Przejdź do zawartości

Marcelin (Mokotów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marcelin
część miasta Warszawy
Ilustracja
Marcelin i Sielanka na mapie z 1901 roku
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Data założenia

1866

W granicach Warszawy

1916

SIMC

0918382

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Marcelin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Marcelin”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Marcelin”
Ziemia52°12′00″N 21°02′35″E/52,200000 21,043056

Marcelin – dawna osada, potem część miasta Warszawy, położona w dzielnicy Mokotów.

Położenie i charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Marcelin to część Warszawy, znajdująca się na terenie obszaru Miejskiego Systemu Informacji Sielce[1][2]. Jej identyfikator SIMC to 0918382[2]. Według państwowego rejestru nazw geograficznych punkt centralny znajduje się w okolicach ulic Zbyszka Cybulskiego i Stanisława Kierbedzia[3].

Osada Marcelin została założona w 1866 roku przez Marcelego Czuleńskiego[4][5], który zakupił grunt na licytacji działek powstałych w wyniku podziału majątku Sielce organizowanej przez księstwo łowickie[6]. Jego powierzchnia wynosiła 10,5 ha[4] (19 mórg[6]). Hodowano tu warzywa[4]. W 1871 roku właściciel otworzył popularną w swoim czasie restaurację działającą w miesiącach letnich, a która mieściła się w murowanej willi „Marcelin”[4][6]. Obok otwarto szparagarnię, w której serwowano przekąski, wykwintne dania i śliwowicę[5]. Nazwa osady ma charakter posesywny upamiętniający[7].

Marcelin był jednym z przystanków otwartej w 1892 roku kolei wilanowskiej[8].

W 1916 roku osada znalazła się w granicach Warszawy[4]. Restauracja działała co najmniej do 1920 roku[9]. W 1929 urządzono w niej schronisko dla samotnych i bezdomnych matek „Dom Matki i Dziecka”[10]. Willa mieściła się pod adresem Droga Królewska 101[9] (późniejsza ulica Sobieskiego), gdzie następnie swoją siedzibę znalazła Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji[11].

Na planie Lindleyów z 1901 roku zaznaczono Marcelin po zachodniej stronie przyszłej ulicy Sobieskiego[12], natomiast na późniejszych mapach, jak np. z 1931 roku, Marcelin znajduje się po wschodniej stronie ulicy, za Jeziorem Sieleckim, tam gdzie wskazuje państwowy rejestr nazw geograficznych[13][2].

W latach 60. XX w. część terenów dawnej osady weszła w skład osiedla Dolna-Sobieskiego[8].

Inne informacje

[edytuj | edytuj kod]

Część miasta położona w dzielnicy Białołęka również nosi nazwę Marcelin[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie, Dzielnica Mokotów - Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [online] [dostęp 2023-01-20].
  2. a b c Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2023, identyfikator PRNG: 175694
  3. Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2023-01-21].
  4. a b c d e f Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 465, ISBN 83-01-08836-2.
  5. a b Wiesław Wiernicki, Fin de siecle gastronomii warszawskiej, Marek Mikos, Małgorzata Zdancewicz (red.), „Krajobraz Warszawski. Dodatek urbanistyczno-architektoniczny do dwutygodnika Ratusz” (3), Warszawa, lipiec 1994, VIII, ISSN 1427-907X [dostęp 2023-01-20].
  6. a b c Sielce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 524.
  7. Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 284. ISBN 978-83-62189-08-3.
  8. a b Wojciech Fijałkowski, Kolejka Wilanowska, „Biuletyn Wilanowski” (10 (27)), 11 czerwca 1995, s. 2, 5, ISSN 1233-7145 [dostęp 2023-01-20].
  9. a b Restauracja Marcelin, „Przegląd Wieczorny”, 31 maja 1920 [dostęp 2023-02-19].
  10. Dwórz dziecięcy w Marcelinie, „Kurjer Czerwony”, 8 sierpnia 1929 [dostęp 2023-02-19].
  11. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. Dane kontaktowe [online] [dostęp 2023-02-19].
  12. Praca zbiorowa pod kierunkiem Wiliama Heerleina Lindleya, Plany Lindleyów, t. arkusz 24, 1901 [dostęp 2023-02-19].
  13. WIG - Mapa Szczegółowa Polski 1:25 000, 1:25 000 /1929 - 1939/. WARSZAWA-MOKOTÓW, Wojskowy Instytut Geograficzny, 1931 [dostęp 2023-02-19].