโท เซอร์วิลเลียม เอ็ดมันด์ แฟรงคลิน , KCB
• 1914–1939: พล.อ. เซอร์เอ็ดเวิร์ด สตานิสลอส บุลฟิน , KCB, CVO

• พ.ศ. 2482–2492: พลเอกเซอร์ ฮาโรลด์ เอ็ดมันด์ แฟรงคลิน , KCB, DSO
• พ.ศ. 2492–2502: พล.ต. อัลเฟรด เอริก โรบินสัน , CB, DSO
• พ.ศ. 2502–2508: พลตรี จอร์จ วิลเฟรด อีเดน, CBE
• 1965–1975: พลตรี เดสมอนด์ สเปนเซอร์ กอร์ดอน , CB, CBE, DSO, JP
• พ.ศ. 2518–2525: พลจัตวา จอห์น บริตตัน โอลด์ฟิลด์, OBE, DL
• พ.ศ. 2525–2537: FM Rt. Hon. Peter Anthony Inge, บารอน Inge , KG, GCB
• พ.ศ. 2537–2546: พลเอก เซอร์ฟรานซิส ริชาร์ด แดนแนตต์ KCB, CBE, MC
• พ.ศ. 2546–2549: พลตรี จอห์น สจ๊วร์ต วอดส์เวิร์ธ พาวเวลล์, OBE

ปัจจุบัน :

• หน่วยลาดตระเวนยอร์กของราชินี (กรมทหารอเมริกันที่ 1) (RCAC)
• ร็อคกี้เมาน์เทนเรนเจอร์ส

อดีต :

• ยอร์ค เรนเจอร์ส

สายสัมพันธ์แห่งมิตรภาพ :

• เรือรบหลวงริชมอนด์

ไม่เป็นทางการ :

• ฮันส์ มาเจสเตต คองเก้น การ์ด

วันที่แน่นอนที่กรมทหารนำเอาขอบเสื้อสีเขียวมาใช้เป็นที่มาของชื่อกรมทหารนั้นไม่ชัดเจน โดยทราบกันว่าสีเหลืองเป็นสีของปกเสื้อในปี ค.ศ. 1709 อย่างไรก็ตามหนังสือคู่มือการแต่งกาย อย่างเป็นทางการ ของปี ค.ศ. 1742 ระบุว่ามีการสวมขอบเสื้อสีเขียวทั้งตัวกับเสื้อโค้ตสีแดง มาตรฐาน ในสมัยนั้น หลังจากนั้น เฉดสีจริงของกรมทหารก็เปลี่ยนไปในช่วงเวลาต่างๆ จากสีเหลืองอมเขียวเป็นสีเขียวเข้ม มีการสวมขอบเสื้อสีขาวตั้งแต่ปี ค.ศ. 1881 จนถึงปี ค.ศ. 1899 เมื่อมีการเปลี่ยนมาใช้สีเขียวอีกครั้ง ลักษณะที่เหลือของเครื่องแบบของ Green Howard นั้นเป็นไปตามความก้าวหน้าของทหารราบอังกฤษทั่วไป ตั้งแต่เสื้อโค้ตสีแดง ไปจนถึงชุดทหารสีกรมท่าและชุดรบ[ ^54]

• หมวดหมู่:เจ้าหน้าที่กรีนฮาวเวิร์ด
• กองทหารยอร์คเชียร์
• กองทหารไทน์-ทีส์

• เบ็คเก็ตต์, เอียน (2003). การค้นพบกองทหารของมณฑลอังกฤษ . Shire Publications. ISBN 978-0747805069-
• Cannon, Richard (1848) บันทึกทางประวัติศาสตร์ของกองทหารราบยอร์กเชียร์เหนือที่ 19 หรือที่ 1 ซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับการก่อตั้งกองทหารในปี 1688 และการให้บริการที่ตามมาจนถึงปี 1848 ชุดไมโครฟิช CIHM/ICMH = CIHM/ICMH collection de microfiches; no. 48383. Parker, Furnivall and Parker. ISBN 9780665483837-
• ฟอร์ตี้, จอร์จ (1998). คู่มือกองทัพอังกฤษ 1939–1945 . สตรูด: สำนักพิมพ์ซัทตันISBN 978-0753703328-
• พันโท เอชเอฟ โจสเลน, คำสั่งการรบ สหราชอาณาจักร และการก่อตัวและหน่วยอาณานิคมในสงครามโลกครั้งที่สอง 1939–1945 , ลอนดอน: สำนักงานเครื่องเขียน HM, 1960/ลอนดอน: London Stamp Exchange, 1990, ISBN 0-948130-03-2/อัคฟิลด์: Naval & Military Press, 2003, ISBN 1-843424-74-6
• พาวเวลล์ เจฟฟรีย์ (2015). ประวัติศาสตร์ของตระกูลกรีน ฮาวเวิร์ดปากกาและดาบแห่งการทหารISBN 978-1473857964-
• Christopher L. Scott ประสิทธิภาพทางทหารของกองกำลังอาสาสมัครเวสต์คันทรีในช่วงกบฏมอนมัธ วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกของมหาวิทยาลัยแครนฟิลด์ ปี 2011

• เว็บไซต์ Friends of the Green Howards
• เว็บไซต์ MOD ของกรมทหารยอร์กเชียร์