Турица (Серско)
Турица Τριάδα | |
---|---|
Координати: 41°5′N 23°15′E / 41.083° СГШ; 23.250° ИГД | |
Земја | Грција |
Област | Централна Македонија |
Округ | Серски |
Општина | Долна Џумаја |
Општ. единица | Орљак |
Надм. вис. | 120 м |
Население (2011)[1] | |
• Вкупно | 267 |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Турица или Троица (грчки: Τριάδα, Тријада; до 1927 г. Τουρίτσα, Турица[2]) — село во Серско, Егејска Македонија, денес во општината Долна Џумаја на Серскиот округ, Грција. Населението брои 267 жители (2011). Сè до 1924 г. било населено исклучиво со Македонци.[3]
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Селото се наоѓа на 25 км западно од градот Сер и на 15 км јужно од Долна Џумаја, во источното подножје на Карадаг, на надморска височина од 120 м.[3]
Историја
[уреди | уреди извор]Во Отоманското Царство
[уреди | уреди извор]Во XIX век Турица било македонско село во Серската каза на Серскиот Санџак. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. во Троица (Troïtsa) имало 15 домаќинства со 45 жители Македонци.[4][5]
Во 1891 година Георги Стрезов за селото напишал:
„ | Троица, чифлик на Мехмет Арнаут-бег, на југозапад од Сер во подножјето на истата планина. Од Турбеш до Троица има помалку од 1 час, од Сер 5 часа.[6] | “ |
Селото било под влијание на Цариградската патријаршија. Според податоците на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 г., во селото Турица имало 300 жители, сите Македонци.[4][7] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Турица имало 336 Македонци под врховенство на патријаршијата.[4][8]
Во Грција
[уреди | уреди извор]За време на Првата балканска војна селото е окупирано од Бугарија, но по Втората балканска војна во 1913 г. е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор, кога броело 233 жители. Тешко настрадало за време на Втората балканска војна и Првата светска војна. Под притисок од грчките власти, во 1923-24 г. голем број Македонци принудно биле иселени во Бугарија, а на нивно место се населиле 99 бегалски семејства (вкупно 350 бегалци), така што селото станало мешана населба.[3]
Во 1927 година, името на селото било променето во Тријада (Τριάδα).[2]
Стопанство
[уреди | уреди извор]Населението одгледува тутун, памук и други земјоделски производи, а внимание му посветува и на сточарството.[3]
Население
[уреди | уреди извор]Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:
Година | 1940 | 1951 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | 2021 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Население | 558 | 421 | 552 | 441 | 352 | 317 | 529 | 267 |
- Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија
Самоуправа и политика
[уреди | уреди извор]Во 1927 година, селото станало самостојна општина, а атарот на општината опфаќал површина од 29,8 квадратни километри.[3] Општината Турица била приклучена во општината Орљак во 1997 година, која била укината во 2011 година и станала дел од поголемата општина Долна Џумаја.
Селото припаѓа на општинската единица Орљак со седиште во истоименото село, која припаѓа на поголемата општина Долна Џумаја, во округот Сер. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Турица, во кој е единствено село.
Културни и природни знаменитости
[уреди | уреди извор]Цркви
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ 2,0 2,1 „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 19 март 2024.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 266–267.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 118–119. ISBN 954-8187-21-3.
- ↑ Стрезов, Г. Два санджака от Източна Македония. Периодично списание на Българското книжовно дружество в Средец, кн.XXXVII-XXXVIII, 1891, стр. 846.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 180. ISBN 954430424X.
- ↑ Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 198–199.
|