Paluch (Warszawa)
Wygląd
osiedle i obszar MSI Warszawy | |
Osiedle Paluch w Warszawie, ulica Na Skraju | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Dzielnica | |
Wysokość |
96 m n.p.m. |
Położenie na mapie dzielnicy | |
52°09′13,64″N 20°58′15,64″E/52,153789 20,971011 |
Paluch – osiedle i obszar MSI[1] w dzielnicy Włochy w Warszawie.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Osiedle znajduje się w południowo-wschodniej części dzielnicy Włochy i graniczy z osiedlami:
- Gorzkiewki w dzielnicy Włochy,
- Raszyn-Rybie w gminie Raszyn,
- Opacz Wielka w dzielnicy Włochy,
- Okęcie w dzielnicy Włochy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]- 1652 − wieś Okęcie kupuje proboszcz drohicki i archidiakon pułtuski Paweł Petrykowski i wtedy na terenach położonych pomiędzy Okęciem a Gorzkiewkami powstaje folwark Paluchy
- XVIII wiek − majątek nabywa adiutant królewski, generał Arnold Anastazy Byszewski
- 22 stycznia 1925 − Rada Miejska, na wniosek Magistratu, podejmuje decyzję o wykupieniu z rąk dotychczasowych właścicieli majątków Okęcie, Paluch oraz Służewiec pod budowę lotniska i obiektów sportowych
- 1936 − przeniesienie na teren Palucha siedziby PZL z budynków w obrębie lotniska Okęcie, powstaje tam Wytwórnia płatowców, która zajmowała teren o powierzchni 16 ha i zatrudniała ok. 3000 pracowników (produkowano samoloty P-7, P-11, P-24, PZL-37 Łoś, PZL-23 Karaś oraz zbudowano tu prototypy PZL-49 Miś, PZL-46 Sum, PZL-50 „Jastrząb”, „Sokół” i „Lampart”)
- lata 30. − na Paluchu powstaje osiedle dla pracowników PZL Okęcie, Wytwórni Silników Lotniczych nr 1, Warsztatów Remontowych Cywilnego Portu Lotniczego oraz Warsztatów Remontowych Parku 1 Pułku Lotniczego
- 1951 − włączenie Palucha do Warszawy
- lata 70. − przeniesione na Paluch warszawskiego schroniska dla zwierząt, noszące nazwę Schronisko dla Bezdomnych Zwierząt „Na Paluchu”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Obszary MSI. Dzielnica Włochy. [w:] Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [on-line]. zdm.waw.pl. [dostęp 2022-11-24].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Paluch, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 831 .