Wieżtyca
Wieżtyca – upiór z wierzeń słowiańskich[1][2].
Był to skrzydlaty, półprzezroczysty upiór przypominający olbrzymią ćmę[2]. Zazdrościł żywym utraconego przez siebie życia; z tego powodu wył pod oknami chłopskich chat w podczas nowiu[1].
Wieżtyca potrafiła wejść do izby przez szczelinę pod drzwiami lub dziurkę od klucza. Po wybraniu ofiary (najczęściej osoby najmłodziej wyglądającej z domowników) otwierała jej kratkę piersiową i wgryzała się w serce. Ofiara nie budziła się wówczas, gdyż była pod wpływem potężnej magii. Najedzona wieżtyca odlatywała, zasklepiając ranę[1]. Rano ofiara budziła się z okropnym bólem i umierała w przeciągu kilku następnych dni[1].
Sposobem na odstraszenie upiora było smarowanie piersi czosnkiem przed snem, zwłaszcza w zapusty, kiedy aktywność nocnych demonów wzrastała[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Paweł Zych, Witold Vargas, Bestiariusz słowiański: część pierwsza i druga, Wydanie I, dodruk, Legendarz, Olszanica: Bosz, 2022, s. 404, ISBN 978-83-7576-620-2 [dostęp 2024-07-15].
- ↑ a b Joachim Lelewel, Cześć balwechwaleza Slawian i Polski, Nakladem ksiẹgarni J.K. Żupanskiego, 1857, s. 18 [dostęp 2024-07-29] (pol.).
