Przejdź do zawartości

Grzybów (gmina Staszów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzybów
wieś
Ilustracja
Siedziba Siarkopol S.A. w Grzybowie
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

staszowski

Gmina

Staszów

Liczba ludności (2021)

194[2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

28-200[3]

Tablice rejestracyjne

TSZ

SIMC

0807369[4]

Położenie na mapie gminy Staszów
Mapa konturowa gminy Staszów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Grzybów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Grzybów”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Grzybów”
Położenie na mapie powiatu staszowskiego
Mapa konturowa powiatu staszowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Grzybów”
Ziemia50°32′09″N 21°05′58″E/50,535833 21,099444[1]

Grzybówwieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Staszów[4][5].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa tarnobrzeskiego.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Grzybowa zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta
Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu
I. Gromada KONIEMŁOTY
  1. Grzybów
  1. Bieliczka
  2. Brzezina
  3. Góra
  4. Gułacz
  5. Kwiatkówka
  6. Ogrojec
  7. Podlesie
  8. Wądoły
  9. Wierzbie
  10. Zakupniki
  1. Bieliczka — pole
  2. Brzezina — pole
  3. Góra — pole
  4. Gułacz — pole
  5. Kwiatkówka — pole
  6. Łąka Pańska — łąka
  7. Ogrojec — pole
  8. Pałączki — łąka
  9. Piachy — pole
  10. Pod Krzywołęczą — łąka
  11. Podlesie — pole
  12. Przymiarki — łąka
  13. Romanówka — pole
  14. Wądoły — pole, zarośla
  15. Wierzbie — pole
  16. Zagonie — pole
  17. Zakupniki — pole

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1784 r. miejscowość leżała w powiecie wiślickim w województwie sandomierskim i była własnością starosty serbinowskiego Jana Kołątaja[7].

W Grzybowie wybudowano i otwarto w 1966 r. pierwszą otworową kopalnię siarki w Europie, kopalnię „Grzybów”. Później metodą tą pozyskiwano siarkę w innych kopalniach – „Jeziórko”, „Osiek” i „Basznia”. Obecnie kopalnia i zakłady chemiczne siarki w Grzybowie działają pod firmą Kopalnie i Zakłady Chemiczne Siarki „Siarkopol” SA w Grzybowie[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 40037
  2. Wieś Grzybów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-10-29], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 349 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 14, 77-96.
  7. Franciszek Czaykowski: Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784. Warszawa: 2006.
  8. Strona Główna - Zakłady Chemiczne Siarkopol w Tarnobrzegu [online], zchsiarkopol.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]