«Սեռա դո Մար»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
չ →Ծանոթագրություններ: clean up oգտվելով ԱՎԲ |
||
(10 intermediate revisions by 4 users not shown) | |||
Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Տեղեկաքարտ Աշխքարտ}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
'''Սեռա դո Մար''' ( |
'''Սեռա դո Մար''' ({{lang-pt|Serra do Mar}}, [[Միջազգային հնչյունական այբուբեն|IPA արտասանությամբ]]՝ˈsɛʁɐ du ˈmaɾ, [[Թարգմանություն|թարգմ․]]՝ ծովի լեռնաշղթա կամ ծովի լեռնակատար), 1500 կմ երկարությամբ լեռնաշղթա և լեռնահամակարգ [[Բրազիլիա]]յի [[Հարավարևելյան տարածաշրջան (Բրազիլիա)|Հարավարևելյան տարածաշրջան]]ում։ |
||
==Աշխարհագրություն== |
== Աշխարհագրություն == |
||
⚫ | Սեռա դո Մարը ձգվում է [[Ատլանտյան օվկիանոս]]ի ափի երկայնքով՝ [[Էսպիրիտու Սանտու]] նահանգից դեպի [[Սանտա Կատարինա]]յի<ref>Angulo, R. J., G. C. Lessa, M. C. de Souza (2009). ''The Holocene Barrier Systems of Paranaguá and Northern Santa Catarina Coasts, Southern Brazil.'' Lecture Notes in Earth Sciences 107: 135-176.</ref> հարավային հատված, չնայած որոշ գրականության մեջ հիշատակվում է Սեռա Ժեռալը Սեռա դո Մարում, և այս պարագայում տիրույթը կընդլայնվի [[Ռիու Գրանդի դու Սուլ]]ի հյուսիս-արևելք։ |
||
⚫ | |||
⚫ | Սեռա դո Մարը ձգվում է [[Ատլանտյան օվկիանոս]]ի ափի երկայնքով՝ [[Էսպիրիտու Սանտու]] նահանգից դեպի [[Սանտա Կատարինա]]յի<ref>Angulo, R. J., G. C. Lessa, M. C. de Souza (2009). ''The Holocene Barrier Systems of Paranaguá and Northern Santa Catarina Coasts, Southern Brazil.'' Lecture Notes in Earth Sciences 107: 135-176.</ref> հարավային հատված, չնայած որոշ գրականության մեջ հիշատակվում է Սեռա Ժեռալը Սեռա դո Մարում, և այս պարագայում տիրույթը կընդլայնվի [[Ռիու Գրանդի դու Սուլ]]ի հյուսիս- |
||
⚫ | |||
Հիմնական լեռնահամակարգը ծովի մակարդակի ափամերձ տարածքի և [[սարավանդ]]ի ('''planalto''') միջև ունի 500-ից 1300 մետր (1600-ից 4300 ոտնաչափ) միջին բարձրություն: |
|||
⚫ | Լեռնաշղթաները որոշ վայրերում ընդհատվում են և ստացել են անհատական անուններ, ինչպիսիք են Սեռա դա Բոկաինան, Սեռա դե Պարանապիակաբան, Սեռա Նեգրան Serra dos Órgãos-ը, Serra do Indaiá-ն և այլն։ Լեռնաշղթան տարածվում է նաև ափամերձ որոշ ավելի մեծ կղզիների վրա, ինչպիսիք են Իլհաբելան և Իլհա Անչիետան։ Պիկո դա Կալեդոնիան Նովա Ֆրիբուրգոյում գտնվում է 2,255 մետր (7398 ոտնաչափ) բարձրության վրա և հանդիսանում է Սեռա դո Մարի ամենաբարձր կետերից մեկը։ |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | Լեռնաշղթաները որոշ վայրերում ընդհատվում են և ստացել են անհատական |
||
⚫ | Եվրոպացիների կողմից Բրազիլիան հայտնաբերելու պահին (1500 թվական), Սեռա դո Մարը պահպանում էր հարուստ և խիստ բազմազան էկոհամակարգ, որը բաղկացած էր արևադարձային փարթամ [[խոնավ անտառներ]]ից, որը հայտնի է [[Ատլանտյան անտառ]] (պորտ.՝ Mata Atlântica) անվանումով։ Ուրբանիզացիայի և անտառահատումների պատճառով անտառածածկույթի մեծ մասը ոչնչացվել է և այն ինչ կա, գրեթե բացառապես դեպի ծով նայող զառիթափ լանջերն են։ |
||
⚫ | Ազգային և պետական զբոսայգիների, էկոլոգիական կայանների և կենսաբանական արգելոցների շարքը ներկայումս պաշտպանում է Mata Atlântica-ն և նրա կենսաբանական ժառանգությունը, բայց [[թթվային անձրև]]ը, [[աղտոտում]]ը, [[որսագողություն]]ը, գաղտնի անտառահատումները, [[անտառային հրդեհներ]]ը, ինչպես նաև քաղաքային տարածքների և գյուղացիական տնտեսությունների ներխուժումը շարունակում են ուժեղ վնասներ պատճառել, հատկապես քաղաքների ծայրամասերում։ Մի քանի ընդարձակ մետրոպոլիաներ, ինչպիսիք են [[Վալի դու Իտաժայի ագլոմերացիա (մեզոշրջան)|Վալի դու Իտաժայի ագլոմերացիա]]ն, [[Կուրիտիբա]]ն, [[Սան Պաուլու]]ն և [[Ռիո դե Ժանեյրո]]ն, գտնվում են Սեռա դո Մարի մոտակայքում։ |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | Եվրոպացիների կողմից Բրազիլիան հայտնաբերելու պահին (1500 թվական), Սեռա դո Մարը պահպանում էր հարուստ և խիստ բազմազան էկոհամակարգ, որը բաղկացած էր արևադարձային փարթամ [[խոնավ անտառներ]]ից, որը հայտնի է [[Ատլանտյան անտառ]] (պորտ.՝ Mata Atlântica) |
||
⚫ | Ազգային և պետական |
||
⚫ | |||
== Տես նաև == |
== Տես նաև == |
||
* [[ |
* [[Ատլանտյան անտառ]] |
||
== Ծանոթագրություններ == |
== Ծանոթագրություններ == |
||
{{ծանցանկ}} |
{{ծանցանկ}} |
||
[[Կատեգորիա:Համաշխարհային ժառանգություն Բրազիլիայում]] |
|||
{{Արտաքին հղումներ}} |
|||
[[Կատեգորիա:Բրազիլիայի աշխարհագրություն]] |
[[Կատեգորիա:Բրազիլիայի աշխարհագրություն]] |
||
[[Կատեգորիա:Լեռներ այբբենական կարգով]] |
|||
[[Կատեգորիա:Լեռնաշղթաներ]] |
[[Կատեգորիա:Լեռնաշղթաներ]] |
||
[[Կատեգորիա:Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտներ այբբենական կարգով]] |
[[Կատեգորիա:Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտներ այբբենական կարգով]] |
||
[[Կատեգորիա: |
[[Կատեգորիա:Համաշխարհային ժառանգություն Բրազիլիայում]] |
Ընթացիկ տարբերակը 19:27, 23 Սեպտեմբերի 2024-ի դրությամբ
Սեռա դո Մար | |
---|---|
Տեսակ | լեռնահամակարգ և լեռնաշղթա |
Մայրցամաք | Հարավային Ամերիկա[1] |
Երկիր | Բրազիլիա[1] |
Վարչատարածք | Ռիո դե Ժանեյրո[1], Սան Պաուլու[1], Պարանա[1] և Սանտա Կատարինա[1] |
Երկարություն | 1500 կմ |
Ամենաբարձր կետ | Պիկո դա Կալեդոնիա |
ԲԾՄ | 604 մետր |
Սեռա դո Մար (պորտ.՝ Serra do Mar, IPA արտասանությամբ՝ˈsɛʁɐ du ˈmaɾ, թարգմ․՝ ծովի լեռնաշղթա կամ ծովի լեռնակատար), 1500 կմ երկարությամբ լեռնաշղթա և լեռնահամակարգ Բրազիլիայի Հարավարևելյան տարածաշրջանում։
Աշխարհագրություն
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Սեռա դո Մարը ձգվում է Ատլանտյան օվկիանոսի ափի երկայնքով՝ Էսպիրիտու Սանտու նահանգից դեպի Սանտա Կատարինայի[2] հարավային հատված, չնայած որոշ գրականության մեջ հիշատակվում է Սեռա Ժեռալը Սեռա դո Մարում, և այս պարագայում տիրույթը կընդլայնվի Ռիու Գրանդի դու Սուլի հյուսիս-արևելք։
Հիմնական լեռնահամակարգը ծովի մակարդակի ափամերձ տարածքի և սարավանդի (planalto) միջև ունի 500 մ-ից 1300 մետր (1600-4300 ոտնաչափ) միջին բարձրություն։ Այս լեռնահամակարգը Մեծ լեռնահամակարգի մաս է կազմում, որը ձգվում է Բրազիլիայի արևելյան ափի մեծ մասում՝ Սալվադոր (Բահիա) քաղաքից հարավ։
Լեռնաշղթաներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Լեռնաշղթաները որոշ վայրերում ընդհատվում են և ստացել են անհատական անուններ, ինչպիսիք են Սեռա դա Բոկաինան, Սեռա դե Պարանապիակաբան, Սեռա Նեգրան Serra dos Órgãos-ը, Serra do Indaiá-ն և այլն։ Լեռնաշղթան տարածվում է նաև ափամերձ որոշ ավելի մեծ կղզիների վրա, ինչպիսիք են Իլհաբելան և Իլհա Անչիետան։ Պիկո դա Կալեդոնիան Նովա Ֆրիբուրգոյում գտնվում է 2,255 մետր (7398 ոտնաչափ) բարձրության վրա և հանդիսանում է Սեռա դո Մարի ամենաբարձր կետերից մեկը։
Երկրաբանորեն լեռնաշղթան պատկանում է խոշոր բյուրեղյա ապարների պլատֆորմին, որը կազմում է Արևելյան Հարավային Ամերիկան և տեկտոնիկան բավականին կայուն է։ Սեռա դո Մարի բարձունքների մեծ մասը կազմավորվել է մոտ 60 միլիոն տարի առաջ։
Էկոլոգիա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Եվրոպացիների կողմից Բրազիլիան հայտնաբերելու պահին (1500 թվական), Սեռա դո Մարը պահպանում էր հարուստ և խիստ բազմազան էկոհամակարգ, որը բաղկացած էր արևադարձային փարթամ խոնավ անտառներից, որը հայտնի է Ատլանտյան անտառ (պորտ.՝ Mata Atlântica) անվանումով։ Ուրբանիզացիայի և անտառահատումների պատճառով անտառածածկույթի մեծ մասը ոչնչացվել է և այն ինչ կա, գրեթե բացառապես դեպի ծով նայող զառիթափ լանջերն են։
Ազգային և պետական զբոսայգիների, էկոլոգիական կայանների և կենսաբանական արգելոցների շարքը ներկայումս պաշտպանում է Mata Atlântica-ն և նրա կենսաբանական ժառանգությունը, բայց թթվային անձրևը, աղտոտումը, որսագողությունը, գաղտնի անտառահատումները, անտառային հրդեհները, ինչպես նաև քաղաքային տարածքների և գյուղացիական տնտեսությունների ներխուժումը շարունակում են ուժեղ վնասներ պատճառել, հատկապես քաղաքների ծայրամասերում։ Մի քանի ընդարձակ մետրոպոլիաներ, ինչպիսիք են Վալի դու Իտաժայի ագլոմերացիան, Կուրիտիբան, Սան Պաուլուն և Ռիո դե Ժանեյրոն, գտնվում են Սեռա դո Մարի մոտակայքում։
Անտառվերականգնումը և կենսաբազմազանության վերականգնումը դժվար է իրականացնել դեգրադացված անձրևային անտառների բնակավայրերում։
Տես նաև
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 http://www.scielo.org.mx/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0016-71692011000100005
- ↑ Angulo, R. J., G. C. Lessa, M. C. de Souza (2009). The Holocene Barrier Systems of Paranaguá and Northern Santa Catarina Coasts, Southern Brazil. Lecture Notes in Earth Sciences 107: 135-176.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սեռա դո Մար» հոդվածին։ |
|