Przejdź do zawartości

Hawajka palmowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hawajka palmowa
Ciridops anna[1]
(Dole, 1878)
Ilustracja
Okaz z Bishop Museum, Honolulu
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

łuszczakowate

Podrodzina

łuskacze

Plemię

Drepanidini

Rodzaj

Ciridops
A. Newton, 1892

Gatunek

hawajka palmowa

Synonimy
  • Fringilla anna Dole, 1878
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Hawajka palmowa[3] (Ciridops anna) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae). Występował na Hawaiʻi, szczątki subfosylne, które mogły należeć do tych hawajek, znaleziono również na Molokaʻi i Oʻahu. Ostatnia obserwacja, lecz niepewna, miała miejsce w 1937. Gatunek uznany za wymarły.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy gatunek opisał Sanford B. Dole, hawajski prawnik i adwokat, w 1878. Zamieścił jedynie informacje dotyczące upierzenia, wymiary i informację o miejscu odłowienia holotypu (Hawaiʻi). Nadał nowemu gatunkowi nazwę Fringilla anna[4]. Obecnie (2021) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza hawajkę palmową w monotypowym rodzaju Ciridops, nie wyróżnia podgatunków[5]. W języku angielskim przyjęła się nazwa ʻUla-ʻai-hawane[6], która pochodzi z języka hawajskiego[7].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała wynosi około 14 cm[4]. Pozostałe wymiary, podane przez Rothschilda (oryginalne w calach): długość skrzydła – 7,5 cm, długość ogona 44 mm, długość dzioba 11 mm, długość skoku 20 mm, długość środkowego palca z pazurem 20 mm, długość tylnego palca z pazurem: 16 mm. Kantarek i czoło czarne, pióra płynnie przechodzą w popielate na wierzchu głowy, karku i tyle szyi, a na grzbiecie – w brązowy (kolor sepii). Kuper i pokrywy nadogonowe ciemnoczerwone, połyskliwe. Sterówki jednolicie czarne. Lotki I i II rzędu czarne, jedynie zewnętrzne chorągiewki trzech ostatnich lotek II rzędu mają ciepły, brązowy kolor (określony jako gliniasty). Podobną barwę mają niektóre z pokryw skrzydłowych większych i barkówki. Pióra po bokach głowy, na brodzie, szyi i gardle są czarne ze srebrzystymi paskami biegnącymi wzdłuż stosin. Pierś i kawałek brzucha czarne, środkowa i tylna część brzucha, okolice kloaki i pokrywy podogonowe płowobrązowe. Boki tułowia czerwone, połyskliwe[7]. Istnieje okaz muzealny o głównie zielonym upierzeniu. Prawdopodobnie była to samica, a nie – jak przypuszczano – ptak młodociany. Oznaczałoby to, że hawajki palmowe wyróżniają się wśród innych głównie czarno-czerwonych hawajek (Himatione, Palmeria, Vestiaria i Drepanis) występowaniem dymorfizmu płciowego w upierzeniu[8].

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek opisany na podstawie okazu z Hawaiʻi[4]. Szczątki subfosylne Ciridops odnaleziono na Molokaʻi i Oʻahu, jednak nie musiały to być szczątki C. anna[9].

Ekologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Hawajki palmowe zamieszkiwały lasy Metrosideros polymorpha i palm Pritchardia[6]. Obserwowane były również nad obszarem niemunicypalnym ‘Ō‘Ōkala (Hawaiʻi) w bagnistym lesie. Według Rothschilda ptak ten był dobrze znany tubylcom. Nazywali go ʻUla-ʻai-hawane; słowo to oznacza czerwonego [ptaka] jedzącego [owoce] hawane[7] (palmy Pritchardia). Hawajki palmowe miały często przebywać na palmach Pritchardia kaalae, które pod koniec XIX wieku były według Rothschilda rzadkie, podobnie jak hawajki[7]. Hawajki palmowe miały zjadać pąki kwiatowe i niedojrzałe owoce wspomnianych palm. Miały również być dzikie, waleczne i trudne do zabicia przez myśliwego[10].

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje hawajkę palmową za wymarłą[6]. Istnieje tylko 5 okazów muzealnych (według stanu wiedzy z 2012)[8]. Przyczyny wymarcia są nieznane. Przyczynić się mogła do tego wycinka drzew, ptasia malaria i przekształcenie środowiska, przez które szczury zaczęły się pojawiać w niezwykle dużych ilościach. Ostatnia, niepewna obserwacja miała miejsce w 1937[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ciridops anna, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Ciridops anna, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Drepanidini Cabanis, 1847 (wersja: 2020-09-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-01-26].
  4. a b c List of Birds of the Hawaiian Islands. „Hawaiian almanac and annual”, s. 49–50, 1879. 
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Finches, euphonias, longspurs, Thrush-tanager. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-01-26]. (ang.).
  6. a b c d Ula-ai-hawane Ciridops anna. BirdLife International. [dostęp 2016-10-19].
  7. a b c d Lionel Walter Rothschild: The avifauna of Laysan and the neighbouring islands. 1893–1900, s. 183–184.
  8. a b Julian P. Hume, Michael Walters: Extinct Birds. A&C Black, 2012, s. 313. ISBN 978-1-4081-5861-6. OCLC 778339723. (ang.).
  9. James, H. F.; Olson, S. L.. Descriptions of thirty-two new species of birds from the Hawaiian Islands: Part 2. Passeriformes. „Ornithological Monographs”. 46, s. 1–88, 1991. 
  10. David Sharp: Fauna hawaiiensis. T. 1 pt. 4. 1899–1913, s. 405.