Долно Караџово
| Долно Караџово Στρυμώνικό | |
|---|---|
  Долно Караџово | |
|
Местоположба во областа   Долно Караџово | |
| Координати: 41°1.19′N 23°23.39′E / 41.01983° СГШ; 23.38983° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Серски |
| Општина | Долна Џумаја |
| Општ. единица | Орљак |
| Надм. вис. | 17 м |
| Население (2011)[1] | |
| • Вкупно | 50 |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Долно Караџово или Мало Караџово (грчки: Βαρικό, Варико; до 1927 г. Καρατζά Κιόι, Караѕа Ќој[2]) — село во Серско, Егејска Македонија, денес во општината Долна Џумаја на Серскиот округ, Грција. Речиси сите жители се Македонци.
Географија
[уреди | уреди извор]Селото се наоѓа на 20 км западно од Сер и на 17 км северно од Нигрита. Лежи во североисточнот подножје на Богданска Планина.
Историја
[уреди | уреди извор]Во Отоманското Царство
[уреди | уреди извор]Во XIX век Долно Караџово било македонско село во Серската каза на Серскиот санџак.
Според „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ во 1873 г. во Мала Караџа (Malko-Karaja) имало 42 домаќинства со 130 жители Македонци.[3][4]
Во 1891 г. Георги Стрезов вели дека селото е дел од областа Овакол и напишал за него:
| „ | Долно Караџа-ќој, чифлик 1⁄2 час на СЗ от Кумаргија, до десниот брег на Струма. Караџа-ќој му припаѓа на Арпаџијата и Рифат-ефенди. Од другата страна на Струма, од спротива е Горно Караџа-ќој. 35 куќи, Македонци.[5] Грчка црква.[6] | “ |
Според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) на почетокот на XX век Долно Караџово имало 240 жители Македонци.[3][7]
Сите христијани на Долно Караџово биле под врховенството на Цариградската патријаршија и во него работела грчката пропаганда. По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. во Долно Караџово (Dolno Karadjovo) живееле 480 Македонци патријаршисти.[3] Во селото имало грчко основно училиште со 1 учител и 14 ученици.[8]
Во Грција
[уреди | уреди извор]За време на Првата балканска војна селото е окупирано од бугарска војска, а по Втората балканска војна во 1913 г. е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Во 1920-тите во селото се доведени мал број грчки колонисти од Турција. Според пописот од 1928 г. селото било етнички мешано, со само 4 лица (1 семејство) дојденци.[9] Во 1927 г. е преименувано во Варико.[10]
Околу 1960 г. е изградена црквата „Св. Троица“.[11]
Личности
[уреди | уреди извор]- Стојо Белдонев — револуционер, деец на ВМОРО, загинал пред 1918 г., роден во Горно или Долно Караџово[12]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
- ↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 116–117. ISBN 954-8187-21-3.
- ↑ нарекувајќи ги „Бугари“ под влијание на бугарската пропаганда.
- ↑ Стрезов, Георги (1891). „Два санджака отъ Источна Македония“ (PDF). Периодическо списание на Българското книжовно дружество въ Средѣцъ. Средѣцъ: Държавна печатница. Година Седма (XXXVI): 842.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 180. ISBN 954430424X.
- ↑ Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 198–199.
- ↑ Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
- ↑ Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
- ↑ „Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος“. Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης. Посетено на 18 октомври 2019.
- ↑ Македонцитѣ въ културно-политическия животъ на България: Анкета отъ Изпълнителния комитетъ на Македонскитѣ братства (PDF). София: Книгоиздателство Ал. Паскалевъ и С-ие, Държавна печатница. 1918. стр. 106.
| ||||||||||||||||||||||