เสือ
แมวลายใหญ่มีถิ่นกำเนิดในเอเชีย

เสือ
ระยะเวลา:ต้นไพลสโตซีน – ปัจจุบัน
เสือโคร่งเบงกอลตัวเมียในเขตรักษาพันธุ์เสือ Kanhaประเทศอินเดีย
การจำแนกประเภททางวิทยาศาสตร์ แก้ไขการจำแนกประเภทนี้
โดเมน:ยูคาริโอต้า
อาณาจักร:สัตว์ในตระกูลแอนิมาเลีย
ไฟลัม:คอร์ดาต้า
ระดับ:สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
คำสั่ง:สัตว์กินเนื้อ
อันดับย่อย:เฟลิฟอร์เมีย
ตระกูล:เสือ
อนุวงศ์:แพนเธอร์รินี
ประเภท:แพนเทร่า
สายพันธุ์:
พ.เสือ
ชื่อทวินาม
เสือดำไทกริส
ชนิดย่อย
การกระจายพันธุ์เสือ ณ ปี 2022
คำพ้องความหมาย[3]

เสือโคร่ง ( Panthera tigris ) เป็นแมว ขนาดใหญ่ และเป็นสมาชิกของสกุลPantheraซึ่งมีถิ่นกำเนิดในเอเชียมีร่างกายที่แข็งแรงและมีกล้ามเนื้อ หัวและอุ้งเท้าขนาดใหญ่ หางยาว ขนสีส้มพร้อมลายทางสีดำเป็นส่วนใหญ่ โดยทั่วไปแล้ว เสือโคร่งจะถูกจำแนกออกเป็น 9 สายพันธุ์ย่อยในปัจจุบัน แม้ว่าบางคนจะรู้จักเพียง 2 สายพันธุ์ย่อยเท่านั้น คือ เสือโคร่งเอเชียแผ่นดินใหญ่และเสือโคร่งเกาะของหมู่เกาะซุนดา

ตลอดช่วงการดำรงชีวิตของเสือโคร่ง เสือโคร่งอาศัยอยู่ในป่าเป็นหลัก ตั้งแต่ป่า สน ป่ากว้างใบกว้างเขต อบอุ่นและป่าผสมในรัสเซียตะวันออกไกลและจีนตะวันออกเฉียงเหนือไปจนถึงป่ากว้างใบกว้างชื้นเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนในอนุทวีปอินเดียและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เสือโคร่งเป็นนักล่าชั้นยอดและล่าเหยื่อเป็นสัตว์กีบเท้า เป็นหลัก ซึ่งมันใช้ซุ่มโจมตี เสือโคร่งใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ตัวเดียวและครอบครองพื้นที่อาศัยเพื่อป้องกันสัตว์เพศเดียวกัน พื้นที่อาศัยของเสือโคร่งตัวผู้ทับซ้อนกับพื้นที่อาศัยของเสือโคร่งตัวเมียหลายตัวที่มันผสมพันธุ์ด้วย โดยปกติตัวเมียจะให้กำเนิดลูก 2 หรือ 3 ตัว โดยจะอยู่กับแม่ประมาณ 2 ปี เมื่อเป็นอิสระ พวกมันจะออกจากพื้นที่อาศัยของแม่และสร้างพื้นที่อาศัยของตัวเอง

ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 20 ประชากรเสือโคร่งได้สูญเสียถิ่นที่อยู่อาศัยในประวัติศาสตร์ไปอย่างน้อย 93% และสูญพันธุ์ไปในท้องถิ่นใน เอเชีย ตะวันตกและเอเชียกลางในพื้นที่ขนาดใหญ่ของจีนและบนเกาะชวาและบาหลีปัจจุบัน ถิ่นที่อยู่อาศัยของเสือโคร่งได้ลดลงอย่างมาก โดยได้รับการขึ้นบัญชีแดงของ IUCN ว่าเป็นสัตว์ใกล้สูญพันธุ์เนื่องจากคาดว่าถิ่นที่อยู่อาศัยของเสือโคร่งได้ลดลง 53% ถึง 68% นับตั้งแต่ช่วงปลายทศวรรษ 1990 ภัยคุกคามหลักต่อเสือโคร่ง ได้แก่การทำลายถิ่นที่อยู่อาศัยและการแตกแยกเนื่องจากการตัดไม้ทำลายป่าการลักลอบล่าเพื่อเอาขน และการค้าชิ้นส่วนร่างกายอย่างผิดกฎหมายเพื่อวัตถุประสงค์ทางการแพทย์ เสือโคร่งยังเป็นเหยื่อของความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับสัตว์ป่าเนื่องจากพวกมันโจมตีและล่าปศุสัตว์ในพื้นที่ที่เหยื่อตามธรรมชาติมีน้อย เสือโคร่งได้รับการคุ้มครองทางกฎหมายในทุกประเทศที่มีถิ่นที่อยู่อาศัย มาตรการอนุรักษ์แห่งชาติประกอบด้วยแผนปฏิบัติการ การลาดตระเวน ต่อต้านการลักลอบล่าสัตว์และแผนงานสำหรับติดตามประชากรเสือโคร่ง ในประเทศที่มีสัตว์ป่าหลายแห่งได้มีการสร้าง ทางเดินสำหรับสัตว์ป่า และมีแผนที่จะนำเสือกลับคืนสู่ธรรมชาติ

เสือเป็น สัตว์ที่มีเสน่ห์ดึงดูดใจที่สุดในโลก ชนิด หนึ่ง เสือถูกเลี้ยงไว้ในกรงมาตั้งแต่สมัยโบราณและได้รับการฝึกให้แสดงในคณะละครสัตว์และการแสดงบันเทิงอื่นๆ เสือมีบทบาทโดดเด่นในตำนาน โบราณ และนิทานพื้นบ้านของวัฒนธรรมต่างๆ ตลอดช่วงประวัติศาสตร์ของมัน และยังคงปรากฏในวัฒนธรรมทั่วโลก

นิรุกติศาสตร์

คำว่า tigras ในภาษาอังกฤษโบราณ มาจากคำว่า tigre ใน ภาษาฝรั่งเศสโบราณซึ่งมาจากคำว่า tigris ในภาษาละตินซึ่งเป็นคำยืมมาจากภาษากรีกคลาสสิกτίγριςซึ่งแปลว่า 'tigris' [4] ตั้งแต่สมัยโบราณ คำว่าtigrisได้ถูกเสนอว่ามาจากคำในภาษาอาร์เมเนียหรือเปอร์เซียที่แปลว่า 'ลูกศร' ซึ่งอาจเป็นที่มาของชื่อแม่น้ำไทกริสก็ได้[5] [6]อย่างไรก็ตาม ปัจจุบัน เชื่อกันว่าชื่อเหล่านี้พ้องเสียงกันและความเชื่อมโยงระหว่างเสือกับแม่น้ำยังคงเป็นที่สงสัย[6]

อนุกรมวิธาน

ในปี ค.ศ. 1758 คาร์ล ลินเนียสได้บรรยายถึงเสือโคร่งในผลงานSystema Naturae ของเขา และตั้งชื่อทางวิทยาศาสตร์ ว่า Felis tigrisเนื่องจากสกุลFelisถูกใช้เรียกแมวทั้งหมดในเวลานั้นคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ ของเขา อิงตามคำอธิบายของนักธรรมชาติวิทยาในยุคก่อน เช่นคอนราด เกสส์เนอร์และอูลิสเซ อัลโดรวานดี [ 2]ในปี ค.ศ. 1929 เรจินัลด์ อินเนส โพค็อกได้จัดสปีชีส์นี้ไว้ในสกุลPantheraโดยใช้ชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่าPanthera tigris [7] [8]

ชนิดย่อย

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19 ถึงต้นศตวรรษที่ 21 มีการเสนอให้จำแนกเสือโคร่งเก้าชนิด ได้แก่เสือโคร่งเบงกอล เสือโคร่งมาเลย์เสือโคร่งอินโดจีนเสือ โคร่ง จีนตอนใต้เสือโคร่งไซบีเรียเสือโคร่งแคสเปียนเสือโคร่ง ชวา เสือโคร่ง บาหลีและเสือ โคร่ง สุมาตรา[9] [10]ความถูกต้องของเสือโคร่งหลายชนิดถูกตั้งคำถามในปี 1999 เนื่องจากเสือโคร่งส่วนใหญ่ถูกจำแนกตามความยาวและสีสันของขน ลายทาง และขนาดลำตัวของตัวอย่างใน คอลเลกชัน พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นตัวแทนของประชากรทั้งหมด มีการเสนอให้จำแนกเสือโคร่งเพียงสองชนิดเท่านั้นที่ถูกต้อง คือP. t. tigrisในเอเชียแผ่นดินใหญ่ และP. t. sondaica ที่มีขนาดเล็กกว่า ใน หมู่ เกาะซุนดาใหญ่[11]

ข้อเสนอสองชนิดย่อยนี้ได้รับการยืนยันอีกครั้งในปี 2558 ผ่านการวิเคราะห์อย่างครอบคลุมของลักษณะทางสัณฐานวิทยา นิเวศวิทยา และดีเอ็นเอไมโตคอนเดรีย (mtDNA) ของเสือโคร่งทุกสายพันธุ์ย่อยที่คาดว่าจะมีอยู่[10] ในปี 2560 คณะทำงานจำแนกแมวของ IUCN Cat Specialist Group ได้แก้ไข อนุกรม วิธานของแมวให้สอดคล้องกับข้อเสนอสองชนิดย่อยในปี 2558 และยอมรับเฉพาะP. t. tigrisและP. t. sondaicaเท่านั้น[12]ผล การศึกษา การจัดลำดับจีโนมทั้งหมด ในปี 2561 ของตัวอย่าง 32 ตัวอย่างจากเสือโคร่ง 6 สายพันธุ์ย่อยที่คาดว่าจะมีอยู่ ได้แก่ เสือโคร่งเบงกอล เสือโคร่งมาเลย์ เสือโคร่งอินโดจีน เสือโคร่งจีนใต้ เสือโคร่งไซบีเรีย และเสือโคร่งสุมาตรา พบว่าพวกมันเป็นกลุ่มที่แยกจากกันอย่างชัดเจน[13]ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการยืนยันในปี 2021 และ 2023 [14] [15]กลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านแมวระบุว่า "เมื่อพิจารณาจากการตีความข้อมูลที่หลากหลาย อนุกรมวิธาน [ชนิดย่อย] ของสปีชีส์นี้กำลังอยู่ระหว่างการทบทวนโดยกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านแมว SSC ของ IUCN" [16]

ตารางต่อไปนี้ใช้การจำแนกประเภทเสือเมื่อปี พ.ศ. 2548 [9]และยังสะท้อนการจำแนกประเภทที่ได้รับการยอมรับโดย Cat Classification Task Force ในปี พ.ศ. 2560 [12]

เสือไทกริสไทกริส (ลินเนียส, 1758) [2]
ประชากรคำอธิบายภาพ
เสือโคร่งเบงกอล เดิมชื่อP. t. tigris (Linnaeus, 1758) [2]ประชากรกลุ่มนี้อาศัยอยู่ใน อนุ ทวีปอินเดีย[17]เสือโคร่งเบงกอลมีขนสั้นกว่าเสือโคร่งทางตอนเหนือ[8]มีขนสีน้ำตาลอ่อนถึงส้มแดง[8] [18]และมีรูจมูกค่อนข้างยาวและแคบ[19]
† เสือแคสเปียน ชื่อเดิมป.ต. เวอร์กาตา ( อิลลิเกอร์ , 1815) [20]ประชากรกลุ่มนี้พบได้ตั้งแต่ประเทศตุรกีไปจนถึงบริเวณรอบทะเลแคสเปียน[17]มีขนสีแดงสนิมสดใสพร้อมลายทางสีน้ำตาลบางๆ ที่อยู่ใกล้กัน[21]และมีกระดูกท้ายทอยกว้าง[ 11 ]การวิเคราะห์ทางพันธุกรรมเผยให้เห็นว่ามันมีความใกล้ชิดกับเสือไซบีเรีย[22]มันสูญพันธุ์ไปตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1970 [23]
เสือโคร่งไซบีเรีย เดิมชื่อP. t. altaica ( Temminck , 1844) [24]ประชากรกลุ่มนี้อาศัยอยู่ในรัสเซียตะวันออกไกลจีนตะวันออกเฉียงเหนือและอาจรวมถึงเกาหลีเหนือด้วย[17]เสือไซบีเรียมีขนยาวและขนหนา[24]สีพื้นจะแตกต่างกันอย่างมากตั้งแต่สีเหลืองอมน้ำตาลในฤดูหนาวไปจนถึงสีแดงและสดใสขึ้นหลังลอกคราบ[25]กะโหลกศีรษะสั้นและกว้างกว่ากะโหลกศีรษะของเสือที่อยู่ทางใต้[19]
เสือจีนใต้ ชื่อเดิมป.ต. อะโมเยนซิส ( Hilzheimer , 1905) [26]เสือโคร่งชนิดนี้เคยอาศัยอยู่ทางตอนใต้ของภาคกลางของจีน[17]กะโหลกศีรษะของเสือ โคร่งทั้งห้าชนิด มีกระดูก อ่อน และฟันกราม ที่สั้น กว่าเสือโคร่งจากอินเดีย กะโหลกมีขนาดเล็กกว่า วงโคจรตั้งชิดกันมากขึ้นและ มี เบ้าตา ที่ใหญ่กว่า ผิวหนังมีสีเหลืองอมเขียวและมีลายคล้ายสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน[26] มี แฮพลอไทป์ mtDNA เฉพาะตัวเนื่องจากผสมพันธุ์ข้ามสายพันธุ์กับเสือโคร่งสายพันธุ์โบราณ[12] [27] [28] เสือโคร่ง ชนิดนี้สูญพันธุ์จากป่าเนื่องจากไม่มีการพบเห็นที่ยืนยันได้ตั้งแต่ทศวรรษ 1970 [1]และอยู่รอดได้เฉพาะในกรงขังเท่านั้น[15]
เสืออินโดจีน ชื่อเดิมป.ต. คอร์เบตติ ( Mazák , 1968) [29]ประชากรเสือชนิดนี้พบได้บนคาบสมุทรอินโดจีน [ 17]ตัวอย่างเสือโคร่งอินโดจีนมีกะโหลกศีรษะที่เล็กกว่าเสือโคร่งเบงกอลและดูเหมือนว่าจะมีขนสีเข้มกว่าและมีลายทางบางๆ[29] [30]
เสือโคร่งมลายู เดิมชื่อP. t. jacksoni (Luo et al., 2004) [31]เสือโคร่งมลายูถูกเสนอให้เป็นชนิดย่อยที่แตกต่างกันโดยอาศัย mtDNA และลำดับไมโครแซทเทลไลต์ที่แตกต่างจากเสือโคร่งอินโดจีน[31] เสือโคร่งมลายู ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในด้านสีขนหรือขนาดกะโหลกศีรษะจากเสือโคร่งอินโดจีน[30]ไม่มีอุปสรรคทางภูมิศาสตร์ที่ชัดเจนระหว่างประชากรเสือโคร่งในภาคเหนือของมาเลเซียและภาคใต้ของประเทศไทย[1]
Panthera tigris sondaica (Temminck, 1844) [12]
ประชากรคำอธิบายภาพ
† เสือโคร่งชวา เดิมชื่อP. t. sondaica (Temminck, 1944) [24]เสือโคร่งชนิดนี้ได้รับการบรรยายโดยอาศัยผิวหนังที่มีขนสั้นและเรียบจำนวนหนึ่งซึ่งไม่ได้ระบุจำนวน[24]เสือโคร่งจากชวามีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับเสือโคร่งในทวีปเอเชีย มีกะโหลกศีรษะที่ยาวกว่าเสือโคร่งสุมาตรา และมีลายทางที่ยาวกว่า บางกว่า และมีจำนวนมากกว่า[30]เชื่อกันว่าเสือโคร่งชวาสูญพันธุ์ไปแล้วตั้งแต่ช่วงทศวรรษ 1980 [23]
† เสือบาหลี ชื่อเดิมป.ต. บาลิกา ( Schwarz , 1912) [32]เสือโคร่งชนิดนี้พบบนเกาะบาหลีมีขนสีสดใสกว่า และกะโหลกศีรษะเล็กกว่าเสือโคร่งชวา[32] [33]ลักษณะเด่นของกะโหลกศีรษะเสือโคร่งบาหลีคือ กระดูกท้ายทอยแคบ ซึ่งคล้ายกับกะโหลกศีรษะของเสือโคร่งชวา[34]เสือโคร่งชนิดนี้สูญพันธุ์ไปในช่วงทศวรรษปี ค.ศ. 1940 [23]
เสือโคร่งสุมาตรา เดิมชื่อP. t. sumatrae ( Pocock , 1929) [35]ตัวอย่างต้นแบบจากเกาะสุมาตรามีขนสีเข้ม[35]เสือโคร่งสุมาตรามีขนยาวเป็นพิเศษบริเวณใบหน้า[17]ลายทางบนลำตัวหนา และกระดูกจมูก ที่กว้างและเล็กกว่า เสือโคร่งเกาะอื่น[30]

วิวัฒนาการ

แพนเทร่า
วิวัฒนาการของสกุลPantheraจากการศึกษาดีเอ็นเอนิวเคลียส ในปี 2016 [36]

เสือ โคร่งมีสกุลเดียวกับสิงโตเสือดาวเสือจากัวร์และเสือดาวหิมะผลการวิเคราะห์ทางพันธุกรรมระบุว่าเสือโคร่งและเสือดาวหิมะเป็นสายพันธุ์พี่น้อง กัน ซึ่งสายพันธุ์แยกออกจากกันเมื่อ 2.70 ถึง 3.70 ล้านปีก่อน[37]การจัดลำดับจีโนมทั้งหมดของเสือโคร่งแสดงให้เห็นลำดับซ้ำที่ขนานไปกับจีโนมของแมวสายพันธุ์อื่น[38]

ฟอสซิลชนิดPanthera palaeosinensisในยุค Pleistocene ตอนต้น ของจีน ได้รับการอธิบายว่าเป็นบรรพบุรุษของเสือที่เป็นไปได้เมื่อมีการค้นพบในปี 1924 แต่จากการศึกษาเชิงวิเคราะห์วงศ์วานสมัยใหม่ระบุว่าเป็นบรรพบุรุษ ของ Pantheraในยุคปัจจุบัน[39] [40] Panthera zdanskyiมีชีวิตอยู่ในช่วงเวลาและสถานที่เดียวกัน และได้รับการเสนอให้เป็นสายพันธุ์พี่น้องของเสือโคร่งในยุคปัจจุบันเมื่อมีการตรวจสอบในปี 2014 [39]อย่างไรก็ตาม ณ ปี 2023 มีการศึกษาที่ตามมาอย่างน้อยสองครั้งถือว่าP. zdanskyiน่าจะเป็นคำพ้องความหมายของP. palaeosinensisโดยสังเกตว่าความแตกต่างที่เสนอจากสายพันธุ์นั้นอยู่ในช่วงของการแปรผันของแต่ละบุคคล[41] [42]การปรากฏตัวครั้งแรกสุดของสายพันธุ์เสือโคร่งในยุคปัจจุบันในบันทึกฟอสซิลคือชิ้นส่วนขากรรไกรจากLantionในจีนซึ่งมีอายุย้อนไปถึงยุค Pleistocene ตอนต้น[39]

ฟอสซิลเสือโคร่งในช่วงกลางถึงปลายยุคไพลสโตซีนพบได้ในประเทศจีน สุมาตรา และชวา ฟอสซิลเสือโคร่งยุคก่อนประวัติศาสตร์ได้แก่Panthera tigris trinilensisและP. t. soloensisของชวาและสุมาตรา และP. t. acutidensของจีน ฟอสซิลเสือโคร่งในยุคไพลสโตซีนตอนปลายและโฮโลซีน ตอนต้น ยังพบในเกาะบอร์เนียวและปาลาวัน ประเทศฟิลิปปินส์[43]นอกจากนี้ ยังมีรายงานพบตัวอย่างฟอสซิลเสือโคร่งจากยุคไพลสโตซีนตอนกลางถึงตอนปลายของญี่ปุ่น[44]ผลการศึกษาด้านภูมิศาสตร์เชิงพันธุกรรมบ่งชี้ว่าเสือโคร่งทุกตัวที่ยังมีชีวิตอยู่มีบรรพบุรุษร่วมกันซึ่งมีชีวิตอยู่เมื่อระหว่าง 108,000 ถึง 72,000 ปีก่อน[31]การศึกษาด้านพันธุกรรมบ่งชี้ว่าประชากรเสือโคร่งลดลงเมื่อประมาณ 115,000 ปีก่อนเนื่องมาจากธารน้ำแข็ง ประชากรเสือโคร่งในปัจจุบันมีต้นกำเนิดจากแหล่งหลบภัยในอินโดจีนและแพร่กระจายไปทั่วเอเชียหลังจากยุคน้ำแข็งครั้งสุดท้ายขณะที่พวกมันล่าอาณานิคมในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน บรรพบุรุษของเสือจีนใต้ก็ปะปนกับเสือที่เหลืออยู่[28] [27]

ลูกผสม

เสือสามารถผสมพันธุ์ข้ามสายพันธุ์กับ แมว พันธุ์แพนเทอรา ชนิดอื่นได้ และเคยผสมพันธุ์กันมาแล้วในกรงไลเกอร์เป็นลูกผสมระหว่างเสือตัวเมียกับสิงโตตัวผู้ ส่วนไทกอนเป็นลูกผสมระหว่างเสือตัวผู้กับสิงโตตัวเมีย[45]สิงโตพ่อพันธุ์ถ่ายทอดยีนที่ส่งเสริมการเจริญเติบโต แต่ยีนที่ยับยั้งการเจริญเติบโตจากเสือตัวเมียไม่มีอยู่ ดังนั้น ไลเกอร์จึงเติบโตได้ใหญ่กว่าพ่อแม่พันธุ์ทั้งสองสายพันธุ์ ในทางตรงกันข้าม เสือตัวผู้ไม่ถ่ายทอดยีนที่ส่งเสริมการเจริญเติบโต ในขณะที่สิงโตตัวเมียถ่ายทอดยีนที่ยับยั้งการเจริญเติบโต ดังนั้น ไทกอนจึงมีขนาดใกล้เคียงกับพ่อแม่[46]เนื่องจากมักเกิดข้อบกพร่องแต่กำเนิดที่คุกคามชีวิตและอาจอ้วนได้ง่าย การเพาะพันธุ์ลูกผสมเหล่านี้จึงถือเป็นสิ่งที่ผิดจริยธรรม[45]

ลักษณะเฉพาะ

ภาพวาดโครงกระดูกเสือ
โครงกระดูกเสือจาก Royal Natural History Volume 1 (1839)

เสือมีสัณฐานวิทยาแบบแมวทั่วไปโดยมีลำตัวที่ล่ำสัน ขาสั้น ขาคู่หน้าที่แข็งแรงพร้อมอุ้งเท้าหน้ากว้าง หัวใหญ่ และหางที่มีความยาวประมาณครึ่งหนึ่งของส่วนอื่น ๆ ของร่างกาย[47] [48]มีนิ้ว 5 นิ้ว รวมทั้งเล็บเท้าหน้าและสี่นิ้วที่เท้าหลัง ซึ่งทั้งหมดมีเล็บที่หดได้ซึ่งกะทัดรัดและโค้งมน และสามารถยาวได้ถึง 10 ซม. (3.9 นิ้ว) [47] [49]หูกลมและดวงตามีรูม่านตาที่กลม[47]จมูกสิ้นสุดลงที่ปลายเป็นรูปสามเหลี่ยม สีชมพู มีจุดสีดำเล็ก ๆ ซึ่งจำนวนจะเพิ่มขึ้นตามอายุ[50] กะโหลกศีรษะของเสือแข็งแรงโดยมีบริเวณด้านหน้าที่แคบ เบ้าตาเป็น รูปไข่ขนาดเล็กตามสัดส่วนกระดูกจมูกยาวและกะโหลกศีรษะ ที่ยาวขึ้น พร้อมยอดด้านข้าง ขนาดใหญ่ [51] [47]มีลักษณะคล้ายกะโหลกศีรษะของสิงโต แต่แตกต่างกันตรงที่ขากรรไกรล่างเว้าหรือแบน และจมูกที่ยาวกว่า[51] [43]เสือมีฟันที่แข็งแรงพอสมควร 30 ซี่ และเขี้ยว ที่โค้งเล็กน้อย เป็นเขี้ยวที่ยาวที่สุดในตระกูลแมว โดยมีความยาว 6.4–7.6 ซม. (2.5–3.0 นิ้ว) [47] [52]

เสือโคร่งมีความยาวหัวถึงลำตัว 1.4–2.8 ม. (4 ฟุต 7 นิ้ว – 9 ฟุต 2 นิ้ว) มีหางยาว 0.6–1.1 ม. (2 ฟุต 0 นิ้ว – 3 ฟุต 7 นิ้ว) และสูง 0.8–1.1 ม. (2 ฟุต 7 นิ้ว – 3 ฟุต 7 นิ้ว) ที่ไหล่[53]เสือโคร่งไซบีเรียและเสือโคร่งเบงกอลเป็นเสือที่ใหญ่ที่สุด[47]เสือโคร่งเบงกอลตัวผู้มีน้ำหนัก 200–260 กก. (440–570 ปอนด์) และตัวเมียมีน้ำหนัก 100–160 กก. (220–350 ปอนด์) เสือโคร่งเกาะมีขนาดเล็กที่สุด ซึ่งอาจเกิดจากภาวะแคระแกร็น บน เกาะ[11]เสือโคร่งสุมาตราตัวผู้มีน้ำหนัก 100–140 กก. (220–310 ปอนด์) และตัวเมียมีน้ำหนัก 75–110 กก. (165–243 ปอนด์) [54] โดยทั่วไปแล้ว เสือโคร่งถือเป็นสายพันธุ์แมวที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในปัจจุบัน แต่เนื่องจากเสือโคร่งแต่ละชนิดและแต่ละประชากรมีขนาดและน้ำหนักที่แตกต่างกันมาก ขนาดเฉลี่ยของเสือโคร่งจึงอาจเล็กกว่าสิงโต ขณะที่เสือโคร่งที่ใหญ่ที่สุดจะมีขนาดใหญ่กว่าสิงโต[43]

เสื้อโค้ท

ภาพระยะใกล้ของขนเสือ
ขนเสือไซบีเรียบริเวณสีข้าง

ขนของเสือโคร่งมักจะมีขนสั้น โดยยาวได้ถึง 35 มม. (1.4 นิ้ว) ในขณะที่ขนของเสือโคร่งไซบีเรียที่อาศัยอยู่ทางเหนือสามารถยาวได้ถึง 105 มม. (4.1 นิ้ว) ขนบริเวณท้องมักจะยาวกว่าขนบริเวณหลัง ขนของเสือโคร่งไซบีเรียมักจะมีความหนาแน่นน้อย แต่เสือโคร่งไซบีเรียจะมีขนหนาเป็นพิเศษในช่วงฤดูหนาว เสือโคร่งมีขนเป็นเส้นๆ รอบใบหน้าและมีหนวดยาว โดยเฉพาะในตัวผู้[47]มีสี ส้ม ที่เปลี่ยนสีจากเหลืองเป็นแดง[55]ขนสีขาวปกคลุมส่วนล่าง ตั้งแต่หัวจรดหาง รวมไปถึงพื้นผิวด้านในของขาและส่วนต่างๆ ของใบหน้า[47] [56]ที่ด้านหลังของหู มีจุดสีขาวที่โดดเด่น ซึ่งล้อมรอบด้วยสีดำ[47]เสือโคร่งมีลายทางสีดำหรือน้ำตาลเข้มที่โดดเด่น ซึ่งมีลวดลายเฉพาะตัวในแต่ละตัว[47] [57]ลายทางส่วนใหญ่เป็นแนวตั้ง แต่ลายทางบนขาและหน้าผากเป็นแนวนอน ลายจะกระจุกตัวอยู่บริเวณหลังมากกว่า และบริเวณลำตัวอาจยาวไปถึงใต้ท้อง ปลายลายมักจะแหลมคม และบางลายอาจแตกออกหรือแยกออกจากกันและรวมเข้าด้วยกันอีกครั้ง ลายหางเป็นแถบหนาและมีปลายสีดำเป็นเครื่องหมายที่ส่วนปลาย[56]

เสือโคร่งเป็นแมวที่มีลายทางเพียงชนิดเดียวจากจำนวนไม่กี่สายพันธุ์[58]ลายทางมีประโยชน์ในการพรางตัวในพืชพรรณที่มีลวดลายแนวตั้งของแสงและเงา เช่น ต้นไม้ ต้นกก และหญ้าสูง[57] [59]ซึ่งได้รับการสนับสนุนจาก การศึกษา วิเคราะห์ฟูเรียร์ที่แสดงให้เห็นว่าลวดลายลายทางนั้นสอดคล้องกับสภาพแวดล้อม[60] สีส้มยังอาจช่วยในการปกปิดตัวได้ เนื่องจากเหยื่อของเสือโคร่งตาบอดสีและอาจมองว่าเสือโคร่งเป็นสีเขียวและกลมกลืนไปกับพืชพรรณ[61]

การเปลี่ยนแปลงสี

เสือขาวมีลายหนาๆ นอนอยู่
เสือขาวที่มีผิวคล้ำเทียม

เสือโคร่งเบงกอลมีสี 3 แบบได้แก่ สีขาวหิมะ สีขาว และสีทอง ซึ่งแทบจะไม่มีลายเลยในปัจจุบัน เนื่องจากจำนวนเสือโคร่งในป่าลดลง แต่เสือโคร่งเหล่านี้ก็ยังคงมีอยู่เสือโคร่งขาวมีสีพื้นหลังเป็นสีขาว และมี ลายทางสี น้ำตาล ซีเปียเสือโคร่งสีทองมีสีทองอ่อนและมีลายทางสีน้ำตาลแดง เสือโคร่งขาวหิมะเป็นเสือโคร่งที่มีลายทางจางๆ มาก และมีหางเป็นวงสีน้ำตาลซีเปียสีซีด เสือโคร่งสีขาวและสีทองเกิดจากลักษณะทางพันธุกรรมแบบถ่ายทอดทางยีน ด้อย ที่มีตำแหน่ง สีขาว และ ตำแหน่งแถบ กว้างตามลำดับ ความแตกต่างในสีขาวหิมะเกิดจากยีนหลายตัวที่มีตำแหน่งสีขาวและตำแหน่งแถบกว้าง[62]การผสมพันธุ์เสือโคร่งขาวยังคงเป็นที่ถกเถียงกัน เนื่องจากไม่มีประโยชน์ในการอนุรักษ์ มีเพียง 0.001% ของเสือโคร่งในป่าเท่านั้นที่มียีนสำหรับสีนี้ และเสือโคร่งขาวจำนวนมากเกินไปในกรงขังเป็นผลมาจากการผสมพันธุ์ในสายพันธุ์เดียวกัน ดังนั้น การผสมพันธุ์ต่อไปของพวกมันจะเสี่ยงต่อภาวะซึมเศร้าจากการผสมพันธุ์ในสายพันธุ์ เดียวกัน และการสูญเสียความแปรปรวนทางพันธุกรรมในเสือที่เลี้ยงไว้ในกรง[63]

มีการบันทึกเสือโคร่งที่มีสีคล้ำเทียมที่ มีลายทางหนาและผสานกันใน อุทยานแห่งชาติซิมลิปาลและสวนสัตว์อินเดียสามแห่ง การวิเคราะห์ พันธุกรรมประชากรของตัวอย่างเสือโคร่งอินเดียเผยให้เห็นว่าลักษณะ นี้ เกิดจากการกลายพันธุ์ของ ยีน อะมิโนเปปไทเดสแบบทรานส์ เมม เบรน เสือโคร่งซิมลิปาลประมาณร้อยละ 37 มีลักษณะนี้ ซึ่งเชื่อมโยงกับการแยกทางพันธุกรรม [ 64]

การกระจายพันธุ์และถิ่นที่อยู่อาศัย

ภาพเสือในป่าตอนกลางคืน
กล้องดักถ่ายเสือไซบีเรียในรัสเซีย

เสือโคร่งมีถิ่นกำเนิดตั้งแต่ตุรกีตะวันออก อิหร่านเหนือ และอัฟกานิสถาน ไปจนถึงเอเชียกลาง และตั้งแต่ปากีสถานเหนือ ผ่านอนุทวีปอินเดียและอินโดจีน ไปจนถึงไซบีเรียตะวันออกเฉียงใต้ สุมาตรา ชวา และบาหลี[47]ณ ปี 2022 เสือโคร่งมีถิ่นกำเนิดน้อยกว่า 7% ของการกระจายพันธุ์ในอดีต และมีอาณาเขตกระจายตัวในอนุทวีปอินเดียคาบสมุทรอินโดจีนสุมาตรา จีนตะวันออกเฉียงเหนือ และตะวันออกไกลของรัสเซีย [ 1]ณ ปี 2020 อินเดียมีพื้นที่ที่อยู่อาศัยของเสือโคร่งมากที่สุดในโลก โดยมีพื้นที่ 300,508 ตารางกิโลเมตร( 116,027 ตารางไมล์) รองลงมาคือรัสเซียซึ่งมีพื้นที่ 195,819 ตารางกิโลเมตร( 75,606 ตารางไมล์) [65]

เสือโคร่งส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในป่าและสามารถปรับตัวได้สูง[54]บันทึกในเอเชียกลางระบุว่าเสือโคร่งอาศัยอยู่ในป่าแม่น้ำตูกายและป่าภูเขาและที่ราบลุ่มในเทือกเขาคอเคซัสเป็นหลัก[66] ในภูมิภาคอามูร์ - อุสซูรีของรัสเซียและจีน เสือโคร่งอาศัยอยู่ในป่าสนเกาหลีและป่ากว้างใบเขตอบอุ่นและป่าผสมป่าริมฝั่งแม่น้ำทำหน้าที่เป็น เส้นทาง กระจายพันธุ์ที่ให้ทั้งอาหารและน้ำแก่เสือโคร่งและสัตว์กีบเท้า [ 67]ในอนุทวีปอินเดีย เสือโคร่งส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในป่ากว้างใบชื้นในเขตร้อนและกึ่ง เขตร้อน ป่ากว้างใบเขตอบอุ่น และป่าผสมป่าดิบชื้นเขตร้อน ป่าดิบแล้งเขตร้อนที่ราบลุ่มน้ำพาและป่าชายเลนของซุนดาร์บันส์[68]ในเทือกเขาหิมาลัยตะวันออกพบในป่าเขตอบอุ่นที่ระดับความสูงถึง 4,200 เมตร (13,800 ฟุต) ในภูฏาน 3,630 เมตร (11,910 ฟุต) ในเทือกเขา Mishmiและ 3,139 เมตร (10,299 ฟุต) ในเขต Mêdogทางตะวันออกเฉียงใต้ของทิเบต[69] [70] [71] ในประเทศไทย พบใน ป่าผลัดใบและป่าดิบชื้น[72]บนเกาะสุมาตรา พบในป่าพรุ ที่ราบลุ่มและ ป่าดิบเขาที่ขรุขระ[73]

ความหนาแน่นของประชากร

การดักถ่ายภาพระหว่างปี 2010–2015 ในป่าสนผลัดใบและกึ่งเขตร้อนของอุทยานแห่งชาติจิมคอร์เบตต์ ทางตอนเหนือของอินเดีย เผยให้เห็น ความหนาแน่นของประชากรเสือโคร่งที่มั่นคงอยู่ที่ 12–17 ตัวต่อพื้นที่ 100 ตารางกิโลเมตร( 39 ตารางไมล์) ในพื้นที่ 521 ตารางกิโลเมตร( 201 ตารางไมล์) [74] ในภาคเหนือของเมียนมาร์ ความหนาแน่นของประชากรในพื้นที่ตัวอย่างประมาณ 3,250 ตารางกิโลเมตร( 1,250 ตารางไมล์) ในกลุ่มป่ากว้างใบเขตร้อนและทุ่งหญ้า คาดว่าอยู่ที่ 0.21–0.44 ตัวต่อพื้นที่ 100 ตารางกิโลเมตร( 39 ตารางไมล์) เมื่อปี 2009 [75] ความหนาแน่นของประชากรในป่าเบญจพรรณผลัดใบและป่ากึ่งผลัดใบของ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง ของประเทศไทยคาดว่าอยู่ที่ 2.01 ตัวต่อพื้นที่ 100 ตารางกิโลเมตร( 39 ตารางไมล์) ในช่วงทศวรรษ 1970 และ 1980 เกิดการตัดไม้ทำลายป่า และการลักลอบล่าสัตว์ในอุทยานแห่งชาติ แม่วงก์และคลองลานซึ่งความหนาแน่นของประชากรต่ำกว่ามาก โดยประมาณการไว้เพียง 0.359 ตัวต่อพื้นที่ 100 ตารางกิโลเมตร( 39 ตารางไมล์) ในปี 2016 [76] ความหนาแน่นของประชากรในป่าเต็งรังและป่าดิบเขาทางตอนเหนือของมาเลเซียประมาณการไว้ที่ 1.47–2.43 ตัวต่อพื้นที่ 100 ตารางกิโลเมตร( 39 ตารางไมล์) ในอุทยานแห่งรัฐ Royal Belumแต่ 0.3–0.92 ตัวต่อพื้นที่ 100 ตารางกิโลเมตร( 39 ตารางไมล์) ในเขตป่าสงวน Temengor ที่ไม่มีการอนุรักษ์ ซึ่งได้รับการตัดไม้แบบคัดเลือก[77]

พฤติกรรมและนิเวศวิทยา

เสือในน้ำ
การอาบน้ำเสือ

ข้อมูลจากกล้องดักถ่ายแสดงให้เห็นว่าเสือในอุทยานแห่งชาติชิตวันหลีกเลี่ยงสถานที่ที่ผู้คนมักไปกันและจะเคลื่อนไหวมากขึ้นในเวลากลางคืนมากกว่าตอนกลางวัน[78] ในอุทยานแห่งชาติซุนดาร์บันส์ เสือ ที่ติดปลอกคอวิทยุ 6 ตัวเคลื่อนไหวมากที่สุดตั้งแต่รุ่งสางจนถึงเช้าตรู่และจะถึงจุดสูงสุดในเวลาประมาณ 7.00 น. [79] การสำรวจกล้องดักถ่ายเป็นเวลา 3 ปีในอุทยานแห่งชาติชุกลาพันตาเผยให้เห็นว่าเสือมีการเคลื่อนไหวมากที่สุดตั้งแต่พลบค่ำจนถึงเที่ยงคืน[80] ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน เสือจะออกหากินเวลาพลบค่ำและเคลื่อนไหวในเวลากลางคืน โดยมีกิจกรรมสูงสุดในช่วงเช้าและพลบค่ำ พวกมันเคลื่อนไหวเป็นส่วนใหญ่ในช่วงเวลาเดียวกับเหยื่อ[81]

เสือเป็นนักว่ายน้ำที่ทรงพละกำลังมาก และสามารถว่ายน้ำข้ามแม่น้ำที่มีความกว้างถึง 8 กิโลเมตร (5 ไมล์) ได้อย่างง่ายดาย นอกจากนี้ยังสามารถดำน้ำได้ โดยเฉพาะในวันที่อากาศร้อน[57]โดยทั่วไปแล้ว เสือมีความสามารถในการปีนต้นไม้ได้น้อยกว่าเสือชนิดอื่นๆ เนื่องจากขนาดของมัน แต่ลูกเสือที่มีอายุน้อยกว่า 16 เดือนอาจทำได้เป็นประจำ[82] มีการบันทึกว่ามีเสือโตเต็มวัยตัวหนึ่งปี นต้นไม้ที่มีใบเรียบได้สูงถึง 10 เมตร (33 ฟุต) [47]

การเว้นระยะห่างทางสังคม

เสือโคร่งโตเต็มวัยใช้ชีวิตโดดเดี่ยวเป็นส่วนใหญ่ภายในอาณาเขตหรืออาณาเขตซึ่งขนาดของอาณาเขตขึ้นอยู่กับความอุดมสมบูรณ์ของเหยื่อ พื้นที่ทางภูมิศาสตร์ และเพศของแต่ละตัวเป็นหลัก ตัวผู้และตัวเมียจะปกป้องอาณาเขตของตนจากตัวผู้เพศเดียวกัน และอาณาเขตของตัวผู้ครอบคลุมไปถึงตัวเมียหลายตัว[47] [57]ตัวเมียสองตัวในSundarbansมีอาณาเขตบ้าน 10.6 และ 14.1 ตารางกิโลเมตร( 4.1 และ 5.4 ตารางไมล์) [83] ในเขตรักษาพันธุ์เสือ Pannaอาณาเขตบ้านของตัวเมียห้าตัวที่ปล่อยกลับคืนสู่ธรรมชาตินั้นแตกต่างกันไปตั้งแต่ 53–67 ตารางกิโลเมตร( 20–26 ตารางไมล์) ในฤดูหนาวถึง 55–60 ตารางกิโลเมตร( 21–23 ตารางไมล์) ในฤดูร้อนและ 46–94 ตารางกิโลเมตร( 18–36 ตารางไมล์) ในช่วงมรสุมตัวผู้สามตัวมีอาณาเขตบ้านขนาดใหญ่ 84–147 ตร.กม. ( 32–57 ตร.ไมล์) ในฤดูหนาว 82–98 ตร.กม. ( 32–38 ตร.ไมล์) ในฤดูร้อน และ 81–118 ตร.กม. ( 31–46 ตร.ไมล์) ในฤดูมรสุม[84] ในเขตอนุรักษ์ชีวมณฑล Sikhote-Alinตัวเมีย 14 ตัวมีอาณาเขตบ้าน 248–520 ตร.กม. ( 96–201 ตร.ไมล์) และตัวผู้ห้าตัวที่อาศัยอยู่ 847–1,923 ตร.กม. ( 327–742 ตร.ไมล์) ซึ่งทับซ้อนกับตัวเมียมากถึงห้าตัว[85]เมื่อเสือโคร่งตัวเมียในเขตอนุรักษ์เดียวกันมีลูกอายุไม่เกินสี่เดือน พวกมันจะลดอาณาเขตบ้านเพื่อให้ใกล้กับลูกและค่อยๆ ขยายอาณาเขตบ้านขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งลูกของพวกมันอายุ 13–18 เดือน[86]

ไทเกอร์สเปรย์มาร์ก เดวิดราจู 1.jpg
ราชินีแห่งรันธัมบอร์.jpg
เสือโคร่งเบงกอลพ่นปัสสาวะ (ด้านบน) และถูตัวกับต้นไม้เพื่อทำเครื่องหมายอาณาเขต

เสือโคร่งเป็นสัตว์ที่มีถิ่นที่อยู่อาศัยในระยะไกล โดยแต่ละตัวจะกระจายพันธุ์ไปในระยะทางไกลถึง 650 กม. (400 ไมล์) เพื่อไปยังประชากรเสือโคร่งในพื้นที่อื่นๆ[87]ลูกเสือโคร่งตัวเมียจะสร้างอาณาเขตบ้านแห่งแรกใกล้กับแม่ของมัน ในขณะที่ตัวผู้จะอพยพไปไกลกว่าตัวเมีย[88] ตัวเมีย 4 ตัว ที่ติดปลอกคอวิทยุในเมืองชิตวันกระจายพันธุ์กันในระยะทางระหว่าง 0 ถึง 43.2 กม. (0.0 ถึง 26.8 ไมล์) และตัวผู้ 10 ตัวในระยะทางระหว่าง 9.5 ถึง 65.7 กม. (5.9 ถึง 40.8 ไมล์) [89]ตัวผู้ที่ยังไม่โตเต็มวัยจะอาศัยอยู่ชั่วคราวในพื้นที่บ้านของตัวผู้ตัวอื่นจนกว่าจะโตเต็มที่และแข็งแรงพอที่จะท้าทายตัวผู้ที่อาศัยอยู่ที่นั่นได้[88] [90]เสือโคร่งจะทำเครื่องหมายอาณาเขตบ้านของมันโดยพ่นปัสสาวะลงบนพืชและก้อนหิน ข่วนหรือถู ต้นไม้ด้วย กลิ่นและทำเครื่องหมายเส้นทางด้วยอุจจาระ สารคัด หลั่งจากต่อมทวารหนักและเศษดิน[57] [91] [92] [93]การทำเครื่องหมายกลิ่นยังช่วยให้บุคคลสามารถรับรู้ข้อมูลเกี่ยวกับตัวตนของผู้อื่นได้อีกด้วย ที่ดินที่ไม่มีเจ้าของ โดยเฉพาะที่ดินของผู้เสียชีวิต อาจถูกยึดไปภายในไม่กี่วันหรือไม่กี่สัปดาห์[57]

โดยทั่วไปแล้วเสือตัวผู้จะอดทนต่อตัวผู้ตัวอื่นภายในอาณาเขตบ้านของตนได้น้อยกว่าตัวเมียที่อดทนต่อตัวเมียตัวอื่น ข้อพิพาทมักจะได้รับการแก้ไขด้วยการข่มขู่มากกว่าการต่อสู้ เมื่อได้ แสดง อำนาจ เหนือกว่าแล้ว ตัวผู้จะอดทนต่อผู้ใต้บังคับบัญชาภายในอาณาเขตของตนได้ ตราบใดที่พวกมันไม่เข้าใกล้ ข้อพิพาทที่ร้ายแรงที่สุดมักเกิดขึ้นระหว่างตัวผู้สองตัวที่แข่งขันกันเพื่อแย่งตัวเมียในช่วงเป็นสัด [ 94]แม้ว่าเสือส่วนใหญ่จะอาศัยอยู่ตัวเดียว แต่ความสัมพันธ์ระหว่างแต่ละตัวก็อาจซับซ้อนได้ เสือเป็นสัตว์สังคมโดยเฉพาะในการล่าเหยื่อ และบางครั้งเสือตัวผู้จะแบ่งซากกับตัวเมียและลูกๆ ภายในอาณาเขตบ้านนี้ และต่างจากสิงโตตัวผู้ตรงที่พวกมันจะยอมให้พวกมันกินซากที่ล่าได้ก่อนที่มันจะล่าเสร็จ อย่างไรก็ตาม ตัวเมียจะตึงเครียดมากกว่าเมื่อเผชิญหน้ากับตัวเมียอีกตัวในการล่า[95] [96]

การสื่อสาร

ระหว่างการพบปะและการสร้างสัมพันธ์กันอย่างเป็นมิตร เสือจะถูตัวกัน[97]การแสดงออกทางสีหน้ารวมถึง "ภัยคุกคามการป้องกัน" ซึ่งเกี่ยวข้องกับใบหน้าเหี่ยวๆ ฟันที่เปลือย หูที่หุบลง และรูม่านตาที่เบิกกว้าง[98] [47]ทั้งตัวผู้และตัวเมียแสดงการตอบสนองแบบเฟลห์เมนซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะของการทำหน้าบูดบึ้งเมื่อได้กลิ่นรอยปัสสาวะ ตัวผู้ยังใช้เฟลห์เมนเพื่อตรวจจับรอยที่เสือตัวเมียทำในช่วงเป็นสัด[47]เสือจะขยับหูไปมาเพื่อแสดงจุดสีขาว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการเผชิญหน้าที่ก้าวร้าวและระหว่างแม่กับลูก[99]เสือยังใช้หางเพื่อส่งสัญญาณอารมณ์ เพื่อแสดงความเป็นมิตร หางจะตั้งขึ้นและแกว่งช้าๆ ในขณะที่เสือที่หวาดกลัวจะลดหางลงหรือกระดิกหางไปมา เมื่อสงบ หางจะห้อยต่ำลง[100]

โดยปกติเสือจะเงียบ แต่สามารถเปล่งเสียงได้หลายครั้ง[101] [102]เสือจะส่งเสียงคำรามเพื่อส่งสัญญาณให้สัตว์ตัวอื่นๆ ทราบในระยะไกล เสียงนี้จะต้องส่งผ่านปากที่เปิดอยู่ขณะที่ปากปิดลง และสามารถได้ยินได้ในระยะ 3 กิโลเมตร (1.9 ไมล์) เสือจะส่งเสียงคำรามหลายครั้งติดต่อกันและสัตว์ตัวอื่นๆ ก็จะตอบสนองเช่นเดียวกัน เสือจะคำรามในช่วงผสมพันธุ์ และแม่เสือจะส่งเสียงคำรามเพื่อเรียกลูกๆ มาหา เมื่อเสือเครียด เสือจะครางซึ่งเป็นเสียงที่คล้ายกับเสียงคำราม แต่จะเบากว่าและจะดังขึ้นเมื่อปิดปากอย่างน้อยบางส่วน เสียงครางสามารถได้ยินได้ในระยะ 400 เมตร (1,300 ฟุต) [47] [103]การเผชิญหน้าแบบก้าวร้าวมักเกี่ยวข้องกับการคำรามการขู่คำรามและเสียงฟ่อ[104]เสียง "ไอคำราม" หรือ "ไอคำราม" ระเบิดจะปล่อยออกมาทางปากที่เปิดอยู่และฟันที่เปิดออก[47] [104] [99]ในสถานการณ์ที่เป็นมิตร เสือจะส่งเสียงกรนเบาๆ ที่มีความถี่ต่ำคล้ายกับเสียงครางของแมวตัวเล็ก[105]แม่เสือจะสื่อสารกับลูกๆ ของมันโดยการคราง ในขณะที่ลูกๆ จะส่งเสียงร้องตอบกลับด้วยเสียงเมี๊ยว [ 106]เมื่อตกใจ พวกมันจะ "เห่า" พวกมันจะส่งเสียงเหมือนกวาง "ป๊อก" โดยไม่ทราบสาเหตุ แต่ส่วนใหญ่มักจะส่งเสียงเมื่อฆ่า[107] [108]

การล่าสัตว์และการรับประทานอาหาร

เสือกำลังโจมตีกวางซัมบาร์จากด้านหลังโดยดึงหลังมัน
เสือโคร่งเบงกอลโจมตีกวางซัมบาร์ในเขตรักษาพันธุ์เสือรันธัมภอร์

เสือโคร่งเป็นสัตว์กินเนื้อและนักล่าชั้นยอดที่กินสัตว์กีบเท้าขนาดใหญ่และขนาดกลางเป็นหลัก โดยสัตว์ที่ชอบได้แก่กวางซัมบาร์ วา ปิติแมนจูเรียบาราซิงฮากระทิงและหมูป่า[ 109] [110] [111] ความอุดมสมบูรณ์และน้ำหนักตัวของเหยื่อถือเป็นเกณฑ์หลักในการคัดเลือกเหยื่อของเสือโคร่ง ทั้งภายในและภายนอกพื้นที่คุ้มครอง[112] นอกจากนี้ยังล่าเหยื่อขนาดเล็กตามโอกาส เช่นลิงนกยูงและนกที่อาศัยอยู่บนพื้นดินเม่นและปลา[47] [57]นอกจากนี้ยังมีรายงานการโจมตีช้างเอเชียและแรดอินเดีย เป็นครั้งคราว [113] เสือโคร่งมักจะล่าลูกวัวที่อ่อนแอกว่า[114] บางครั้งพวกมันล่าปศุสัตว์และสุนัขในบริเวณใกล้เคียงที่อยู่อาศัย[47]เสือโคร่งกินพืช ผลไม้ และแร่ธาตุเป็นใยอาหารและอาหารเสริม เป็นครั้งคราว [115]

เสือเรียนรู้การล่าเหยื่อจากแม่ แม้ว่าความสามารถในการล่าเหยื่ออาจมีมาแต่กำเนิดก็ตาม[116]โดยปกติแล้ว เสือจะล่าเหยื่อทุกสัปดาห์ แต่แม่จะต้องล่าเหยื่อบ่อยกว่านั้น[54]ครอบครัวจะล่าเหยื่อด้วยกันเมื่อลูกเสือโตพอ[117]เสือจะค้นหาเหยื่อโดยใช้การมองเห็นและการได้ยิน[118]เสือจะรอที่แหล่งน้ำเพื่อให้เหยื่อมา โดยเฉพาะในช่วงฤดูร้อนที่อากาศร้อน[119] [120]เสือเป็นนักล่าที่ซุ่มโจมตี และเมื่อเข้าใกล้เหยื่อที่มีแนวโน้มจะล่าเหยื่อ มันจะหมอบลงโดยก้มหัวลงและซ่อนตัวในพุ่มไม้ มันจะสลับไปมาระหว่างการคืบคลานไปข้างหน้าและอยู่นิ่งๆ เสืออาจถึงขั้นงีบหลับและสามารถอยู่ในจุดเดิมได้นานถึงหนึ่งวัน โดยรอเหยื่อและโจมตีเมื่อเหยื่ออยู่ใกล้พอ[121]โดยปกติจะอยู่ภายในระยะ 30 เมตร (98 ฟุต) [54]หากเหยื่อพบเห็นก่อนหน้านั้น แมวจะไม่ไล่ตามเหยื่อต่อไป[119]เสือสามารถวิ่งได้เร็วถึง 56 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) และกระโดดได้ 10 ม. (33 ฟุต) [122] [123]เสือไม่ใช่สัตว์วิ่งระยะไกล และจะยอมแพ้หากเหยื่อวิ่งเร็วกว่าในระยะทางที่กำหนด[119]

เสือสองตัวกำลังโจมตีหมูป่า
เสือโคร่งเบงกอล 2 ตัวกำลังโจมตีหมูป่าใน  เขตรักษาพันธุ์เสือคานฮา

เสือจะโจมตีจากด้านหลังหรือด้านข้างและพยายามทำให้เป้าหมายเสียสมดุล มันจะเกาะเหยื่อด้วยขาหน้า บิดตัวและหมุนตัวระหว่างต่อสู้และพยายามดึงเหยื่อลงมาที่พื้น โดยทั่วไปแล้วเสือจะกัดที่คอจนกว่าเหยื่อจะตายจากการถูกบีบคอ [ 47] [124] [125] [126]มันมีแรงกัดเฉลี่ยที่ปลายเขี้ยวที่ 1,234.3 นิวตัน [ 127]การเกาะคอจะทำให้แมวอยู่นอกระยะเอื้อมของเขา เขา งา และกีบ[124] [128]เสือเป็นนักฆ่าที่ปรับตัวได้และอาจใช้วิธีอื่นๆ รวมถึงการฉีกคอหรือหักคอ เหยื่อขนาดใหญ่จะพิการได้จากการกัดที่หลังข้อเท้าทำให้เอ็นขาด การฟาดด้วยอุ้งเท้าขนาดใหญ่สามารถทำให้กะโหลกของควายน้ำตะลึง หรือหักได้ [129]พวกมันฆ่าเหยื่อตัวเล็กด้วยการกัดที่ท้ายทอยหรือหัว[130] [54] อัตราความสำเร็จ ในการล่าเสือนั้น ประเมินได้จาก 5% ไปจนถึง 50% พวกมันบางครั้งถูกฆ่าหรือบาดเจ็บจากเหยื่อขนาดใหญ่หรืออันตราย เช่น กระทิง ควาย และหมูป่า[54]

โดยปกติแล้วเสือจะย้ายซากสัตว์ไปยังจุดส่วนตัวที่มีพืชพรรณขึ้นปกคลุมซึ่งอยู่ห่างออกไปไม่เกิน 183 เมตร (600 ฟุต) แม้ว่าจะมีการบันทึกว่าเสือลากซากสัตว์ไปได้ไกลถึง 549 เมตร (1,801 ฟุต) เสือมีพละกำลังมากพอที่จะลากซากสัตว์ที่โตเต็มวัยไปได้ไกลพอสมควร เสือจะพักสักครู่ก่อนกินอาหาร และสามารถกินเนื้อได้มากถึง 50 กิโลกรัม (110 ปอนด์) ในครั้งเดียว แต่กินซากสัตว์ได้หลายวัน ทำให้เหลือซากสัตว์ไว้กินซากสัตว์น้อยมาก[131]

คู่แข่ง

ภาพวาดฝูงหมาป่ากำลังโจมตีเสือ
ภาพประกอบจากปี พ.ศ. 2350 ที่สุนัขป่าโจมตีเสือ

ในพื้นที่ส่วนใหญ่ เสือโคร่งมีถิ่นที่อยู่อาศัยร่วมกับเสือดาวและหมาใน โดยปกติแล้วพวกมันจะครอบงำทั้งสองชนิด แต่สำหรับหมาในนั้นจะขึ้นอยู่กับขนาดฝูงของพวกมัน ปฏิสัมพันธ์ระหว่างนักล่าทั้งสามชนิดเกี่ยวข้องกับการไล่ล่าขโมยเหยื่อและฆ่าโดยตรง[132]ฝูงหมาในขนาดใหญ่สามารถฆ่าเสือได้[133]เสือโคร่ง เสือดาว และหมาในอยู่ร่วมกันโดยล่าเหยื่อที่มีขนาดต่างกัน[134]ในอุทยานแห่งชาติ Nagarholeพบว่าน้ำหนักเฉลี่ยของเหยื่อที่เสือฆ่าได้คือ 91.5 กก. (202 ปอนด์) เมื่อเทียบกับ 37.6 กก. (83 ปอนด์) ของเสือดาวและ 43.4 กก. (96 ปอนด์) ของหมา ใน [135]ในอุทยานแห่งชาติกุยบุรีหลังจากจำนวนเหยื่อลดลง เสือโคร่งก็ยังคงฆ่าเหยื่อที่ชอบ ในขณะที่เสือดาวและหมาในกินเหยื่อขนาดเล็กมากขึ้น[110]

ทั้งเสือดาวและหมาจิ้งจอกสามารถอาศัยอยู่ในถิ่นอาศัยของเสือได้สำเร็จหากมีอาหารและพืชพรรณปกคลุมอย่างอุดมสมบูรณ์[134] [136]มิฉะนั้น พวกมันดูเหมือนจะพบได้น้อยลงในถิ่นอาศัยของเสือจำนวนมาก การฟื้นตัวของประชากรเสือในอุทยานแห่งชาติราชจีในช่วงปี 2000 ส่งผลให้ความหนาแน่นของประชากรเสือดาวลดลง[137]ในทำนองเดียวกัน ในพื้นที่สองแห่งในอินเดียตอนกลาง ขนาดของฝูงหมาจิ้งจอกมีความสัมพันธ์เชิงลบกับความหนาแน่นของเสือ[138]การกระจายตัวของเสือดาวและหมาจิ้งจอกในกุยบุรีมีความสัมพันธ์ทั้งกับการเข้าถึงเหยื่อและภาวะขาดแคลนเสือ[139]ในอุทยานแห่งชาติจิกมีดอร์จีพบว่าเสืออาศัยอยู่ในส่วนลึกของป่าในขณะที่นักล่าที่มีขนาดเล็กกว่าถูกผลักให้เข้าใกล้แนวชายขอบ มากขึ้น [140]

การสืบพันธุ์และวงจรชีวิต

เสือกับลูก
ครอบครัวเสือโคร่งเบงกอลในเขตรักษาพันธุ์เสือคานฮา

เสือโคร่งมักจะผสมพันธุ์ตลอดทั้งปี โดยเฉพาะระหว่างเดือนพฤศจิกายนถึงเมษายน เสือโคร่งตัวเมียจะอยู่ในช่วงเป็นสัดประมาณ 3-6 วันต่อครั้ง โดยเว้นระยะห่างกัน 3-9 สัปดาห์[47]ตัวผู้ซึ่งอาศัยอยู่จะผสมพันธุ์กับตัวเมียทุกตัวภายในอาณาเขตที่มันอาศัยอยู่ โดยตัวเมียจะแสดงสัญญาณว่าพวกมันยอมรับโดยการคำรามและทำเครื่องหมาย[141] [142]ตัวผู้ที่อายุน้อยกว่าและชั่วคราวก็จะถูกดึงดูดเช่นกัน ทำให้เกิดการต่อสู้ ซึ่งตัวผู้ซึ่งอาศัยอยู่ที่มีอำนาจเหนือกว่าจะขับไล่ตัวที่แย่งชิงไป[143] [141]ในระหว่างการเกี้ยวพาราสี ตัวผู้จะระมัดระวังตัวเมียในขณะที่รอให้ตัวเมียแสดงสัญญาณว่าพร้อมที่จะผสมพันธุ์ ตัวเมียจะส่งสัญญาณถึงมันโดยวางตัวเองในท่าลอร์โดซิสโดยให้หางอยู่ด้านข้างการมีเพศสัมพันธ์โดยปกติจะใช้เวลาไม่เกิน 20 วินาที โดยตัวผู้จะกัดที่หลังคอของตัวเมีย หลังจากเสร็จสิ้น ตัวผู้จะดึงตัวออกอย่างรวดเร็วเนื่องจากตัวเมียอาจหันกลับมาตบมัน[141]คู่เสืออาจอยู่ด้วยกันได้นานถึงสี่วันและผสมพันธุ์ได้หลายครั้ง[144] การตั้งครรภ์จะกินเวลานานประมาณสามเดือนหรือมากกว่า[47]

เสือโคร่งตัวเมียจะให้กำเนิดลูกในสถานที่อันเงียบสงบ ไม่ว่าจะเป็นในพุ่มไม้หนาทึบ ในถ้ำ หรือใต้เพิงหิน[145] ลูกเสือโคร่งมักจะมีมากถึง 7 ตัว แต่โดยทั่วไปจะมี 2-3 ตัว[143] [145]ลูกเสือแรกเกิดมีน้ำหนัก 785–1,610 กรัม (27.7–56.8 ออนซ์) และตาบอดและชอบอยู่ร่วมกับสัตว์อื่น [ 145]แม่เสือโคร่งจะเลียและทำความสะอาดลูก ดูดนม และปกป้องลูกอย่างโหดร้ายจากภัยคุกคามใดๆ[143]ลูกเสือจะลืมตาเมื่ออายุได้ 3 ถึง 14 วัน และการมองเห็นจะชัดเจนขึ้นหลังจากนั้นอีกไม่กี่สัปดาห์[145]พวกมันสามารถออกจากโพรงได้หลังจาก 2 เดือน และในช่วงเวลาเดียวกันนั้น พวกมันจะเริ่มกินเนื้อ[143] [146]แม่เสือโคร่งจะปล่อยให้ลูกออกล่าเพียงลำพัง และถึงตอนนั้นมันก็ไม่ได้เดินทางไกล[147]เมื่อเธอสงสัยว่าบริเวณใดไม่ปลอดภัยอีกต่อไป เธอจะย้ายลูกๆ ไปยังจุดใหม่ โดยจับลูกๆ ทีละตัวด้วยปากของเธอที่คอ[148] เสือโคร่งตัวเมียในเขตรักษาพันธุ์ชีวมณฑลสิโคเท-อาลินใช้เวลากับลูกๆ ของเธอให้คุ้มค่าที่สุดโดยลดอาณาเขตการอยู่อาศัย ฆ่าเหยื่อที่ใหญ่ขึ้น และกลับมาที่ถ้ำได้เร็วกว่าการไม่มีลูก เมื่อลูกๆ เริ่มกินเนื้อ เธอพาลูกๆ ไปฆ่าในพื้นที่ ซึ่งจะทำให้ลูกๆ ได้รับการปกป้องและเข้าถึงอาหารได้ดีที่สุด[149] ในเขตรักษาพันธุ์เดียวกัน ลูกๆ 21 ตัวตายไป 1 ตัวในระยะเวลา 8 ปีที่ติดตาม และอัตราการตายไม่แตกต่างกันระหว่างลูกเสือตัวผู้และตัวเมีย[150] การติดตามเสือโคร่งใน เขตรักษาพันธุ์เสือรันธัมบอร์ เป็นเวลา 6 ปีพบว่าอัตราการรอดชีวิตเฉลี่ยต่อปีอยู่ที่ประมาณ 85 เปอร์เซ็นต์สำหรับลูกเสือตัวผู้และตัวเมีย 74 ตัว อัตราการรอดชีวิตเพิ่มขึ้นเป็น 97 เปอร์เซ็นต์สำหรับลูกเสือตัวผู้และตัวเมียวัยอ่อนที่มีอายุ 1 ถึง 2 ปี[151] สาเหตุของการตายของลูกสัตว์ ได้แก่ สัตว์นักล่า น้ำท่วม ไฟไหม้ แม่สัตว์ตาย และบาดเจ็บสาหัส[148] [152] [153] [151]

เสือโคร่งกับลูกในหิมะ
เสือโคร่งไซบีเรียกับลูกของมันที่สวนสัตว์บัฟฟาโล

เมื่อผ่านไปประมาณสองเดือน ลูกเสือจะสามารถเดินตามแม่ได้ พวกมันยังคงซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้เมื่อแม่ไปล่าลูก เด็กๆ จะผูกพันกันผ่านการต่อสู้และการฝึกสะกดรอยตาม ลำดับชั้นของครอกจะพัฒนาขึ้น โดยลูกเสือตัวใหญ่ที่สุด ซึ่งมักจะเป็นตัวผู้ มักจะเป็นฝ่ายรุกมากที่สุดและกินเหยื่อจนอิ่มก่อน[154]เมื่ออายุประมาณหกเดือน ลูกเสือจะหย่านนมเต็มที่และมีอิสระในการสำรวจสภาพแวดล้อมมากขึ้น เมื่ออายุได้แปดถึงสิบเดือน พวกมันจะตามแม่ไปล่าลูกเสือ[117]ลูกเสือสามารถล่าได้ตั้งแต่อายุ 11 เดือน และจะเป็นอิสระได้เมื่ออายุ 18 ถึง 24 เดือน โดยตัวผู้จะเป็นอิสระเร็วกว่าตัวเมีย[155] [151]เสือโคร่งติดปลอกคอวิทยุในเมืองชิตวันเริ่มออกจากพื้นที่เกิดเมื่ออายุ 19 เดือน[89]ตัวเมียที่อายุน้อยจะ โตเต็มวัย เมื่ออายุได้สามถึงสี่ปี ในขณะที่ตัวผู้จะโตเต็มวัย เมื่ออายุได้สี่ถึงห้าปี [47] เสือโคร่งมีอายุขัย ประมาณ 7–10 ปี [156] เสือโคร่งเบงกอลในป่ามีอายุขัย 12–15 ปี[157]ข้อมูลจาก International Tiger Studbook 1938–2018 ระบุว่าเสือโคร่งในกรงมีอายุขัยนานถึง 19 ปี[158]

พ่อไม่ได้มีบทบาทในการเลี้ยงดูลูก แต่เขาจะพบปะและโต้ตอบกับลูกๆ ตัวผู้ซึ่งอาศัยอยู่ที่นี่ดูเหมือนจะมาเยี่ยมครอบครัวลูกตัวเมียภายในอาณาเขตบ้านของมัน พวกมันเข้าสังคมและแบ่งปันเหยื่อที่ฆ่า[159] [160]มีการบันทึกว่าตัวผู้ตัวหนึ่งดูแลลูกที่แม่ตาย[161]โดยการปกป้องอาณาเขตบ้านของมัน ตัวผู้จะปกป้องตัวเมียและลูกๆ จากตัวผู้ตัวอื่นๆ[162]เมื่อตัวผู้ตัวใหม่เข้ามาแทนที่ ลูกๆ ที่ยังพึ่งพาอาศัยกันก็เสี่ยงต่อ การถูก ฆ่าตายในขณะที่ตัวผู้พยายามผสมพันธุ์ลูกของตัวเองกับตัวเมีย[163]การศึกษาที่ใช้เวลานานเจ็ดปีในอุทยานแห่งชาติชิตวันเผยให้เห็นว่าลูกๆ และลูกอ่อน 12 ตัวจาก 56 ตัวที่ตรวจพบถูกตัวผู้ที่เข้ามาแทนที่อาณาเขตบ้านฆ่าตาย[153]

สุขภาพและโรคภัยไข้เจ็บ

เสือได้รับการบันทึกว่าเป็นโฮสต์ของปรสิตต่างๆ รวมถึงพยาธิตัวตืด เช่นDiphyllobothrium erinacei , Taenia pisiformisในอินเดีย และไส้เดือนฝอยเช่นToxocaraในอินเดีย และPhysaloptera preputialis , Dirofilaria ursiและUiteinartaในไซบีเรีย[47] โรคลำไส้อักเสบในสุนัขพบได้ในเสือไซบีเรีย[164] การติดเชื้อ ไวรัสMorbillivirusเป็นสาเหตุที่เป็นไปได้ของการตายของเสือโคร่งในตะวันออกไกลของรัสเซีย ซึ่งยังตรวจพบว่าเป็นโรคไข้หัดในแมวและไวรัสโคโรนาในแมว เป็น บวก[165] ตัวอย่างเลือดจากเสือโคร่งโตเต็มวัย 11 ตัวในเนปาลพบแอนติบอดีต่อไวรัส Parvovirus -2 ในสุนัข ไวรัสเฮอร์ปี ส์ในแมว ไวรัส โคโรนาในแมว โรคเลปโตสไปโรซิสและToxoplasma gondii [ 166]

ภัยคุกคาม

เสือโคร่งได้รับการขึ้นบัญชีว่าใกล้สูญพันธุ์ในบัญชีแดงของ IUCNตั้งแต่ปี 1986 และคาดว่าประชากรเสือโคร่งทั่วโลกลดลงอย่างต่อเนื่องจากประมาณ 5,000–8,262 ตัวในช่วงปลายทศวรรษ 1990 เหลือ 3,726–5,578 ตัวในปี 2022 [1]ระหว่างปี 2001–2020 พื้นที่ที่เสือโคร่งอาศัยอยู่ลดลงจาก 1,025,488 ตารางกิโลเมตร( 395,943 ตารางไมล์) เหลือ 911,901 ตารางกิโลเมตร( 352,087 ตารางไมล์) [65] การทำลายถิ่นที่อยู่อาศัยการแยกส่วนของถิ่นที่อยู่อาศัยและการลักลอบขนและส่วนต่างๆ ของร่างกายเป็นภัยคุกคามหลักที่ทำให้ประชากรเสือโคร่งในทุกประเทศที่มีถิ่นที่อยู่อาศัยลดลง[1]

พื้นที่คุ้มครองในอินเดียตอนกลางมีการแบ่งแยกอย่างมากเนื่องจากโครงสร้างพื้นฐานเชิงเส้นตรง เช่น ถนน ทางรถไฟสายส่งไฟฟ้า ช่องทางชลประทานและ กิจกรรม การทำเหมืองในบริเวณใกล้เคียง[167] ในเขตตะนาวศรีทางตอนใต้ของเมียนมาร์การตัดไม้ทำลายป่าควบคู่ไปกับกิจกรรมการทำเหมืองและแรงกดดันในการล่าสัตว์ที่สูงเป็นภัยคุกคามต่อประชากรเสือ[168] ในประเทศไทย พื้นที่คุ้มครอง 9 ใน 15 แห่งที่เป็นที่อยู่อาศัยของเสืออยู่โดดเดี่ยวและกระจัดกระจาย ทำให้มีความน่าจะเป็นต่ำที่จะแยกย้ายกันไประหว่างพื้นที่เหล่านี้ โดย 4 ใน 15 แห่งไม่มีเสืออาศัยอยู่เลยนับตั้งแต่ประมาณปี 2013 [169] ในมาเลเซียคาบสมุทร มีการทำลายถิ่นที่อยู่อาศัยของเสือ 8,315.7 ตารางกิโลเมตร( 3,210.7 ตารางไมล์) ระหว่างปี 1988–2012 โดยส่วนใหญ่เป็นสวนอุตสาหกรรม[170] การซื้อที่ดินขนาดใหญ่ประมาณ 23,000 ตารางกิโลเมตร( 8,900 ตารางไมล์) สำหรับการเกษตร เชิงพาณิชย์ และการสกัดไม้ในกัมพูชาส่งผลให้ถิ่นที่อยู่อาศัยของเสือโคร่งถูกแบ่งแยกออกไป โดยเฉพาะในที่ราบทางตะวันออก[171] การผสมพันธุ์ในสายพันธุ์เดียวกันที่ลดลงควบคู่ไปกับการทำลายถิ่นที่อยู่อาศัย ทรัพยากรเหยื่อที่ไม่เพียงพอ และการลักลอบล่าสัตว์เป็นภัยคุกคามต่อประชากรเสือโคร่งจำนวนน้อยและแยกตัวอยู่โดดเดี่ยวในเทือกเขาชางไป๋ตามแนวชายแดนจีน-รัสเซีย[172] ในประเทศจีน เสือโคร่งกลายเป็นเป้าหมายของแคมเปญ 'ป้องกันศัตรูพืช' ขนาดใหญ่ในช่วงต้นทศวรรษปี 1950 ซึ่งถิ่นที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมถูกแบ่งแยกออกไปหลังจากการตัดไม้ทำลายป่าและการย้ายถิ่นฐานของผู้คนไปยังพื้นที่ชนบท ซึ่งพวกเขาล่าเสือโคร่งและสัตว์ล่าเหยื่อ แม้ว่าการล่าเสือโคร่งจะถูกห้ามในปี 1977 แต่จำนวนประชากรเสือโคร่งยังคงลดลงและถือว่าสูญพันธุ์ไปแล้วในจีนตอนใต้ตั้งแต่ปี 2001 [173] [174]

พรมลายเสือที่จัดแสดงอยู่บนผนังด้านหลังชายคนหนึ่งถือปืน
หนังเสือชวาปี 1915

ประชากรเสือในอินเดียตกเป็นเป้าหมายของพรานล่าสัตว์มาตั้งแต่ทศวรรษ 1990 และสูญพันธุ์ไปในเขตรักษาพันธุ์เสือสองแห่งในปี 2005 และ 2009 [175] ระหว่างเดือนมีนาคม 2017 ถึงมกราคม 2020 พบ กิจกรรมของนักล่า 630 ครั้งโดยใช้ บ่วง ตาข่าย ลอยน้ำ แพลตฟอร์มในการล่าสัตว์ และสุนัขล่าสัตว์ในป่าสงวนประมาณ 1,000 ตาราง กิโลเมตร (390 ตารางไมล์) ทางตอนใต้ของเมียนมาร์[176] อุทยานแห่งชาติ Nam Et-Phou Loueyถือเป็นแหล่งสำคัญแห่งสุดท้ายของเสือในลาว แต่ยังไม่มีการบันทึกไว้ที่นั่นอย่างน้อยตั้งแต่ปี 2013 ประชากรเสือเหล่านี้น่าจะตกเป็นเหยื่อของการล่าแบบไม่เลือกหน้า[177] หน่วย ต่อต้านการลักลอบล่าสัตว์ในภูมิประเทศKerinci Seblat ของสุมาตรา ได้รื้อกับดักเสือ 362 อันและยึดหนังเสือได้ 91 ตัวในช่วงปี 2005–2016 อัตราการลักลอบล่าสัตว์ประจำปีเพิ่มขึ้นตามราคาหนังสัตว์ที่เพิ่มสูงขึ้น[178] การลักลอบล่าสัตว์ยังเป็นภัยคุกคามหลักต่อประชากรเสือในรัสเซียตะวันออกไกล ซึ่ง ถนน ตัดไม้ช่วยให้ผู้ลักลอบล่าสัตว์และผู้คนเข้าถึงผลิตภัณฑ์จากป่าที่สำคัญต่อการดำรงชีวิตของสัตว์นักล่าในฤดูหนาวได้ง่ายขึ้น[179]

มีการตรวจพบชิ้นส่วนร่างกายของเสือ 207 ตัวจากการสำรวจ 21 ครั้งในปี 1991–2014 ในตลาดค้าสัตว์ป่าสองแห่งในเมียนมาร์ที่ให้บริการลูกค้าในประเทศไทยและจีน[180] ในช่วงปี 2000–2022 เสืออย่างน้อย 3,377 ตัวถูกยึดจากการยึด 2,205 ครั้งใน 28 ประเทศ โดยยึดได้ 665 ตัวมีชีวิตและ 654 ตัวเสียชีวิต หนังเสือทั้งตัว 1,313 ชิ้น ส่วนร่างกาย เช่น กระดูก ฟัน อุ้งเท้า กรงเล็บ หนวด และเนื้อ 1.1 ตัน (1.1 ตันยาว; 1.2 ตันสั้น) 16,214 ครั้ง การยึด 759 ครั้งในอินเดียรวมชิ้นส่วนร่างกายของเสือ 893 ตัว และการยึด 403 ครั้งในประเทศไทยส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับเสือที่เพาะเลี้ยงในกรง[181]การยึดชิ้นส่วนร่างกายเสือในเนปาลระหว่างเดือนมกราคม 2011 ถึงเดือนธันวาคม 2015 พบชิ้นส่วนร่างกายเสือ 585 ชิ้นและซากทั้งตัว 2 ชิ้นใน 19 เขต[182]ข้อมูลการยึดจากอินเดียระหว่างปี 2001–2021 ระบุว่าหนังเสือเป็นชิ้นส่วนร่างกายที่ซื้อขายกันมากที่สุด รองลงมาคือกรงเล็บ กระดูก และฟัน เส้นทางการค้าส่วนใหญ่ผ่านรัฐมหาราษฏระ กรณาฏกะ ทมิฬนาฑู และอัสสัม[183] ​​มีการยึดชิ้นส่วนร่างกายเสือที่ผิดกฎหมายรวม 292 ชิ้นที่ท่าเรือเข้าออกของสหรัฐฯ จากสัมภาระส่วนตัว สินค้าทางอากาศ และไปรษณีย์ระหว่างปี 2003 ถึง 2012 [184]

ความต้องการชิ้นส่วนของเสือเพื่อใช้ในยาแผนจีนยังถูกยกให้เป็นภัยคุกคามหลักต่อประชากรเสืออีกด้วย[185] การสัมภาษณ์ชาวบ้านในซุนดาร์บันของบังกลาเทศเผยให้เห็นว่าพวกเขาฆ่าเสือเพื่อบริโภคในท้องถิ่นและแลกเปลี่ยนหนัง กระดูก และเนื้อ เพื่อตอบโต้การโจมตีของเสือและเพื่อความตื่นเต้น[186] ชาวบังกลาเทศผู้มั่งคั่งบริโภคชิ้นส่วนร่างกายของเสือ เช่น หนัง กระดูก ฟัน และผม ในพื้นที่ และถูกลักลอบขนส่งจากบังกลาเทศไปยัง 15 ประเทศ รวมทั้งอินเดีย จีน มาเลเซีย เกาหลี เวียดนาม กัมพูชา ญี่ปุ่น และสหราชอาณาจักรผ่านพรมแดนทางบก สนามบิน และท่าเรือ[187] กาวกระดูกเสือเป็นผลิตภัณฑ์จากเสือที่นิยมซื้อเพื่อวัตถุประสงค์ทางการแพทย์ในฮานอยและโฮจิมินห์ซิตี้ [ 188]สิ่งอำนวยความสะดวก "ฟาร์มเสือ" ในจีนและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เพาะพันธุ์เสือเพื่อเลี้ยงไว้กินเอง แต่สิ่งเหล่านี้ดูเหมือนจะทำให้ภัยคุกคามต่อประชากรเสือป่าเลวร้ายลงโดยเพิ่มความต้องการผลิตภัณฑ์จากเสือ[189]

การที่คนในพื้นที่ฆ่าเสือเพื่อตอบโต้การโจมตีและล่าปศุสัตว์ถือเป็นภัยคุกคามในประเทศที่มีเสืออยู่หลายแห่ง เนื่องจากผลที่ตามมาจากความขัดแย้งระหว่างคนกับสัตว์ป่ายังส่งผลให้จำนวนเสือลดลงอีกด้วย[190] [191] [192] [193] [194]

การอนุรักษ์

ประชากรเสือป่าทั่วโลก
ประเทศปีประมาณการ
อินเดียอินเดีย20223,167–3,682 [195]
รัสเซียรัสเซีย2022573–600 [196]
ประเทศอินโดนีเซียประเทศอินโดนีเซีย2022393 [196]
เนปาลเนปาล2022316–355 [197]
ประเทศไทยประเทศไทย2022148–189 [196]
มาเลเซียมาเลเซีย2022<150 [196]
ภูฏานภูฏาน2022131 [198]
บังคลาเทศบังคลาเทศ2022118–122 [199]
จีนจีน2022>60 [196]
พม่าพม่า202228 [196]
ทั้งหมด5,638–5,899

ในระดับสากล เสือโคร่งได้รับการคุ้มครองภายใต้CITES Appendix Iซึ่งห้ามการค้าเสือโคร่งที่มีชีวิตและส่วนต่างๆ ของร่างกาย[1] ในรัสเซีย การล่าเสือโคร่งถูกห้ามตั้งแต่ปี 1952 [200] ในภูฏาน เสือโคร่งได้รับการคุ้มครองตั้งแต่ปี 1969 และได้รับสถานะสัตว์คุ้มครองอย่างสมบูรณ์ตั้งแต่ปี 1995 [201]ตั้งแต่ปี 1972 เสือโคร่งได้รับการคุ้มครองในระดับสูงสุดภายใต้พระราชบัญญัติคุ้มครองสัตว์ป่าของอินเดีย ประจำปี 1972 [ 202] ในเนปาลและบังคลาเทศ เสือโคร่งได้รับการคุ้มครองตั้งแต่ปี 1973 [202] [187] ตั้งแต่ปี 1976 เสือโคร่งได้รับการคุ้มครองอย่างสมบูรณ์ภายใต้พระราชบัญญัติคุ้มครองสัตว์ป่าของมาเลเซีย ประจำปี 1976 [203]และพระราชบัญญัติอนุรักษ์สัตว์ป่าของประเทศที่ประกาศใช้ในปี 2010 ได้เพิ่มโทษสำหรับอาชญากรรมที่เกี่ยวข้องกับสัตว์ป่า[196] ในอินโดนีเซีย ได้รับการคุ้มครองตั้งแต่ปี 1990 [204] ในประเทศจีน การค้าชิ้นส่วนร่างกายของเสือถูกห้ามในปี 1993 [205] พระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่าของไทยได้รับการประกาศใช้ในปี 2019 เพื่อปราบปรามการลักลอบล่าสัตว์และการค้าชิ้นส่วนร่างกาย[206]

ในปี 1973 หน่วยงานอนุรักษ์เสือแห่งชาติและโครงการเสือได้ถูกก่อตั้งขึ้นในอินเดียเพื่อให้ได้รับการสนับสนุนจากสาธารณชนในการอนุรักษ์เสือ[175]ตั้งแต่นั้นมา ได้ มีการจัดตั้ง เขตรักษาพันธุ์เสือ 53 แห่ง ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ 75,796 ตารางกิโลเมตร( 29,265 ตารางไมล์) ในประเทศจนถึงปี 2022 [195] กลยุทธ์การอนุรักษ์เสือแห่งชาติของเมียนมาร์ที่พัฒนาขึ้นในปี 2003 ประกอบด้วยงานการจัดการ เช่น การฟื้นฟูถิ่นที่อยู่อาศัยที่เสื่อมโทรม การเพิ่มขอบเขตของพื้นที่คุ้มครองและทางเดินสัตว์ป่า การปกป้องสายพันธุ์เสือที่เป็นเหยื่อ การขัดขวางการฆ่าเสือและการค้าชิ้นส่วนร่างกายของเสืออย่างผิดกฎหมาย และการส่งเสริมการตระหนักรู้ของประชาชนผ่านโครงการการศึกษาเกี่ยวกับสัตว์ป่า[207] แผนปฏิบัติการเสือฉบับแรกของภูฏานซึ่งดำเนินการในช่วงปี 2006–2015 เกี่ยวข้องกับการอนุรักษ์ถิ่นที่อยู่อาศัย การจัดการความขัดแย้งระหว่างคนกับสัตว์ป่า การศึกษาและการตระหนักรู้ แผนปฏิบัติการฉบับที่ 2 มุ่งเป้าที่จะเพิ่มประชากรเสือของประเทศขึ้นร้อยละ 20 จนถึงปี 2566 เมื่อเทียบกับปี 2558 [201] ในปี 2552 แผนปฏิบัติการเสือโคร่งบังคลาเทศได้รับการริเริ่มเพื่อรักษาเสถียรภาพของประชากรเสือโคร่งของประเทศ รักษาถิ่นที่อยู่อาศัยและฐานเหยื่อที่เพียงพอ ปรับปรุงการบังคับใช้กฎหมาย และส่งเสริมความร่วมมือระหว่างหน่วยงานของรัฐที่รับผิดชอบในการอนุรักษ์เสือ[208] แผนปฏิบัติการเสือโคร่งของประเทศไทยที่ได้รับการรับรองในปี 2553 มุ่งหวังที่จะเพิ่มจำนวนเสือโคร่งของประเทศขึ้นร้อยละ 50 ในกลุ่มป่าตะวันตกและกลุ่มป่าดงพญาเย็น-เขาใหญ่และฟื้นฟูจำนวนเสือโคร่งในพื้นที่ที่มีศักยภาพ 3 แห่งจนถึงปี 2565 [209] โครงการฟื้นฟูเสือโคร่งแห่งชาติอินโดนีเซียที่ได้รับการรับรองในปี 2553 มุ่งหวังที่จะเพิ่มจำนวนเสือโคร่งสุมาตราภายในปี 2565 [210]แผนปฏิบัติการและยุทธศาสตร์ฉบับที่ 3 สำหรับการอนุรักษ์เสือโคร่งสุมาตราสำหรับปี 2563–2573 เน้นที่การเสริมสร้างการจัดการหน่วยประชากรเสือโคร่งขนาดเล็กที่มีจำนวนน้อยกว่า 20 ตัวที่โตเต็มวัย และการเชื่อมโยงระหว่างผืนป่า 13 แปลงในจังหวัดสุมาตราเหนือและสุมาตราตะวันตก[211]

ภาพถ่ายกลางคืนของใบหน้าเสือใกล้กล้อง
เสือสุมาตราป่าถูกจับด้วยกล้องดักถ่าย

ความพยายามในการลาดตระเวนต่อต้านการลักลอบล่าสัตว์เพิ่มขึ้นในพื้นที่คุ้มครองสี่แห่งของรัสเซียระหว่างปี 2011–2014 ส่งผลให้การลักลอบล่าสัตว์ลดลง ทำให้จำนวนเสือเพิ่มขึ้น และปรับปรุงการคุ้มครองประชากรสัตว์กีบเท้า[212]การลักลอบล่าสัตว์และการค้ามนุษย์ถูกประกาศว่าเป็นอาชญากรรมระดับปานกลางและร้ายแรงในปี 2019 [196] ปฏิบัติการต่อต้านการลักลอบล่าสัตว์ยังก่อตั้งขึ้นในเนปาลในปี 2010 โดยมีความร่วมมือและการแลกเปลี่ยนข่าวกรองที่เพิ่มมากขึ้นระหว่างหน่วยงานต่างๆ นโยบายเหล่านี้ทำให้ไม่มีการลักลอบล่าสัตว์เลยเป็นเวลาหลายปี และประชากรเสือของประเทศเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในหนึ่งทศวรรษ[196] การลาดตระเวนต่อต้านการลักลอบล่าสัตว์ในพื้นที่หลักขนาดใหญ่ 1,200 ตารางกิโลเมตร( 460 ตารางไมล์) ของTaman Negaraส่งผลให้ความถี่ของการลักลอบล่าสัตว์ลดลงจาก 34 เหตุการณ์ที่ตรวจพบในปี 2015–2016 เหลือ 20 เหตุการณ์ในปี 2018–2019 การจับกุมทีมล่าสัตว์จำนวน 7 ทีมและการเคลื่อนย้ายบ่วงทำให้เสือโคร่งเพศเมียที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ 3 ตัวและลูกเสืออย่างน้อย 11 ตัวสามารถรอดชีวิตได้[213] เจ้าหน้าที่กองทัพและตำรวจได้รับการส่งไปลาดตระเวนร่วมกับเจ้าหน้าที่จากพื้นที่คุ้มครองในมาเลเซีย[196]

ทางเดินสัตว์ป่าเป็นมาตรการอนุรักษ์ที่สำคัญเนื่องจากช่วยให้ประชากรเสือโคร่งเชื่อมโยงระหว่างพื้นที่คุ้มครองได้ เสือโคร่งใช้ทางเดินอย่างน้อย 9 ทางที่สร้างขึ้นในภูมิประเทศ Terai Arcและเนินเขา Sivalikทั้งในเนปาลและอินเดีย[214] ทางเดินในพื้นที่ป่าที่มีการบุกรุกของมนุษย์ต่ำมีความเหมาะสมอย่างยิ่ง[215] [216] ในบริเวณสุมาตราตะวันตก ทางเดินสัตว์ป่า 12 ทางได้รับการระบุว่ามีความสำคัญสูงในการบรรเทาความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับสัตว์ป่า[217] ในปี 2019 จีนและรัสเซียได้ลงนามในบันทึกความเข้าใจว่าด้วยความร่วมมือข้ามพรมแดนระหว่างพื้นที่คุ้มครอง 2 แห่งได้แก่ อุทยานแห่งชาติเสือโคร่งและเสือดาวตะวันออกเฉียงเหนือของจีนและอุทยานแห่งชาติเสือดาวซึ่งรวมถึงการสร้างทางเดินสัตว์ป่า การติดตามและลาดตระเวนทวิภาคีตามแนวชายแดนจีน-รัสเซีย[218]

เสือโคร่งที่มีปัญหาและ ลูกเสือกำพร้า ที่ได้รับการช่วยเหลือและฟื้นฟูได้รับการปล่อยคืนสู่ป่าและได้รับการเฝ้าติดตามในอินเดีย สุมาตรา และรัสเซีย[84] [219] [220] ในคาซัคสถานการฟื้นฟูถิ่นที่อยู่อาศัยและการปล่อยกลับคืนสู่ป่าของสัตว์เหยื่อในเขตอนุรักษ์ธรรมชาติ Ile-Balkash ได้ดำเนินไป และมีแผนการปล่อยเสือโคร่งกลับคืนสู่ป่าในปี 2025 [221] การปล่อยเสือโคร่งกลับคืนสู่ป่าถือว่าเป็นไปได้ในกัมพูชาตะวันออก เมื่อการจัดการพื้นที่คุ้มครองได้รับการปรับปรุงและการสูญเสียพื้นที่ป่าคงที่[222]เสือโคร่งจีนใต้ถูกเลี้ยงและเพาะพันธุ์ในสวนสัตว์ของจีน โดยมีแผนที่จะปล่อยลูกหลานกลับคืนสู่พื้นที่คุ้มครองที่ห่างไกล[15] [116] โปรแกรมการเพาะพันธุ์ที่ประสานงานกันระหว่างสวนสัตว์ทำให้เสือโคร่งมีพันธุกรรมที่หลากหลายเพียงพอที่จะทำหน้าที่เป็น "หลักประกันต่อการสูญพันธุ์ในป่า" [223]

ความสัมพันธ์กับมนุษย์

ภาพวาดคนล่าเสือบนหลังช้าง
การล่าเสือบนหลังช้างในอินเดีย พ.ศ. 2351

การล่าสัตว์

มนุษย์ล่าเสือมาเป็นเวลาหลายพันปีแล้ว ดังจะเห็นได้จากภาพวาดบนเพิงผา Bhimbetkaในอินเดีย ซึ่งมีอายุย้อนกลับไปถึง 5,000–6,000 ปีก่อน เสือถูกล่าไปทั่วบริเวณที่ล่าในเอเชีย ล่าด้วยหลังม้า ขี่ช้าง หรือแม้กระทั่งสุนัขลากเลื่อน และล่าด้วยหอกและอาวุธปืนในเวลาต่อมา การล่าดังกล่าวดำเนินการโดยทั้งรัฐบาลท้องถิ่นและอาณาจักรต่างๆ เช่นอาณาจักรมองโกลรวมถึงผู้ตั้งถิ่นฐานในยุโรป เสือมักถูกล่าเพื่อเป็นรางวัลและเพราะพวกมันถูกมองว่าเป็นอันตราย[224]ระหว่างปี 1875 ถึง 1925 คาดว่าเสือ 80,000 ตัวถูกฆ่า[225] [226]

การโจมตี

เสือโคร่งยืนอยู่ริมฝั่งป่าชายเลน
เสือโคร่งเบงกอลในสันดาร์บันส์

ในพื้นที่ส่วนใหญ่ เสือจะหลีกเลี่ยงมนุษย์ แต่การโจมตีถือเป็นความเสี่ยงทุกที่ที่มีคนอยู่ร่วมกับพวกมัน[227 ] [228]การเผชิญหน้าที่อันตรายมักเกิดขึ้นใน บริเวณที่อยู่อาศัย ริมชายขอบระหว่างพื้นที่ป่าและพื้นที่เกษตรกรรม[227]การโจมตีมนุษย์ส่วนใหญ่เป็นไปเพื่อป้องกันตัว รวมถึงการปกป้องเด็ก อย่างไรก็ตาม เสือบางครั้งอาจมองมนุษย์เป็นเหยื่อ[228] เสือ กินคนมักจะแก่และพิการ[57]เสือที่ถูกไล่ออกจากพื้นที่บ้านเกิดของตนก็เสี่ยงที่จะกลายมาเป็นสัตว์กินคนเช่นกัน[229]

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 เสือโคร่งจัมพาวัตเป็นผู้รับผิดชอบต่อการเสียชีวิตของมนุษย์มากกว่า 430 รายในเนปาลและอินเดียก่อนที่มันจะถูกจิม คอร์เบตต์ยิง[230] เสือ โคร่งตัวเมียตัวนี้ได้รับบาดเจ็บที่ฟันหักและไม่สามารถฆ่าเหยื่อปกติได้ ผู้เขียนสมัยใหม่คาดเดาว่าการดำรงชีวิตด้วยเนื้อมนุษย์เพียงเล็กน้อยทำให้แมวต้องฆ่าเหยื่อมากขึ้นเรื่อย ๆ[231]การโจมตีของเสือโคร่งมีสูงเป็นพิเศษในสิงคโปร์ในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 เมื่อสวนป่าขยายเข้าไปในแหล่งที่อยู่อาศัยของเสือโคร่ง[232]ในช่วงทศวรรษที่ 1840 จำนวนผู้เสียชีวิตในพื้นที่มีตั้งแต่ 200 ถึง 300 รายต่อปี[233] การโจมตีของเสือโคร่งในซุนดาร์บันทำให้มีผู้เสียชีวิต 1,396 รายในช่วงปี 1935–2006 ตามบันทึกอย่างเป็นทางการของกรมป่าไม้บังคลาเทศ [ 234]เหยื่อของการโจมตีเหล่านี้คือชาวบ้านในพื้นที่ที่เข้าไปในอาณาเขตของเสือโคร่งเพื่อรวบรวมทรัพยากร เช่น ไม้และน้ำผึ้ง ชาวประมงเป็นเป้าหมายที่พบบ่อยเป็นพิเศษ วิธีการในการรับมือการโจมตีของเสือ ได้แก่ การสวมหน้ากากอนามัยแบบกลับด้าน เสื้อผ้าป้องกัน ไม้ และหุ่นจำลองไฟฟ้าที่วางไว้อย่างระมัดระวัง[235]

การถูกจองจำ

เสือถูกเลี้ยงไว้ในกรงมาตั้งแต่สมัยโบราณ ในกรุงโรมโบราณเสือถูกจัดแสดงในโรงละครกลางแจ้ง พวกมันถูกฆ่าใน การ ล่าเหยื่อและใช้ใน การ ฆ่าอาชญากร[236] มีรายงานว่า ผู้ปกครองมองโกลกุบไลข่านเลี้ยงเสือไว้ในศตวรรษที่ 13 เริ่มตั้งแต่ยุคกลางเสือถูกเลี้ยงไว้ในสวนสัตว์ ของ ยุโรป[237]เสือและสัตว์แปลกใหม่อื่นๆ ส่วนใหญ่ใช้เพื่อความบันเทิงของชนชั้นสูง แต่ตั้งแต่ศตวรรษที่ 19 เป็นต้นมา พวกมันถูกจัดแสดงต่อสาธารณชนมากขึ้น เสือเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญโดยเฉพาะและประชากรในกรงก็เพิ่มสูงขึ้น[238]ในปี 2020 มีเสือในกรงมากกว่า 8,000 ตัวในเอเชีย มากกว่า 5,000 ตัวในสหรัฐอเมริกา และไม่น้อยกว่า 850 ตัวในยุโรป[239]มีเสือในกรงมากกว่าในป่า[223]เสือที่ถูกเลี้ยงไว้ในกรงอาจแสดงพฤติกรรมตามแบบแผนเช่น เดินไปมาหรือเฉื่อยชา สวนสัตว์สมัยใหม่สามารถลดพฤติกรรมดังกล่าวได้ด้วยการจัดแสดงที่ออกแบบให้สัตว์สามารถเคลื่อนที่ไปมาระหว่างกรงที่แยกจากกันแต่เชื่อมต่อกัน[240]สิ่งของเสริมความรู้ยังมีความสำคัญต่อสวัสดิภาพของแมวและการกระตุ้นพฤติกรรมตามธรรมชาติของมันอีกด้วย[241]

เสือมีบทบาทสำคัญในคณะละครสัตว์และการแสดงสดอื่นๆRingling Brosมีผู้ฝึกเสือหลายคนในศตวรรษที่ 20 รวมถึงMabel Starkซึ่งกลายเป็นที่นิยมและมีอาชีพการงานยาวนาน เธอมีชื่อเสียงในเรื่องความสามารถในการควบคุมเสือแม้ว่าเธอจะเป็นผู้หญิงตัวเล็ก โดยใช้อุปกรณ์ "ชายชาตรี" เช่น แส้และปืน ผู้ฝึกอีกคนหนึ่งคือClyde Beattyซึ่งใช้เก้าอี้ แส้ และปืนเพื่อยั่วให้เสือและสัตว์ร้ายอื่นๆ แสดงความดุร้ายและทำให้เขาดูกล้าหาญ เขาจะแสดงร่วมกับเสือและสิงโตมากถึง 40 ตัวในหนึ่งการแสดง ตั้งแต่ทศวรรษ 1960 เป็นต้นมา ผู้ฝึก เช่นGunther Gebel-Williamsจะใช้เทคนิคที่อ่อนโยนกว่าในการควบคุมสัตว์ของพวกเขาSara Houckeได้รับการขนานนามว่า "ผู้กระซิบเสือ" เนื่องจากเธอฝึกแมวให้เชื่อฟังเธอโดยการกระซิบกับพวกมัน[242] Siegfried & Royมีชื่อเสียงจากการแสดงร่วมกับเสือขาวในลาสเวกัส การแสดงดังกล่าวสิ้นสุดลงในปี 2003 เมื่อเสือตัวหนึ่งโจมตีรอยระหว่างการแสดง[243]ในปี 2009 เสือเป็นสัตว์ที่ถูกซื้อขายมากที่สุดในคณะละครสัตว์[244]การใช้เสือและสัตว์อื่นๆ ในการแสดงในที่สุดก็ลดน้อยลงในหลายประเทศเนื่องจากแรงกดดันจาก กลุ่ม สิทธิสัตว์และความต้องการที่มากขึ้นของสาธารณชนที่จะเห็นพวกมันในสภาพแวดล้อมที่เป็นธรรมชาติมากขึ้น หลายประเทศจำกัดหรือห้ามการแสดงดังกล่าว[245]

เสือได้รับความนิยมใน ธุรกิจ สัตว์เลี้ยงแปลกๆโดยเฉพาะในสหรัฐอเมริกา[246]ซึ่งในปี 2020 มีเพียง 6% ของประชากรเสือที่ถูกเลี้ยงไว้ในกรงเท่านั้นที่ถูกเลี้ยงไว้ในสวนสัตว์และสถานที่อื่นๆ ที่ได้รับการอนุมัติจากสมาคมสวนสัตว์และพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ [ 189]นักสะสมส่วนตัวถือว่าไม่มีอุปกรณ์เพียงพอในการดูแลเสืออย่างเหมาะสม ซึ่งส่งผลกระทบต่อสวัสดิภาพของเสือ นอกจากนี้ นักสะสมส่วนตัวยังสามารถคุกคามความปลอดภัยสาธารณะได้ด้วยการปล่อยให้ผู้คนโต้ตอบกับเสือได้[189]การเลี้ยงเสือและแมวใหญ่ชนิดอื่นๆ โดยบุคคลส่วนตัวถูกห้ามในสหรัฐอเมริกาในปี 2022 [247]ประเทศส่วนใหญ่ในสหภาพยุโรปได้ห้ามการเพาะพันธุ์และเลี้ยงเสือไว้ภายนอกสวนสัตว์และศูนย์ช่วยเหลือสัตว์ที่ได้รับอนุญาต แต่บางประเทศยังคงอนุญาตให้มีการเลี้ยงเสือในกรงส่วนตัว[248]

ความสำคัญทางวัฒนธรรม

ตราเสือดำมีแถบสีทอง
จี้รูปเสือ(เครื่องหมายแห่งอำนาจ) ฝังทอง จากสุสานของจ้าวโม

เสือเป็นสัตว์ที่มีเสน่ห์และ มีชื่อเสียงที่สุดชนิด หนึ่งKailash Sankhalaเรียกเสือว่า "สัตว์ที่ผสมผสานความกล้าหาญ ความดุร้าย และสีสันอันสดใสได้อย่างหายาก" [143]ในขณะที่ Candy d'Sa เรียกเสือว่า "ดุร้ายและมีอำนาจภายนอก แต่สง่างามและมีวิจารณญาณภายใน" ในการสำรวจออนไลน์ในปี 2004 ซึ่งมีผู้เข้าร่วมกว่า 50,000 คนจาก 73 ประเทศ เสือได้รับการโหวตให้เป็นสัตว์ที่คนทั่วโลกชื่นชอบมากที่สุดด้วยคะแนนโหวต 21% แซงหน้าสุนัขไปอย่างเฉียดฉิว[249]ในทำนองเดียวกัน การศึกษาวิจัยในปี 2018 พบว่าเสือเป็นสัตว์ป่าที่ได้รับความนิยมมากที่สุดโดยพิจารณาจากการสำรวจ รวมถึงการปรากฏตัวบนเว็บไซต์ของสวนสัตว์หลักๆ และโปสเตอร์ภาพยนตร์แอนิเมชั่นบางเรื่อง[250]

ในขณะที่สิงโตเป็นตัวแทนของราชวงศ์และอำนาจในวัฒนธรรมตะวันตกเสือก็มีบทบาทดังกล่าวในวัฒนธรรมเอเชีย ต่างๆ ในจีนโบราณเสือถูกมองว่าเป็น "ราชาแห่งป่า" และเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจของจักรพรรดิ[251]ในโหราศาสตร์จีนเสือเป็นสัญลักษณ์ที่สามจาก 12 สัญลักษณ์ในนักษัตรจีนและควบคุมช่วงเวลาระหว่าง 15:00 น. ถึง 17:00 น. ปีเสือเชื่อกันว่าจะนำ "เหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นและรุนแรง" มาให้เสือขาวเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์สี่ประการของกลุ่มดาวจีนซึ่งเป็นตัวแทนของทิศตะวันตกพร้อมกับหยินและฤดูใบไม้ร่วง เป็นคู่ตรงข้ามของมังกรสีฟ้าซึ่งตรงกันข้ามเป็นสัญลักษณ์ของทิศตะวันออก หยาง และฤดูใบไม้ผลิ[252]เสือเป็นสัตว์ชนิดหนึ่งที่ปรากฏบนตรา Pashupatiของอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ แมวตัวใหญ่ถูกวาดไว้บนตราประทับและเหรียญในสมัยราชวงศ์โจฬะทางตอนใต้ของอินเดีย เนื่องจากเป็นสัญลักษณ์อย่างเป็นทางการ[253]

ภาพวาดเทพธิดาแปดกรขี่เสือกัดปีศาจควาย
เทพธิดาฮินดูDurgaขี่เสือ โรงเรียน Gulerต้นศตวรรษที่ 18

เสือมีความสำคัญทางศาสนาและนิทานพื้นบ้าน ในศาสนาพุทธเสือ ลิง และกวาง เป็นสัตว์สามชนิดที่ไร้ความรู้สึก โดยเสือเป็นสัญลักษณ์ของความโกรธ[254]ในศาสนาฮินดูเสือเป็นพาหนะของ พระ แม่ทุรคาเทพีแห่งพลังและสันติภาพของสตรี ซึ่งเหล่าเทพสร้างขึ้นเพื่อต่อสู้กับปีศาจ ในทำนองเดียวกัน ในโลกกรีก-โรมันเสือถูกพรรณนาว่ามีเทพไดโอนีซัส ขี่ ในตำนานเกาหลีเสือเป็นผู้ส่งสารของเทพเจ้าแห่งภูเขา[255]ในวัฒนธรรมทั้งจีนและเกาหลีเสือถูกมองว่าเป็นผู้ปกป้องจากวิญญาณชั่วร้าย และรูปของเสือถูกนำไปใช้ประดับตกแต่งบ้าน สุสาน และเสื้อผ้า[251] [256] [257]ในนิทานพื้นบ้านของมาเลเซียและอินโดนีเซีย " หมอผี เสือ " รักษาคนป่วยโดยเรียกแมวตัวใหญ่ ผู้คนแปลงร่างเป็นเสือและในทางกลับกันก็แพร่หลายเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งมนุษย์เสือคือผู้คนที่สามารถแปลงร่างเป็นเสือและกลับมาเป็นเสืออีกครั้ง ชาวมนอง ในอิน โดจีนเชื่อว่าเสือสามารถแปลงร่างเป็นมนุษย์ได้[257]เชื่อกันว่าผู้ชายจะล่อลวงผู้หญิงโดยการแปลงร่างเป็นเสือ[ 251]

บทกวีเรื่อง " The Tyger " ของวิลเลียม เบลค ในปี ค.ศ. 1794 พรรณนาถึงสัตว์ชนิดนี้ว่าเป็นสัตว์ที่มีความงามและความดุร้ายในตัว บทกวีนี้เป็นบทกวีพี่น้องของ " The Lamb " ในบทกวี Songs of Innocence and of Experience ของเบลค และเขาใคร่ครวญว่าเหตุใดพระเจ้าจึงสร้างสัตว์ที่แตกต่างกันเช่นนี้ เสือปรากฏอยู่ในนวนิยายจีนยุคกลางเรื่องWater Marginซึ่งแมวต่อสู้และถูกโจรWu Song สังหาร ในขณะที่เสือชีร์ ข่าน ในThe Jungle Book (1894) ของรัดยาร์ด คิปลิงเป็นศัตรูตัวฉกาจของตัวละครมนุษย์ชื่อเมาคลี เสือที่เชื่องและเป็นมิตรก็มีอยู่ในวัฒนธรรมเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งทิกเกอร์ ตัวละคร จากเรื่องวินนี่เดอะพูห์และโทนี่เดอะไทเกอร์ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ซีเรียลของเคลล็อกก์ [ 258]

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

  1. ^ abcdefgh Goodrich, J.; Wibisono, H.; Miquelle, D.; Lynam, AJ; Sanderson, E.; Chapman, S.; Gray, TNE; Chanchani, P. & Harihar, A. (2022). "Panthera tigris". IUCN Red List of Threatened Species . 2022 : e.T15955A214862019. doi : 10.2305/IUCN.UK.2022-1.RLTS.T15955A214862019.en . สืบค้นเมื่อ31 สิงหาคม 2022 .
  2. ↑ abcd Linnaeus, C. (1758) "เฟลิส ไทกริส" Caroli Linnæi Systema naturæ per regna tria naturæ, secundum class, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis (ในภาษาละติน) ฉบับที่ Tomus I (เดซิมา, ฟอร์มาตา ed.) โฮลเมีย: ลอเรนติอุส ซัลวิอุส. พี 41.
  3. ^ Ellerman, JR & Morrison-Scott, TCS (1951). "Panthera tigris, Linnaeus, 1758". Checklist of Palaearctic and Indian mammals 1758 to 1946.ลอนดอน: พิพิธภัณฑ์อังกฤษ. หน้า 318–319.
  4. ^ Liddell, HG & Scott, R. (1940). "τίγρις". A Greek-English Lexicon (Revised and augmented ed.) Oxford: Clarendon Press. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 ตุลาคม 2020 . สืบค้นเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2021 .
  5. ^ Varro, MT (1938). "XX. Ferarum vocabula" [XX. The names of wild beasts]. De lingua latina [ On the Latin language ]. แปลโดย Kent, RG London: W. Heinemann. หน้า 94–97
  6. ^ โดย Thorley, D. (2017). "การตั้งชื่อเสือในโลกยุคต้นสมัยใหม่" Renaissance Quarterly . 70 (3): 977–1006. doi :10.1086/693884. JSTOR  26560471. S2CID  165388712
  7. ^ Pocock, RI (1929). "เสือ". วารสารของ Bombay Natural History Society . 33 (3): 505–541
  8. ^ abc Pocock, RI (1939). "Panthera tigris". สัตว์ในอินเดียของอังกฤษ รวมถึงซีลอนและพม่าเล่ม Mammalia เล่มที่ 1. ลอนดอน: T. Taylor และ Francis, Ltd. หน้า 197–210
  9. ^ โดย Wozencraft, WC (2005). "Species Panthera tigris". ในWilson, DE ; Reeder, DM (บรรณาธิการ). Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. หน้า 546 ISBN 978-0-8018-8221-0.OCLC 62265494  .
  10. ^ ab Wilting, A.; Courtiol, A.; Christiansen, P.; Niedballa, J.; Scharf, AK; Orlando, L.; Balkenhol, N.; Hofer, H.; Kramer-Schadt, S.; Fickel, J. & Kitchener, AC (2015). "การวางแผนการฟื้นตัวของเสือ: การทำความเข้าใจความแปรผันภายในสายพันธุ์เพื่อการอนุรักษ์ที่มีประสิทธิผล" Science Advances . 11 (5): e1400175. Bibcode :2015SciA....1E0175W. doi :10.1126/sciadv.1400175. PMC 4640610 . PMID  26601191 
  11. ^ abc Kitchener, A. (1999). "การกระจายตัวของเสือ การเปลี่ยนแปลงทางฟีโนไทป์ และประเด็นการอนุรักษ์" ใน Seidensticker, Christie & Jackson 1999, หน้า 19–39
  12. ^ abcd Kitchener, AC; Breitenmoser-Würsten, C.; Eizirik, E.; Gentry, A.; Werdelin, L.; Wilting, A.; Yamaguchi, N.; Abramov, AV; Christiansen, P.; Driscoll, C.; Duckworth, JW; Johnson, W.; Luo, S.-J.; Meijaard, E.; O'Donoghue, P.; Sanderson, J.; Seymour, K.; Bruford, M.; Groves, C.; Hoffmann, M.; Nowell, K.; Timmons, Z. & Tobe, S. (2017). "อนุกรมวิธานที่ปรับปรุงใหม่ของ Felidae: รายงานขั้นสุดท้ายของ Cat Classification Task Force ของ IUCN Cat Specialist Group" (PDF)ข่าวแมว (ฉบับพิเศษ 11): 66–68 เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งดั้งเดิมเมื่อ 17 มกราคม 2020 . สืบค้นเมื่อ27 สิงหาคม 2019 .
  13. ^ Liu, Y.-C.; Sun, X.; Driscoll, C.; Miquelle, DG; Xu, X.; Martelli, P.; Uphyrkina, O.; Smith, JLD; O'Brien, SJ & Luo, S.-J. (2018). "การวิเคราะห์วิวัฒนาการทั่วทั้งจีโนมของประวัติศาสตร์ธรรมชาติและการปรับตัวในเสือโคร่งของโลก" Current Biology . 28 (23): 3840–3849. Bibcode :2018CBio...28E3840L. doi : 10.1016/j.cub.2018.09.019 . PMID  30482605
  14. ^ Armstrong, EE; Khan, A.; Taylor, RW; Gouy, A.; Greenbaum, G.; Thiéry, A; Kang, JT; Redondo, SA; Prost, S.; Barsh, G.; Kaelin, C.; Phalke, S.; Chugani, A.; Gilbert, M.; Miquelle, D.; Zachariah, A.; Borthakur, U.; Reddy, A.; Louis, E.; Ryder, OA; Jhala, YV; Petrov, D.; Excoffier, L.; Hadly, E. & Ramakrishnan, U. (2021). "ประวัติวิวัฒนาการล่าสุดของเสือเน้นย้ำถึงบทบาทที่แตกต่างกันของการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรมและการคัดเลือก" Molecular Biology and Evolution . 38 (6): 2366–2379. doi :10.1093/molbev/msab032. PMC 8136513. PMID  33592092 . 
  15. ^ abc Wang, C.; Wu, DD; Yuan, YH; Yao, MC; Han, JL; Wu, YJ; Shan, F.; Li, WP; Zhai, JQ; Huang, M; Peng, SH; Cai, Q .H.; Yu, JY; Liu, QX; Lui, ZY; Li, LX; Teng, MS; Huang, W.; Zhou, JY; Zhang, C.; Chen, W. & Tu, XL (2023). "การวิเคราะห์จีโนมประชากรแสดงหลักฐานของความสำเร็จในอดีตและศักยภาพในอนาคตของการอนุรักษ์เสือโคร่งในกรงขังของจีนใต้" BMC Biology . 21 (1): 64. doi : 10.1186/s12915-023-01552-y . PMC 10111772 . PMID  37069598 
  16. ^ "เสือ". CatSG . สืบค้นเมื่อ14 มิถุนายน 2024 .
  17. ^ abcdef Nowell, K. & Jackson, P. (1996). "Tiger, Panthera tigris (Linnaeus, 1758)" (PDF) . Wild Cats: Status Survey and Conservation Action Plan . Gland, Switzerland: IUCN. หน้า 55–65. ISBN 2-8317-0045-0. เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 25 มกราคม 2024 . สืบค้นเมื่อ 25 มกราคม 2024 .
  18. ↑ ศรีวัสตาฟ, อ.; มัลวิยา ม.; Tyagi, PC และ Nigam, P. (2011) หนังสือศึกษาพันธุ์เสือเบงกอลแห่งชาติอินเดีย (Panthera tigris tigris) (PDF) (รายงาน) หน่วยงานสวนสัตว์กลาง สถาบันสัตว์ป่าแห่งอินเดีย สืบค้นเมื่อ27 พฤษภาคม 2567 .
  19. ^ ab Mazák, JH (2010). "ความแปรผันของกะโหลกศีรษะในเสือ ( Panthera tigris ): นัยสำหรับรูปแบบของความหลากหลาย อนุกรมวิธาน และการอนุรักษ์" Mammalian Biology . 75 (1): 45–68. Bibcode :2010MamBi..75...45M. doi :10.1016/j.mambio.2008.06.003.
  20. ↑ อิลลิเกอร์, ซี. (1815) "Überblick der Säugethiere nach ihrer Verteilung über die Welttheile" อับฮันลุงเกน เดอร์ เคอนิกลีเชน พรอยซิสเชน อาคาเดมี แดร์ วิสเซินชาฟเทิน ซูเบอร์ลิน 1804–1811: 39–159
  21. ^ Sludskii 1992, หน้า 137.
  22. ^ Driscoll, CA; Yamaguchi, N.; Bar-Gal, GK; Roca, AL; Luo, S.; MacDonald, DW & O'Brien, SJ (2009). "Mitochondrial phylogeography illuminates the origin of the extinct Caspian Tiger and its relationship to the Amur Tiger". PLOS ONE . 4 (1): e4125. Bibcode :2009PLoSO...4.4125D. doi : 10.1371/journal.pone.0004125 . PMC 2624500. PMID  19142238 . 
  23. ^ abc Seidensticker, J.; Christie, S. & Jackson, P. (1999). "คำนำ" ใน Seidensticker, Christie & Jackson 1999, หน้า xv–xx
  24. ↑ abcd เทมมินค์, ซีเจ (1844) "Aperçu général et spécifique sur les Mammifères qui Habitent le Japon et les Iles qui en dépendent" ใน Siebold, PF v.; เทมมินค์, ซีเจ; Schlegel, H. (บรรณาธิการ). สัตว์ประจำถิ่น Japonica sive คำอธิบาย Animalium, อยู่ในเส้นทางการเดินทางของ Japoniam, jussu et auspiciis superiorum, qui summum ในอินเดีย Batava imperium tenent, suscepto, annis 1825–1830 collegit, notis, observibus et adumbrationibus illustravit Ph. Fr. เดอ ซีโบลด์ . ไลเดน : ลุกดูนี บาตาโวรุม.
  25. ^ Sludskii 1992, หน้า 131.
  26. ↑ อับ ฮิลไซเมอร์, ม. (1905) "Über einige Tigerschädel aus der Straßburger Zoologischen Sammlung" นักสัตววิทยา Anzeiger . 28 : 594–599.
  27. ↑ ab อาทิตย์, X.; หลิว ย.-ค.; ติอูนอฟ ส.ส.; กิมรานอฟ, DO; จ้วง ย.; ฮัน ย.; ดริสคอล แคลิฟอร์เนีย; ดริสคอล แคลิฟอร์เนีย; แป้งย.; หลี่ ค.; แพน วาย; เวลาสโก, มิสซิสซิปปี; โกปาลกฤษนัน ส.; หยาง ร.-ซ.; หลี่ บี.-ก.; จิน, ก.; ซู่ เอ็กซ์.; อูไฟร์คินา, โอ.; หวาง ย.; วู, X.-H.; กิลเบิร์ต, MTP; โอไบรอัน เอสเจ; Yamaguchi, N. และ Luo, S.-J. (2023) "DNA โบราณเผยส่วนผสมทางพันธุกรรมในจีนระหว่างวิวัฒนาการเสือ" นิเวศวิทยาธรรมชาติและวิวัฒนาการ7 (11): 1914–1929. Bibcode :2023NatEE...7.1914S. doi :10.1038/s41559-023-02185-8. PMID  37652999
  28. ^ ab Hu, J.; Westbury, MV; Yuan, J.; Wang, C.; Xiao, B.; Chen, S.; Song, S.; Wang, L.; Lin, H.; Lai, X. & Sheng, G. (2022). "สายพันธุ์เสือโคร่งที่สูญพันธุ์และแตกต่างอย่างลึกซึ้งจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีนที่ได้รับการยอมรับผ่านการศึกษาทางโบราณพันธุกรรม" Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences . 289 (1979). doi :10.1098/rspb.2022.0617. PMC 9326283 . PMID  35892215 
  29. ↑ อับ มาซาค, วี. (1968) นูแวล ซูส-เอสเปซ เดอ ติเกร โปรวแนนต์ เดอ ลาซี ดู ซุด-เอสต์เลี้ยงลูกด้วยนม . 32 (1): 104–112. ดอย :10.1515/mamm.1968.32.1.104. S2CID  84054536.
  30. ^ abcd Mazák, JH & Groves, CP (2006). "A taxonomic revision of the tigers (Panthera tigris) of Southeast Asia" (PDF) . Mammalian Biology . 71 (5): 268–287. Bibcode :2006MamBi..71..268M. doi :10.1016/j.mambio.2006.02.007. เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 31 พฤษภาคม 2023 . สืบค้นเมื่อ 15 มกราคม 2024 .
  31. ↑ abc หลัว, เอส.-เจ.; คิม เจ.-H.; จอห์นสัน เรา; แวนเดอร์วอลต์ เจ.; มาร์เทนสัน เจ.; ยูกิ น.; มิเกล, ดีจี; อูไฟร์คินา, โอ.; กู๊ดริช, เจเอ็ม; ควิกลีย์, เอชบี; ทิลสัน อาร์.; เบรดี้จี.; มาร์เตลลี่ ป.; สุบรามาเนียม ว.; แมคดูกัล ค.; เฮน ส.; ฮวง ส.-คิว.; แพน ว.; คาแรนธ์ สหราชอาณาจักร; ซันควิสท์ ม.; สมิธ เจแอลดี และโอไบรอัน เอสเจ (2004) "วิวัฒนาการวิทยาและบรรพบุรุษทางพันธุกรรมของเสือโคร่ง (Panthera tigris)" พลอส ชีววิทยา . 2 (12): e442. ดอย : 10.1371/journal.pbio.0020442 . PMC 534810. PMID 15583716  . 
  32. ^ ab Schwarz, E. (1912). "บันทึกเกี่ยวกับเสือโคร่งมาเลย์ พร้อมคำอธิบายถึงรูปแบบใหม่จากบาหลี". Annals and Magazine of Natural History . 8. 10 (57): 324–326. doi :10.1080/00222931208693243.
  33. ↑ มาซัค, วี. (2004) แดร์ ไทเกอร์ (ภาษาเยอรมัน) มัดเกบวร์ก : เวสตาร์ป วิสเซ่นชาฟเทน โฮเฮินวาร์สเลเบนไอเอสบีเอ็น 978-3-89432-759-0-
  34. ↑ มาซาค, วี. ; Groves, CP และ Van Bree, P. (1978) "ผิวหนังและกะโหลกศีรษะของเสือโคร่งบาหลี และรายชื่อตัวอย่างพันธุ์Panthera tigris balica ที่เก็บรักษาไว้ (Schwarz, 1912)" Zeitschrift für Säugetierkunde . 43 (2): 108–113.
  35. ^ โดย Pocock, RI (1929). "เสือ". วารสารของ Bombay Natural History Society . 33 : 505–541
  36. ^ Li, G.; Davis, BW; Eizirik, E.; Murphy, WJ (2016). "หลักฐานทางไฟโลจีโนมสำหรับการผสมพันธุ์แบบโบราณในจีโนมของแมวที่มีชีวิต (Felidae)" Genome Research . 26 (1): 1–11. doi :10.1101/gr.186668.114. PMC 4691742 . PMID  26518481 
  37. ^ Davis, BW; Li, G. & Murphy, WJ (2010). "Supermatrix and species tree methods resolve phylogenetic relationships within the big cats, Panthera (Carnivora: Felidae)". Molecular Phylogenetics and Evolution . 56 (1): 64–76. Bibcode :2010MolPE..56...64D. doi :10.1016/j.ympev.2010.01.036. PMID  20138224.
  38. ^ Cho, YS; Hu, L.; Hou, H.; Lee, H.; Xu, J.; Kwon, S.; Oh, S.; Kim, HM; Jho, S.; Kim, S.; Shin, YA; Kim, BC; Kim, H.; Kim, CU; Luo, SJ; Johnson, WE; Koepfli, KP; Schmidt-Küntzel, A.; Turner, JA; Marker, L.; Harper, C.; Miller, SM; Jacobs, W.; Bertola, LD; Kim, TH; Lee, S.; Zhou, Q.; Jung, HJ; Xu, X. & Gadhvi, P. (2013). "จีโนมเสือและการวิเคราะห์เชิงเปรียบเทียบกับจีโนมสิงโตและเสือดาวหิมะ" Nature Communications . 4 : 2433. Bibcode :2013NatCo...4.2433C. doi :10.1038/ncomms3433. hdl :2263/32583. PMC 3778509 . PMID  24045858 
  39. ^ abc Mazák, JH; Christiansen, P. & Kitchener, AC (2011). "กะโหลกเสือดำที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักและวิวัฒนาการของเสือ" PLOS ONE . ​​6 (10): e25483. Bibcode :2011PLoSO...625483M. doi : 10.1371/journal.pone.0025483 . PMC 3189913 . PMID  22016768 
  40. ^ Tseng, ZJ; Wang, X.; Slater, GJ; Takeuchi, GT; Li, Q.; Liu, J. & Xie, G. (2014). "Himalayan fossils of the oldest known pantherine establish antique origin of big cats". Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences . 281 (1774): 20132686. doi :10.1098/rspb.2013.2686. PMC 3843846 . PMID  24225466. 
  41. ^ Hemmer, Helmut (2023). "เอกลักษณ์ของ "สิงโต" Panthera principialis sp. nov. จากแหล่ง Laetoli ของแทนซาเนียในยุคไพลโอซีนและความสำคัญในการหาอายุโมเลกุลของสายวิวัฒนาการเสือดำ พร้อมข้อสังเกตเกี่ยวกับ Panthera shawi (Broom, 1948) และการแก้ไขของ Puma incurva (Ewer, 1956) "เสือดาว" Swartkrans ในยุคไพลสโตซีนตอนต้น (Carnivora, Felidae)" Palaeobiodiversity and Palaeoenvironments . 103 (2): 465–487. Bibcode :2023PdPe..103..465H. doi :10.1007/s12549-022-00542-2.
  42. ^ Jiangzuo, Q.; Wang, Y.; Ge, J.; Liu, S.; Song, Y.; Jin, C.; Jiang, H. & Liu, J. (2023). "การค้นพบเสือจากัวร์จากภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีนในยุคไพลสโตซีนตอนกลางเผยให้เห็นเหตุการณ์การแพร่กระจายข้ามทวีป" Historical Biology . 35 (3): 293–302. Bibcode :2023HBio...35..293J. doi :10.1080/08912963.2022.2034808. S2CID  246693903.
  43. ^ abc Kitchener, A. & Yamaguchi, N. (2009). "What is a Tiger? Biogeography, Morphology, and Taxonomy" ใน Tilson & Nyhus 2010, หน้า 53–84
  44. ^ Hasegawa, Y., Takakuwa, Y., Nenoki, K. & Kimura, T. เสือโคร่งฟอสซิลจากเหมืองหินปูนของเมืองสึคุมิ จังหวัดโออิตะ เกาะคิวชู ประเทศญี่ปุ่น. Bull. Gunma Museum Nat. Hist . 23, (2019) (ภาษาญี่ปุ่นพร้อมบทคัดย่อภาษาอังกฤษ)
  45. ^ ab Gabryś, J.; Kij, B.; Kochan, J. & Bugno-Poniewierska, M. (2021). "ลูกผสมระหว่างสายพันธุ์ของสัตว์-ในธรรมชาติ การผสมพันธุ์ และวิทยาศาสตร์–การทบทวน". Annals of Animal Science . 21 (2): 403–415. doi : 10.2478/aoas-2020-0082 .
  46. ^ "Genomic Imprinting". Genetic Science Learning Center, Utah.org. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 กันยายน 2019 . สืบค้นเมื่อ 26 สิงหาคม 2018 .
  47. ↑ abcdefghijklmnopqrstu vwx Mazák, V. (1981) "เสือดำไทกริส". สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม (152): 1–8 ดอย : 10.2307/3504004 . จสตอร์  3504004.
  48. ^ Sludskii 1992, หน้า 98.
  49. ^ Thapar 2004, หน้า 26.
  50. ^ Zhao, C.; Dai, W.; Liu, Q.; Liu, D.; Roberts, NJ; Liu, Z.; Gong, M.; Qiu, H.; Liu, C.; Liu, D.; Ma, G. & Jiang, G. (2024). "การผสมผสานลักษณะใบหน้าและจมูกของเสือโคร่งอามูร์เพื่อพิจารณาอายุ" Integrative Zoology . doi :10.1111/1749-4877.12817. PMID  38509845
  51. ^ ab Sludskii 1992, หน้า 103.
  52. ^ Thapar 2004, หน้า 25.
  53. ^ Novak, RM & Walker, EP (1999). "Panthera tigris (เสือ)". Walker's Mammals of the World (พิมพ์ครั้งที่ 6). บัลติมอร์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยจอห์นส์ฮอปกินส์ หน้า 825–828 ISBN 978-0-8018-5789-8. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 2024 . สืบค้นเมื่อ17 ตุลาคม 2020 .{{cite book}}: CS1 maint: bot: สถานะ URL ดั้งเดิมไม่ทราบ ( ลิงค์ )
  54. ^ abcdef Sunquist, M. (2010). "What is a Tiger? Ecology and Behaviour" ใน Tilson & Nyhus 2010, หน้า 19−34
  55. ^ Thapar 2004, หน้า 28.
  56. ^ ab Sludskii 1992, หน้า 99–102.
  57. ↑ abcdefgh Miquelle, D. "Tiger" ใน MacDonald 2001, หน้า 18–21
  58. ^ Allen, WL; Cuthill, IC; Scott-Samuel, NE & Baddeley, R. (2010). "ทำไมเสือดาวถึงมีจุด: การพัฒนารูปแบบที่เกี่ยวข้องกับนิเวศวิทยาในแมว" Proceedings of the Royal Society B . 278 (1710): 1373–1380. doi :10.1098/rspb.2010.1734. PMC 3061134 . PMID  20961899 
  59. ^ Caro, T. (2005). "ความสำคัญในการปรับตัวของสีในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม" BioScience . 55 (2): 125–136. doi :10.1641/0006-3568(2005)055[0125:TASOCI]2.0.CO;2.
  60. ^ Godfrey, D.; Lythgoe, JN & Rumball, DA (1987). "ลายทางม้าลายและลายทางเสือ: การกระจายความถี่เชิงพื้นที่ของรูปแบบเมื่อเทียบกับพื้นหลังมีความสำคัญในการแสดงและการเข้ารหัส" Biological Journal of the Linnean Society . 32 (4): 427–433. doi :10.1111/j.1095-8312.1987.tb00442.x
  61. ^ Fennell, JG; Talas, L.; Baddeley, RJ; Cuthill, IC & Scott-Samuel, NE (2019). "การปรับสีให้เหมาะสมที่สุดสำหรับการพรางตัวและการมองเห็นโดยใช้การเรียนรู้เชิงลึก: ผลกระทบของสภาพแวดล้อมและระบบการมองเห็นของผู้สังเกต" Journal of the Royal Society Interface . 16 (154): 20190183. doi : 10.1098/rsif.2019.0183 . PMC 6544896 . PMID  31138092 
  62. ^ Xu, X.; Dong, GX; Schmidt-Küntzel, A.; Zhang, XL; Zhuang, Y.; Fang, R.; Sun, X.; Hu, XS; Zhang, TY; Yang, HD; Zhang, DL; Marker, L.; Jiang, Z.-F.; Li, R. & Luo, S.-J. (2017). "The genetics of tiger pelage color variations" (PDF) Cell Research . 27 (7): 954–957 doi :10.1038/cr.2017.32 PMC 5518981 . PMID  28281538 . สืบค้นเมื่อ25 สิงหาคม 2018 . 
  63. ^ Xavier, N. (2010). "A new conservation policy needed for reintroduction of Bengal tiger-white" (PDF) . Current Science . 99 (7): 894–895 . สืบค้นเมื่อ29 มกราคม 2024 .
  64. ^ Sagar, V.; Kaelin, CB; Natesh, M.; Reddy, PA; Mohapatra, RK; Chhattani, H.; Thatte, P.; Vaidyanathan, S.; Biswas, S.; Bhatt, S. & Paul, S. (2021). "ความถี่สูงของฟีโนไทป์ที่หายากในประชากรเสือขนาดเล็กและแยกตัว" Proceedings of the National Academy of Sciences . 118 (39): e2025273118 Bibcode :2021PNAS..11825273S. doi : 10.1073/pnas.2025273118 . PMC 8488692 . PMID  34518374 
  65. ↑ อับ แซนเดอร์สัน, EW; มิเกล, ดีจี; ฟิชเชอร์, เค.; หริฮาร์ อ.; คลาร์ก ค.; มอย เจ.; โปตาปอฟ, ป.; โรบินสัน น.; รอยเต้, แอล.; แซมป์สัน ด.; แซนเดอร์ลิน เจ.; ยาคคูลิช, CB; เบเลคกี้ ม.; ไบรเทนโมเซอร์, สหพันธรัฐ; ไบรเทนโมเซอร์-เวือร์สเตน ซี.; ป.ล. ชาญชานี.; แชปแมน ส.; เดโอมูราริ, อ.; ส.ส.ดวงจันทราสิริ; ฟัคคินี อี.; สีเทา, เทนเนสซี; กู๊ดริช เจ.; ฮันเตอร์, ล.; ลินกี้ ม.; มาร์ธี ว.; ราสโฟน, อ.; รอย ส.; ซิตติบัล, ด.; เทมปา ต.; อัมพลจันทร์ เอ็ม. และ เกตุไม้. (2023). "แนวโน้มภาพรวมการอนุรักษ์เสือโคร่ง พ.ศ. 2544-2563" แนวหน้าในวิทยาศาสตร์การอนุรักษ์ . 4 : 1191280. doi : 10.3389/fcosc.2023.1191280 .
  66. ^ Sludskii 1992, หน้า 108–112.
  67. ^ Miquelle, DG; Smirnov, EN; Merrill, TW; Myslenkov, AE; Quigley, H.; Hornocker, MG & Schleyer, B. (1999). "การวิเคราะห์เชิงพื้นที่แบบลำดับชั้นของความสัมพันธ์ระหว่างเสือโคร่งอามูร์กับที่อยู่อาศัยและเหยื่อ" ใน Seidensticker, Christie & Jackson 1999, หน้า 71–99
  68. ^ Wikramanayake, ED; Dinerstein, E.; Robinson, JG; Karanth, KU; Rabinowitz, A.; Olson, D.; Mathew, T.; Hedao, P.; Connor, M.; Hemley, G. & Bolze, D. (1999). "เสือโคร่งสามารถอาศัยอยู่ที่ไหนในอนาคต? กรอบการทำงานเพื่อระบุพื้นที่ที่มีความสำคัญสูงสำหรับการอนุรักษ์เสือโคร่งในป่า" ใน Seidensticker, Christie & Jackson 1999, หน้า 265–267
  69. ^ Jigme, K. & Tharchen, L. (2012). "บันทึกภาพเสือจากกล้องดักถ่ายที่ระดับความสูงในภูฏาน" Cat News (56): 14–15.
  70. ^ Adhikarimayum, AS & Gopi, GV (2018). "บันทึกภาพถ่ายครั้งแรกของการปรากฏตัวของเสือโคร่งที่ระดับความสูงที่สูงขึ้นของ Mishmi Hills ในจุดความหลากหลายทางชีวภาพหิมาลัยตะวันออก รัฐอรุณาจัลประเทศ ประเทศอินเดีย" Journal of Threatened Taxa . 10 (13): 12833–12836. doi : 10.11609/jott.4381.10.13.12833-12836 .
  71. ^ Li, XY; Hu, WQ; Wang, HJ & Jiang, XL (2023). "การปรากฏตัวของเสืออีกครั้งใน Medog เน้นย้ำถึงคุณค่าในการอนุรักษ์ของภูมิภาคสำหรับผู้ล่าระดับสุดยอดนี้" Zoological Research . 44 (4): 747–749. doi : 10.24272/j.issn.2095-8137.2023.178 . PMC 10415778 . PMID  37464931 
  72. ^ Simcharoen, S.; Pattanavibool, A.; Karanth, KU; Nichols, JD & Kumar, NS (2007). "มีเสือโคร่ง Panthera tigris กี่ตัวในเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง ประเทศไทย? การประมาณการโดยใช้การสุ่มตัวอย่างแบบถ่ายภาพ" Oryx . 41 (4): 447–453. doi : 10.1017/S0030605307414107 .
  73. ^ Wibisono, HT; Linkie, M.; Guillera-Arroita, G.; Smith, JA; Sunarto; Pusarini, W.; Asriadi; Baroto, P.; Brickle, N.; Dinata, Y.; Gemita, E.; Gunaryadi, D.; Haidir, IA & Herwansyah (2011). "สถานะประชากรของผู้ล่าที่ซ่อนตัวอยู่: การประเมินเสือโคร่งในป่าฝนสุมาตราทั่วทั้งเกาะ" PLOS ONE . ​​6 (11): e25931 Bibcode :2011PLoSO...625931W. doi : 10.1371/journal.pone.0025931 . PMC 3206793 . PMID  22087218 
  74. ^ Bisht, S.; Banerjee, S.; Qureshi, Q. & Jhala, Y. (2019). "ข้อมูลประชากรเสือที่มีความหนาแน่นสูงและผลกระทบต่อการฟื้นตัวของเสือ" Journal of Applied Ecology . 56 (7): 1725–1740. Bibcode :2019JApEc..56.1725B. doi : 10.1111/1365-2664.13410 .
  75. ^ Lynam, AJ; Rabinowitz, A.; Myint, T.; Maung, M.; Latt, KT & Po, SHT (2009). "การประมาณความอุดมสมบูรณ์ด้วยข้อมูลเบาบาง: เสือในเมียนมาร์ตอนเหนือ" Population Ecology . 51 (1): 115–121. Bibcode :2009PopEc..51..115L. doi :10.1007/s10144-008-0093-5.
  76. ^ Phumanee, W.; Steinmetz, R.; Phoonjampa, R.; Weingdow, S.; Phokamanee, S.; Bhumpakphan, N. & Savini, T. (2021). "ความหนาแน่นของเสือ การเคลื่อนย้าย และการอพยพนอกแหล่งที่อยู่อาศัยของเสือโคร่งในประเทศไทย" Conservation Science and Practice . 3 (12): e560. Bibcode :2021ConSP...3E.560P. doi : 10.1111/csp2.560 .
  77. ^ Rayan, DM & Linkie, M. (2015). "การอนุรักษ์เสือในมาเลเซีย: แนวทางที่ขับเคลื่อนด้วยวิทยาศาสตร์เพื่อกระตุ้นให้เกิดการเปลี่ยนแปลงนโยบายการอนุรักษ์" Biological Conservation . 184 : 18–26. Bibcode :2015BCons.184...18R. doi :10.1016/j.biocon.2014.12.024.
  78. ^ Carter, NH; Shrestha, BK; Karki, JB; Pradhan, NMB & Liu, J. (2012). "การอยู่ร่วมกันระหว่างสัตว์ป่าและมนุษย์ในระดับพื้นที่ที่ละเอียดอ่อน" Proceedings of the National Academy of Sciences . 109 (38): 15360–15365. Bibcode :2012PNAS..10915360C. doi : 10.1073/pnas.1210490109 . PMC 3458348 . PMID  22949642 
  79. ^ Naha, D.; Jhala, YV; Qureshi, Q.; Roy, M.; Sankar, K. & Gopal, R. (2016). "Ranging, activity and habitat use by tigers in the mangrove forests of the Sundarban". PLOS ONE . 11 (4): e0152119. Bibcode :2016PLoSO..1152119N. doi : 10.1371/journal.pone.0152119 . PMC 4822765. PMID  27049644 . 
  80. ^ Pokheral, CP & Wegge, P. (2019). "สัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่ที่อยู่ร่วมกัน: ความสัมพันธ์เชิงพื้นที่ของเสือและเสือดาวและเหยื่อของพวกมันในพื้นที่ที่มีเหยื่อมากมายในที่ราบลุ่มของเนปาล" Écoscience . 26 (1): 1–9. Bibcode :2019Ecosc..26....1P. doi :10.1080/11956860.2018.1491512. S2CID  92446020.
  81. ^ Yang, H.; Han, S.; Xie, B.; Mou, P.; Kou, X.; Wang, T.; Ge, J. & Feng, L. (2019). "ความพร้อมของเหยื่อ การรบกวนของมนุษย์ และโครงสร้างที่อยู่อาศัยเป็นตัวขับเคลื่อนรูปแบบกิจกรรมประจำวันของเสือโคร่งอามูร์ ( Panthera tigris altaica ) หรือไม่" Journal of Zoology . 307 (2): 131–140. doi :10.1111/jzo.12622. S2CID  92736301
  82. ↑ ทาปาร์ 2004, หน้า 26, 64–66.
  83. ^ Barlow, ACD; Smith, JLD; Ahmad, IU; Hossain, ANM; Rahman, M. & Howlader, A. (2011). "ขนาดพื้นที่อาศัยของเสือโคร่งเพศเมีย Panthera tigris ในเขตซุนดาร์บันส์ของบังกลาเทศ: คุณค่าของระบบนิเวศป่าชายเลนนี้ต่อการอนุรักษ์สายพันธุ์" Oryx . 45 (1): 125–128. doi : 10.1017/S0030605310001456 .
  84. ^ ab Sarkar, MS; Ramesh, K.; Johnson, JA; Sen, S.; Nigam, P.; Gupta, SK; Murthy, RS & Saha, GK (2016). "การเคลื่อนไหวและลักษณะพื้นที่อาศัยของประชากรเสือโคร่งที่ปล่อยกลับคืนสู่ธรรมชาติ ( Panthera tigris ) ในเขตรักษาพันธุ์เสือโคร่ง Panna ทางตอนกลางของอินเดีย" European Journal of Wildlife Research . 62 (5): 537–547. Bibcode :2016EJWR...62..537S. doi :10.1007/s10344-016-1026-9. S2CID  254187854
  85. ^ Goodrich, JM; Miquelle, DG; Smirnov, EM; Kerley, LL; Quigley, HB & Hornocker, MG (2010). "โครงสร้างเชิงพื้นที่ของเสือโคร่งอามูร์ (ไซบีเรีย) (Panthera tigris altaica) บนชีวมณฑล Sikhote-Alin Zapovednik รัสเซีย" Journal of Mammalogy . 91 (3): 737–748. doi : 10.1644/09-mamm-a-293.1 .
  86. ^ Klevtcova, AV; Miquelle, DG; Seryodkin, IV; Bragina, EV; Soutyrina, SV & Goodrich, JM (2021). "อิทธิพลของสถานะการสืบพันธุ์ต่อขนาดอาณาเขตบ้านและพลวัตเชิงพื้นที่ของเสือโคร่งอามูร์เพศเมีย" Mammal Research . 66 : 83–94. doi :10.1007/s13364-020-00547-2.
  87. ^ Joshi, A.; Vaidyanathan, S.; Mondol, S.; Edgaonkar, A. & Ramakrishnan, U. (2013). "Connectivity of Tiger (Panthera tigris) Populations in the Human-Influenced Forest Mosaic of Central India". PLOS ONE . 8 (11): e77980. Bibcode :2013PLoSO...877980J. doi : 10.1371/journal.pone.0077980 . PMC 3819329. PMID  24223132 . 
  88. ^ ab Thapar 2004, หน้า 76.
  89. ^ ab Smith, JLD (1993). "บทบาทของการแพร่กระจายในการจัดโครงสร้างประชากรเสือชิตวัน" Behaviour . 124 (3): 165–195. doi :10.1163/156853993X00560.
  90. ^ Mills 2004, หน้า 54–55.
  91. ^ Burger, BV; Viviers, MZ; Bekker, JPI; Roux, M.; Fish, N.; Fourie, WB & Weibchen, G. (2008). "Chemical characterization of territorial marking fluid of male Bengal tiger, Panthera tigris". Journal of Chemical Ecology . 34 (5): 659–671. Bibcode :2008JCEco..34..659B. doi :10.1007/s10886-008-9462-y. hdl : 10019.1/11220 . PMID  18437496. S2CID  5558760 . สืบค้นเมื่อ29 มิถุนายน 2023 .
  92. ^ Smith, JLD; McDougal, C. & Miquelle, D. (1989). "การทำเครื่องหมายกลิ่นในเสือโคร่งที่หากินตามธรรมชาติPanthera tigris ". Animal Behaviour . 37 : 1–10. doi :10.1016/0003-3472(89)90001-8. S2CID  53149100
  93. ^ Thapar 2004, หน้า 105.
  94. ^ Mills 2004, หน้า 85–86.
  95. ↑ ชาลเลอร์ 1967, หน้า 244–251.
  96. ^ มิลส์ 2004, หน้า 89.
  97. ↑ ชาลเลอร์ 1967, หน้า 262–263.
  98. ^ Schaller 1967, หน้า 263.
  99. ^ โดย Sunquist, ME & Sunquist, F. (2002). "Tiger Panthera tigris (Linnaeus, 1758)". Wild Cats of the World . ชิคาโก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยชิคาโก หน้า 343–372 ISBN 978-0-226-77999-7-
  100. ^ Thapar 2004, หน้า 29.
  101. ^ Schaller 1967, หน้า 256.
  102. ^ Thapar 2004, หน้า 99.
  103. ↑ ชาลเลอร์ 1967, หน้า 258–261.
  104. ^ ab Schaller 1967, หน้า 261
  105. ^ Peters, G. & Tonkin-Leyhausen, BA (1999). "วิวัฒนาการของสัญญาณการสื่อสารด้วยเสียงของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม: เสียงร้องระยะใกล้ที่เป็นมิตรใน Felidae (Carnivora)". Journal of Mammalian Evolution . 6 (2): 129–159. doi :10.1023/A:1020620121416. S2CID  25252052.
  106. ↑ ชาลเลอร์ 1967, หน้า 257–258.
  107. ↑ ชาลเลอร์ 1967, หน้า 256–258.
  108. ^ มิลส์ 2004, หน้า 62.
  109. ↑ เฮย์เวิร์ด, เมกะวัตต์; Jędrzejewski, W. & Jędrzejewska, B. (2012) "ความชอบในการล่าเสือโคร่งPanthera tigris " วารสารสัตววิทยา . 286 (3): 221–231. ดอย :10.1111/j.1469-7998.2011.00871.x.
  110. ^ ab Steinmetz, R.; Seuaturien, N.; Intanajitjuy, P.; Inrueang, P. & Prempree, K. (2021). "ผลกระทบของการสูญเสียเหยื่อต่อช่องทางการกินอาหารของผู้ล่าชั้นยอดที่อยู่ร่วมกันในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้" Integrative Zoology . 16 (1): 19–32. doi :10.1111/1749-4877.12461. PMID  32627329
  111. ^ Variar, AS; Anoop, NR; Komire, S.; Vinayan, PA; Sujin, NS; Raj, A. & Prasadan, PK (2023). "การคัดเลือกเหยื่อโดยเสือโคร่งอินเดีย ( Panthera tigris tigris ) นอกพื้นที่คุ้มครองในเทือกเขา Western Ghats ของอินเดีย: ผลกระทบต่อการอนุรักษ์" Food Webs . 34 : e00268. Bibcode :2023FWebs..3400268V. doi :10.1016/j.fooweb.2022.e00268.
  112. ^ Biswas, S.; Kumar, S.; Bandhopadhyay, M.; Patel, SK; Lyngdoh, S.; Pandav, B. & Mondol, S. (2023). "อะไรเป็นแรงผลักดันในการคัดเลือกเหยื่อ? การประเมินนิสัยการกินของเสือโคร่ง ( Panthera tigris ) ทั่วพื้นที่ Terai-Arc อินเดีย" Journal of Mammalogy . 104 (6): 1302–1316. doi :10.1093/jmammal/gyad069.
  113. ^ Karanth, KU (2003). "Tiger ecology and conservation in the Indian subcontinent" (PDF) . Journal of the Bombay Natural History Society . 100 (2 & 3): 169–189.
  114. ^ Karanth, KU & Nichols, JD (1998). "Estimation of tiger densities in India using photographic captures and recaptures" (PDF) . Ecology . 79 (8): 2852–2862. doi :10.1890/0012-9658(1998)079[2852:EOTDII]2.0.CO;2. JSTOR  176521. เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 27 พฤศจิกายน 2022 . สืบค้นเมื่อ16 ธันวาคม 2021 .
  115. ^ Perry, R. (1965). The World of the Tiger . ลอนดอน: Cassell. หน้า 133–134. ASIN  B0007DU2IU.
  116. ^ โดย Fàbregas, MC; Fosgate, GT & Koehler, GM (2015). "ประสิทธิภาพการล่าของเสือโคร่งจีนใต้ที่เกิดในกรง ( Panthera tigris amoyensis ) บนเหยื่อที่หากินตามธรรมชาติและนัยยะสำหรับการนำกลับมาปล่อยใหม่" Biological Conservation . 192 : 57–64. Bibcode :2015BCons.192...57F. doi :10.1016/j.biocon.2015.09.007. hdl : 2263/50208 .
  117. ^ ab Thapar 2004, หน้า 63.
  118. ↑ ชาลเลอร์ 1967, หน้า 284–285.
  119. ^ abc Schaller 1967, หน้า 288.
  120. ^ Thapar 2004, หน้า 120.
  121. ↑ ทาปาร์ 2004, หน้า 119–120, 122.
  122. ^ Schaller 1967, หน้า 287.
  123. ^ Thapar 2004, หน้า 23.
  124. ^ ab Thapar 2004, หน้า 121.
  125. ^ Schaller 1967, หน้า 295.
  126. ^ มิลส์ 2004, หน้า 24.
  127. ^ Christiansen, P. (2007). "สัณฐานวิทยาสุนัขใน Felidae ขนาดใหญ่: นัยต่อระบบนิเวศการให้อาหาร". Biological Journal of the Linnean Society . 91 (4): 573–592. doi : 10.1111/j.1095-8312.2007.00819.x .
  128. ↑ ชาลเลอร์ 1967, หน้า 295–296.
  129. ^ Thapar 2004, หน้า 126.
  130. ^ Schaller 1967, หน้า 289.
  131. ↑ ชาลเลอร์ 1967, หน้า 297–300.
  132. ^ Srivathsa, A.; Ramachandran, V.; Saravanan, P.; Sureshbabu, A.; Ganguly, D. & Ramakrishnan, U. (2023). "Topcats and underdogs: intraguild interactions among three apex carnivores across Asia's forestscapes". Biological Reviews . 98 (6): 2114–2135. doi :10.1111/brv.12998. PMID  37449566. S2CID  259903849.
  133. ^ Thapar 2004, หน้า 136.
  134. ↑ ab Karanth, มก. & ซันควิสต์, เมน (2000) "ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการล่าของเสือ ( Panthera tigris ) เสือดาว ( Panthera pardus ) และ dhole ( Cuon alpinus ) ในเมือง Nagarahole ประเทศอินเดีย " วารสารสัตววิทยา . 250 (2): 255–265. ดอย :10.1111/j.1469-7998.2000.tb01076.x.
  135. ^ Karanth, KU & Sunquist, ME (1995). "การคัดเลือกเหยื่อโดยเสือโคร่ง เสือดาว และสุนัขป่าในป่าเขตร้อน" Journal of Animal Ecology . 64 (4): 439–450. Bibcode :1995JAnEc..64..439K. doi :10.2307/5647. JSTOR  5647.
  136. ^ Odden, M.; Wegge, P. & Fredriksen, T. (2010). "Do tigers displaces leopard? If so, why?". Ecological Research . 25 (4): 875–881. Bibcode :2010EcoR...25..875O. doi :10.1007/s11284-010-0723-1.
  137. ^ Harihar, A.; Pandav, B. & Goyal, SP (2011). "การตอบสนองของเสือดาว Panthera pardus ต่อการฟื้นตัวของประชากรเสือ Panthera tigris". Journal of Applied Ecology . 48 (3): 806–814. Bibcode :2011JApEc..48..806H. doi : 10.1111/j.1365-2664.2011.01981.x .
  138. ^ Habib, B.; Nigam P.; Ghaskadbi P. & Bhandari A. (2021). "ความแปรผันของขนาดฝูงของสุนัขป่า: การประเมินผลกระทบของความพร้อมของเหยื่อและผู้ล่าชั้นยอด" Ecology and Evolution . 11 (9): 4774–4785. Bibcode :2021EcoEv..11.4774B. doi :10.1002/ece3.7380. PMC 8093734 . PMID  33976847. 
  139. ^ Steinmetz, R.; Seuaturien, N. & Chutipong, W. (2013). "เสือ เสือดาว และสุนัขป่าในป่าครึ่งโล่ง: การประเมินปฏิสัมพันธ์ของสปีชีส์ในกิลด์ของสัตว์กินเนื้อที่ถูกคุกคาม" Biological Conservation . 163 : 68–78. Bibcode :2013BCons.163...68S. doi :10.1016/j.biocon.2012.12.016.
  140. ^ Thinley, P.; Rajaratnam, R.; Lassoie, JP; Morreale, SJ; Curtis, PD; Vernes, K.; Leki Leki; Phuntsho, S.; Dorji, T. & Dorji, P. (2018). "ประโยชน์ทางนิเวศของเสือ (Panthera tigris) ต่อเกษตรกรในการลดการสูญเสียพืชผลและปศุสัตว์ในเทือกเขาหิมาลัยตะวันออก: ผลกระทบต่อการอนุรักษ์ผู้ล่าระดับสุดยอดขนาดใหญ่" Biological Conservation . 219 : 119–125. Bibcode :2018BCons.219..119T. doi : 10.1016/j.biocon.2018.01.015 .
  141. ^ abc Mills 2004, หน้า 42.
  142. ^ Thapar 2004, หน้า 145.
  143. ^ abcde Sankhala, KS (1967). "พฤติกรรมการผสมพันธุ์ของเสือPanthera tigrisในรัฐราชสถาน" International Zoo Yearbook . 7 (1): 133–147. doi :10.1111/j.1748-1090.1967.tb00354.x
  144. ^ Thapar 2004, หน้า 148.
  145. ^ abcd Thapar 2004, หน้า 45.
  146. ^ Mills 2004, หน้า 50–51.
  147. ^ มิลส์ 2004, หน้า 50.
  148. ^ ab Thapar 2004, หน้า 51.
  149. ^ Petrunenko, YK; Seryodkin, IV; Bragina, EV; Soutyrina, SS; Mukhacheva, AS; Rybin, NN & Miquelle, DG (2019). "เสือโคร่งตัวเมียสร้างสมดุลระหว่างข้อจำกัดที่ขัดแย้งกันในการเลี้ยงลูกได้อย่างไร" Mammal Research . 65 (2): 245–253. doi :10.1007/s13364-019-00466-x.
  150. ^ Robinson, HS; Goodrich, JM; Miquelle, DG; Miller, CS & Seryodkin, IV (2015). "อัตราการตายของเสือโคร่งอามูร์: ยิ่งสิ่งต่างๆ เปลี่ยนแปลงมากเท่าไร พวกมันก็ยิ่งยังคงเหมือนเดิมเท่านั้น" Integrative Zoology . 10 (4): 344–353. doi :10.1111/1749-4877.12147. PMID  26096683
  151. ↑ เอบีซี ซาธุ, อ.; จายัม, PPC; กูเรชิ, คิว.; เชควัต อาร์เอส; Sharma, S. & Jhala, YV (2017) "ประชากรเสือโคร่งตัวเล็ก (Panthera tigris tigris) ในพื้นที่กึ่งแห้งแล้งทางตะวันตกของอินเดีย" สัตววิทยา BMC . 2 : 16. ดอย : 10.1186/s40850-017-0025- y
  152. ^ มิลส์ 2004, หน้า 51.
  153. ^ โดย Barlow, ACD; McDougal, C.; Smith, JLD; Gurung, B.; Bhatta, SR; Kumal, S.; Mahato, B. & Taman, DB (2009). "ความแปรผันตามเวลาในประชากรเสือ (Panthera tigris) และผลกระทบต่อการติดตามตรวจสอบ" Journal of Mammalogy . 90 (2): 472–478. doi : 10.1644/07-MAMM-A-415.1 .
  154. ^ Mills 2004, หน้า 61, 66–67.
  155. ↑ ชาลเลอร์ 1967, หน้า 270, 276.
  156. ↑ แปซิฟิค, ม.; ซานตินี่ ล.; ดิ มาร์โก ม.; ไบเซโร ด.; ฟรานคุชชี่, ล.; กรอตโตโล มาราซินี, ก.; วิสคอนติ, พี. และรอนดินี, ซี. (2013). "ระยะเวลาในการสืบพันธุ์ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม" การ อนุรักษ์ธรรมชาติ5 (5): 87–94. ดอย : 10.3897/natureconservation.5.5734 .
  157. ^ Majumder, A. (2023). "กลยุทธ์การเอาชีวิตรอด – การแบ่งแยกตามช่วงเวลาของประชากรเสือโคร่งเบงกอล (Panthera tigris tigris Linnaeus) ในเขตรักษาพันธุ์เสือ Pench รัฐมัธยประเทศ ประเทศอินเดีย" Journal of Animal Diversity . 5 (3): 43–54. doi : 10.61186/JAD.2023.5.3.5 .
  158. ^ Tidière, M.; Müller, P.; Sliwa, A.; Siberchicot, A. & Douay, G. (2021). "การประเมินความเสี่ยงและการสืบพันธุ์เฉพาะเพศในเสือโคร่งที่เลี้ยงในสวนสัตว์ (Panthera tigris): ความสำคัญของสายพันธุ์ย่อยเพื่อการอนุรักษ์" (PDF) Zoo Biology . 40 (4): 320–329. doi :10.1002/zoo.21610. PMID  33861886.
  159. ^ Mills 2004, หน้า 59, 89.
  160. ^ Thapar 2004, หน้า 55–56.
  161. ^ Pandey, G. (2011). "เสือโคร่งอินเดียตัวผู้แสดงความรักต่อลูกเสือกำพร้า" BBC News . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 เมษายน 2024 . สืบค้นเมื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2024 .
  162. ^ มิลส์ 2004, หน้า 59.
  163. ^ Thapar 2004, หน้า 66.
  164. ↑ เซมอน, TA; มิเกล, ดีจี; ช้าง, ตี้; นิวตัน อลาบามา; โครอตโควา ไอ.; อีวานชุก ก.; ลิวเชนโก อี.; ทูปิคอฟ, อ.; สลาบ, อี. & แมคอาลูส, ดี. (2013) "ไวรัสไข้หัดสุนัข: โรคอุบัติใหม่ในเสืออามูร์ที่ใกล้สูญพันธุ์ในป่า (Panthera tigris altaica)" เอ็มไบโอ4 (4) ดอย :10.1128/mbio.00410-13. PMC 3747579 . PMID23943758  . 
  165. ^ Quigley, KS; Evermann, JF; Leathers, CW; Armstrong, DL; Goodrich, J.; Duncan, NM & Miquelle, DG (2010). "การติดเชื้อ Morbillivirus ในเสือโคร่งไซบีเรียป่าในตะวันออกไกลของรัสเซีย" Journal of Wildlife Diseases . 46 (4): 1252–1256. doi :10.7589/0090-3558-46.4.1252. PMID  20966275
  166. ^ McCauley, D.; Stout, V.; Gairhe, KP; Sadaula, A.; Dubovi, E.; Subedi, S. & Kaufman, GE (2021). "การสำรวจทางซีรั่มของเชื้อก่อโรคที่เลือกในเสือโคร่งเบงกอลที่หากินตามธรรมชาติ (Panthera tigris tigris) ในประเทศเนปาล" วารสารโรคสัตว์ป่า . 57 (2): 393–398. doi : 10.7589/JWD-D-20-00046 . PMID  33822151
  167. ^ Schoen, JM; Neelakantan, A.; Cushman, SA; Dutta, T.; Habib, B.; Jhala, YV; Mondal, I.; Ramakrishnan, U.; Reddy, PA; Saini, S. & Sharma, S. (2022). "การวิเคราะห์การเชื่อมโยงของถิ่นที่อยู่อาศัยของภูมิทัศน์การอนุรักษ์เสือโคร่งที่มนุษย์ครองโลกซึ่งมีความสำคัญระดับโลก" Conservation Biology . 36 (4): e13909. Bibcode :2022ConBi..36E3909S. doi : 10.1111/cobi.13909 . PMC 9545158 . PMID  35288989 
  168. ^ Aung, SS; Shwe, NM; Frechette, J.; Grindley, M. & Connette, G. (2017). "การสำรวจในเมียนมาร์ตอนใต้บ่งชี้ถึงความสำคัญระดับโลกสำหรับเสือและความหลากหลายทางชีวภาพ" Oryx . 51 (1): 13. doi : 10.1017/S0030605316001393 .
  169. ^ Suttidate, N.; Steinmetz, R.; Lynam, AJ; Sukmasuang, R.; Ngoprasert, D.; Chutipong, W.; Bateman, BL; Jenks, KE; Baker-Whatton, M.; Kitamura, S. & Ziółkowska, E. (2021). "การเชื่อมโยงถิ่นที่อยู่อาศัยของเสือโคร่งอินโดจีนที่ใกล้สูญพันธุ์ในประเทศไทย" Global Ecology and Conservation . 29 : e01718. Bibcode :2021GEcoC..2901718S. doi : 10.1016/j.gecco.2021.e01718 .
  170. ^ Shevade, VS; Potapov, PV; Harris, NL & Loboda, TV (2017). "การขยายพื้นที่เพาะปลูกพืชอุตสาหกรรมยังคงเป็นภัยคุกคามต่อแหล่งที่อยู่อาศัยของเสือโคร่งมลายู". Remote Sensing . 9 (7): 747. Bibcode :2017RemS....9..747S. doi : 10.3390/rs9070747 . hdl : 1903/31503 .
  171. ^ Debonne, N.; van Vliet, J. & Verburg, P. (2019). "ทางเลือกในการกำกับดูแลในอนาคตสำหรับการจัดซื้อที่ดินขนาดใหญ่ในกัมพูชา: ผลกระทบต่อพื้นที่ป่าไม้และภูมิทัศน์ของเสือ" Environmental Science & Policy . 94 : 9–19. Bibcode :2019ESPol..94....9D. doi : 10.1016/j.envsci.2018.12.031 . hdl : 1871.1/1dced676-560b-46fb-a7c5-e0c888c5cff1 .
  172. ^ Wang, D.; Smith, JL; Accatino, F.; Ge, J. & Wang, T. (2023). "Addressing the impact of canine distemper spreading on an isolated tiger population in northeast Asia". Integrative Zoology . 18 (6): 994–1008. doi :10.1111/1749-4877.12712. PMID  36881515.
  173. ^ Tilson, R.; Defu, H.; Muntifering, J. & Nyhus, PJ (2004). "การลดลงอย่างมากของเสือโคร่งจีนใต้ Panthera tigris amoyensis: การสำรวจภาคสนามของเขตสงวนเสือโคร่งที่มีความสำคัญ" Oryx . 38 (1): 40–47. doi : 10.1017/S0030605304000079 .
  174. ^ Nyhus, P. (2008). "Panthera tigris ssp. amoyensis". บัญชีแดงของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ของ IUCN . 2008 : e.T15965A5334628. doi : 10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T15965A5334628.en .
  175. ^ ab Jhala, Y.; Gopal, R.; Mathur, V.; Ghosh, P.; Negi, HS; Narain, S.; Yadav, SP; Malik, A.; Garawad, R. & Qureshi, Q. (2021). "การฟื้นตัวของเสือในอินเดีย: การสำรวจตนเองอย่างมีวิจารณญาณและบทเรียนที่อาจเกิดขึ้น" People and Nature . 3 (2): 281–293. Bibcode :2021PeoNa...3..281J. doi : 10.1002/pan3.10177 .
  176. ^ Shwe, NM; Grainger, M.; Ngoprasert, D.; Aung, SS; Grindley, M. & Savini, T. (2023). "แรงกดดันจากมนุษย์ต่อสัตว์กินเนื้อขนาดใหญ่และเหยื่อของพวกมันในป่าที่ถูกคุกคามอย่างหนักของตะนาวศรี ทางตอนใต้ของเมียนมาร์" Oryx . 57 (2): 262–271. doi : 10.1017/S0030605321001654 . hdl : 11250/3040580 .
  177. ^ Rasphone, A.; Kéry, M.; Kamler, JF & Macdonald, DW (2019). "Documenting the demise of tiger and leopard, and the status of other carnivores, in Lao PDR's most prized protected area: Nam Et-Phou Louey". Global Ecology and Conservation . 20 : e00766. Bibcode :2019GEcoC..2000766R. doi : 10.1016/j.gecco.2019.e00766 .
  178. ^ Linkie, M.; Martyr, D.; Harihar, A.; Mardiah, S.; Hodgetts, T.; Risdianto, D.; Subchaan, M. & Macdonald, D. (2018). "การเติบโตทางเศรษฐกิจของเอเชียและผลกระทบต่อเสือโคร่งของอินโดนีเซีย" Biological Conservation . 219 : 105–109. Bibcode :2018BCons.219..105L. doi :10.1016/j.biocon.2018.01.011.
  179. ^ Slaght, JC; Milakovsky, B.; Maksimova, DA; Zaitsev, VA; Seryodkin, I.; Panichev, A. & Miquelle, D. (2017). "อิทธิพลของมนุษย์ต่อการกระจายตัวของผู้เชี่ยวชาญป่าสนที่เสี่ยงต่อการสูญพันธุ์: การเลือกที่อยู่อาศัยโดยกวางชะมดไซบีเรีย Moschus moschiferus" Oryx . 53 (1): 174–180. doi : 10.1017/S0030605316001617 .
  180. ^ Nijman, V. & Shepherd, CR (2015). "การค้าเสือและแมวป่าชนิดอื่นๆ ในเมืองลาและท่าขี้เหล็ก ประเทศเมียนมาร์ – เรื่องเล่าจากเมืองชายแดนสองแห่ง" Biological Conservation . 182 : 1–7. Bibcode :2015BCons.182....1N. doi : 10.1016/j.biocon.2014.10.031 .
  181. ^ Wong, R. & Krishnasamy, K. (2022). Skin and Bones: Tiger Trafficking Analysis from January 2000 – June 2022 (PDF) . Petaling Jaya, Selangor, Malaysia: TRAFFIC, Southeast Asia Regional Office. เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 17 มกราคม 2024 . สืบค้นเมื่อ 1 มีนาคม 2024 .
  182. ^ Paudel, PK; Acharya, KP; Baral, HS; Heinen, JT & Jnawali, SR (2020). "แนวโน้ม รูปแบบ และเครือข่ายการค้าสัตว์ป่าผิดกฎหมายในเนปาล: การสังเคราะห์ระดับชาติ" Conservation Science and Practice . 2 (9): e247. Bibcode :2020ConSP...2E.247P. doi : 10.1111/csp2.247 .
  183. ↑ นิตตู จี.; ชาเมียร์, TT; นิชานธินี, เอ็นเค และ ศนิล, ร. (2023). "กระแสการลักลอบล่าเสือในอินเดียกำลังเพิ่มสูงขึ้น! การสืบสวนข้อเท็จจริงที่เกี่ยวพันกันโดยเน้นการอนุรักษ์" จีโอเจอร์นัล . 88 (1): 753–766. Bibcode :2023GeoJo..88..753N. ดอย : 10.1007/s10708-022-10633-4 . PMC 9005341 . PMID35431409  . 
  184. ^ Khanwilkar, S.; Sosnowski, M. & Guynup, S. (2022). "รูปแบบของชิ้นส่วนเสือที่ผิดกฎหมายและถูกกฎหมายที่เข้าสู่สหรัฐอเมริกาในช่วงทศวรรษ (2003–2012)". Conservation Science and Practice . 4 (3): e622. Bibcode :2022ConSP...4E.622K. doi : 10.1111/csp2.622 .
  185. ^ Van Uhm, DP (2016). การค้าสัตว์ป่าผิดกฎหมาย: ภายในโลกของผู้ลักลอบล่าสัตว์ ผู้ลักลอบขนของ และผู้ค้า (การศึกษาด้านอาชญากรรมที่จัดตั้งขึ้น) . นิวยอร์ก: Springer. หน้า 224–226
  186. ^ Saif, S.; Rahman, HT & MacMillan, DC (2018). "ใครฆ่าเสือ Panthera tigris และทำไม?" Oryx . 52 (1): 46–54. doi : 10.1017/S0030605316000491 .
  187. ^ ab Uddin, N.; Enoch, S.; Harihar, A.; Pickles, RS & Hughes, AC (2023). "เสือที่ทางแยก: การเปิดเผยบทบาทของบังคลาเทศในการค้าเสือใหญ่ที่เป็นสัญลักษณ์อย่างผิดกฎหมาย" Conservation Science and Practice . 5 (7): e12952. Bibcode :2023ConSP...5E2952U. doi : 10.1111/csp2.12952 .
  188. ^ Davis, EO; Willemsen, M.; Dang, V.; O'Connor, D. & Glikman, JA (2020). "การวิเคราะห์ล่าสุดเกี่ยวกับการบริโภคผลิตภัณฑ์จากเสือโคร่งในเขตเมืองของเวียดนาม" Global Ecology and Conservation . 22 : e00960. Bibcode :2020GEcoC..2200960D. doi : 10.1016/j.gecco.2020.e00960 .
  189. ^ abc Henry, L. (2020). "5 สิ่งที่ Tiger King ไม่ได้อธิบายเกี่ยวกับเสือที่ถูกเลี้ยง". World Wildlife Fund for Nature . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2024. สืบค้นเมื่อ19 กุมภาพันธ์ 2024 .
  190. ^ Singh, R.; Nigam, P.; Qureshi, Q.; Sankar, K.; Krausman, PR; Goyal, SP & Nicholoson, KL (2015). "การกำหนดลักษณะความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับเสือในและรอบเขตรักษาพันธุ์เสือ Ranthambhore ทางตะวันตกของอินเดีย" European Journal of Wildlife Research . 61 (2): 255–261. Bibcode :2015EJWR...61..255S. doi :10.1007/s10344-014-0895-z
  191. ^ Chowdhurym, AN; Mondal, R.; Brahma, A. & Biswas, MK (2016). "ด้านนิเวศ จิต สังคมของความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับเสือ: การศึกษาชาติพันธุ์วรรณนาของหม้ายเสือในสามเหลี่ยมปากแม่น้ำซุนดาร์บัน ประเทศอินเดีย" Environmental Health Insights . 10 : 1–29. doi : 10.4137/EHI.S24 (ไม่ใช้งาน 10 เมษายน 2024){{cite journal}}: CS1 maint: DOI ไม่ได้ใช้งานตั้งแต่เดือนเมษายน 2024 ( ลิงก์ )
  192. ^ Dhungana, R.; Savini, T.; Karki, JB; Dhakal, M.; Lamichhane, BR & Bumrungsri, S. (2018). "การใช้ชีวิตกับเสือ Panthera tigris: รูปแบบ ความสัมพันธ์ และบริบทของความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับเสือในอุทยานแห่งชาติชิตวัน ประเทศเนปาล" Oryx . 52 (1): 55–65. doi : 10.1017/S0030605316001587 . hdl : 1887/57668 .
  193. ^ Lubis, MI; Pusparini, W.; Prabowo, SA; Marthy, W.; Tarmizi; Andayani, N. & Linkie, M. (2020). "Unraveling the complexity of human-tiger conflicts in the Leuser Ecosystem, Sumatra". Animal Conservation . 23 (6): 741–749. Bibcode :2020AnCon..23..741L. doi :10.1111/acv.12591.
  194. ^ Neo, WHY; Lubis, MI & Lee, JSH (2023). "การตั้งถิ่นฐานและสวนปลูกพืชเป็นแหล่งปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับเสือในเรียว ประเทศอินโดนีเซีย" Oryx . 57 (4): 476–480. doi : 10.1017/S0030605322000667 . hdl : 10356/165557 .
  195. ^ ab Qureshi, Q.; Jhala, YV; Yadav, SP & Mallick, A. (2023). Status of tigers, co-predators and pry in India 2022 (PDF) . New Delhi, Dehradun: National Tiger Conservation Authority & Wildlife Institute of India. เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 5 พฤษภาคม 2024 . สืบค้นเมื่อ18 กุมภาพันธ์ 2024 .
  196. ^ abcdefghij โครงการฟื้นฟูเสือโคร่งระดับโลก (2023–34) ( รายงาน) Global Tiger Forum และ Global Tiger Initiative Council. 2023. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 เมษายน 2024 สืบค้นเมื่อ 8 เมษายน 2024
  197. ^ DNPWC & DFSC (2022). สถานะของเสือและเหยื่อในเนปาล 2022 (PDF) . กาฐมาณฑุ เนปาล: กรมอุทยานแห่งชาติและอนุรักษ์สัตว์ป่า และกรมป่าไม้และอนุรักษ์ดิน กระทรวงป่าไม้และสิ่งแวดล้อม เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 8 เมษายน 2023 . สืบค้นเมื่อ 6 สิงหาคม 2022 .
  198. ^ กรมป่าไม้และบริการอุทยาน (2023). “การสำรวจเสือแห่งชาติ 2021–22” ทิมพู: รัฐบาลภูฏาน
  199. ^ Begum, S. (30 กรกฎาคม 2024). "ประชากรเสือโคร่งใน Sundarban เพิ่มขึ้น 8-10 เปอร์เซ็นต์ในปี 2024" Daily Observer สืบค้นเมื่อ6 ตุลาคม 2024 .
  200. ^ Sludskii 1992, หน้า 202.
  201. ^ ab Tandin, T.; Penjor, U.; Tempa, T.; Dhendup, P.; Dorji, S.; Wangdi, S. & Moktan, V. (2018). แผนปฏิบัติการเสือสำหรับภูฏาน (2018-2023): แนวทางการจัดภูมิทัศน์เพื่อการอนุรักษ์เสือ (รายงาน). ทิมพู ภูฏาน: กองอนุรักษ์ธรรมชาติ กรมป่าไม้และบริการอุทยาน กระทรวงเกษตรและป่าไม้doi : 10.13140/RG.2.2.14890.70089 .
  202. ^ ab Aryal, RS (2004). การนำ CITES ไปปฏิบัติในเนปาลและอินเดีย กฎหมาย นโยบาย และการปฏิบัติ . กาฐมาณฑุ: Bhrikuti Aademic Publications ISBN 99933-673-4-6-
  203. ^ Malaysian Conservation Alliance for Tigers (2006). The Malayan Tiger Conservation Programme (PDF) (Report). Kuala Lumpur: Department of Wildlife and National Parks Peninsular Malaysia. Archived (PDF) from the original on 9 April 2024. สืบค้นเมื่อ9 เมษายน 2024 .
  204. ^ กระทรวงป่าไม้ (2007). กลยุทธ์การอนุรักษ์และแผนปฏิบัติการสำหรับเสือโคร่งสุมาตรา (Panthera tigris sumatrae) อินโดนีเซีย 2007-2017 (PDF) . จาการ์ตา: รัฐบาลอินโดนีเซีย. เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 กันยายน 2023 . สืบค้นเมื่อ 12 เมษายน 2024 .
  205. ^ Yeh, ET (2012). "สิ่งแวดล้อมข้ามชาติและความยุ่งยากของอำนาจอธิปไตย: การรณรงค์เสือข้ามเทือกเขาหิมาลัย" ภูมิศาสตร์การเมือง . 31 (7): 408–418 doi :10.1016/j.polgeo.2012.06.003
  206. ^ Kampongsun, S. (2022). "อนาคตของ Panthera tigris ในประเทศไทยและทั่วโลก". IUCN. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 พฤศจิกายน 2023 . สืบค้นเมื่อ 8 เมษายน 2024 .
  207. ^ Lynam, AJ; Khaing, ST & Zaw, KM (2006). "การพัฒนาแผนปฏิบัติการเสือแห่งชาติสำหรับสหภาพเมียนมาร์" การจัดการสิ่งแวดล้อม . 37 (1): 30–39. Bibcode :2006EnMan..37...30L. doi :10.1007/s00267-004-0273-9. PMID  16362487
  208. ^ Hossain, ANM; Lynam, AJ; Ngoprasert, D.; Barlow, A.; Barlow, CG & Savini, T. (2018). "การระบุปัจจัยด้านภูมิทัศน์ที่ส่งผลต่อการลดลงของเสือโคร่งในซุนดาร์บันส์ของบังกลาเทศ" Global Ecology and Conservation . 13 : e00382. Bibcode :2018GEcoC..1300382H. doi : 10.1016/j.gecco.2018.e00382 .
  209. ^ Pisdamkham, C.; Prayurasiddhi, T.; Kanchanasaka, B.; Maneesai, R.; Simcharoen, S.; Pattanavibool, A.; Duangchantrasiri, S.; Simcharoen, A.; Pattanavibool, R.; Maneerat, S.; Prayoon, U.; Cutter, PG & Smith, JLD (2010). แผนปฏิบัติการเสือโคร่งของประเทศไทย ปี 2010–2022. กรุงเทพมหานคร: กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 พฤษภาคม 2024 . สืบค้นเมื่อ16 เมษายน 2024 .
  210. ^ Chandradewi, DS; Semiadi, G.; Pinondang, I.; Kheng, V. & Bahaduri, LD (2019). "หนึ่งทศวรรษผ่านไป: การสำรวจเสือโคร่งทั่วสุมาตราแบบร่วมมือครั้งที่สอง" Cat News . 69 : 41–42.
  211. ^ Wibisono, HT (2021). สถานะของเสือโคร่งสุมาตรา (Panthera tigris sumatrae) และเหยื่อหลักทั่วเกาะในสุมาตรา อินโดนีเซีย (ปริญญาเอกสาขากีฏวิทยาและนิเวศวิทยาสัตว์ป่า) เดลาแวร์: มหาวิทยาลัยเดลาแวร์
  212. ^ Hötte, MH; Kolodin, IA; Bereznuk, SL; Slaght, JC; Kerley, LL; Soutyrina, SV; Salkina, GP; Zaumyslova, OY; Stokes, EJ & Miquelle, DG (2016). "ตัวบ่งชี้ความสำเร็จของการบังคับใช้กฎหมายอย่างชาญฉลาดในพื้นที่คุ้มครอง: กรณีศึกษาสำหรับเสือโคร่งอามูร์รัสเซีย ( Panthera tigris altaica ) reserve". Integrative Zoology . 11 (1): 2–15. doi :10.1111/1749-4877.12168. PMID  26458501
  213. ^ Lam, WY; Phung, CC; Mat, ZA; Jamaluddin, H.; Sivayogam, CP; Zainal Abidin, FA; Sulaiman, A.; Cheok, MKY; Osama, NAW; Sabaan, S.; Abu Hashim, AK; Booton, MD; Harihar, A.; Clements, GR & Pickles, RSA (2023). "การใช้กรอบการทำงานป้องกันอาชญากรรมเพื่อประเมินการลักลอบล่าสัตว์เสือโคร่งในป่าฝนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้" Frontiers in Conservation Science . 4 : 1213552. doi : 10.3389/fcosc.2023.1213552 .
  214. ^ Bhatt, TR; Castley, JG; Sims-Castley, R.; Bara, HS & Chauvenet, ALM (2023). "การเชื่อมโยงประชากรเสือ (Panthera tigris) ในเนปาล: การระบุเส้นทางเชื่อมต่อระหว่างพื้นที่คุ้มครองที่มีเสือ" Ecology and Evolution . 13 (5): e10140. Bibcode :2023EcoEv..1310140B. doi : 10.1002/ece3.10140 . PMC 10227491 . PMID  37261321 
  215. ^ Harihar, A.; Pandav, B.; Ghosh-Harihar, M. & Goodrich, J. (2020). "ความสัมพันธ์ทางประชากรและนิเวศวิทยาของประชากรเสือโคร่งที่กำลังฟื้นตัว ( Panthera tigris ): บทเรียนที่ได้รับจากการติดตาม 13 ปี" Biological Conservation . 252 : 108848. Bibcode :2020BCons.25208848H. doi :10.1016/j.biocon.2020.108848
  216. ^ Rahaman, MH; Masroor, M.; Sajjad, H. & Saha, TK (2024). "การประเมินความเหมาะสมของแหล่งที่อยู่อาศัยและเส้นทางที่มีศักยภาพสำหรับเสือโคร่งเบงกอล ( Panthera tigris tigris ) ในเขตรักษาพันธุ์เสือโคร่ง Valmiki ประเทศอินเดีย โดยใช้แบบจำลอง MaxEnt และแนวทางการสร้างแบบจำลองต้นทุนต่ำสุด" Environmental Modeling & Assessment . 29 (2): 405–422. Bibcode :2024EMdAs..29..405R. doi :10.1007/s10666-024-09966-w.
  217. ^ Rahman, H.; Hidayat, RH; Nofrizal, AY; Wilastra, I. & Nasution, AFR (2023). "เขตพื้นที่ทางเดินพิเศษสำหรับการบรรเทาความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับเสือ: แนวทางการเชื่อมโยงภูมิทัศน์ในภูมิภาคสุมาตราตะวันตก ประเทศอินโดนีเซีย" Journal for Nature Conservation . 76 : 126501. Bibcode :2023JNatC..7626501R. doi :10.1016/j.jnc.2023.126501.
  218. ^ Paudyal, BN (2023). การประเมินโครงการความร่วมมือข้ามพรมแดนเพื่อการอนุรักษ์เสือโคร่งอามูร์ เสือดาวอามูร์ และเสือดาวหิมะในเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ(PDF) (รายงาน). กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย: คณะกรรมาธิการเศรษฐกิจและสังคมแห่งสหประชาชาติสำหรับเอเชียและแปซิฟิก เก็บถาวร(PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 7 เมษายน 2024 สืบค้นเมื่อ7 เมษายน 2024 .
  219. ^ Priatna, D.; Santosa, Y.; Prasetyo, LB & Kartono, AP (2012). "Home range and movements of male translocationed problem tigers in Sumatra" (PDF) . Asian Journal of Conservation Biology . 1 (1): 20–30.
  220. ↑ รอจนอฟ, วีวี; ไนเดนโก, เอสวี; เฮอร์นันเดซ–บลังโก เจเอ; ชิสโตโปโลวา นพ.; โซโรคิน, เพนซิลเวเนีย; ยาชเมนนิโควา, AA; Blidchenko, E. Yu.; คาลินิน, อ. ยู. & คาสตรีคิน, เวอร์จิเนีย (2021) "การฟื้นฟูประชากรเสืออามูร์ ( Panthera tigris altaica ) ในพื้นที่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของพื้นที่จำหน่าย" กระดานข่าวทางชีวภาพ . 48 (8): 1401–1423. Bibcode :2021BioBu..48.1401R. ดอย :10.1134/S1062359021080239.
  221. ^ Gray, TN; Rosenbaum, R.; Jiang, G.; Izquierdo, P.; Yongchao, J .IN; Kesaro, L.; Lyet, A.; Pasha, MKS; Patterson, DJ; Channa, P.; Jinzhe, QI; Ripple, WJ; Roberts, JL; Roy, S.; Shwe, NM; Wolf, C. & Chapman, S. (2023). "การฟื้นฟูเสียงคำรามของเอเชีย: โอกาสในการฟื้นตัวของเสือโคร่งทั่วพื้นที่ประวัติศาสตร์" Frontiers in Conservation Science . 4 : 1124340. doi : 10.3389/fcosc.2023.1124340 .
  222. ^ Gray, TNE; Crouthers, R.; Ramesh, K.; Vattakaven, J.; Borah, J.; Pasha, MKS; Lim, T.; Phan, C.; Singh, R.; Long, B. & Chapman, S. (2017). "กรอบการประเมินความพร้อมในการปล่อย Tiger Panthera tigrisกลับมา: กรณีศึกษาจากกัมพูชาตะวันออก" Biodiversity and Conservation . 26 (10): 2383–2399. Bibcode :2017BiCon..26.2383G. doi :10.1007/s10531-017-1365-1.
  223. ^ ab Luo, S.-J.; Johnson, WE; Martenson, J.; Antunes, A.; Martelli, P.; Uphyrkina, O.; Traylor-Holzer, K.; Smith, JLD & O'Brien, SJ (2008). "การกำหนดลักษณะทางพันธุกรรมของเสือโคร่งในกรงทั่วโลกช่วยเพิ่มมูลค่าการอนุรักษ์ของประชากรในกรง" Current Biology . 18 (8): 592–596. Bibcode :2008CBio...18..592L. doi :10.1016/j.cub.2008.03.053. PMID  18424146
  224. ^ Thapar 2004, หน้า 187–200.
  225. ^ Kothari, AS; Chhapgar, BS; Chhapgar, BF, บรรณาธิการ (2005). "The Manpoora Tiger (about a Tiger Hunt in Rajpootanah)". The Treasures of Indian Wildlife . Mumbai: Bombay Natural History Society. หน้า 22–27 ISBN 0195677285-
  226. ^ Thapar 2004, หน้า 193.
  227. ^ โดย Nyhus, PJ & Tilson, R. (2010). " Panthera tigris vs Homo sapiens : Conflict, coexistence, or extinction?" ใน Tilson & Nyhus 2010, หน้า 125–142
  228. ^ ab Goodrich, JM (2010). "ความขัดแย้งระหว่างมนุษย์กับเสือ: การทบทวนและเรียกร้องแผนที่ครอบคลุม" Integrative Zoology . 5 (4): 300–312. doi : 10.1111/j.1749-4877.2010.00218.x . PMID  21392348
  229. ^ Mills 2004, หน้า 108–110.
  230. ^ Thapar 2004, หน้า 276.
  231. ^ Green 2006, หน้า 73–74.
  232. ^ Powell, MA (2016). "ผู้คนตกอยู่ในอันตราย สิ่งแวดล้อมเสี่ยงภัย: คนงาน เสือ และระบบนิเวศแห่งความยากจนของสิงคโปร์ในยุคอาณานิคม" Environment and History . 22 (3): 455–482. doi :10.3197/096734016X14661540219393. hdl : 10356/88201 . JSTOR  24810674.
  233. ^ Thapar 2004, หน้า 274.
  234. ^ Barlow, AC; Ahmad, I. & Smith, JL (2013). "Profiling tigers ( Panthera tigris ) to formulate management responses to human-killing in the Bangladesh Sundarbans". Wildlife Biology in Practice . 9 (2): 30–39. doi :10.2461/wbp.2013.9.6 (ไม่ใช้งาน 19 เมษายน 2024){{cite journal}}: CS1 maint: DOI ไม่ได้ใช้งานตั้งแต่เดือนเมษายน 2024 ( ลิงก์ )
  235. ^ Mills 2004, หน้า 111–113.
  236. ^ Manfredi, P. “เสือในโลกยุคโบราณ” ใน Thapar 2004, หน้า 173
  237. ^ Thapar 2004, หน้า 179–180.
  238. ^ Green 2006, หน้า 126–130.
  239. ^ "บทบาทที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ของสหภาพยุโรปในการค้าเสือโคร่งทั่วโลกถูกเปิดเผยในรายงานฉบับใหม่ของ WWF และ TRAFFIC" กองทุนสัตว์ป่าโลก 30 กันยายน 2020 สืบค้นเมื่อ6 มิถุนายน 2023
  240. ^ Smith, KD; Snider, RJ; Dembiec, DP; Siegford, JM & Ali, AB (2023). "ผลกระทบของการออกแบบนิทรรศการสมัยใหม่ต่อสวัสดิการเสือในกรง" Zoo Biology . 42 (3): 371–382. doi : 10.1002/zoo.21746 . PMID  36478300
  241. ^ Damasceno, J.; Genaro, G.; Quirke, T.; McCarthy, S.; McKeown, S. & O'Riordan, R. (2017). "ผลกระทบของการเพิ่มความเข้มข้นที่แท้จริงต่อแมวในกรง" Zoo Biology . 36 (3): 186–192. doi :10.1002/zoo.21361. PMID  29165868
  242. ^ Thapar 2004, หน้า 202–204.
  243. ^ Green 2006, หน้า 140–141.
  244. ^ Iossa, G.; Soulsbury, CD & Harris, S. (2009). "สัตว์ป่าเหมาะกับชีวิตคณะละครสัตว์เดินทางหรือไม่?" Animal Welfare . 18 (2): 129–140. doi :10.1017/S0962728600000270. S2CID  32259865
  245. ^ Thapar 2004, หน้า 204–205.
  246. ^ Thapar 2004, หน้า 214.
  247. ^ "วันที่ 18 มิถุนายน กำหนดเส้นตายสำหรับการปฏิบัติตามพระราชบัญญัติความปลอดภัยสาธารณะของแมวใหญ่" สำนักงานบริการสัตว์น้ำและสัตว์ป่าแห่งสหรัฐอเมริกา . 2023 เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2024 . สืบค้นเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2024 .
  248. ^ เอกสารแนวปฏิบัติเกี่ยวกับการส่งออก การส่งออกซ้ำ และการค้าเสือที่เกิดในกรงและที่เพาะพันธุ์ภายในสหภาพยุโรป รวมถึงชิ้นส่วนและอนุพันธ์ของเสือ (รายงาน) คณะกรรมาธิการยุโรป 18 เมษายน 2023 สืบค้นเมื่อ6 มิถุนายน 2024
  249. ^ "Endangered tiger earns its stripes as the world's most popular beast". The Independent . 2004. เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 มกราคม 2008 . สืบค้นเมื่อ 7 มีนาคม 2009 .
  250. ^ Albert, C.; Luque, GM & Courchamp, F. (2018). "สายพันธุ์ที่มีเสน่ห์มากที่สุด 20 สายพันธุ์". PLOS ONE . ​​13 (7): e0199149. Bibcode :2018PLoSO..1399149A. doi : 10.1371/journal.pone.0199149 . PMC 6037359 . PMID  29985962. 
  251. ^ abc Werness, HB (2007). สารานุกรม Continuum ว่าด้วยสัญลักษณ์ของสัตว์ในศิลปะโลก . นิวยอร์ก: Continuum. หน้า 402–404. ISBN 978-0826419132-
  252. ^ Green 2006, หน้า 39, 46.
  253. ^ Thapar, R. "In Times Past" ใน Thapar 2004, หน้า 156, 164
  254. ^ คูเปอร์, เจซี (1992). สัตว์สัญลักษณ์และตำนาน . ลอนดอน: สำนักพิมพ์ Aquarian. หน้า 227. ISBN 978-1-85538-118-6-
  255. ^ Green 2006, หน้า 60, 86–88, 96.
  256. ^ กรีน 2549, หน้า 96.
  257. ^ ab Thapar 2004, หน้า 152.
  258. ^ Green 2006, หน้า 72–73, 78, 125–127, 147–148.

บรรณานุกรม

  • Thapar, V. (2004). Tiger: The Ultimate Guide. นิวเดลี: CDS Books. ISBN 1-59315-024-5-
  • กรีน, ส. (2549) เสือ . ลอนดอน: หนังสือ Reaktion. ไอเอสบีเอ็น 978-1-86189-276-8-
  • MacDonald, D., ed. (2001). The Encyclopedia of Mammals (Second ed.). Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-7607-1969-5-
  • Tilson, R.; Nyhus, PJ, บรรณาธิการ (2010). เสือของโลก: วิทยาศาสตร์ การเมือง และการอนุรักษ์ Panthera tigris(ฉบับที่ 2) ลอนดอน: Academic Press. ISBN 978-0-08-094751-8-
  • มิลส์, เอส. (2004). ไทเกอร์. ริชมอนด์ฮิลล์: Firefly Books. ISBN 1-55297-949-0-
  • Schaller, GB (1967). กวางและเสือ: การศึกษาสัตว์ป่าในอินเดีย ชิคาโก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยชิคาโกISBN 0-226-73631-8-
  • Seidensticker, J.; Christie, S.; Jackson, P.บรรณาธิการ (1999). Riding the Tiger: Tiger Conservation in Human-Dominated Landscapes. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0521648356-
  • สลุดสกี้, AA (1992) "เสือเสือเสือไทกริสลินเนียส, 2301" ในเฮปต์เนอร์ วีจี; สลุดสกี้, AA (สหพันธ์). เมลโกปิตาจุชชี โซเวตสโคโก โซอยซา. มอสโก: Vysšaia Škola [ สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมของสหภาพโซเวียต ] ฉบับที่ II ตอนที่ 2 Carnivora (ไฮยานัสและแมว) (ฉบับที่สอง) วอชิงตัน ดี.ซี.: สถาบันสมิธโซเนียน และมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติ หน้า 95–202. ไอเอสบีเอ็น 978-90-04-08876-4-
  • สื่อที่เกี่ยวข้องกับ Panthera tigris (หมวดหมู่) ที่ Wikimedia Commons
  • ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Panthera tigris จากวิกิสปีชีส์
  • คำคมที่เกี่ยวข้องกับเสือที่ Wikiquote
  • คู่มือการเดินทางของเสือจาก Wikivoyage
  • “เสือ Panthera tigris” กลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านแมวของ IUCN/SSC
ดึงข้อมูลจาก "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=เสือ&oldid=1251608966"