อิโฮะ เอเลรุ
แหล่งโบราณคดีในประเทศไนจีเรีย
แผนที่ไนจีเรียพร้อมตำแหน่งที่ตั้ง (ซ้าย)
มุมมองของกะโหลกศีรษะของ Iho Eleru (ขวา): ด้านข้าง ด้านหน้า ด้านบน ด้านล่าง

Iho Eleruซึ่งเดิมเรียกว่าIwo Eleeruเป็นแหล่งโบราณคดีและเพิงหินที่มีโบราณวัตถุจากยุคหินตอนปลาย ในช่วงการเปลี่ยนผ่านจากยุค ไพลสโต ซีนตอนปลายไปสู่ ยุคโฮโลซีนซึ่งตั้งอยู่ใน หมู่บ้าน อิซารุนที่ เคย เป็นป่าและทุ่งหญ้าสะวันนาในรัฐออนโดประเทศไนจีเรีย[1]แหล่งนี้ถูกค้นพบครั้งแรกโดยเจ้าหน้าที่ระดับสูง J. Akeredolu ในปีพ.ศ. 2504 ระหว่างการสำรวจภูมิประเทศเนินเขาขนาดใหญ่รอบเมืองอาคูเรในรัฐออนโด ประเทศไนจีเรีย[2] [1]เดิมชื่อนี้เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่า Iwo Eleru แต่ปัจจุบันชื่อที่ถูกต้องเรียกว่าIhò EléérúหรือIho Eleruซึ่งแปลว่า "ถ้ำเถ้าถ่าน" [1]กะโหลกศีรษะของ Iho Eleru เป็นการค้นพบทางโบราณคดีที่สำคัญจากแหล่งนี้ ซึ่งมีอายุประมาณ 13,000 ปี[3] [4] [5]อาจเป็นหลักฐานของมนุษย์ยุคปัจจุบันที่อาจมีส่วนผสมของมนุษย์โบราณ[6]หรือเป็นหลักฐานของมนุษย์ยุคปัจจุบันตอนต้น ที่คงอยู่จนถึงช่วง ปลาย[5]

ชื่อแหล่งโบราณคดี

ชื่อที่ถูกต้องของแหล่งโบราณคดีคือ Ihò Eléérú หรือ Iho Eleru ซึ่งแปลว่า "ถ้ำเถ้าถ่าน" [1]ชื่อนี้มาจากการที่มักถูกใช้เป็นที่ตั้งค่ายไฟ ซึ่งทำให้พื้นเถ้าถ่านหนาปกคลุมพื้นผิวส่วนใหญ่ ก่อนหน้านี้ สถานที่แห่งนี้รู้จักกันในชื่อ "Iwo Eleru" ซึ่งรายงานครั้งแรกโดยหัวหน้าเจ้าหน้าที่ J. Akeredolu จากกรมโบราณคดีในเบนิน ประเทศไนจีเรีย และเผยแพร่โดย T. Shaw และ SGH Daniels [7]ซึ่งน่าจะเป็นการแปลเป็นภาษาอังกฤษที่ไม่ถูกต้องจากชื่อเดิมในภาษาโยรูบา[1]

โบราณคดี

โบราณพฤกษศาสตร์

ซากของเอ็นโดคาร์ปได้รับการระบุอายุโดยตรง ผลการศึกษาเผยให้เห็นว่าCanarium schweinfurthiiถูกนำมาใช้เมื่อ 11,300 ปีก่อนคริสตกาล โดยเป็นกลุ่มที่เก่าแก่ที่สุดในภูมิภาคแอฟริกาตะวันตกและการใช้ canarium เช่นเดียวกับปาล์มน้ำมัน ที่น่าจะเป็นไปได้นั้น เกิดขึ้นก่อน 10,000 ปีก่อนคริสตกาล[1]

เซรามิค

หลังจากที่ ประเพณีการปั้นเครื่องปั้นดินเผาได้เกิดขึ้นใน ภูมิภาค Ounjougouของประเทศมาลีราว 11,900 ปีก่อนคริสตกาล และใน ภูมิภาค Bosumpraของประเทศกานาในเวลาต่อมา เซรามิกก็ได้เดินทางมาถึงภูมิภาค Iho Eleru ของประเทศไนจีเรีย ในเวลาต่อมา [1]

สัตว์ป่า

สัตว์บางชนิดที่พบใน Iho Eleru ได้แก่: หมูป่า ( Potamochoerus porcus ), แอนทีโลปแคระ ( Neotragus batesi ? ), หนูพุกยักษ์ ( Cricetomys sp. ), ไฮแรก ซ์หิน ( Procavia capensis ), เต่าดำแอฟริกาตะวันตก ( Pelusios niger ) และดุยเกอร์หลังเหลือง ( Cephalopus silvicultor ) กิจกรรมของมนุษย์ เช่นการหาอาหารและฆ่าสัตว์เกิดขึ้นที่ Iho Eleru [1]สัตว์ที่ได้รับการยืนยันว่าถูกบริโภคที่ไซต์ ได้แก่: ควายแอฟริกัน ( Syncerus caffer ), กระต่ายสะวันนาแอฟริ กัน ( Lepus microtis ), เม่นหงอน ( Hystrix cristata ), ตัวเงินตัวทอง ( Varanus niloticus ) และนกกระจอกเทศ ( Struthio camelus ) [1]

กะโหลกอิโฮเอเลรุ

การค้นพบ

แหล่งโบราณคดีอิโฮเอเลรูเป็นถ้ำหินขนาดใหญ่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของไนจีเรีย กะโหลกศีรษะนี้ถูกค้นพบในปี 1965 โดยThurstan Shaw และทีมงานของเขาท่ามกลางโบราณวัตถุ จากยุคหินตอนปลายกว่าครึ่งล้านชิ้นที่แหล่งโบราณคดีแห่งนี้[8]กะโหลกศีรษะนี้ถูกค้นพบเป็นส่วนหนึ่งของโครงกระดูกที่ถูกฝังไว้โดยมีดินปกคลุมบางๆ โครงกระดูกถูกขุดขึ้นมาและหุ้มด้วยปูนปลาสเตอร์ และแยกกะโหลกศีรษะออกจากส่วนอื่นๆ ของร่างกาย[3]

การออกเดท

จากซากถ่านไม้ที่พบโดยรอบโครงกระดูก พบว่าในเบื้องต้นสามารถระบุอายุได้ 9,250 ปีก่อนคริสตกาล ± 200 ปี[3]อย่างไรก็ตาม จากการศึกษาในปี 2011 ซึ่งดำเนินการโดยKaterina Harvati , Chris Stringer และคนอื่นๆ ได้มีการแก้ไขการระบุอายุของซากดัง กล่าว โดยแนะนำให้ใช้การหาอายุด้วยยูเรเนียม-ทอเรียม ซึ่งชี้ให้เห็นว่าสามารถระบุ ช่วงเวลาได้ 11.7–16.3 พันล้านปี[9] 

คำอธิบาย

กะโหลกศีรษะมีลักษณะค่อนข้างยาวและต่ำ และกระดูก หน้าผากมีลักษณะ ยุบตัวในระดับปานกลางสันคิ้วมีการพัฒนาในระดับปานกลางสำหรับผู้ชาย และไม่มีรากจมูก ที่เด่นชัด ส่วนที่เหลืออยู่ของบริเวณจมูกบ่งชี้ว่าสันจมูกค่อนข้างแบน และหลักฐานจากเอกซเรย์ชี้ให้เห็นว่าไซนัสหน้าผากมีการพัฒนา เพียงเล็กน้อย [10]

ใบหน้าส่วนบนหายไปยกเว้นชิ้นส่วนเล็กๆ จำนวนหนึ่งสามารถระบุ ส่วนต่างๆ ของ บริเวณฟันกรามบนได้ (รวมถึง รูใต้เบ้าตา ) และจากสิ่งที่เหลืออยู่ ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่ใบหน้าส่วนบนจะมีขนาดใหญ่[11]ขากรรไกรล่างพัฒนาอย่างดีและมีลักษณะเป็นชาย แม้ว่าจะไม่มีคางที่เด่นชัด[11]นอกจากฟันกรามน้อยล่าง 2 ซี่แล้ว ฟันไม่ได้ยึดติดกับขากรรไกร และไม่แน่ชัดว่าฟันที่ยังเหลืออยู่เดิมวางไว้ที่ใด[11] ฟันหน้าทั้งหมดมีการสึกกร่อน ที่เห็นได้ชัด และครอบฟัน ส่วนใหญ่ ถูกกัดกร่อนจากการสึกหรอ จากหลักฐานการสึกกร่อนของฟันคาดว่าฟอสซิล Iho Eleru มีอายุมากกว่า 30 ปี[12]

ส่วนที่เหลือของโครงกระดูกโดยทั่วไปจะเป็นเศษกระดูกชิ้นใหญ่ที่ถูกบดขยี้[13]แกนของกระดูกต้นแขนดูแข็งแรงและกระดูกคอร์เทกซ์มีความหนาปานกลาง แกนของกระดูกเรเดียสและกระดูกต้นขาก็แข็งแรงเช่นกัน[14]ซากที่เหลืออยู่แสดงให้เห็นว่าเขามีความสูงและรูปร่างปานกลาง และสูงไม่เกินประมาณ 165  ซม. [15]

การวิเคราะห์

Don Brothwell และ Thurstan Shaw กล่าวในปี 1971 ว่าส่วนโค้งด้านหน้าที่ลาดเอียงนั้นเด่นชัดกว่าในฟอสซิล Iho Eleru มากกว่าในตัวอย่างกะโหลกศีรษะของยุคหินใหม่ตอนปลายและยุคใต้ทะเลทรายซาฮาราที่เพิ่งเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม พวกเขายังพบอีกว่า โครงสร้าง ท้ายทอยรากจมูก และกระดูกหน้าผากของกะโหลกศีรษะ "สามารถระบุได้ว่าเป็นของชนผิวดำในแอฟริกาตะวันตกยุคแรก" [16]

ในปี 1974 คริส สตริงเกอร์กล่าวว่ากะโหลกศีรษะของโซโลแมน ที่อายุมากกว่ามาก และโอโมที่ 2กับกะโหลกศีรษะของอิโฮ เอเลรู มีความคล้ายคลึงกันอย่างน่าประหลาดใจ [17]การศึกษาวิจัยในปี 2011 พบว่า "อิโว เอเลรูมีรูปร่างกะโหลกศีรษะที่อยู่ระหว่างมนุษย์โบราณ ( มนุษย์ นีแอนเดอร์ธัลและโฮโม อิเรกตัส ) และมนุษย์ยุคใหม่" [18]ผู้เขียนการศึกษาวิจัยนี้ยืนยันว่าการกำหนดอายุของฟอสซิลอิโฮ เอเลรูจนถึงยุคไพลสโตซีน ตอนปลาย "บ่งบอกว่าการเปลี่ยนผ่านสู่ยุคกายวิภาคสมัยใหม่ในแอฟริกามีความซับซ้อนมากกว่าที่เคยคิดไว้ โดยลักษณะ "โบราณ" ยังคงอยู่และอาจมีโครงสร้างพื้นฐานของประชากรที่ลึกในแอฟริกาในช่วงเวลาดังกล่าว" [18]

มีข้อถกเถียงกันว่าฟอสซิล Iho Eleru เป็นลูกผสมโบราณ หรือเป็นส่วนหนึ่งของ ประชากรโฮโมโบราณที่หลงเหลืออยู่[19] [20] [21]ในปี 2014 Christopher Stojanowski จากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐแอริโซนาได้สรุปคำอธิบายหลักสามประการสำหรับรูปร่างกะโหลกศีรษะที่ผิดปกติของฟอสซิล Iho Eleru ประการแรก Iho Eleru เป็นลูกผสมกับประชากรแอฟริกันโบราณ ประการที่สอง ฟอสซิล Iho Eleru เป็นสมาชิกของประชากรโบราณที่หลงเหลืออยู่ซึ่งถูกแทนที่ด้วยมนุษย์ที่ทันสมัยกว่าเมื่อเริ่มต้นยุคโฮโลซีน และประการที่สาม ฟอสซิล Iho Eleru เป็นส่วนหนึ่งของประชากรที่แยกออกจากประชากรส่วนที่เหลือของแอฟริกาเหนือในช่วงเวลาของความแห้งแล้งรุนแรงในทะเลทรายซาฮาราซึ่งทำให้ไม่สามารถผ่านไปได้จนกระทั่งถึงช่วงชื้นของแอฟริกา [ 22]

ในปี 2014 Peter J. Waddell จากมหาวิทยาลัย Masseyโต้แย้งว่ามนุษย์ Iho Eleru สืบเชื้อสายมาจากสายพันธุ์เมื่อ 200–400 kyaและการสูญพันธุ์อาจเกิดจากมนุษย์ Waddell ยังกล่าวอีกว่า "สายพันธุ์ที่ยาวนานและแยกจากกันอย่างชัดเจนซึ่งสิ้นสุดลงในแอฟริกาตะวันตกเมื่อประมาณ 12 kya โดยไม่มีสัญญาณที่ชัดเจนของลูกหลานที่ยังมีชีวิตอยู่ แสดงให้เห็นว่าสายพันธุ์ Iho Eleru อาจเป็นสายพันธุ์ที่แตกต่างของมนุษย์ยุคใหม่ ดังนั้น ชื่อสายพันธุ์จึง บ่งบอกว่าคือ Homo iwoelerueensis " [23] [24]อย่างไรก็ตาม Fred L. Bookstein จาก มหาวิทยาลัยวอชิงตันเตือนว่าไม่ควรตั้งชื่อฟอสซิลเป็นสายพันธุ์ใหม่จนกว่าจะมีการค้นพบหลักฐานยืนยันเพิ่มเติม[25]  

เครื่องมือหิน

มีการค้นพบเครื่องมือหินประมาณครึ่งล้านชิ้นที่อิโฮเอเลรู[1]

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ abcdefghij Cerasoni, Jacopo Niccolò; et al. (17 มีนาคม 2023). "ปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์กับสภาพแวดล้อมในเขตร้อนในช่วง 14,000 ปีที่ผ่านมาที่ Iho Eleru ประเทศไนจีเรีย" iScience . 26 (3): 106153. Bibcode :2023iSci...26j6153C. doi :10.1016/j.isci.2023.106153. ISSN  2589-0042. OCLC  9806331324. PMC  9950523 . PMID  36843842. S2CID  256747182.
  2. ^ Shaw, Thurstan และ SGH Daniels. "การขุดค้นที่ Iwo Eleru รัฐ Ondo ประเทศไนจีเรีย" West African Journal of Archaeology 14 (1984): 1-269
  3. ^ abc Brothwell & Shaw 1971, หน้า 221-227.
  4. ↑ Katerina Harvati, Chris Stringer, Rainer Grün, Maxime Aubert, Philip Allsworth-Jones และ Caleb Adebayo Folorunso, 'The Late Stone Age Calvaria จาก Iho Eleru, ไนจีเรีย: สัณฐานวิทยาและลำดับเหตุการณ์', PLoS One 2554; 6(9): e24024.
  5. ^ โดย Bergström, Anders; et al. (2021). "Origins of modern human ancestry" (PDF) . Nature . 590 (7845): 232. Bibcode :2021Natur.590..229B. doi :10.1038/s41586-021-03244-5. PMID  33568824. S2CID  231883210
  6. ^ Schlebusch, Carina M.; Jakobsson, Mattias (2018). "เรื่องราวของการอพยพของมนุษย์ การผสมพันธุ์ และการคัดเลือกในแอฟริกา" Annual Review of Genomics and Human Genetics . 19 : 407. doi : 10.1146/annurev-genom-083117-021759 . PMID  29727585. S2CID  19155657
  7. ^ Shaw, Thurstan และ SGH Daniels. "การขุดค้นที่ Iwo Eleru รัฐ Ondo ประเทศไนจีเรีย" West African Journal of Archaeology 14 (1984): 1-269
  8. ^ Brothwell & Shaw 1971, หน้า 221.
  9. ↑ Harvati et al, 'ยุคหินยุคหลัง Calvaria จาก Iwo Eleru, ไนจีเรีย: สัณฐานวิทยาและลำดับเหตุการณ์', p. 5.
  10. ^ Brothwell & Shaw 1971, หน้า 222
  11. ^ abc Brothwell & Shaw 1971, หน้า 223
  12. ^ Brothwell & Shaw 1971, หน้า 224
  13. ^ Brothwell & Shaw 1971, หน้า 224-225.
  14. ^ Brothwell & Shaw 1971, หน้า 225.
  15. ^ Brothwell & Shaw 1971, หน้า 226
  16. ^ Brothwell & Shaw 1971, หน้า 227.
  17. ^ CB Stringer, 'ความสัมพันธ์ของประชากรของโฮมินิดยุคเพลสโตซีนตอนปลาย: การศึกษากะโหลกศีรษะที่มีอยู่แบบหลายตัวแปร', วารสารวิทยาศาสตร์โบราณคดี (พ.ศ. 2517), 1, หน้า 329
  18. ↑ ab Harvati et al, 'ยุคหินยุคหลัง Calvaria จาก Iwo Eleru, ไนจีเรีย: สัณฐานวิทยาและลำดับเหตุการณ์', p. 6.
  19. ^ Christopher M. Stojanowski, 'สถานที่ของ Iwo Eleru ท่ามกลางประชากรยุคไพลสโตซีนตอนปลายและโฮโลซีนตอนต้นของแอฟริกาเหนือและตะวันออก', วารสารวิวัฒนาการของมนุษย์ , 75 (2014), หน้า 86
  20. ^ Michael F. Hammer, August E. Woerner, Fernando L. Mendez, Joseph C. Watkins และ Jeffrey D. Wall, 'หลักฐานทางพันธุกรรมของส่วนผสมโบราณในแอฟริกา' Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America , Vol. 108, No. 37 (13 กันยายน 2011), หน้า 15126
  21. ^ JR Stewart และ CB Stringer, 'Human Evolution Out of Africa: The Role of Refugia and Climate Change', Science 225, 1317 (2012), หน้า 1320
  22. ^ Stojanowski, 'สถานที่ของ Iwo Eleru ท่ามกลางประชากรในยุคปลายเพลสโตซีนและต้นโฮโลซีนของแอฟริกาเหนือและตะวันออก', หน้า 87
  23. ^ Peter J. Waddell, 'การวิเคราะห์เชิงวิวัฒนาการตามระยะทางที่ขยายออกไปซึ่งนำไปใช้กับวิวัฒนาการกะโหลกศีรษะฟอสซิลมนุษย์ 3 มิติ', arXiv Quantitative Biology 1501.0019 (2014), หน้า 1, 36
  24. ^ Peter J. Waddell, 'The Phylogenomic Origins and Definition of Homo sapiens ', ใน Jeffrey H. Schwartz (บรรณาธิการ), Rethinking Human Evolution (Cambridge, Massachusetts: The MIT Press, 2017), หน้า 151
  25. ^ Fred L. Bookstein, '“Like Fixing an Airpline in Flight”: On Paleoanthropology as an Evolutionary Discipline, or, Paleoanthropology for What?', ใน Schwartz (ed.), Rethinking Human Evolution , หน้า 198

บรรณานุกรม

  • Brothwell, Don; Shaw, Thurstan (มิ.ย. 1971) "ชาวนิโกรแอฟริกาตะวันตกยุคปลายยุคไพลสโตซีนตอนปลายจากไนจีเรีย" Man . New Series. 6 (2): 221–227. doi :10.2307/2798263. ISSN  0025-1496. JSTOR  2798263. OCLC  7021527413. S2CID  130311502
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Iho_Eleru&oldid=1256325295#Iho_Eleru_skull"