Օլեգ Շուպլյակ

Արտաքին տեսաֆայլեր
	Optical Illusion Art By Oleg Shupliak. Картини-ілюзіі Олега Шупляка ՅուԹյուբում // Відеоканал Олега Шупляка. — 2013. — 5 квітня.
	Шевченко повів барикадівців на бій ՅուԹյուբում // Телеканал ІНТБ. — 2014. — 13 березня.

Օլեգ Շուպլյակ; ուկրաիներեն՝ Олег Ілліч Шупляк
Ծնվել է	սեպտեմբերի 23, 1967 (57 տարեկան)
Ծննդավայր	Bishche, Բերեժանիի շրջան, Տերնոպոլի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և Ուկրաինա
Կրթություն	«Լվովի պոլիտեխնիկա» ազգային համալսարան (1991)
Մասնագիտություն	նկարիչ
Պարգևներ	; և
Անդամակցություն	Ուկրաինայի նկարիչների ազգային միություն
Մայր	Nina Shupliak?
Զավակներ	Vitalii Shupliak?
Կայք	shupliak.art
	Oleg Shupliak Վիքիպահեստում

Օլեգ Իլյիչ Շուպլյակ (ուկրաիներեն՝ Шупляк Олег Ілліч, սեպտեմբերի 23, 1967(1967-09-23), Bishche, Բերեժանիի շրջան, Տերնոպոլի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի նկարիչ, մանկավարժ։ ՈւՆԱՄ անդամ (2000), Միխայիլ Բոյչուկի անվան մրցանակի դափնեկիր (2014), Տ․ Շևչենկոյի 200-ամյակի լոգոյի հեղինակ։

Կենսագրություն

Ավարտել է Լվովի պոլիտեխնիկական ինստիտուտի ճարտարապետական ֆակուլտետը (1991, այժմ՝ «Լվովի պոլիտեխնիկական համալսարան»)։

1997-2001 թվականներին՝ հայրենի գյուղում կերպարվեստի ուսուցիչ։

2000 թվականից՝ Բերեժանի մանկական նկարչական դպրոցում նկարչության և գեղանկարչության ուսուցիչ։

Ամուսնացած է։ Կինը՝ Գալինան, մասնագիտությամբ տնտեսագետ է։ Տղան՝ Վիտալի, աղջիկը՝ Մարյանա։

Աշխատում է գյուղական գեղանկարչության ոլորտում տարբեր ուղղություններով։

Աշխարհում լայն ճանաչում ստացավ նրա «Դվովզորի» շարքը (երկակի իմաստով նկար–իլյուզիաների հեղինակային անվանում)։

Ցուցահանդեսներ

Առաջին անհատական ցուցահանդեսը կազմակերպեց 1991 թվականին Բերեժանի պատմության թանգարանում։ 1990 թվականից ավելի քան երկու տասնյակ համաուկրաինական և միջազգային ցուցահանդեսների մասնակից է։

1991 — Персональна виставка (м. Бережани);
1993 — Всеукраїнська художня осіння виставка (м. Київ);
1994 — Персональна виставка (м. Ноттінгем, м. Дербі, Англія);
1994 — Персональна виставка (м. Бережани);
1995 — Всеукраїнська художня виставка «Мальовнича Україна» (м. Киів);
1996 — Обласна виставка сакрального мистецтва (друга премія) (м. Тернопіль);
1996 — Колективна виставка тернопільських митців у Львові;
1997 — Всеукраїнська виставка художників-монументалістів (м. Тернопіль);
1998 — Всеукраїнська мистецька виставка «Галичу-1100» (м. Івано-Франківськ);
2000 — Всеукраїнська виставка «Мальовнича Україна» (м. Хмельницький);
2000 — Всеукраїнська виставка присвячена Дню Художника (м. Київ);
2000 — Колективна виставка тернопільських художників «Тернове поле»;
2001 — Міжнародна виставка «Високий замок» (м. Львів);
2011 — Обмінна виставка тернопільських і луцьких спілчан (м. Луцьк);
2011 — Міжнародна виставка «Високий замок» (м. Львів);
2001—2011 — учасник колективних виставок;
2012 — Персональна виставка у Національному музеї Тараса Шевченка (м. Київ);
2012 — Персональна виставка (м. Кременець);
2013 — Всеукраїнська виставка «Жіночий портрет в мистецтві» (м. Київ);
2013 — Виставка «Несподіваний Шевченко», Національний музей Т. Шевченка (м. Київ) ;
2013 — Персональна виставка «Метаморфози» (галерея «N-prospect», м. Санкт-Петербург, РФ);
2013 — Персональна виставка «Дивосвіт» у НАІЗ «Чернігів стародавній»;
2013 — Персональна виставка «Метаморфози» (м. Вайле, Данія);
2014 — Персональна виставка «Двовзори», ДІАЗ «Збаразький замок»;
2014 — Персональна виставка «Двовзори», товариство «Знання» України (м. Київ);
2014 — Серія персональних виставок по містах Литви;
2015 — Персональна виставка «Imaginarium» (м. Познань, м. Ключборк, Польща);
2015 — 2016 — Серія виставок у рамках проекту «Різвяний вернісаж» (Будапешт, Удіне, Барселона та інші);
2016 — Персональна виставка у Дубенському замку (м. Дубно);
2016 — Персональна виставка в рамках фестивалю «Українська весна» (м. Познань, Польща).

Նկարներ

«Кобзар» (1991)
«Оголена» (1994)
«Яблуні цвітуть» (1995)
«Восени» (1995)
«Під вечір» (1995)
«Благовіщення» (1995)
«Страшний суд» (1995)
«Сільський пейзаж» (1996)
«Діва» (1997)
«Місто 1» (2000)
«Спас» (2001)
«Богоматір» (2001)
«Дві пташки» (2009)
«Мені тринадцятий минало» (2009)
«Двійний портрет Ван Гога» (2011)
«Дух свободи» (2012)
«Іду на ВИ!» Святослав Хоробрий (2014) та інші

Պարգևներ

2013 թվականին Տարաս Շևչենկոյի ծննդյան 200-ամյակի տոնակատարության համար լավագույն լոգոտիպի էսքիզի համաուկրաինական բաց մրցույթի հաղթող (առաջին տեղ)։
ոսկե մեդալակիր և «Մշակութային ժառանգության» հիմնադրամի «Կերպարվեստի յուրահատուկ ոճի վարպետության և հմտությունների համար» դիպլոմ(2013, ք. Սանկտ Պետերբուրգ, ՌԴ)։
Տերնոպոլի մարզի Միխայիլ Բիչուկի անվան մրցանակ կերպարվեստի զարգացման մեջ նշանակալի ներդրման համար (2014)։
«Բերեժան քաղաքի պատվավոր քաղաքացի» (2016)^[1]
Ուկրաինայի նախագահի պարգև՝ հոբելյանական բեդալ «Ուկրաինայի անկախության 25 տարի» (2016).