Niziny (powiat buski)

Niziny
	wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	buski
Gmina	Tuczępy
Liczba ludności (2020)	659
Strefa numeracyjna	41
Kod pocztowy	28-142
Tablice rejestracyjne	TBU
SIMC	0275352
	Położenie na mapie gminy Tuczępy Niziny
	Położenie na mapie Polski Niziny
	Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Niziny
	Położenie na mapie powiatu buskiego Niziny
	50°30′10″N 21°04′16″E/50,502778 21,071111
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2009-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Niziny – wieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Tuczępy^[5]^[4].

Integralne części wsi Niziny^[5]^[4]
SIMC	Nazwa	Rodzaj
0275369	Czworaki	część wsi
0275375	Gajówka	kolonia
0275381	Młyńczyska	osada
0275398	Nowa Wieś	kolonia

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Niziny, po jej zniesieniu w gromadzie Koniemłoty. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Nizin.

Nazwy miejscowe i obiektów fizjograficznych^[6]
Nazwy części wsi	Nazwy obiektów fizjograficznych – charakter obiektu
Czworaki	Hektary — pole Krzemieniec — pole Moczydła — pole Niziński Las — las Nowiny — pole Pisarka — pole Podlaski — pole Przed Domami — pole Wschodnia — pole, łąka

Historia

Po raz pierwszy nazwa wsi pada w 1433 roku podczas sporów sądowych o dziesięcinę z tej wsi. Pierwszym zanotowanym właścicielem był Wojciech z Nizin. Według Jana Długosza wieś w połowie XV wieku należał do rodziny Szczepieckich (Mikołaj Szczepiecki). Nazwa pochodzi od nizinnego ukształtowania terenu. W 1579 roku część wsi należała do Katarzyny Zielińskiej, druga część należała do Jakuba Krassowskiego. We wsi mieszkało jedenastu kmieci na pięciu i pół łanie ziemi oraz dwie rodziny zagrodników z ziemią i cztery rodziny zagrodnicze bez ziemi. Wieś zamieszkiwało też trzech komorników oraz jedna rodzina rzemieślników. W 1827 roku wieś liczyła 29 domów i 276 mieszkańców. W końcu XIX wieku wieś należała do gminy Oględów. We wsi odnotowano w końcu XIX wieku młyn amerykański, pokłady kamienia i torfu. Wieś w tym czasie miała 58 samodzielnych gospodarzy na 395 morgach ziemi.

Zabytki

Młyńczyska – siedlisko to powstało przy młynie wodnym zbudowanym około 1850r, stąd też jego nazwa. Znajdujący się tam młyn pomimo swojego sędziwego wieku – przekroczył 150 lat, istnieje i ma się dobrze, jest wyposażony (większość urządzeń pochodzi sprzed II wojny Światowej) – chociaż teraz funkcjonuje jedynie jako lokalne muzeum.
Kościół Św.Stanisława b.m zbudowano w latach 1977-1978, poświęcił go 10 X 1978 r. bp Jan Gurda. Dnia 28 XII 1981 r. bp Stanisław Szymecki erygował parafię, wydzieloną z parafii w Tuczępach.
aleja starych lip i kasztanów to aleją można było dotrzeć do dworku rodziny Radziwiłłów. Dworek został rozebrany,a pamiątka uwieczniającą w pamięci mieszkańców istnienie dworka jest właśnie aleja starych lip i kasztanów.
młyn z początku XX w.Należał do majątku rodziny Radziwiłłów.

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 87637
↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 8 [dostęp 2022-02-22]
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 815 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
↑ ^a ^b ^c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
↑ ^a ^b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
↑ Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 16, 77-96.

Literatura

Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 87637

[rap-2] Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 8 [dostęp 2022-02-22]

[poczta-3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 815 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .

[teryt-4] TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].

[Dz.U._29/2013-5] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].

[6] Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 16, 77-96.

[2]

[3]

[4]

[1]

[5]

[6]

Wsie	Brzozówka Chałupki Dobrów Góra Grzymała Januszkowice Jarosławice Kargów Nieciesławice Niziny Podlesie Rzędów Sieczków Tuczępy Wierzbica
Integralne części wsi	Bazarówka Bielicha Bugaj (Sieczków) Bugaj (Tuczępy) Chałupki Grzymalskie Chałupki Sieczkowskie Czworaki Dąbrówka Dębniak Gajówka Górna Droga Jadwisin Jama Jarosławice-Nowa Wieś Kolonia Wierzbicka Leśnictwo Lizawy (Góra) Lizawy (Tuczępy) Łysa Góra Młyńczyska Na Górze Niwa Nowa Wieś Pastwisko Piaski (Góra) Piaski (Jarosławice) Pode Dworem Podlas Poręba Wierzbicka Rudki Wierzbickie Sachalin Wólka Wschodnia Tuczępska Zakupniki Zapusty Żalówka (Chałupki) Żalówka (Grzymała)
Nazwy zniesione	Poręba (Dobrów) Poręba (Podlesie) Wyręby Zagrody