gdyby główna bohaterka nie była po prostu głupia i infantylna, to może bym ją polubiła. a, no i w sumie nic się nie działo, a jak się działo to mnie łgdyby główna bohaterka nie była po prostu głupia i infantylna, to może bym ją polubiła. a, no i w sumie nic się nie działo, a jak się działo to mnie łapał potężny cringe nie mówiąc już o magicznej przemianie, baba nie czyta książek, a potem sięga po klasyki literatury japońskiej i zachwyca się i oh wielka fanka książek dodajmy do tego jeszcze seksistowskie wątki i to, że nasza główna bohaterka przeprasza że żyje i mamy super połączenie
Chyba po prostu okej. Ni to grzeje, ni chłodzi, ani mnie nie zachwyciła, ani nie rozczarowała za bardzo. Końcówka podobała mi się o wiele bardziej2.75
Chyba po prostu okej. Ni to grzeje, ni chłodzi, ani mnie nie zachwyciła, ani nie rozczarowała za bardzo. Końcówka podobała mi się o wiele bardziej niż początek, ale nie będę tej książki jakkolwiek wspominać....more
Generalnie - kocham Backmana. Wszystkie jego książki darzę głęboką miłością, kocham wszystkich bohaterów, aMam bardzo mieszane uczucia do tej książki.
Generalnie - kocham Backmana. Wszystkie jego książki darzę głęboką miłością, kocham wszystkich bohaterów, a ,,Miasto niedźwiedzia " jest zdecydowanie moją ulubioną książką. I dlatego strasznie się ucieszyłam jak wyszli ,,Zwycięzcy", a po ich przeczytaniu nie mam konkretnej opinii na ich temat.
Co do plusów, to na pewno są to fantastyczni (jak zawsze bohaterowie), nowe postaci, które skradają serce i krótkie podsumowanie ,,co się dzieje potem z każdą osobą ", co było bardzo dobrym zakończeniem serii.
Ale - książka jest zdecydowanie za długa (ma prawie 700 stron), gdzie większość rzeczy jest powtarzalna, wspominamy to, co się wydarzyło wcześniej, jak i to, co się dzieje w tym momencie po kilkanaście razy. Jest bardzo dużo polityki, korupcji i poszukiwania dowodów na nią, co zajmuje dużą część książki, żeby nagle zakończyć się na przestrzeni dwóch rozdziałów.
Do tego dochodzi dalej wątek hokeja i nienawiści dwóch miast do siebie - w pierwszej i drugiej części było mówione o tym, że hokej to ważna część życia dla społeczności (no i generalnie cała książka jest o hokeju), ale tu dochodzi już do apogeum. W pewnym momencie wszyscy, od dzieci w wózkach po dziadkach z laską wyruszają na ratowanie klubów, wszyscy z dwóch miast się spotykają po to żeby ratować hokej. No i tym sposobem cała realność historii poszła w łeb, bo umówmy się - czy naprawdę w dwóch miastach nie ma chociaż jednej osoby, którą ten hokej nie obchodzi?
No i najgorsze moim zdaniem, czyli wątek Matteo. Matteo to postać, która powstała tylko na potrzeby tej części, została dograna do niego cała historia, aby finał książki przebiegł w taki, a nie inny sposób. Po. Co. Tak strasznie dużo jest w tej książce przemocy, takiej rodem z amerykańskich filmów i seriali, że historia Mai z pierwszej części blednie przy tym. Absolutnie nie rozumiem zakończenia i tego, jak się potoczyły losy niektórych bohaterów, a koniec końców w tej części mamy...7 trupów? Kuźwa no. Śmierć dla śmierci i niczego więcej.
Trochę o niczym, ot takie śledzenie głównego bohatera i jego psa w podróży bez celu. Ale zakończenie było tak cudownie słodko-gorzkie i tak wzrusz3.75
Trochę o niczym, ot takie śledzenie głównego bohatera i jego psa w podróży bez celu. Ale zakończenie było tak cudownie słodko-gorzkie i tak wzruszające, że koniec końców bardzo mi się podobało (tak, lubię jak fabuła książek mnie aż fizycznie boli, skąd wiedziałeś)...more
bardzo urocza historia, ale jednocześnie bardzo naiwna i trochę za bardzo nierealistyczna (+ dwóch bohaterów stosuje przemoc wobec innych ludzi i nie bardzo urocza historia, ale jednocześnie bardzo naiwna i trochę za bardzo nierealistyczna (+ dwóch bohaterów stosuje przemoc wobec innych ludzi i nie mają z tego żadnych konsekwencji, not cool)
Ale tak sobie myślę, że gdybym nie czytała tyle książek Backmana, to pewnie bym się nią bardziej zachwycała...more
Bardzo potrzebowałam tej książki w tym konkretnym momencie mojego życia <3
Absolutnie kocham książki Alice Oseman, bo są po prostu ciepłe, dobrze się Bardzo potrzebowałam tej książki w tym konkretnym momencie mojego życia <3
Absolutnie kocham książki Alice Oseman, bo są po prostu ciepłe, dobrze się kończą, a jednocześnie poruszają ważne tematy (no i mamy różnorodnych bohaterów). Tutaj mamy wątek internetowej przyjaźni i pierwszego spotkania na żywo, idola i fanki, sławy i wiążących się z tym zalet i wad, a także zdrowia psychicznego, relacji z rodzicami i religii. I wiadomo, momentami brzmi to jak fanfiction, bohaterowie magicznie się spotykają i poznają w przypadkowych sytuacjach, a potem wszyscy przechodzą character development, ale ughhhhhhh - naprawdę kocham książki Oseman. I jest mi przykro, że zostały mi już tylko jakieś jej pojedyncze opowiadania :((
A, no i słuchałam sobie tego po angielsku w audiobooku, język jest mega przystępny, a lektorzy robią świetną robotę - naprawdę nie mogłam się od tego oderwać i słuchałam tego w każdej wolnej chwili. ...more
Bardzo subtelna, nostalgiczna i jednocześnie smutna - serio, nie spodziewałam się, że zakończenie aż tak mnie zasmuci i tak będę o nim myśleć - mi3.75
Bardzo subtelna, nostalgiczna i jednocześnie smutna - serio, nie spodziewałam się, że zakończenie aż tak mnie zasmuci i tak będę o nim myśleć - mimo, że obiektywnie nic się nie stało. Mam jednak wrażenie, że cały czas stałam "obok" tej historii i nie potrafiłam się w nią wciągnąć, co chwilę odkładałam książkę i nie miałam ochoty po nią ponownie sięgnąć. Chyba wynika to też z tego, że wszystkie te subtelności (czyli te najciekawsze rzeczy) związane z ojcem bohatera czy panną Kenton pojawiają się dopiero w połowie książki :((
Bardzo nie lubię też tego zabiegu, gdzie bohaterowie nie rozmawiają ze sobą i z tego wynikają ich wszystkie problemy. I też moje studia bardzo wpływają na to, że zaczęłam diagnozować Stevensa XDDDD a nie miałam podejścia "ojej, ale on oddany i lojalny".
Ale mimo swoich wad, "Okruchy dnia" naprawdę potrafią poruszyć człowieka, a drobne zdania całkowicie zmieniają sposób patrzenia na postacie i relacje między nimi. Ogólnie pierwsze moje doświadczenie z Kazuo Ishiguro uważam za całkiem udane, ale nie sądzę żeby mnie zachwycił w przyszłości....more
Ta książka miała swoje wzloty i upadki. Koncept "ojej, jakiś pisarz zmarł i ktoś wydaje jego nieopublikowaną powieść pod jego nazwiskiem" jest mi 2.75
Ta książka miała swoje wzloty i upadki. Koncept "ojej, jakiś pisarz zmarł i ktoś wydaje jego nieopublikowaną powieść pod jego nazwiskiem" jest mi znany i miałam takie "serio? nie będzie niczego nowego?", ale jednak dostałam dość dużo tego nowego.
Ale do rzeczy. "Yellowface" jest satyrą. Jest frustrujące, irytujące, z główną bohaterką będącą jedną wielką chodzącą irytacją. Pokazuje rynek literacki, jak wygląda proces wydawania książki w USA, porusza kwestie rasizmu, przynależności kulturowej i wpływu social mediów na człowieka i jego proces twórczy. Z pewnymi rzeczami się bardzo zgadzałam, inne mnie frustrowały do granic możliwości, no ale zasadniczo na tym ma polegać satyra, że każe czytelnikowi trochę się zastanowić nad swoją treścią.
Ale tak poza tym? Akcja była dość nudna i przewidywalna, zakończenie absolutnie nie było satysfakcjonujące , a June (narratorka powieści) jest naprawdę postacią denerwującą do granic możliwością, podejmującą okropne decyzje, zadufaną w sobie, zazdrosną, obrażalską i momentami nawet szaloną. Momentami nie byłam w stanie czytać jej wypocin i "złotych myśli", czy kolejnych niesamowicie głupich pomysłów. Dodatkowo najważniejsze kwestie były poruszane poprzez przytaczanie wypowiedzi z Twittera, co było nie do końca udanym zabiegiem.
Nie jest to książka dla każdego, ale na pewno jest ciekawym zetknięciem się z dość trudnymi tematami - mnie nie zachwyciła, ale na pewno większość osób pokocha "Yellowface". ...more
Typowa książka Murakamiego, czyli nie wiem do końca o co chodzi ale kurna buja
historia sama w sobie miała prostą fabułę i postacie, ale za to dość roTypowa książka Murakamiego, czyli nie wiem do końca o co chodzi ale kurna buja
historia sama w sobie miała prostą fabułę i postacie, ale za to dość rozbudowane tło filozoficzno-oniryczne (nie wiem w sumie czy mogę to tak nazwać, ale nie mam pomysłu jak to inaczej ująć), ale (o dziwo) czytało mi się to naprawdę przyjemnie
i zakończenie było niejednoznaczne i zostawiające pole do interpretacji, więc na plus
ale gwiazdki odejmuję za kolejne opisy WIELKIEJ I POTĘŻNEJ erekcji narratora - panie Murakami, mam już tego trochę dość ...more
Ptaki - ⭐⭐⭐ Ciekawy pomysł, ale czekałam na rozwinięcie akcji, a się rozdział skończył. I tak zostałam trochę z niczym.
Monte Verita - ⭐⭐⭐⭐ Bardzo mi sięPtaki - ⭐⭐⭐ Ciekawy pomysł, ale czekałam na rozwinięcie akcji, a się rozdział skończył. I tak zostałam trochę z niczym.
Monte Verita - ⭐⭐⭐⭐ Bardzo mi się podobało, klimat trochę taki, jakby Lovecraft, Poe i Gaiman połączyli siły (ja wiem że Gaiman nie z tych czasów, no ale no).
Jabłonka - ⭐⭐ Ot takie sobie, ani fabuła mnie nie ciągnęła, ani klimat opowiadania. Ale zakończenie mi się podobało, o.
Prowincjonalny fotograf - ⭐⭐⭐ Przyjemnie się czytało, ale miałam nadzieję na coś głębszego, a to było wyjątkowo płytkie.
Pocałuj mnie jeszcze raz - ⭐⭐ Myślałam, że będzie z tego jakaś tajemnica, coś strasznego, mrocznego, a to było tak przyziemne i nijakie, że kurde no. Szkoda.
Stary - ⭐⭐⭐⭐ Ale świetne opowiadanie! Myślałam, że akcja skupi się trochę bardziej na narratorze i całej tej kwestii podglądania starego, ale zakończenie mnie mega zaskoczyło i nadało całości zupełnie inny charakter...more
Bardzo przyjemna, fabuła i styl pisania to takie trochę połączenie książek Fredricka Backmana z filmem ,,Forest Gump". Początkowo miałam problem s3.75
Bardzo przyjemna, fabuła i styl pisania to takie trochę połączenie książek Fredricka Backmana z filmem ,,Forest Gump". Początkowo miałam problem się w nią wgryźć, ale im dalej tym lepiej
A, no i są ważne tematy, ale opisane w dobry sposób, więc za to ogromny plus....more
1.75 Najpierw poczułam ten sam klimat co w ukochanej "Rebece", ale im dalej, tym było gorzej - męczyłam się z tą książką dosłownie dwa tygodnie, bohate1.75 Najpierw poczułam ten sam klimat co w ukochanej "Rebece", ale im dalej, tym było gorzej - męczyłam się z tą książką dosłownie dwa tygodnie, bohaterowie mnie irytowali do granic możliwości, denerwował mnie brak akcji i zachowanie Filipa, który niby ma 25 lat, a funkcjonuje na poziomie rozkapryszonego 5-latka. Do tego zakończenie było przewidywalne i rozczarowujące, co było taką "wisienką na torcie" całego niesmaku.
Zdecydowanie najgorsza książka Murakamiego z jaką miałam styczność Pierwsze 30% były okej, podobało mi się jak mieszał dwie perspektywy i powoli je ze Zdecydowanie najgorsza książka Murakamiego z jaką miałam styczność Pierwsze 30% były okej, podobało mi się jak mieszał dwie perspektywy i powoli je ze sobą przeplatała, ale potem dostałam jakieś oniryczne mambo dżambo, opis chodzenia po jaskiniach przez 100 stron i miałam dość
Nie wiem, czy to ja jestem jakaś głupia i niekumata, czy po prostu w tej historii chodzi o to, że nie da się jej zrozumieć? Bo naprawdę nie rozumiałam opisów profesora co tam się dzieje w mózgu głównego bohatera, co tam się dzieje w Mieście, całej toczącej się akcji i tej wielkiej metafory "czegoś" (no bo w końcu nie wiem czego to była metafora XDD)
Wymęczyłam się paskudnie, a najgorsze jest to, że mogłam przeczytać pierwsze 50 stron i wyniosłabym tyle samo, co po przeczytaniu całej książki (czytaj: nic)...more
3.5 Ot taki kolejny comfort read, przesłuchany po angielsku w audiobooku. No i hm Chyba dlatego, że było to w audiobooku to się trochę wymęczyłam - mam w3.5 Ot taki kolejny comfort read, przesłuchany po angielsku w audiobooku. No i hm Chyba dlatego, że było to w audiobooku to się trochę wymęczyłam - mam wrażenie, że było poruszone trochę za dużo wątków, za dużo randomowych, losowych wydarzeń, które nie ciągnęły fabuły, tylko trzymały ją w miejscu. A, no i szkoda, że pewne rzeczy były trochę nierealistyczne i jakieś takie nie wiem - mogłyby się bez przeszkód pojawić w jakimś fanfiction o 18latkach mieszkających w wielkiej willi z basenem bez rodziców
Ale poza tym, to duży plus za przedstawienie dobrej przyjaźni damsko-męskiej, wątek studiów i niechęci pójścia na nie, a także relacji z rodzicami
No taki comfort read po prostu, ale bez szału...more
3.5 Przesłuchana po angielsku w audiobooku i chyba dlatego mnie aż tak nie denerwowała, jakbym ją czytała po polsku. Bardzo, ale to bardzo widać, że Ali3.5 Przesłuchana po angielsku w audiobooku i chyba dlatego mnie aż tak nie denerwowała, jakbym ją czytała po polsku. Bardzo, ale to bardzo widać, że Alice Osman napisała "Solitaire" w wieku 17 lat, bo momentami miałam wrażenie, że słucham fanfiction z watttpada. Spora część wydarzeń nie ma sensu, rodzice pojawiają się bardzo epizodycznie (wiecie, laska w styczniu wpadła do rzeki i wylądowała w szpitalu i kolejnego dnia poszła do szkoły, a rodzice o niczym nie wiedzą), a sama książka za bardzo nie ma jakiegoś celu i bardziej nakreślonej fabuły.
Sama Tori jest postacią denerwującą, taka bardziej wnerwiająca wersja Wednesday Addams we współczesnym świecie, tylko że posiada bloga i nic nie ma dla niej sensu. Ale z drugiej strony mam Michaela, który jest FANTASTYCZNĄ POSTACIĄ, NO KOCHAM GO, a do tego jest i Charlie i Nick, poznajemy ich nieopowiedziane losy i ta mieszanka postaci jest rewelacyjna.
Czy ja wiedziałam jak to się skończy? Oczywiście. Czy i tak się cieszyłam jak to "coś" się stało? Ależ pewnie. Mimo prostej i nudnawej fabuły, nieskomplikowanych dialogów i nierealistycznych wydarzeniach z potężnym 2014 vibe (wiecie, nerdy, hipsterzy, yolo, swag, bazzinga i te sprawy) słucha się naprawdę dobrze i przyznam się - naprawdę się wciągnęłam <3
Więc koniec końców polecam dla fanów "Heartstoppera" + dla tych, co chcą w wolnej chwili posłuchać czegoś po angielsku. ...more
Aaaa zawiodłam się bardzo, a tyle pozytywnych opinii słyszałam o tej książce :<<
Na plus daję klimat magiczności, francuskiego małego miasteczka, fabułAaaa zawiodłam się bardzo, a tyle pozytywnych opinii słyszałam o tej książce :<<
Na plus daję klimat magiczności, francuskiego małego miasteczka, fabułę toczącą się wokół czekolady i kilka przyjemnych postaci.
Ale minusy: - niby to takie spore miasteczko (w końcu nawet ma rynek i jakieś tam "dzielnice"), ale ogólnie to mieszka tam może z 10 osób - strasznie, strasznie, STRASZNIE przerysowane. Każda postać ma dosłownie dwie cechy charakterystyczne, którymi są maksymalnie opisywane - no niby wiem, że nie spodziewałam się jakiejś głębi a la "Miasto niedźwiedzia", ale ugh - jaka ta fabuła jest głupia. Ksiądz, który jest przeciwko czekoladzie, bo to grzech. Wszyscy robią to, co mówi ksiądz. W ogóle ten ksiądz to rządzi całym miasteczkiem jak jakiś mafiozo, rozkazuje wszystkim co mają robić a reszta się go grzecznie słucha - CZY TO JEST JAKIŚ XV WIEK CZY COŚ? HALO XDDDD - no i przez to, że ksiądz rządzi miasteczkiem i zakazuje zbliżania się do czekolady, a już zwłaszcza do głównej bohaterki i jej córki, to mamy wielką grupę ludzi, która go słucha. No wybitnym przykładem jest nauczycielka, która przychodzi z pretensjami, że córka mówi na lekcji, że tradycje Wielkanocne wywodzą się ze świąt pogańskich i że tak nie wolno, bo "miesza innym dzieciom w głowach" i jak to tak można. No ja przepraszam, ale ta nauczycielka to pod kamieniem mieszka, że nie wie takich rzeczy? No jakby, strasznie na siłę jest robienie antagonistów dla głównych bohaterek - a, nie mówię już o tym, że ten ksiądz to ma jakieś zaburzenia paranoiczne - no i o matko, piękny wątek "moralny", że całe miasteczko jest dobre i pobożne, ale jak przyjeżdżają Cyganie to już wszyscy są przeciwko!!!!!! a im pomaga tylko główna bohaterka, tak dobra i kochana <333333333 - no i na siłę wrzucony wątek miłosny, bez sensu totalnie - policja? nie istnieje tutaj. mąż bije żonę na oczach ludzi? no cóż, zdarza się. wielki pożar, ktoś zginął? ups.
Ogólnie absurd goni absurd, przerysowanie goni przerysowanie, a fabuła jest trochę nijaka. Dobrze, że otoczka była przyjemna, to nie było AŻ tak źle. Ale spodziewałam się czegoś innego :<...more
Jedna z najsłabszych książek Murakamiego, która dodatkowo zapowiadała się fantastycznie. Mamy ciekawego bohatera, tajemnicę i próbę jej rozwiązania, alJedna z najsłabszych książek Murakamiego, która dodatkowo zapowiadała się fantastycznie. Mamy ciekawego bohatera, tajemnicę i próbę jej rozwiązania, ale to wszystko jest jakoś tak napisane, że wynudziłam się strasznie Kurde no, szkoda...more
Loading...
