Przejdź do zawartości

Bernardyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bernardyńska
Osiedle Warszawy
Ilustracja
Widok na osiedle ze wschodniego brzegu Jeziorka Czerniakowskiego. Widoczny most w ciągu ulicy Gołkowskiej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Powierzchnia

0,18 km²

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Bernardyńska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Bernardyńska”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bernardyńska”
Ziemia52°11′35″N 21°03′51″E/52,193056 21,064167

Bernardyńskaosiedle w dzielnicy Mokotów w Warszawie.

Położenie i charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Osiedle Bernardyńska położone jest na stołecznym Mokotowie, w południowej części obszaru Miejskiego Systemu Informacji Czerniaków[1][2]. Obejmuje 18-hektarowy teren ograniczony od południa ulicą Gołkowską, a od północy Kanałem Czerniakowskim[3][1]. Przez jego obszar przebiegają ulice Bernardyńska i Franciszka Starowieyskiego[1]. Nazwa osiedla pochodzi od ulicy Bernardyńskiej[4].

Osiedle zostało zbudowane w technologii monolitycznej w latach 1974–1979[3]. Jego generalnym projektantem był Jan Zdanowicz[3]. Składało się z 19 trzynastokondygnacyjnych punktowych bloków mieszkalnych[3]. Całość obejmowała 1540 mieszkań, które zaplanowano na ok. 5200 mieszkańców[3]. Powstało także przedszkole oraz budynek handlowo-usługowy[3]. W latach 2003–2004 spółka Dom Development wybudowała na terenie osiedla nowy 7-piętrowy budynek mieszkalny o nazwie „Willa Anna”[5]. Znajdował się tu także murowany budynek mieszkalny z okresu międzywojennego pod adresem Bernardyńska 14a, zachowany w oryginalnym stanie[6].

W latach 80. XX w. mieszał tu i miał swoją pracownię Franciszek Starowieyski, który w ramach protestu przeciwko brakowi otynkowania bloków wywiesił na elewacji budynku kilkumetrowe dzieło z trupią czaszką, co spowodowało konflikt z zarządcą osiedla[7]. W 2015 roku jednej z ulic na osiedlu nadano imię artysty[8].

Na terenie osiedla działa Międzyzakładowa Spółdzielnia Mieszkaniowa „Energetyka”[9].

W sąsiedztwie, na wschodzie, znajduje się murowany dwór folwarku Czerniaków z ok. 1850 roku[10][1] (wpisany w 2012 roku do gminnej ewidencji zabytków jako dwór Wojciecha Zatwarnickiego[11]) oraz Jeziorko Czerniakowskie[1]. Na zachód od Bernardyńskiej powstało kolejne osiedle projektu Jana Zdanowicza – Bernardyńska-Powsińska[12].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2021-04-03].
  2. Rada Gminy Warszawa-Centrum, Uchwała Nr 389/XXXVI/96 Rady Gminy Warszawa-Centrum z dnia 19 września 1996 r. [online]
  3. a b c d e f Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 56, ISBN 83-01-08836-2.
  4. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 259–260. ISBN 978-83-62189-08-3.
  5. Willa Anna Warszawa - inwestycja Dom Development [online], urbanity.pl, 1 grudnia 2012 [dostęp 2021-04-24].
  6. „Wieś Czerniaków” [online], 13 czerwca 2018 [dostęp 2021-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2021-04-24].
  7. Jerzy S. Majewski, Kręciło go każde ciało, wyborcza.pl, 24 lutego 2009 [dostęp 2021-04-27].
  8. Rada m. st. Warszawy, Uchwała nr IV/78/2015 z 15-01-2015 w sprawie nadania nazwy ulicy w Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy. [online], 9 lutego 2015.
  9. Międzyzakładowa Spółdzielnia Mieszkaniowa "ENERGETYKA". Administracja [online] [dostęp 2021-04-24].
  10. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: "Arkada" Pracownia Historii Sztuki, 1998, s. 263. ISBN 83-908950-0-5.
  11. Biuro Stołecznego Konserwatora Zabytków, Aktualny wykaz zabytków ujętych w gminnej ewidencji zabytków m.st. Warszawy [online], 18 października 2019 [dostęp 2021-04-24].
  12. Projekty i realizacje., „Architektura” (7–8/78), Warszawa: Stowarzyszenie Architektów Polskich, 1978, s. 12, ISSN 0003-8814.