Przejdź do zawartości

Osiedle Wieża

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Osiedle Wieża
Ilustracja
Widok na osiedle z powietrza, od południowego zachodu
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Dzielnica

Włochy

Data budowy

1997–2000

Architekt

Juliusz Marcinowski,
Dorota Krawczak,
Katarzyna Pawłowska

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Osiedle Wieża”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Osiedle Wieża”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Osiedle Wieża”
Ziemia52°11′26″N 20°58′03″E/52,190556 20,967500

Osiedle Wieżaosiedle mieszkaniowe w dzielnicy Włochy w Warszawie.

Położenie i charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Osiedle Wieża znajduje się w stołecznej dzielnicy Włochy, na obszarze Miejskiego Systemu Informacji Okęcie[1][2]. Jest usytuowane między ulicami Radarową a Lechicką, w pobliżu terenów sportowych klubu Okęcie Warszawa[2]. Budynki mieszczą się pod adresami: ul. Lechicka 1, 1A, 3, 3A, 3B, 5, 5A, 5B, 5C, 7, 9, 11, 13, 15 oraz ul. Radarowa 9, 11, 13, 15 i 17[2].

Osiedle zostało wybudowane w latach 1997–2000 według projektu pracowni Projekt Sp. z o.o. (próżniejsze Studio Architekt – Juliusz Marcinowski)[3][4][5]. Głównymi architektami byli Juliusz Marcinowski, Dorota Krawczak i Katarzyna Pawłowska[3]. Projekt powstał w 1997[6]. Wybudowano łącznie ponad 300 mieszkań i lokali usługowych na terenie o powierzchni ok. 34 tys. m¹[7][8]. Zaplanowano także 200 miejsc w dwóch garażach podziemnych oraz miejsca postojowe naziemne[7]. Inwestorem była powstała w 1995 roku spółdzielnia pracowników Przedsiębiorstwa Państwowego „Porty Lotnicze” o nazwie Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa „Radarowa”[3][5][7]. Generalnym wykonawcą było przedsiębiorstwo Exbud Warszawa S.A.[5] Użyto m.in. technologii dostarczanej przez Ytong[8].

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Osiedle tworzy niewysoka zabudowa mieszkaniowa rozmieszczona na obrzeżach działki, która tworzy wewnętrzny dziedziniec z zielenią i przestrzeniami wspólnymi, uzupełniony wolnostojącymi budynkami[6]. Wysokie, mansardowe dachy kryte są czerwoną, ceramiczną dachówką[6][3]. Gzymsy są wydatne, występują także podcienie[3]. Elewacje są mocno rozczłonkowane a balkony bogato udekorowane[6] – występuję przenikanie się różnorodnych form architektonicznych, ale utrzymanych w spójnej stylistyce[3]. Zespół mieszkaniowy jest ogrodzony[3]. Po obu stronach głównego wjazdu umieszczono dwa niewielkie budynki[3]. Niektóre budynki zwieńczone są wieżyczkami[6]. Najbardziej wydatna i najwyższa z nich znajduje się na budynku z rozbudowanym portalem przy skrzyżowaniu Radarowej z Lechicką – ta część, przypominająca ratusz, pełni funkcje biurowe[6][3]. Przez pewien czas mieścił się tu warszawski oddział Urzędu Dozoru Technicznego[6]. Na osiedlu znajdują się także lokale handlowo-usługowe[6].

Osiedle zostało ujęte w książce Aleksandry Stępień-Dąbrowskiej „Jakby luksusowo. Przewodnik po architekturze Warszawy lat 90.”, nominowanej do Nagrody Architektonicznej Prezydenta m.st. Warszawy 2022, wśród 94 wyselekcjonowanych i opisanych obiektów w Warszawie, które najpełniej ukazują styl architektoniczny, trendy i różnorodność architektoniczną tego okresu w stolicy[3]. Autorka architekturę nazwała wrażeniową a osiedle określiła jako współczesną wariacją na temat Kolonii Profesorskiej[3]. Zwraca uwagę na „wyjątkową przestrzenność” osiedla i walory widokowe[3]. Z kolei Anna Cymer znajduje nawiązania do zabudowy historycznej małych miast z dominującym nad całością ratuszem[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dzielnica Włochy − Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [online] [dostęp 2024-07-03].
  2. a b c Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2024-08-01].
  3. a b c d e f g h i j k l Aleksandra Stępień-Dąbrowska, Jakby luksusowo. Przewodnik po architekturze Warszawy lat 90., Warszawa: Narodowy Instytut Architektury i Urbanistyki, 2021, s. 8–9, 76–77, ISBN 978-83-960286-8-6.
  4. Osiedle Wieża [online] [dostęp 2024-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2024-08-01].
  5. a b c Budowa osiedla mieszkaniowego. Warszawa, ulica Radarowa róg ulicy Lechickiej [online], 1997 [dostęp 2024-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2024-06-30].
  6. a b c d e f g h i Anna Cymer, Długie lata 90. Architektura w Polsce czasów transformacji., wyd. I, Warszawa: Fundacja Centrum Architektury, 2024, s. 100–101, ISBN 978-83-969081-2-4.
  7. a b c O Spółdzielni - Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa "Radarowa" [online] [dostęp 2024-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2022-06-20].
  8. a b Studio Architekt Juliusz Marcinowski - usługi projektowe, realizacje, w zakresie usług projektowych znajdują się: domy jednorodzinne, wielorodzinne, zespoły mieszkaniowe, budynki użyteczności publicznej, biurowe, zespoły handlowo - usługowe, obiekty rekreacyjne, szkoły, budynki przemysłowe, sakralne itp. [online] [dostęp 2024-06-30] [zarchiwizowane z adresu 2003-08-15].