Jump to content

«Սեռա դո Մար»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
չ Ծանոթագրություններ: clean up oգտվելով ԱՎԲ
 
(10 intermediate revisions by 4 users not shown)
Տող 1. Տող 1.
{{Տեղեկաքարտ Աշխքարտ}}
{{Տեղեկաքարտ Աշխքարտ}}[[File:Guaecá - São Sebastião - Brasil, Serra do Mar with Atlantic rain forest - panoramio.jpg|thumb|upright=1.2|Սեռա դո Մարը Ատլանտյան անձրևային անտառի հետ միասին]]
[[File:Natural History Museum - Amethyst, Rio Grande do Sul, Brazil.jpg|thumb|upright=1.2|[[Ամեթիստ]] Սեռա դո Մարից, որը ցուցադրված է ԱՄՆ-ի [[Սմիթսոնյան ինստիտուտ]]<nowiki/>ում ]]
[[File:Curitiba vista serra do mar.jpg|thumb|upright=1.2|Տեսարան դեպի Սեռա դո Մար լեռնաշղթան Բրազիլիայի հարավային [[Կուրիտիբա]] քաղաքից]]


[[Պատկեր:Guaecá - São Sebastião - Brasil, Serra do Mar with Atlantic rain forest - panoramio.jpg|thumb|upright=1.2|Սեռա դո Մարը Ատլանտյան անձրևային անտառի հետ միասին]]
[[Պատկեր:Natural History Museum - Amethyst, Rio Grande do Sul, Brazil.jpg|thumb|upright=1.2|[[Ամեթիստ]] Սեռա դո Մարից, որը ցուցադրված է ԱՄՆ-ի [[Սմիթսոնյան ինստիտուտ]]ում ]]
[[Պատկեր:Curitiba vista serra do mar.jpg|thumb|upright=1.2|Տեսարան դեպի Սեռա դո Մար լեռնաշղթան Բրազիլիայի հարավային [[Կուրիտիբա]] քաղաքից]]


'''Սեռա դո Մար''' (պոր.՝« Sea's ridge» կամ «Sea ridge»), 1500 կմ երկարությամբ լեռնաշղթաների և լեռների համակարգ է Բրազիլիայի [[Հարավարևելյան տարածաշրջան (Բրազիլիա)|Հարավարևելյան տարածաշրջան]]ում:
'''Սեռա դո Մար''' ({{lang-pt|Serra do Mar}}, [[Միջազգային հնչյունական այբուբեն|IPA արտասանությամբ]]՝ˈsɛʁɐ du ˈmaɾ, [[Թարգմանություն|թարգմ․]]՝ ծովի լեռնաշղթա կամ ծովի լեռնակատար), 1500 կմ երկարությամբ լեռնաշղթա և լեռնահամակարգ [[Բրազիլիա]]յի [[Հարավարևելյան տարածաշրջան (Բրազիլիա)|Հարավարևելյան տարածաշրջան]]ում։


==Աշխարհագրություն==
== Աշխարհագրություն ==
Սեռա դո Մարը ձգվում է [[Ատլանտյան օվկիանոս]]ի ափի երկայնքով՝ [[Էսպիրիտու Սանտու]] նահանգից դեպի [[Սանտա Կատարինա]]յի<ref>Angulo, R. J., G. C. Lessa, M. C. de Souza (2009). ''The Holocene Barrier Systems of Paranaguá and Northern Santa Catarina Coasts, Southern Brazil.'' Lecture Notes in Earth Sciences 107: 135-176.</ref> հարավային հատված, չնայած որոշ գրականության մեջ հիշատակվում է Սեռա Ժեռալը Սեռա դո Մարում, և այս պարագայում տիրույթը կընդլայնվի [[Ռիու Գրանդի դու Սուլ]]ի հյուսիս-արևելք։


Հիմնական լեռնահամակարգը ծովի մակարդակի ափամերձ տարածքի և [[սարավանդ]]ի (''planalto'') միջև ունի 500 մ-ից 1300 մետր (1600-4300 ոտնաչափ) միջին բարձրություն։ Այս լեռնահամակարգը Մեծ լեռնահամակարգի մաս է կազմում, որը ձգվում է Բրազիլիայի արևելյան ափի մեծ մասում՝ [[Սալվադոր (Բահիա)]] քաղաքից հարավ։
Սեռա դո Մարը ձգվում է [[Ատլանտյան օվկիանոս]]ի ափի երկայնքով՝ [[Էսպիրիտու Սանտու]] նահանգից դեպի [[Սանտա Կատարինա]]յի<ref>Angulo, R. J., G. C. Lessa, M. C. de Souza (2009). ''The Holocene Barrier Systems of Paranaguá and Northern Santa Catarina Coasts, Southern Brazil.'' Lecture Notes in Earth Sciences 107: 135-176.</ref> հարավային հատված, չնայած որոշ գրականության մեջ հիշատակվում է Սեռա Ժեռալը Սեռա դո Մարում, և այս պարագայում տիրույթը կընդլայնվի [[Ռիու Գրանդի դու Սուլ]]ի հյուսիս-արևելք:


== Լեռնաշղթաներ ==
Հիմնական լեռնահամակարգը ծովի մակարդակի ափամերձ տարածքի և [[սարավանդ]]ի ('''planalto''') միջև ունի 500-ից 1300 մետր (1600-ից 4300 ոտնաչափ) միջին բարձրություն:
Լեռնաշղթաները որոշ վայրերում ընդհատվում են և ստացել են անհատական անուններ, ինչպիսիք են Սեռա դա Բոկաինան, Սեռա դե Պարանապիակաբան, Սեռա Նեգրան Serra dos Órgãos-ը, Serra do Indaiá-ն և այլն։ Լեռնաշղթան տարածվում է նաև ափամերձ որոշ ավելի մեծ կղզիների վրա, ինչպիսիք են Իլհաբելան և Իլհա Անչիետան։ Պիկո դա Կալեդոնիան Նովա Ֆրիբուրգոյում գտնվում է 2,255 մետր (7398 ոտնաչափ) բարձրության վրա և հանդիսանում է Սեռա դո Մարի ամենաբարձր կետերից մեկը։
Այս լեռնահամակարգը Մեծ լեռնահամակարգի մաս է կազմում, որը ձգվում է Բրազիլիայի արևելյան ափի մեծ մասում՝ [[Սալվադոր (Բահիա)]] քաղաքից հարավ:


Երկրաբանորեն լեռնաշղթան պատկանում է խոշոր [[բյուրեղ]]յա ապարների պլատֆորմին, որը կազմում է Արևելյան [[Հարավային Ամերիկա]]ն և տեկտոնիկան բավականին կայուն է։ Սեռա դո Մարի բարձունքների մեծ մասը կազմավորվել է մոտ 60 միլիոն տարի առաջ։
==Լեռնաշղթաներ==


== Էկոլոգիա ==
Լեռնաշղթաները որոշ վայրերում ընդհատվում են և ստացել են անհատական ​​անուններ, ինչպիսիք են Սեռա դա Բոկաինան, Սեռա դե Պարանապիակաբան, Սեռա Նեգրան Serra dos Órgãos-ը, Serra do Indaiá-ն և այլն: Լեռնաշղթան տարածվում է նաև ափամերձ որոշ ավելի մեծ կղզիների վրա, ինչպիսիք են Իլհաբելան և Իլհա Անչիետան: Պիկո դա Կալեդոնիան Նովա Ֆրիբուրգոյում գտնվում է 2,255 մետր (7398 ոտնաչափ) բարձրության վրա և հանդիսանում է Սեռա դո Մարի ամենաբարձր կետերից մեկը:
Եվրոպացիների կողմից Բրազիլիան հայտնաբերելու պահին (1500 թվական), Սեռա դո Մարը պահպանում էր հարուստ և խիստ բազմազան էկոհամակարգ, որը բաղկացած էր արևադարձային փարթամ [[խոնավ անտառներ]]ից, որը հայտնի է [[Ատլանտյան անտառ]] (պորտ.՝ Mata Atlântica) անվանումով։ Ուրբանիզացիայի և անտառահատումների պատճառով անտառածածկույթի մեծ մասը ոչնչացվել է և այն ինչ կա, գրեթե բացառապես դեպի ծով նայող զառիթափ լանջերն են։


Ազգային և պետական զբոսայգիների, էկոլոգիական կայանների և կենսաբանական արգելոցների շարքը ներկայումս պաշտպանում է Mata Atlântica-ն և նրա կենսաբանական ժառանգությունը, բայց [[թթվային անձրև]]ը, [[աղտոտում]]ը, [[որսագողություն]]ը, գաղտնի անտառահատումները, [[անտառային հրդեհներ]]ը, ինչպես նաև քաղաքային տարածքների և գյուղացիական տնտեսությունների ներխուժումը շարունակում են ուժեղ վնասներ պատճառել, հատկապես քաղաքների ծայրամասերում։ Մի քանի ընդարձակ մետրոպոլիաներ, ինչպիսիք են [[Վալի դու Իտաժայի ագլոմերացիա (մեզոշրջան)|Վալի դու Իտաժայի ագլոմերացիա]]ն, [[Կուրիտիբա]]ն, [[Սան Պաուլու]]ն և [[Ռիո դե Ժանեյրո]]ն, գտնվում են Սեռա դո Մարի մոտակայքում։
Երկրաբանորեն լեռնաշղթան պատկանում է խոշոր [[բյուրեղ]]յա ապարների պլատֆորմին, որը կազմում է Արևելյան [[Հարավային Ամերիկա]]ն և տեկտոնիկան բավականին կայուն է: Սեռա դո Մարի բարձունքների մեծ մասը կազմավորվել է մոտ 60 միլիոն տարի առաջ:


[[Անտառվերականգնում]]ը և կենսաբազմազանության վերականգնումը դժվար է իրականացնել դեգրադացված անձրևային անտառների բնակավայրերում։
==Էկոլոգիա==

Եվրոպացիների կողմից Բրազիլիան հայտնաբերելու պահին (1500 թվական), Սեռա դո Մարը պահպանում էր հարուստ և խիստ բազմազան էկոհամակարգ, որը բաղկացած էր արևադարձային փարթամ [[խոնավ անտառներ]]ից, որը հայտնի է [[Ատլանտյան անտառ]] (պորտ.՝ Mata Atlântica) անվանումով: Ուրբանիզացիայի և անտառահատումների պատճառով անտառածածկույթի մեծ մասը ոչնչացվել է և այն ինչ կա, գրեթե բացառապես դեպի ծով նայող զառիթափ լանջերն են:

Ազգային և պետական ​​զբոսայգիների, էկոլոգիական կայանների և կենսաբանական արգելոցների շարքը ներկայումս պաշտպանում է Mata Atlântica-ն և նրա կենսաբանական ժառանգությունը, բայց [[թթվային անձրև]]ը, [[աղտոտում]]ը, [[որսագողություն]]ը,գաղտնի անտառահատները, [[անտառային հրդեհներ]]ը, ինչպես նաև քաղաքային տարածքների և գյուղացիական տնտեսությունների ներխուժումը շարունակում են ուժեղ ավերածություններ առաջացնել, հատկապես քաղաքների ծայրամասերում: Մի քանի ընդարձակ մետրոպոլիսներ, ինչպիսիք են [[Վալի դու Իտաժայի ագլոմերացիա (մեզոշրջան)|Վալի դու Իտաժայի ագլոմերացիա]]ն, [[Կուրիտիբա]]ն, [[Սան Պաուլու]]ն և [[Ռիո դե Ժանեյրո]]ն, գտնվում են Սեռա դո Մարի մոտակայքում:

[[Անտառվերականգնում]]ը և կենսաբազմազանության վերականգնումը դժվար է իրականացնել դեգրադացված անձրևային անտառների բնակավայրերում:


== Տես նաև ==
== Տես նաև ==
* [[Ատլանտյան անտառ| Ատլանտյան անտառ]]
* [[Ատլանտյան անտառ]]


== Ծանոթագրություններ ==
== Ծանոթագրություններ ==
{{ծանցանկ}}
{{ծանցանկ}}

[[Կատեգորիա:Համաշխարհային ժառանգություն Բրազիլիայում]]
{{Արտաքին հղումներ}}

[[Կատեգորիա:Բրազիլիայի աշխարհագրություն]]
[[Կատեգորիա:Բրազիլիայի աշխարհագրություն]]
[[Կատեգորիա:Լեռներ այբբենական կարգով]]
[[Կատեգորիա:Լեռնաշղթաներ]]
[[Կատեգորիա:Լեռնաշղթաներ]]
[[Կատեգորիա:Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտներ այբբենական կարգով]]
[[Կատեգորիա:Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտներ այբբենական կարգով]]
[[Կատեգորիա:Լեռնագագաթներ այբբենական կարգով]]
[[Կատեգորիա:Համաշխարհային ժառանգություն Բրազիլիայում]]

Ընթացիկ տարբերակը 19:27, 23 Սեպտեմբերի 2024-ի դրությամբ

Սեռա դո Մար
Տեսակլեռնահամակարգ և լեռնաշղթա
ՄայրցամաքՀարավային Ամերիկա[1]
Երկիր Բրազիլիա[1]
ՎարչատարածքՌիո դե Ժանեյրո[1], Սան Պաուլու[1], Պարանա[1] և Սանտա Կատարինա[1]
Երկարություն1500 կմ
Ամենաբարձր կետՊիկո դա Կալեդոնիա
ԲԾՄ604 մետր
Քարտեզ
Քարտեզ
Սեռա դո Մարը Ատլանտյան անձրևային անտառի հետ միասին
Ամեթիստ Սեռա դո Մարից, որը ցուցադրված է ԱՄՆ-ի Սմիթսոնյան ինստիտուտում
Տեսարան դեպի Սեռա դո Մար լեռնաշղթան Բրազիլիայի հարավային Կուրիտիբա քաղաքից

Սեռա դո Մար (պորտ.՝ Serra do Mar, IPA արտասանությամբ՝ˈsɛʁɐ du ˈmaɾ, թարգմ․՝ ծովի լեռնաշղթա կամ ծովի լեռնակատար), 1500 կմ երկարությամբ լեռնաշղթա և լեռնահամակարգ Բրազիլիայի Հարավարևելյան տարածաշրջանում։

Աշխարհագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սեռա դո Մարը ձգվում է Ատլանտյան օվկիանոսի ափի երկայնքով՝ Էսպիրիտու Սանտու նահանգից դեպի Սանտա Կատարինայի[2] հարավային հատված, չնայած որոշ գրականության մեջ հիշատակվում է Սեռա Ժեռալը Սեռա դո Մարում, և այս պարագայում տիրույթը կընդլայնվի Ռիու Գրանդի դու Սուլի հյուսիս-արևելք։

Հիմնական լեռնահամակարգը ծովի մակարդակի ափամերձ տարածքի և սարավանդի (planalto) միջև ունի 500 մ-ից 1300 մետր (1600-4300 ոտնաչափ) միջին բարձրություն։ Այս լեռնահամակարգը Մեծ լեռնահամակարգի մաս է կազմում, որը ձգվում է Բրազիլիայի արևելյան ափի մեծ մասում՝ Սալվադոր (Բահիա) քաղաքից հարավ։

Լեռնաշղթաներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Լեռնաշղթաները որոշ վայրերում ընդհատվում են և ստացել են անհատական անուններ, ինչպիսիք են Սեռա դա Բոկաինան, Սեռա դե Պարանապիակաբան, Սեռա Նեգրան Serra dos Órgãos-ը, Serra do Indaiá-ն և այլն։ Լեռնաշղթան տարածվում է նաև ափամերձ որոշ ավելի մեծ կղզիների վրա, ինչպիսիք են Իլհաբելան և Իլհա Անչիետան։ Պիկո դա Կալեդոնիան Նովա Ֆրիբուրգոյում գտնվում է 2,255 մետր (7398 ոտնաչափ) բարձրության վրա և հանդիսանում է Սեռա դո Մարի ամենաբարձր կետերից մեկը։

Երկրաբանորեն լեռնաշղթան պատկանում է խոշոր բյուրեղյա ապարների պլատֆորմին, որը կազմում է Արևելյան Հարավային Ամերիկան և տեկտոնիկան բավականին կայուն է։ Սեռա դո Մարի բարձունքների մեծ մասը կազմավորվել է մոտ 60 միլիոն տարի առաջ։

Եվրոպացիների կողմից Բրազիլիան հայտնաբերելու պահին (1500 թվական), Սեռա դո Մարը պահպանում էր հարուստ և խիստ բազմազան էկոհամակարգ, որը բաղկացած էր արևադարձային փարթամ խոնավ անտառներից, որը հայտնի է Ատլանտյան անտառ (պորտ.՝ Mata Atlântica) անվանումով։ Ուրբանիզացիայի և անտառահատումների պատճառով անտառածածկույթի մեծ մասը ոչնչացվել է և այն ինչ կա, գրեթե բացառապես դեպի ծով նայող զառիթափ լանջերն են։

Ազգային և պետական զբոսայգիների, էկոլոգիական կայանների և կենսաբանական արգելոցների շարքը ներկայումս պաշտպանում է Mata Atlântica-ն և նրա կենսաբանական ժառանգությունը, բայց թթվային անձրևը, աղտոտումը, որսագողությունը, գաղտնի անտառահատումները, անտառային հրդեհները, ինչպես նաև քաղաքային տարածքների և գյուղացիական տնտեսությունների ներխուժումը շարունակում են ուժեղ վնասներ պատճառել, հատկապես քաղաքների ծայրամասերում։ Մի քանի ընդարձակ մետրոպոլիաներ, ինչպիսիք են Վալի դու Իտաժայի ագլոմերացիան, Կուրիտիբան, Սան Պաուլուն և Ռիո դե Ժանեյրոն, գտնվում են Սեռա դո Մարի մոտակայքում։

Անտառվերականգնումը և կենսաբազմազանության վերականգնումը դժվար է իրականացնել դեգրադացված անձրևային անտառների բնակավայրերում։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0016-71692011000100005
  2. Angulo, R. J., G. C. Lessa, M. C. de Souza (2009). The Holocene Barrier Systems of Paranaguá and Northern Santa Catarina Coasts, Southern Brazil. Lecture Notes in Earth Sciences 107: 135-176.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սեռա դո Մար» հոդվածին։