Pancerniki typu Helgoland
 Pancernik "Ostfriesland" typu Helgoland | |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Wejście do służby |
1911–1912 |
| Zbudowane okręty |
4 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
pełna: 24 500 ton |
| Długość |
167,2 m |
| Szerokość |
28,5 m |
| Zanurzenie |
9 m |
| Napęd |
3 silniki parowe, 3 śruby |
| Prędkość |
20 węzłów |
| Zasięg |
5500 mil morskich przy prędkości 10 węzłów |
| Załoga |
1113 |
| Uzbrojenie |
12 × 305 mm (6xII) |
Pancerniki typu Helgoland – druga seria drednotów niemieckiej Kaiserliche Marine. Typ składał się z pancerników SMS "Ostfriesland", "Thüringen", "Helgoland" i "Oldenburg", zwodowanych w latach 1909–1910.
Okręty typu były podobne do pierwszych drednotów typu Nassau, zwodowanych około rok wcześniej. Główną zmianą było zwiększenie kalibru artylerii głównej z 280 do 305 mm, aby dorównać okrętom brytyjskim podobnej klasy. Ulepszono też opancerzenie. By przyśpieszyć budowę, podobnie jak na typie Nassau nie zainstalowano na okrętach turbin. Pomimo tego zbudowanie okrętów i wprowadzenie ich do służby zajęło około trzy lata.
W 1913 roku z okrętów zdjęto dwa działa 88 mm, podczas wojny usunięto pozostałe, zastępując je 4 działami przeciwlotniczymi tego samego kalibru.
Wszystkie okręty tego typu wzięły udział w I wojnie światowej i uczestniczyły w bitwie jutlandzkiej. Po wojnie "Ostfriesland" został przejęty przez Stany Zjednoczone i użyty jako cel dla samolotów.
