เวโรนิก้าแคมป์เบลบราวน์
 |
.svg/1280px-Gold_medal_icon_(G_initial).svg.png){kind=icon}
.svg/1280px-Silver_medal_icon_(S_initial).svg.png){kind=icon}
.svg/1280px-Bronze_medal_icon_(B_initial).svg.png){kind=icon}
.svg/1280px-Americas_(orthographic_projection).svg.png)
.svg){kind=link}
Veronica Campbell Brown CD , OLY (เกิดเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2525) เป็นอดีตนักวิ่งกรีฑาชาวจาเมกา ซึ่งเชี่ยวชาญในการวิ่ง100และ200 เมตร [ 2] เธอเป็น นักกีฬาหญิงเหรียญรางวัลโอลิมปิกถึงแปดสมัยและเป็นผู้หญิงคนที่สองจากสามคนในประวัติศาสตร์ที่คว้าแชมป์ในการแข่งขันวิ่ง 200 เมตรโอลิมปิก ติดต่อกันสองครั้ง ต่อ จากBärbel Wöckelจากเยอรมนี ในการแข่งขันโอลิมปิกปี พ.ศ. 2519 และ 2523 และต่อจาก Elaine Thompson-Herahเพื่อนร่วมชาติในการแข่งขันโอลิมปิกปี 2016 และ 2020 [3]แคมป์เบลล์-บราวน์เป็นนักกีฬาเพียง 11 คน (ร่วมกับวาเลอรี อดัมส์ , ยูเซน โบลต์ , อาร์ม็อง ดูพลานติส , ฌัก เฟรแท็ก , เยเลนา อิซิน บา เยวา , กี รานี เจมส์ , เฟธ คิเปียจอน , จานา พิตต์แมน , แดนี แซมมวลส์และเดวิด สตอร์ล ) ที่สามารถคว้าแชมป์โลกระดับเยาวชน จูเนียร์ และซีเนียร์ของการแข่งขันกรีฑา
เธอทำเวลาได้ดีที่สุดในระยะ 100 เมตรด้วยเวลา 10.76 วินาที และในระยะ 200 เมตรด้วยเวลา 21.74 วินาที เธอเคยได้รับเหรียญทองในระยะ 100 เมตรจากการแข่งขันกรีฑาชิงแชมป์โลกในปี 2007และเหรียญทองในระยะ 200 เมตรจากการแข่งขันกรีฑาชิงแชมป์โลกในปี 2011นอกจากนี้ เธอยังได้รับรางวัลเหรียญเงิน 7 เหรียญและเหรียญทองแดง 1 เหรียญตลอดอาชีพของเธอในการแข่งขันกรีฑาชิงแชมป์โลก อีกด้วย ในระยะ60 เมตรเธอเป็นแชมป์ 2 สมัยจาก การ แข่งขัน IAAF World Indoor Championships
ชีวิตช่วงต้น
แคมป์เบลล์เกิดเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2525 โดยมีเซซิล แคมป์เบลล์และแพเมลา เบลีย์เป็นพ่อ[4]ในเมืองคลาร์กส์ทาวน์ เมืองเทรล อว์ นี ประเทศจาเมกาเธอมีพี่ชาย 5 คนและพี่สาว 4 คน และเข้าเรียนที่โรงเรียนประถมทรอยและโรงเรียนมัธยมเทคนิคเวเรในเมืองแคลเรนดอน ก่อนจะศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาที่ มหาวิทยาลัยอาร์คันซอในสหรัฐอเมริกา[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]
อาชีพจูเนียร์
ในปี 1999 เธอได้รับรางวัลเหรียญทอง 2 เหรียญ ได้แก่ วิ่งผลัด100 เมตรและ4 x 100 เมตรในการแข่งขัน IAAF World Youth Championships ครั้งแรก ในปีถัดมา เธอได้กลายเป็นผู้หญิงคนแรกที่ชนะการแข่งขันวิ่งระยะสั้นในIAAF World Junior Championshipsเธอทำเวลา 11.12 วินาทีในการวิ่ง 100 เมตร (ซึ่งเป็นสถิติแชมป์ในขณะนั้น) และ 200 เมตรในเวลา 22.87 วินาทีในการวิ่ง 200 เมตร ในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 2000เธอวิ่งเลกที่สองในทีมวิ่งผลัด 4 x 100 เมตรที่ได้รับรางวัลเหรียญเงิน ในปี 2001 เธอได้รับรางวัล Austin Sealy Trophyสำหรับนักกีฬาที่โดดเด่นที่สุดในCARIFTA Games ปี 2001 [ 5] [6]ในปีนั้น เธอได้รับรางวัลเหรียญทอง 3 เหรียญ (วิ่ง 100 เมตร, 200 เมตร และวิ่งผลัด 4 x 100 เมตร) ในประเภทจูเนียร์ (U-20) [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]
อาชีพในวิทยาลัย
แคมป์เบลล์เข้าเรียนที่Barton County Community Collegeใน เมือง เกรทเบนด์รัฐแคนซัสซึ่งเธอได้สร้างสถิติและคว้าชัยชนะมาได้หลายรายการ รวมถึงชนะเลิศระดับวิทยาลัยจูเนียร์แห่งชาติ 4 รายการในระยะ60 , 100 และ 200 เมตร ทั้งในร่มและกลางแจ้ง เธอครองสถิติปัจจุบันของ Barton County CC ในระยะ 100 เมตรและ 200 เมตรกลางแจ้ง แคมป์เบลล์ยังทำผลงานได้ยอดเยี่ยมในด้านวิชาการ โดยได้รับอนุปริญญาจาก Barton County ในปี 2002 ด้วยเกรดเฉลี่ย 3.8 ต่อมาเธอได้เข้าเรียนที่University of Arkansasซึ่งเธอโดดเด่นในฐานะนักวิ่งระยะสั้นในโครงการที่เน้นนักวิ่งระยะไกลเป็นหลัก
อาชีพการงาน
เมื่ออายุได้ 18 ปี แคมป์เบลล์-บราวน์คว้าเหรียญรางวัลโอลิมปิกเหรียญแรกในอาชีพนักกีฬาอันโด่งดังของเธอ เธอได้เข้าร่วมการแข่งขัน วิ่งผลัด 4 x 100 เมตรใน โอลิมปิกฤดูร้อนปี 2000ร่วมกับเทย์น่า ลอว์เรนซ์เบเวอร์ลี แมคโดนัลด์ เมอร์ลีน เฟรเซอร์และเมอร์ลีน อ็อตตีย์ นักวิ่ง ระยะสั้นและตำนานโอลิมปิกซึ่งทีมของเธอจบการแข่งขันในรอบชิงชนะเลิศด้วยเวลา 42.13 วินาที ตามหลังเพื่อนบ้านในแถบแคริบเบียนอย่างบาฮามาสแคมป์เบลล์ บราวน์ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเธอเป็นนักกีฬาที่มีอนาคตไกลเมื่อยังเป็นเยาวชน โดยคว้าชัยชนะในระดับเยาวชนและการแข่งขันชิงแชมป์ประจำปีของจาเมกาสำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายของเธอ Vere Technical High การแข่งขันชิงแชมป์นี้ได้รับการยกย่องว่าเป็นวิศวกรที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จของจาเมกาในเวทีกรีฑาระดับโลก
เมื่ออายุ 22 ปี แคมป์เบลล์-บราวน์เป็นตัวแทนของจาเมกาในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่เอเธนส์ในปี 2004 เธอลงแข่งขันทั้งประเภท 100 เมตรและ 200 เมตร ในรอบชิงชนะเลิศประเภท 100 เมตร เธอได้อันดับที่ 3 ต่อมา แคมป์เบลล์ บราวน์ได้ลงแข่งขันในรอบชิงชนะเลิศประเภท 200 เมตร ซึ่งเป็นการแข่งขันที่อลิสัน เฟลิกซ์ชาวอเมริกันเป็นเต็งหนึ่งที่จะคว้าชัยชนะ วีซีบีสามารถเอาชนะคู่แข่งได้ในการแข่งขันประเภท 200 เมตร เธอวิ่งเข้าโค้งอย่างดุเดือดและรักษาฟอร์มของตัวเองไว้ได้ตลอดช่วงโค้งสุดท้าย จนกลายเป็นผู้หญิงจาเมกาและแคริบเบียนคนแรกในประวัติศาสตร์การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่คว้าแชมป์ประเภทสปรินต์ได้สำเร็จ แคมป์เบลล์ บราวน์หลั่งน้ำตาอย่างซาบซึ้งในพิธีมอบเหรียญรางวัลขณะที่เพลงชาติของเธอถูกบรรเลงในสนามกีฬาและมีการชักธงชาติขึ้นสู่ยอดเสา
แคมป์เบลล์-บราวน์ได้ร่วมทีมกับอลีน เบลีย์ , เทย์น่า ลอว์เรนซ์และเชอโรน ซิมป์สันในรอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันวิ่ง 4 × 100 ม. VCB วิ่งเข้าสู่เส้นชัยอย่างน่าตื่นตาตื่นใจในขณะที่จาเมกาคว้าชัยชนะในการแข่งขันวิ่ง 4 × 100 ม. หญิง จาเมกาสร้างประวัติศาสตร์เพราะเป็นครั้งแรกที่จาเมกาคว้าชัยชนะในการแข่งขันวิ่งผลัด 4 × 100 ม. ในโอลิมปิก
ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2548 แคมป์เบลล์ได้รับรางวัลเหรียญเงินในการแข่งขันวิ่ง 100 เมตร ในการแข่งขันกรีฑาชิงแชมป์โลกประจำปี พ.ศ. 2548นอกจากนี้ เธอยังได้รับรางวัลเหรียญเงินอีกเหรียญในการแข่งขันวิ่งผลัด 4x100 เมตร (ร่วมกับดานิเอเล บราวนิ่ง , อลีน เบลีย์ และเชอโรน ซิมป์สัน)
ในการแข่งขันชิงแชมป์โลกปี 2007แคมป์เบลล์ได้รับรางวัล 3 เหรียญ ได้แก่ เหรียญทองจากการวิ่ง 100 เมตร เหรียญเงินจากการวิ่ง 200 เมตร (เป็นรองเฟลิกซ์) และเหรียญเงินจากการวิ่งผลัด 4 x 100 เมตร
ในการแข่งขันโอลิมปิกของจาเมกาในปี 2008 เธอจบอันดับที่สี่ในรายการวิ่ง 100 เมตร ทำให้เธอพลาดคุณสมบัติในการผ่านการคัดเลือกเพื่อเข้าร่วมทีม โอลิมปิก ของจาเมกา โดยอัตโนมัติ เธอทำเวลาได้ 10.88 วินาทีในรอบชิงชนะเลิศ ซึ่งถือเป็นเวลาที่เร็วที่สุดเป็นอันดับสองสำหรับตำแหน่งที่สี่ อย่างไรก็ตาม เธอกลับมาได้และคว้าชัยชนะในการแข่งขันวิ่ง 200 เมตร ซึ่งในเวลานั้นถือเป็นเวลาที่ดีที่สุดส่วนตัวของเธอที่ 21.94 วินาที หลังจากที่พลาดการคัดเลือกในการแข่งขันวิ่ง 100 เมตร เธอจึงลงแข่งขันเฉพาะในรายการวิ่ง 200 เมตรและผลัด 4 x 100 เมตรเท่านั้นในโอลิมปิก
ในพิธีเปิดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 2008เวโรนิกา แคมป์เบลล์-บราวน์ถือธงจาเมการะหว่างขบวนพาเหรดนักกีฬา เธอป้องกันตำแหน่งแชมป์โอลิมปิก 200 เมตรได้สำเร็จด้วยเวลาที่ดีที่สุดส่วนตัวใหม่คือ 21.74 วินาที เธอลงแข่งขันวิ่งผลัด 4 x 100 เมตรร่วมกับเชลลี-แอน เฟรเซอร์เชอรี-แอน บรู๊คส์และอลีน เบลีย์ ในรอบแรก จาเมกาได้อันดับหนึ่ง นำหน้ารัสเซียเยอรมนีและจีนเวลา 42.24 วินาทีของทีมจาเมกาถือเป็นครั้งแรกจาก 16 ชาติที่เข้าร่วม ด้วยผลลัพธ์นี้ จาเมกาผ่านเข้ารอบชิงชนะเลิศ โดยแทนที่บรู๊คส์และเบลีย์ด้วยเชอโรน ซิมป์สันและเคอร์รอน สจ๊วร์ตจาเมกาไม่สามารถจบการแข่งขันได้เนื่องจากเกิดความผิดพลาดในการแลกไม้[2]
เมื่อสิ้นสุดฤดูกาล 2008 แคมป์เบลล์-บราวน์ได้รับเลือกให้เป็นนักวิ่ง 200 เมตรที่ดีที่สุดในโลกและนักวิ่ง 100 เมตรที่ดีที่สุดเป็นอันดับสี่ (รองจากนักวิ่งชาวจาเมกาอีกสามคน) โดยTrack and Field Newsนอกจากนี้ เธอยังได้รับอันดับที่แปดโดยรวมในการโหวตให้เป็นผู้หญิงแห่งปีของนิตยสาร[7]
เธอผ่านเข้ารอบชิงแชมป์โลกเป็นครั้งที่สามด้วยการคว้าแชมป์ระดับชาติประเภทวิ่ง 200 เมตร เธอเอาชนะรองชนะเลิศอย่างเชลลี แอนน์ เฟรเซอร์และซิโมน เฟซีย์ด้วยเวลา 22.40 วินาทีในเดือนมิถุนายน 2009 ถึงแม้ว่าอาการบาดเจ็บที่นิ้วเท้าจะทำให้เธอไม่ฟิตเต็มที่ก็ตาม[8]
ในการแข่งขันชิงแชมป์โลกปี 2009แคมป์เบลล์-บราวน์อยู่อันดับที่ 4 ในรายการ 100 เมตรรอบชิงชนะเลิศ ตามหลังเฟรเซอร์และสจ๊วร์ต เพื่อนร่วมทีม จากนั้นเธอคว้าเหรียญเงินรายการ 200 เมตรชิงแชมป์โลกเป็นครั้งที่สอง ตามหลังอัลลิสัน เฟลิกซ์ ชาวอเมริกัน เธอปิดฉากฤดูกาลที่เซี่ยงไฮ้ โกลเด้น กรังด์ปรีซ์โดยบันทึกสถิติความเร็วของเธอในปีนี้ (10.89 วินาที) คว้าอันดับ 2 ตามหลังคาร์เมลิตา เจเตอร์ซึ่งกลายเป็นผู้ทำเวลาได้เร็วเป็นอันดับ 2 ด้วยเวลา 10.64 วินาที[9]แม้ว่าเจเตอร์จะเอาชนะเธอได้ แต่แคมป์เบลล์-บราวน์ก็เป็นนักวิ่ง 100 เมตรที่เร็วเป็นอันดับ 4 โดยรวมในฤดูกาลนั้น[10]
ในปี 2010 เธอคว้าเหรียญทองในการแข่งขันวิ่งในร่ม 60 เมตรระดับโลกเป็นครั้งแรกด้วยเวลา 7.00 วินาที ต่อมาเธอทำเวลาได้เร็วที่สุดในการแข่งขันวิ่ง 200 เมตรด้วยเวลา 21.98 วินาทีที่นิวยอร์ก นอกจากนี้ เธอยังวิ่งได้เวลา 10.78 วินาทีที่เมืองยูจีน รัฐออริกอน โดยเอาชนะเฟรเซอร์-ไพรซ์และเจเตอร์ได้
ในปี 2011 เวโรนิกา แคมป์เบลล์-บราวน์ คว้าชัยชนะในการแข่งขันวิ่ง 100 เมตรและ 200 เมตรของจาเมกา และเป็นหนึ่งในตัวเต็งที่จะคว้าเหรียญทองทั้งสองเหรียญจากการแข่งขันชิงแชมป์โลกที่เมืองแทกู ในการแข่งขันชิงแชมป์ครั้งนี้ เธอคว้าเหรียญเงินในการแข่งขันวิ่ง 100 เมตรหญิงด้วยเวลา 10.98 วินาที ตามหลังเจเทอร์ที่คว้าชัยมาได้ด้วยเวลา 10.90 วินาที ต่อมาเธอคว้าแชมป์โลกประเภทวิ่ง 200 เมตรเป็นครั้งแรกด้วยเวลา 22.22 วินาที เอาชนะเจเทอร์และเฟลิกซ์ที่ได้อันดับสองและสามตามลำดับ ในปี 2015 แคมป์เบลล์ผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศและรอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันวิ่ง 100 เมตรและ 200 เมตรชิงแชมป์โลก โดยจบอันดับที่ 3 ในการแข่งขันวิ่ง 200 เมตร ซึ่งดาฟเน ชิปเปอร์สเป็นผู้ชนะ
ในปี 2012 เธอป้องกันเหรียญทองในร่มประเภท 60 เมตรได้สำเร็จ ซึ่งเธอคว้ามาได้ด้วยเวลา 7.01 วินาที ต่อมาในเดือนมิถุนายน เวโรนิกาผ่านเข้ารอบการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 2012 ที่ลอนดอน ทั้งประเภท 100 เมตรและ 200 เมตร ในการแข่งขัน 100 เมตร เธอได้อันดับสาม ตามหลังเชลลี แอนน์ เฟรเซอร์ ไพรซ์ และคาร์เมลิตา เจเตอร์ [ 11]ในการแข่งขัน 200 เมตร เธอจบการแข่งขันนอกรอบด้วยอันดับที่ 4 ห่างจากเหรียญทองแดง 0.24 วินาที[12]ในรอบชิงชนะเลิศประเภทผลัด 4 × 100 เมตร เธอและทีมจาเมกาได้อันดับสอง ตามหลังสหรัฐอเมริกา ซึ่งคว้าชัยชนะด้วยสถิติโลกใหม่ 40.82 วินาที[13]
ในปี 2014 แคมป์เบลล์-บราวน์ได้เข้าแข่งขันในรายการชิงแชมป์โลกในร่มประจำปี 2014 ที่เมืองโซพอตประเทศโปแลนด์และในรายการวิ่ง 60 เมตร โดยจบการแข่งขันในอันดับที่ 5 ด้วยเวลา 7.13 วินาที ในปี 2015 เธอได้เข้าแข่งขันในรายการกรีฑาชิงแชมป์โลกประจำปี 2015ที่กรุงปักกิ่งประเทศจีนและเข้าร่วมการแข่งขันวิ่งระยะสั้น 100 เมตร 200 เมตร และผลัด 4 × 100 เมตร โดยเธอจบการแข่งขันในอันดับที่ 4 ด้วยเวลา 10.91 วินาที คว้าเหรียญทองแดงด้วยเวลา 21.97 วินาที และคว้าเหรียญทองด้วยเวลา 41.07 วินาที ตามลำดับ
แคมป์เบลล์-บราวน์ยังเข้าร่วมการแข่งขันวิ่งผลัด 200 เมตรและ 4 × 100 เมตรใน โอลิมปิกริโอ 2016 อีกด้วย ในการแข่งขันวิ่ง 200 เมตร เธอไม่ผ่านเข้ารอบคัดเลือกและจบการแข่งขันในอันดับที่ 27 ด้วยเวลา 22.97 วินาที แต่คว้าเหรียญเงินมาได้ในฐานะส่วนหนึ่งของทีมจาเมกาในการแข่งขันวิ่งผลัด 4 × 100 เมตร ด้วยเวลา 41.36 วินาที ตามหลังทีมสหรัฐอเมริกาที่จบการแข่งขันด้วยเวลา 41.01 วินาที ซึ่งถือเป็นเวลาที่เร็วที่สุดเป็นอันดับสองของการแข่งขันประเภทนี้
ผลตรวจสารกระตุ้นเป็นบวก
เมื่อวันที่ 14 มิถุนายน 2013 มีรายงานว่าแคมป์เบลล์-บราวน์ตรวจพบสารขับปัสสาวะขณะแข่งขันในรายการ JAAA Supreme Ventures ซึ่งเป็นการแข่งขันที่จัดขึ้นในจาเมกา[14]เธอถูกระงับการแข่งขันชั่วคราว แคมป์เบลล์-บราวน์ปฏิเสธว่าเธอไม่ได้จงใจใช้สารต้องห้ามใดๆ[15]
เมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2013 เธอได้รับการอนุมัติจากสมาคมบริหารกรีฑาจาเมกา (JAAA) ให้กลับมาแข่งขันได้อีกครั้ง คณะกรรมการกล่าวว่านี่ไม่ใช่ความผิดร้ายแรงที่สุด และเป็นการเหมาะสมที่เธอควรได้รับคำเตือนต่อสาธารณะโดยไม่ถูกแบนจากการแข่งขัน คณะกรรมการเห็นว่าเธอไม่ได้ใช้สารต้องห้ามเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ[16]สารที่เป็นปัญหา— Lasixซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นยาเพิ่มประสิทธิภาพ แต่เป็นสารปิดบังที่อาจใช้กับสารต้องห้ามอื่นๆ— อยู่ในครีมที่นักกีฬาใช้รักษาอาการบาดเจ็บที่ขา[17] [18]
สหพันธ์กรีฑานานาชาติได้ยื่นอุทธรณ์คำตัดสินนี้ต่อศาลอนุญาโตตุลาการกีฬาศาลได้ตัดสินให้แคมป์เบลล์-บราวน์พ้นจากข้อกล่าวหาการใช้สารกระตุ้นทั้งหมด เนื่องจากกระบวนการใช้สารกระตุ้นของ JAAA ไม่เป็นไปตามมาตรฐานสากลที่กำหนด[19]
ชีวิตส่วนตัว
ในปี 2007 แคมป์เบลล์แต่งงานกับโอมาร์ บราวน์นักวิ่งระยะสั้นชาวจาเมกาและศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยอาร์คันซอ โดยเปลี่ยนชื่อของเธอเป็นแคมป์เบลล์-บราวน์ ไม่กี่ปีต่อมาเธอตัดเครื่องหมายขีดกลางออกจากชื่อของเธอและเปลี่ยนเป็นแคมป์เบลล์ บราวน์ ปัจจุบันพวกเขาอาศัยและฝึกซ้อมที่เมืองเคลอร์มอนต์ รัฐฟลอริดาเธอได้รับแต่งตั้งให้เป็นทูตสันถวไมตรีของยูเนสโกเมื่อปลายปี 2009 และระบุว่าเธอจะใช้บทบาทนี้เพื่อส่งเสริมความเท่าเทียมทางเพศในกีฬา [ 20]
ความสำเร็จ
สถิติส่วนตัวที่ดีที่สุดของเธอในระยะ 100 เมตรคือ 10.76 วินาที ทำให้เธออยู่ในอันดับที่ 15 ของโลกตลอดกาล (ร่วมอันดับที่ 11) และอันดับที่ 6 ในกลุ่มผู้หญิงจาเมกา สถิติที่ดีที่สุดของเธอในระยะ 200 เมตร (21.74 วินาที) ทำให้เธออยู่ในอันดับที่ 15 ของโลกตลอดกาล ครั้งนี้ถือเป็นอันดับ 5 ในกลุ่มผู้หญิงจาเมกา เป็นเวลาที่เร็วที่สุดเป็นอันดับ 6 ร่วมกันของศตวรรษที่ 21 และเร็วที่สุดนับตั้งแต่มาริออน โจนส์ที่ทำได้ 21.62 วินาที ที่โจฮันเนสเบิร์กในปี 1998 [21]เธอได้รับเหรียญรางวัลทั้งหมด 46 เหรียญ (เหรียญทอง 27 เหรียญ เหรียญเงิน 16 เหรียญ เหรียญทองแดง 3 เหรียญ)
ผลงานดีที่สุดส่วนตัว
| เหตุการณ์ | เวลา (วินาที) | สถานที่จัดงาน | วันที่ | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|
| 60 เมตร | 7.00 | โดฮา , กาตาร์ | 14 มีนาคม 2553 | |
| 100 หลา | 9.91+ | เมืองออสตราวา สาธารณรัฐเช็ก | 31 พฤษภาคม 2554 | อย่างเป็นทางการที่ดีที่สุดในโลก |
| 100 เมตร | 10.76 | เมืองออสตราวา สาธารณรัฐเช็ก | 31 พฤษภาคม 2554 | |
| 200 เมตร | 21.74 | ปักกิ่งประเทศจีน | 21 สิงหาคม 2551 | |
| 400 เมตร | 52.24 | เฟย์เอตต์วิลล์ รัฐอาร์คันซอสหรัฐอเมริกา | 22 มกราคม 2548 |
+ = กำลังเดินทางไกลออกไป
- ข้อมูลทั้งหมดจาก IAAF Profile [1]
บันทึกการแข่งขัน
| ปี | การแข่งขัน | สถานที่จัดงาน | ตำแหน่ง | เหตุการณ์ | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|---|
ตัวแทนจาเมกา | |||||
| 1996 | การแข่งขัน CAC จูเนียร์แชมเปี้ยนชิพ (U-17) | ซานซัลวาดอร์ , เอลซัลวาดอร์ | อันดับที่ 1 | ผลัด 4 × 100 ม. | 46.31 |
| 1997 | คาริฟต้าเกมส์ (U-20) | บริดจ์ทาวน์ , บาร์เบโดส | อันดับที่ 1 | ผลัด 4 × 100 ม. | 45.27 |
| 1998 | การแข่งขัน CAC จูเนียร์แชมเปี้ยนชิพ (U-17) | จอร์จทาวน์ , หมู่เกาะเคย์แมน | อันดับที่ 1 | 100 เมตร | 11.72 วัตต์ (2.4 เมตรต่อวินาที) |
| อันดับที่ 1 | ผลัด 4 × 100 ม. | 45.35 | |||
| การแข่งขันชิงแชมป์โลกเยาวชน | อานซีประเทศฝรั่งเศส | ที่ 17 (คิวเอฟ) | 100 เมตร | 12.04 (ลม: -0.7 ม./วินาที) | |
| 1999 | คาริฟต้าเกมส์ (U-20) | ฟอร์-เดอ-ฟรองซ์ มาร์ตินีก | อันดับที่ 3 | 200 เมตร | 23.84 (1.6 ม./วินาที) |
| การแข่งขันเยาวชนชิงแชมป์โลก | บิดกอชช์ประเทศโปแลนด์ | อันดับที่ 1 | 100 เมตร | 11.49 | |
| 2000 | คาริฟต้าเกมส์ (U-20) | เซนต์จอร์จเกรเนดา | ที่ 2 | 100 เมตร | 11.41 |
| อันดับที่ 1 | 200 เมตร | 23.05 (1.2 ม./วินาที) CR | |||
| อันดับที่ 1 | ผลัด 4 × 100 ม. | 44.63 | |||
| การแข่งขันชิงแชมป์โลกเยาวชน | ซันติอาโกประเทศชิลี | อันดับที่ 1 | 100เมตร | 11.12 (ลม: +2.0 ม./วินาที) | |
| อันดับที่ 1 | 200เมตร | 22.87 (ลม: +0.7 ม./วินาที) | |||
| ที่ 2 | ผลัด 4 × 100 ม. | 44.05 | |||
| กีฬาโอลิมปิก | ซิดนีย์ , ออสเตรเลีย | ที่ 2 | ผลัด 4 × 100 ม. | 42.13 | |
| 2001 | คาริฟต้าเกมส์ (U-20) | บริดจ์ทาวน์ , บาร์เบโดส | อันดับที่ 1 | 100 เมตร | 11.32 (0.0 ม./วินาที) |
| อันดับที่ 1 | 200 เมตร | 22.93 ( −1.6 ม./วินาที) | |||
| อันดับที่ 1 | ผลัด 4 × 100 ม. | 44.96 | |||
| 2002 | กีฬาเครือจักรภพ | แมนเชสเตอร์ประเทศอังกฤษ | ที่ 2 | 100 เมตร | 11.00 (1.5 ม./วินาที) |
| ที่ 2 | ผลัด 4 × 100 ม. | 42.73 | |||
| 2004 | กีฬาโอลิมปิก | เอเธนส์ประเทศกรีซ | อันดับที่ 3 | 100 เมตร | 10.97 |
| อันดับที่ 1 | 200 เมตร | 22.05 | |||
| อันดับที่ 1 | ผลัด 4 × 100 ม. | 41.73 น. | |||
| รอบชิงชนะเลิศกรีฑาโลก | โมนาโก , โมนาโก | อันดับที่ 1 | 100 เมตร | 10.91 | |
| อันดับที่ 1 | 200 เมตร | 22.64 | |||
| 2005 | การแข่งขันชิงแชมป์โลก | เฮลซิงกิ , ฟินแลนด์ | ที่ 2 | 100 เมตร | 10.95 |
| อันดับที่ 4 | 200 เมตร | 22.38 | |||
| ที่ 2 | ผลัด 4 × 100 ม. | 41.99 | |||
| รอบชิงชนะเลิศกรีฑาโลก | โมนาโก , โมนาโก | อันดับที่ 1 | 100 เมตร | 10.92 | |
| ที่ 2 | 200 เมตร | 22.37 | |||
| 2549 | กีฬาเครือจักรภพ | เมลเบิร์น , ออสเตรเลีย | ที่ 2 | 200 เมตร | 22.72 |
| 2007 | การแข่งขันชิงแชมป์โลก | โอซาก้าประเทศญี่ปุ่น | อันดับที่ 1 | 100 เมตร | 11.01 |
| ที่ 2 | 200 เมตร | 22.34 | |||
| ที่ 2 | ผลัด 4 × 100 ม. | 42.01 | |||
| 2008 | กีฬาโอลิมปิก | ปักกิ่งประเทศจีน | อันดับที่ 1 | 200 เมตร | 21.74 (0.6 ม./วินาที) |
| ไม่ผ่านการคัดเลือก | ผลัด 4 × 100 ม. | ||||
| 2009 | การแข่งขันชิงแชมป์โลก | เบอร์ลินประเทศเยอรมนี | อันดับที่ 4 | 100 เมตร | 10.95 |
| ที่ 2 | 200 เมตร | 22.35 | |||
| 2010 | การแข่งขันชิงแชมป์โลกในร่ม | โดฮา , กาตาร์ | อันดับที่ 1 | 60 เมตร | 7.00 |
| 2011 | การแข่งขันชิงแชมป์โลก | แทกู , เกาหลีใต้ | ที่ 2 | 100 เมตร | 10.97 (−0.4 ม./วินาที) |
| อันดับที่ 1 | 200 เมตร | 22.22 (−1.0 ม./วินาที) | |||
| ที่ 2 | วิ่งผลัด 4x100 เมตร | 41.70 น. | |||
| 2012 | การแข่งขันชิงแชมป์โลกในร่ม | อิส ตันบูลประเทศตุรกี | อันดับที่ 1 | 60 เมตร | 7.01 |
| 2012 | กีฬาโอลิมปิก | ลอนดอนประเทศอังกฤษ | อันดับที่ 3 | 100 เมตร | 10.81 |
| อันดับที่ 4 | 200 เมตร | 22.38 | |||
| ที่ 2 | ผลัด 4 × 100 ม. | 41.41 น. | |||
| 2014 | การแข่งขันชิงแชมป์โลกในร่ม | โซพอตประเทศโปแลนด์ | อันดับที่ 5 | 60 เมตร | 7.13 |
| 2015 | การแข่งขันชิงแชมป์โลก | ปักกิ่งประเทศจีน | อันดับที่ 4 | 100 เมตร | 10.91 |
| อันดับที่ 3 | 200 เมตร | 21.97 | |||
| อันดับที่ 1 | ผลัด 4 × 100 ม. | 41.07 | |||
| 2016 | กีฬาโอลิมปิก | ริโอเดอจาเนโร ประเทศบราซิล | วันที่ 27 (ห) | 200 เมตร | 22.97 |
| ที่ 2 | ผลัด 4 × 100 ม. | 41.36 | |||
อ้างอิง
- ^ abc "IAAF: Veronica CAMPBELL-BROWN - Profile". iaaf.org . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 มีนาคม 2020 . สืบค้นเมื่อ12 มีนาคม 2009 .
- ^ ab "ชีวประวัตินักกีฬา: แคมป์เบลล์-บราวน์ เวโรนิกา". Beijing2008.cn . คณะกรรมการจัดงานกีฬาโอลิมปิคครั้งที่ 29 ปักกิ่ง . เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 สิงหาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ 30 สิงหาคม 2551 .
- ^ "2008 SUMMER OLYMPICS : Campbell-Brown wins 200-meter gold in Beijing - Veronica Campbell Brown - Zimbio". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 ตุลาคม 2012 . สืบค้นเมื่อ23 สิงหาคม 2008 .
- ^ "ชีวิต-เวลา". เก็บถาวรจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 ตุลาคม 2014 – ผ่านทาง time.com
- ^ Carifta Games Magazine, ตอนที่ 2 (PDF) , Carifta Games 2011, เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อวันที่ 25 เมษายน 2012 , สืบค้นเมื่อ12 ตุลาคม 2011
- ^ Carifta Games Magazine, ตอนที่ 3 (PDF) , Carifta Games 2011, เก็บถาวรจากแหล่งเดิม(PDF)เมื่อวันที่ 25 เมษายน 2012 , สืบค้นเมื่อ12 ตุลาคม 2011
- ^ ข่าวกรีฑา , กุมภาพันธ์ 2552
- ^ ฟอสเตอร์, แอนโธนี่ (29 มิถุนายน 2552). โบลต์ทำสำเร็จสองรายการ; 'ไม่ 100%' เวโรนิกา แคมป์เบลล์ บราวน์ วิ่ง 22.40 – JAM Champs, วันที่ 3 IAAF . สืบค้นเมื่อ 29 มิถุนายน 2552
- ^ Yung, Jean (20 กันยายน 2009). Gay 9.69 และ Jeter 10.64 ที่ 100 เมตร; Liu Xiang กลับมาอย่างน่าทึ่ง – Shanghai Golden Grand Prix. IAAF . สืบค้นเมื่อ 7 ตุลาคม 2009.
- ^ 100 เมตร 2009. IAAF (2 ตุลาคม 2009). สืบค้นเมื่อ 7 ตุลาคม 2009.
- ^ "ลอนดอน 2012 - กรีฑา - หญิง 100 ม." www.olympic.org . IOC . สืบค้นเมื่อ26 มีนาคม 2558 .
- ^ "ลอนดอน 2012 - กรีฑา - 200 ม. หญิง". www.olympic.org . IOC . สืบค้นเมื่อ26 มีนาคม 2558 .
- ^ "ลอนดอน 2012 - กรีฑา - ผลัด 4 x 100 ม. หญิง". www.olympic.org . IOC . สืบค้นเมื่อ26 มีนาคม 2558 .
- ^ Veronica Campbell Brown ตรวจพบสารต้องห้าม: รายงานข่าวจาเมกา เก็บถาวร 18 มิถุนายน 2013 ที่เวย์แบ็กแมชชีน
- ^ ค่าย VCB ทำลายความเงียบ นักกีฬากล่าวว่าจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อล้างชื่อJamaica Gleaner (18 มิถุนายน 2013) สืบค้นเมื่อ 29 กรกฎาคม 2014
- ^ เวโรนิกา แคมป์เบลล์ บราวน์ เคลียร์การแข่งขันหลังการทดสอบยาไม่ผ่าน BBC Sport (3 ตุลาคม 2014) สืบค้นเมื่อ 29 กรกฎาคม 2014
- ^ "Veronica Campbell-Brown ได้รับคำเตือน ไม่มีการพักงานจากคณะกรรมการกรีฑาจาเมกา" nbcsports.com . 3 ตุลาคม 2013
- ^ อิงเกิล, ฌอน (3 ตุลาคม 2556) "เวโรนิกา แคมป์เบลล์-บราวน์ ข้ามผ่านอุปสรรคเพื่อแข่งขันอีกครั้ง" เดอะการ์เดียน
- ^ เวโรนิกา แคมป์เบลล์ บราวน์ พ้นข้อกล่าวหาใช้สารกระตุ้นเนื่องจากทำผิดพลาดอย่าง "น่าตำหนิ" The Guardian (15 เมษายน 2014) สืบค้นเมื่อ 29 กรกฎาคม 2014
- ^ Campbell Brown, Veronica (7 ตุลาคม 2009). Veronica Campbell Brown named Unesco Ambassador – IAAF Online Diaries. IAAF . สืบค้นเมื่อ 7 ตุลาคม 2009.
- ^ 200 เมตรตลอดกาลIAAFสืบค้นเมื่อ 7 กันยายน 2558
ลิงค์ภายนอก
- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ
- เวโรนิกา แคมป์เบลล์ บราวน์ ที่กรีฑาโลก
- บทความเรื่อง “Focus on Athletes” ของ IAAF
- รูปถ่ายของเวโรนิกาแคมป์เบลล์