Przejdź do zawartości

Arado Ar 95

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arado Ar 95
Ilustracja
Prototyp Ar 95V-1
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Arado

Typ

wodnosamolot bombowy, torpedowy i rozpoznawczy

Załoga

2

Historia
Data oblotu

1936

Wycofanie ze służby

1948

Dane techniczne
Napęd

1 silnik gwiazdowy BMW 132Dc, 9-cylindrowy, chłodzony powietrzem

Moc

650 kW

Wymiary
Rozpiętość

12,50 m

Długość

11,10 m

Wysokość

6,20 m

Powierzchnia nośna

112,00 m²

Masa
Własna

2537 kg

Startowa

3730 kg

Osiągi
Prędkość maks.

300 km/h

Pułap

7300 m

Zasięg

1095 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 stały karabin maszynowy 7,92 mm
1 ruchomy karabin maszynowy 7,9 mm na tylnym stanowisku strzeleckim
1 torpeda
6 bomb pod skrzydłami
Użytkownicy
Niemcy, Hiszpania, Chile

Arado Ar 95niemiecki samolot bombowo-torpedowy, produkowany w zakładach Arado pod koniec lat 30. XX w.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Historia samolotu Arado Ar 95 sięga 1935 r., kiedy Naczelne Dowództwo Marynarki Wojennej (Oberkommando der Marine) zleciło firmie Arado opracowanie samolotu rozpoznawczo-torpedowego. Miał on wejść na wyposażenie planowanego niemieckiego lotniskowca, miała również powstać jego wersja pływakowa. Inżynier Walter Blume rozpoczął prace nad projektem samolotu, zdecydował się na wykorzystanie sprawdzonego układu dwupłata rodem z Arado Ar 81[1]. Był to dwumiejscowy samolot z metalowym kadłubem i składanymi do tyłu skrzydłami. Skrzydła miały metalową konstrukcję, górna część była pokryta metalem, a dolna płótnem. Pierwszy prototyp wersji oznaczony jako Arado Ar 95 V1 oblatano jesienią 1936 r., niedługo później rozpoczęto loty próbne Ar 95 V2. W V1 zastosowano silnik gwiazdowy BMW 132 Dc, w V2 silnik rzędowy Junkers Jumo 210 Ca. Prototypy V3 i V5 zostały zbudowane w wersji trzymiejscowej. V4 zbudowano jako pierwowzór wersji lądowej oznaczonej jako Ar 95B ze stałym podwoziem z kołami. Próby wykazały, że niezależnie od zastosowanego silnika osiągi samolotu są słabe, a konstrukcja przestarzała. Kriegsmarine i Luftwaffe odmówiły przyjęcia Ar 95 do służby na jednostkach nawodnych[2].

Wyprodukowano sześć egzemplarzy samolotów wersji Ar 95 A-0, które przekazano Legionowi Condor. Tam zostały wykorzystane w działaniach bojowych Gruppo 64, wykonywały loty rozpoznawcze oraz atakowały żeglugę republikanów. Po zakończeniu działań wojennych trzy egzemplarze Ar 95 pozostały w służbie lotnictwa Hiszpanii, gdzie używano ich do 1948 r.[3] Ar 95 trafił w ilości 6 egzemplarzy na wyposażenie lotnictwa marynarki wojennej Chile, jeden egzemplarz po II wojnie światowej był eksploatowany w Skandynawii[4][5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 50.
  2. Murawski 1996 ↓, s. 19.
  3. Murawski 1996 ↓, s. 20.
  4. Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 51.
  5. Arado Ar 95. germanwarmachine.com. [dostęp 2024-10-19]. (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]