Κωνσταντίνος Π.

Καβάφης
(29 Απριλίου 1863 - 29 Απριλίου 1933)
Ο Κωνσταντίνος Π. Καβάφης γεννήθηκε στις 29 Απριλιου1863 στην
Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και πέθανε στην ίδια πόλη το 1933 την
ημέρα των γενεθλίων του
(άρρωστος από καρκίνο του λάρυγγα ) .Ήταν το ένατο και τελευταίο
παιδί του Πέτρου Καβάφη μεγαλέμπορου βαμβακιού και της
Χαρίκλειας Φωτιάδη. Ο μικρός Καβάφης έζησε τα πρώτα παιδικά
του χρόνια στην Αλεξάνδρεια, μέσα σε εξαιρετικές συνθήκες
ευημερίας.
Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1870 η οικογένεια
εγκαταστάθηκε στην Αγγλία(Λίβερπουλ και Λονδίνο) όπου έμεινε
μέχρι το 1876. Ύστερα από περιστασιακές απασχολήσεις σε
χρηματιστηριακές επιχειρήσεις, αποφάσισε να γίνει δημόσιος
υπάλληλος .Από το 1886 άρχισε να δημοσιεύει ποιήματα
επηρεασμένα από τους Αθηναίους ρομαντικούς ποιητές, χωρίς να
τον έχει επηρεάσει καθόλου η στροφή της γενιάς του 80. Από το
1891, όταν εκδίδει το ποίημα Κτίσται, και ιδίως το 1896, όταν γράφει
τα Τείχη, εμφανίζονται τα χαρακτηριστικά των ώριμων ποιημάτων
του.
 Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
(29 Απριλίου 1863 - 29 Απριλίου 1933)
Ενα σύντομο αυτοβιογραφικό σημείωμα του
ποιητή:
«Είμαι Κωνσταντινουπολίτης την καταγωγήν, αλλά
εγεννήθηκα στην Αλεξάνδρεια - σ' ένα σπίτι της
οδού Σερίφ· μικρός πολύ έφυγα, και αρκετό μέρος
της παιδικής μου ηλικίας το πέρασα στην Αγγλία.
Κατόπιν επισκέφθην την χώραν αυτήν μεγάλος,
αλλά για μικρόν χρονικόν διάστημα. Διέμεινα και
στη Γαλλία. Στην εφηβικήν μου ηλικίαν κατοίκησα
υπέρ τα δύο έτη στην Κωνσταντινούπολη. Στην
Ελλάδα είναι πολλά χρόνια που δεν επήγα. Η
τελευταία μου εργασία ήταν υπαλλήλου εις ένα
κυβερνητικόν γραφείον εξαρτώμενον από το
υπουργείον των Δημοσίων Έργων της Αιγύπτου.
Ξέρω Αγγλικά, Γαλλικά και ολίγα Ιταλικά».
  

• Χαρακτηριστικά της ποιητικής τέχνης του Κ.Π. Καβάφη

* Η πεζολογία (= η τάση ορισμένων ποιητών να γράφουν χωρίς αυστηρή τήρηση

μετρικών κανόνων ή ρυθμού σε λόγο που μοιάζει με πεζό),
* Η παραστατικότητα (= χρησιμοποίηση παραστατικών εικόνων)
*Η γλωσσική ευστοχία
*Η λεπτή ειρωνεία
*Η υποβολή (τεχνική με την οποία ο συγγραφέας προσπαθεί να εισαγάγει στην
ατμόσφαιρα που περιγράφεται στο έργο του τον αναγνώστη και να τον επηρεάσει
έτσι, ώστε να του δημιουργήσει την κατάλληλη συναισθηματική κατάσταση.
*Η αίσθηση του τραγικού
*Ο διδακτικός τόνος των φιλοσοφικών ποιημάτων που χαρακτηρίζονται και
ποιήματα βιοθεωρίας (= η φιλοσοφία, ο τρόπος με τον οποίο κάποιος αντιμετωπίζει
τη ζωή)
*Ο ηδονισμός και ο αισθητισμός των ερωτικών... (ηδονισμός = εξιδανίκευση των
ερωτικών, κυρίως, απολαύσεων / αισθητισμός = η καλλιτεχνική τάση προς την
ωραιοποίηση του φαντασιακού κόσμου)
Η γλώσσα και η στιχουργική μορφή των ποιημάτων του Καβάφη ήταν ιδιόρρυθμες
και πρωτοποριακές για την εποχή τους. Τα βασικά χαρακτηριστικά τους είναι:

•Ιδιότυπη γλώσσα, μείγμα καθαρεύουσας και

δημοτικής, με ιδιωματικά στοιχεία της
Κωνσταντινούπολης και της Αλεξάνδρειας.
•Εξαιρετικά λιτός λόγος, με ελάχιστα επίθετα (όσα
υπάρχουν έχουν πάντα ιδιαίτερη σημασία, δεν είναι
ποτέ συμβατικά, κοσμητικά επίθετα)
•Ουδέτερη γλώσσα, σχεδόν πεζολογική, μακριά από τις
ποιητικές συμβάσεις της εποχής. Η γλώσσα δεν
αποκαλύπτει τα συναισθήματα
•Εξαιρετικά σύντομα ποιήματα
•Ιαμβικός ρυθμός αλλά τόσο επεξεργασμένος που
συχνά είναι δύσκολο να διακριθεί
•Σχεδόν ολοκληρωτική απουσία ομοιοκαταληξίας
•Ιδιαίτερη σημασία στα σημεία στίξης: παίζουν ρόλο για
το νόημα (πχ ειρωνεία) ή λειτουργούν ως οδηγίες
απαγγελίας (πχ χαμήλωμα του τόνου της φωνής στις
παρενθέσεις
Όσο μπορείς
Κ.Π. Καβάφης
Το ποίημα
Κ.Π. ΚΑΒΑΦΗΣ

Όσο
μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου

όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κι εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

[1913]
*Είναι διδακτικό, παραινετικό
ποίημα

*Ο αφηγητής απευθύνεται σε
κάποιον σε β΄πρόσωπο
υποδεικνύοντάς του μια
αξιοπρεπή, ηθική στάση ζωής

*Είναι αποτέλεσμα
προσωπικής εμπειρίας
 Δομή του ποιήματος:

1. Α’ στροφή: Συμβουλές του

αφηγητή για περιφρούρηση
της αξιοπρέπειας του
ανθρώπου.

2. Β’ στροφή: Τρόποι
εξευτελισμού της ζωής μας
και η κατάληξη του
ανθρώπου.

Παρατήρηση: Όλες οι
παραινέσεις διατυπώνονται
εδώ με αρνητισμό: Κι αν δεν
μπορείς… μην την
εξευτελίζεις.
Συμβουλή του αφηγητή: « Προσπάθησε να κάμεις τη ζωή
σου όπως τη θέλεις», «όσο μπορείς»
1η παραίνεση: «μην την εξευτελίζεις»
Τρόποι εξευτελισμού: «μες στην πολλή συνάφεια του
κόσμου», «μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες»
2η παραίνεση: «μην την εξευτελίζεις… πηαίνοντας,
γυρίζοντας, εκθέτοντας»
Τρόποι εξευτελισμού: «στων σχέσεων και των
συναναστροφών την καθημερινή ανοησία»
Κατάληξη: Η ζωή θα γίνει «μια ξένη φορτική»
 Δομικά στοιχεία:

* Οι τρεις ενεργητικές μετοχές

(«πηαίνοντας», «γυρίζοντας»,
«εκθέτοντας»):

α) Αναδεικνύουν το θέμα της

προσωπικής ευθύνης του ανθρώπου
στο πώς θα πορευτεί τη ζωή του.

β)Υποδεικνύουν τον τρόπο με τον

οποίο η ζωή του καταντά «ξένη και
φορτική».
 Οπτική του αφηγητή:
1. Κώδικας συμπεριφοράς στην ατομική και κοινωνική ζωή:
Διασφάλιση της προσωπικής ελευθερίας/προάσπιση της
αξιοπρέπειας «όσο μπορείς»/ αποφυγή εκδηλώσεων
εντυπωσιασμού.
2. Πράξεις που εξευτελίζουν τη ζωή μας: συμβατικές κοινωνικές
σχέσεις και ανούσιες συναναστροφές/υποταγή στο συρμό/ έκθεση
της προσωπικής ζωής.
3. Τι εννοεί λέγοντας «ξένη και φορτική ζωή»: αλλοτριωμένη/
ετερόφωτη/ ανιαρή/επιφανειακή ζωή απομακρυσμένη από την
πνευματική αναζήτηση και την ψυχική ευφορία/ζωή που
«αγωνίζεται» για το «φαίνεσθαι» και όχι για το «είναι».
Γλώσσα: Δημοτική με εκφραστική δύναμη και με
τύπους από το γλωσσικό περιβάλλον της
Αλεξάνδρειας.
Ύφος: Πεζολογικό, άμεσο και λιτό με στοιχεία
καθημερινής ομιλίας.
Τόνος: Διδακτικός με διάθεση έμμεσης
εξομολόγησης και χωρίς λυρικά στοιχεία.
Σχήματα λόγου: Προσωποποίηση της ζωής του
ανθρώπου («μην την εξευτελίζεις… εκθέτοντάς
την»/ Παρομοίωση («σαν μια ξένη
φορτική»/Προσδιοριστικά επίθετα («πολλή»,
«καθημερινήν». «ξένη φορτική».
Μετρική: Δύο ισόστιχες στροφές από πέντε
ιαμβικούς ανισοσύλλαβους στίχους η καθεμιά/
Συνιζήσεις («κι ομιλίες, ανοησία)/διασκελισμοί
(στ. 2-3, 3-4,7-8,8-9).
 Φύλλο Εργασίας

ΜΕΡΟΣ Α΄:
1. Ποιο είναι το βασικό θέμα του
ποιήματος;

2. Ποια στάση ζωής προβάλλεται εδώ;

3. Ποιες δραστηριότητες της ζωής μας

μπορούν να την εξευτελίσουν;

4. Πώς αντιλαμβάνεστε τη φράση «όσο

μπορείς»;
 ΜΕΡΟΣ Β’
1. Ποιες είναι οι μετοχές στο ποίημα;
Τι νομίζετε πως πετυχαίνει ο
αφηγητής με τη χρήση τους;

2. Να σχολιάσετε την κατακλείδα του

ποιήματος: «ως που να γίνει σα μια
ξένη φορτική».

3. Διαβάστε τα ποιήματα «Ιθάκη»,«Η

Σατραπεία», «Απολείπειν ο θεός
Αντώνιον». Τι παρατηρείτε; Βρήκατε
στοιχεία στη μορφή και στο
περιεχόμενο που εντοπίσαμε και στο
ποίημα «Όσο μπορείς»;
 Άλλες εργασίες:
1.Στις ηλεκτρονικές διευθύνσεις που παρατίθενται,
μπορείτε να ακούσετε απαγγελίες του ποιήματος «Όσο
μπορείς» του Κ. Π. Καβάφη. Μπορείτε να
ηχογραφήσετε τη δική σας απαγγελία για το
συγκεκριμένο ποίημα και να την επενδύσετε με
μουσική της επιλογής σας. Θα πρέπει να λάβετε υπόψη
σας την ανάλυση του ποιήματος και με τη φωνή σας να
βοηθήσετε τον ακροατή να συλλάβει το κλίμα μέσα στο
οποίο κινείται ο Κ. Π. Καβάφης:

www.youtube.com/watch?v=hjutm5fSDVM

http://www.snhell.gr/lections/writer.asp?id=60
2. Να πλοηγηθείτε στο διαδίκτυο και να ετοιμάσετε ένα χρονολόγιο
με τους βασικούς σταθμούς της ζωής του Κ.Π.Καβάφη.

3. Παρακολουθείστε την ταινία παραγωγής του Παιδαγωγικού

Ινστιτούτου Κύπρου με τίτλο: «Κ.Π.Καβάφης, Εγκλεισμός και
Παγίδευση» (20’), και ετοιμάστε μια κριτική της ταινίας για να
δημοσιευτεί στο περιοδικό του σχολείου σας.

4. Να γράψετε ένα σύντομο θεατρικό διάλογο με αφορμή τα

ποιήματα του Καβάφη που μελετήσατε κατά την επεξεργασία των
φύλλων εργασίας που σας δόθηκαν.

5. Πλοηγηθείτε στην ιστοσελίδα που ακολουθεί και συγκεντρώστε τα

μελοποιημένα ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη:
http://cavafis.compupress.gr/public.htm