Անգույն բյուրեղներ են, հեշտությամբ լուծվում են ջրում։
Գոյություն ունի օպտիկապես ակտիվ երկու իզոմերների (—), (+) (հալման ջերմաստիճանը՝ 25—26 °C) և ոչ ակտիվ ռացեմիկ (±) (հալման ջերմաստիճանը՝ 18 °C) ձևերով։ Առաջանում է շաքարանյութերը կաթնաթթվային տարբեր բակտերիաների ազդեցությամբ խմորելիս։
Արդյունաբերության մեջ ստացվում է եղեգնաշաքարի, դեկստրոզի և մալթոզի վրա Bacillus Delbriiki-ով ազդելիս։ (+) Կաթնաթթու ածխաջրերի ֆերմենաատիվ անաերոբ (առանց Օ2-ի մասնակցության) ճեղքման՝ գլիկոլիզի վերջնանյութն է կենդանի հյուսվածքներում (գլխավորապես մկաններում)։ Թթվածնի բացակայությամբ մկանում առաջացած կաթնաթթուն համարժեք է ծախսված գլիկոգենի քանակությանը (մկանի հոգնածությունը կապված է գլիկոգենի պաշարի սպառման և կաթնաթթվի կուտակման հետ)։ Օ2-ի առկայությամբ կաթնաթթվի 20%-ը օքսիդանում է CO2-ի և H2O-ի, իսկ անջատված էներգիան ծախսվում է մնացած կաթնաթթուն գլիկոգենի փոխարկելու համար։ Բույսերում և միկրոօրգանիզմներում կաթնաթթուն առաջանում է պիրուվատի վերականգնման ժամանակ։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 159)։