Przejdź do zawartości

ogonek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
ogonek (1.2)
ogonek (1.5)
ogonek (1.6)
wymowa:
IPA[ɔˈɡɔ̃nɛk], AS[ogõnek], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: ogon
(1.2) mały ogon u zwierzęcia
(1.3) kształt podobny do zakręconego ogona, zawijas
(1.4) jęz. znak diakrytyczny w postaci ogonka (1.2) umieszczany pod literą
(1.5) kolejka, np. do kasy
(1.6) pot. szypułka owocu lub liścia
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Ten piesek ma śmieszny ogonek!
(1.4) Dwie samogłoski w języku polskim mają ogonki: „ąorazę”.
(1.5) Ludzie stojący zimą przed sklepem w ogonku przeklinali na czym świat stoi.
(1.6) O dojrzałości arbuzów zapewnić się można, jeżeli wąs przy ogonku usechł.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.5) stać w ogonku
synonimy:
(1.1) ogoneczek, chwościk
(1.2) omyk, chwościk
(1.5) kolejka
(1.6) szypułka
antonimy:
(1.4) cedilla
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ogon m, ogonówka ż, ogończa ż
zdrobn. ogoneczek m
przym. ogonkowy, ogonowy, ogoniasty
związki frazeologiczne:
stać w ogonkumysi ogonekkażda pliszka swój ogonek chwali / każda liszka swój ogonek chwalimy sobie śledziowi ogonka utrzeć nie pozwolimynie płynie piesek, aże ogonek zamoczy (sic!)
etymologia:
(1.1) pol. ogon + -ek
(1.2-6) z (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: ogon
źródła:
  1. Adam Adamowicz, Samuel Orgelbrand Encyklopedyja powszechna, t. 2, nakładem autora, Warszawa 1860, s. 78
wymowa:
bryt. (RP) IPA/ˈəʊɡənɛk/
amer. IPA/ˈoʊɡənɛk/
wymowa amerykańska?/i
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ogonek (znak diakrytyczny)
odmiana:
(1.1) lp ogonek; lm ogoneks
przykłady:
(1.1) The letterowith ogonek looks like this: “ǫ”.Literaoz ogonkiem wygląda tak: „ǫ”.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) cedilla
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. ogonek
uwagi:
źródła: