Przejdź do zawartości

fart

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Faart
wymowa:
IPA[fart], AS[fart] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pot. szczęście
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) mieć fart / pot. mieć farta • czysty / po prostu fart
synonimy:
(1.1) pot. fuks, reg. śl. cufal, szczęście
antonimy:
(1.1) pot. niefart; pech
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. farciarz m, farciara ż, farciarka ż, farcik mrz
czas. farcić się ndk., pofarcić się dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Fahrt[1]jazda
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „fart” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
wymowa:
bryt. enPR: fä(r)t, IPA/fɑː(ɹ)t/, SAMPA/fA:(r)t/
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pot. pierdnięcie, bąk, bździna

czasownik

(2.1) pot. pierdzieć
odmiana:
(1.1) lp fart; lm farts
(2.1) fart, farted, farted, farts, farting
przykłady:
(1.1) Your fart stinks!Twój bąk śmierdzi!
(2.1) Can you stop farting, it's disgusting!Mógłbyś przestać pierdzieć, to obrzydliwe!
składnia:
(2.1) fart out
kolokacje:
synonimy:
(1.1) air biscuit, toot
(2.1) break wind, have gas, toot, pass gas, cut the cheese
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
old fartfart out dustdevil's fart
etymologia:
(1.1) st.ang. feortan
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) mieć się (np. w wyrażeniu: Jak się masz?)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
czas. farti, bonfarti
rzecz. farto, bonfarto
przym. bonfarta
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) szybkość, prędkość

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego czasownika fare
odmiana:
(1.1) en fart, farten
przykłady:
(1.1) Den flygende tallerkenen beveget seg med en fart av fem hundre kilometer i sekundet.Latający talerz poruszał się z prędkością pięciuset kilometrów na sekundę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hurtighet
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) prędkość, szybkość, tempo
(1.2) werwa
odmiana:
(1.1-2) en fart, farten, farter, farterna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) fart → rozpędzić się, nabrać rozpędufull fart framåt! → cała naprzód! • i full fart → z maksymalną prędkościąmed en fart av … → z prędkością … • fartdåre, fartbegränsning, fartgupp, fartkontroll
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fara w
czas. fara
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: