Christoph Engelbrecht von Brevern
Data i miejsce urodzenia |
17 grudnia 1782 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 stycznia 1863 |
Gubernator kurlandzki | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca |
Christoph Engelbrecht von Brevern lub von Brevern-Kieckel ros. Христофор (Христофор-Энгельбрехт) Иванович Бреверн (ur. 17 grudnia 1782 w Kostifer, zm. 3 stycznia 1863 w Mitawie) – działacz państwowy Imperium Rosyjskiego, sędzia, gubernator kurlandzki w latach 1827–1853.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Christoph Engelbrecht von Brevern urodził się 17 grudnia 1782 roku w Kostifer w guberni estońskiej. Jego ród wywodził się ze Śląska, w 1694 roku został włączony do szwedzkiej szlachty. Edukację zakończył na szkole katedralnej w Rewlu. W 1799 roku rozpoczął służbę wojskową w Siemionowskim pułku Gwardii. W 1802 roku przeszedł do jednego z gwardyjskich pułków kawaleryjskich stacjonujących w Sankt Petersburgu. Z wojska odszedł w 1806 roku, dosłużywszy się rangi rotmistrza sztabowego[1].
W 1811 roku rozpoczął karierę w sądownictwie: najpierw jako hakenrichter (sędzia policyjny[2]) w guberni estońskiej, a od 1815 roku jako wirlandzki sędzia powiatowy. W 1821 roku objął urząd landrata estońskiego.
Szczytowym etapem jego kariery był urząd gubernatora kurlandzkiego. Został nań nominowany przez Mikołaja I 27 listopada 1827 roku, w miejsce Paula von Hahna. Jako przyczyny jego nominacji wymienia się jego służbę w Petersburgu, wpływ jego teścia oraz list z rekomendacją jego nazwiska, który generał-gubernator bałtycki Filippo Paulucci wysłał sześć dni wcześniej do carskiej kancelarii. Pełnienie obowiązków von Brevern rozpoczął 25 listopada?/7 grudnia lub 19 grudnia 1827 roku. Jako gubernator wzywał do zachowania spokoju w okresie powstania listopadowego[3]. Przeciwstawił się też reformie, mającej poprawić los chłopów kurlandzkich[4]. W opinii mieszkańców, Brevern był tylko nominalnym gubernatorem, zaś wszelkie istotne decyzje podejmował radca August Beitler. Uważał się za pierwszego cywilnego gubernatora guberni, który używał w swoich sprawozdaniach języka rosyjskiego. Dosłużył się rangi tajnego radcy (III cywilna w tabeli rang), a 8 kwietnia 1833 roku otrzymał indygenat szlachty kurlandzkiej. Służbę państwową zakończył 10 maja?/22 maja 1853 roku. Podczas jego uroczystego pożegnania, na pytanie o to, dlaczego Kurlandczycy tak gorąco żegnają kogoś, kto nic nie zrobił, ktoś miał odpowiedzieć: „To, co my w nim tak wysoko cenimy, to to, że on nic nie robił i że pozwolił Beitlerowi rządzić krajem.” Zmarł 3 stycznia 1863 w Mitawie[5].
Rodzina
[edytuj | edytuj kod]Christoph Engelbrecht von Brevern ożenił się 24 lutego 1807 roku z Julie von Strandmann (zm. 1830), córką generała-lejtnanta Ottona von Strandmanna. Doczekali się syna Johanna von Breverna (ur. 3 grudnia 1813, zm. 29 kwietnia 1885), który poszedł w ślady ojca i także pełnił funkcję gubernatora kurlandzkiego[6]. Na stałe mieszkał ze swoją siostrą Anną von Brevern (ur. 1779, zm. 3 stycznia?/15 stycznia 1863), która zmarła dzień przed nim[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Janicki 2011 ↓, s. 232.
- ↑ Hakenrichter. [w:] Adelung: Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart [on-line]. Zeno.org. [dostęp 2015-10-26]. (niem.).
- ↑ Janicki 2011 ↓, s. 689.
- ↑ Janicki 2011 ↓, s. 459.
- ↑ Janicki 2011 ↓, s. 231–232.
- ↑ Janicki 2011 ↓, s. 236.
- ↑ Janicki 2011 ↓, s. 232–233.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Arkadiusz Janicki: Kurlandia w latach 1795–1915. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 2011. ISBN 978-83-7326-865-4. (pol.).