ابن خطیب داریا
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (اوت ۲۰۱۶) |
ابن خطیب داریا جمال‌الدین ابوالمعالی ابوعبدالله محمد | |
|---|---|
| زادهٔ | ۴ اوت ۱۳۴۴م/ ۱۵ ربیع‌الاول ۷۴۵ق داریا، روستایی در شام |
| درگذشت | اوت ۱۴۰۷/ ربیع‌الاول ۸۱۰ق |
| پیشه(ها) | لغوی، ادیب، علوم نقلی و عقلی |
| آثار | الإمتناع بالإتباع، الأمداد فی الأضداد، محبوب القلوب و ملاذ الشواذ، طرف اللسان بطرق الزمان، تحصیل الأدوات بتفصیل الوفیات، مطالب المطالب، طرح الخصاصة بشرح الخلاصه |
ابن خطیب داریا (۱۳۴۴م-۱۴۰۷) (نسب کامل» جمال‌الدین ابوالمعالی ابوعبدالله محمد بن احمد بن سلیمان بن یعقوب انصاری نیشابوری دمشقی)، لغوی، فقیه، شاعر شامی بود. نام او محمد بن احمد بود و از روی شهرت پدرش که خطیبِ داریا بود، به ابنِ خطیب داریا مشهور گشت.[۱]
منابع
[ویرایش]پیوند به بیرون
[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ابن خطیب داریا موجود است.
.jpg)
