ผ้าลินิน

ผ้าลินิน ( / ˈ l ɪ n ə n / ) เป็นสิ่งทอที่ทำจากเส้นใยของต้น แฟลกซ์

ผ้าลินินมีความแข็งแรงและดูดซับได้ดีมากและแห้งเร็วกว่าผ้าฝ้ายเนื่องจากคุณสมบัติเหล่านี้ ผ้าลินินจึงสวมใส่สบายในอากาศร้อนและมีค่าสำหรับการนำมาใช้ทำเสื้อผ้า ผ้าลินินสามารถทำจากเส้นใยต้นแฟลกซ์ เส้นด้าย รวมไปถึงการทอและถัก ผ้าลินินยังมีคุณสมบัติพิเศษอื่นๆ เช่น มีแนวโน้มที่จะยับง่าย นอกจากนี้ยังไม่ก่อให้เกิดอาการแพ้ซึ่งทำให้เป็นวัสดุที่ดีกว่าสำหรับผู้ที่แพ้หรือไวต่อสารเคมี^[1]ใช้เวลาในการเก็บเกี่ยวนานกว่าวัสดุอย่างผ้าฝ้ายมาก แม้ว่าทั้งคู่จะเป็นเส้นใยธรรมชาติก็ตาม นอกจากนี้ยังทอยากกว่าผ้าฝ้าย^[2]

ผ้าลินินดูเหมือนจะเป็นสิ่งทอที่เก่าแก่ที่สุดในโลก โดยมีประวัติศาสตร์ยาวนานหลายพันปี เส้นใยลินินที่ย้อมสีพบในถ้ำแห่งหนึ่งในยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ (ปัจจุบันคือจอร์เจีย ) แสดงให้เห็นว่าการใช้ผ้าลินินทอจากลินินป่าอาจมีอายุกว่า 30,000 ปี^[3]ผ้าลินินถูกใช้ในอารยธรรมโบราณรวมทั้งเมโสโปเตเมีย^[4]และอียิปต์โบราณและผ้าลินินถูกกล่าวถึงในพระคัมภีร์ไบเบิลในศตวรรษที่ 18 และหลังจากนั้น อุตสาหกรรมผ้าลินินมีความสำคัญต่อเศรษฐกิจของหลายประเทศในยุโรป รวมถึงอาณานิคมของอเมริกาด้วย

สิ่งทอที่มีเนื้อสัมผัสแบบทอผ้าลินินแม้จะทำจากฝ้ายป่านหรือเส้นใยอื่นๆ ที่ไม่ใช่ลินิน ก็ยังเรียกกันอย่างหลวมๆ ว่า "ผ้าลินิน"

คำว่าลินินมีต้นกำเนิดจากเยอรมันตะวันตก^[5]และมีรากศัพท์เดียวกับ ชื่อ ละตินของต้นแฟลกซ์ คือ linumและคำภาษากรีก ที่เก่ากว่าคือ λινόν ( linón )

คำว่าประวัติศาสตร์ทำให้เกิดคำศัพท์อื่นๆ อีกหลายคำในภาษาอังกฤษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำว่า เส้นซึ่งมาจากการใช้เส้นด้าย ลินิน (ผ้าลินิน) เพื่อกำหนดเส้นตรง นอกจากนี้ คำศัพท์นี้ยังมีความเกี่ยวข้องทางนิรุกติศาสตร์กับคำศัพท์อื่นๆ อีกจำนวนหนึ่งด้วย เช่นซับ ใน เนื่องจากลินินมักใช้สร้างชั้นในสำหรับเสื้อผ้า^[6]และชุดชั้นในจากภาษาฝรั่งเศส ซึ่งเดิมหมายถึงชุดชั้นในที่ทำจากลินิน^[7]

ผู้คนในส่วนต่างๆ ของโลกเริ่มทอผ้าลินินอย่างน้อยเมื่อหลายพันปีก่อน^[8]นอกจากนี้ยังพบผ้าลินินดังกล่าวในถ้ำคุมราน 1 ใกล้ทะเลเดดซีอีกด้วย^[9]

การค้นพบเส้นใยแฟลกซ์ที่ย้อมสีในถ้ำแห่งหนึ่งทางตอนใต้ของเทือกเขาคอเคซัสเอเชียตะวันตก (ประเทศจอร์เจีย ในปัจจุบัน ) ซึ่งมีอายุย้อนกลับไปถึง 36,000 ปี แสดงให้เห็นว่าผู้คนในสมัยโบราณใช้เส้นใยแฟลกซ์ป่าในการสร้างผ้าคล้ายผ้าลินินมาตั้งแต่สมัยโบราณ^{[10] [11]}

เศษฟาง เมล็ดพืช เส้นใย เส้นด้าย และผ้าชนิดต่างๆ รวมทั้งตัวอย่างผ้าลินิน ซึ่งมีอายุย้อนไปถึงประมาณ 8,000 ปีก่อนคริสตกาล พบในบ้านริมทะเลสาบในสวิตเซอร์แลนด์^[12]

เศษผ้าลินินทอถูกพบ "ระหว่างทารกและเด็ก" ในหลุมศพที่Çatalhöyükซึ่งเป็นชุมชนขนาดใหญ่ที่มีอายุประมาณ 7,000 ปีก่อนคริสตกาล^[13]ทางตะวันออกเฉียงใต้ของเมโสโปเตเมีย โบราณ ผ้าลินินได้รับการทำให้เชื่องและผลิตขึ้น^[14]ส่วนใหญ่ใช้โดยชนชั้นสูงในสังคม รวมถึงนักบวช^[15]บท กวี สุเมเรียนเกี่ยวกับการเกี้ยวพาราสีอินันนากล่าวถึงผ้าลินินและผ้าลินิน^[16]

ในอียิปต์โบราณผ้าลินินถูกใช้สำหรับการทำมัมมี่และสำหรับผ้าห่อศพ นอกจากนี้ยังสวมใส่เป็นเสื้อผ้าในชีวิตประจำวัน ผ้าลินินสีขาวสวมใส่เพราะอากาศร้อนจัด^{[ ต้องการการอ้างอิง ]}ตัวอย่างเช่นชุด Tarkhanซึ่งถือเป็นเสื้อผ้าทอที่เก่าแก่ที่สุดในโลกและมีอายุระหว่าง 3482 ถึง 3102 ปีก่อนคริสตกาล ทำจากผ้าลินิน^[17] พลูทาร์กเขียนว่านักบวชของไอซิสก็สวมผ้าลินินเช่นกันเพราะเป็นผ้าที่บริสุทธิ์^{[18] [19]}บางครั้งผ้าลินินถูกใช้เป็นสกุลเงินในอียิปต์โบราณ^{[ ต้องการการอ้างอิง ]} มัมมี่อียิปต์ถูกห่อด้วยผ้าลินินเป็นสัญลักษณ์ของแสงสว่างและความบริสุทธิ์ และเพื่อแสดงถึงความมั่งคั่ง ผ้าเหล่านี้บางส่วนที่ทอจากเส้นด้ายที่ปั่นด้วยมือนั้นละเอียดมากสำหรับยุคนั้น แต่จะหยาบกว่าผ้าลินินสมัยใหม่^[20]เมื่อมีการค้นพบหลุมฝังศพของฟาโรห์รามเสสที่ 2ซึ่งสิ้นพระชนม์ในปี 1213 ก่อนคริสตกาล ในปีพ.ศ. 2424 ผ้าห่อลินินอยู่ในสภาพที่คงสภาพสมบูรณ์มาเป็นเวลาเกือบ 3,000 ปี^{[ ต้องการการอ้างอิง ]}ในพิพิธภัณฑ์อัลสเตอร์เมืองเบลฟาสต์มีมัมมี่ของ ' ทาคาบูติ ' ธิดาของนักบวชแห่งอามูนซึ่งสิ้นพระชนม์ไปเมื่อ 2,500 ปีก่อน^[21]ผ้าลินินบนมัมมี่นี้ก็อยู่ในสภาพที่คงสภาพสมบูรณ์เช่นกัน

เอกสารลายลักษณ์อักษรที่เก่าแก่ที่สุดเกี่ยวกับอุตสาหกรรมผ้าลินินมาจาก แผ่นจารึก Linear Bของเมือง Pylos ประเทศกรีซซึ่งผ้าลินินถูกแสดงเป็นอักษรภาพและเขียนว่า "li-no" ( กรีก : λίνον, linon ) และคนงานหญิงที่ทำงานเกี่ยวกับผ้าลินินถูกจัดรายการเป็น "li-ne-ya" (λίνεια, lineia ) ^{[22] [23]}

ในยุคกลางการค้าผ้าลินินและแฟลกซ์ของเยอรมนีเจริญรุ่งเรือง การค้านี้แพร่หลายไปทั่วเยอรมนีในศตวรรษที่ 9 และแพร่กระจายไปยังแฟลกซ์และบราบันต์ในศตวรรษที่ 11 แม่น้ำไรน์ตอนล่างเป็นศูนย์กลางการผลิตผ้าลินินในยุคกลาง^[24]ผ้าลินินได้รับการเพาะปลูกและนำไปใช้ทำเสื้อผ้าในไอร์แลนด์ในศตวรรษที่ 11 ^[25]หลักฐานชี้ให้เห็นว่าผ้าลินินอาจได้รับการปลูกและขายในอังกฤษตอนใต้ในศตวรรษที่ 12 และ 13 ^[26]

สิ่งทอ โดยเฉพาะผ้าลินินและขนสัตว์ ผลิตในโรงงานทอผ้าในบ้านแบบกระจายอำนาจ^[27]

ผ้าลินินยังคงมีมูลค่าสำหรับเสื้อผ้าในศตวรรษที่ 16 ^[28]และต่อมา ตัวอย่างเสื้อผ้าผ้าลินินที่บุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์สวมใส่ยังคงมีอยู่ ตัวอย่างเช่น หมวกผ้าลินินที่จักรพรรดิชาร์ลส์ที่ 5 สวมใส่ ได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างดีหลังจากที่พระองค์สิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1558 ^[28]

การผลิตผ้าลินินในไอร์แลนด์มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน เมื่อพระราชกฤษฎีกาน็องต์ถูกเพิกถอนในปี ค.ศ. 1685 ชาวอูเกอโนต์ จำนวนมาก ที่หนีออกจากฝรั่งเศสได้ตั้งรกรากในหมู่เกาะอังกฤษและที่อื่นๆ พวกเขานำวิธีการผลิตผ้าลินินที่ดีขึ้นมาด้วย ซึ่งส่งผลให้อุตสาหกรรมผ้าลินินในไอร์แลนด์ เติบโต โดยเฉพาะ^[29]หนึ่งในนั้นมีหลุยส์ ครอมเมลินซึ่งเป็นผู้นำที่ได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ดูแลการผลิตผ้าลินินของราชวงศ์ในไอร์แลนด์ เขาตั้งรกรากในเมืองลิสบรันใกล้กับเบลฟาสต์ซึ่งอาจเป็นศูนย์กลางการผลิตผ้าลินินที่มีชื่อเสียงที่สุดในประวัติศาสตร์ ในสมัยวิกตอเรีย ผ้าลินินส่วนใหญ่ของโลกผลิตในเมืองนี้ ซึ่งทำให้เมืองนี้ได้รับชื่อว่าลิเนโนโปลิส [ ^30]แม้ว่าอุตสาหกรรมผ้าลินินจะก่อตั้งขึ้นในอัลสเตอร์แล้ว แต่หลุยส์ ครอมเมลินก็พบช่องทางในการปรับปรุงการทอผ้า และความพยายามของเขาประสบความสำเร็จอย่างมากจนได้รับการแต่งตั้งจากรัฐบาลให้พัฒนาอุตสาหกรรมนี้ให้ครอบคลุมขอบเขตที่กว้างกว่าขอบเขตเล็กๆ ของลิสบรันและบริเวณโดยรอบมาก ผลโดยตรงจากการทำงานอันดีของเขาคือการจัดตั้งคณะกรรมการมูลนิธิผู้ผลิตผ้าลินินแห่งไอร์แลนด์ขึ้นตามกฎหมายในปี ค.ศ. 1711 มีการผลิตผ้าลินินหลายเกรดรวมทั้งผ้าลินินแบบหยาบ^{[ ต้องการอ้างอิง ]}โครงการLiving Linenก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1995 โดยเป็นเอกสารปากเปล่าที่รวบรวมความรู้เกี่ยวกับ อุตสาหกรรม ผ้าลินินของไอร์แลนด์ซึ่งในขณะนั้นยังคงมีอยู่ในกลุ่มคนที่เคยทำงานในอุตสาหกรรมในอัลสเตอร์

อุตสาหกรรมผ้าลินินมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อเศรษฐกิจของยุโรป^{[31] [32]}ในศตวรรษที่ 18 และ 19 ในอังกฤษและเยอรมนี การผลิตแบบอุตสาหกรรมและเครื่องจักรเข้ามาแทนที่การทำงานด้วยมือ และการผลิตก็ย้ายจากบ้านไปยังโรงงานแห่งใหม่^[27]

ผ้าลินินเป็นผลิตภัณฑ์สำคัญในอาณานิคมอเมริกาเช่นกัน โดยผ้าลินินถูกนำเข้ามาพร้อมกับผู้ตั้งถิ่นฐานกลุ่มแรกและกลายมาเป็นผ้าที่ใช้กันทั่วไปมากที่สุดและเป็นทรัพย์สินที่มีค่าสำหรับครัวเรือนในอาณานิคม^[33]ขบวนการ ทอผ้า แบบโฮมสปันส่งเสริมการใช้แฟลกซ์ในการผลิตสิ่งทอแบบโฮมสปัน^[34]ตลอดช่วงทศวรรษปี 1830 เกษตรกรส่วนใหญ่ในภาคเหนือของสหรัฐอเมริกายังคงปลูกแฟลกซ์เพื่อนำมาทำเสื้อผ้าของครอบครัว^[35]

ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 ลินินมีความสำคัญอย่างยิ่งต่อรัสเซียและเศรษฐกิจของประเทศ ครั้งหนึ่ง ลินินถือเป็นสินค้าส่งออกที่สำคัญที่สุดของประเทศ และรัสเซียผลิตลินินได้ประมาณ 80% ของผลผลิตทั้งหมดของโลก^[12]

ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2549 สมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติได้ประกาศให้ พ.ศ. 2552 เป็นปีสากลแห่งเส้นใยธรรมชาติเพื่อให้ประชาชนตระหนักรู้เกี่ยวกับผ้าลินินและเส้นใยธรรมชาติ อื่นๆ ^[1]

การศึกษาวิจัยหนึ่งแสดงให้เห็นว่าคุณสมบัติในการทำงานของผ้าลินินสามารถปรับปรุงได้โดยการผสมไคโตซาน-กรดซิตริกและไฟติกแอซิดไทโอยูเรีย ผลของกระบวนการนี้ได้แก่ ระดับของกิจกรรมต่อต้านแบคทีเรียที่ดีขึ้น ความต้านทานต่อรอยยับที่เพิ่มขึ้น หน่วงการติดไฟ ป้องกันรังสียูวี และคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ นอกจากนี้ ผ้าลินินยังสามารถคงความคงทนได้ประมาณ 20 ครั้งในการซัก^[36]

มีการกล่าวถึงผ้าลินินอยู่หลายครั้งในพระคัมภีร์ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการมีอยู่ของสิ่งทอที่หยั่งรากลึกในวัฒนธรรมของมนุษย์^[37]

ในศาสนายิวกฎหมายข้อเดียวที่เกี่ยวกับการทอผ้าเข้าด้วยกันในเสื้อผ้าเกี่ยวข้องกับส่วนผสมของผ้าลินินและขนสัตว์ที่เรียกว่าชาตเนซซึ่งถูกจำกัดไว้ในเฉลยธรรมบัญญัติ 22:11 "อย่าสวมเสื้อผ้าที่ผสมขนสัตว์และผ้าลินินเข้าด้วยกัน" และเลวีนิติ 19:19 "...และอย่าให้เสื้อผ้าที่ทำด้วยผ้าสองชนิดผสมกันมาสู่คุณ" ไม่มีคำอธิบายสำหรับเรื่องนี้ในโตราห์เอง และเรื่องนี้ถูกจัดอยู่ในประเภทกฎหมายที่เรียกว่าชูคิม ซึ่งเป็น กฎหมายที่เกินความสามารถของมนุษย์ที่จะเข้าใจได้^[38] โจเซฟัสนักประวัติศาสตร์ชาวยิวโรมันในศตวรรษแรกเสนอว่าเหตุผลของการห้ามคือเพื่อไม่ให้ฆราวาสสวมชุดทางการของนักบวช^{[39] [ ต้องการการอ้างอิงฉบับเต็ม ] [40] ในขณะที่} ไมโมนิ เดส นักปรัชญาชาวยิวเซฟาร์ดิกในยุคกลางคิดว่าเหตุผลก็คือนักบวชนอกรีตสวมเสื้อผ้าที่ผสมกันดังกล่าว^{[41] [ ต้องการอ้างอิงฉบับเต็ม ]}คนอื่นๆ อธิบายว่าเป็นเพราะพระเจ้ามักจะห้ามไม่ให้มีการผสมกันของสิ่งที่มีลักษณะต่างกัน ซึ่งพระเจ้าไม่ได้ออกแบบให้เข้ากันได้ในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง โดยการผสมเส้นใยจากสัตว์และพืชก็คล้ายกับการนำสัตว์ไถสองชนิดที่ต่างกันมาเทียมเข้าด้วยกัน นอกจากนี้ คำสั่งดังกล่าวยังมีจุดประสงค์ทั้งในทางปฏิบัติและในเชิงเปรียบเทียบ เช่น อาจป้องกันไม่ให้เสื้อคลุมของนักบวชทำให้รู้สึกอึดอัด (หรือเหงื่อออกมากเกินไป) ในสภาพอากาศร้อน^{[42] [ ต้องการอ้างอิงฉบับเต็ม ]}

ผ้าลินินยังถูกกล่าวถึงในพระคัมภีร์ในสุภาษิต 31 ซึ่งเป็นข้อความบรรยายถึงภรรยาผู้สูงศักดิ์ สุภาษิต 31:22 กล่าวว่า "นางทำผ้าปูที่นอน นางสวมผ้าลินินเนื้อดีและสีม่วง" ผ้าลินินสีขาวเนื้อดียังถูกสวมใส่โดยทูตสวรรค์ในพันธสัญญาใหม่ (วิวรณ์ 15:6) ในหนังสือโยชูวา ราฮับ หญิงโสเภณีในเมืองเจริโคซ่อนสายลับชาวอิสราเอลสองคนไว้ใต้มัดผ้าลินิน

ผลิตภัณฑ์ต่างๆ มากมายสามารถนำมาทำเป็นเสื้อผ้า ผ้าปูที่นอน ผ้ากันเปื้อน กระเป๋า ผ้าขนหนู (ผ้าเช็ดตัวสำหรับว่ายน้ำ ผ้าเช็ดตัวสำหรับอาบน้ำ ผ้าเช็ดตัวสำหรับชายหาด ผ้าเช็ดตัวสำหรับอาบน้ำและสระผม) ผ้าเช็ดปาก ผ้าปูโต๊ะ และผ้าบุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใช้ทำผ้าใบและผ้าม้วน ด้ายเย็บผ้า ผ้าเช็ดหน้า ผ้าปูโต๊ะ ผ้าปูที่นอน ปกเสื้อ ข้อมือ ฯลฯ

ปัจจุบัน ผ้าลินินถือเป็นสิ่งทอที่มีราคาแพงซึ่งผลิตในปริมาณที่ค่อนข้างน้อย ผ้าลินินมีเส้นใยยาว(ความยาวเส้นใยแต่ละเส้น) เมื่อเทียบกับฝ้ายและเส้นใยธรรมชาติ อื่น ๆ^[43]

ผ้าลินินถูกนำมาใช้สำหรับผ้าปูโต๊ะ ผ้าคลุมเตียง และเสื้อผ้ามาเป็นเวลานานหลายศตวรรษ ต้นทุนที่สูงของผ้าลินินไม่ได้มาจากความยากในการใช้งานด้ายเท่านั้น แต่ยังมาจากต้นแฟลกซ์เองที่ต้องเอาใจใส่เป็นอย่างมากอีกด้วย นอกจากนี้ ด้ายแฟลกซ์ยังไม่ยืดหยุ่น จึงทอได้ยากโดยไม่ทำให้ด้ายขาด ดังนั้น ผ้าลินินจึงมีราคาแพงกว่าผ้าฝ้ายมาก^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

คำว่า " ผ้าลินิน " มักใช้กันทั่วไปเพื่ออธิบายสิ่งทอสำหรับเตียง ห้องน้ำ โต๊ะ และห้องครัว ที่ ทอหรือถัก ซึ่งโดยทั่วไปทำจากผ้าลินินที่ทำจากผ้าลินิน แต่ปัจจุบันทำจากเส้นใยหลากหลายชนิด คำว่า "ผ้าลินิน" หมายถึง ชุดชั้น ในที่เบาบาง เช่น เสื้อเชิ้ตเสื้อชั้นใน เสื้อชั้นในสตรี เสื้อเอวลอย ชุดชั้นใน (ซึ่งเป็นคำพ้องเสียงกับผ้าลินิน ) และคอเสื้อและข้อมือเสื้อแบบถอดได้ ซึ่งในอดีตนั้น ล้วนทำจากผ้าลินินเกือบทั้งหมด ชั้นในของเสื้อผ้าที่ทำจากผ้าผสมเนื้อดี (เช่น เสื้อแจ็คเก็ตแบบเป็นทางการ) มักทำจากผ้าลินิน ดังนั้นจึงใช้คำว่าซับ ใน ^[44 ]

ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา การใช้ผ้าลินินในท้ายที่สุดมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก การผลิตผ้าลินินประมาณ 70% ในช่วงทศวรรษ 1990 เป็นสิ่งทอสำหรับเครื่องแต่งกาย ในขณะที่ในช่วงทศวรรษ 1970 มีการใช้ผ้าลินินสำหรับผ้าแฟชั่นเพียงประมาณ 5% เท่านั้น^[45]

การใช้งานผ้าลินินมีหลากหลายทั้งสำหรับปูเตียงและห้องน้ำ ( ผ้าปูโต๊ะผ้าเช็ดตัว ผ้าเช็ดจาน ผ้าปูที่นอน) ของตกแต่งบ้านและเชิงพาณิชย์ (วอลเปเปอร์/ผ้าคลุมผนัง เบาะ ผ้าม่าน) สินค้าเครื่องแต่งกาย (ชุดสูท เดรส กระโปรง เสื้อเชิ้ต) และผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม (กระเป๋าเดินทาง ผ้าใบ ด้ายเย็บผ้า) ^[43]ครั้งหนึ่งผ้าลินินเป็นเส้นด้ายที่นิยมใช้เย็บส่วนบนของ รองเท้าสไตล์ โมคาซิน ด้วยมือ ( รองเท้าโลฟเฟอร์ ) แต่ปัจจุบันได้ถูกแทนที่ด้วยเส้นใยสังเคราะห์

ผ้าเช็ดหน้าลินินที่รีดและพับเพื่อให้เห็นมุมเป็นเครื่องประดับมาตรฐานของชุดสูท ของผู้ชายที่แต่งกายดี ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20

ปัจจุบัน ผ้าลินินเป็นวัสดุที่นิยมใช้ทำผ้าปูที่นอนมากที่สุดชนิดหนึ่ง เนื่องจากมีความทนทานและไม่ก่อให้เกิดอาการแพ้ ผ้าลินินมีความแข็งแรงมากกว่าผ้าฝ้ายถึง 3 เท่า นั่นเป็นเพราะเส้นใยเซลลูโลสในเส้นด้ายผ้าลินินยาวกว่าและพันแน่นกว่าเส้นใยผ้าฝ้ายเล็กน้อย ทำให้มีความทนทานสูงและทำให้ผลิตภัณฑ์ผ้าลินินมีอายุการใช้งานยาวนาน^[46]

ปัจจุบันนักวิจัยกำลังทำการทดลองกับส่วนผสมของผ้าฝ้ายและผ้าลินินเพื่อสร้างเส้นด้ายชนิดใหม่ที่จะช่วยเพิ่มความรู้สึกของผ้าเดนิมในสภาพอากาศร้อนและชื้น^[47]ในทางกลับกัน แบรนด์บางแบรนด์ เช่น 100% Capri ได้ปรับแต่งผ้าลินินให้ดูเหมือนผ้าเดนิมโดยเฉพาะ^[48]

ผ้าลินินเป็นวัสดุรองแบบดั้งเดิมที่นิยมใช้กันในการวาดภาพสีน้ำมันในสหรัฐอเมริกา ผ้าฝ้ายเป็นที่นิยมใช้แทน เนื่องจากผ้าลินินมีราคาแพงกว่าหลายเท่า ทำให้ใช้เฉพาะกับจิตรกรมืออาชีพเท่านั้น อย่างไรก็ตาม ในยุโรป ผ้าลินินมักเป็นวัสดุรองชนิดเดียวที่หาซื้อได้ตามร้านขายงานศิลปะ ส่วนในสหราชอาณาจักร ผ้าลินินหาซื้อได้ง่าย โดยผ้าฝ้ายมีราคาถูกกว่า ผ้าลินินได้รับความนิยมมากกว่าผ้าฝ้ายเนื่องจากมีความแข็งแรง ทนทาน และเก็บรักษาไว้ได้นาน^{[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]}

ผ้าลินินยังใช้กันอย่างแพร่หลายโดยช่างทำขนมปังฝีมือดี ผ้าลินินซึ่งเรียกว่าผ้าคลุม ใช้สำหรับยึดแป้งให้เป็นรูปร่างระหว่างการขึ้นฟูครั้งสุดท้ายก่อนอบ ผ้าคลุมจะโรยแป้งให้หนาๆ แล้วถูลงในรูพรุนของผ้า จากนั้นจึงนำแป้งที่ขึ้นรูปแล้ววางบนผ้าคลุม ผ้าคลุมที่โรยแป้งไว้จะทำให้เกิดพื้นผิว "ไม่ติด" เพื่อยึดแป้งไว้ จากนั้นจึงสร้างสันนูนบนผ้าคลุมเพื่อป้องกันไม่ให้แป้งกระจายตัว

ในอดีต ผ้าลินินยังใช้ทำหนังสือด้วย (ตัวอย่างที่หลงเหลืออยู่เพียงชิ้นเดียวคือLiber Linteus ) เนื่องจากผ้าลินินมีความแข็งแรง ในยุคกลางผ้าลินินจึงถูกนำมาใช้ทำโล่ดาบและสายธนูในสมัยโบราณคลาสสิกผ้าลินินถูกใช้ทำเกราะร่างกายชนิดหนึ่งที่เรียกว่าลินินทอรอแรกซ์ นอกจากนี้ ผ้า ลินินยังใช้ทำอุปกรณ์ยกของ ผ้าใบ ตาข่าย เชือก และผ้าใบ เนื่องจากความยืดหยุ่นของผ้าจะเพิ่มขึ้น 20% เมื่อเปียก^[49]

เนื่องจากผ้าลินินไอริช มีความแข็งแรงเมื่อเปียก จึงนิยมนำมาใช้พันไม้คิวสำหรับเล่นพูลหรือบิลเลียด เนื่องจากสามารถดูดซับเหงื่อจากมือได้^[50]

ในปีพ.ศ. 2466 เมืองบีเลเฟลด์ ของเยอรมนี ได้ออกธนบัตรที่พิมพ์บนผ้าลินิน^[51]กระดาษสกุลเงินของสหรัฐอเมริกาทำจากผ้าลินิน 25% และผ้าฝ้าย 75% ^[52]

ลินินเป็นเส้นใยที่นำมาทำเป็นเปลือกเส้นใยลินินมีความยาวตั้งแต่ประมาณ 25 ถึง 150 มม. (1 ถึง 6 นิ้ว ) และมีเส้นผ่านศูนย์กลางเฉลี่ย 12–16 ไมโครเมตรเส้นใยลินินแบ่งออกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ เส้นใยที่สั้นกว่าซึ่งใช้สำหรับผ้าเนื้อหยาบ และเส้นใยที่ยาวกว่าซึ่งใช้สำหรับผ้าเนื้อละเอียด โดยทั่วไปแล้วสามารถระบุเส้นใยลินินได้จาก "ปม" ซึ่งช่วยเพิ่มความยืดหยุ่นและเนื้อสัมผัสของผ้า

หน้าตัดของเส้นใยลินินประกอบด้วย รูปทรง หลายเหลี่ยม ที่ไม่สม่ำเสมอ ซึ่งทำให้เนื้อผ้ามีลักษณะหยาบ^[53]

ผ้าลินินให้ความรู้สึกเย็นเมื่อสัมผัส ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่บ่งบอกถึงการนำไฟฟ้าที่สูงกว่า (หลักการเดียวกับที่ทำให้โลหะรู้สึก "เย็น") ผ้าลินินมีความเรียบเนียน ทำให้ผ้าสำเร็จรูปไม่เป็นขุย และยิ่งซักมากเท่าไรก็จะยิ่งนุ่มขึ้นเท่านั้น อย่างไรก็ตาม หากมีรอยยับที่จุดเดิมอย่างต่อเนื่องในรอยพับที่แหลมคม เส้นใยผ้าลินินก็จะขาดได้ รอยสึกหรอนี้อาจเกิดขึ้นได้ที่คอเสื้อ ชายเสื้อ และบริเวณใดๆ ก็ตามที่รีดด้วยเตารีดระหว่างการซัก ความยืดหยุ่นที่ไม่ดีของผ้าลินินทำให้ผ้ายับได้ง่าย

เชื้อรา เหงื่อ และสารฟอกขาวสามารถทำลายเนื้อผ้าได้ แต่เนื่องจากไม่ได้ทำมาจากเส้นใยสัตว์ ( เคราติน ) จึงทนทานต่อมอดและแมลงกัดกินพรมผ้าลินินดูแลรักษาค่อนข้างง่าย เนื่องจากทนต่อสิ่งสกปรกและคราบสกปรก ไม่เป็นขุยหรือเป็นขุย และสามารถซักแห้ง ซักเครื่อง หรืออบไอน้ำได้ ผ้าลินินสามารถทนต่ออุณหภูมิสูง และ หดตัว ในช่วงแรก ได้เพียงเล็กน้อย^[53]

ไม่ควรตากผ้าลินินให้แห้งเกินไปด้วยการอบแห้ง และจะรีดได้ง่ายกว่ามากเมื่อยังชื้น ผ้าลินินยับง่ายมาก ดังนั้นเสื้อผ้าที่เป็นทางการบางประเภทจึงต้องรีดบ่อยเพื่อให้คงความเรียบเนียนอย่างสมบูรณ์แบบ อย่างไรก็ตาม แนวโน้มที่จะยับมักถือเป็นส่วนหนึ่งของ "เสน่ห์" เฉพาะตัวของผ้าลินิน และเสื้อผ้าผ้าลินินสมัยใหม่หลายตัวได้รับการออกแบบมาให้ตากแห้งบนไม้แขวนเสื้อที่ดีและสวมใส่ได้โดยไม่ต้องรีด

ลักษณะที่มักพบในเส้นด้ายลินินคือมีปมหรือก้อนเล็ก ๆ นุ่ม ๆ ไม่สม่ำเสมอ ซึ่งเกิดขึ้นแบบสุ่มตลอดความยาว ในอดีต ปมถือเป็นข้อบกพร่องและมักพบในผ้าลินินคุณภาพต่ำ อย่างไรก็ตาม ในกรณีของผ้าลินินในปัจจุบัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอุตสาหกรรมการตกแต่งเฟอร์นิเจอร์ ปมถือเป็นส่วนหนึ่งของความสวยงามของผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติที่มีราคาแพง นอกจากนี้ ปมไม่กระทบต่อความสมบูรณ์ของผ้า ดังนั้นจึงไม่ถูกมองว่าเป็นข้อบกพร่อง อย่างไรก็ตาม ผ้าลินินที่ดีที่สุดจะมีเส้นผ่านศูนย์กลางของเส้นด้ายที่สม่ำเสมอมาก โดยไม่มีปมเลย

ผ้าลินินสามารถย่อยสลายได้ภายในเวลาไม่กี่สัปดาห์เมื่อฝังลงในดิน ผ้าลินินย่อยสลายได้ทางชีวภาพมากกว่าผ้าฝ้าย ทำให้เป็นเส้นใยที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม^[54]

หน่วยวัดมาตรฐานของเส้นด้ายลินินคือ "ลีอา" ซึ่งก็คือจำนวนหลาในผ้าลินิน 1 ปอนด์หารด้วย 300 ตัวอย่างเช่น เส้นด้ายที่มีขนาด 1 ลีอาจะได้ 300 หลาต่อปอนด์ เส้นด้ายละเอียดที่ใช้ในผ้าเช็ดหน้า ฯลฯ อาจเป็น 40 ลีอา และจะได้ 40x300 = 12,000 หลาต่อปอนด์ นี่คือความยาวเฉพาะ ดังนั้นจึงเป็นการวัดความละเอียดของผ้าลินินทางอ้อม นั่นคือ จำนวนหน่วยความยาวต่อหน่วยมวล สัญลักษณ์คือ NeL หน่วยเมตริกคือ Nm ซึ่งใช้กันทั่วไปในยุโรปแผ่นดินใหญ่ นี่คือจำนวนความยาว 1,000 ม. ต่อกิโลกรัม ในประเทศจีน หน่วยระบบฝ้ายของอังกฤษคือ NeC ซึ่งเป็นจำนวนความยาว 840 หลาใน 1 ปอนด์

การผลิตผ้าลินินต้องใช้แรงงานมาก^[55]

คุณภาพของผลิตภัณฑ์ลินินสำเร็จรูปมักขึ้นอยู่กับสภาพการเจริญเติบโตและ เทคนิค การเก็บเกี่ยวเพื่อให้ได้เส้นใยที่ยาวที่สุด จะต้องเก็บเกี่ยวด้วยมือโดยดึงต้นแฟลกซ์ทั้งหมดขึ้นมา หรือตัดก้านให้ชิดกับราก หลังจากเก็บเกี่ยวแล้ว ต้นแฟลกซ์จะถูกทำให้แห้ง จากนั้นจึงนำเมล็ดออกโดยใช้กระบวนการทางกลที่เรียกว่า “การกระเพื่อม” ( การนวด ) และการฟัดเมล็ด

จากนั้นจะต้องคลายเส้นใยออกจากก้าน ซึ่งทำได้โดยการแช่น้ำซึ่งเป็นกระบวนการที่ใช้แบคทีเรียในการย่อยสลายเพกตินที่ยึดเส้นใยเข้าด้วยกัน วิธีการแช่น้ำตามธรรมชาติเกิดขึ้นในถังและสระน้ำ หรือโดยตรงในทุ่งนา นอกจากนี้ยังมีวิธีการแช่น้ำทางเคมีอีกด้วย ซึ่งเร็วกว่า แต่โดยทั่วไปจะเป็นอันตรายต่อสิ่งแวดล้อมและเส้นใยมากกว่า

หลังจากแช่น้ำแล้ว ลำต้นก็พร้อมสำหรับการแล่ซึ่งจะเกิดขึ้นระหว่างเดือนสิงหาคมถึงธันวาคม การแล่เป็นการตัดส่วนที่เป็นเนื้อไม้ของลำต้นออกโดยการบดระหว่างลูกกลิ้งโลหะสองลูก เพื่อให้สามารถแยกส่วนต่างๆ ของลำต้นออกได้ เส้นใยจะถูกกำจัดออก และส่วนอื่นๆ เช่นเมล็ดลินินเมล็ดชิฟและฟางจะถูกแยกไว้สำหรับใช้งานอื่นๆ จากนั้นจึงทำการแล่ เส้นใย โดยแยกเส้นใยสั้นด้วยหวีแล่โดยการ "หวี" ออกไป เพื่อเหลือเพียงเส้นใยลินินที่ยาวและนุ่มไว้

หลังจากแยกและประมวลผลเส้นใยแล้ว โดยทั่วไปเส้นใยเหล่านี้จะถูกปั่นเป็นเส้นด้ายและทอหรือถักเป็นผ้าลินิน จากนั้นสิ่งทอเหล่านี้สามารถฟอกสี ย้อม พิมพ์ หรือตกแต่งด้วยการบำบัดหรือการเคลือบต่างๆ ได้^[53]

วิธีการผลิตแบบอื่นเรียกว่า "การทำให้เป็นฝ้าย" ซึ่งเร็วกว่าและต้องใช้อุปกรณ์น้อยกว่า ลำต้นแฟลกซ์ได้รับการแปรรูปโดยใช้เครื่องจักรฝ้ายแบบดั้งเดิม อย่างไรก็ตาม เส้นใยสำเร็จรูปมักจะสูญเสียลักษณะเฉพาะของผ้าลินินไป

ในปี 2561 ตาม ข้อมูลสถิติการค้าระหว่างประเทศอย่างเป็นทางการของ องค์การสหประชาชาติจีนเป็นผู้ส่งออกผ้าลินินทอรายใหญ่ที่สุดตามมูลค่าการค้า โดยมีมูลค่าการส่งออก 732.3 ล้านดอลลาร์ อิตาลี (173.0 ล้านดอลลาร์) เบลเยียม (68.9 ล้านดอลลาร์) และสหราชอาณาจักร (51.7 ล้านดอลลาร์) เป็นผู้ส่งออกหลักเช่นกัน^[56]

• ผ้าลินินเบลเยียมผ้าลินินที่ขึ้นชื่อในเรื่องคุณภาพสูง
• ผ้าลินินของคนขายเนื้อผ้าลินินที่หนาและแข็งแรง ใช้ทำผ้ากันเปื้อนของคนขายเนื้อเป็นหลัก
• ผ้า Crash คือวัสดุที่ทนทานทำจากผ้าลินินเนื้อหยาบ ผลิตจาก เส้นด้าย ที่ย้อมและเส้นด้ายดิบ
• Dorrock ผ้าปูโต๊ะลินินเนื้อหนา ผลิตในสกอตแลนด์
• ดาวลัสผ้าลินินเนื้อแข็งที่เชกสเปียร์กล่าวถึง
• ผ้าลินิน
• ลิโนโธแรกซ์เกราะที่ทำจากผ้าลินินหลายชั้น
• ผ้า มาดาปอลลัมเป็นผ้าที่ผลิตจากเส้นด้ายฝ้ายทอแบบลินิน
• ผ้าลินินจีบเป็นรูปแบบหนึ่งของการแปรรูปผ้าลินิน ซึ่งทำให้ได้ผ้าลินินที่มีจีบ หนาแน่น และไม่ยับเหมือนผ้าลินินทั่วไป
• รามีเส้นใยจากเปลือกอีกประเภทหนึ่งที่มีคุณสมบัติคล้ายกัน
• ไซลีเซีย (ผ้า)ผ้าลินิน ผลิตในไซลีเซีย ซึ่งเป็นจังหวัดหนึ่งของปรัสเซีย

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับผ้าลินิน (flax )

ค้นหาผ้าลินินในวิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

Wikisourceมีบทความเรื่องLinen ใน สารานุกรม Collier's Encyclopedia ปีพ.ศ. 2464