| dbo:abstract
|
- الشعيلة (بالإنجليزية: Fuse) في العلوم العسكرية هي الأداة التي تشعل الفرقعة في المواد المتفجرة المشحونة في الصواريخ والقذائف والقنابل عند اقترابها من الهدف. وعادة ما تتركب الشعيلة من مكونات كهربائية و/أو ميكانيكية كما هو الحال بالنسبة التي تبدأ الفرقعة متى ما كانت الذخيرة قريبة من الهدف. كما يمكن للشعيلات أن تعمل باستعمال مقياس المغناطيسية . (ar)
- Es denomina espoleta en la terminologia militar, i en sentit estricte, al dispositiu integrat en un projectil que inicia la detonació de la seva càrrega després de ser disparat. Més genèricament s'utilitza per a designar a qualsevol aparell que serveixi de detonador. Les espoletes estan presents en molts tipus de projectils, com granades, coets, míssils o torpedes; existint diversos tipus en funció de l'objectiu: de percussió, proximitat, retardades o per control remot. En general, i per raons de seguretat, les espoletes romanen emmagatzemades separades del projectil i només s'acoblen moments abans del seu ús. (ca)
- En artilleria i en general, en totes les armes de foc, l'enceb (en anglès: primer) és un producte químic i/o un dispositiu responsable d'iniciar la combustió del propulsor que ha d'empènyer els projectils fora del canó de l'arma de foc a una velocitat determinada. A les primeres armes d'avantcàrrega de pólvora negra, l'enceb era essencialment la mateixa substància química que el propel·lent principal (encara que normalment en forma de pólvores més fines), que es dipositava a un cassoleta externa, on podia ser encès per una font d'encesa com una metxa lenta o una pedra de sílex. Aquesta pólvora externa es connectava a través d'una petita obertura a la part posterior del canó (l'oïda) que conduïa el foc a la càrrega principal dins del canó. Com que la pólvora no crema si es mulla, això feia difícil (o fins i tot impossible) el poder disparar aquest tipus d'armes en condicions extremes de pluja o humitat. Els encebs moderns, per contra, tenen una fórmula especialitzada i estan dissenyats per deflagrar en qualsevol entorn. N'hi ha de dos tipus, els que fan servir productes químics sensibles als cops i els que porten productes químics que s'encenen amb una descàrrega elèctrica. En les armes de foc lleugeres, l'enceb sol ser del primer tipus i està integrat a la base del cartutx. Per exemple els encebs dels cartutxos de les armes de foc curtes, dels cartutxos de fusell i dels cartutxos d'escopeta. Per contra, les peces d'artilleria en ser molt més grans solen utilitzar encebs elèctrics. En artilleria, els encebs són sovint un component separat, situat dins del canó a la part posterior de la càrrega principal de propel·lent, però hi ha altres exemples de pistoles, per exemple, algunes armes automàtiques, dissenyades per disparar cartutxos amb encebs elèctrics integrats. Quan es colpegen amb la força suficient generada pel percussor o s'encenen elèctricament, els encebs reaccionen químicament i produeixen calor, que es transfereix a la càrrega principal del propel·lent, encenent-lo i aquest, al seu torn, propulsa el projectil. Per raó de la seva petita mida, els encebs no tenen prou energia per disparar un projectil, tot i que tenen prou força per empènyer una bala al menys fins a la meitat del canó (exceptuant alguns cartutxos del calibre.22, que sí que la tenen ja que només porten fulminat) (ca)
- Zápalka je primární, roznětný iniciátor malé mohutnosti. Samostatně se používá k zážehu výmetných náplní nábojek malorážového střeliva. U nábojek dělostřeleckého střeliva se zápalky vzhledem k iniciační mohutnosti používá vždy v sestavě a pouzder. U dělostřeleckých a leteckých zapalovačů nebo u ženijních rozněcovačů, tedy tam kde je zapotřebí většího výstupního impulzu, je zápalka nahrazena roznětkou. Základní rozdělení zápalek je podle způsobu aktivace, a to na zápalky iniciované mechanicky a zápalky iniciované elektricky. (cs)
- Zapalovač ve vojenském smyslu představuje zařízení, které přivádí střelu (např. dělostřeleckou střelu, leteckou pumu, hlavici rakety) v požadovaném místě k výbuchu. (cs)
- الفتيل (أو الشعال ) في مجال المتفجرات التقانة والألعاب النارية هو الجزء المسؤول عن إيصال الشرارة إلى الذخيرة، تستخدم فكرة الفتيل في الأسلحة البدائية مثل القنابل القديمة أو في الألعاب النارية، أما في التقنيات الحديثة العسكرية فيستخدم نفس المبدأ ولكن بأسلوب مطور على شكل شعيلة. استخدم الفتيل في الماضي منذ القرن العاشر في الصين على هيئة حبل أو خيط لإشعال البارود. تهدف فكرة الفتيل إتاحة فاصل زمني يكفي لمشعل الشحنة أن يحتمي من أثر الانفجار. كان فتيل المتفجرات في السابق مصنوعاً من الورق المملوء بالبارود، وقد يطلى عادة بالشمع. (ar)
- Ein Zünder ist ein Zündmittel, welches für Sprengstoffe, Patronenmunition, Bomben, Granaten, Minen, Sprengköpfe und ähnliche Explosionskörper genutzt wird, um den jeweiligen Explosivstoff zu entzünden. In der Funktion sind Zünder eng mit der Zündschnur verwandt. (de)
- Ο πυροσωλήνας βρίσκεται στο εσωτερικό των εκρηκτικών μηχανισμών και έχει σκοπό την ενεργοποίησή τους για την έναρξη της διαδικασίας της έκρηξης. Μπορεί να είναι κρουστικός, προσεγγίσεως ή με ρυθμιζόμενη χρονοκαθυστέρηση για εγκαιροφλεγείς εκρήξεις. (el)
- Eine Zündschnur ist eine abbrennende Schnur, die dazu dient, einen pyrotechnischen Satz oder eine Sprengladung nach Ablauf einer definierten Zeitspanne auszulösen. Die verschiedenen Zünd- und Anzündschnüre gehören zu den Anzündmitteln. Der korrekte Begriff für die Zündschnur ist eigentlich Anzündschnur bzw. Sicherheitsanzündschnur. Unter Anzünden versteht man das Auslösen eines Abbrandes, unter Zünden hingegen das Auslösen einer Detonation. Mit einer Zündschnur können daher keine Sprengstoffe gezündet werden, wohl aber pyrotechnische Sätze oder Sprengkapseln, die eine Initialladung enthalten. Einzig die sprengkräftige Zündschnur, die Sprengschnur, detoniert. (de)
- En la terminología militar, y en sentido estricto, se denomina espoleta al dispositivo integrado en un proyectil que inicia la detonación de su carga después de ser disparado. Más genéricamente se utiliza para designar a cualquier aparato que sirva de detonador. Las espoletas están presentes en muchos tipos de proyectiles, como granadas, cohetes, misiles o torpedos; existiendo varios tipos en función del objetivo: de percusión, proximidad, retardadas o por control remoto. Por lo general, y por razones de seguridad, las espoletas permanecen almacenadas separadas del proyectil y solo se ensamblan momentos antes de su uso. (es)
- In military munitions, a fuze (sometimes fuse) is the part of the device that initiates function. In some applications, such as torpedoes, a fuze may be identified by function as the exploder. The relative complexity of even the earliest fuze designs can be seen in cutaway diagrams. A fuze is a device that detonates a munition's explosive material under specified conditions. In addition, a fuze will have safety and arming mechanisms that protect users from premature or accidental detonation. For example, an artillery fuze's battery is activated by the high acceleration of cannon launch, and the fuze must be spinning rapidly before it will function. "Complete bore safety" can be achieved with mechanical shutters that isolate the detonator from the main charge until the shell is fired. A fuze may contain only the electronic or mechanical elements necessary to signal or actuate the detonator, but some fuzes contain a small amount of primary explosive to initiate the detonation. Fuzes for large explosive charges may include an explosive booster. (en)
- L'amorce est un appareil pyrotechnique qui sert à démarrer un processus explosif. (fr)
- Dans le domaine de la pyrotechnie, une mèche est un accessoire permettant la mise à feu à distance d'engins ou de substances explosives. On l'utilise notamment pour mettre à feu des feux d'artifice, des armes à feu[réf. nécessaire], des mines… Appelée plus communément « mèche lente », elle permet à l'artificier de ne pas allumer directement l'explosif et lui donne un délai pour se mettre à l'abri, en fonction de la longueur de la mèche et de sa rapidité de combustion. Lors de l'élaboration de feux d'artifice, l'artificier dispose de différents types de mèches (lente, rapide) pour obtenir une bonne synchronisation des explosions. Ce n'est certes pas le seul moyen pour l'artificier de déclencher le feu ou de le transmettre puisqu'il dispose aussi d'inflammateurs électriques qui sont de plus en plus utilisés[réf. nécessaire]. (fr)
- Murang atau sumbu/pemantik atau sumbu ledak atau pemantik ledak dalam amunisi militer maupun pertambangan, adalah bagian dari perangkat untuk memulai suatu fungsi. Dalam beberapa aplikasi, seperti torpedo, murang dapat dikenali dari fungsinya sebagai pemicu peledakan. Jadi murang merupakan perangkat yang meledakkan amunisi berupa bahan peledak dalam kondisi tertentu. Selain itu, murang memiliki mekanisme keamanan untuk melindungi penggunanya dari peledakan dini atau kecelakaan. (in)
- Primer dalam istilah militer / senjata api, adalah bagian dari amunisi (Cartridge) yang berfungsi sebagai penyulut mesiu, agar mesiu tersebut meledak dan menghasilkan energi untuk melontarkan proyektil peluru. (in)
- Una miccia è un cordoncino infiammabile utilizzato per innescare un esplodente a distanza. Negli esplosivi, in pirotecnica o nel munizionamento, una miccia è la parte del dispositivo che innesca lo stesso. (it)
- 도화선(導火線; 문화어: 불심지; 영어: fuse 또는 fuze)은 폭약까지 불을 전달해 기폭시키는 원시적인 신관이다. 현재에도 로망 캔들 등의 폭죽에 이용되며, 옛날에는 대포, 폭탄 등의 화약에 불을 붙이는 용도로 사용되었다. 그러나 한번 불을 붙이면 끌 수 없고, 원할 때 격발기를 눌러 발사할 수 있어야 하며, 도화선을 사용한 무기들은 연발이 불가능하다는 등의 이유로 현재의 무기들은 도화선을 신관으로 사용하지 않는다. (ko)
- 導火線（どうかせん）とは、黒色火薬を芯薬とし、紙などでひも状に被覆した線のこと。雷管などにつなげ、端に火をつけると、一定の速度で燃え進み、一定時間後に他の端から火を吹き、雷管に点火する。 芯薬にペンスリットなど爆薬を用いたものは導爆線といい、導火線とは違い、爆轟を伝達するために用いられる。 (ja)
- 뇌관(雷管, primery 영어: percussion)은 충격에 의해 발화되는 화학물질인 뇌홍을 구리껍질 속에 채운 것이다. 공이치기가 이 뇌관을 때림으로써 화약을 점화시키는 총을 뇌관총(雷管銃, 영어: percussion lock gun)이라 한다. 기초적인 뇌관은 스코틀랜드의 장로교 목사인 가 앉아 있는 새를 사냥할 때 수발식 산탄총을 쏘자 화약 연기 때문에 새들이 도망치게 되는 것을 막기 위해 개발했다. 포사이스는 1807년에 자기 발명품에 특허를 냈으나, 포사이스의 특허가 말소될 때까지도 재래적인 뇌관은 잘 쓰이지 않았다. 뇌관총은 수석총에 비해 여러 가지 이점이 있다. 뇌관은 장전하기도 쉬웠고 악천후에도 잘 견뎠으며 여러 모로 수석보다 믿음직했다. 이렇듯 뇌관총이 수석총에 비해 명중도에서 상대 우위를 점하자 수발식 무기들은 뇌관식으로 대체되어 갔다. (ko)
- La spoletta, nel campo delle armi è il congegno destinato ad attivare l'accensione della carica interna esplosiva nei proiettili cavi d'artiglieria (palle scoppianti o granate, a seconda delle epoche storiche, in gergo militare detti proietti per distinguerli da quelli d'arma individuale leggera), nelle bombe (d'aereo, di profondità, ecc.) e nei missili balistici provocandone la detonazione e il conseguente effetto bellico, sia esso distruttivo/letale, sia esso prevalentemente interdittivo fumogeno (es. cortine nebbiogene). (it)
- Slagsas is een chemische substantie die door een schok of krachtige tik tot ontbranding of explosie kan komen. Het wordt gebruikt in slaghoedjes van patronen. Het bestaat uit een mengsel van kaliumchloraat en of uit een fulminaat. (nl)
- Spłonka – mały ładunek wybuchowy inicjujący wybuch właściwego materiału wybuchowego. Spłonki dzielą się na:
* mechaniczne – wykonane zazwyczaj w postaci niewielkiej miedzianej lub mosiężnej puszki wypełnionej środkiem chemicznym detonującym w czasie zgniecenia (np. piorunian rtęci lub azydek ołowiu), odpalana poprzez uderzenie iglicą,
* elektryczne (zwane również detonatorami) – różnej konstrukcji, odpalane przy użyciu prądu elektrycznego. W broni ręcznej (pistolet, rewolwer, karabin) wyróżnia się dwa typy spłonki:
* typ Berdan – pierwsza spłonka do amunicji zespolonej, opracowana w 1865 r. przez Hirama Berdana, zrewolucjonizowała zastosowanie ręcznej broni palnej, opatentowana w 1866 r.. Powszechnie stosowana do połowy XX wieku, obecnie prawie wycofana z użytku cywilnego, lecz nadal popularna w amunicji wojskowej, szczególnie w krajach powstałych po rozpadzie ZSRR, w Ameryce Południowej i w Afryce. Stanowi miseczkę wypełnioną materiałem inicjującym, który eksploduje po uderzeniu w kowadełko znajdujące się w denku łuski. Zapłon materiału miotającego w łusce następuje poprzez dwa (czasem więcej) kanały ogniowe umieszczone w denku łuski, symetrycznie wokół kowadełka.
* typ Boxer – spłonka Berdana, zmodyfikowana przez Edwarda M. Boxera, głównego inżyniera Royal Arsenal, opatentowana w Anglii w 1866 r., a następnie w 1869 r. w Stanach Zjednoczonych. Zasadniczą zmianą było przeniesienie kowadełka z denka łuski do spłonki, co pozwoliło na zastosowanie jednego kanału ogniowego umieszczonego centralnie w denku łuski. Ze względu na skomplikowaną produkcję, spłonki Boxer nie były powszechnie stosowane aż do połowy XX wieku. Obecnie jest to niemal jedyny typ spłonki stosowany w amunicji do użytku cywilnego, głównie ze względu na łatwość elaboracji łusek o takiej konstrukcji denka. Spłonka może mieć wiele zastosowań, ale najczęściej kojarzona jest z nabojem strzeleckim. (pl)
- Zapalnik – urządzenie zapalające lub powodujące wybuch materiału wybuchowego. Dzięki niemu fala detonacyjna przechodzi na główny materiał wybuchowy, który sam trudno detonuje. Zapalniki składają się zwykle z małej ilości (do 2 g) materiału wybuchowego kruszącego pobudzanego znacznie mniejszą ilością materiału wybuchowego inicjującego, np. azydku ołowiu, piorunianu rtęci itp. Zapalniki można uruchamiać mechanicznie, elektrycznie, elektronicznie, akustycznie, optycznie oraz drogą radiową. (pl)
- Lont – przewód służący do zdalnego lub opóźnionego odpalenia ładunku wybuchowego lub pirotechnicznego przy pomocy ognia. Historycznie lont wykonywano ze sznura konopnego, gotowanego kilka dni w mieszaninie wapna, nawozu końskiego, popiołu i saletry. Po wysuszeniu, sznur taki, zapalony, żarzył się powoli i służył do odpalania broni przez podpalenie prochu na panewce. Cienki lont muszkieterski używano do broni z zamkiem lontowym, a gruby na ok. 10 mm lont artyleryjski, cięty na 2-3 metrowe odcinki, służył do odpalania armat. Współczesne lonty to sznury z rdzeniem z materiału wybuchowego lub materiału pirotechnicznego. W uproszczonej formie wykonywany dawnym sposobem przez nasycanie sznurka z włókna naturalnego lub papieru chemikaliami. Obecnie jednymi z najpowszechniej stosowanych lontów w pirotechnice są lonty typu Visco. (pl)
- Stubin eller stubintråd är ett brännbart ämne i form av en strång och med garn runtom. Den är avsedd för att användas till att antända sprängämnen och pyrotekniska produkter. Kännetecknande för stubiner är att de brinner med en för olika stubiner bestämd hastighet. Brinnhastigheten är viktigt då slumpmässig brinnhastighet är en stor säkerhetsrisk vid såväl sprängning som pyrotekniskt arbete. Stubintrådar för pyrotekniskt- och sprängbruk finns av många olika slag. Nedan listas några av de vanligaste förekommande stubinerna.
* Fyrverkarstubin/Nakenstubin är den enklaste formen av stubin. Den består i regel av en eller flera bomullstrådar som är indränkt i svartkrut eller liknande ämne. Den brinner relativt långsamt, runt 2-3 cm per sekund. Användningsområdet är oftast som stubin att tända på.
* Snabbstubin är en nakenstubin med ett hölje av papper eller plastat papper. Höljet gör att het gas och låga, som bildas vid förbränning pressas fram längs med stubinen och antänder den snabbt. Brinntiden är vanligtvis runt 25 meter per sekund. Den används vanligtvis som stubin mellan en viscostubin och drivladdningen i en pjäs. Andra användningsområden är vid professionellt bruk, då flera pjäser skall tändas från en och samma tändpunkt.
* Viscostubin är en typ av stubin som alltid skall finnas i pyrotekniska konsumentpjäser. Den är uppbyggt av en kärna av svartkrut med en hylsa av väv utanpå. Utsidan av stubinen är sedan lackad för att skydda mot väta. Den kännetecknas av sin vanligtvis gröna färg. Den brinner långsamt, runt 1,5 cm per sekund. Genom sitt hölje är den mycket svår att antända annat än i oskyddade ändar.
* Fördröjningsstubin är det som används som fördröjare i fyrverkeribomber, bombkjedjor, romerska ljus mm. Den brinner cirka 1 cm/s och finns i olika tjocklekar, 5–12 mm. Den moderna europeiska stubinen består av krut omspunnet med garn som sedan gjutits in i plast. "Japansk" fördröjningsstubin saknar plastskiktet men har ofta dubbla lager tråd som lackats.
* Tjärstubin är den gamla typen av sprängstubin, som idag nästan helt har ersatts med ovanstående stubintyp.
* Eltändare är ett halvfabrikat till en sprängkapsel, som används som antändningskälla då man använder sig av elektrisk avfyrning. Den består av två kablar med en motståndstråd som täckts med en pyroteknisk sats eller en ledande sats. När en elektrisk ström går genom tändaren värms satsen upp och antänds med en snabb sticklåga. Eltändare kan också förstärkas med olika satser och användas som "Squibs" eller kroppsträffar, skottmarkeringar eller för att tända nonelslang.
* Detonerande stubin är konstruerad som fördröjningsstubin med en kärna av pentyl. Den brinner cirka 7 km/s och finns med olika mängder sprängämne/m.
* Nonel är en plastslang med ett tunt lager sprängämne och aluminiumpulver på insidan. Stötvågen leds fram till tändhatten utan att spränga höljet. Brinnhastighet cirka 2 km/s. (sv)
- Tändröret är den del av en granat, flygbomb, raketvapen eller robot som får dessa att detonera. Tändröret kan under lagring och transport av granaterna vara fästat (apterat) på granaten eller föras separat och apteras före laddandet. Ett tändrör innehåller ett flertal olika säkringar vars uppgifter är att förhindra att laddningen briserar för tidigt. Transportsäkringen avlägsnas manuellt före laddningen. Loppsäkringen ser till att granaten inte kan brisera förrän den lämnat eldröret. Masksäkringen ser till att tändröret inte utlöses av vegetation eller andra hinder strax framför pjäsplatsen. När granaten är avskjuten och alla säkringar upphävda säger man att granaten är armerad. Vissa tändrör, främst för ammunition till luftvärnspjäser är försedda med en självsprängningsanordning som utlöses efter en så lång tid att granaten anses ha missat målet. Tändrör kan delas in efter tändsätt, placering, känslighet eller snabbhet. Typ och inställning väljs för att åstadkomma nedslagsbrisad såsom ögonblicksbrisad, fördröjningsbrisad, luftbrisad eller studsbrisad. (sv)
- A espoleta, no contexto de arma de fogo e artilharia em geral, é formalmente, o composto químico e/ou dispositivo responsável por iniciar a combustão do propelente contido na munição, que impulsiona o projétil através do cano da arma. Em termos práticos, a espoleta moderna é basicamente uma pequena cápsula metálica, contendo um composto químico detonante, que quando estimulado pelo impacto do percussor e o esmagamento da cápsula, entra em combustão e dá início à queima da pólvora contida no cartucho, ocasionando o disparo. (pt)
- Rastilho consiste num fio, embebido de pólvora ou outro combustível, usado para comunicar fogo de uma ponta à outra. Numa dinamite, por exemplo, o pavio é em verdade um rastilho. Pode ser usado em explosivos, na pirotecnia e em armas de fogo. (pt)
- Запа́л — устройство (изделие), средство воспламенения заряда для разрыва (подрыва) гранат, ручных гранат и в артиллерийских орудиях XV—XVII веков (в некоторых артиллерийских системах до XX века), а также для воспламенения заряда при минных и подрывных работах. В литературе также применяется слово Затравка. (ru)
- Ка́псуль, капсуль-запальник (через нім. Kapsel від лат. capsula), заст. пістон (фр. piston) — пристрій для запалювання порохового заряду у вогнепальній зброї. Являє собою стакан з м'якого металу (звичайно, латуні) з невеликим зарядом чутливої до удару вибухової речовини, наприклад, гримучої ртуті. Коли бійчик курка (ударника) наколює капсуль, цей заряд вибухає і створює полум'я, що підпалює пороховий заряд. Капсуль є складовою частиною унітарного патрона або артилерійського пострілу, він закріплюється в спеціальній заглибині в дні гільзи. У зброї з капсульним замком капсуль (ударний капсуль) — окремий компонент боєзапасу, стрілець надягає його на брандтрубку, що виступає над запалювальним отвором ствола. (uk)
- Запа́лювальний ґніт — пристрій, призначений для передачі вогню зарядам. Використовується у вибухових роботах, феєрверках, також колись застосовувався у гарматних і рушничних запалах (запальниках, ґнотових замках). Найпростіший запалювальний ґніт — прядив'яний шнурок, який після варіння в їдкому натрі просочують розчином хромакалієвої солі і потім висушують. При запалюванні він повільно тліє без полум'я зі швидкістю в частки метра на годину. Для отримання більшої швидкості застосовують ґноти з вибуховими речовинами (вогнепровідні шнури). У гаубичних і мортирних бомбах, ручних гранатах-гренадах з цією ж метою використовувались порохові дистанційні трубки. Запалювальний ґніт, вживаний у гірництві — пучок лляних або бавовняних ниток для запалювання вогнепровідного шнура. Він просочений розчином калійної селітри, нитки в ньому поміщені в зовнішню оболонку з бавовняної крученої нитки. Діаметр ґнота 6-8 мм. (uk)
- Запа́л — пристрій для ініціації вибухової речовини (ВР). Збудження первинного ініціатора здійснюється за допомогою капсуля-запалювача ударної або накольної дії. Запали використовуються як засіб займання заряду для розриву ручних гранат і в гарматах XV—XVII ст. (у деяких артилерійських системах до XX в.), а також для запалення заряду при мінних і підривних роботах. Запали бувають миттєвої (наприклад — МД-2) або уповільненої (ЗДП) дії. (uk)
- 底火（英語：primer）是火器类武器（枪械和火炮）中负责引燃推进药以便驱动抛射物飞出身管的装置。 早期火铳的底火和推进药一样都是黑火药（只不过颗粒较细），使用时倒在枪外的火药池内再用火绳或击打燧石点燃，燃烧的火星通过引火孔进入枪膛后方点燃火药主体发射枪械。因为暴露在外，一旦受潮变湿就很难击发。后期的底火则使用特殊的制造成分，分为用撞击敏感的化学品打火和用电打火两种。枪械上的底火通常使用前者，而且在基本上是定装子弹的一部分，射击时由枪机中的击针冲撞引燃。重型火炮使用的底火则通常是后者，并且是独立于弹体和推进剂以外。如果底火没能成功做到引燃功能，那么弹药就不会被击发，称为“哑弹”。 因为底火通常较小，所产生的能量也不足以将抛射物推出身管，但是却足够让弹头和弹壳分离，导致弹头进入并滞留在身管内，称为“卡弹”（squib load）。卡弹是非常危险的情况，如果没有加以清除就进行随后射击，可以引发炸膛。在卡弹后使用空包弹射击则被认为是影星李国豪意外拍戏死亡的原因。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- الشعيلة (بالإنجليزية: Fuse) في العلوم العسكرية هي الأداة التي تشعل الفرقعة في المواد المتفجرة المشحونة في الصواريخ والقذائف والقنابل عند اقترابها من الهدف. وعادة ما تتركب الشعيلة من مكونات كهربائية و/أو ميكانيكية كما هو الحال بالنسبة التي تبدأ الفرقعة متى ما كانت الذخيرة قريبة من الهدف. كما يمكن للشعيلات أن تعمل باستعمال مقياس المغناطيسية . (ar)
- Zápalka je primární, roznětný iniciátor malé mohutnosti. Samostatně se používá k zážehu výmetných náplní nábojek malorážového střeliva. U nábojek dělostřeleckého střeliva se zápalky vzhledem k iniciační mohutnosti používá vždy v sestavě a pouzder. U dělostřeleckých a leteckých zapalovačů nebo u ženijních rozněcovačů, tedy tam kde je zapotřebí většího výstupního impulzu, je zápalka nahrazena roznětkou. Základní rozdělení zápalek je podle způsobu aktivace, a to na zápalky iniciované mechanicky a zápalky iniciované elektricky. (cs)
- Zapalovač ve vojenském smyslu představuje zařízení, které přivádí střelu (např. dělostřeleckou střelu, leteckou pumu, hlavici rakety) v požadovaném místě k výbuchu. (cs)
- الفتيل (أو الشعال ) في مجال المتفجرات التقانة والألعاب النارية هو الجزء المسؤول عن إيصال الشرارة إلى الذخيرة، تستخدم فكرة الفتيل في الأسلحة البدائية مثل القنابل القديمة أو في الألعاب النارية، أما في التقنيات الحديثة العسكرية فيستخدم نفس المبدأ ولكن بأسلوب مطور على شكل شعيلة. استخدم الفتيل في الماضي منذ القرن العاشر في الصين على هيئة حبل أو خيط لإشعال البارود. تهدف فكرة الفتيل إتاحة فاصل زمني يكفي لمشعل الشحنة أن يحتمي من أثر الانفجار. كان فتيل المتفجرات في السابق مصنوعاً من الورق المملوء بالبارود، وقد يطلى عادة بالشمع. (ar)
- Ein Zünder ist ein Zündmittel, welches für Sprengstoffe, Patronenmunition, Bomben, Granaten, Minen, Sprengköpfe und ähnliche Explosionskörper genutzt wird, um den jeweiligen Explosivstoff zu entzünden. In der Funktion sind Zünder eng mit der Zündschnur verwandt. (de)
- Ο πυροσωλήνας βρίσκεται στο εσωτερικό των εκρηκτικών μηχανισμών και έχει σκοπό την ενεργοποίησή τους για την έναρξη της διαδικασίας της έκρηξης. Μπορεί να είναι κρουστικός, προσεγγίσεως ή με ρυθμιζόμενη χρονοκαθυστέρηση για εγκαιροφλεγείς εκρήξεις. (el)
- L'amorce est un appareil pyrotechnique qui sert à démarrer un processus explosif. (fr)
- Murang atau sumbu/pemantik atau sumbu ledak atau pemantik ledak dalam amunisi militer maupun pertambangan, adalah bagian dari perangkat untuk memulai suatu fungsi. Dalam beberapa aplikasi, seperti torpedo, murang dapat dikenali dari fungsinya sebagai pemicu peledakan. Jadi murang merupakan perangkat yang meledakkan amunisi berupa bahan peledak dalam kondisi tertentu. Selain itu, murang memiliki mekanisme keamanan untuk melindungi penggunanya dari peledakan dini atau kecelakaan. (in)
- Primer dalam istilah militer / senjata api, adalah bagian dari amunisi (Cartridge) yang berfungsi sebagai penyulut mesiu, agar mesiu tersebut meledak dan menghasilkan energi untuk melontarkan proyektil peluru. (in)
- Una miccia è un cordoncino infiammabile utilizzato per innescare un esplodente a distanza. Negli esplosivi, in pirotecnica o nel munizionamento, una miccia è la parte del dispositivo che innesca lo stesso. (it)
- 도화선(導火線; 문화어: 불심지; 영어: fuse 또는 fuze)은 폭약까지 불을 전달해 기폭시키는 원시적인 신관이다. 현재에도 로망 캔들 등의 폭죽에 이용되며, 옛날에는 대포, 폭탄 등의 화약에 불을 붙이는 용도로 사용되었다. 그러나 한번 불을 붙이면 끌 수 없고, 원할 때 격발기를 눌러 발사할 수 있어야 하며, 도화선을 사용한 무기들은 연발이 불가능하다는 등의 이유로 현재의 무기들은 도화선을 신관으로 사용하지 않는다. (ko)
- 導火線（どうかせん）とは、黒色火薬を芯薬とし、紙などでひも状に被覆した線のこと。雷管などにつなげ、端に火をつけると、一定の速度で燃え進み、一定時間後に他の端から火を吹き、雷管に点火する。 芯薬にペンスリットなど爆薬を用いたものは導爆線といい、導火線とは違い、爆轟を伝達するために用いられる。 (ja)
- 뇌관(雷管, primery 영어: percussion)은 충격에 의해 발화되는 화학물질인 뇌홍을 구리껍질 속에 채운 것이다. 공이치기가 이 뇌관을 때림으로써 화약을 점화시키는 총을 뇌관총(雷管銃, 영어: percussion lock gun)이라 한다. 기초적인 뇌관은 스코틀랜드의 장로교 목사인 가 앉아 있는 새를 사냥할 때 수발식 산탄총을 쏘자 화약 연기 때문에 새들이 도망치게 되는 것을 막기 위해 개발했다. 포사이스는 1807년에 자기 발명품에 특허를 냈으나, 포사이스의 특허가 말소될 때까지도 재래적인 뇌관은 잘 쓰이지 않았다. 뇌관총은 수석총에 비해 여러 가지 이점이 있다. 뇌관은 장전하기도 쉬웠고 악천후에도 잘 견뎠으며 여러 모로 수석보다 믿음직했다. 이렇듯 뇌관총이 수석총에 비해 명중도에서 상대 우위를 점하자 수발식 무기들은 뇌관식으로 대체되어 갔다. (ko)
- La spoletta, nel campo delle armi è il congegno destinato ad attivare l'accensione della carica interna esplosiva nei proiettili cavi d'artiglieria (palle scoppianti o granate, a seconda delle epoche storiche, in gergo militare detti proietti per distinguerli da quelli d'arma individuale leggera), nelle bombe (d'aereo, di profondità, ecc.) e nei missili balistici provocandone la detonazione e il conseguente effetto bellico, sia esso distruttivo/letale, sia esso prevalentemente interdittivo fumogeno (es. cortine nebbiogene). (it)
- Slagsas is een chemische substantie die door een schok of krachtige tik tot ontbranding of explosie kan komen. Het wordt gebruikt in slaghoedjes van patronen. Het bestaat uit een mengsel van kaliumchloraat en of uit een fulminaat. (nl)
- Zapalnik – urządzenie zapalające lub powodujące wybuch materiału wybuchowego. Dzięki niemu fala detonacyjna przechodzi na główny materiał wybuchowy, który sam trudno detonuje. Zapalniki składają się zwykle z małej ilości (do 2 g) materiału wybuchowego kruszącego pobudzanego znacznie mniejszą ilością materiału wybuchowego inicjującego, np. azydku ołowiu, piorunianu rtęci itp. Zapalniki można uruchamiać mechanicznie, elektrycznie, elektronicznie, akustycznie, optycznie oraz drogą radiową. (pl)
- A espoleta, no contexto de arma de fogo e artilharia em geral, é formalmente, o composto químico e/ou dispositivo responsável por iniciar a combustão do propelente contido na munição, que impulsiona o projétil através do cano da arma. Em termos práticos, a espoleta moderna é basicamente uma pequena cápsula metálica, contendo um composto químico detonante, que quando estimulado pelo impacto do percussor e o esmagamento da cápsula, entra em combustão e dá início à queima da pólvora contida no cartucho, ocasionando o disparo. (pt)
- Rastilho consiste num fio, embebido de pólvora ou outro combustível, usado para comunicar fogo de uma ponta à outra. Numa dinamite, por exemplo, o pavio é em verdade um rastilho. Pode ser usado em explosivos, na pirotecnia e em armas de fogo. (pt)
- Запа́л — устройство (изделие), средство воспламенения заряда для разрыва (подрыва) гранат, ручных гранат и в артиллерийских орудиях XV—XVII веков (в некоторых артиллерийских системах до XX века), а также для воспламенения заряда при минных и подрывных работах. В литературе также применяется слово Затравка. (ru)
- Запа́л — пристрій для ініціації вибухової речовини (ВР). Збудження первинного ініціатора здійснюється за допомогою капсуля-запалювача ударної або накольної дії. Запали використовуються як засіб займання заряду для розриву ручних гранат і в гарматах XV—XVII ст. (у деяких артилерійських системах до XX в.), а також для запалення заряду при мінних і підривних роботах. Запали бувають миттєвої (наприклад — МД-2) або уповільненої (ЗДП) дії. (uk)
- 底火（英語：primer）是火器类武器（枪械和火炮）中负责引燃推进药以便驱动抛射物飞出身管的装置。 早期火铳的底火和推进药一样都是黑火药（只不过颗粒较细），使用时倒在枪外的火药池内再用火绳或击打燧石点燃，燃烧的火星通过引火孔进入枪膛后方点燃火药主体发射枪械。因为暴露在外，一旦受潮变湿就很难击发。后期的底火则使用特殊的制造成分，分为用撞击敏感的化学品打火和用电打火两种。枪械上的底火通常使用前者，而且在基本上是定装子弹的一部分，射击时由枪机中的击针冲撞引燃。重型火炮使用的底火则通常是后者，并且是独立于弹体和推进剂以外。如果底火没能成功做到引燃功能，那么弹药就不会被击发，称为“哑弹”。 因为底火通常较小，所产生的能量也不足以将抛射物推出身管，但是却足够让弹头和弹壳分离，导致弹头进入并滞留在身管内，称为“卡弹”（squib load）。卡弹是非常危险的情况，如果没有加以清除就进行随后射击，可以引发炸膛。在卡弹后使用空包弹射击则被认为是影星李国豪意外拍戏死亡的原因。 (zh)
- Es denomina espoleta en la terminologia militar, i en sentit estricte, al dispositiu integrat en un projectil que inicia la detonació de la seva càrrega després de ser disparat. Més genèricament s'utilitza per a designar a qualsevol aparell que serveixi de detonador. (ca)
- En artilleria i en general, en totes les armes de foc, l'enceb (en anglès: primer) és un producte químic i/o un dispositiu responsable d'iniciar la combustió del propulsor que ha d'empènyer els projectils fora del canó de l'arma de foc a una velocitat determinada. (ca)
- Eine Zündschnur ist eine abbrennende Schnur, die dazu dient, einen pyrotechnischen Satz oder eine Sprengladung nach Ablauf einer definierten Zeitspanne auszulösen. Die verschiedenen Zünd- und Anzündschnüre gehören zu den Anzündmitteln. (de)
- En la terminología militar, y en sentido estricto, se denomina espoleta al dispositivo integrado en un proyectil que inicia la detonación de su carga después de ser disparado. Más genéricamente se utiliza para designar a cualquier aparato que sirva de detonador. (es)
- In military munitions, a fuze (sometimes fuse) is the part of the device that initiates function. In some applications, such as torpedoes, a fuze may be identified by function as the exploder. The relative complexity of even the earliest fuze designs can be seen in cutaway diagrams. A fuze may contain only the electronic or mechanical elements necessary to signal or actuate the detonator, but some fuzes contain a small amount of primary explosive to initiate the detonation. Fuzes for large explosive charges may include an explosive booster. (en)
- Dans le domaine de la pyrotechnie, une mèche est un accessoire permettant la mise à feu à distance d'engins ou de substances explosives. On l'utilise notamment pour mettre à feu des feux d'artifice, des armes à feu[réf. nécessaire], des mines… Appelée plus communément « mèche lente », elle permet à l'artificier de ne pas allumer directement l'explosif et lui donne un délai pour se mettre à l'abri, en fonction de la longueur de la mèche et de sa rapidité de combustion. Lors de l'élaboration de feux d'artifice, l'artificier dispose de différents types de mèches (lente, rapide) pour obtenir une bonne synchronisation des explosions. Ce n'est certes pas le seul moyen pour l'artificier de déclencher le feu ou de le transmettre puisqu'il dispose aussi d'inflammateurs électriques qui sont de plus (fr)
- Spłonka – mały ładunek wybuchowy inicjujący wybuch właściwego materiału wybuchowego. Spłonki dzielą się na:
* mechaniczne – wykonane zazwyczaj w postaci niewielkiej miedzianej lub mosiężnej puszki wypełnionej środkiem chemicznym detonującym w czasie zgniecenia (np. piorunian rtęci lub azydek ołowiu), odpalana poprzez uderzenie iglicą,
* elektryczne (zwane również detonatorami) – różnej konstrukcji, odpalane przy użyciu prądu elektrycznego. W broni ręcznej (pistolet, rewolwer, karabin) wyróżnia się dwa typy spłonki: (pl)
- Lont – przewód służący do zdalnego lub opóźnionego odpalenia ładunku wybuchowego lub pirotechnicznego przy pomocy ognia. Historycznie lont wykonywano ze sznura konopnego, gotowanego kilka dni w mieszaninie wapna, nawozu końskiego, popiołu i saletry. Po wysuszeniu, sznur taki, zapalony, żarzył się powoli i służył do odpalania broni przez podpalenie prochu na panewce. Cienki lont muszkieterski używano do broni z zamkiem lontowym, a gruby na ok. 10 mm lont artyleryjski, cięty na 2-3 metrowe odcinki, służył do odpalania armat. (pl)
- Tändröret är den del av en granat, flygbomb, raketvapen eller robot som får dessa att detonera. Tändröret kan under lagring och transport av granaterna vara fästat (apterat) på granaten eller föras separat och apteras före laddandet. Ett tändrör innehåller ett flertal olika säkringar vars uppgifter är att förhindra att laddningen briserar för tidigt. Transportsäkringen avlägsnas manuellt före laddningen. Loppsäkringen ser till att granaten inte kan brisera förrän den lämnat eldröret. Masksäkringen ser till att tändröret inte utlöses av vegetation eller andra hinder strax framför pjäsplatsen. (sv)
- Stubin eller stubintråd är ett brännbart ämne i form av en strång och med garn runtom. Den är avsedd för att användas till att antända sprängämnen och pyrotekniska produkter. Kännetecknande för stubiner är att de brinner med en för olika stubiner bestämd hastighet. Brinnhastigheten är viktigt då slumpmässig brinnhastighet är en stor säkerhetsrisk vid såväl sprängning som pyrotekniskt arbete. Stubintrådar för pyrotekniskt- och sprängbruk finns av många olika slag. Nedan listas några av de vanligaste förekommande stubinerna. (sv)
- Запа́лювальний ґніт — пристрій, призначений для передачі вогню зарядам. Використовується у вибухових роботах, феєрверках, також колись застосовувався у гарматних і рушничних запалах (запальниках, ґнотових замках). Запалювальний ґніт, вживаний у гірництві — пучок лляних або бавовняних ниток для запалювання вогнепровідного шнура. Він просочений розчином калійної селітри, нитки в ньому поміщені в зовнішню оболонку з бавовняної крученої нитки. Діаметр ґнота 6-8 мм. (uk)
- Ка́псуль, капсуль-запальник (через нім. Kapsel від лат. capsula), заст. пістон (фр. piston) — пристрій для запалювання порохового заряду у вогнепальній зброї. Являє собою стакан з м'якого металу (звичайно, латуні) з невеликим зарядом чутливої до удару вибухової речовини, наприклад, гримучої ртуті. Коли бійчик курка (ударника) наколює капсуль, цей заряд вибухає і створює полум'я, що підпалює пороховий заряд. Капсуль є складовою частиною унітарного патрона або артилерійського пострілу, він закріплюється в спеціальній заглибині в дні гільзи. (uk)
|
