คณะกรรมการกำหนดเขตพื้นที่ของรัฐนิวเจอร์ซีย์
| การเลือกตั้งในนิวเจอร์ซีย์ |
|---|
 |
คณะกรรมการแบ่งเขตเลือกตั้งของรัฐนิวเจอร์ซีย์เป็นองค์กรตามรัฐธรรมนูญของรัฐบาลนิวเจอร์ซีย์ ซึ่งมีหน้าที่แบ่งเขตเลือกตั้งของรัฐสภาใหม่หลังจากการสำรวจสำมะโนประชากรในแต่ละทศวรรษ เช่นเดียวกับรัฐแอริโซนาไอดาโฮฮาวายมอนทานาและวอชิงตันการแบ่งเขตเลือกตั้งจะดำเนินการภายในคณะกรรมการอิสระที่ไม่ขึ้นตรงต่อ พรรคการเมือง การจัดสรรสมาชิกคณะกรรมการแบ่งเขตเลือกตั้ง นั้นต้องสมดุลอย่างรอบคอบระหว่างเสียงข้างมากของฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหาร และได้รับการออกแบบมาโดยเฉพาะเพื่อให้พรรคเสียงข้างน้อยมีที่นั่งในคณะกรรมการเท่าๆ กัน คณะกรรมการนี้มีหน้าที่ดูแลเขตเลือกตั้งของสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐในขณะที่คณะกรรมการแบ่งเขตเลือกตั้งของรัฐนิวเจอร์ซีย์มีหน้าที่ดูแลเขตเลือกตั้งของสภานิติบัญญัติของรัฐนิวเจอร์ซีย์
ตามรัฐธรรมนูญของรัฐ คณะกรรมการของรัฐนิวเจอร์ซีย์มีสมาชิก 13 คน ประธานวุฒิสภาและประธานสภาแต่ละคนเสนอชื่อสมาชิก 2 คน ผู้นำเสียงข้างน้อยของทั้งสองสภาแต่ละคนเสนอชื่อสมาชิก 2 คน และประธานพรรคเดโมแครตและรีพับลิกันของรัฐแต่ละคนเสนอชื่อสมาชิก 2 คน จากนั้นสมาชิกทั้ง 12 คนจะเลือกสมาชิกคนที่ 13 ที่จะตัดสินให้ดำรงตำแหน่งประธานคณะกรรมการ หากไม่สามารถตกลงกันเรื่องสมาชิกคนที่ 13 ได้ แต่ละพรรคจะต้องส่งชื่อไปยังศาลฎีกา ของรัฐ ซึ่งจะเลือกสมาชิกคนหนึ่งเป็นสมาชิกคนที่ 13 คณะกรรมการจะต้องจัดการประชุมสาธารณะ 3 ครั้ง แต่ในกรณีอื่น ๆ จะได้รับอนุญาตให้ประชุมเป็นการส่วนตัวจนกว่าจะเผยแพร่แผนที่ฉบับใหม่[1] [2]
แผนที่รัฐสภา
พ.ศ. 2546 ถึง พ.ศ. 2556
2013 ถึง 2023
เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 2554 คณะกรรมการแบ่งเขตการเลือกตั้งของรัฐสภาแห่งรัฐนิวเจอร์ซีย์ได้รวมที่นั่งในสภาผู้แทนราษฎร 13 ที่นั่งของรัฐนิวเจอร์ซีย์เป็น 12 เขตการเลือกตั้งตามผลการสำรวจสำมะโนประชากรของสหรัฐในปี 2553 [3] [4]
แม้ว่าสภานิติบัญญัติแห่งรัฐนิวเจอร์ซีย์ทั้งสองสภาจะอยู่ภายใต้การควบคุมของพรรคเดโมแครต[5]และคณะผู้แทนรัฐสภานิวเจอร์ซีย์ในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี. ประกอบด้วยสมาชิกพรรคเดโมแครตเป็นส่วนใหญ่[6]คณะกรรมาธิการที่ประกอบด้วยพรรคเดโมแครตครึ่งหนึ่งและพรรครีพับลิกันครึ่งหนึ่งได้แต่งตั้งจอห์น ฟาร์เมอร์ จูเนียร์ ซึ่งเป็นสมาชิกพรรครีพับลิกัน เป็นผู้ตัดสินผลคะแนนเสียง[7]ฟาร์เมอร์เคยเป็นอดีตที่ปรึกษาหลักของคริสตินท็อดด์ วิทแมนผู้ว่าการรัฐจากพรรครีพับลิกัน และอดีตอัยการสูงสุดของรัฐนิวเจอร์ซีย์ภายใต้ผู้ว่าการรัฐจากพรรครีพับลิกัน วิทแมน และโดนัลด์ ดิ ฟรานเชสโก ก่อนหน้านี้ในปีนี้ ฟาร์เมอร์เคยเป็นที่ปรึกษาของคณะกรรมาธิการจัดสรรพื้นที่ของรัฐนิวเจอร์ซีย์ แต่ไม่ได้เป็นสมาชิกของคณะกรรมาธิการดังกล่าวหรือเป็นผู้ตัดสินผลคะแนนเสียง คณะกรรมาธิการดังกล่าวเป็นผู้ตัดสินผลคะแนนเสียงของคณะกรรมาธิการดังกล่าวคืออลัน โรเซนธัล ศาสตราจารย์ จาก มหาวิทยาลัยรัตเกอร์ส ซึ่งเป็นพรรคเดโมแครต [8]ในจำนวนสมาชิกพรรคเดโมแครตทั้งหกคนในคณะกรรมาธิการแบ่งเขตเลือกตั้งของรัฐสภานิวเจอร์ซีย์ ไม่มีใครมาจากเบอร์เกนเคาน์ตี้ ซึ่งเป็นเคาน์ตี้ที่มีจำนวนประชากรมากที่สุดในนิวเจอร์ซีย์[9] [10]
เมื่อวันที่ 23 ธันวาคม 2011 คณะกรรมาธิการเลือกแผนที่โดยคะแนนเสียง 7 ต่อ 6 โดย Farmer ลงคะแนนให้กับแผนที่ที่เสนอโดยสมาชิกพรรครีพับลิกัน[11]แผนที่ดังกล่าวได้สร้างเขตเลือกตั้งรัฐสภาที่ 5 ใหม่ โดยรวมเอาส่วนหนึ่งของเขตเลือกตั้งรัฐสภาที่ 5 ที่มีอยู่แล้ว ซึ่งมีตัวแทนโดย Rep. Scott Garrett เข้ากับส่วนหนึ่งของเขตเลือกตั้งรัฐสภาที่ 8 ซึ่งมีตัวแทนโดย Rep. William Pascrell และส่วนหนึ่งของเขตเลือกตั้งรัฐสภาที่ 9 ซึ่งมีตัวแทนโดย Rep. Steve Rothman [12] [13]
แผนการของพรรครีพับลิกันที่คณะกรรมการกำหนดเขตเลือกตั้งเลือกไว้ได้ตัดเขตเทศบาลที่มีคะแนนเสียงสูงสุด 7 แห่งของพรรคเดโมแครตออกจากเขตเลือกตั้งที่ 9 (ส่วนเจอร์ซีซิตี้ นอร์ธเบอร์เกน และเคียร์นีย์ของเขตเลือกตั้ง แฟร์วิว แฮกเคนแซ็ก แฟร์ลอว์น และสองในสามของทีเน็ก) และย้ายเมืองและเมืองเล็กใหญ่ในเคาน์ตี้พาสเสค (แพทเทอร์สัน พาสเสค และคลิฟตัน ฮาเลดอน และพรอสเพกต์พาร์ค) ไปยังเขตเลือกตั้งที่ 9 ของรัฐสภา ในขณะเดียวกัน เขตเลือกตั้งที่ 13 ที่พรรคเดโมแครตครองอยู่ซึ่งมีศูนย์กลางอยู่ที่เคาน์ตี้ฮัดสันก็ถูกยุบไปทั้งหมด โดยเขตเลือกตั้งที่เหลือจะกลายเป็นเขตเลือกตั้งที่ 8 แห่งใหม่ ส่วนที่เหลือของเขตเลือกตั้งที่ 9 เดิมถูกย้ายไปที่เขตเลือกตั้งที่ 5 ซึ่งพรรครีพับลิกันครองเสียงข้างมาก ทำให้ที่นั่งดังกล่าวมีการแข่งขันกันมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด[13] [14]สมาชิกรัฐสภาชุดปัจจุบันทั้งในเขตที่ 8 และ 9 บิลล์ พาสเครลล์ และสตีฟ ร็อธแมน ประกาศว่าพวกเขาจะลงสมัครในการเลือกตั้งขั้นต้นของพรรคเดโมแครตสำหรับเขตเลือกตั้งที่ 9 ที่แบ่งใหม่[13]ร็อธแมนพ่ายแพ้ต่อพาสเครลล์ในการเลือกตั้งขั้นต้นของพรรคเดโมแครตเมื่อปี 2012 [15]
ในการอธิบายกระบวนการแบ่งเขตเลือกตั้ง บรรณาธิการหน้าบรรณาธิการ ของ Record Alfred Doblin เขียนว่า "ในขณะที่หลายคนมองว่าเขตเลือกตั้งที่ 5 ใหม่เป็นการผสมผสานระหว่างเขตเลือกตั้งที่ 5 และ 9 ที่มีอยู่แล้ว แต่จริงๆ แล้ว เขตเลือกตั้งที่ 8 ในปัจจุบันต่างหากที่ได้รับส่วนแบ่งมากที่สุดจากเขตเลือกตั้งที่ 9 ของ Rothman ผู้แทนของ Rothman อยู่ในเขตที่คนเหล่านี้เรียกว่าเขตเลือกตั้งของ Pascrell จากมุมมองของ Pascrell การสนทนาดำเนินไปอย่างราบรื่นมาก ไม่มีใครบอกว่า Pascrell เป็นคนที่ถูกไล่ออก เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว มีเพียงไม่กี่คนที่บอกว่าแผนที่ของพรรครีพับลิกันเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้ดำรงตำแหน่งในพรรคเดโมแครตสองคนที่ต่อสู้กัน แต่นั่นอาจเป็นเจตนาของพรรครีพับลิกันมาโดยตลอด" [16] Doblin เขียนต่อไปว่า Rothman "ถูกปลาวาฬกลืนกิน" เช่นเดียวกับโยนาห์ในพระคัมภีร์ เขาบรรยายโรธแมนว่าเป็น "คนมีคุณธรรม เป็นคนมีเกียรติและซื่อสัตย์" [16]
การเลือกตั้งในปี 2012 ทันทีหลังจากการแบ่งเขตใหม่ส่งผลให้มีพรรคเดโมแครต 6 คนและพรรครีพับลิกัน 6 คนได้รับการเลือกตั้ง แม้ว่าประธานาธิบดีโอบามาจะชนะการเลือกตั้งในรัฐด้วยคะแนน 58-41% ในปีนั้นก็ตาม อย่างไรก็ตามการเลือกตั้งในปี 2018พบว่าสภาพแวดล้อมการเลือกตั้งของพรรคเดโมแครตแข็งแกร่ง และพรรคเดโมแครตชนะ 11 จาก 12 เขต โดยเขตที่ 2, 3, 5, 7 และ 11 ซึ่งเคยโน้มเอียงไปทางพรรครีพับลิกันมาก่อนได้รับเลือกเป็นพรรคเดโมแครต เขตที่ 4 ยังคงเป็นที่นั่งเดียวที่เหลืออยู่ซึ่งมีตัวแทนจากพรรครีพับลิกัน[17]เมื่อสิ้นสุดทศวรรษ พรรคเดโมแครตมีเสียงข้างมาก 10 ต่อ 2 โดยพรรครีพับลิกันครองเฉพาะเขตที่ 2 และ 4 เท่านั้น
2023 ถึง 2033
เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม 2021 คณะกรรมาธิการได้ผ่านแผนที่ใหม่หลังจากการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2020 แผนที่นี้สนับสนุนข้อเสนอของพรรคเดโมแครตด้วยคะแนนเสียง 7-6 โดยผู้ตัดสินเสมอคือจอห์นอี. วอลเลซ จูเนียร์ จากพรรค เดโมแครต ซึ่งเป็นผู้ลงคะแนนเสียงชี้ขาด แผนที่ดังกล่าวได้เปลี่ยนเขตที่ 3, 5 และ 11 ที่มีการแข่งขันกันสูงให้เป็นที่นั่งของพรรคเดโมแครตที่น่าเชื่อถือยิ่งขึ้น ขณะเดียวกันก็ทำให้เขตที่ 7 ที่พรรคเดโมแครตครองเสียงข้างมากมีพรรครีพับลิกันมากขึ้น[18]มีการคาดการณ์ว่าพรรคเดโมแครตจะชนะแผนที่นี้ด้วยคะแนนนำ 9-3 ซึ่งเกิดขึ้นหลังการเลือกตั้งปี 2022ซึ่งเป็นส่วนแรกภายใต้แผนที่ใหม่ แผนที่นี้มีแนวโน้มของพรรคเดโมแครตมากกว่าแผนที่เดิมอย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากโจ ไบเดนจะได้ที่นั่ง 10 จาก 12 เขต เมื่อเทียบกับ 9 เขตในแผนที่เดิม และฟิล เมอร์ฟีจะได้ที่นั่ง 9 ที่นั่งในปี 2021แทนที่จะเป็น 6 ที่นั่ง
อ้างอิง
- ^ รัฐธรรมนูญของรัฐนิวเจอร์ซีย์ พ.ศ. 2490 มาตรา II หมวด 2
- ^ "NJ Redistricting Commission". NJ Redistricting Commission สืบค้นเมื่อ29 ธันวาคม 2011
- ^ "แผนที่ที่คณะกรรมาธิการแบ่งเขตพื้นที่ของรัฐ นิวเจอร์ซีย์รับรอง" www.njredistrictingcommission.org
- ^ Friedman, Matt (21 ธันวาคม 2010) "NJ เสียที่นั่งในรัฐสภาขณะที่สำนักงานสำมะโนประชากรเปิดเผยตัวเลขประชากร" The Star Ledger
- ^ "สภานิติบัญญัติแห่งรัฐนิวเจอร์ซีย์" Ballotpedia สารานุกรมการเมืองอเมริกัน
- ^ สำนักงานเสมียนสภาผู้แทนราษฎรแห่งสหรัฐอเมริกา ข้อมูลทางประวัติศาสตร์
- ^ เกษตรกรพร้อมที่จะทำหน้าที่เป็นกรรมาธิการคนที่ 13 ที่พร้อมจะรับรองส่วนของเขา โดย Max Pizzaro, 18 กรกฎาคม 2011, PolitickerNJ.Com/The Observer
- ^ Alan Rosenthal, Who Reshaped Legislatures, Dies. Kate Zernike, 11 กรกฎาคม 2013, The New York Times
- ^ "จำนวนประชากรของรัฐนิวเจอร์ซีย์จำแนกตามมณฑล--จำนวนผู้อยู่อาศัยทั้งหมดตามสำมะโนประชากรปี 2012" US -Places.com
- ^ คณะกรรมการกำหนดเขตการปกครองของรัฐนิวเจอร์ซีย์
- ^ "GOP wins NJ congressal redistricting battle". NJ.com . สืบค้นเมื่อ19 พฤศจิกายน 2018 .
- ^ "12.6 คณะกรรมการ การมอบหมายคณะกรรมการ" รัฐบาลอเมริกันและการเมืองในยุคข้อมูล ห้องสมุดมหาวิทยาลัยมินนิโซตา
- ^ abc จอห์นสตัน, ซิด. (2 มกราคม 2555). "เขตการเลือกตั้งของรัฐสภาเปลี่ยนแปลงไปในหลายเมือง" NorthJersey.Com
- ^ นิวเจอร์ซีย์เปลี่ยนใจสู้เรื่องการแบ่งเขตเลือกตั้งเพื่อพรรครีพับลิกัน; The Washington Post. 27 ธันวาคม 2554
- ^ สำนักงานเสมียนสภาผู้แทนราษฎรแห่งสหรัฐอเมริกา
- ^ โดย Dobin, Alfred (23 ธันวาคม 2011) "Steve Rothman ในท้องปลาวาฬ" The Record (นิวเจอร์ซีย์)
- ^ Wu, Yan (25 พฤศจิกายน 2018). "แผนที่ทั้ง 3 นี้แสดงให้เห็นว่า 'คลื่นสีน้ำเงิน' ของพรรคเดโมแครตแผ่ขยายไปทั่วนิวเจอร์ซีย์ได้อย่างไร" NJ.com
- ^ Wildstein, David (22 ธันวาคม 2021). "พรรคเดโมแครตชนะการต่อสู้เพื่อแบ่งเขตเลือกตั้งของรัฐสภา" . NJGlobe
ลิงค์ภายนอก
- เว็บไซต์คณะกรรมาธิการแบ่งเขตนิวเจอร์ซีย์