Jump to content

Մարգահովիտ

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Գյուղ
Մարգահովիտ
Գյուղի համայնապատկերը Ամպասարից
ԵրկիրՀայաստան Հայաստան
ՄարզԼոռու մարզ
ՀամայնքՓամբակ համայնք
Հիմնադրված է10-րդ դար թ.
Այլ անվանումներԲոսգեղ, Համզաչիման, Թագավորանիստ
Մակերես11627 հա կմ²
ԲԾՄ1750 մ
Կլիմայի տեսակբարեխառն
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն3466 մարդ (2011)[1]
Ազգային կազմՀայեր
Կրոնական կազմՀայ Առաքելական եկեղեցի
Տեղաբնականունմարգահովիտցի
Ժամային գոտիUTC+4
Մարգահովիտ (Հայաստան)##
Մարգահովիտ (Հայաստան)
Մարգահովիտ (Լոռու մարզ)##
Մարգահովիտ (Լոռու մարզ)

Մարգահովիտ (նախկին անվանումները՝ Բոսգեղ, Համզաչիման, Թագավորանիստ), գյուղ Հայաստանի Լոռու մարզի Փամբակ համայնքում[2]։

Մարգահովիտ է վերանվանվել 1978 թվականին։

Աշխարհագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղը գտնվում է Փամբակի և Հալաբի լեռնաշղթաների միջև՝ Վանաձոր-Դիլիջան ավտոճանապարհի վրա, թեք հարթավայրում։ Տեղակայված է մարզկենտրոն Վանաձոր քաղաքից 17 կմ հարավ-արևելք։

Մարգահովիտում ամենուրեք կան մրգատու ծառեր և կարտոֆիլի ու կաղամբի բանջարանոցներ։ Կլիման բավարար խոնավ է։ Խմելու ջուրը բերված է մոտ 7 կմ հեռավորությունից։ Ունի երկաթային բաղադրության հանքային աղբյուրներ։ Շրջակայքը անտառապատ է։ Ունի ծծմբակոլչեդանային և ոսկու հանքավայրեր։

Գյուղը հիմնադրվել է 10-րդ դարում Պահլավունիների ավատատիրական մեծ իշխան Գրիգոր Համզե (941-982) Պահլավունու կողմից։ Գյուղը 10-րդ դարում կոչվել է Համզեգյուղ կամ Համզագյուղ, 17-րդ դարում կոչվել է Թագավորանիստ, 18-րդ դարում վերանվանվել Համզաչիման, հետո կոչվել է Բոսիքենդ կամ Բոսիգյուղ, ապա նորից վերանվանվել Համզաչիման, իսկ 1978 թվականին՝ Մարգահովիտ։

Խորհրդային Միության ժամանակաշրջան

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմին ԽՍՀՄ բանակի կազմում Մարգահովիտ գյուղից մասնակցել է 1297 մարդ, որից 284-ը զոհվել են։

Պատմամշակութային հուշարձաններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարգահովիտում գործում է Սբ. Գրիգոր Լուսավորիչ եկեղեցին (վերակառուցված 1872 թվականին)։ Մարգահովիտի տարածքում գտնվում են Գզրավեր, Ձիթհանքեր, Այբասան գյուղատեղիները։ Աղստևի ակունքի մոտ գտնվող Սարիսոփ կոչվող բլրի վրայից գտնված հնություններից եզրակացվել է, որ այ շատ հին (մ.թ.ա. 3-րդ հզ.) բնակատեղի է։ Հնուց շահագործվել են Մարգահովիտի մոտի ոսկու հանքերը։

Բնակչություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մարգահովիտի ազգաբնակչության փոփոխությունը[3].[4]

Տարի 1813 1831 1886 1897 1926 1939 1959 1970 1979 1989 2001 2004 2012
Բնակիչ 322 693 1567 2117 3729 4064 3678 3543 3574 5132 3873 3394 4281

Տնտեսություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղն ունի միջնակարգ դպրոց՝ հիմնադրված 1860 թվականին[5], մշակույթի տուն, գրադարան (շուրջ 13 հազար կտոր գրականությամբ), մանկապարտեզ, տեղամասային հիվանդանոց։ Գործում են Կրթամարզամշակութային համալիրը՝ երկրագիտական թանգարանով, արվեստի դպրոցով, երիտասարդական կենտրոնով, մարզական խմբերով, Գուգարքի անտառտնտեսության Մարգահովիտի տեղամասը, «Վալլեքս Մայնինգ» ընկերությունը, Հայփոստի բաժանմունքը, «Էյ Թի Փի» բարեգործական հիմնադրամը, քարի մշակման արտադրամասը, «Վարդանուշ» պանրի արտադրամասը[փա՞ստ]։ Գյուղում գործունեություն է ծավալում «Մարգահովիտցիների Զորավիգ» հայրենակցական միությունը և «Մարգահովիտի երիտասարդական կենտրոն» հասարակական կազմակերպությունը։

1986 թվականին շահագործման է հանձնվել Մարգահովիտ-Մեղրաձոր երկաթուղային թունելը (8320 մ)։

Հայտնի բնակիչներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղում են ծնվել Խորհրդային Միության հերոս Ավագ Անտինյանը (1917), գվարդիայի գնդապետ, դիվիզիայի հրամանատար Զաքար Դերձյանը (1903), դերասանուհի, ռեժիսոր և արձակագիր Ջուլիետ Մատինյանը (1941), գրող Հրաչյա Սարուխանը (1947)։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (հայ.)
  2. Փամբակ համայւնքի մասին տեղեկություններ Լոռու մարզպետարանի կայքում, (արխիվացված 01․04․2024 թվականին)։
  3. «Հայաստանի հանրապետության բնակավայրերի բառարան, էջ 133» (PDF). Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2014 թ․ սեպտեմբերի 12-ին. Վերցված է 2013 Նոյեմբերի 11-ին.
  4. ՀՀ ազգային արխիվ ֆոնդ 93
  5. ՀՀ ազգային արխիվ, ֆոնդեր 7, 48
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 300